| dbo:abstract
|
- Hlohovské knížectví (polsky Księstwo Głogowskie, německy Herzogtum Glogau) bylo jedním ze slezských knížectví v Dolním Slezsku. Jeho hlavní město bylo Hlohov (polsky Głogów). Vzniklo roku 1178 při dělení Vratislavského knížectví pro Konráda Lehkonohého, nejmladšího syna Vladislava II. Vyhnance. Po Konrádově smrti mezi lety 1180 až 1190 se znovu spojilo s Vratislavským knížectvím pod vládou Boleslava I. Po smrti Jindřicha II. Pobožného v bitvě u Lehnice roku 1241 rozdělili jeho synové Vratislavské knížectví mezi sebe. Konrád I., který byl ještě dítě při otcově smrti si nárokoval také díl a roku 1251 obdržel od svého bratra Boleslava II. Tlustého Hlohovsko. Pod vládou Konrádova syna Jindřicha III. se knížectví začalo ještě více dělit a zmenšovat. Roku 1273 se oddělilo a Zaháňské knížectví, a roku 1312 se oddělilo Olešnické knížectví a Volovské knížectví. (cs)
- Das Herzogtum Glogau entstand 1251 bei der Teilung des Herzogtums Schlesien unter den Schlesischen Piasten. 1331 eignete es sich der böhmische König Johann von Luxemburg an, wodurch es als erstes der schlesischen Fürstentümer bis 1344 unmittelbar Böhmen unterstellt war. Ab 1344 war es in eine „herzogliche“ und eine „königliche“ Hälfte geteilt. Die herzogliche Hälfte war bis 1476 lehensrechtlich im Besitz des Glogauer Zweiges der Schlesischen Piasten, während die königliche Hälfte ab 1384 bis 1480 erbrechtlich den Teschener Herzögen gehörte. Nach dem Tod des böhmischen Königs Matthias Corvinus 1490 fiel Glogau als erledigtes Lehen durch Heimfall an die Krone Böhmen. Dadurch erlangte es den Status eines Erbfürstentums. Residenzort war Glogau bzw. zeitweise für die herzogliche Hälfte Freystadt. (de)
- The Duchy of Głogów (Polish: Księstwo głogowskie, Czech: Hlohovské knížectví) or Duchy of Glogau (German: Herzogtum Glogau) was one of the Duchies of Silesia ruled by the Silesian Piasts. Its capital was Głogów in Lower Silesia. (en)
- Le duché de Glogau est créé en 1251 lors du partage du duché de Silésie sous les (de). En 1331, le roi de Bohême Jean de Luxembourg se l'approprie, ce qui en fait la première des principautés silésiennes à être directement soumise à la Bohême jusqu'en 1344. À partir de 1344, elle est divisée en une moitié "ducale" et une moitié "royale". Jusqu'en 1476, la moitié ducale est détenue en fief par la branche de Glogau des Piast de Silésie, tandis que la moitié royale appartient aux ducs de Teschen en vertu du droit de succession de 1384 à 1480. Après la mort du roi de Bohême Matthias Corvin en 1490, Glogau revient à la couronne de Bohême en tant que fief défunt par déshérence. Elle obtient ainsi le statut de principauté héréditaire. Le lieu de résidence est Glogau et parfois Freystadt pour la moitié ducale. (fr)
- El Ducado de Glogovia (en polaco, Księstwo głogowskie, checo: Hlohovské knížectví, en alemán, Herzogtum Glogau) fue uno de los ducados de Silesia gobernados por los Piastas de Silesia. Su capital fue Glogovia en la Baja Silesia. En 1177, bajo el dominio de , el hijo menor del Alto Duque Vladislao II el Desterrado de Polonia, la ciudad de Glogovia se había convertido en capital de un ducado con derecho propio. Sin embargo, cuando Conrado muere (entre 1180 y 1190), su ducado pasa a ser heredado por su hermano mayor Boleslao I el Alto, Duque de Breslavia. Tras la muerte del nieto de Boleslao, el duque Enrique II el Pío en la Batalla de Legnica en 1241, sus hijos dividieron el condado bajosilesio de Breslavia entre ellos en 1248. , que era un niño cuando murió su padre, reivindicó sus derechos y en 1251 recibió el norte de Glogovia de su hermano Boleslao II el Calvo, que era entonces duque de Legnica. Bajo el dominio del hijo de Conrado el principado redujo su tamaño y la fragmentación y división continuó. Se crearon ducados menores que se separaron del de Glogovia, como el de y el de Żagań en 1273, así como los ducados de Oleśnica y en 1312. Tras la muerte del hijo de Enrique, , que falleció en 1331 sin dejar herederos, el rey Juan el Ciego pudo tomar el ducado como feudo del Reino de Bohemia y otorgárselo al Piasta Duque (Jauer) seis años después. Como Enrique I no tenía descendencia, el hijo del rey Juan, Carlos IV incorporó la mitad de Glogovia a Bohemia, y la otra mitad se la dio al Duque (Żelazny) de Żagań en 1349. En 1476 el linaje de Glogovia de la dinastía Piasta se extingue con la muerte de , y surgen disputas entre su primo el Duque de Żagań y el Elector Alberto III de Brandeburgo, padre de la viuda de Enrique: Bárbara de Hohenzollern. En consecuencia la parte septentrional del ducado en Krosno Odrzańskie se incorporó al Margraviato de Brandeburgo en 1482. La tregua desgastó al Duque Juan II, que continuó sus ataques a los territorios vecinos y que en 1480 llegó a invadir la mitad bohemia del ducado de Glogovia. Esta acción finalmente hizo que entrara en escena el pretendiente bohemio Matías Corvino que en 1488 conquistó Glogovia, depuso a Juan II y convirtió a su hijo Juan Corvino en duque. Tras la muerte de Matías en 1490 Ladislao II de Hungría y de Bohemia, otorgó el feudo de Glogovia a sus hermanos Juan I Alberto de Polonia en 1491 y Segismundo I el Viejo en 1499, ambos futuros reyes de Polonia. En 1506 el ducado se incorporó definitivamente a las Tierras de la Corona de Bohemia. Después de que el hijo de Ladiaslao, Luis II de Hungría y Bohemia, muriera en 1526, estas fueron heredadas por el Archiduque Fernando I de Austria y pasaron a formar parte de la Monarquía Habsburgo. Glogovia se convirtió en parte de la Corona de Bohemia dentro de la provincia de Silesia hasta el final de la primera guerra de Silesia en 1742 cuando junto a la mayor parte de Silesia, pasó a ser parte del reino de Prusia bajo el reinado de Federico el Grande. Los territorios integraron la provincia prusiana de Silesia, al este de la línea Oder-Neisse, y después pasaron a la República de Polonia tras la Segunda Guerra Mundial. (es)
- Il ducato di Glogau o ducato di Głogów (in polacco: Księstwo głogowskie, in ceco: Hlohovské knížectví, in tedesco: Herzogtum Glogau) era uno dei ducati della Slesia governati dai Piast di Slesia, e la cui capitale era Głogów nella Bassa Slesia. (it)
- グウォグフ公国（ポーランド語：Księstwo głogowskie；チェコ語：Hlohovské knížectví；ドイツ語：Herzogtum Glogau）は、シロンスク公国群の構成国の一つ。首都はグウォグフ。 (ja)
- Глогувское княжество или герцогство Глогау (польск. Księstwo głogowskie, чеш. Hlohovské knížectví; нем. Herzogtum Glogau) — одно из Силезских княжеств со столицей в городе Глогув. В 1177 году Конрад Тонконогий, младший сын Владислава II Изгнанника, получил отдельное владение, центром которого стал Глогув. Конрад не имел детей, и после его смерти между 1180 и 1190 годами княжество было унаследовано его старшим братом Болеславом I Долговязым. Вновь самостоятельным Глогувское княжество стало в 1251 году при разделе владений погибшего в битве при Легнице внука Болеслава Генриха II Набожного. Глогув перешел к его четвертому сыну Конраду I. При сыне Конрада Генрихе III территория княжества сократилась, так как его брат Конрад получил в 1273 году Сцинаву и Жагань, а в 1312 году (после его смерти) отделились Олесница и Волув. После того как в 1331 году, не оставив наследников, умер сын Генриха Пшемысл Глоговский, чешский король Иоанн Люксембургский подчинил княжество Чехии. В 1337 году княжество в пожизненное владение получил Генрих I Яворский, после смерти которого княжество вновь отошло Чехии. В 1349 году Карл IV разделил княжество на две части: королевскую (центральную), оставшуюся под его управлением, и княжескую (восточную и западную), которую передал князю Жаганьскому Генриху V Железному. Столица княжества город Глогув также был поделен на две части. После смерти в 1476 году Генриха XI (правнука Генриха V Железного) началась борьба между его двоюродным братом князем Жаганьским Яном II Безумным и тестем Генриха XI курфюрстом Бранденбурга Альбертом III Ахиллесом, в 1482 году Альберт III Ахиллес захватил северную часть княжества. Королевская половина княжества в 1360 году была передана Констанции, вдове Пшемыслава Глоговского, которая через год передала его своему брату Болеславу II Малому. После его смерти в 1368 году половина княжества вновь вернулась к Чешской короне, и в 1384 году была пожалована князю Цешинскому Пшемыславу I Носаку. Цешинские князья владели королевской половиной Глогувского княжества до 1480 года (фактически - до 1476 года), когда Ян II Жаганьский после почти полутора веков разделения объединил всё княжество под своей властью. Растущие амбиции князя Яна II привели его к конфликту с королем Венгрии Матвеем Корвином. В 1488 году началась война; венгерская армия взяла Глогув штурмом, и Ян II Жаганьский был вынужден отказаться от княжества, которое Матвей Корвин передал своему внебрачному сыну Яношу. После смерти в 1490 году Матвея Корвина королём Чехии стал Владислав II Ягеллон, который отобрал княжество у Яноша Корвина и передал своим братьям Яну Ольбрахту и Сигизмунду. В 1506 году Сигизмунд I вступил на польский трон и передал Глогувское княжество Казимиру II Цешинскому на правах пожизненного владения. Казимир II стал последним глогувским князем ― после его смерти в 1528 году княжество вошло в состав земель чешской короны, которые в 1526 году были унаследованы Габсбургами. Вплоть до конца Первой силезской войны Глогув входил в состав Чешского королевства, а в 1742 году перешёл к Пруссии. (ru)
- Hertigdömet Głogów, polska: Księstwo głogowskie, tjeckiska: Hlohovské knížectví, även känt som Hertigdömet Glogau (tyska: Herzogtum Glogau), var ett hertigdöme i Nedre Schlesien under medeltiden, under större delen av sin historia styrt av den schlesiska grenen av huset Piast. Głogów (Glogau) var huvudstad i hertigdömet, och senare fungerade även Freystadt som huvudstad under den period då hertigdömet var delat i en kunglig och en hertiglig del. (sv)
- Księstwo głogowskie – historyczne księstwo na Dolnym Śląsku ze stolicą w Głogowie, powstałe w okresie rozbicia dzielnicowego w Polsce, w ówczesnej (i obecnej) południowo-zachodniej Polsce. Powstało w 1177 z wydzielenia z księstwa śląskiego, a jego pierwszym księciem został Konrad Laskonogi. W 1185 zostało ponownie wcielone do księstwa śląskiego, by zostać ponownie wydzielonym w 1251, tym razem z powstałego w międzyczasie księstwa legnickiego. Pod panowaniem książąt piastowskich pozostawało do 1488, kiedy zostało na krótko objęte przez Jana Korwina w okresie zależności od Królestwa Węgier. Następnie od 1491 do 1506 było obejmowane przez przyszłych królów Polski z dynastii Jagiellonów: Jana I Olbrachta i Zygmunta I Starego, po czym zostało wcielone do Czech. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- The Duchy of Głogów (Polish: Księstwo głogowskie, Czech: Hlohovské knížectví) or Duchy of Glogau (German: Herzogtum Glogau) was one of the Duchies of Silesia ruled by the Silesian Piasts. Its capital was Głogów in Lower Silesia. (en)
- Il ducato di Glogau o ducato di Głogów (in polacco: Księstwo głogowskie, in ceco: Hlohovské knížectví, in tedesco: Herzogtum Glogau) era uno dei ducati della Slesia governati dai Piast di Slesia, e la cui capitale era Głogów nella Bassa Slesia. (it)
- グウォグフ公国（ポーランド語：Księstwo głogowskie；チェコ語：Hlohovské knížectví；ドイツ語：Herzogtum Glogau）は、シロンスク公国群の構成国の一つ。首都はグウォグフ。 (ja)
- Hertigdömet Głogów, polska: Księstwo głogowskie, tjeckiska: Hlohovské knížectví, även känt som Hertigdömet Glogau (tyska: Herzogtum Glogau), var ett hertigdöme i Nedre Schlesien under medeltiden, under större delen av sin historia styrt av den schlesiska grenen av huset Piast. Głogów (Glogau) var huvudstad i hertigdömet, och senare fungerade även Freystadt som huvudstad under den period då hertigdömet var delat i en kunglig och en hertiglig del. (sv)
- Księstwo głogowskie – historyczne księstwo na Dolnym Śląsku ze stolicą w Głogowie, powstałe w okresie rozbicia dzielnicowego w Polsce, w ówczesnej (i obecnej) południowo-zachodniej Polsce. Powstało w 1177 z wydzielenia z księstwa śląskiego, a jego pierwszym księciem został Konrad Laskonogi. W 1185 zostało ponownie wcielone do księstwa śląskiego, by zostać ponownie wydzielonym w 1251, tym razem z powstałego w międzyczasie księstwa legnickiego. Pod panowaniem książąt piastowskich pozostawało do 1488, kiedy zostało na krótko objęte przez Jana Korwina w okresie zależności od Królestwa Węgier. Następnie od 1491 do 1506 było obejmowane przez przyszłych królów Polski z dynastii Jagiellonów: Jana I Olbrachta i Zygmunta I Starego, po czym zostało wcielone do Czech. (pl)
- Hlohovské knížectví (polsky Księstwo Głogowskie, německy Herzogtum Glogau) bylo jedním ze slezských knížectví v Dolním Slezsku. Jeho hlavní město bylo Hlohov (polsky Głogów). Vzniklo roku 1178 při dělení Vratislavského knížectví pro Konráda Lehkonohého, nejmladšího syna Vladislava II. Vyhnance. Po Konrádově smrti mezi lety 1180 až 1190 se znovu spojilo s Vratislavským knížectvím pod vládou Boleslava I. (cs)
- Das Herzogtum Glogau entstand 1251 bei der Teilung des Herzogtums Schlesien unter den Schlesischen Piasten. 1331 eignete es sich der böhmische König Johann von Luxemburg an, wodurch es als erstes der schlesischen Fürstentümer bis 1344 unmittelbar Böhmen unterstellt war. Ab 1344 war es in eine „herzogliche“ und eine „königliche“ Hälfte geteilt. Die herzogliche Hälfte war bis 1476 lehensrechtlich im Besitz des Glogauer Zweiges der Schlesischen Piasten, während die königliche Hälfte ab 1384 bis 1480 erbrechtlich den Teschener Herzögen gehörte. Nach dem Tod des böhmischen Königs Matthias Corvinus 1490 fiel Glogau als erledigtes Lehen durch Heimfall an die Krone Böhmen. Dadurch erlangte es den Status eines Erbfürstentums. Residenzort war Glogau bzw. zeitweise für die herzogliche Hälfte Freystad (de)
- El Ducado de Glogovia (en polaco, Księstwo głogowskie, checo: Hlohovské knížectví, en alemán, Herzogtum Glogau) fue uno de los ducados de Silesia gobernados por los Piastas de Silesia. Su capital fue Glogovia en la Baja Silesia. (es)
- Le duché de Glogau est créé en 1251 lors du partage du duché de Silésie sous les (de). En 1331, le roi de Bohême Jean de Luxembourg se l'approprie, ce qui en fait la première des principautés silésiennes à être directement soumise à la Bohême jusqu'en 1344. À partir de 1344, elle est divisée en une moitié "ducale" et une moitié "royale". Jusqu'en 1476, la moitié ducale est détenue en fief par la branche de Glogau des Piast de Silésie, tandis que la moitié royale appartient aux ducs de Teschen en vertu du droit de succession de 1384 à 1480. Après la mort du roi de Bohême Matthias Corvin en 1490, Glogau revient à la couronne de Bohême en tant que fief défunt par déshérence. Elle obtient ainsi le statut de principauté héréditaire. Le lieu de résidence est Glogau et parfois Freystadt pour la (fr)
- Глогувское княжество или герцогство Глогау (польск. Księstwo głogowskie, чеш. Hlohovské knížectví; нем. Herzogtum Glogau) — одно из Силезских княжеств со столицей в городе Глогув. В 1177 году Конрад Тонконогий, младший сын Владислава II Изгнанника, получил отдельное владение, центром которого стал Глогув. Конрад не имел детей, и после его смерти между 1180 и 1190 годами княжество было унаследовано его старшим братом Болеславом I Долговязым. Вплоть до конца Первой силезской войны Глогув входил в состав Чешского королевства, а в 1742 году перешёл к Пруссии. (ru)
|
