| dbo:abstract
|
- Hermione von Ephesos (auch: Hermina) († um 117 in Ephesos) war eine frühchristliche Märtyrin und Heilige. Hermione gilt als Tochter des Diakons Philippus. Die Apostelgeschichte (Apg 21,9 ) berichtet, dass Philippus vier Töchter hatte, christliche Jungfrauen mit der Gabe prophetischer Rede. Hermione war mit ihrer Schwester Eutyche nach Ephesos gezogen, um dort mit dem Apostel Johannes zusammenzutreffen, der jedoch bereits verstorben war. In Ephesos erlitt Hermione das Martyrium unter Kaiser Trajan, möglicherweise auch erst unter Hadrian. Bischof Polykrates von Ephesos (2. Jh.) sieht in ihr eine Tochter des Apostels Philippus, doch unterlag er möglicherweise einer Verwechslung, da auch der Diakon Philippus mitunter Apostel genannt wurde. Hermione wird in der katholischen und der orthodoxen Kirche als Heilige verehrt. Ihr Gedenktag ist der 4. September. (de)
- Η Αγία Ερμιόνη της Εφέσου († 117 μ. Χ. ) είναι Αγία και μάρτυρας του 2ου αιώνα που τιμάται από την Ανατολική Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Ήταν γνωστή ως "μεγάλη θεραπεύτρια" και ίδρυσε το πρώτο χριστιανικό νοσοκομείο στην Έφεσο. Η Ερμιόνη γεννήθηκε στην Καισάρεια και ήταν μία από τις τέσσερις κόρες του Αγίου Φιλίππου του Ευαγγελιστή, ενός από τους επτά διακόνους, όπως περιγράφεται στο κεφάλαιο 6 των Πράξεων των Αποστόλων, που επιλέχθηκαν από την πρώτη χριστιανική εκκλησία για να υπηρετήσουν την κοινότητα των πιστών στην Ιερουσαλήμ. Το όνομά της δεν εμφανίζεται στη Βίβλο, αλλά αυτή και οι αδελφές της περιγράφονται ως παρθένες και "προικισμένες με προφητεία". Η Αγία Ερμιόνη της Εφέσου εμφανίζεται επίσης στο Μηναίο, το λειτουργικό βιβλίο που χρησιμοποιεί η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία.. Συχνά συγχέεται με μια κόρη του Αγίου Φιλίππου του Αποστόλου. Σύμφωνα με την παράδοση, γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 100, αφού σπούδασε ιατρική, η Αγία Ερμιόνη ταξίδεψε με την αδελφή της Ευχίλδη στην Έφεσο, μέσω της Ανατολίας, για να συναντήσουν τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, με την ελπίδα ότι θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν στις προσπάθειες ευαγγελισμού του. Διαπίστωσαν ότι είχε ήδη πεθάνει, αλλά συνάντησαν τον Πετρώνιο, μαθητή του Αγίου Παύλου, και τον ακολούθησαν. Η Αγία Ερμιόνη έγινε γνωστή για τις θεραπείες της και έχτισε νοσοκομείο στην Έφεσο. Σύντομα, η φήμη της ως γιατρού και ως ευσεβούς χριστιανής προσέλκυσε την προσοχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού, ο οποίος σταμάτησε στην Έφεσο καθ' οδόν για τον πόλεμο με τους Πέρσες το 114 για να την πείσει να απαρνηθεί τον Χριστό. Όταν εκείνη αρνήθηκε, διέταξε να τη χτυπήσουν στο πρόσωπο για αρκετές ώρες, κάτι που μπόρεσε να αντέξει επειδή "παρηγορήθηκε από ένα όραμα του Κυρίου, με τη μορφή του Πετρώνιου, που καθόταν πάνω στο θρόνο της κρίσης". Ο Τραϊανός την απελευθέρωσε όταν είδε ότι δεν ανακάλεσε την πίστη της και ότι υπέμεινε τα βασανιστήρια με "υπομονή και θάρρος" και αφού προφήτευσε ότι θα νικούσε τους Πέρσες και ότι ο γαμπρός του Αδριανός θα τον διαδεχόταν. Ο Αδριανός προσπάθησε επίσης να εξαναγκάσει την Ερμιόνη να απαρνηθεί τον Χριστό, βάζοντας τη να μαστιγωθεί και να τρυπήσει τα πόδια της με σύρμα: αλλά "υπέμεινε αυτές τις δοκιμασίες χωρίς παράπονο". Ο Αδριανός διέταξε επίσης να ρίξουν την Ερμιόνη σε ένα καζάνι γεμάτο καυτή πίσσα- έκανε το σημείο του Σταυρού πριν μπει μέσα και δεν έπαθε τίποτα. Η φωτιά έσβησε αφού μπήκε στο καζάνι και "φάνηκε να στέκεται μέσα στη δροσιά". Ο ίδιος ο Αδριανός άγγιξε το καζάνι, αλλά του έπεσαν τα νύχια και κάηκε άσχημα, οπότε διέταξε τους στρατιώτες του να τη βασανίσουν χωρίς έλεος τη χτύπησαν και της έκοψαν τα πόδια με καρφιά. Προσπάθησαν να τη τηγανίσουν μέχρι θανάτου σε ένα τεράστιο τηγάνι, αλλά μια στιγμή αφού την πέταξαν γυμνή στο τηγάνι, η φωτιά κάτω από το τηγάνι εξερράγη, καίγοντας αρκετούς θεατές. Μετά από αυτά τα θαύματα, η Ερμιόνη προσποιήθηκε ότι ήθελε να θυσιάσει στα είδωλα και οδηγήθηκε σε έναν ειδωλολατρικό ναό. Ο Κουρί ανέφερε ότι προσευχήθηκε και "έκανε τα κοσμήματα των ειδώλων στον ειδωλολατρικό ναό του Αδριανού να καταρρεύσουν σε ερείπια" γι' αυτό και την αποκεφάλισε. Πριν πεθάνει, οι δύο δήμιοί της, ονόματι Θεότιμος και Θεόδουλος, έμειναν για λίγο παράλυτοι. Γονάτισαν στα πόδια της και προσηλυτίστηκαν στον χριστιανισμό "επί τόπου" Τους θεράπευσε και τους υποσχέθηκε ότι θα πάνε στον ουρανό, και πέθαναν αμέσως μετά. Σύμφωνα με τον Khoury, η Ερμιόνη "κατέχει μια ξεχωριστή θέση μεταξύ των αγίων της Παλαιστίνης - τη θέση που προορίζεται για τις γενναίες γυναίκες με αδιάσπαστη πίστη στον Ιησού Χριστό". Η Ερμιόνη μπορεί να έχει ταφεί στις ανατολικές πλαγιές του λόφου Πίον στην Έφεσο, μαζί με έναν "εντυπωσιακό" κατάλογο άλλων αγίων, όπως η Μαρία Μαγδαληνή, ο Άγιος Τιμόθεος, ο πατέρας της, ο Άγιος Φίλιππος, ο Παύλος από τη Θήβα, ο Αριστόβουλος, ο Αδαύκτος και η κόρη του Αδαύκτου, Καλλισθένα, αν και "δεν υπάρχουν αρχαιολογικά στοιχεία που να υποστηρίζουν έστω και μία ιερή ταφή από τον κατάλογο". Ο χαρακτήρας της Ερμιόνης Γκρέιντζερ από τη σειρά βιβλίων Χάρι Πότερ της J. K. Ρόουλινγκ πήρε το όνομά της από "μια σειρά λογοτεχνικών Ερμιόνων", συμπεριλαμβανομένης της Ερμιόνης στην ελληνική μυθολογία, του χαρακτήρα της βασίλισσας Ερμιόνης της Σικελίας του Σαίξπηρ στο έργο του "Το Χειμωνιάτικο Παραμύθι" και της Αγίας Ερμιόνης της Εφέσου. Η εορτή της Ερμιόνης είναι στις 4 Σεπτεμβρίου,εκτός από την Επισκοπική Εκκλησία, όπου τιμάται στις 14 Απριλίου μαζί με τη Ζεναΐδα και τη Φιλονέλλα. (el)
- Hermione of Ephesus (Greek: Ερμιόνη της Εφέσου; d. A.D. 117) is a 2nd-century saint and martyr venerated by the Eastern Orthodox and Roman Catholic Churches. She was well known as a "great healer" and founded the first Christian hospital in Ephesus. Hermione was born in Cæsarea and was one of the four daughters of Saint Philip the Evangelist, one of the seven deacons as described in chapter 6 in the Acts of the Apostles, chosen by the early Christian church to minister to the community of believers in Jerusalem. Her name does not appear in the Bible, but she and her sisters are described as virgins and "gifted with prophecy." Hermione also appears in the Menaion, the liturgical book used by the Eastern Orthodox Church. She is often confused with a daughter of St. Philip the Apostle. According to tradition, around the early 100s, after studying medicine, Hermione travelled with her sister Eukhilda to Ephesus, through Anatolia, to meet St. John the Theologian in the hopes that they could help him in his evangelization efforts. They found that he had already died, but met Petronius, a disciple of Saint Paul, and followed him instead. Hermione became well known for her healing and built a hospital in Ephesus. Soon, her reputation as a doctor and as a devout Christian attracted the attention of the Roman emperor Trajan who stopped in Ephesus on his way to a war with the Persians in 114 to convince her to renounce Christ. When she refused, he ordered that she be struck in the face for several hours, which she was able to withstand because she was "comforted by a vision of the Lord, in the form of Petronius, sitting upon the throne of judgment." Trajan freed her when he saw that she would not recant her faith and that she bore the torture with "patience and courage," and after she prophesied that he would defeat the Persians and that his son-in-law Hadrian would succeed him. Hadrian also tried to force Hermione to renounce Christ, by having her scourged and her feet pierced with wire but "she endured these trials without complaint." Hadrian also ordered that Hermione be thrown into a cauldron full of burning tar; she made the Sign of the Cross before entering and was unharmed. The fire was extinguished after she entered the cauldron and she "seemed to be standing in dew." Hadrian touched the cauldron himself, but his nails fell off and he was badly burned, so he ordered his troops to "torture her without mercy;" they beat her and cut her feet with nails. They tried to fry her to death in an enormous pan, but a moment after she was tossed naked onto the pan, the fire under the pan exploded, burning several onlookers. After these miracles, Hermione pretended to want to sacrifice to idols and was taken to a pagan temple. Khoury reported that she prayed and "caused the jeweled idols in Hadrian’s pagan temple to go crashing down into ruins," so he had her beheaded. Before she died, her two executioners, named Theotimus and Theodulos, were briefly paralysed. They knelt at her feet and were converted to Christianity "on the spot." She healed them and promised that they would go to heaven, and they died soon afterwards. According to Khoury, Hermione "owns a special place among the Palestine saints — the place reserved for valiant women of unbreakable faith in Jesus Christ." Hermione might have been buried at the eastern slopes of Pion Hill in Ephesus, along with an "impressive" list of other saints, including Mary Magdalene, Saint Timothy, her father Saint Philip, Paul of Thebes, Aristobulus, Adauctus, and Adauctus’ daughter, Callisthena, although "there is no archeological evidence to support even one sacred burial from the list." The character Hermione Granger from the series of Harry Potter books by J.K. Rowling got her name from "a cadre of literary Hermiones," including Hermione in Greek mythology, Shakespeare's character Queen Hermione of Sicily in his play The Winter's Tale, and St. Hermione of Ephesus. Hermione's feast day is 4 September except in the Episcopal Church, where she is honored on 14 April with Zenaida and Philonella. (en)
- Ермиони́я (др.-греч. Ἑρμιόνη, † ок. 117) — раннехристианская мученица. В Великих четьи-минеях Ермиония называется Иермиония. (ru)
|
