| dbo:abstract
|
- Hereda lingvo estas malplimulta lingvo (migrinta aŭ indiĝena) lernita de ties parolantoj kiel infanoj en la familia hejmo, sed neniam plene evoluigita pro nesufiĉa implikado de la socia medio: fakte, la komunumo de parolantoj kreskas en medio kun superrega lingvo en kiu ili fariĝas pli kompetentaj. En kelkaj landoj aŭ kulturoj en kiu oni determinas ies denaskan lingvon laŭ la etna grupo, hereda lingvo estus ligita al la indiĝena lingvo. La termino ankaŭ povas referenci al lingvo de ies familia aŭ komunuma lingvo kiun la persono ne parolas aŭ komprenas, sed identigas sin kulture. hereda lingvo estas lingvo kiu estas plejparte parolata de lingvaj malplimultoj. Ĉar kontakto kun la heredaj lingvaj malkreskas kaj kontakto kun la plimultaj lingvaj kreskas, la lingvo de la plimulto fariĝas la superrega lingvo de la individuo kaj akiro de la heredaj lingvaj ŝanĝas. Lingvo ricevas la etikedon heredaĵo ĉefe surbaze de la socia statuso de ties parolantoj kaj ne nepre sur ajna lingva donitaĵo. Tiel, dum hispana tipe eniras due en terminoj de indiĝenaj parolantoj tutmonde kaj havas oficialan statuson en nombro de landoj, ĝi estas konsiderita heredan lingvon en la angla-superrega Usono kaj Kanado. Ekster Usono kaj Kanado, difinoj kaj uzo de hereda lingvo varias. Unu tia hereda lingvo kiu devenas el okcidentaj Kanado kaj Usono estas la lingvo Chinook. Unu faktoro kiu montriĝis influi la perdon de fluecon en la hereda lingvo estas la aĝo. Studoj montris ke pli junaj dulingvaj infanoj estas pli emaj perdi fluecon en la hereda lingvo ol pli aĝaj dulingvaj infanoj. Ju pli aĝa la infano estas, kiam la superrega lingvo estas enkondukita, des malpli probable li/ŝi riskas perdi kapablecon en la uzo de sia unua lingvo (la hereda lingvo). Tio ĉi estas ĉar ju pli aĝa la infano estas, des pli kontakto kaj uzo la infano estos havinta kun la hereda lingvo kaj tiel la hereda lingvo restos ĝia denaska lingvo. (eo)
- A heritage language is a minority language (either immigrant or indigenous) learned by its speakers at home as children, and difficult to be fully developed because of insufficient input from the social environment. The speakers grow up with a different dominant language in which they become more competent. label it as a continuum (taken from Valdés definition of heritage language) that ranges from fluent speakers to barely-speaking individuals of the home language. In some countries or cultures which determine a person's mother tongue by the ethnic group they belong to, a heritage language would be linked to the native language. The term can also refer to the language of a person's family or community that the person does not speak or understand, but identifies with culturally. (en)
- Una lengua heredada es una lengua minoritaria aprendida por sus hablantes en casa desde la infancia, pero nunca se desarrolla completamente porque sus hablantes crecen con una lenguaje dominante en el que se vuelven más competentes. Polinsky y Kagan lo etiquetan como un continuo que abarca desde hablantes con fluidez hasta personas que apenas hablan el idioma de casa. En algunos países o culturas en los que determinan la lengua materna de cada persona por el grupo étnico, un idioma de herencia estaría vinculado al idioma nativo. El término también puede referirse al idioma de la familia o comunidad de una persona que la persona no habla o entiende, sino que se identifica culturalmente con ella. (es)
- Une langue d'héritage est une langue apprise dans le milieu familial dès la petite enfance dans un contexte de bilinguisme diglossique où une langue dominante (ou langue majoritaire) est parlée à l'extérieur du foyer. Ce terme a été inventé en Amérique du Nord pour faire référence aux langues des groupes d'immigrants, de réfugiés et de peuples autochtones par rapport à l'anglais. En Europe, le terme « langue minoritaire » est plus commun, mais est plus général et inclut les langues minoritaires et les langues minoritaires d'immigrants. Les définitions des deux notions, nord-américaine et européenne, ne sont pas simples et varient en fonction des chercheurs. Les locuteurs des langues d'héritage sont des individus qui sont bilingues : ils pratiquent à la fois la langue dominante du pays dans lequel ils vivent et leur langue maternelle (la langue d'héritage) Cependant, ces individus on tendance à parler la langue majoritaire plus couramment que leur langue d'héritage. (fr)
- Língua de herança é um termo utilizado para caracterizar falantes e/ou aprendizes de uma língua não-oficial na diáspora e sua aprendizagem está relacionada a questões familiares e/ou étnicas. A língua de herança é tida, muitas vezes, como um bem simbólico adquirido. Ela é também designada como língua étnica, língua de imigrantes, língua minoritária. Em geral, a língua de herança é adquirida concomitantemente com a língua majoritária do país onde se vive. Por isso, o seu uso tende a ser restrito a ambientes familiares e/ou a pequenos grupos sociais que convivem com outra(s) língua(s) dominante(s) nos diversos setores da sociedade. (pt)
- Унаследованный язык (англ. heritage language) — один из терминов, используемый в лингвистике для обозначения языка (наряду с терминами «наследуемый язык», «эритажный язык», «язык семейного наследия» и др.), чаще всего употребляемого в семье и отличного от основного языка окружения, распространённого на данной территории. Как правило, носители таких языков двуязычны, и унаследованный язык является для них родным. Однако в некоторых ситуациях унаследованный язык не является доминирующим в семье и используется ребенком в разговорах с бабушками и дедушками или только в определенном контексте, являясь таким образом вторым языком. Этот термин в основном касается языкового профиля детей, иммигрировавших до начала образования на родине, а также детей, чьи родители-иммигранты говорят дома на родном языке. Аналогичным образом, можно говорить о «языке семейного наследия» в ситуации сохранения родного языка в качестве внутрисемейного средства коммуникации коренным населением на территории, где стал доминировать другой язык (например, карельский язык в карельских семьях в Республике Карелия, где практически во всех сферах жизни общества безусловно доминирует русский язык). Расширительно говорящими на языке семейного наследия можно считать потомков эмигрантов, которые, фактически будучи монолингвами — носителями языка окружения, частично сохраняют изначальную этническую идентичность и из соображений сохранения культурных связей с родиной начинают изучать язык страны, из которой приехали их предки. (ru)
- Мова спадщини — це мова меншин (іммігрантів, або корінних жителів), яку її мовці вивчають з дитинства, але ніколи не розвивають повністю через недостатній внесок соціального середовища: насправді спільнота мовців виростає з домінуючою мовою, в якій вони стають більш компетентними. [1] Полінська і Каган позначають її як безперервний діапазон, який варіюється від вільних мовців до тих, хто ледве розмовляє рідною мовою. У деяких країнах чи культурах, де вони визначають свою рідну мова за етнічною групою, мова спадщини завжди буде пов'язана з рідною мовою. [2] Термін також може належати до мовної сім'ї або спільноти, якими людина не розмовляє і не розуміє, але ототожнює себе з їх культурою [3].4 Ця тема не досліджувалась в Україні, тому посилань на українські джерела не додається. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Língua de herança é um termo utilizado para caracterizar falantes e/ou aprendizes de uma língua não-oficial na diáspora e sua aprendizagem está relacionada a questões familiares e/ou étnicas. A língua de herança é tida, muitas vezes, como um bem simbólico adquirido. Ela é também designada como língua étnica, língua de imigrantes, língua minoritária. Em geral, a língua de herança é adquirida concomitantemente com a língua majoritária do país onde se vive. Por isso, o seu uso tende a ser restrito a ambientes familiares e/ou a pequenos grupos sociais que convivem com outra(s) língua(s) dominante(s) nos diversos setores da sociedade. (pt)
- Hereda lingvo estas malplimulta lingvo (migrinta aŭ indiĝena) lernita de ties parolantoj kiel infanoj en la familia hejmo, sed neniam plene evoluigita pro nesufiĉa implikado de la socia medio: fakte, la komunumo de parolantoj kreskas en medio kun superrega lingvo en kiu ili fariĝas pli kompetentaj. En kelkaj landoj aŭ kulturoj en kiu oni determinas ies denaskan lingvon laŭ la etna grupo, hereda lingvo estus ligita al la indiĝena lingvo. La termino ankaŭ povas referenci al lingvo de ies familia aŭ komunuma lingvo kiun la persono ne parolas aŭ komprenas, sed identigas sin kulture. (eo)
- A heritage language is a minority language (either immigrant or indigenous) learned by its speakers at home as children, and difficult to be fully developed because of insufficient input from the social environment. The speakers grow up with a different dominant language in which they become more competent. label it as a continuum (taken from Valdés definition of heritage language) that ranges from fluent speakers to barely-speaking individuals of the home language. In some countries or cultures which determine a person's mother tongue by the ethnic group they belong to, a heritage language would be linked to the native language. (en)
- Una lengua heredada es una lengua minoritaria aprendida por sus hablantes en casa desde la infancia, pero nunca se desarrolla completamente porque sus hablantes crecen con una lenguaje dominante en el que se vuelven más competentes. Polinsky y Kagan lo etiquetan como un continuo que abarca desde hablantes con fluidez hasta personas que apenas hablan el idioma de casa. En algunos países o culturas en los que determinan la lengua materna de cada persona por el grupo étnico, un idioma de herencia estaría vinculado al idioma nativo. (es)
- Une langue d'héritage est une langue apprise dans le milieu familial dès la petite enfance dans un contexte de bilinguisme diglossique où une langue dominante (ou langue majoritaire) est parlée à l'extérieur du foyer. Les locuteurs des langues d'héritage sont des individus qui sont bilingues : ils pratiquent à la fois la langue dominante du pays dans lequel ils vivent et leur langue maternelle (la langue d'héritage) Cependant, ces individus on tendance à parler la langue majoritaire plus couramment que leur langue d'héritage. (fr)
- Мова спадщини — це мова меншин (іммігрантів, або корінних жителів), яку її мовці вивчають з дитинства, але ніколи не розвивають повністю через недостатній внесок соціального середовища: насправді спільнота мовців виростає з домінуючою мовою, в якій вони стають більш компетентними. [1] Полінська і Каган позначають її як безперервний діапазон, який варіюється від вільних мовців до тих, хто ледве розмовляє рідною мовою. У деяких країнах чи культурах, де вони визначають свою рідну мова за етнічною групою, мова спадщини завжди буде пов'язана з рідною мовою. [2] (uk)
- Унаследованный язык (англ. heritage language) — один из терминов, используемый в лингвистике для обозначения языка (наряду с терминами «наследуемый язык», «эритажный язык», «язык семейного наследия» и др.), чаще всего употребляемого в семье и отличного от основного языка окружения, распространённого на данной территории. Как правило, носители таких языков двуязычны, и унаследованный язык является для них родным. Однако в некоторых ситуациях унаследованный язык не является доминирующим в семье и используется ребенком в разговорах с бабушками и дедушками или только в определенном контексте, являясь таким образом вторым языком. Этот термин в основном касается языкового профиля детей, иммигрировавших до начала образования на родине, а также детей, чьи родители-иммигранты говорят дома на родном (ru)
|
