| dbo:abstract
|
- Un haptè és una molècula petita que pot efectuar una resposta immunitària només quan es troba subjecta a un transportador gran (carrier) com una proteïna; el transportador no té per què desencadenar una resposta immunitària per sí sol (en general, només molècules grans, agents infecciosos, o cossos estranys insolubles poden generar una resposta immunitària en el cos). Una vegada que l'organisme ha generat anticossos per a un adducte (format per un haptè i el corresponent transportador), l'haptè també pot ser capaç d'unir-se a l'anticòs, però normalment aquest fet no suposa l'inici de la resposta immune; normalment només l'adducte pot desencadenar-la. De vegades l'haptè fins i tot pot blocar la resposta immunitària que actuaria contra l'adducte a través de l'impediment d'unió de l'adducte amb l'anticòs, per un procés que rep el nom d'inhibició de l'haptè. Els mecanismes d'absència de resposta immunitària poden variar i impliquen processos immunitaris complexos, però poden incloure l'absència o insuficiència de senyals coestimuladores de cèl·lules presentadores d'antigen. El concepte d'haptè va sorgir de la feina de Karl Landsteiner que també va ser pioner en l'ús d'haptens sintètics per estudiar fenòmens immunoquímics. (ca)
- الناشبة أو الهبتين (بالإنجليزية: Hapten) هي جزيء صغير يمكن أن يثير استجابة مناعية فقط عند ارتباطه بناقل كبير مثل البروتين؛ وقد يكون الناقل لا يثير أيضا استجابة مناعية بنفسه. (بشكل عام، فقط الجزيئات الكبيرة أو العوامل المعدية، أو المواد الغريبة الغير قابلة للذوبان يمكنها تحفيز الاستجابة المناعية في الجسم.)متى ما قام الجسم بتصنيع أجسام مضادة لمعقد ناقل الناشبة، فإن جزيء الناشبة الصغير يمكنه الارتباط مع الأجسام المضادة، ولكنه عادةً لا يبدأ الاستجابة المناعية؛ وعادةً فقط معقد ناقل الناشبة يمكنه القيام بذلك. أحيانًا فإن جزيء الناشبة الصغير يمكنه منع الاستجابة المناعية لمعقد ناقل الناشبة وذلك بمنع المعقد من الارتباط مع الأجسام المضادة، وتسمى هذه العملية تثبيط الناشبة. قد تختلف آليات انعدم الاستجابة المناعية وتشمل آليات مناعية معقدة، لكن يمكن أن تتضمن إشارات تنشيطية مشاركة معدومة أو غير كافية من خلايا عرض المستضد. برز مفهوم الناشبات من عمل العالم النمساوي كارل لاندشتاينرالذي كان رائدًا في استخدام الناشبات الاصطناعية لدراسة الظواهر الكيميائية المناعية. (ar)
- Haptene (auch partielles, inkomplettes oder unvollständiges Antigen; von griechisch ἅπτειν haptein: ‚etwas greifen, fassen‘) sind Moleküle oder Ionen, wie z. B. Atrazin, Digoxigenin oder auch Nickel-Ionen, die isoliert keine vollwertigen Antigene darstellen; d. h., dass sie alleine nicht in der Lage sind, eine Immunreaktion hervorzurufen. Dies wird bei diesen Stoffen aber dann möglich, wenn sie an ein körpereigenes Trägerprotein binden (Hapten-Carrier-Prinzip). Nur der Komplex aus Protein und gebundenem Hapten ist dann das vollwertige Antigen: Ein Hapten wird dadurch zum Antigen, dass es sich ein Trägerprotein „greift“. Eine Theorie ist, dass das Hapten die Tertiärstruktur des Proteins verändert, damit dessen immunrelevante Epitope rekonfiguriert, und der Körper das so veränderte Protein dadurch nicht mehr als körpereigen, sondern als körperfremd wahrnimmt – eine Immunreaktion wird eingeleitet. Haptene spielten eine wichtige Rolle bei der Untersuchung von Immunreaktionen des Körpers. Der Immunologe Karl Landsteiner konnte mit ihrer Hilfe nachweisen, dass Antikörper hochselektiv sein können. Die Gefährlichkeit von Haptenen rührt daher, dass sie durch Bindung an spezifische Zellstrukturen eine Immunreaktion auslösen können, die zur Zerstörung einer bestimmten Zellpopulation führt. Normalerweise erkennt das Immunsystem körpereigene Strukturen, diese werden aber durch die Haptene so verändert, dass sie fremd wirken – auf diese Weise kann unter Umständen eine Autoimmunkrankheit in Gang gesetzt werden. (de)
- Haptenoak pisu molekular txikiko substantzia kimikoak dira (10.000 dalton baino gutxiagokoak) antigorputzen sorrera eragiten ez dutenak bakarrik daudenean, baina beste molekula batzuekin lotzen direnean (proteinekin, esaterako) antigorputzak sortzen dituztenak. Haptenoek ezin dute berez antigorputzen sorrera induzitu, molekula txikiak direlako, eta horrenbestez ez dira benetako antigenoak. Baina antigorputzekin erreakzionatzeko ahalmena dute. Gainera, proteina batzuei akoplatzen direnean (albuminari, esaterako) konplexuak bere aurkako antigorputzen sintesia eragiten du, hots, gaitasun immunogenikoa dauka. Botika eta hormona batzuk haptenoak dira. Adibidez, penizilinak ez du berez antigorputzen sorrera eragiten, txikiegia delako, baina gorputzeko proteina batzuei lotuta hori egin dezake eta, ondorioz, erreakzio alergikoak induzitu (eu)
- In immunology, haptens are small molecules that elicit an immune response only when attached to a large carrier such as a protein; the carrier may be one that also does not elicit an immune response by itself (in general, only large molecules, infectious agents, or insoluble foreign matter can elicit an immune response in the body).Once the body has generated antibodies to a hapten-carrier adduct, the small-molecule hapten may also be able to bind to the antibody, but it will usually not initiate an immune response; usually only the hapten-carrier adduct can do this. Sometimes the small-molecule hapten can even block immune response to the hapten-carrier adduct by preventing the adduct from binding to the antibody, a process called hapten inhibition. The mechanisms of absence of immune response may vary and involve complex immunological mechanisms, but can include absent or insufficient co-stimulatory signals from antigen-presenting cells. Haptens have been used to study allergic contact dermatitis (ACD) and the mechanisms of inflammatory bowel disease (IBD) to induce autoimmune-like responses. The concept of haptens emerged from the work of Austrian immunologist Karl Landsteiner,who also pioneered the use of synthetic haptens to study immunochemical phenomena. (en)
- Un hapteno es una sustancia química de pequeño peso molecular (menos de 10 000 daltones) que no induce por sí misma la formación de anticuerpos pero al unirse a una proteína transportadora como la albúmina estimula una respuesta inmunitaria.En resumen un hapteno es la parte de un antígeno que por sí sola no dispara la respuesta inmune, pero sí posee especificidad. Los haptenos son antigénicos pero incapaces de inducir por sí mismas una reacción inmunitaria específica, es decir, carecen de inmunogenicidad. El acoplamiento químico de un hapteno a una proteína inmunógena grande, llamada portador, genera un conjugado hapteno-portador inmunógeno. La inmunización con tal conjugado produce anticuerpos específicos para tres tipos de determinantes antigénicos, anticuerpos contra el hapteno (principalmente), anticuerpos contra el portador y anticuerpos contra el hapteno y el portador. Un compuesto orgánico pequeño como el 2,4-dinitrofenol por sí solo no activa anticuerpos anti-dinitrofenol, pero relacionado químicamente con una proteína portadora grande como la albúmina sérica, formarán un complejo hapteno-portador que es inmunológicamente activo. En las reacciones adversas de tipo inmune de los fármacos, estos se pueden comportar como un hapteno, uniéndose a otras moléculas, generalmente inmunoglobulinas, induciendo la producción de anticuerpos anti-eritrocitarios o anti-leucocitarios. La unión del anticuerpo con el hapteno no produce la precipitación del complejo como ocurriría al unirse un antígeno y un anticuerpo. (es)
- Un haptène est un des deux éléments constitutifs d'un antigène : c'est une substance de faible poids moléculaire (généralement un polysaccharide) dont la structure varie avec chaque antigène et dont dépend sa spécificité. C'est elle qui réagira avec l'anticorps correspondant mais ne peut à elle seule en provoquer la formation. Cette dernière se produit seulement après association à l'haptène d'une substance protidique ou polysaccharidique : le porteur ; cette association est indispensable pour conférer à l'haptène un pouvoir immunogène. L'immunochimie des haptènes est due à Karl Landsteiner, dans les années 1910. (fr)
- Hapten merupakan molekul kecil bagian dari antigen yang dapat mengaktifkan antibodi apabila bergabung dengan pembawa yang memiliki molekul besar, seperti protein. Pembawa tersebut mungkin menjadi salah satu yang tidak mendapatkan respons kekebalan tubuh dengan sendirinya. (in)
- Een hapteen is een klein molecuul dat kan dienen als epitoop, maar is op zichzelf niet in staat een antilichaamrespons op te wekken. Hapteen speelt een belangrijke rol bij de primaire sensibilisatie van een bepaalde allergenen, dit is deel van de type 4 immunologische reactie. De primaire sensibilisatie bestaat uit een aantal stappen:
* Een klein moleculair deeltje (hapteen) dringt de epidermis binnen.
* Het hapteen bindt zich aan een carrier protein, waarna het een volwaardig allergeen wordt.
* Het allergeen wordt gebonden aan de Langerhans-cellen. Hierdoor rijpen de Langerhans-cellen en migreren uit de huid naar de drainerende lymfeklieren. Hier presenteren de Langerhans-cellen het allergeen aan toevallig passerende T-lymfocyten. Als de T-celreceptor het allergeen herkent en er voldoende T-celstimulatie-verhogende factoren aanwezig zijn, zullen de naïeve T-cellen gestimuleerd worden om effectorcellen te vormen. Deze effector- T-lymfocyten zijn te onderscheiden in twee subpopulaties, de centrale effector-T-cellen (voorheen: memory-T-cellen die in de lymfeklier verblijven en het immunologische langetermijngeheugen vormen en perifere effector-T-cellen (voorheen: effectorcellen) die in het lichaam circuleren. Bij re-expositie aan het allergeen worden de centrale en perifere effector-T-cellen geactiveerd tot productie van onder andere lymfokinen, waardoor veel lymfocyten aangetrokken worden. Op die manier ontstaat de lokale ontsteking, die klinisch als contacteczeem zichtbaar is. (nl)
- ハプテン (hapten) とは免疫原性を欠き、反応原性のみをもつ抗原。つまり、特異抗体と反応はするが、抗体やリンパ球の増殖や分化を誘導しない性質をもつ物質。不完全抗原（ふかんぜんこうげん、incomplete antigen）とも呼ばれる。脂質や核酸などの分子量数百以下の低分子。 ハプテンは高分子のキャリアータンパク質と結合することにより免疫原性をもつようになる。薬物アレルギーはハプテンである薬剤が細胞質に結合し、免疫原性をもつことによって生じる。 (ja)
- L'aptene è una molecola a basso peso molecolare (inferiore a 10.000 uma) che di per sé non induce una risposta anticorpale, cioè non ha proprietà immunogeniche, ma se legata ad un carrier è in grado di stimolare la formazione di anticorpi specifici e di reagire con essi. (it)
- O termo hapteno, cunhado por Landsteiner em 1920, designa toda espécie molecular não imunogênica ao receptor, que quando combinada com uma macromolécula imunogênica carregadora ("carrier") se torna capaz de desencadear uma resposta imune específica no hospedeiro. Essas moléculas orgânicas, naturais ou sintéticas de baixa massa molecular (inferior a 1 kDa), penetram na epiderme, se conjugam na maioria das vezes com proteínas do corpo e assim são carreadas, sendo que os haptenos, os quais têm propriedade de antigenicidade, jamais poderiam induzir uma resposta imune quando administradas sozinhas. O conjunto hapteno-carreador é chamado conjugado. O conceito de hapteno se estende a toda molécula natural (lipídeos, nucleotídeos, etc...) não imunogênica por si prprópria mas podendo manifestar sua especificidade quando conjugado. O potencial de sensibilização do hapteno não pode ser previsto pela sua estrutura química. Existe uma correlação como o número de haptenos conjugados com o carregador e a sua capacidade de penetrar na pele. O conjugado forma uma espécie de antígeno específico novo, a qual se comporta como um epítopo novo (ou diversos epítopos conforme a dimensão), porém tem determinantes antigênicos nativos do carreador e também novos determinantes do hapteno. Haptenos livres, entretanto, podem reagir com produtos da resposta imune depois que tais produtos são lançados. (pt)
- Hapteny (z gr. haptein – zamocować, zamknąć; synonimy: antygeny cząstkowe lub resztkowe) - substancje o małej masie cząsteczkowej (zwykle poniżej 5000 Da), które mogą wywoływać odpowiedź odpornościową jedynie w połączeniu z białkami, chociaż następnie są rozpoznawane przez limfocyty już bez obecności tych białek. Do immunizacji haptenem niezbędny jest zatem nośnik białkowy z haptenem. W pracach doświadczalnych często stosuje się (białko jaja kurzego), hemocyjaninę lub albuminę surowicy bydlęcej jako białko nośnikowe oraz dinitrofenol (DNP) lub trinitrofenol (TNP) jako hapteny. W wyniku immunizacji powstają zarówno przeciwciała skierowane przeciwko haptenowi, jak i nośnikowi, jak i jedynie kompleksowi hapten-nośnik. W wywołaniu odpowiedzi odpornościowej na hapten istotny jest stosunek liczby cząsteczek haptenu do liczby cząsteczek nośnika. Jeśli jest on zbyt duży, dojdzie do wytworzenia tolerancji immunologicznej, natomiast stosunek zbyt niski nie doprowadzi do odpowiedzi na hapten. Do odpowiedzi na hapten może dojść jedynie w przypadku, gdy w organizmie obecne są zarówno limfocyty T, jak i limfocyty B mogące go rozpoznać. Wcześniej uważano, że hapten musi być związany z nośnikiem kowalencyjnie, ale nie zawsze jest to regułą. Praktyczne znaczenie haptenów wynika z faktu, że wiele leków, po związaniu się z białkami surowicy, może wywoływać odpowiedź odpornościową przeciwko sobie, chociaż normalnie nie wykazują tej właściwości – są więc haptenami. Efektem podania leku uczulonej osobie może być wstrząs anafilaktyczny, towarzyszący np. podaniu penicyliny w formie iniekcji. Haptenami mogą być nawet jony metali, a w praktyce niemal każda cząsteczka, którą można połączyć z białkami. Wykrywanie haptenów metodami immunologicznymi jest utrudnione ze względu na mały rozmiar haptenów i związane z tym problemy czułości i swoistości testów. W praktyce do tego celu stosuje się kompetycyjny test immunoenzymatyczny, który przełamuje te ograniczenia. Metodę tę stosuje się w analizie żywności, wykrywaniu drobnocząsteczkowych leków i toksyn oraz hormonów, np. w testach antydopingowych. Termin hapten został wprowadzony przez Karla Landsteinera i w 1936 roku, których prace w latach 30. XX wieku zapoczątkowały badania nad haptenami. (pl)
- En hapten är en liten molekyl som kan framkalla en respons hos immunförsvaret, men bara när den är kopplad till en större bärare, till exempel ett protein. Bäraren behöver inte själv orsaka en reaktion. Normalt kan bara stora molekyler, infektionsbärare eller olösliga främmande ämnen framkalla en respons hos immunförsvaret. Så snart kroppen har skapat antikroppar till ett hapten-bärarkomplex så kan enbart hapten också binda till antikroppen men utlöser normalt inte någon immunreaktion utan detta kan bara hapten-bärarkomplexet göra. En hapten är således ett antigen men inte ett immunogen. När ett hapten-bärarkomplex bildats kan det leda till att en immunreaktion startas, inte bara mot haptenen eller hapten-bärarkomplexet utan också mot bärarmolekylen själv, vilket därigenom kan orsaka autoimmunitet. Ibland kan haptenen blockera immunreaktionen genom att hindra hapten-bärarkomplexet att binda till antikropparna. (sv)
- Гаптены (от греч. ἅπτω — прикреплять) — низкомолекулярные вещества, не обладающие антигенностью и приобретающие её при увеличении молекулярного веса (например, за счет прикрепления к специальному белку-носителю — т. н. «шаперону»). В иммунологию понятие «гаптены» ввел Карл Ландштейнер в 1923 г. Гаптены отличаются очень высоким уровнем специфичности (очень часто в определении специфичности участвует всего один радикал). Соединения с молекулярной массой менее 10000, например лекарственные средства, сами по себе не иммуногенны. Такие соединения принято называть гаптенами. Гаптены приобретают иммуногенность лишь после соединения с высокомолекулярным белком-носителем. Гаптены не могут стимулировать выработку антител, но могут связываться с ними. Гаптены — простые химические соединения, в основном ароматического ряда, не в состоянии запускать иммунный процесс, демонстрируя тем самым отсутствие иммуногенных свойств. В то же время они обладают вполне конкретной специфичностью, то есть способностью вступать во взаимодействие с предсуществующими к ним антителами. Обычно гаптен — небольшая функциональная группа, представляющая собой одну детерминанту. Гаптенами могут быть органические соединения, фениларсонат, моно- и олигосахариды, а также олигопептиды. Также, Ландштейнер получил антитела к динитрофенилу, казалось бы, невстречаемой в природе молекуле. Гаптены могут связываться с уже имеющимся антителом или поверхностным рецептором на специфической B-клетке, но не способны вызвать образование антител, поскольку гаптены не иммуногенны. Однако они приобретают иммуногенность при соединении с подходящим белком-носителем. В настоящее время установлено, что функция носителя заключается в стимуляции T-хелперов, помогающих B-клеткам реагировать на гаптен. Существует ряд методов получения антител in vitro к небольшим гаптенам. (ru)
- 半抗原（hapten）是指本身分子量過小，無法刺激免疫應答，必須和載體（carrier）結合才能刺激發生免疫應答。半抗原能與對應抗體結合出現，卻不能單獨激發人或動物體產生抗體的抗原，它只有“反應原性”（抗原性），不具“免疫原性”，所以僅為反應原而非免疫原，又稱不完全抗原。與此相對的是“完全抗原”，其同時具有反應原性及免疫原性兩者。 大多數多醣和所有類脂都屬於半抗原，如果用化學方法把半抗原與某種純蛋白的分子載體（protein carrier）結合，純蛋白會獲得新的免疫原性，並能刺激動物產生相應的抗體。半抗原一旦與純蛋白質結合，就構成該蛋白質的一個。 半抗原的概念是由卡尔·兰德施泰纳所提出。他還提出了可以用人工合成半抗原來研究免疫化學現象的想法。 (zh)
- Гапте́ни (англ. hapten) — низькомолекулярні молекули, що можуть зв'язуватись з антигенним детермінантом/епітопом, але які самі не є антигенними (через малий розмір), аж поки не утворять комплекс з антигенним носієм (відповідною макромолекулою, зокрема такою як протеїн). Гаптенами є, наприклад, динітрофеноли, фосфорилхоліни та декстран. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Hapten merupakan molekul kecil bagian dari antigen yang dapat mengaktifkan antibodi apabila bergabung dengan pembawa yang memiliki molekul besar, seperti protein. Pembawa tersebut mungkin menjadi salah satu yang tidak mendapatkan respons kekebalan tubuh dengan sendirinya. (in)
- ハプテン (hapten) とは免疫原性を欠き、反応原性のみをもつ抗原。つまり、特異抗体と反応はするが、抗体やリンパ球の増殖や分化を誘導しない性質をもつ物質。不完全抗原（ふかんぜんこうげん、incomplete antigen）とも呼ばれる。脂質や核酸などの分子量数百以下の低分子。 ハプテンは高分子のキャリアータンパク質と結合することにより免疫原性をもつようになる。薬物アレルギーはハプテンである薬剤が細胞質に結合し、免疫原性をもつことによって生じる。 (ja)
- L'aptene è una molecola a basso peso molecolare (inferiore a 10.000 uma) che di per sé non induce una risposta anticorpale, cioè non ha proprietà immunogeniche, ma se legata ad un carrier è in grado di stimolare la formazione di anticorpi specifici e di reagire con essi. (it)
- 半抗原（hapten）是指本身分子量過小，無法刺激免疫應答，必須和載體（carrier）結合才能刺激發生免疫應答。半抗原能與對應抗體結合出現，卻不能單獨激發人或動物體產生抗體的抗原，它只有“反應原性”（抗原性），不具“免疫原性”，所以僅為反應原而非免疫原，又稱不完全抗原。與此相對的是“完全抗原”，其同時具有反應原性及免疫原性兩者。 大多數多醣和所有類脂都屬於半抗原，如果用化學方法把半抗原與某種純蛋白的分子載體（protein carrier）結合，純蛋白會獲得新的免疫原性，並能刺激動物產生相應的抗體。半抗原一旦與純蛋白質結合，就構成該蛋白質的一個。 半抗原的概念是由卡尔·兰德施泰纳所提出。他還提出了可以用人工合成半抗原來研究免疫化學現象的想法。 (zh)
- Гапте́ни (англ. hapten) — низькомолекулярні молекули, що можуть зв'язуватись з антигенним детермінантом/епітопом, але які самі не є антигенними (через малий розмір), аж поки не утворять комплекс з антигенним носієм (відповідною макромолекулою, зокрема такою як протеїн). Гаптенами є, наприклад, динітрофеноли, фосфорилхоліни та декстран. (uk)
- الناشبة أو الهبتين (بالإنجليزية: Hapten) هي جزيء صغير يمكن أن يثير استجابة مناعية فقط عند ارتباطه بناقل كبير مثل البروتين؛ وقد يكون الناقل لا يثير أيضا استجابة مناعية بنفسه. (بشكل عام، فقط الجزيئات الكبيرة أو العوامل المعدية، أو المواد الغريبة الغير قابلة للذوبان يمكنها تحفيز الاستجابة المناعية في الجسم.)متى ما قام الجسم بتصنيع أجسام مضادة لمعقد ناقل الناشبة، فإن جزيء الناشبة الصغير يمكنه الارتباط مع الأجسام المضادة، ولكنه عادةً لا يبدأ الاستجابة المناعية؛ وعادةً فقط معقد ناقل الناشبة يمكنه القيام بذلك. أحيانًا فإن جزيء الناشبة الصغير يمكنه منع الاستجابة المناعية لمعقد ناقل الناشبة وذلك بمنع المعقد من الارتباط مع الأجسام المضادة، وتسمى هذه العملية تثبيط الناشبة. (ar)
- Un haptè és una molècula petita que pot efectuar una resposta immunitària només quan es troba subjecta a un transportador gran (carrier) com una proteïna; el transportador no té per què desencadenar una resposta immunitària per sí sol (en general, només molècules grans, agents infecciosos, o cossos estranys insolubles poden generar una resposta immunitària en el cos). Una vegada que l'organisme ha generat anticossos per a un adducte (format per un haptè i el corresponent transportador), l'haptè també pot ser capaç d'unir-se a l'anticòs, però normalment aquest fet no suposa l'inici de la resposta immune; normalment només l'adducte pot desencadenar-la. De vegades l'haptè fins i tot pot blocar la resposta immunitària que actuaria contra l'adducte a través de l'impediment d'unió de l'adducte a (ca)
- Haptene (auch partielles, inkomplettes oder unvollständiges Antigen; von griechisch ἅπτειν haptein: ‚etwas greifen, fassen‘) sind Moleküle oder Ionen, wie z. B. Atrazin, Digoxigenin oder auch Nickel-Ionen, die isoliert keine vollwertigen Antigene darstellen; d. h., dass sie alleine nicht in der Lage sind, eine Immunreaktion hervorzurufen. Dies wird bei diesen Stoffen aber dann möglich, wenn sie an ein körpereigenes Trägerprotein binden (Hapten-Carrier-Prinzip). Nur der Komplex aus Protein und gebundenem Hapten ist dann das vollwertige Antigen: Ein Hapten wird dadurch zum Antigen, dass es sich ein Trägerprotein „greift“. (de)
- In immunology, haptens are small molecules that elicit an immune response only when attached to a large carrier such as a protein; the carrier may be one that also does not elicit an immune response by itself (in general, only large molecules, infectious agents, or insoluble foreign matter can elicit an immune response in the body).Once the body has generated antibodies to a hapten-carrier adduct, the small-molecule hapten may also be able to bind to the antibody, but it will usually not initiate an immune response; usually only the hapten-carrier adduct can do this. Sometimes the small-molecule hapten can even block immune response to the hapten-carrier adduct by preventing the adduct from binding to the antibody, a process called hapten inhibition. (en)
- Haptenoak pisu molekular txikiko substantzia kimikoak dira (10.000 dalton baino gutxiagokoak) antigorputzen sorrera eragiten ez dutenak bakarrik daudenean, baina beste molekula batzuekin lotzen direnean (proteinekin, esaterako) antigorputzak sortzen dituztenak. Botika eta hormona batzuk haptenoak dira. Adibidez, penizilinak ez du berez antigorputzen sorrera eragiten, txikiegia delako, baina gorputzeko proteina batzuei lotuta hori egin dezake eta, ondorioz, erreakzio alergikoak induzitu (eu)
- Un hapteno es una sustancia química de pequeño peso molecular (menos de 10 000 daltones) que no induce por sí misma la formación de anticuerpos pero al unirse a una proteína transportadora como la albúmina estimula una respuesta inmunitaria.En resumen un hapteno es la parte de un antígeno que por sí sola no dispara la respuesta inmune, pero sí posee especificidad. (es)
- Un haptène est un des deux éléments constitutifs d'un antigène : c'est une substance de faible poids moléculaire (généralement un polysaccharide) dont la structure varie avec chaque antigène et dont dépend sa spécificité. C'est elle qui réagira avec l'anticorps correspondant mais ne peut à elle seule en provoquer la formation. Cette dernière se produit seulement après association à l'haptène d'une substance protidique ou polysaccharidique : le porteur ; cette association est indispensable pour conférer à l'haptène un pouvoir immunogène. (fr)
- Een hapteen is een klein molecuul dat kan dienen als epitoop, maar is op zichzelf niet in staat een antilichaamrespons op te wekken. Hapteen speelt een belangrijke rol bij de primaire sensibilisatie van een bepaalde allergenen, dit is deel van de type 4 immunologische reactie. De primaire sensibilisatie bestaat uit een aantal stappen: (nl)
- O termo hapteno, cunhado por Landsteiner em 1920, designa toda espécie molecular não imunogênica ao receptor, que quando combinada com uma macromolécula imunogênica carregadora ("carrier") se torna capaz de desencadear uma resposta imune específica no hospedeiro. O conceito de hapteno se estende a toda molécula natural (lipídeos, nucleotídeos, etc...) não imunogênica por si prprópria mas podendo manifestar sua especificidade quando conjugado. (pt)
- Hapteny (z gr. haptein – zamocować, zamknąć; synonimy: antygeny cząstkowe lub resztkowe) - substancje o małej masie cząsteczkowej (zwykle poniżej 5000 Da), które mogą wywoływać odpowiedź odpornościową jedynie w połączeniu z białkami, chociaż następnie są rozpoznawane przez limfocyty już bez obecności tych białek. Do immunizacji haptenem niezbędny jest zatem nośnik białkowy z haptenem. W pracach doświadczalnych często stosuje się (białko jaja kurzego), hemocyjaninę lub albuminę surowicy bydlęcej jako białko nośnikowe oraz dinitrofenol (DNP) lub trinitrofenol (TNP) jako hapteny. W wyniku immunizacji powstają zarówno przeciwciała skierowane przeciwko haptenowi, jak i nośnikowi, jak i jedynie kompleksowi hapten-nośnik. W wywołaniu odpowiedzi odpornościowej na hapten istotny jest stosunek lic (pl)
- En hapten är en liten molekyl som kan framkalla en respons hos immunförsvaret, men bara när den är kopplad till en större bärare, till exempel ett protein. Bäraren behöver inte själv orsaka en reaktion. Normalt kan bara stora molekyler, infektionsbärare eller olösliga främmande ämnen framkalla en respons hos immunförsvaret. Så snart kroppen har skapat antikroppar till ett hapten-bärarkomplex så kan enbart hapten också binda till antikroppen men utlöser normalt inte någon immunreaktion utan detta kan bara hapten-bärarkomplexet göra. En hapten är således ett antigen men inte ett immunogen. (sv)
- Гаптены (от греч. ἅπτω — прикреплять) — низкомолекулярные вещества, не обладающие антигенностью и приобретающие её при увеличении молекулярного веса (например, за счет прикрепления к специальному белку-носителю — т. н. «шаперону»). В иммунологию понятие «гаптены» ввел Карл Ландштейнер в 1923 г. Гаптены отличаются очень высоким уровнем специфичности (очень часто в определении специфичности участвует всего один радикал). Существует ряд методов получения антител in vitro к небольшим гаптенам. (ru)
|
