| dbo:abstract
|
- Kůsa (či gléva) je středověká dřevcová zbraň. Název pochází z francouzského couteau, znamenající nůž. Jedná se o dřevcovou zbraň se sečnou čepelí. Kůsa se objevuje od 13. století zvláště v Itálii, Francii a Burgundsku, později se rozšiřuje do zbytku Evropy. Tvar prvních kůs patrně připomínal čepele tesáků či mečů a odtud dostala kůsa svoje cizojazyčné pojmenování – glaive anglicky a Glefe německy (z latinského gladius). Čepel byla výrazně vydutá, se srpovitým výběžkem či ornamentálně propracovaným hrotem na hřbetě, a po celé délce byla prohnutá dozadu. V průběhu 16. a 17. století pomalu mizí z bojiště a stává se odznakem trabantů knížecích dvorů a tělesné stráže benátských dóžat. Taková kůsa pak měla tulej většinou chráněnou a čepel bohatě zdobenou ornamenty, heraldickými znaky panovníka nebo majitele tělesné stráže. Jako trabantská zbraň se udržela až do 20. století, a to na dvoře bavorského krále a u uherské korunní stráže. Tvar kůsy připomíná vztyčenou kosu, používanou sedláky, avšak s touto zbraní nemá evolučně ani etymologicky nic společného.[zdroj?!] (cs)
- Fuŝardo estas stangohava armilo kun frap- aŭ bat-klingo en formo de tranĉilo, palaŝo aŭ foŝono kun konveksa klingo ĉirkaŭ 2,40 ĝis 3 m longa stango. Ĝi similas al la romptranĉilo. Je la malantaŭa flanko de la klingo estas ofte sprono por rompi la armaĵon. (eo)
- Die Glefe (auch Gläfe oder Gleve), auch Fauchard/Fouchard und couteau de breche, ist eine Stangenwaffe mit einer Schlag- oder Hiebklinge in der Form eines Messers, Pallaschs oder Malchus mit konvexer Schneide auf einer 2,40 bis 3 Meter langen Stange. Sie ähnelt der Kuse. An der Rückseite der Klinge, später auch beidseitig einer Stichklinge, ist häufig ein Sporn zum Brechen von Rüstungen (Siehe hierzu auch: Heraldische Gleve, als Form der Lilie). Von der Waffe färbte der Name auf eine kleine Einheit von Kriegern ab. (de)
- A glaive (or glave) is a European polearm, consisting of a single-edged blade on the end of a pole. It is similar to the Japanese naginata, the Chinese guandao, the Korean woldo, and the Russian sovnya. (en)
- En Occidente, una guja (del francés vouge) o archa era un arma de asta medieval, cuya moharra es una hoja con forma de espada o sable curvo, de generalmente 30 cm de anchura —incluso llegó hasta los 60cm- usada exclusivamente para tajar. Algunas variantes posteriores llevaban "petos" adicionales para punzadas y enganches. En España un archa -por ello de la toma de las dos voces- también se tuvo -o se tiene- por un arma de asta cuya moharra era una ancha hoja de tajo que bien se diferenciaba de la ortodoxa vougue (o glaive) por ser simplemente una punta de lanza ancha y más grande (este dato viene dado por las "archas" que en algunos museos se le atribuyen al Cuerpo de Archeros de Borgoña del rey Felipe IV de Francia). Fue tan popular en su época que a la unidad que las portaba les dieron su propio nombre, los archeros. En Oriente hay muchas versiones de lanzas con hojas de espadas enastadas desde muchos siglos antes que en Europa. El desarrollo y uso de estas armas de asta fue generalizado desde China (Kwan-Dao) y Japón (Bisento, Naginata), hasta la India y Oriente Próximo, recibiendo muchos nombres y variantes. (es)
- Il falcione era un'arma inastata particolarmente diffusa tra gli eserciti europei nel Medioevo. Consisteva di una lama ricurva, affilata sul lato convesso e dotata di uno spuntone perpendicolare al dorso, inastata su di un manico in legno di lunghezza variabile. Inizialmente attrezzo d'uso agricolo, derivato dalla falce, può essere considerato l'evoluzione medievale della falce da guerra già in uso alle popolazioni balcaniche nell'Antichità. (it)
- グレイブ（英: glaive）は、槍の穂先を剣状にしたような形状の棹状武器。中世の欧州で用いられた薙刀の類の呼び名。グレイヴと表記することもある。 (ja)
- 글레이브(glaive)는 펄션이라고 불리는 중국의 언월도와 매우 비슷한 날을 지닌 장창이다. 글레이브는 장창의 일종치고는 날이 큰 편으로 최대 70cm에 달하고, 한쪽 날이며 초승달 모양으로 크게 휘어져 있다. 손잡이 길이는 약 2~2.5m 가량이며 손잡이의 머리 부분을 포함한 손잡이 전체 길이는 2~3.5m, 무게는 2~3.5kg이다. 글레이브는 날이 넓어 찌르기에도 사용할 수 있을 뿐 아니라 돌격할 때에도 넓은 날을 휘두르며 베기에 사용할 수도 있었는데, 후자의 사용법이 효과적이었으며 실제로 이것이 일반적인 사용법으로 알려져 있다. (ko)
- Glewia (łac. glavea, glavia) – broń drzewcowa, zaopatrzona w żeleźce w postaci grotu o kształcie szerokiego, jednosiecznego noża, niekiedy odgiętego lekko do tyłu, osadzonego na drzewcu o długości 2–2,5 m. Późniejsze glewie miały jeden lub dwa kolce na grzbiecie noża, czasem wygięte lekko ku dołowi, co upodabniało je do gizarmy. Glewia pojawiła się w XII wieku, powszechnie używana była w XIV–XVI wieku (głównie w zachodniej Europie) jako broń piechoty. Od XVI wieku służyła jako broń paradna, podobnie jak halabarda, na wyposażeniu straży pałacowych. Pod względem budowy bardzo zbliżoną do glewi bronią azjatycką była japońska naginata. (pl)
- Glav är ett medeltida stångvapen bestående av ett eneggat svärds- eller dolkblad fäst i änden av en stång som användes som stöt- och huggvapen i strid. Ordet kommer via tyskan ifrån det fornfranska glaive (lans eller spjut), vilket i sin tur kommer ifrån det latinska gladius (svärd). Redan under antiken omtalas att germanerna fäste sina eneggade svärd (saxar) på stänger för att öka deras räckvidd. Ett liknande vapen är även den japanska naginatan, även om glaven liksom en yxa eller ett spjut fästs vid pålen genom en holk, medan naginatan liksom ett svärd eller en dolk fästs vid densamma genom en tånge. Glaven var liksom skäggyxan/bardischen ett hugg- snarare än ett stötvapen. Flera vapen som utvecklats ur glaven, såsom och , har även försett klingan med en krok eller dylikt (kallad parerhake eller klingfångare) för att kunna haka fast i motståndarens vapen och därigenom avvärja och/eller blotta honom. Ordet glav har även använts poetiskt som ett ord för blankvapen i allmänhet. (sv)
- Гле́фа (фр. glaive), гле́вия — вид древкового пехотного холодного оружия ближнего боя. Состоит из древка (1,2—1,5 м) и наконечника (40—60 см в длину и 5—7 см шириной). Древко обычно покрывается заклёпками или увивается металлической лентой для предохранения от перерубания. Наконечник — клинок, имеет вид заточенного только с одной стороны широкого фальшиона. От обуха наконечника иногда отходил параллельный или направленный под небольшим углом к клинку шип (т. н. «острый палец»), служащий, во-первых, для захвата оружия при отражении удара сверху, а во-вторых, для нанесения более эффективных против закованных в броню противников колющих ударов (в отличие от ударов рубящих, наносимых наконечником). Однако основное предназначение глефы — всё же нанесение именно рубящих ударов. На нижней части древка также имелся наконечник (т. н. подток или пятка), но он обычно не затачивался, а просто заострялся — он использовался в качестве противовеса для балансировки оружия и для добивания раненых. (ru)
- Гле́фа (з фр. glaive через нім. Glefe), вона ж гле́ва, гле́вія — вид держакової піхотної холодної зброї ближнього бою. (uk)
- 長柄刀是有長握柄的刀，是一種。起源可追溯到中國西漢傳說中的偃月刀等，可信至少在宋代之後成為軍隊常用的武器，宋代的《武經總要》中介紹了七種屬於長柄刀的刀具，如、、偃月刀、戟刀、、、筆刀，其中偃月刀就是一種只用於訓練的重型長柄刀。明代則出現、等等，而常用的長柄刀只剩偃月刀與鉤鐮刀。 在中國以外古代各地也有使用類似的大刀的實物流下，如日本的薙刀也是長柄刀的一種，在歐洲也有而英文寫作glaive。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Fuŝardo estas stangohava armilo kun frap- aŭ bat-klingo en formo de tranĉilo, palaŝo aŭ foŝono kun konveksa klingo ĉirkaŭ 2,40 ĝis 3 m longa stango. Ĝi similas al la romptranĉilo. Je la malantaŭa flanko de la klingo estas ofte sprono por rompi la armaĵon. (eo)
- Die Glefe (auch Gläfe oder Gleve), auch Fauchard/Fouchard und couteau de breche, ist eine Stangenwaffe mit einer Schlag- oder Hiebklinge in der Form eines Messers, Pallaschs oder Malchus mit konvexer Schneide auf einer 2,40 bis 3 Meter langen Stange. Sie ähnelt der Kuse. An der Rückseite der Klinge, später auch beidseitig einer Stichklinge, ist häufig ein Sporn zum Brechen von Rüstungen (Siehe hierzu auch: Heraldische Gleve, als Form der Lilie). Von der Waffe färbte der Name auf eine kleine Einheit von Kriegern ab. (de)
- A glaive (or glave) is a European polearm, consisting of a single-edged blade on the end of a pole. It is similar to the Japanese naginata, the Chinese guandao, the Korean woldo, and the Russian sovnya. (en)
- Il falcione era un'arma inastata particolarmente diffusa tra gli eserciti europei nel Medioevo. Consisteva di una lama ricurva, affilata sul lato convesso e dotata di uno spuntone perpendicolare al dorso, inastata su di un manico in legno di lunghezza variabile. Inizialmente attrezzo d'uso agricolo, derivato dalla falce, può essere considerato l'evoluzione medievale della falce da guerra già in uso alle popolazioni balcaniche nell'Antichità. (it)
- グレイブ（英: glaive）は、槍の穂先を剣状にしたような形状の棹状武器。中世の欧州で用いられた薙刀の類の呼び名。グレイヴと表記することもある。 (ja)
- 글레이브(glaive)는 펄션이라고 불리는 중국의 언월도와 매우 비슷한 날을 지닌 장창이다. 글레이브는 장창의 일종치고는 날이 큰 편으로 최대 70cm에 달하고, 한쪽 날이며 초승달 모양으로 크게 휘어져 있다. 손잡이 길이는 약 2~2.5m 가량이며 손잡이의 머리 부분을 포함한 손잡이 전체 길이는 2~3.5m, 무게는 2~3.5kg이다. 글레이브는 날이 넓어 찌르기에도 사용할 수 있을 뿐 아니라 돌격할 때에도 넓은 날을 휘두르며 베기에 사용할 수도 있었는데, 후자의 사용법이 효과적이었으며 실제로 이것이 일반적인 사용법으로 알려져 있다. (ko)
- Гле́фа (з фр. glaive через нім. Glefe), вона ж гле́ва, гле́вія — вид держакової піхотної холодної зброї ближнього бою. (uk)
- 長柄刀是有長握柄的刀，是一種。起源可追溯到中國西漢傳說中的偃月刀等，可信至少在宋代之後成為軍隊常用的武器，宋代的《武經總要》中介紹了七種屬於長柄刀的刀具，如、、偃月刀、戟刀、、、筆刀，其中偃月刀就是一種只用於訓練的重型長柄刀。明代則出現、等等，而常用的長柄刀只剩偃月刀與鉤鐮刀。 在中國以外古代各地也有使用類似的大刀的實物流下，如日本的薙刀也是長柄刀的一種，在歐洲也有而英文寫作glaive。 (zh)
- Kůsa (či gléva) je středověká dřevcová zbraň. Název pochází z francouzského couteau, znamenající nůž. Jedná se o dřevcovou zbraň se sečnou čepelí. Kůsa se objevuje od 13. století zvláště v Itálii, Francii a Burgundsku, později se rozšiřuje do zbytku Evropy. Tvar prvních kůs patrně připomínal čepele tesáků či mečů a odtud dostala kůsa svoje cizojazyčné pojmenování – glaive anglicky a Glefe německy (z latinského gladius). Čepel byla výrazně vydutá, se srpovitým výběžkem či ornamentálně propracovaným hrotem na hřbetě, a po celé délce byla prohnutá dozadu. V průběhu 16. a 17. století pomalu mizí z bojiště a stává se odznakem trabantů knížecích dvorů a tělesné stráže benátských dóžat. Taková kůsa pak měla tulej většinou chráněnou a čepel bohatě zdobenou ornamenty, heraldickými znaky panovníka n (cs)
- En Occidente, una guja (del francés vouge) o archa era un arma de asta medieval, cuya moharra es una hoja con forma de espada o sable curvo, de generalmente 30 cm de anchura —incluso llegó hasta los 60cm- usada exclusivamente para tajar. Algunas variantes posteriores llevaban "petos" adicionales para punzadas y enganches. Fue tan popular en su época que a la unidad que las portaba les dieron su propio nombre, los archeros. (es)
- Glewia (łac. glavea, glavia) – broń drzewcowa, zaopatrzona w żeleźce w postaci grotu o kształcie szerokiego, jednosiecznego noża, niekiedy odgiętego lekko do tyłu, osadzonego na drzewcu o długości 2–2,5 m. Późniejsze glewie miały jeden lub dwa kolce na grzbiecie noża, czasem wygięte lekko ku dołowi, co upodabniało je do gizarmy. Glewia pojawiła się w XII wieku, powszechnie używana była w XIV–XVI wieku (głównie w zachodniej Europie) jako broń piechoty. Od XVI wieku służyła jako broń paradna, podobnie jak halabarda, na wyposażeniu straży pałacowych. (pl)
- Гле́фа (фр. glaive), гле́вия — вид древкового пехотного холодного оружия ближнего боя. Состоит из древка (1,2—1,5 м) и наконечника (40—60 см в длину и 5—7 см шириной). Древко обычно покрывается заклёпками или увивается металлической лентой для предохранения от перерубания. Наконечник — клинок, имеет вид заточенного только с одной стороны широкого фальшиона. От обуха наконечника иногда отходил параллельный или направленный под небольшим углом к клинку шип (т. н. «острый палец»), служащий, во-первых, для захвата оружия при отражении удара сверху, а во-вторых, для нанесения более эффективных против закованных в броню противников колющих ударов (в отличие от ударов рубящих, наносимых наконечником). Однако основное предназначение глефы — всё же нанесение именно рубящих ударов. На нижней части д (ru)
- Glav är ett medeltida stångvapen bestående av ett eneggat svärds- eller dolkblad fäst i änden av en stång som användes som stöt- och huggvapen i strid. Ordet kommer via tyskan ifrån det fornfranska glaive (lans eller spjut), vilket i sin tur kommer ifrån det latinska gladius (svärd). Redan under antiken omtalas att germanerna fäste sina eneggade svärd (saxar) på stänger för att öka deras räckvidd. Ett liknande vapen är även den japanska naginatan, även om glaven liksom en yxa eller ett spjut fästs vid pålen genom en holk, medan naginatan liksom ett svärd eller en dolk fästs vid densamma genom en tånge. (sv)
|
