| dbo:abstract
|
- Una visarma o guisarma és un tipus de llança el ferro de la qual posseeix d'un costat una forma de falç o semi dalla a partir de la qual es projecta una fulla aguda paral·lela a la seva asta. El mot prové del francès antic wisarme o guisarme, que sembla venir del fràncic wis, arm, ‘guia, braç'. Desambiguació etimològica: Abans del segle XVI, i a partir dels literats vuitcentistes, es pot trobar visarma per a designar les destrals de doble tall denominades arcaicament bipennis (bipennes).A més, es pot també trobar el terme visarma fent referència a llances enastades de la família dels de ferros de fulla gran amb doble tall (ca)
- Eine Guisarme (auch Gesa, Gisarme, Gysarme, Jasarme) war eine in Europa gebräuchliche Stangenwaffe, die aus dem bäuerlichen Werkzeug der Sense hervorging. (de)
- A guisarme (sometimes gisarme, giserne or bisarme) is a pole weapon used in Europe primarily between 1000 and 1400. Its origin is likely Germanic, from the Old High German getīsarn, literally "weeding iron". Like many medieval polearms, the exact early form of the weapon is hard to define from literary references, and the identification of surviving weapons can be speculative. (en)
- Bisarma lantza mota bat da, bere burdinak, alde batetik igitai edo sega erdi forma duena, hemendik marraza zorrotz bat irteten dena, bere adarrari paraleloan. Hitza, frantsesezko Guisarme hitzetik dator. (eu)
- La guisarme est une arme d'hast, dérivée de l'anicroche, constituée d'un long manche en bois et d'une lame à double tranchant prolongée d'une pointe pour combat éloigné. Elle finira, à l'instar du vouge, par se rapprocher de la hallebarde. Le fer comporte généralement une grande lame en forme de serpe sur un côté et une pointe en opposition, perpendiculaire au manche. Fort utile lors de combat contre des troupes montées, ce petit éperon pouvait être employé pour désarçonner le cavalier ou sectionner les tendons du cheval. L'ensemble est agrémenté de toute une série de petits crochets répartis sur les deux tranchants. Le soldat armé d'une guisarme est un guisarmier. (fr)
- Una bisarma es un tipo de lanza cuyo hierro posee por un lado una forma de hoz o semi guadaña desde la que se proyecta una cuchilla aguda paralela a su asta. La voz proviene del francés guisarme. Desambiguación etimológica: Con anterioridad al siglo XVI, y a partir de los literatos decimonónicos, se puede encontrar bisarma (visarma) como voz para las hachas de doble tajo denominadas arcaicamente bipennis (bipennes).Además, se puede también encontrar el término bisarma haciendo referencia a lanzas enastadas de la familia de las archas-gujas de moharra de cuchilla grande con doble filo:Referencia: Universal vocabulario en latín y en romance, de Alfonso de Palencia, 1490
* Gessa. es grand cuchillo & segund festo pompeyo dixeron gessum por tyro graue.
* Gessa. assi como diximos es cuchillo grande no menos gessum es visarma quando en fin dela hasta esta el cuchillo. (es)
- Il roncone o ronco era un'arma inastata tipica delle milizie urbane italiane del XIV secolo ma citato nei documenti già del XIII secolo. Forgiato da un singolo pezzo, era un adattamento dalla roncola, attrezzo agricolo usato per tagliare i rami degli alberi. Lo scopo del roncone in battaglia era sia quello di trafiggere, sia quello di agganciare e disarcionare i cavalieri. (it)
- Gizarma – broń drzewcowa o długim, płaskim grocie osadzonym na drzewcu długości 2–2,5 metra, zdobionym często w późniejszym okresie chwostem u nasady żeleźca. Początkowo żeleźce miało kształt kosy osadzonej pionowo, z długim, poziomym szpikulcem po tępej stronie oraz dwoma kolcami sterczącymi na boki. W końcowym okresie średniowiecza i w czasach późniejszych żeleźce uległo znacznym modyfikacjom, pozostał skierowany wprost ku górze ostry grot, poniżej niego znajdował się sierpowaty hak, a pod nim, po przeciwnej stronie kolec skierowany w bok. Przy nasadzie żeleźca znajdowały się kolejne dwa kolce, skierowane w przeciwne strony.Broń ta była używana przez piechotę, głównie w starciach z konnicą (haki umożliwiały ściągnięcie jeźdźca na ziemię). Gizarma pojawiła się w XI wieku we Francji wywodząc się najprawdopodobniej od narzędzia do trzebienia krzaków, potem w Anglii, w XV wieku rozpowszechniła się w Europie Zachodniej, w Polsce używana wyłącznie przez piechotę gdańską. Później wyszła z użycia bojowego, stając się, podobnie jak halabarda i glewia, bronią paradną, aby w XVII wieku zaniknąć zupełnie. (pl)
- A bisarma (também grafada visarma) é uma arma de haste de origem medieval, que se assemelha a uma alabarda e que tem uma espécie de foice afiada de um ou ambos os lados e que acaba numa ponta de lança aguçada, com um ou mais espigões laterais. Surge no séc. XII, como uma evolução do podão de guerra. (pt)
- Гвизарма (гизарма, гизарда, итал. guisarme) — древковое оружие типа глефы, с длинным узким, слегка изогнутым наконечником (железком), с лезвием на вогнутой стороне, имеющее на обухе железка в направлении продолжения древка прямое шиловидное, заострённое на конце ответвление. Искривлённым клинком перерезали сухожилия у лошади противника или стягивали всадника с лошади, а прямой и длинный клинок служил для поражения врага, в первую очередь кавалериста. Произошла от сельскохозяйственного инвентаря крестьян в Англии, и в классической форме представляла собой комбинацию модифицированных косы и кривого сучкорезного ножа. Окончательный внешний вид оформился в конце XIV века. В зависимости от народа Западной Европы, использовавшего это оружие, имела в нижней части первого клинка длинный шип, расположенный перпендикулярно клинку. В Итальянских государствах XVI века называлась ронконе (roncone), ронко (ronco), ронка (ronca) и была распространена гизарма, имеющая длинный трёхгранный шип (как у алебарды) и более увесистый, по сравнению с английскими гизармами, крюк, заточенный по внутренней стороне. В Англии XV—XVII веков называлась биллом (англ. bill). В Германии называлась россшиндер (нем. Rossschinder).
* Гвизармы
* Битва за Кан (1346). На переднем плане воин с гизармой. Миниатюра из «Хроник» Фруассара. XV век
* Сдача Парижа в 1420 году. Миниатюра из «Вигилий на смерть короля Карла VII» (1483). Второй воин слева вооружён гизармой
* Фрагмент росписи библиотеки Пикколомини в Сиенском соборе кисти Пинтуриккьо (1502—1509)
* «Встреча Томаса Мора с дочерью после вынесения ему приговора». Худ. Уильям Фредерик Йимз (1872) (ru)
- Гвізарма, гізарма, гізарда (італ. guisarme), росшиндер (нім. Rossschinder) — вид алебарди з довгим вузьким, злегка вигнутим наконечником, що має пряме, загострене на кінці відгалуження. Перший клинок, прямий та довгий, служив для ураження ворога, а другим викривленим клинком перерізали сухожилля у коня противника або стягували вершника з коня. (uk)
- 草鐵，或稱割草鐵（法語：guisarme，英語：gisarme）是長柄武器，在歐洲使用於11世紀到15世紀。此名詞可能起源於日耳曼語getīsarn，字面上的意思就是「割草鐵」。如同中世紀大部分的長柄武器一樣，其確切的早期外型很難從現有文獻資料去定義，對現存武器的鑑定也只是推測性的。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Eine Guisarme (auch Gesa, Gisarme, Gysarme, Jasarme) war eine in Europa gebräuchliche Stangenwaffe, die aus dem bäuerlichen Werkzeug der Sense hervorging. (de)
- A guisarme (sometimes gisarme, giserne or bisarme) is a pole weapon used in Europe primarily between 1000 and 1400. Its origin is likely Germanic, from the Old High German getīsarn, literally "weeding iron". Like many medieval polearms, the exact early form of the weapon is hard to define from literary references, and the identification of surviving weapons can be speculative. (en)
- Bisarma lantza mota bat da, bere burdinak, alde batetik igitai edo sega erdi forma duena, hemendik marraza zorrotz bat irteten dena, bere adarrari paraleloan. Hitza, frantsesezko Guisarme hitzetik dator. (eu)
- Il roncone o ronco era un'arma inastata tipica delle milizie urbane italiane del XIV secolo ma citato nei documenti già del XIII secolo. Forgiato da un singolo pezzo, era un adattamento dalla roncola, attrezzo agricolo usato per tagliare i rami degli alberi. Lo scopo del roncone in battaglia era sia quello di trafiggere, sia quello di agganciare e disarcionare i cavalieri. (it)
- A bisarma (também grafada visarma) é uma arma de haste de origem medieval, que se assemelha a uma alabarda e que tem uma espécie de foice afiada de um ou ambos os lados e que acaba numa ponta de lança aguçada, com um ou mais espigões laterais. Surge no séc. XII, como uma evolução do podão de guerra. (pt)
- Гвізарма, гізарма, гізарда (італ. guisarme), росшиндер (нім. Rossschinder) — вид алебарди з довгим вузьким, злегка вигнутим наконечником, що має пряме, загострене на кінці відгалуження. Перший клинок, прямий та довгий, служив для ураження ворога, а другим викривленим клинком перерізали сухожилля у коня противника або стягували вершника з коня. (uk)
- 草鐵，或稱割草鐵（法語：guisarme，英語：gisarme）是長柄武器，在歐洲使用於11世紀到15世紀。此名詞可能起源於日耳曼語getīsarn，字面上的意思就是「割草鐵」。如同中世紀大部分的長柄武器一樣，其確切的早期外型很難從現有文獻資料去定義，對現存武器的鑑定也只是推測性的。 (zh)
- Una visarma o guisarma és un tipus de llança el ferro de la qual posseeix d'un costat una forma de falç o semi dalla a partir de la qual es projecta una fulla aguda paral·lela a la seva asta. El mot prové del francès antic wisarme o guisarme, que sembla venir del fràncic wis, arm, ‘guia, braç'. (ca)
- La guisarme est une arme d'hast, dérivée de l'anicroche, constituée d'un long manche en bois et d'une lame à double tranchant prolongée d'une pointe pour combat éloigné. Elle finira, à l'instar du vouge, par se rapprocher de la hallebarde. Le fer comporte généralement une grande lame en forme de serpe sur un côté et une pointe en opposition, perpendiculaire au manche. Fort utile lors de combat contre des troupes montées, ce petit éperon pouvait être employé pour désarçonner le cavalier ou sectionner les tendons du cheval. Le soldat armé d'une guisarme est un guisarmier. (fr)
- Una bisarma es un tipo de lanza cuyo hierro posee por un lado una forma de hoz o semi guadaña desde la que se proyecta una cuchilla aguda paralela a su asta. La voz proviene del francés guisarme. Desambiguación etimológica: Con anterioridad al siglo XVI, y a partir de los literatos decimonónicos, se puede encontrar bisarma (visarma) como voz para las hachas de doble tajo denominadas arcaicamente bipennis (bipennes).Además, se puede también encontrar el término bisarma haciendo referencia a lanzas enastadas de la familia de las archas-gujas de moharra de cuchilla grande con doble filo:Referencia: Universal vocabulario en latín y en romance, de Alfonso de Palencia, 1490
* Gessa. es grand cuchillo & segund festo pompeyo dixeron gessum por tyro graue.
* Gessa. assi como diximos es cuchillo g (es)
- Gizarma – broń drzewcowa o długim, płaskim grocie osadzonym na drzewcu długości 2–2,5 metra, zdobionym często w późniejszym okresie chwostem u nasady żeleźca. Początkowo żeleźce miało kształt kosy osadzonej pionowo, z długim, poziomym szpikulcem po tępej stronie oraz dwoma kolcami sterczącymi na boki. W końcowym okresie średniowiecza i w czasach późniejszych żeleźce uległo znacznym modyfikacjom, pozostał skierowany wprost ku górze ostry grot, poniżej niego znajdował się sierpowaty hak, a pod nim, po przeciwnej stronie kolec skierowany w bok. Przy nasadzie żeleźca znajdowały się kolejne dwa kolce, skierowane w przeciwne strony.Broń ta była używana przez piechotę, głównie w starciach z konnicą (haki umożliwiały ściągnięcie jeźdźca na ziemię). Gizarma pojawiła się w XI wieku we Francji wywodz (pl)
- Гвизарма (гизарма, гизарда, итал. guisarme) — древковое оружие типа глефы, с длинным узким, слегка изогнутым наконечником (железком), с лезвием на вогнутой стороне, имеющее на обухе железка в направлении продолжения древка прямое шиловидное, заострённое на конце ответвление. Искривлённым клинком перерезали сухожилия у лошади противника или стягивали всадника с лошади, а прямой и длинный клинок служил для поражения врага, в первую очередь кавалериста.
* Гвизармы
* Битва за Кан (1346). На переднем плане воин с гизармой. Миниатюра из «Хроник» Фруассара. XV век
*
*
* (ru)
|
