| dbo:abstract
|
- جورج إيبرت (بالفرنسية: Georges Hébert) هو فرنسي، ولد في 27 أبريل 1875 في باريس في فرنسا، وتوفي في 2 أغسطس 1957 في Tourgéville في فرنسا. (ar)
- Georges Hébert (París, 27 d'abril de 1875 - † Tourgéville, 2 d'agost de 1957) va ser un instructor d'educació física francès promotor d'un nou mètode d'entrenament, el o Hébertism, contrari a la gimnàstica sueca. Com a oficial de l'Armada Francesa abans de la Primera Guerra Mundial, Hébert va ser assignat al llogaret de St. Pierre en Martinique. El 1902 va haver una catastròfica erupció volcànica i Hébert heroicament va coordinar la fugida i rescat de prop de set-centes persones. Aquesta experiència va tenir un profund efecte en ell, i va reforçar la seua creença que l'habilitat atlètica ha de ser combinada amb coratge i altruisme. Ell va desenvolupar aquest mètode en el seu propi refrany, "Etre fort pour être utile" - "Ser fort per a ser útil." Hébert havia viatjat per tot el món i estava impressionat pel desenvolupament físic i les habilitats dels moviments dels indígenes africans i d'altres regions: Els seus cossos eren esplèndids, flexibles, exactes, hàbils, resistents i, no obstant això, no havien tingut entrenament gimnàstics sinó les seues vides en la naturalesa. (ca)
- Georges Hébert (* 27. April 1875 in Paris; † 2. August 1957 in Tourgéville) war französischer Marineoffizier. Er gilt als der Entwickler der Méthode Naturelle. (de)
- Georges Hébert (* París, 27 de abril de 1875 - Tourgéville, 2 de agosto de 1957) fue un oficial de marina y un instructor de educación física francés promotor de un nuevo método de entrenamiento, el Método Natural o Hébertism, contrario a la gimnasia sueca. Como oficial de la Armada Francesa antes de la Primera Guerra Mundial, Hébert fue asignado a la aldea de St. Pierre en Martinica. En 1902 hubo una catastrófica erupción volcánica y Hebert heroicamente coordinó la evacuación y rescate de alrededor de setecientas personas. Esta experiencia tuvo un profundo efecto en él, y reforzó su creencia en que la habilidad atlética debe ser combinada con coraje y altruismo. Desarrolló este ethos en su frase: «Etre fort pour être utile» - «Ser fuerte para ser útil». Hébert había viajado por todo el mundo y estaba impresionado por el desarrollo físico y las habilidades de los movimientos de los indígenas africanos y de otras regiones: Sus cuerpos eran espléndidos, flexibles, exactos, hábiles, resistentes y, sin embargo, no habían tenido entrenamiento gimnástico sino sus vidas en la naturaleza. Siendo teniente, se convirtió en director de ejercicios físicos en la Marina en 1910. En 1913 fue nombrado director técnico del Colegio de Atletas de Reims construido por el marqués . Aunque sus acciones fueron bastante ignoradas, fue promovido para la Legión de Honor. Él definió el deporte como «cualquier tipo de ejercicio o actividad física dirigida a la consecución de los resultados y cuyo desempeño depende principalmente de la idea de la lucha contra un elemento definido, distancia, peligro, animal, un adversario [...] y, por extensión, contra uno mismo». Más recientemente, las enseñanzas de Hébert han sido una influencia importante en la aparición de Parkour como disciplina de formación. Asimismo, en la primera década del siglo 21, el francés instructor de educación física se inspiró en el "naturelle méthode" de Hébert ("método natural") para formar un sistema de movimiento natural que ha llamado "MovNat". (es)
- Georges Hébert (27 April 1875 – 2 August 1957) was a pioneering physical educator in the French military who developed a system of physical education and training known as "la méthode naturelle" ("Natural Method") and a more wide training program known as Hebertism (built on his name). Hébert combined the training of a variety of physical capacities with the training of courage and ethics. (en)
- Georges Hébert, né le 27 avril 1875 à Paris 5e et mort le 2 août 1957 à Tourgéville, est un officier de marine et éducateur français promoteur d’une méthode d’éducation physique naturelle, l’hébertisme, opposée à la gymnastique suédoise et à la spécialisation sportive. (fr)
- ジョルジュ・エベル（Georges Hébert、1875年4月27日 - 1957年8月2日）は、フランスの体育教師、理論家、インストラクターである。 (ja)
- Georges Hébert (Parigi, 27 aprile 1875 – Tourgéville, 2 agosto 1957) è stato un insegnante francese, specializzato in educazione fisica sia teorica che applicata. Ufficiale nella Marina francese prima della Grande Guerra, Hébert fu di stanza nella città di Saint-Pierre, nella Martinica. Nel 1902 la città fu vittima di una catastrofica eruzione vulcanica e Hébert coordinò eroicamente l'evacuazione e il soccorso di centinaia di persone. Questa esperienza ebbe profondi effetti su di lui e rafforzò la sua convinzione che le capacità fisiche e atletiche andassero combinate con le qualità del coraggio e dell'altruismo. Egli sintetizzò la propria etica nel motto: "Essere forti per essere utili". (it)
- Georges Hébert (Parijs, 27 april 1875 – Tourgéville, 2 augustus 1957) was een Frans marineofficier. Hij was de ontwikkelaar van de sportbeoefening "méthode naturelle", ook "" genoemd, waar heden ten dage nog steeds in wordt getraind. Hébert ontwikkelde deze eigen manier van lichamelijke oefening met als doel zijn manschappen op fysiek en moreel gebied zodanig te sterken dat ze volledig waren aangepast aan elk denkbaar met obstakels bezaaid parcours in de buitenlucht. Er werd getraind op weerstand, kracht, snelheid en explosiviteit. De uit te voeren onderdelen waren onder andere lopen, rennen, springen, klimmen, gewichtheffen, werpen, balanceren, zelfverdediging, zwemmen en voortbewegen op handen en voeten. Vanwege zijn achtergrond bij de marine gebruikte Hébert op zijn parcours soms hindernissen gebaseerd op de obstakels die te vinden waren op het scheepsdek. De méthode naturelle ontwikkelde zich tijdens beide wereldoorlogen en in mindere mate in de tussenliggende tijd. Het werd de standaard voor lichamelijke training bij de Franse krijgsmacht. Veel militaire oefenbanen in Frans Canada en Europa worden tegenwoordig nog steeds hébertismebanen genoemd. De sportbeoefening genoot lange tijd nauwelijks bekendheid meer, maar dankzij de door David Belle ontwikkelde en op hébertisme gebaseerde kunst der voortbeweging parkour wint de discipline weer aan bekendheid. In 1955 werd Hébert door de Franse regering onderscheiden voor zijn werk. (nl)
- Georges Hébert, född 27 april 1875, död 2 augusti 1957, var en fransk marinofficer och gymnastisk författare. Hébert grundade 1913 i Reims Le collège d'athlètes och 1919 i Paris La palæstra, collège gymnastiqque féminin et infantin. Hébert ivrade för enkelhet, naturlighet och ändamålsenlighet i den gymnastiska utbildningen samt lade stor vikt vid karaktärsdaningen och viljans stärkande. Rörelseförrådet hämtade han huvudsakligen från områden med naturenligt rörelsesätt som simningen, självförsvaret och folkleken. De franska gymnastikreglerna av 1928 präglades av hans idéer. Hébert har bland annat utgett Guide pratique d'éducation physique (1910, 3:e utgåvan 1920) och L'éducation physique. (sv)
- Georges Hébert (Paris, 1875 — Tourgéville, 1957) foi um desportista e educador físico francês. Desenvolvendo o Méthode Naturelle (Método Natural de Educação Física) ou MN.Foi condecorado como commandeur de la Légion d'honneur. Aos 27 anos, em 8 de maio de 1903, Hébert coordenou na Martinica a evacuação de setecentas pessoas próximo da cidade de Saint-Pierre durante uma catastrófica erupção vulcânica no Monte Pelair (ou Monte Pelée) .
* Cerca de 30 mil pessoas morreram devido a erupção e o fluxo piroclástico (uma cinza vulcânica com cerca de 300 °C) que cobriu 20 km seguida pela lava (a cerca de 1000 °C)
* O efeito do fluxo piroclástico é tão devastador que em 3 minutos exterminou parte da Cidade. Pessoas foram encontradas queimadas, contorcidas e explodidas.
* Essa foi a mais devastadora erupção vulcânica de que se tem conhecimento.
* A experiência surtiu profundos efeitos nele, reforçando sua crença na importância da "força física" e do "altruísmo". Viveu e escreveu sua obra em um período permeado por movimentos naturistas tanto médicos quanto pedagógicos, quando a natureza selvagem vivenciada também no escotismo esteve na moda. Hébert acentuava, em suas propostas de educação, a necessidade de ser forte, definindo que "ser forte" significa se desenvolver não só de maneira completa, mas útil. "Etre fort pour être utile" ou "Ser forte para ser útil" A força do "selvagem",que de acordo com teorias científicas(século XIX) pertenceria a "raças inferiores", é resgatada e redimida pelas virtudes que possui, para modelar o desenvolvimento do homem e da mulher urbanos com processos "científicos" de apropriação de suas forças ocultas pela imitação de seu modo de vida, de sua condição de existência.Sua obra exprime o fascínio pela potência misteriosa de populações exóticas, pois Hébert teria viajado extensivamente pelo mundo, se impressionando pelo desenvolvimento físico e habilidades dos movimentos de povos indígenas, africanos e de outros lugares. Nas palavras de Hébert: "Seus corpos eram esplêndidos, flexíveis, ágeis, habilidosos, duráveis, resistentes e ainda nunca tiveram nenhum tutor em ginástica exceto pelo seu convívio com a natureza." "Être et durer" ou "Ser e durar" ou "To be and to last" (pt)
- Жорж Ебер (фр. Georges Hébert; 27 квітня 1875 — 2 серпня 1957) — військово-морський офіцер, інструктор фізичної культури у французькій армії, теоретик і практик. Він розробив систему фізичного навчання і тренування la méthode naturelle (з фр. — «природний метод»), яка об'єднує розвиток фізичних навичок і тренування морально-вольових якостей. Метод Ебера включав ряд різних запозичень:
* Роботу його попередника Франсіско Амороса, який опублікував в 1847 році «Нове повне керівництво з фізичного виховання, гімнастики і моралі» і яке охоплює весь спектр практичних рухових навичок
* Роботи викладача німецько-прусської гімнастики Фрідріха Людвіга Яна, який також, ймовірно, вплинув на ранню фізичну підготовку Корпусу морської піхоти США.
* Класичні уявлення про людське тіло в греко-римській скульптурі і ідеали давньогрецької гімназії
* Вплив (1850—1917), французького винахідника, хронофотографа, режисера і гімнаста, який підкреслив прогресивність і масштабованість тренування. Ебер був одним з перших ідеологів паркуру, або смуг перешкод. Така форма фізичної культури є стандартом в багатьох арміях. Вона привела до розвитку цивільних змагань на природі, що включають гімнастичні колоди, сходи, мотузкові траси, а також фітнес-стежок (оздоровчих стежок) і мотузкових курсів. (uk)
- Жорж Эбе́р (фр. Georges Hébert; 27 апреля 1875 — 2 августа 1957) — военно-морской офицер, инструктор физической культуры во французской армии, теоретик и практик. Разработал систему физического обучения и тренировки la méthode naturelle (с фр. — «естественный метод»), которая объединяет развитие физических навыков и тренировку морально-волевых качеств. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- جورج إيبرت (بالفرنسية: Georges Hébert) هو فرنسي، ولد في 27 أبريل 1875 في باريس في فرنسا، وتوفي في 2 أغسطس 1957 في Tourgéville في فرنسا. (ar)
- Georges Hébert (* 27. April 1875 in Paris; † 2. August 1957 in Tourgéville) war französischer Marineoffizier. Er gilt als der Entwickler der Méthode Naturelle. (de)
- Georges Hébert (27 April 1875 – 2 August 1957) was a pioneering physical educator in the French military who developed a system of physical education and training known as "la méthode naturelle" ("Natural Method") and a more wide training program known as Hebertism (built on his name). Hébert combined the training of a variety of physical capacities with the training of courage and ethics. (en)
- Georges Hébert, né le 27 avril 1875 à Paris 5e et mort le 2 août 1957 à Tourgéville, est un officier de marine et éducateur français promoteur d’une méthode d’éducation physique naturelle, l’hébertisme, opposée à la gymnastique suédoise et à la spécialisation sportive. (fr)
- ジョルジュ・エベル（Georges Hébert、1875年4月27日 - 1957年8月2日）は、フランスの体育教師、理論家、インストラクターである。 (ja)
- Georges Hébert (Parigi, 27 aprile 1875 – Tourgéville, 2 agosto 1957) è stato un insegnante francese, specializzato in educazione fisica sia teorica che applicata. Ufficiale nella Marina francese prima della Grande Guerra, Hébert fu di stanza nella città di Saint-Pierre, nella Martinica. Nel 1902 la città fu vittima di una catastrofica eruzione vulcanica e Hébert coordinò eroicamente l'evacuazione e il soccorso di centinaia di persone. Questa esperienza ebbe profondi effetti su di lui e rafforzò la sua convinzione che le capacità fisiche e atletiche andassero combinate con le qualità del coraggio e dell'altruismo. Egli sintetizzò la propria etica nel motto: "Essere forti per essere utili". (it)
- Georges Hébert, född 27 april 1875, död 2 augusti 1957, var en fransk marinofficer och gymnastisk författare. Hébert grundade 1913 i Reims Le collège d'athlètes och 1919 i Paris La palæstra, collège gymnastiqque féminin et infantin. Hébert ivrade för enkelhet, naturlighet och ändamålsenlighet i den gymnastiska utbildningen samt lade stor vikt vid karaktärsdaningen och viljans stärkande. Rörelseförrådet hämtade han huvudsakligen från områden med naturenligt rörelsesätt som simningen, självförsvaret och folkleken. De franska gymnastikreglerna av 1928 präglades av hans idéer. Hébert har bland annat utgett Guide pratique d'éducation physique (1910, 3:e utgåvan 1920) och L'éducation physique. (sv)
- Жорж Эбе́р (фр. Georges Hébert; 27 апреля 1875 — 2 августа 1957) — военно-морской офицер, инструктор физической культуры во французской армии, теоретик и практик. Разработал систему физического обучения и тренировки la méthode naturelle (с фр. — «естественный метод»), которая объединяет развитие физических навыков и тренировку морально-волевых качеств. (ru)
- Georges Hébert (París, 27 d'abril de 1875 - † Tourgéville, 2 d'agost de 1957) va ser un instructor d'educació física francès promotor d'un nou mètode d'entrenament, el o Hébertism, contrari a la gimnàstica sueca. Com a oficial de l'Armada Francesa abans de la Primera Guerra Mundial, Hébert va ser assignat al llogaret de St. Pierre en Martinique. El 1902 va haver una catastròfica erupció volcànica i Hébert heroicament va coordinar la fugida i rescat de prop de set-centes persones. Aquesta experiència va tenir un profund efecte en ell, i va reforçar la seua creença que l'habilitat atlètica ha de ser combinada amb coratge i altruisme. Ell va desenvolupar aquest mètode en el seu propi refrany, "Etre fort pour être utile" - "Ser fort per a ser útil." Hébert havia viatjat per tot el món i estav (ca)
- Georges Hébert (* París, 27 de abril de 1875 - Tourgéville, 2 de agosto de 1957) fue un oficial de marina y un instructor de educación física francés promotor de un nuevo método de entrenamiento, el Método Natural o Hébertism, contrario a la gimnasia sueca. Hébert había viajado por todo el mundo y estaba impresionado por el desarrollo físico y las habilidades de los movimientos de los indígenas africanos y de otras regiones: Sus cuerpos eran espléndidos, flexibles, exactos, hábiles, resistentes y, sin embargo, no habían tenido entrenamiento gimnástico sino sus vidas en la naturaleza. (es)
- Georges Hébert (Parijs, 27 april 1875 – Tourgéville, 2 augustus 1957) was een Frans marineofficier. Hij was de ontwikkelaar van de sportbeoefening "méthode naturelle", ook "" genoemd, waar heden ten dage nog steeds in wordt getraind. De sportbeoefening genoot lange tijd nauwelijks bekendheid meer, maar dankzij de door David Belle ontwikkelde en op hébertisme gebaseerde kunst der voortbeweging parkour wint de discipline weer aan bekendheid. In 1955 werd Hébert door de Franse regering onderscheiden voor zijn werk. (nl)
- Georges Hébert (Paris, 1875 — Tourgéville, 1957) foi um desportista e educador físico francês. Desenvolvendo o Méthode Naturelle (Método Natural de Educação Física) ou MN.Foi condecorado como commandeur de la Légion d'honneur. Aos 27 anos, em 8 de maio de 1903, Hébert coordenou na Martinica a evacuação de setecentas pessoas próximo da cidade de Saint-Pierre durante uma catastrófica erupção vulcânica no Monte Pelair (ou Monte Pelée) . "Etre fort pour être utile" ou "Ser forte para ser útil" "Être et durer" ou "Ser e durar" ou "To be and to last" (pt)
- Жорж Ебер (фр. Georges Hébert; 27 квітня 1875 — 2 серпня 1957) — військово-морський офіцер, інструктор фізичної культури у французькій армії, теоретик і практик. Він розробив систему фізичного навчання і тренування la méthode naturelle (з фр. — «природний метод»), яка об'єднує розвиток фізичних навичок і тренування морально-вольових якостей. Метод Ебера включав ряд різних запозичень: (uk)
|
