| dbo:abstract
|
- La cronofotografia és un procés de visualització del moviment a partir d'una seqüència d'imatges gravades en una sèrie d'intervals iguals. És considerada una branca de la fotografia desenvolupada sobretot a la fi del segle XIX, molt propera en diversos aspectes a les primeres presentacions cinematogràfiques. Els seus principals representants són: Eadweard Muybridge, Étienne-Jules Marey i Ottomar Anschütz. (ca)
- Chronofotografie (z lat. chronicus - časový) nebo vysokorychlostní fotografie je obor fotografie, který se zabývá rychlých pohybů, například pohybem zvířat a lidí, střelou v okamžiku nárazu do překážky, balónku v okamžiku prasknutí atp. Cílem je „zmrazit“ pohyb v jednotlivých jeho fázích, aby byl pozorovatelný pro lidské oko. Snímky zachycující letící střelu se pořizují za pomoci iniciačního zařízení synchronizujícího chod fotoaparátu a zábleskového zařízení, které disponuje speciálním čidlem reagujícím na pohyb či zvuk střely. (cs)
- Die Chronofotografie (auch Fotochronografie) bezeichnet die fotografische Dokumentation von Bewegungen oder Prozessen, heute hauptsächlich als Hochgeschwindigkeitsfotografie. (de)
- Chronophotography is a photographic technique from the Victorian era which captures a number of phases of movements. The best known chronophotography works were mostly intended for the scientific study of locomotion, to discover practical information for animal handlers and/or as reference material for artists. Although many results were not intended to be exhibited as moving pictures, there is much overlap with the more or less simultaneous quest to register and exhibit photographic motion pictures. (en)
- La cronofotografía es una antigua técnica fotográfica de la época victoriana que captura e imprime el movimiento en varios fotogramas. Estas impresiones pueden organizarse posteriormente como animaciones en celuloide, o en capas en un solo fotograma. Para ello, utiliza una serie de diferentes cámaras, originalmente creadas y usadas para el estudio científico del movimiento, pero que la hace ser considerada como predecesora de la cinematografía y de la película en movimiento. (es)
- La chronophotographie (du grec kronos, temps, photos, lumière, et graphein, enregistrer) désigne une technique photographique qui consiste à prendre une succession de photographies, permettant de décomposer chronologiquement les phases d’un mouvement (humain ou animal) ou d’un phénomène physique, trop brefs pour être observés convenablement à l’œil nu. De nos jours, la chronophotographie est toujours utilisée, aussi bien dans les domaines scientifiques que dans la publicité, l'entraînement sportif ou la photographie d’art. Le mode de prise de vues en rafale moderne est de la chronophotographie. Sa version ultime, le bullet-time, permet l’immobilisation du sujet au sein d’un décor encore en mouvement. En 1889, Étienne-Jules Marey nomme « chronophotographie » une technique de prise de vue instantanée qui s'inspire du revolver astronomique de Jules Janssen (1874), à l'aide d'une nouvelle caméra argentique qu'il développe en collaboration avec son assistant Georges Demenÿ et qu'il nomme « chronophotographe »— le mot « chronophotographie » sera retenu officiellement en 1889 —. Cette technique consiste à prendre en rafale des instantanés sur une même bande de papier sensible, puis de celluloïd inventé en 1885 par John Carbutt, avec un appareil de prise de vues muni d'un seul objectif, afin de pouvoir analyser avec plus de précision les différentes position des corps au cours d'un mouvement. Elle succède au principe de son fusil photographique chargé de petites plaques de verre circulaires qui se présentent successivement derrière l'objectif, dont il avait fait une démonstration à l'Académie des sciences le 13 mars 1882 et à celle des prises de vues instantanés sur une même plaque fixe de verre enduite de gélatinobromure, avec un appareil de prise de vues muni d'un seul objectif. Ce principe, où le support de l’émulsion photosensible se déplace par rapport à l’objectif, ce qui autorise de le classer dans le pré-cinéma, faisait suite à un procédé plus lourd et encombrant d'analyse du mouvement par la méthode photographique, employé en 1878 par Muybridge, qui utilise plusieurs appareils et autant d'objectifs, puis par Louis Aimé Augustin Le Prince ou Albert Londe, basé sur la multiplication des chambres photographiques braquées sur le même sujet et se déclenchant successivement durant un temps très bref proche de la durée réelle du phénomène étudié. (fr)
- Per cronofotografia si intende la possibilità di registrare in un'unica immagine ed in un'unica lastra fotografica, varie posizioni di un soggetto in movimento in corrispondenza di diversi momenti temporali. Étienne-Jules Marey (1830-1904), medico fisiologo francese, inventò il cronofotografo per portare avanti i suoi studi sul movimento degli uccelli, dei cavalli e soprattutto dell'uomo. Il suo cronofotografo registrava le diverse posizioni che avrebbero composto l'immagine finale grazie alla regolare e continua apertura/chiusura dell'otturatore dell'obiettivo. L'ingegno di Marey si concentrò soprattutto sulla preparazione del soggetto in movimento. Per registrare il movimento di un uomo in cammino utilizzò una tuta completamente nera (su sfondo scuro) con delle righe bianche lungo tutte le parti laterali del corpo. Alla base della cronofotografia non c'è quindi ancora un'idea di cinema inteso come documentazione e tanto meno intrattenimento, ma essenzialmente la strumentalità della ricerca scientifica tipica dello spirito positivista del tempo che, nel caso di Marey, si concentrava essenzialmente sulla fisiologia del corpo umano.Un cronofotografo, brevettato da Oreste Pasquarelli, permetteva di catturare in immagini il movimento, stampate in positivo su carta fotografica o su pellicola trasparente. É conservato al Museo nazionale del cinema di Torino. (it)
- De chronofotografie is een toepassing van de fotografie waarbij de fotograaf een bepaalde beweging in de tijd met behulp van de fotografie gaat analyseren. De pionier van de chronofotografie is Eadweard Muybridge, die meerdere camera's gebruikte om snel achter elkaar series opnamen te maken. Hiermee kon hij bewegingen analyseren en besliste onder andere een weddenschap of een paard in galop altijd minstens een been aan de grond had. De fotochronografie was pas mogelijk nadat fototoestellen voldoende snel waren om een reeks opeenvolgende foto's van een beweging te maken. Een van de eerste doorbraken kwam er in 1882 toen de fotografische revolver werd uitgevonden. Deze maakte het mogelijk om vogels en vleermuizen tijdens hun vlucht te fotograferen. In 1890 waren er een reeks erg succesvolle experimenten waarbij men de beweging van levende wezens op een film van celluloid kon weergeven. (nl)
- Chronofotografia – fotograficzne odzwierciedlenie ruchu poprzez udokumentowanie jego kolejnych faz metodą wielokrotnej ekspozycji motywu w regularnych odstępach czasu. Kolejne ujęcia mogą być rejestrowane na tym samym fragmencie materiału światłoczułego, lub na jego kolejnych częściach. Odmiana fotografii wykorzystywana w rozmaitych zastosowaniach, np. ujęcia wykonywane w krótkich odstępach czasu w fotografii sportowej, lub w długich odstępach czasu przy badaniu ruchu ciał niebieskich. W przypadku rejestracji w najkrótszych odstępach czasu stosowana może być fotografia w oświetleniu stroboskopowym, lub poprzez wykonywanie zdjęć z wielu zsynchronizowanych aparatów fotograficznych. Wynalazek chronofotografii doprowadził z czasem do powstania kinematografii. (pl)
- A cronofotografia é uma técnica fotográfica da Era Vitoriana, que capta movimento em vários quadros (frames) de impressão. Essas impressões podem ser organizadas posteriormente como células de animação ou em camadas em um único quadro. É um antecessor da cinematografia e do filme em movimento, envolvendo uma série de câmeras diferentes, originalmente criadas e usadas para o estudo científico do movimento. (pt)
- Хронофотографія — різновид фотографії, що дозволяє записувати рух будь-якого об'єкта за допомогою фотографування його окремих фаз через короткі рівні інтервали часу. Отриману серію знімків можна використати для вивчення руху або створення рухомого зображення за допомогою інших технологій, таких як зоопраксископ або праксиноскоп. Хронофотографія стала проміжним етапом у процесі винайдення кінематографа і дозволила зрозуміти основні принципи запису рухомого зображення. (uk)
- Хронофотография — разновидность фотографии, позволяющая записывать движение какого-либо объекта при помощи фотосъёмки его отдельных фаз через короткие равные интервалы времени. Полученная серия снимков может быть использована для изучения движения или создания движущегося изображения с помощью других технологий, таких как зупраксископ или праксиноскоп. Хронофотография стала промежуточным этапом в процессе изобретения современного кинематографа и позволила понять основные принципы записи движущегося изображения. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La cronofotografia és un procés de visualització del moviment a partir d'una seqüència d'imatges gravades en una sèrie d'intervals iguals. És considerada una branca de la fotografia desenvolupada sobretot a la fi del segle XIX, molt propera en diversos aspectes a les primeres presentacions cinematogràfiques. Els seus principals representants són: Eadweard Muybridge, Étienne-Jules Marey i Ottomar Anschütz. (ca)
- Chronofotografie (z lat. chronicus - časový) nebo vysokorychlostní fotografie je obor fotografie, který se zabývá rychlých pohybů, například pohybem zvířat a lidí, střelou v okamžiku nárazu do překážky, balónku v okamžiku prasknutí atp. Cílem je „zmrazit“ pohyb v jednotlivých jeho fázích, aby byl pozorovatelný pro lidské oko. Snímky zachycující letící střelu se pořizují za pomoci iniciačního zařízení synchronizujícího chod fotoaparátu a zábleskového zařízení, které disponuje speciálním čidlem reagujícím na pohyb či zvuk střely. (cs)
- Die Chronofotografie (auch Fotochronografie) bezeichnet die fotografische Dokumentation von Bewegungen oder Prozessen, heute hauptsächlich als Hochgeschwindigkeitsfotografie. (de)
- Chronophotography is a photographic technique from the Victorian era which captures a number of phases of movements. The best known chronophotography works were mostly intended for the scientific study of locomotion, to discover practical information for animal handlers and/or as reference material for artists. Although many results were not intended to be exhibited as moving pictures, there is much overlap with the more or less simultaneous quest to register and exhibit photographic motion pictures. (en)
- La cronofotografía es una antigua técnica fotográfica de la época victoriana que captura e imprime el movimiento en varios fotogramas. Estas impresiones pueden organizarse posteriormente como animaciones en celuloide, o en capas en un solo fotograma. Para ello, utiliza una serie de diferentes cámaras, originalmente creadas y usadas para el estudio científico del movimiento, pero que la hace ser considerada como predecesora de la cinematografía y de la película en movimiento. (es)
- A cronofotografia é uma técnica fotográfica da Era Vitoriana, que capta movimento em vários quadros (frames) de impressão. Essas impressões podem ser organizadas posteriormente como células de animação ou em camadas em um único quadro. É um antecessor da cinematografia e do filme em movimento, envolvendo uma série de câmeras diferentes, originalmente criadas e usadas para o estudo científico do movimento. (pt)
- Хронофотографія — різновид фотографії, що дозволяє записувати рух будь-якого об'єкта за допомогою фотографування його окремих фаз через короткі рівні інтервали часу. Отриману серію знімків можна використати для вивчення руху або створення рухомого зображення за допомогою інших технологій, таких як зоопраксископ або праксиноскоп. Хронофотографія стала проміжним етапом у процесі винайдення кінематографа і дозволила зрозуміти основні принципи запису рухомого зображення. (uk)
- Хронофотография — разновидность фотографии, позволяющая записывать движение какого-либо объекта при помощи фотосъёмки его отдельных фаз через короткие равные интервалы времени. Полученная серия снимков может быть использована для изучения движения или создания движущегося изображения с помощью других технологий, таких как зупраксископ или праксиноскоп. Хронофотография стала промежуточным этапом в процессе изобретения современного кинематографа и позволила понять основные принципы записи движущегося изображения. (ru)
- La chronophotographie (du grec kronos, temps, photos, lumière, et graphein, enregistrer) désigne une technique photographique qui consiste à prendre une succession de photographies, permettant de décomposer chronologiquement les phases d’un mouvement (humain ou animal) ou d’un phénomène physique, trop brefs pour être observés convenablement à l’œil nu. De nos jours, la chronophotographie est toujours utilisée, aussi bien dans les domaines scientifiques que dans la publicité, l'entraînement sportif ou la photographie d’art. Le mode de prise de vues en rafale moderne est de la chronophotographie. Sa version ultime, le bullet-time, permet l’immobilisation du sujet au sein d’un décor encore en mouvement. (fr)
- Per cronofotografia si intende la possibilità di registrare in un'unica immagine ed in un'unica lastra fotografica, varie posizioni di un soggetto in movimento in corrispondenza di diversi momenti temporali. (it)
- De chronofotografie is een toepassing van de fotografie waarbij de fotograaf een bepaalde beweging in de tijd met behulp van de fotografie gaat analyseren. De pionier van de chronofotografie is Eadweard Muybridge, die meerdere camera's gebruikte om snel achter elkaar series opnamen te maken. Hiermee kon hij bewegingen analyseren en besliste onder andere een weddenschap of een paard in galop altijd minstens een been aan de grond had. In 1890 waren er een reeks erg succesvolle experimenten waarbij men de beweging van levende wezens op een film van celluloid kon weergeven. (nl)
- Chronofotografia – fotograficzne odzwierciedlenie ruchu poprzez udokumentowanie jego kolejnych faz metodą wielokrotnej ekspozycji motywu w regularnych odstępach czasu. Kolejne ujęcia mogą być rejestrowane na tym samym fragmencie materiału światłoczułego, lub na jego kolejnych częściach. Odmiana fotografii wykorzystywana w rozmaitych zastosowaniach, np. ujęcia wykonywane w krótkich odstępach czasu w fotografii sportowej, lub w długich odstępach czasu przy badaniu ruchu ciał niebieskich. W przypadku rejestracji w najkrótszych odstępach czasu stosowana może być fotografia w oświetleniu stroboskopowym, lub poprzez wykonywanie zdjęć z wielu zsynchronizowanych aparatów fotograficznych. (pl)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
