| dbo:abstract
|
- Crítica al socialisme, és qualsevol crítica dels models d'organització econòmica socialistes i de la seva viabilitat, així com de les implicacions polítiques i socials de l'adopció d'aquest sistema. Algunes crítiques no es dirigeixen cap al socialisme com a sistema, sinó més aviat cap al moviment socialista, partits o els estats existents. Alguns crítics consideren que el socialisme és un concepte purament teòric que hauria de ser criticat per raons teòriques (com en el problema de càlcul econòmic i el debat de càlcul socialista) mentre que altres sostenen que existeixen certs exemples històrics i que es pot criticar per raons pràctiques. Com que hi ha molts models de socialisme, la majoria de les crítiques se centren en un tipus específic de socialisme i en l'experiència de la que pot no aplicar-se a totes les formes de socialisme, ja que els diferents models de socialisme entren en conflicte entre si per qüestions de propietat de la propietat, la coordinació econòmica i com s'ha d'aconseguir el socialisme. Els crítics de models específics de socialisme podrien defensar un tipus de socialisme diferent. Segons l'economista de Ludwig von Mises, un sistema econòmic que no utilitza diners, el càlcul financer i els preus de mercat no serà capaç de valorar efectivament els béns d'equip i coordinar la producció i, per tant, el socialisme és impossible perquè no té la informació necessària per realitzar el càlcul econòmic. Un altre argument central enfrontat als sistemes socialistes basat en la planificació econòmica es basa en l'ús de coneixement dispers. El socialisme és inviable en aquest punt de vista perquè la informació no pot ser agregada per un organisme central i efectivament utilitzada per formular un pla per a tota una economia, perquè fer-ho donaria lloc a senyals de preus distorsionats o absents. Altres economistes critiquen models de socialisme basats en economia neoclàssica per la seva dependència dels supòsits defectuosos i poc realistes d' i eficiència del pareto. Alguns filòsofs tenen també va criticar els objectius del socialisme, argumentant que la igualtat esgota les diversitats individuals i que l'establiment d'una societat igual hauria de comportar una forta coacció. Els crítics del moviment polític socialista solen criticar els conflictes interns del el moviment socialista creant una mena de "responsabilitat nul·la". Liberals econòmics i Drets llibertaris consideren propietat privada dels mitjans de producció i el mercat com a entitats naturals o drets morals que són centrals en les seves concepcions de llibertat i llibertat i veuen la dinàmica econòmica del capitalisme immutable i absoluta. Com a resultat, perceben propietat pública dels mitjans de producció, cooperatives i planificació econòmica com a infraccions a la llibertat. (ca)
- انتقاد الاشتراكية هو أي تعقيب على النماذج الاشتراكية للتنظيم الاقتصادي ومدى جدواها، فضلًا عن الآثار السياسية والاجتماعية المترتبة على تبني مثل هذا النظام. لا توجَه بعض التعقيبات نحو الاشتراكية كنظام، بل نحو الحركة الاشتراكية أو الأحزاب أو الدول القائمة عليها. يرى بعض النقاد أن الاشتراكية مفهوم نظري بحت ولا بد من انتقاده على أسس نظرية (كما في مشكلة الحساب الاقتصادي ومناظرة الحساب الاشتراكي)، بينما يرى آخرون أن هناك أمثلة تاريخية معينة، وأنه يمكن انتقادها بناءً على أسس عملية. نظرًا لوجود العديد من نماذج الاشتراكية، تركز أغلب التعقيبات على نوع معين من الاشتراكية وتجربة الاقتصادات من النمط السوفيتي التي قد لا تنطبق على كافة أشكال الاشتراكية، إذ تتعارض نماذج مختلفة من الاشتراكية مع بعضها البعض حول مسائل ملكية الممتلكات، والتنسيق الاقتصادي وكيفية تحقيق الاشتراكية. قد يكون نقاد نماذج معينة من الاشتراكية من أنصار نوع مختلف من الاشتراكية. وفقًا للعالم الاقتصادي في المدرسة النمساوية لودفيج فون ميزس، فإن النظام الاقتصادي الذي لا يستخدم المال والحسابات المالية وتسعير السوق لن يكون قادرًا على تقييم السلع الرأسمالية وتنسيق الإنتاج بشكل فعال، ولذلك فإن الاشتراكية أمر مستحيل لأنها تفتقر إلى المعلومات اللازمة للقيام بالحساب الاقتصادي في المقام الأول. هناك حجة مركزية أخرى موجهة ضد الأنظمة الاشتراكية القائمة على التخطيط الاقتصادي تقوم على استخدام المعرفة المشتتة. لا تكون الاشتراكية مجدية في هذا الرأي لأن المعلومات لا يمكن تجميعها بواسطة هيئة مركزية واستخدامها بفعالية في صياغة خطة لاقتصاد كامل، لأن ذلك سيؤدي إلى إشارات أسعار مشوهة أو غائبة. ينتقد علماء اقتصاد آخرون نماذج الاشتراكية القائمة على الاقتصاديات التقليدية المحدثة لاعتمادها على افتراضات خاطئة وغير واقعية بشأن التوازن الاقتصادي وكفاءة مبدأ باريتو. انتقد بعض الفلاسفة أيضًا أهداف الاشتراكية، زاعمين أن المساواة تتبدد عند الاختلافات الفردية وأن إقامة مجتمع متكافئ لا بد وأن يترتب عليه قدر كبير من الإكراه. غالبًا ما ينتقد نقاد الحركة السياسية الاشتراكية النزاعات الداخلية للحركة الاشتراكية باعتبارها تخلق نوعًا من «الخلو من المسؤولية». ينظر الليبراليون الاقتصاديون والليبرتاريون اليمينيون إلى الملكية الخاصة لوسائل الإنتاج وسوق الصرف باعتبارها حقوق كائنات طبيعية أو حقوقًا أخلاقية تشكل أهمية مركزية بالنسبة لمفاهيمهم حول الحرية والتحرر، وترى أن الديناميات الاقتصادية للرأسمالية غير قابلة للتغيير ومطلقة. نتيجة لذلك، يرون أن ملكية الدولة لوسائل الإنتاج والجمعيات التعاونية والتخطيط الاقتصادي تشكل انتهاكات للحرية. (ar)
- Der Begriff Sozialismuskritik bezeichnet – analog zur Kapitalismuskritik – die Kritik einer gesellschaftlichen Produktionsweise, die sich ihrem Selbstverständnis nach als sozialistische versteht, aber von Systemkritikern als eine neuartige Gesellschaftsformation mit Klassencharakter analysiert wird. Ins Visier ihrer Kritik geraten insbesondere die „Arbeiterbürokratie“ bzw. „Monopolbürokratie“ als eine neue herrschende Klasse, die über die kollektivierten Produktionsmittel verfügt. Die Sowjetunion und die von ihr abhängigen sozialistischen Länder wurden von Sozialismuskritikern als „bürokratisch degenerierter Arbeiterstaat“ (Leo Trotzki), „Monopolsozialismus“ (Kuron/Modzelewski), „Staatskapitalismus“ (Tony Cliff) oder „real existierender Sozialismus“ (Rudolf Bahro) bezeichnet. Die Kritik ist zumeist eine immanente Kritik, die vorherige Parteigänger und Anhänger der sozialistischen Lehre artikulieren. Leo Trotzkis „Verratene Revolution“ und Djilas' „Neue Klasse“ zählen zu den frühen Publikationen, die eine derartige Sozialismuskritik formulierten. (de)
- Criticism of socialism (also known as anti-socialism) is any critique of socialist models of economic organization and their feasibility as well as the political and social implications of adopting such a system. Some critiques are not directed toward socialism as a system, but rather toward the socialist movement, parties or existing states. Some critics consider socialism to be a purely theoretical concept that should be criticized on theoretical grounds (such as in the economic calculation problem and the socialist calculation debate) while others hold that certain historical examples exist and that they can be criticized on practical grounds. Because there are many models of socialism, most critiques are focused on a specific type of socialism and the experience of Soviet-type economies that may not apply to all forms of socialism as different models of socialism conflict with each other over questions of property ownership, economic coordination and how socialism is to be achieved. Critics of specific models of socialism might be advocates of a different type of socialism. According to the Austrian School economist Ludwig von Mises, an economic system that does not utilize money, financial calculation and market pricing will be unable to effectively value capital goods and coordinate production and therefore socialism is impossible because it lacks the necessary information to perform economic calculation in the first place. Another central argument leveled against socialist systems based on economic planning is based on the use of dispersed knowledge. Socialism is unfeasible in this view because information cannot be aggregated by a central body and effectively used to formulate a plan for an entire economy, because doing so would result in distorted or absent price signals. Other economists criticize models of socialism based on neoclassical economics for their reliance on the faulty and unrealistic assumptions of economic equilibrium and pareto efficiency. Some philosophers have also criticized the aims of socialism, arguing that equality erodes away at individual diversities and that the establishment of an equal society would have to entail strong coercion. Economic liberals and right-libertarians view private ownership of the means of production and the market exchange as natural entities or moral rights which are central to their conceptions of freedom and liberty and view the economic dynamics of capitalism as immutable and absolute. As a result, they perceive public ownership of the means of production and economic planning as infringements upon liberty. Many commentators on the political right point to the mass killings under communist regimes as an indictment of socialism. (en)
- Les critiques du socialisme se réfèrent aux critiques des modèles socialistes d'organisation économique, de leurs efficacités et de leurs faisabilités, ainsi que des implications politiques et sociales de tels systèmes. Certaines critiques ne sont pas dirigées vers le socialisme en tant que système, mais sont dirigés vers des mouvements socialistes, des partis politiques socialistes ou des états socialistes existants. Certaines critiques considèrent le socialisme comme un concept purement théorique qui doit être critiqué pour des raisons théoriques, d'autres soutiennent que les expériences socialistes peuvent être critiquées sur les faits. Certains encore veulent englober plusieurs exemples historiques d'États communistes dans une forme de socialisme.Le socialisme est donc une notion large, certaines critiques présentées dans cet article ne s'appliqueront qu'a un modèle spécifique du socialisme qui peuvent différer considérablement des autres types de socialisme. Les libéraux économiques, libertariens, pro-capitalistes et quelques libéraux classiques considèrent l'entreprise privée, la propriété privée des moyens de production et l'échange sur le marché comme des phénomènes naturels ou moraux[pas clair], au centre de leurs conceptions de la liberté. Et par opposition, les membres de ces trois groupes peuvent percevoir la propriété publique des moyens de production, des coopératives et de la planification économique parrainé par l'État comme des attentes à la liberté, causant la soumission, la servitude et la contrainte des individus envers une administration autoritaire peu respectueuse de la vie privée. Les membres de l'école néoclassique d'économie critiquent les théories socialistes qui favorisent la participation de l'État ou de la centralisation du capital sur les motifs du manque de motivation au sein des institutions de l'État d'agir sur l'information aussi efficacement que les gestionnaires dans les entreprises capitalistes parce qu'ils n'ont pas de forte contrainte (profit et mécanisme de perte), ce qui réduit le bien-être économique global pour la société. Les membres de l'école autrichienne d'économie soutiennent que les systèmes socialistes basé sur la planification économique sont impossibles parce qu'ils n'ont pas l'information pour effectuer le calcul économique en premier lieu en raison d'un manque de prix libre, qu'ils croient nécessaires pour rationnelle calcul économique. Les membres du mouvement politique socialiste critiquent souvent les conflits internes du mouvement socialiste en créant une sorte de « vide de responsabilité ». (fr)
- Kritik sosialisme merujuk pada kritik terhadap model sosialis dari organisasi ekonomi, kelayakannya, dan implikasi politik dan sosial dari penggunaan sistem tersebut. Beberapa kritik tidak diarahkan kepada sosialisme sebagai sistem, tapi kepada , partai politik sosialis, atau negara sosialis yang ada. Beberapa kritik menganggap sosialisme sebagai konsep teoretis murni yang harus dikritisi dengan dasar teoretis (seperti dalam debat kalkulasi sosialis). Kritik lainnya menggunakan beberapa contoh sejarah yang ada dan menganggap itu dapat dikritisi dengan dasar praktikal. Ekonomi liberal dan libertarian kanan melihat kepemilikan pribadi dari alat produksi dan pertukaran pasar sebagai entitas alami atau hak moral yang menjadi prinsip utama dari konsepsi mereka atas kemerdekaan dan kebebasan dan pandangan dinamika ekonomi kaputalis sebagai absolut dan abadi. Mereka selanjutnya memandang kepemilikan publik atas alat produksi, kooperasi dan perencanaan ekonomi sebagai pelanggaran atas kebebasan. Menurut , Ludwig von Mises, sistem ekonomi yang tidak menggunakan uang, kalkulasi finansial dan harga pasar tidak akan efektif dalam penilaian barang modal dan koordinasi dalam produksi. Oleh karena itu, sosialisme adalah hal yang mustahil karena kekurangan informasi yang dibutuhkan untuk melaksanakan kalkulasi ekonomi. Argumen penting lainnya terhadap sistem sosialis berbasis perencanaan ekonomi yaitu berdasar pada penggunaan pengetahuan yang tersebar. Sosialisme menjadi tidak layak dalam pandangan ini karena informasi tidak bisa diagregasi oleh institusi pusat dan secara efektif digunakan untuk membentuk rencana bagi seluruh ekonomi, karena dengan melakukan hal itu dapat mengakibatkan atau tidak ada sama sekali. Ekonom lainnya mengkritik model sosialisme berdasarkan pada ekonomi neoklasik atas ketergantungannya pada asumsi yang salah atau tidak realistik terhadap dan . Beberapa filsuf juga mengkritik tujuan sosialisme, berpendapat bahwa kesetaraan mengikis keanekaragaman individu dan bahwa pembentukan masyarakat yang setara terkesan harus memerlukan paksaan yang kuat. Kritik terhadap gerakan politik sosialis sering kali menyasar pada konflik internal gerakan sosialis karena membentuk semacam "kekosongan tanggung jawab". Karena ada banyak model sosialisme, kebanyakan kritik hanya fokus pada tipe spesifik sosialisme. Oleh karena itu kritik yang ada mungkin tidak berlaku pada semua bentuk sosialisme dan kebanyakan hanya berfokus pada pengalaman ekonomi tipe Soviet. Harus dicatat pula bahwa sebagian model sosialisme bertentangan satu sama lain dalam permasalahan mengenai , koordinasi ekonomi dan bagaimana sosialisme dicapai; oleh karena itu kritik terhadap model sosialisme tertentu mungkin menjadi pendukung terhadap tipe sosialisme lainnya. (in)
- Diverse teorie e critiche al socialismo sono state avanzate nel corso degli anni da politici ed economisti. Molti economisti liberali contestano il fatto che la distribuzione egualitaria della ricchezza e la nazionalizzazione delle industrie sostenuta da alcuni socialisti possono essere raggiunti senza la perdita delle libertà politiche o economiche o di prosperità ridotta per una popolazione. Alcuni sostengono che il socialismo è puramente teorico, difficilmente applicabile, altri ritengono che alcuni esempi storici esistono e che possono essere criticati per motivi pratici. Altri denunciano la limitata libertà dei diritti umani negli stati socialisti. Una delle più famose critiche al socialismo è stata proposta da Ludwig von Mises e sviluppata da Friedrich Hayek della scuola austriaca. La base della loro critica all'economia pianificata socialista è la concezione del sistema dei prezzi di libero mercato come sistema di trasmissione delle informazioni economiche che permettono l'allocazione delle risorse da destinare alla produzione. In assenza dei segnali derivanti dai prezzi determinato dal libero scambio sul mercato l'allocazione delle risorse produttive decisa dai pianificatori porterà necessariamente alla mancata produzione di beni ritenuti necessari dai consumatori, a favore di beni ritenuti necessari dai pianificatori. Diversi critici hanno dichiarato che le politiche socialiste riducono gli incentivi al lavoro, dicendo di migliorare l'economia, attraverso l'eliminazione di acquisto e di vendita dei mezzi di produzione, limitano il profitto e il meccanismo di perdita, essendo un sistema economico basato sulla pianificazione centrale, contrariamente a quanto avviene in un sistema di libero mercato; inoltre si sostiene che il socialismo blocchi il progresso tecnico di una nazione, riducendo automaticamente il benessere della popolazione. I critici verso gli stati socialisti, sostengono che essi offrono condizioni di vita relativamente basse violando il più delle volte i diritti umani, compresi milioni di morti causati direttamente o indirettamente dal governo. Le stime del numero di questi morti, specialmente in Unione Sovietica e Cina, variano dai 30 ai 40 milioni in tutto il mondo. Secondo alcuni studiosi, le crisi economiche del 1973 e del 1979 contribuirono al collasso dell'Unione Sovietica, mentre la Cina, seppur in maniera limitata, adottò una politica economica flessibile. La Catholic Encyclopedia affermò che diversi esponenti religiosi vennero assassinati dalla Comune di Parigi durante la settimana di sangue, diverse atrocità furono compiute dagli anarchici socialisti durante la Guerra civile spagnola. L'associazione israeliana Kibbutz (basata su regole rigidamente egualitaristiche e sul concetto di proprietà comune), venne accusata di cattiva gestione economica, con un salvataggio di 17 miliardi di dollari da parte del governo, per salvaguardare il benessere della popolazione. Ma nonostante le varie critiche mosse a questo sistema socio-economico (in particolar modo a quello sovietico), alcune forme di socialismo presentano forme miste aperte al libero mercato. Esempi di queste forme sono rappresentate dal socialismo liberale e dalla socialdemocrazia. Entrambe le correnti politiche presentano un sistema di regolamentazione delle imprese private nell'interesse dei lavoratori, dei consumatori e delle aziende di piccole dimensioni, oltre ad un esteso sistema di sicurezza sociale (anche se non nella misura richiesta dai socialisti democratici o da altri gruppi socialisti), soprattutto al fine di limitare le conseguenze della povertà e di proteggere i cittadini dalla perdita di potere di acquisto a causa della disoccupazione o delle malattie (vedi welfare state). (it)
- Критика социализма (также известного как антисоциализм) — это любая критика социалистических моделей экономической организации и их осуществимости, а также политических и социальных последствий принятия такой системы. Некоторая критика направлена не на социализм как систему, а скорее на социалистическое движение, партии или существующие государства. Некоторые критики считают социализм чисто теоретической концепцией, которую следует критиковать на теоретических основаниях (например, калькуляционный аргумент и дискуссия об экономическом расчёте в социалистической экономике) в то время как другие считают, что определённые исторические примеры существуют и что их можно критиковать с практической точки зрения. Поскольку существует множество моделей социализма, большинство критических замечаний сосредоточено на конкретном типе социализма и опыте экономик советского типа, которые могут быть неприменимы ко всем формам социализма, поскольку различные модели социализма конфликтуют друг с другом по вопросам собственности, экономической координации и того, как должен быть достигнут социализм. Критики конкретных моделей социализма могут быть сторонниками другого типа социализма. По мнению экономиста австрийской школы Людвига фон Мизеса, экономическая система, которая не использует деньги, финансовые расчёты и рыночное ценообразование, не сможет эффективно оценивать капитальные товары и координировать производство, и поэтому социализм невозможен, потому что ему не хватает необходимой информации для выполнения экономических расчётов в первую очередь. Другой центральный аргумент против социалистических систем, основанных на экономическом планировании, основан на использовании рассеянного знания. С этой точки зрения социализм неосуществим, потому что информация не может быть агрегирована центральным органом и эффективно использована для формулирования плана для всей экономики, потому что это приведёт к искажённым или отсутствующим ценовым сигналам. Другие экономисты критикуют модели социализма, основанные на неоклассической экономике, за их опору на ошибочные и нереалистичные предположения об экономическом равновесии и эффективности по Парето. Некоторые философы также критиковали цели социализма, утверждая, что равенство размывает индивидуальные различия и что создание равноправного общества должно повлечь за собой сильное принуждение. Экономические либералы и правые либертарианцы рассматривают частную собственность на средства производства и рыночный обмен как естественные сущности или моральные права, которые занимают центральное место в их концепциях личной и общественной свободы, и рассматривают экономическую динамику капитализма как неизменную и абсолютную. В результате они воспринимают общественную собственность на средства производства и экономическое планирование как посягательство на свободу. (ru)
- 对社会主义的批评（有時稱作「反社會主義」）涉及到各类对于计划经济的社会主义模式及其可行性，以及采用这一体系的政治和社会影响的批评。一些批评没有直接指向作为制度的社会主义，但是指向了社会主义运动、社会主义政党或者现存的社会主义国家。一些批评者认为社会主义是纯粹理论化的概念，以至于应从理论根据上批评（诸如经济计算争论），其他人认为历史上确实存有实例并且可从实际上予以批评。 經濟自由和右翼自由主义者把生产资料的私有制和自然实体或者道德权利那样的市场交易看作是他们的自由和解放理念的核心，而且把资本主义的经济动态看作是不变和绝对的，所以，他们觉得生产资料中的公有制、合作社和计划经济是对自由的侵犯。 根据奥地利经济学派人士路德維希·馮·米塞斯的学说，一个经济体系不利用金钱、经济核算和市场定价将不能有效定价资本货物和协调生产，因而社会主义是不可能实现的。因为缺少必要的信息以率先实行经济核算。其他对社会主义体系的集中批评基于计划经济是建立在分散的知识的利用上。社会主义在这一观点中不可能实现是因为信息不能被中央机构集中到一起并有效用于对整体经济制定一个计划，因为这么做会导致扭曲或缺乏价格信号。 许多对社会主义的经济学上的批评集中于苏维埃式的计划经济的实践。他们指出计划经济下的企业运作缺少預算線降低了对企业的激励有效的行动的信息，进而降低社会的整体福利。 其他人基于新古典经济学的对社会主义模式的经济学上的批评在于他们依赖于对經濟均衡和柏拉图效率有问题且不切实际的设想。 一些哲学家也批评社会主义的目标，指出那种平等削弱了个体多样性，而且那种平等社会的建立将会产生强权压迫。对社会主义运动的批评还指责社会主义运动的内部冲突是创造一种“空的责任感”。 由于社会主义有多种模式，许多批评仅仅集中于社会主义的特定类型。所以下列现有的批评可能没有包括对所有社会主义形式的批评，而且大多集中于苏维埃式经济实践。这也突出了不同模式的社会主义之间在财产所有权的问题、经济协调和怎样实现社会主义上面的相互冲突——所以对特定模式的社会主义的批评可能会对另一不同类型的社会主义构成吹捧。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- انتقاد الاشتراكية هو أي تعقيب على النماذج الاشتراكية للتنظيم الاقتصادي ومدى جدواها، فضلًا عن الآثار السياسية والاجتماعية المترتبة على تبني مثل هذا النظام. لا توجَه بعض التعقيبات نحو الاشتراكية كنظام، بل نحو الحركة الاشتراكية أو الأحزاب أو الدول القائمة عليها. يرى بعض النقاد أن الاشتراكية مفهوم نظري بحت ولا بد من انتقاده على أسس نظرية (كما في مشكلة الحساب الاقتصادي ومناظرة الحساب الاشتراكي)، بينما يرى آخرون أن هناك أمثلة تاريخية معينة، وأنه يمكن انتقادها بناءً على أسس عملية. نظرًا لوجود العديد من نماذج الاشتراكية، تركز أغلب التعقيبات على نوع معين من الاشتراكية وتجربة الاقتصادات من النمط السوفيتي التي قد لا تنطبق على كافة أشكال الاشتراكية، إذ تتعارض نماذج مختلفة من الاشتراكية مع بعضها البعض حول مسائل ملكية الممتلكات، والتنسيق الاقتصادي وكيفية تحقيق الاشتراكية. قد يكون نقاد نماذج معينة من الا (ar)
- Crítica al socialisme, és qualsevol crítica dels models d'organització econòmica socialistes i de la seva viabilitat, així com de les implicacions polítiques i socials de l'adopció d'aquest sistema. Algunes crítiques no es dirigeixen cap al socialisme com a sistema, sinó més aviat cap al moviment socialista, partits o els estats existents. Alguns crítics consideren que el socialisme és un concepte purament teòric que hauria de ser criticat per raons teòriques (com en el problema de càlcul econòmic i el debat de càlcul socialista) mentre que altres sostenen que existeixen certs exemples històrics i que es pot criticar per raons pràctiques. Com que hi ha molts models de socialisme, la majoria de les crítiques se centren en un tipus específic de socialisme i en l'experiència de la que pot no (ca)
- Criticism of socialism (also known as anti-socialism) is any critique of socialist models of economic organization and their feasibility as well as the political and social implications of adopting such a system. Some critiques are not directed toward socialism as a system, but rather toward the socialist movement, parties or existing states. Some critics consider socialism to be a purely theoretical concept that should be criticized on theoretical grounds (such as in the economic calculation problem and the socialist calculation debate) while others hold that certain historical examples exist and that they can be criticized on practical grounds. Because there are many models of socialism, most critiques are focused on a specific type of socialism and the experience of Soviet-type economie (en)
- Der Begriff Sozialismuskritik bezeichnet – analog zur Kapitalismuskritik – die Kritik einer gesellschaftlichen Produktionsweise, die sich ihrem Selbstverständnis nach als sozialistische versteht, aber von Systemkritikern als eine neuartige Gesellschaftsformation mit Klassencharakter analysiert wird. Ins Visier ihrer Kritik geraten insbesondere die „Arbeiterbürokratie“ bzw. „Monopolbürokratie“ als eine neue herrschende Klasse, die über die kollektivierten Produktionsmittel verfügt. Die Sowjetunion und die von ihr abhängigen sozialistischen Länder wurden von Sozialismuskritikern als „bürokratisch degenerierter Arbeiterstaat“ (Leo Trotzki), „Monopolsozialismus“ (Kuron/Modzelewski), „Staatskapitalismus“ (Tony Cliff) oder „real existierender Sozialismus“ (Rudolf Bahro) bezeichnet. (de)
- Les critiques du socialisme se réfèrent aux critiques des modèles socialistes d'organisation économique, de leurs efficacités et de leurs faisabilités, ainsi que des implications politiques et sociales de tels systèmes. Certaines critiques ne sont pas dirigées vers le socialisme en tant que système, mais sont dirigés vers des mouvements socialistes, des partis politiques socialistes ou des états socialistes existants. (fr)
- Kritik sosialisme merujuk pada kritik terhadap model sosialis dari organisasi ekonomi, kelayakannya, dan implikasi politik dan sosial dari penggunaan sistem tersebut. Beberapa kritik tidak diarahkan kepada sosialisme sebagai sistem, tapi kepada , partai politik sosialis, atau negara sosialis yang ada. Beberapa kritik menganggap sosialisme sebagai konsep teoretis murni yang harus dikritisi dengan dasar teoretis (seperti dalam debat kalkulasi sosialis). Kritik lainnya menggunakan beberapa contoh sejarah yang ada dan menganggap itu dapat dikritisi dengan dasar praktikal. (in)
- Diverse teorie e critiche al socialismo sono state avanzate nel corso degli anni da politici ed economisti. Molti economisti liberali contestano il fatto che la distribuzione egualitaria della ricchezza e la nazionalizzazione delle industrie sostenuta da alcuni socialisti possono essere raggiunti senza la perdita delle libertà politiche o economiche o di prosperità ridotta per una popolazione. Alcuni sostengono che il socialismo è puramente teorico, difficilmente applicabile, altri ritengono che alcuni esempi storici esistono e che possono essere criticati per motivi pratici. Altri denunciano la limitata libertà dei diritti umani negli stati socialisti. (it)
- Критика социализма (также известного как антисоциализм) — это любая критика социалистических моделей экономической организации и их осуществимости, а также политических и социальных последствий принятия такой системы. Некоторая критика направлена не на социализм как систему, а скорее на социалистическое движение, партии или существующие государства. Некоторые критики считают социализм чисто теоретической концепцией, которую следует критиковать на теоретических основаниях (например, калькуляционный аргумент и дискуссия об экономическом расчёте в социалистической экономике) в то время как другие считают, что определённые исторические примеры существуют и что их можно критиковать с практической точки зрения. Поскольку существует множество моделей социализма, большинство критических замечани (ru)
- 对社会主义的批评（有時稱作「反社會主義」）涉及到各类对于计划经济的社会主义模式及其可行性，以及采用这一体系的政治和社会影响的批评。一些批评没有直接指向作为制度的社会主义，但是指向了社会主义运动、社会主义政党或者现存的社会主义国家。一些批评者认为社会主义是纯粹理论化的概念，以至于应从理论根据上批评（诸如经济计算争论），其他人认为历史上确实存有实例并且可从实际上予以批评。 經濟自由和右翼自由主义者把生产资料的私有制和自然实体或者道德权利那样的市场交易看作是他们的自由和解放理念的核心，而且把资本主义的经济动态看作是不变和绝对的，所以，他们觉得生产资料中的公有制、合作社和计划经济是对自由的侵犯。 根据奥地利经济学派人士路德維希·馮·米塞斯的学说，一个经济体系不利用金钱、经济核算和市场定价将不能有效定价资本货物和协调生产，因而社会主义是不可能实现的。因为缺少必要的信息以率先实行经济核算。其他对社会主义体系的集中批评基于计划经济是建立在分散的知识的利用上。社会主义在这一观点中不可能实现是因为信息不能被中央机构集中到一起并有效用于对整体经济制定一个计划，因为这么做会导致扭曲或缺乏价格信号。 许多对社会主义的经济学上的批评集中于苏维埃式的计划经济的实践。他们指出计划经济下的企业运作缺少預算線降低了对企业的激励有效的行动的信息，进而降低社会的整体福利。 (zh)
|
