| dbo:abstract
|
- Věrohodnost (též důvěryhodnost nebo hodnověrnost) je vlastnost entity, která vyjadřuje míru souladu touto entitou v budoucnu emitovaných informací s pravdou, realitou, skutečností; čím je věrohodnost vyšší, tím větší je tato shoda. Věrohodnost je kladnou vlastností, hovoří se o ní především v souvislosti s bytostmi (entitami používajícími přirozenou inteligenci) a úzce souvisí se ctí, důvěrou, spolehlivostí nebo vážností. Budování a ochrana věrohodnosti jsou pro subjekt, k němuž je tato vlastnost vztahována, žádoucí. Subjekt si jí získává úctu a . (cs)
- المصداقية هي مدى ميل (المستمع أو القارئ) لقبول المعلومة الواردة على أنها دقيقة، فالمصدر الذي يحظى بمصداقية هو الذي «يصدقه» الجمهور، لأسباب موضوعية أو ذاتية (علم). ومن العوامل المؤثرة على مصداقية المصدر الخبرة والاعتماد (trustworthiness) ولكن قد يتم انحياز المخاطب لمصدر دون آخر عن مسببات أخرى كوسائط وسائل الإعلام. فالمصداقية عامل أساسي في وصول الباحث إلى ما يعتبرها الحقيقة. ومفهوم المصداقية وارد في مجالات عديدة منها علم النفس والحقوق والسياسة، لكن أهميته تبرز بشكل خاص في مجال الإعلام. (ar)
- Glaubwürdigkeit ist ein Maß der Bereitschaft des Adressaten, die Aussage einer anderen Person als gültig zu akzeptieren. Erst im Weiteren wird der Person und ihren Handlungen Glauben geschenkt. Glaubwürdigkeit ist eine attributionale Eigenschaft, die anderen zugeschrieben wird. Vor allem die Rechtswissenschaften, Psychologie, Politikwissenschaft und Kommunikationswissenschaft widmeten sich dem Thema in den letzten Jahrzehnten. Glaubwürdigkeit ist von zentraler Bedeutung für die Wirksamkeit von Handlungsmotiven und spielt daher in der Öffentlichkeitsarbeit, Marktforschung und Meinungsforschung (Public Relations) eine wichtige Rolle. Englische Ausdrücke sind Credibility oder Belief. Decken sich das angestrebte Bild und die Rezeption (das Fremdbild) bei der Zielgruppe nicht, spricht man von Credibility Gap (Glaubwürdigkeitslücke) oder Unglaubwürdigkeit. (de)
- Credibility comprises the objective and subjective components of the believability of a source or message. Credibility dates back to Aristotle theory of Rhetoric. Aristotle defines rhetoric as the ability to see what is possibly persuasive in every situation. He divided the means of persuasion into three categories, namely Ethos (the source's credibility), Pathos (the emotional or motivational appeals), and Logos (the logic used to support a claim), which he believed have the capacity to influence the receiver of a message. According to Aristotle, the term "Ethos" deals with the character of the speaker. The intent of the speaker is to appear credible. In fact, the speaker's ethos is a rhetorical strategy employed by an orator whose purpose is to "inspire trust in his audience." Credibility has two key components: trustworthiness and expertise, which both have objective and subjective components. Trustworthiness is based more on subjective factors, but can include objective measurements such as established reliability. Expertise can be similarly subjectively perceived, but also includes relatively objective characteristics of the source or message (e.g., credentials, certification or information quality). Secondary components of credibility include source dynamism (charisma) and physical attractiveness. Credibility online has become an important topic since the mid-1990s. This is because the web has increasingly become an information resource. The Credibility and Digital Media Project @ UCSB highlights recent and ongoing work in this area, including recent consideration of digital media, youth, and credibility. In addition, the Persuasive Technology Lab at Stanford University has studied web credibility and proposed the principal components of online credibility and a general theory called Prominence-Interpretation Theory. (en)
- Sinesgarritasuna, mezu edo iturri batetaz sinetsia izateko ahalmena definitzen duten osagai subjektibo eta objektiboak dira. Tradizionalki, sinesgarritasuna bi dimentsio nagusikin osatzen da: eta ezagutza maila sortzearen ahalmena, non, biek dituzten osagai objektibo eta subjektiboak. Hau da, konfidantza sortzeko ahalmena, hartzaileak egiten duen balio epai bat da, faktore subjektiboetan oinarritua. Antzerako moduan, ezagutza maila modu subjektiboan ere har daiteke, mezuaren edo iturriaren ezaugarri erlatibo objektiboak ere badituen arren (adibidez, iturriaren aurrekari/erreferentziak edo informazioaren kalitatea) Beste bigarren mailako dimentsioak, iturriaren dinamismo edo karisma eta sortzen duen erakarpena dira. Interneten, sinesgarritasuna gai garrantzitsu bihurtu da 1990eko hamarkadaren erdialdetik aurrera, noiz, web orrialdeen erabilera, informazio iturri gisa asko igo den. UCSBren baliabide digital eta sinesgarritasunerako Proiektuak informazioa ematen du, gai honetan, aurrerakuntza berriei eta azterketei buruz, baliabide digitalak, gaztetasuna eta sinesgarritasuna barne dituelarik. Gainera, Stanfordeko Unibertsitatearen Limurtze teknologiaren laborategiak, webaren sinesgarritasuna aztertu du eta onlineko sinesgarritasunaren osagaiak eta Garrantziaren Interpretazioaren Teoria izeneko teoria orokor bat proposatu ditu. Kazetari Profesionalen Elkartearen arabera, zintzotasun profesionala, kazetarien sinesgarritasunaren ezaugarri garrantzitsu bat da. Ikus Hitzaurrea. Street cred edo kaleko sinesgarritasuna euskaraz, gaur egungo neologismo bat da, hirietako biztanleen artean, gazteen edo modaren sinesgarritasun edo onarpenari erreferentzia egiten diona, batipat, hip-hop mugimenduaren alde daudenena. (eu)
- La credibilidad es la cualidad atribuida a una fuente o a un mensaje que mide la disponibilidad del destinatario a aceptar como verdaderas las afirmaciones recibidas. Incluye un componente objetivo y uno subjetivo. Una información, un documento, una estadística, un perito, etc. se juzgará más o menos creíble en función de la idea que tenga el destinatario del nivel de veracidad y/o verificabilidad de la fuente, y por extensión, del nivel general de confianza que deposita en ellos. (es)
- Le terme de crédibilité renvoie à la situation où une partie s'interroge sur la véracité d'un document, d'une donnée ou d'une affirmation auquel il a ou non accès. Une information, une donnée, un « dire », un document, une statistique, une expertise, etc. sera jugé plus ou moins crédible selon l'idée que le récepteur se fait du niveau de véracité et/ou de vérifiabilité, de preuves de sa source et de son vecteur, et par extension, du niveau général de confiance qu'il place dans la personne, l'institution ou l'entité source ou vecteur de l'information. La crédibilité d'un acteur, d'un certificat ou d'un label, d'une évaluation ou de toute assertion dépend de la valeur de ses informations, affirmations, avis et conseils qui y sont associés. Elle est en partie le résultat d'une perception et dans certains cas d'incertitudes inévitables (dans le domaine de la prospective par exemple). La crédibilité en relations internationales est la probabilité perçue qu'un dirigeant ou un État donne suite aux menaces et aux promesses qui ont été faites. La crédibilité est un élément clé de la coercition (c'est-à-dire la contrainte et la dissuasion), ainsi que du fonctionnement des alliances militaires. La crédibilité est liée à des concepts tels que la réputation (comment le comportement passé façonne les perceptions des tendances d'un acteur) et la résolution (la volonté de rester ferme tout en encourant des coûts). La réputation de détermination peut être un élément clef de la crédibilité, mais la crédibilité dépend également fortement du contexte. (fr)
- Kredibilitas atau ketepercayaan adalah kualitas, kapabilitas, atau kekuatan untuk menimbulkan kepercayaan. Aplikasi umum yang sah dari istilah kredibilitas berkaitan dengan kesaksian dari seseorang atau suatu lembaga selama persidangan. Kesaksian haruslah dan apabila ingin diterima sebagai bukti dari sebuah isu yang diperdebatkan. Kredibilitas dari saksi atau pihak tergantung kepada kemampuan hakim atau juri (di negara yang menggunakan sistem juri) untuk mempercayai dan menyakini apa yang ia katakan, dan terkait dengan akurasi dari kesaksiannya sendiri terhadap logika, kebenarannya, dan kejujuran. Kredibilitas pribadi tergantung pada kualitas dari seseorang yang akan mengarahkan juri untuk percaya atau tidak percaya kepada apa yang ia katakan. (in)
- 통계학에서 신뢰도(reliability)는 통계에서 어떠한 값이 알맞은 모평균이라고 믿을 수 있는 정도이다. (ko)
- La credibilità è la qualità, attribuita ad una fonte o a un messaggio, che misura la disponibilità del destinatario ad accettare le affermazioni ricevute. Essa comprende una componente oggettiva ed una soggettiva. Un'informazione, un documento, una statistica, un esperto, etc, saranno giudicati più o meno credibili in base all'idea che il ricevente ha del livello di veridicità e/o di verificabilità della fonte, della persona o dell'istituzione di cui fa parte, e per estensione, del livello generale di fiducia che ripone in essi. (it)
- Достовірність (validity, adequacy) — властивість інформації бути правильно сприйнятою, ймовірність відсутності помилок, безсумнівна вірність наведених відомостей, які сприймає людина. Таким чином, достовірність — не те ж саме, що істинність. Відомості можуть бути достовірними або недостовірними для того, хто їх сприймає, а не взагалі. Достовірність — суб'єктивна, істина — об'єктивна. Перевірка достовірності — процес визначення того, що модель або виконувана імітації точно представляє детальний концептуальний опис, прийнятий розроблювачем. Перевірка достовірності також оцінює ступінь відповідності моделі або імітації змісту і проводиться з використанням прийнятих методів технології програмування. (uk)
- 可信度或公信力，包括來源或訊息可信度的客觀和主觀成分。 可信度可以追溯到亞里士多德的修辭學理論。亞里士多德將修辭定義為在每種情況下都能看到可能有說服力的東西的能力。他將說服手段分為三類，即 Ethos（來源的可信度）、Pathos（情感或動機的訴求）和 Logos（用於支持主張的邏輯），他認為這三類有能力影響訊息的接受者。根據亞里士多德的說法，“Ethos”一詞涉及說話者的性格。說話者意圖是（使其表達內容）顯得可信。事實上，演講者的「ethos」是一種修辭策略，被演說者用以“激發其聽眾的信任”。 可信度有兩個關鍵組成部分：可信賴性（英語：trustworthiness）和專業知識，兩者都具有客觀和主觀成分。可信賴性更多地基於主觀因素，但可以包括客觀衡量標準，例如已確立的信度。專業知識可以類似地主觀感知，但也包括相對客觀的訊息或來源特徵（例如，證書、認證或資訊品質）。 可信度的次要組成部分包括來源動態性（英語：dynamism，形上學術語；或魅力）和外貌吸引力。 可信度是衡量訊息接收者是否願意接受另一個人的陳述為有效的指標；確保可信度，該些表達者及其行為才會被相信。 可信度是一種歸因於他人的品質。 多年來，法學、心理學、政治學和傳播學研究都致力於這個主題。 可信度對於行動動機的有效性至關重要，因此在公共關係、市場研究和民意調查中發揮著重要作用。如果期望的形象和接受度（外部形象）與目標群體不匹配，那就可能會產生可信度差距等現象。 自 1990 年代中期以來，網際網路資訊可信度已成為一個重要議題，這是因為網際網路越來越成為一種資訊來源。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Věrohodnost (též důvěryhodnost nebo hodnověrnost) je vlastnost entity, která vyjadřuje míru souladu touto entitou v budoucnu emitovaných informací s pravdou, realitou, skutečností; čím je věrohodnost vyšší, tím větší je tato shoda. Věrohodnost je kladnou vlastností, hovoří se o ní především v souvislosti s bytostmi (entitami používajícími přirozenou inteligenci) a úzce souvisí se ctí, důvěrou, spolehlivostí nebo vážností. Budování a ochrana věrohodnosti jsou pro subjekt, k němuž je tato vlastnost vztahována, žádoucí. Subjekt si jí získává úctu a . (cs)
- المصداقية هي مدى ميل (المستمع أو القارئ) لقبول المعلومة الواردة على أنها دقيقة، فالمصدر الذي يحظى بمصداقية هو الذي «يصدقه» الجمهور، لأسباب موضوعية أو ذاتية (علم). ومن العوامل المؤثرة على مصداقية المصدر الخبرة والاعتماد (trustworthiness) ولكن قد يتم انحياز المخاطب لمصدر دون آخر عن مسببات أخرى كوسائط وسائل الإعلام. فالمصداقية عامل أساسي في وصول الباحث إلى ما يعتبرها الحقيقة. ومفهوم المصداقية وارد في مجالات عديدة منها علم النفس والحقوق والسياسة، لكن أهميته تبرز بشكل خاص في مجال الإعلام. (ar)
- La credibilidad es la cualidad atribuida a una fuente o a un mensaje que mide la disponibilidad del destinatario a aceptar como verdaderas las afirmaciones recibidas. Incluye un componente objetivo y uno subjetivo. Una información, un documento, una estadística, un perito, etc. se juzgará más o menos creíble en función de la idea que tenga el destinatario del nivel de veracidad y/o verificabilidad de la fuente, y por extensión, del nivel general de confianza que deposita en ellos. (es)
- 통계학에서 신뢰도(reliability)는 통계에서 어떠한 값이 알맞은 모평균이라고 믿을 수 있는 정도이다. (ko)
- La credibilità è la qualità, attribuita ad una fonte o a un messaggio, che misura la disponibilità del destinatario ad accettare le affermazioni ricevute. Essa comprende una componente oggettiva ed una soggettiva. Un'informazione, un documento, una statistica, un esperto, etc, saranno giudicati più o meno credibili in base all'idea che il ricevente ha del livello di veridicità e/o di verificabilità della fonte, della persona o dell'istituzione di cui fa parte, e per estensione, del livello generale di fiducia che ripone in essi. (it)
- Достовірність (validity, adequacy) — властивість інформації бути правильно сприйнятою, ймовірність відсутності помилок, безсумнівна вірність наведених відомостей, які сприймає людина. Таким чином, достовірність — не те ж саме, що істинність. Відомості можуть бути достовірними або недостовірними для того, хто їх сприймає, а не взагалі. Достовірність — суб'єктивна, істина — об'єктивна. Перевірка достовірності — процес визначення того, що модель або виконувана імітації точно представляє детальний концептуальний опис, прийнятий розроблювачем. Перевірка достовірності також оцінює ступінь відповідності моделі або імітації змісту і проводиться з використанням прийнятих методів технології програмування. (uk)
- Glaubwürdigkeit ist ein Maß der Bereitschaft des Adressaten, die Aussage einer anderen Person als gültig zu akzeptieren. Erst im Weiteren wird der Person und ihren Handlungen Glauben geschenkt. Glaubwürdigkeit ist eine attributionale Eigenschaft, die anderen zugeschrieben wird. Vor allem die Rechtswissenschaften, Psychologie, Politikwissenschaft und Kommunikationswissenschaft widmeten sich dem Thema in den letzten Jahrzehnten. Glaubwürdigkeit ist von zentraler Bedeutung für die Wirksamkeit von Handlungsmotiven und spielt daher in der Öffentlichkeitsarbeit, Marktforschung und Meinungsforschung (Public Relations) eine wichtige Rolle. (de)
- Credibility comprises the objective and subjective components of the believability of a source or message. Credibility dates back to Aristotle theory of Rhetoric. Aristotle defines rhetoric as the ability to see what is possibly persuasive in every situation. He divided the means of persuasion into three categories, namely Ethos (the source's credibility), Pathos (the emotional or motivational appeals), and Logos (the logic used to support a claim), which he believed have the capacity to influence the receiver of a message. According to Aristotle, the term "Ethos" deals with the character of the speaker. The intent of the speaker is to appear credible. In fact, the speaker's ethos is a rhetorical strategy employed by an orator whose purpose is to "inspire trust in his audience." Credibilit (en)
- Sinesgarritasuna, mezu edo iturri batetaz sinetsia izateko ahalmena definitzen duten osagai subjektibo eta objektiboak dira. Tradizionalki, sinesgarritasuna bi dimentsio nagusikin osatzen da: eta ezagutza maila sortzearen ahalmena, non, biek dituzten osagai objektibo eta subjektiboak. Hau da, konfidantza sortzeko ahalmena, hartzaileak egiten duen balio epai bat da, faktore subjektiboetan oinarritua. Antzerako moduan, ezagutza maila modu subjektiboan ere har daiteke, mezuaren edo iturriaren ezaugarri erlatibo objektiboak ere badituen arren (adibidez, iturriaren aurrekari/erreferentziak edo informazioaren kalitatea) Beste bigarren mailako dimentsioak, iturriaren dinamismo edo karisma eta sortzen duen erakarpena dira. (eu)
- Kredibilitas atau ketepercayaan adalah kualitas, kapabilitas, atau kekuatan untuk menimbulkan kepercayaan. Aplikasi umum yang sah dari istilah kredibilitas berkaitan dengan kesaksian dari seseorang atau suatu lembaga selama persidangan. Kesaksian haruslah dan apabila ingin diterima sebagai bukti dari sebuah isu yang diperdebatkan. (in)
- Le terme de crédibilité renvoie à la situation où une partie s'interroge sur la véracité d'un document, d'une donnée ou d'une affirmation auquel il a ou non accès. Une information, une donnée, un « dire », un document, une statistique, une expertise, etc. sera jugé plus ou moins crédible selon l'idée que le récepteur se fait du niveau de véracité et/ou de vérifiabilité, de preuves de sa source et de son vecteur, et par extension, du niveau général de confiance qu'il place dans la personne, l'institution ou l'entité source ou vecteur de l'information. (fr)
- 可信度或公信力，包括來源或訊息可信度的客觀和主觀成分。 可信度可以追溯到亞里士多德的修辭學理論。亞里士多德將修辭定義為在每種情況下都能看到可能有說服力的東西的能力。他將說服手段分為三類，即 Ethos（來源的可信度）、Pathos（情感或動機的訴求）和 Logos（用於支持主張的邏輯），他認為這三類有能力影響訊息的接受者。根據亞里士多德的說法，“Ethos”一詞涉及說話者的性格。說話者意圖是（使其表達內容）顯得可信。事實上，演講者的「ethos」是一種修辭策略，被演說者用以“激發其聽眾的信任”。 可信度有兩個關鍵組成部分：可信賴性（英語：trustworthiness）和專業知識，兩者都具有客觀和主觀成分。可信賴性更多地基於主觀因素，但可以包括客觀衡量標準，例如已確立的信度。專業知識可以類似地主觀感知，但也包括相對客觀的訊息或來源特徵（例如，證書、認證或資訊品質）。 可信度的次要組成部分包括來源動態性（英語：dynamism，形上學術語；或魅力）和外貌吸引力。 自 1990 年代中期以來，網際網路資訊可信度已成為一個重要議題，這是因為網際網路越來越成為一種資訊來源。 (zh)
|
