| dbo:abstract
|
- Gerard (ca. 1035-1040 - 3 de setembre de 1120), amb diversos possibles cognoms Tum, Tunc, Tenque o Thom o fins i tot Sasso, fou un noble que marxà a les Croades i hi esdevingué fundador de l'Orde de Sant Joan de Jerusalem o de l'Hospital i primer gran mestre de l'orde, i també fundador de l'Orde de Sant Llàtzer de Jerusalem. És venerat com a beat per l'Església catòlica. (ca)
- Blahoslavený Fra Gérard (Gérard Tenc, Gérard Sasso, Gérard z Martiguesu), světským příjmením Toque[zdroj?], se narodil okolo roku 1047 v okolí Amalfi a zemřel 3. září 1120 v Jeruzalémě, byl křesťanský mnich. (cs)
- Ο Αδελφός Γεράρδος ή Πιέρ-Ζεράρ ντε Μαρτίγκ (1040 εντός οικογένειας της περιοχής του Αμάλφι – 3 Σεπτεμβρίου 1120) ήταν ο ιδρυτής του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ. Αποκαλείται συχνά, εσφαλμένα, Γεράρδος Τένκιος ή Τουμ, Τουν, ή ακόμη Τομ. Αυτό το μπέρδεμα προέρχεται από ένα μεταφραστικό λάθος του ο οποίος μετέφρασε τα λατινικά κείμενα, μεταξύ άλλων, για την συγγραφή του έργου του Histoire de la vie et du culte du bienheureux Gérard Tenque, fondateur de l'ordre de Saint-Jean de Jérusalem. Σε αυτό είχε αποκαλέσει τον Αδελφό Γεράρδο, Γεράρδο Τένκιο : « Fr. Gerardus tunc Hospitalis praefectus cum a Christianis duce Godefredo Hyerusalem capta est anno domini MLXXXIX » όπου tunc έπρεπε να μεταφραστεί ως « τότε » : « Ο Αδελφός Γεράρδος, τότε διοικητής των Οσπιταλιέρων ... » και όχι ως « Ο Αδελφός Γεράρδος, διοικητής των Οσπιταλιέρων ... ». Ήταν ο Φερδινάνδος του Χέλβαλντ που κατέδειξε το λάθος στην μετάφραση του 1885. Ήταν ως oblatus των μοναχών της Αγίας-Μαρίας-της-Λατίνας που ξεκίνησε να φροντίζει τους ασθενείς στο xenodochium (νοσοκομείο) της Ιερουσαλήμ το οποίο έμποροι από το Αμάλφι είχαν κατασκευάσει μεταξύ 1068 και 1071 και το οποίο ήταν αφιερωμένο στον μακάριο Ιωάννη τον Ελεήμων. Στη διάρκεια της πολιορκίας της Ιερουσαλήμ από τους Σταυροφόρους του Γοδεφρείδο του Μπουιγιόν, κατηγορούμενος για δοσοληψίες με τον εχθρό, θα υποβληθεί σε βασανιστήρια, ενώ με την κατάληψη της πόλης θα θέσει τις υπηρεσίες του στη διάθεση των Σταυροφόρων τραυματιών. Διαχωρίστηκε από τους μοναχούς της Αγίας-Μαρίας-της-Λατίνας, και ίδρυσε, υπό την προστασία του Αγίου-Ιωάννη του Βαπτιστή, ένα νέο xenodochium υπό την ονομασία του Νοσοκομείου του Αγίου-Ιωάννη της Ιερουσαλήμ. Οι πρώτοι σύντροφοί του εντός του Τάγματος που ίδρυσε διετέλεσαν ως θεράποντες ιατροί, όντες εντυπωσιασμένοι από την αφοσίωσή του και την πίστη του. Ήταν ο Πάπας Πασχάλης Β΄ που κατέστησε στη συνέχεια τον Γεράρδο ως τον ιδρυτή και αρχηγό του Τάγματος των Οσπιταλιέρων σε μια βούλα με τίτλο Pie postulatio voluntatis η οποία χρονολογείται στις 15 Φεβρουαρίου 1113. Ο Αδελφός Γεράρδος θεωρείται ως μακάριος από την Καθολική Εκκλησία. (el)
- Blessed Gerard (c. 1040 – 3 September 1120), first known as Gérard de Martigues, was a lay brother in the Benedictine Order who was appointed as rector of the hospice in Jerusalem at Muristan in 1080. In the wake of the success of the First Crusade in 1099, he became the founder of the Order of St John of Jerusalem, also known as the Knights Hospitaller, an organization that received papal recognition in 1113. As such, he was the first Grand Master of the Knights Hospitaller. (en)
- Gerardo Tum, Tune, Tenque, Thom o Sasso (c. 1040-3 de septiembre de 1120) fue el fundador de la Orden de Malta. (es)
- Gerhard Sasso (sein Nachname wird auch mit Tum, Tune, Tunc, Tenque, Tonque oder Thom angegeben) (* um 1040 in Martigues oder im Herzogtum Amalfi; † 3. September 1120 in Jerusalem) war Gründer des Souveränen Ritter- und Hospitalordens vom Heiligen Johannes zu Jerusalem. Er kann als der erste Großmeister des Johanniterordens bzw. Malteserordens betrachtet werden. In der katholischen Kirche wird er als Seliger verehrt. (de)
- Frère Gérard ou Gérard l'Hospitalier, né vers 1047 dans une famille de la région d'Amalfi (Italie), et mort le 3 septembre 1120, est le fondateur d'une congrégation, les Hospitaliers de Saint-Jean, qui deviendra par la suite l’ordre de Saint-Jean de Jérusalem. (fr)
- Gerardo Sasso (Scala, 1040 circa – Gerusalemme, 3 settembre 1120) è stato un monaco cristiano italiano, nel 1099 fondò l'ordine degli Ospitalieri di San Giovanni di Gerusalemme e nel 1113 ne fu il primo gran maestro; è stato proclamato beato della Chiesa cattolica. (it)
- Gerard Sasso (als achternaam wordt ook wel Thom, Tum, Tune, Tunc, Tenque of Tonque genoemd, ca. 1040 – ca. 1120) was een lekenbroeder in de Benedictijnerorde die in 1080 werd aangesteld als rector van het hospitaal in Jeruzalem, en die, in 1099 na het succes van de Eerste Kruistocht, de stichter werd van de Orde van Sint-Jan van Jeruzalem (Hospitaalridders) (die in 1113 pauselijke erkenning kreeg). (nl)
- Gerard Tonque, właśc. Gérard Tonque znany również jako Gérard de Martigues (ur. ok. 1040, zm. 3 września 1120) – założyciel zakonu szpitalników, podzielonego później na zakony świętego Łazarza i świętego Jana. Uznawany za pierwszego wielkiego mistrza obu zgromadzeń, choć sam używał tytułu przeora lub rektora szpitala; błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego. Inne spotykane formy imienia: Gherard, Girard, Geraud, Gerald.Inna pisownia przydomku: Tum, Tom, Tenc, Tunc, Tonc, Tanque, Tenque. Istnieje wiele wątpliwości co do pochodzenia Gerarda. W jednej wersji, przyjmowanej obecnie jako bardziej prawdopodobna, pochodził z Martigues z Prowansji we Francji i przybył jako pielgrzym do Ziemi Świętej w latach 80. XI wieku. Za tą wersją przemawia fakt, że jego relikwie od 1283 roku aż do czasów rewolucji francuskiej były przechowywane w kościele w Martigues. Inna wersja jako kraj pochodzenia podaje Włochy i w tej wersji urodził się w koło Amalfi i był początkowo kupcem handlującym w Lewancie. XVIII-wieczny historyk Zakonu Św. Łazarza Dorat de Chameulles przypisał mu herb należący do rodziny Saint Didier, z której to bł. Gerard miałby pochodzić: Na niebieskim tle wspięty lew srebrny. Inni autorzy przyznają mu herb: Na czerwonym tle złota góra. Podczas pobytu w Ziemi Świętej zachorował i trafił do szpitala św. Jana Jałmużnika w Jerozolimie, założonego w 1070 roku przez kupców z włoskiej . Po wyzdrowieniu wstąpił do bractwa istniejącego przy tym szpitalu. Dzięki swojej aktywności i talentom organizacyjnym został przełożonym tego szpitala i znajdującego się przy nim bractwa. Z czasem został przełożonym także leprozorium Świętego Łazarza za murami miasta. W 1097 roku, gdy krzyżowcy zbliżali się do Jerozolimy, dowódca fatymidzki nakazał wydalenie z miasta wszystkich chrześcijan. Z niewiadomych przyczyn nakaz ten nie objął Gerarda i jego bractwa. Legenda głosi, że podczas oblężenia miasta Gerard pojawiał się na murach i rzucał w krzyżowców chlebem, tłumacząc otaczającym go muzułmanom, że chce pokazać oblegającym, że miasta nie zdobędą głodem i żeby złamać ich morale. Historycy przypuszczają jednak, że w ten sposób mógł przekazywać informacje krzyżowcom albo ich dożywiać. Pośrednio potwierdza to fakt, że zaraz po zdobyciu miasta bractwo i szpital otrzymały liczne przywileje i nadania. Niemniej jednak został uwięziony przez muzułmanów, był przesłuchiwany i torturowany. Dopiero upadek miasta przyniósł mu uwolnienie. Wolny już Gerard potrafił wykorzystać nadarzającą się okazję podniesienia rangi szpitala i jego bractwa. Zmienił patrona szpitala i bractwa ze św. Jana Jałmużnika na bardziej znanego na Zachodzie św. Jana Chrzciciela (chociaż część autorów twierdzi, że szpital był od początku pod patronatem św. Jana Chrzciciela). Pod jego przywództwem bractwo szpitalne zaczęło przekształcać się w zakon, uniezależniając się od benedyktynów, pod opieką których początkowo się znajdowało. Dzięki jego zabiegom nowy zakon został zaakceptowany przez papieża Paschalisa II w 1113 roku. W roku 1116 wydzielił z Zakonu Św. Jana bractwo trędowatych opiekujących się jerozolimskim leprozorium św. Łazarza, które bullą papieża Paschalisa II z tego samego roku zostało ukształtowane w Szpitalny Zakon pod wezwaniem św. Łazarza.Rozszerzył działalność powstającego zakonu na tereny poza Ziemią Świętą - domy zakonne i szpitale zaczęły powstawać w miastach portowych i ważnych ośrodkach pielgrzymkowych, szczególnie we Francji i Włoszech. Brat Gerard organizował również pielgrzymki do Ziemi Świętej i wytyczył najdogodniejsze dla pielgrzymów trasy. Do ochrony pątników, a także transportów zaopatrzenia dla swoich szpitali powołał oddział zaciężnych żołnierzy - dawnych rycerzy krucjatowych, który stał się następnie zalążkiem rycerskiego ramienia zakonów. Jest patronem Dni Ratownictwa Medycznego. (pl)
- Gerardo Tum, chamado também de Tonque, Tune, Tenque, Thom, ou de Martigues, foi o fundador da ordem dos Cavaleiros Hospitalários, que posteriormente deu origem à Ordem de São Lázaro de Jerusalém, militar e hospitalária, à Ordem dos Cavaleiros de São João de Jerusalém e à Ordem Soberana e Militar de Malta. (pt)
- Блаженный Жерар, или Пьер-Жерар де Мартиг (фр. Pierre-Gérard de Martigues, примерно 1040 — 3 сентября 1120), известный также под именами Тен (фр. Tum), Тюн (фр. Tune), Тэнк (фр. Tenque), Тонк (фр. Tonque) и Том (фр. Thom), латинизированное имя — Герард (лат. Gerard) — основатель ордена госпитальеров. По происхождению — француз. Родился в Амальфи примерно в 1040 году. Местом его рождения также нередко указывается Мартиг в Провансе, графство Эно и другие места. До принятия монашества был солдатом или торговцем. Прибыл в Иерусалим с коммерческой целью, но здесь отрекся от мира и сделался настоятелем госпиталя для христианских пилигримов. Его кротость, смирение, доброта и ревность к вере снискали ему уважение сарацин. Во время 1-го крестового похода был уличен в сношениях с крестоносцами и подвергнут заключению, откуда его освободил Готфрид Бульонский, вернувший ему прежнее положение. Стал основателем убежищ (госпиталей) для паломников (одного для мужчин и одного для женщин) в Иерусалиме во времена Первого крестового похода, не позднее 1100 года. Устав братства, которое занималось паломниками, был утверждён папой Римским Пасхалием II в 1113 году, что стало основой для образования ордена госпитальеров, и подтверждён затем папой Римским Каликстом II незадолго до смерти Жерара в 1120 году. (ru)
- Блаженний брат Жерар або П'єр-Жерар із Мартіґу (фр. Pierre-Gérard de Martigues, приблизно 1040 — 3 вересня 1120), відомий також під іменами Тен (фр. Tum), Тюн (фр. Tune), Тенк (фр. Tenque), Тонк (фр. Tonque) і Том (фр. Thom), — засновник ордену госпітальєрів (та Ордену Святого Лазаря). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Gerard (ca. 1035-1040 - 3 de setembre de 1120), amb diversos possibles cognoms Tum, Tunc, Tenque o Thom o fins i tot Sasso, fou un noble que marxà a les Croades i hi esdevingué fundador de l'Orde de Sant Joan de Jerusalem o de l'Hospital i primer gran mestre de l'orde, i també fundador de l'Orde de Sant Llàtzer de Jerusalem. És venerat com a beat per l'Església catòlica. (ca)
- Blahoslavený Fra Gérard (Gérard Tenc, Gérard Sasso, Gérard z Martiguesu), světským příjmením Toque[zdroj?], se narodil okolo roku 1047 v okolí Amalfi a zemřel 3. září 1120 v Jeruzalémě, byl křesťanský mnich. (cs)
- Blessed Gerard (c. 1040 – 3 September 1120), first known as Gérard de Martigues, was a lay brother in the Benedictine Order who was appointed as rector of the hospice in Jerusalem at Muristan in 1080. In the wake of the success of the First Crusade in 1099, he became the founder of the Order of St John of Jerusalem, also known as the Knights Hospitaller, an organization that received papal recognition in 1113. As such, he was the first Grand Master of the Knights Hospitaller. (en)
- Gerardo Tum, Tune, Tenque, Thom o Sasso (c. 1040-3 de septiembre de 1120) fue el fundador de la Orden de Malta. (es)
- Gerhard Sasso (sein Nachname wird auch mit Tum, Tune, Tunc, Tenque, Tonque oder Thom angegeben) (* um 1040 in Martigues oder im Herzogtum Amalfi; † 3. September 1120 in Jerusalem) war Gründer des Souveränen Ritter- und Hospitalordens vom Heiligen Johannes zu Jerusalem. Er kann als der erste Großmeister des Johanniterordens bzw. Malteserordens betrachtet werden. In der katholischen Kirche wird er als Seliger verehrt. (de)
- Frère Gérard ou Gérard l'Hospitalier, né vers 1047 dans une famille de la région d'Amalfi (Italie), et mort le 3 septembre 1120, est le fondateur d'une congrégation, les Hospitaliers de Saint-Jean, qui deviendra par la suite l’ordre de Saint-Jean de Jérusalem. (fr)
- Gerardo Sasso (Scala, 1040 circa – Gerusalemme, 3 settembre 1120) è stato un monaco cristiano italiano, nel 1099 fondò l'ordine degli Ospitalieri di San Giovanni di Gerusalemme e nel 1113 ne fu il primo gran maestro; è stato proclamato beato della Chiesa cattolica. (it)
- Gerard Sasso (als achternaam wordt ook wel Thom, Tum, Tune, Tunc, Tenque of Tonque genoemd, ca. 1040 – ca. 1120) was een lekenbroeder in de Benedictijnerorde die in 1080 werd aangesteld als rector van het hospitaal in Jeruzalem, en die, in 1099 na het succes van de Eerste Kruistocht, de stichter werd van de Orde van Sint-Jan van Jeruzalem (Hospitaalridders) (die in 1113 pauselijke erkenning kreeg). (nl)
- Gerardo Tum, chamado também de Tonque, Tune, Tenque, Thom, ou de Martigues, foi o fundador da ordem dos Cavaleiros Hospitalários, que posteriormente deu origem à Ordem de São Lázaro de Jerusalém, militar e hospitalária, à Ordem dos Cavaleiros de São João de Jerusalém e à Ordem Soberana e Militar de Malta. (pt)
- Блаженний брат Жерар або П'єр-Жерар із Мартіґу (фр. Pierre-Gérard de Martigues, приблизно 1040 — 3 вересня 1120), відомий також під іменами Тен (фр. Tum), Тюн (фр. Tune), Тенк (фр. Tenque), Тонк (фр. Tonque) і Том (фр. Thom), — засновник ордену госпітальєрів (та Ордену Святого Лазаря). (uk)
- Ο Αδελφός Γεράρδος ή Πιέρ-Ζεράρ ντε Μαρτίγκ (1040 εντός οικογένειας της περιοχής του Αμάλφι – 3 Σεπτεμβρίου 1120) ήταν ο ιδρυτής του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ. Αποκαλείται συχνά, εσφαλμένα, Γεράρδος Τένκιος ή Τουμ, Τουν, ή ακόμη Τομ. Αυτό το μπέρδεμα προέρχεται από ένα μεταφραστικό λάθος του ο οποίος μετέφρασε τα λατινικά κείμενα, μεταξύ άλλων, για την συγγραφή του έργου του Histoire de la vie et du culte du bienheureux Gérard Tenque, fondateur de l'ordre de Saint-Jean de Jérusalem. Σε αυτό είχε αποκαλέσει τον Αδελφό Γεράρδο, Γεράρδο Τένκιο : « Fr. Gerardus tunc Hospitalis praefectus cum a Christianis duce Godefredo Hyerusalem capta est anno domini MLXXXIX » όπου tunc έπρεπε να μεταφραστεί ως « τότε » : « Ο Αδελφός Γεράρδος, τότε διοικητής των Οσπιταλιέρων ... » και όχι ως (el)
- Gerard Tonque, właśc. Gérard Tonque znany również jako Gérard de Martigues (ur. ok. 1040, zm. 3 września 1120) – założyciel zakonu szpitalników, podzielonego później na zakony świętego Łazarza i świętego Jana. Uznawany za pierwszego wielkiego mistrza obu zgromadzeń, choć sam używał tytułu przeora lub rektora szpitala; błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego. Inne spotykane formy imienia: Gherard, Girard, Geraud, Gerald.Inna pisownia przydomku: Tum, Tom, Tenc, Tunc, Tonc, Tanque, Tenque. Istnieje wiele wątpliwości co do pochodzenia Gerarda. Jest patronem Dni Ratownictwa Medycznego. (pl)
- Блаженный Жерар, или Пьер-Жерар де Мартиг (фр. Pierre-Gérard de Martigues, примерно 1040 — 3 сентября 1120), известный также под именами Тен (фр. Tum), Тюн (фр. Tune), Тэнк (фр. Tenque), Тонк (фр. Tonque) и Том (фр. Thom), латинизированное имя — Герард (лат. Gerard) — основатель ордена госпитальеров. По происхождению — француз. Родился в Амальфи примерно в 1040 году. Местом его рождения также нередко указывается Мартиг в Провансе, графство Эно и другие места. (ru)
|
