| dbo:abstract
|
- L'Aqua Virgo (nom llatí, literalment 'aigua verge') va ser un dels onze aqüeductes que proveïen d'aigua l'antiga ciutat de Roma. L'aqüeducte va caure en desús amb la decadència de l'Imperi Romà, però es va restaurar completament gairebé un mil·lenni després, durant el Renaixement, quan va prendre la seva forma actual, amb el nom italià d'Acqua Vergine. Agripa va finalitzar la construcció de l'Aqua Virgo el 9 de juny de l'any 19 aC,durant el regnat de l'emperador August. Capta l'aigua vora el riu Aniene, a la vuitena milla (km 10,5) de la Via Collatina, a uns 3 km de la Via Praenestina. Segons una llegenda transmesa per Frontí, uns soldats assedegats van demanar aigua a una noia, que els va indicar el camí cap a la font que després va proveir l'aqüeducte. Així doncs, se'n va dir Aqua Virgo a causa de la jove donzella. Al llarg dels seus més de 20 km de longitud, l'aqüeducte tenia un declivi de només 4 m per arribar a Roma enmig del Campus Martius. Durant el seu apogeu, l'aqüeducte podia proveir més de 100.000 metres cúbics diaris d'aigua. L'aqüeducte corria sota terra en gairebé tota la seva longitud. Procopi afirma que el 537, mentre assetjaven Roma, els gots van tractar d'utilitzar aquest canal subterrani com a passadís secret per envair la ciutat. A causa del deteriorament que va patir després de la caiguda de l'Imperi Romà, l'Aqua Virgo va ser reparat pel papa Adrià I al segle viii. Un cop totalment restaurat després de les exhaustives tasques de remodelatge dutes a terme des del seu origen fins als seus punts de sortida entre els turons del Pincio i el Quirinal i dins del Camp de Mart, el papa Nicolau V el va consagrar com a Acqua Vergine el 1453. Posteriorment ha estat restaurat diverses vegades al llarg dels segles i ampliat el 1840 i el 1936, quan es va fer arribar fins al Pincio. Actualment una bona part de les antigues estructures ha estat substituïda per canonades de ciment, mentre que l'elevada urbanització ha contaminat greument tant el canal originari com les capes freàtiques. Consegüentment l'Acqua Vergine només es pot utilitzar per al reg o per alimentar importants fonts monumentals com ara la Fontana della Barcaccia, la Fontana di Trevi, la Fontana dei Quattro Fiumi o la Fontana del Nicchione, sota el Pincio, mostra terminal de la prolongació del 1936. El 13 de juny del 2007, va ser malmès per l'obra de construcció d'un garatge, fet que va interrompre el subministrament d'aigua a algunes fonts de Roma durant uns quants dies. (ca)
- Το Υδραγωγείο Βίργκο (λατιν.: (Aqua Virgo) ήταν ένα από τα ένδεκα , που τροφοδοτούσαν την πόλη της αρχαίας Ρώμης. Ολοκληρώθηκε το 19 π.Χ. από τον Μ. Βιψάνιο Αγρίππα, κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας του Αυγούστου και κτίστηκε κυρίως για να τροφοδοτεί τις Θέρμες του Αγρίππα στο Πεδίον του Άρεως. Στην ακμή του το υδραγωγείο ήταν ικανό να παρέχει περισσότερα από 100.000 m3 νερό την ημέρα. Το όνομα θεωρείται ότι προέρχεται από την καθαρότητα και τη διαύγεια του νερού, επειδή δεν κιμωλιάζει σημαντικά. Σύμφωνα με έναν μύθο που επαναλαμβάνεται από τον , διψασμένοι Ρωμαίοι στρατιώτες ζήτησαν νερό από μία νεαρή παρθένο, που τους κατεύθυνε στις πηγές, οι οποίες αργότερα τροφοδοτούσαν το υδραγωγείο. Το υδραγωγείο πήρε το όνομά της. (el)
- The Aqua Virgo was one of the eleven Roman aqueducts that supplied the city of ancient Rome. It was completed in 19 BC by Marcus Agrippa, during the reign of the emperor Augustus and was built mainly to supply the contemporaneous Baths of Agrippa in the Campus Martius. At its peak, the aqueduct was capable of supplying more than 100,000 cubic metres (100,000,000 L) of water per day. The name is thought to be derived from the purity and clarity of the water because it does not chalk significantly. According to a legend repeated by Frontinus, thirsty Roman soldiers asked a young girl for water, who directed them to the springs that later supplied the aqueduct; Aqua Virgo was named after her. (en)
- Die Aqua Virgo ist einer der elf Aquädukte, die die Stadt Rom in der Antike mit Wasser versorgten, und die einzige antike Wasserleitung, die bis heute ununterbrochen in Betrieb ist. Die stetig restaurierte Aqua Virgo, die in ihrer modernen Führung seit den Umbauten und Erweiterungen unter Papst Nikolaus V. auf Italienisch Acqua Vergine oder Acqua di Trevi genannt wird, speist bis heute den Trevi-Brunnen, zudem den Barcaccia-Brunnen auf der Piazza di Spagna und die Springbrunnen auf der Piazza Farnese. (de)
- Aqua Virgo, Erromako antzinako hiria urez hornitzen zuen 11 akueduktuetako bat zen. Akueduktua, erabiltzen utzi zen Erromatar Inperioa gainbehera zihoanean, baina ia erabat berriztu zen ia mila urte beranduago, Pizkunde garaian, bere egungo forma Aqua Vergine bezala hartuz. Marko Agripak, akueduktu hau eraikitzen amaitu zuen K. a. 19ko ekainak 9an, Augustoren erregealdian. Bere iturria, zortzigarren mugarriaren ondoan dago, 3 kilometro ingurura. Sexto Julio Frontinok igorritako elezahar baten arabera, egarritutako soldadu batzuk, ura eskatu zioten neska gazte bati, nork, ondoren akueduktua hornitu zuen iturbururanzko bidea adierazi zien. Aqua Virgok, bere izena, neska gazte honengatik jaso zuen. Bere 20 kilometro baino gehiagoko luzeran, akueduktuak, soilik 4 metroko beheragune bat zuen Erromara heltzeko Marteren Zelaiaren erdian. Bere oparoaldi garaian, akueduktuak, egunero, 100000 metro kubiko ur baino gehiago horni zitzakeen. Akueduktua, ia osorik, lurpetik zihoan. Prokopiok, 537an, Erroma setiatzen ari zirenean, godoak, lurrazpiko kanal hau, Erroma inbaditzeko pasabide sekretu bezala erabiltzen saiatu zirela dio. Erromatar Inperioa erori ondoren jasan zuen kaltearen ondoren, akueduktua, Adrian I.a aita santuak konpondu zuen VIII. mendean. Erabat zaharberritua izan ondoren eta bere sorreratik, irteeraraino Pinzio eta Kirinal muinoetan eta Marteren Zelaiaren barnean egindako birmoldatze lan sakonen ondoren, Nikolas V.a aita santuak, Aqua Vergine bezala sagaratu zuen 1453an. 2007ko ekainak 13an, eraikuntza lan baten ondorioz kaltetu zen. (eu)
- Aqua Virgo fue uno de los 11 acueductos que proveían a la antigua ciudad de Roma. El acueducto cayó en desuso con la decadencia del Imperio romano, pero se lo restauró completamente casi un milenio después, durante el Renacimiento, tomando su forma actual como el Acqua Vergine. Marco Agripa finalizó la construcción del Aqua Virgo el 9 de junio de 19 a. C.,durante el reinado del emperador Augusto. Su fuente se encuentra junto al octavo mojón de la , a unos 3 km de la vía Prenestina. Según una leyenda transmitida por Frontino, unos soldados sedientos pidieron agua a una joven, quien les indicó el camino hacia el manantial que luego proveyó al acueducto. Aqua Virgo recibió su nombre debido a la joven. A lo largo de sus más de 20 km de longitud, el acueducto tenía un declive de solo 4 m para llegar a Roma en medio del Campus Martius. Durante su apogeo, el acueducto podía proveer más de 100 000 metros cúbicos diarios de agua. El acueducto corría bajo tierra en casi toda su longitud. Procopio afirma que en 537, mientras asediaban Roma, los godos trataron de utilizar este canal subterráneo como pasadizo secreto para invadir Roma. Después del deterioro que sufrió tras la caída del Imperio romano, Aqua Virgo fue reparado por el papa Adriano I en el siglo VIII. Después de su completa restauración y las exhaustivas tareas de remodelaje desde su origen hasta sus puntos de salida entre las colinas de Pincio y Quirinal y dentro del , el papa Nicolás V lo consagró como Acqua Vergine en 1453. El 13 de junio de 2007, fue dañado por una obra de construcción. (es)
- L'aqueduc de l'Aqua Virgo (en latin : Aqua Virgo) est le sixième aqueduc de Rome, inauguré par Agrippa en 19 av. J.-C. (fr)
- 아쿠아 비르고 (라틴어:Aqua Virgo)는 고대 로마 시에 공급하던 11개의 로마의 수도교 중 하나였다. 이 수도는 과 함께 사용하지 않게 되었으나, 천 년 가까이 지난 후 르네상스 시대 동안 완전히 복원되어 오늘날의 모습인 로 사용되었다. 아쿠아 비르고는 아우구스투스 재위 기간인 기원전 19년 마르쿠스 아그리파에 의해 완공되었다. 클라우디우스는 복구를 통해 수도의 수명을 더 오래 유지시켰다. 아쿠아 비르고의 수원지는 에서 3km 정도 떨어진 의 8번째 이정표 부근에 있었다. 가 인용한 구전에 따르면, 목마른 로마 병사들이 한 어린 소녀에게 물을 달라고 부탁했다. 그 소녀는 샘으로 그들을 안내했고 나중에 그 샘은 수도로 물을 공급하게 되었다. 그 샘은 소녀의 이름을 따서 아쿠아 비르고라고 붙여졌다. 아쿠아 비르고는 20km 이상의 거리를 따라 로마 내 의 중심까지 불과 4m 높이로 흘러갔다. 그 높이 덕분에 아쿠아 비르고는 매일 100,000m³이상의 물을 공급할 수 있었다. 수도 거리 중 거의 전체가 지하에 뻗어 있었다. 프로코피우스에 따르면, 537년 로마를 포위한 고트 족들은 이 지하 통로를 로마 침략을 위한 비밀 경로로 사용하려고 시도했다. 아쿠아 비르고는 로마 제국의 몰락과 함께 쇠퇴한 뒤, 8세기에 교황 하드리아노 1세에 의해 수리되었다. 복구가 완료되고 수원지와 종착지점을 각각 에서 퀴리날레 및 내부로 바꾸는 대대적인 개조가 이루어짐에 따라서 1453년, 교황 니콜라오 5세는 아쿠아 비르고를 아쿠아 베르지네 (Acqua Vergine)로 성헌했다. (ko)
- ウィルゴ水道 (ヴィルゴすいどう、ラテン語: Aqua Virgo) は、古代のローマに水を供給していた11本あるローマ水道の1つ。ローマ帝国の滅亡と共に使われなくなったが、約1000年後のルネサンス期に完全に再建され、アックア・ヴェルジネ (Acqua Vergine) となった。ヴィルゴ水道の一部は今でも使われている。 (ja)
- De Aqua Virgo is een aquaduct in Rome. Het is een van de elf aquaducten die in de oudheid werden aangelegd om de stad van water te voorzien, en is het enige dat zonder onderbreking gedurende 20 eeuwen is blijven stromen. De naam Virgo, Latijn voor maagd, meisje, is wellicht te danken aan het feit dat het water zeer zuiver en helder is. Een andere verklaring wordt gegeven door de legende dat de naam herinnert aan het meisje dat de bron aan soldaten heeft aangewezen. Het aquaduct werd gebouwd door Marcus Vipsanius Agrippa, die een aantal jaren eerder al de Aqua Julia had laten aanleggen. In 19 v. Chr was de Aqua Virgo voltooid; de antieke bronnen melden dat op 9 juni van dat jaar het eerste water de stad in stroomde. Met dit aquaduct voorzag Agrippa de eerste openbare baden in Rome, de naar hem genoemde Thermen van Agrippa, van het nodige water. De bronnen van de Aqua Virgo liggen nabij de Via Collatina in het gebied Salone. Dit ligt in vogelvlucht op slechts 12 km ten oosten van het stadscentrum, maar het water volgt een wijd slingerende route van 20 km om de stad vanuit het noorden binnen te komen. Het kanaal loopt bijna volledig ondergronds, op bepaalde plaatsen zelfs 43 meter diep, in een kanaal dat is uitgehouwen uit de tufsteen. De bron ligt amper 6 meter hoger dan het eindpunt van het aquaduct, wat over een lengte van 20 km overeenkomt met een hellingsgraad van 3 cm per 100 meter, hetzij 0,0003%. Door de lage ligging van de bron kon het water enkel het lager gelegen deel van Rome bedienen, nl. de Campus Martius. Het aquaduct bereikt de stad nabij de huidige . Vanaf de voet van de Pincio loopt het kanaal de laatste 2 km over arcaden zoals bij de meeste aquaducten, maar doordat het straatniveau doorheen de eeuwen hoger is komen te liggen, liggen ook die arcaden nu bijna volledig ondergronds. Het laatste stuk ervan liep langsheen de huidige Via del Tritone, Via del Nazareno en de Trevifontein. Ter hoogte van Palazzo Sciarra stak het de Via Flaminia (nu Via del Corso) over, en langs de Via del Seminario bereikte hij het eindpunt nabij het Pantheon. Vandaar liep het water via ondergrondse leidingen tot aan de Thermen van Agrippa. Het enige antieke deel van de Aqua Virgo dat nu blootligt, zijn enkele arcaden in de Via del Nazareno, een zijstraat van de Via del Tritone. De inscriptie erop vermeldt dat dit gedeelte van het aquaduct werd herbouwd door keizer Claudius, nadat zijn voorganger Caligula deze deels had laten afbreken om ruimte te maken voor zijn amfitheater. Deze arcaden zijn gemaakt van travertijn en zijn ruw afgewerkt, een kenmerk van de architectonische stijl in de tijd van Claudius. Omdat het grondniveau in Rome door de eeuwen heen enkele meters is gestegen, ligt de bovenzijde van het waterkanaal nu op bijna hetzelfde niveau als de straat. De boog waarmee het aquaduct over de Via Flaminia (thans Via del Corso) werd geleid, werd in 51 n.C. omgebouwd tot de triomfboog voor keizer Claudius (thans verdwenen). De Aqua Virgo is vele malen hersteld en heet tegenwoordig in het Italiaans Acqua Vergine. Dit aquaduct voedt vele beroemde fonteinen, onder andere die op de Piazza del Popolo en op Piazza Colonna, de Fontana della Barcaccia, de Trevifontein, de Fontana del Pantheon, de kopie van de Fontana della Terrina op de Campo de'Fiori, de Fontana delle Tartarughe op Piazza Mattei en de drie fonteinen op Piazza Navona: de Fontana del Nettuno, del Moro en dei Quattro Fiumi. (nl)
- L'Aqua Virgo fu il sesto degli undici acquedotti romani antichi. Restaurato nel Rinascimento e ribattezzato Acqua Vergine, è tuttora funzionante. (it)
- Aqua Virgo – akwedukt wzniesiony przez Agrypę w 19 p.n.e. Początek ma na terenie tzw. Agro Lucullano. Ponad 20 km długości, mały spadek – 4-metrowa różnica między źródłem a końcem. Do ogrodów Lucullusa na Pincio biegł pod ziemią, następnie na arkadach. Doprowadzał wodę do Term Agryppy. Nie mógł zasilać miejsc położonych wyżej niż Pole Marsowe. Wielokrotnie naprawiany, odrestaurowany w XV wieku jako Aqua Vergine, zasila m.in. Fontannę di Trevi. (pl)
- Aqua Virgo (italienska Acqua Vergine) är en romersk akvedukt byggd omkring 19 f.Kr. av fältherren Marcus Vipsanius Agrippa. Den är den enda av antikens akvedukter som fortfarande är i bruk. Den hade sin början i en källa vid Salone, cirka 20 km från Rom och gav vatten till Agrippas termer, men avslutas i dag i Fontana di Trevi. (sv)
- Аква-Вирго (лат. Aqua Virgo, итал. Acqua Vergine — «Вода девы») — один из 11 античных акведуков Рима. Античный акведук длиной 21 км постоянно реставрировался и до сих пор снабжает водой фонтан Треви, а также фонтан Баркачча на площади Испании и фонтан Четырёх рек на площади Навона. Аква-Вирго, ставший шестым римским акведуком, был открыт в 19 году до н. э. консулом Марком Випсанием Агриппой для снабжения водой терм Агриппы на Марсовом поле. По преданию, девушка указала Агриппе и его солдатам источник чистой воды, находившийся в 13 км от города. Однако название акведука происходит скорее всего от чистоты и свежести воды из источника. С падением Римской империи акведук пришёл в упадок и лишь при папе Адриане I в VIII веке было восстановлено водоснабжение. 16 августа 1570 года был открыт восстановленный акведук Acqua Vergine. В июне 2007 года в связи со строительством подземного гаража, строители повредили водопровод Аква-Вирго, снабжающий фонтан Треви. (ru)
- Аква Вірго (лат. Aqua Virgo, італ. Acqua Vergine — «Вода діви») — один з 11 античних акведуків Рима. Античний акведук завдовжки 21 км постійно доглядався і досі постачає воду фонтану ді Треві, а також фонтану Баркачча на площі Іспанії і фонтану Чотирьох річок на П'яцца Навона. (uk)
- 維爾戈水道 (拉丁語：Aqua Virgo) 是給古羅馬供水的11座水道橋之一，在羅馬帝國滅亡之後被廢棄，但又在之後約1000年的文藝復興時得到重建。維爾戈水道修建於西元前19年，大部分都位於地下。1453年，當時的教皇尼各老五世修復了水道。2007年時，水道曾遭遇損傷，導致羅馬的多座噴泉在數日內沒有噴水。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Die Aqua Virgo ist einer der elf Aquädukte, die die Stadt Rom in der Antike mit Wasser versorgten, und die einzige antike Wasserleitung, die bis heute ununterbrochen in Betrieb ist. Die stetig restaurierte Aqua Virgo, die in ihrer modernen Führung seit den Umbauten und Erweiterungen unter Papst Nikolaus V. auf Italienisch Acqua Vergine oder Acqua di Trevi genannt wird, speist bis heute den Trevi-Brunnen, zudem den Barcaccia-Brunnen auf der Piazza di Spagna und die Springbrunnen auf der Piazza Farnese. (de)
- L'aqueduc de l'Aqua Virgo (en latin : Aqua Virgo) est le sixième aqueduc de Rome, inauguré par Agrippa en 19 av. J.-C. (fr)
- ウィルゴ水道 (ヴィルゴすいどう、ラテン語: Aqua Virgo) は、古代のローマに水を供給していた11本あるローマ水道の1つ。ローマ帝国の滅亡と共に使われなくなったが、約1000年後のルネサンス期に完全に再建され、アックア・ヴェルジネ (Acqua Vergine) となった。ヴィルゴ水道の一部は今でも使われている。 (ja)
- L'Aqua Virgo fu il sesto degli undici acquedotti romani antichi. Restaurato nel Rinascimento e ribattezzato Acqua Vergine, è tuttora funzionante. (it)
- Aqua Virgo – akwedukt wzniesiony przez Agrypę w 19 p.n.e. Początek ma na terenie tzw. Agro Lucullano. Ponad 20 km długości, mały spadek – 4-metrowa różnica między źródłem a końcem. Do ogrodów Lucullusa na Pincio biegł pod ziemią, następnie na arkadach. Doprowadzał wodę do Term Agryppy. Nie mógł zasilać miejsc położonych wyżej niż Pole Marsowe. Wielokrotnie naprawiany, odrestaurowany w XV wieku jako Aqua Vergine, zasila m.in. Fontannę di Trevi. (pl)
- Aqua Virgo (italienska Acqua Vergine) är en romersk akvedukt byggd omkring 19 f.Kr. av fältherren Marcus Vipsanius Agrippa. Den är den enda av antikens akvedukter som fortfarande är i bruk. Den hade sin början i en källa vid Salone, cirka 20 km från Rom och gav vatten till Agrippas termer, men avslutas i dag i Fontana di Trevi. (sv)
- Аква Вірго (лат. Aqua Virgo, італ. Acqua Vergine — «Вода діви») — один з 11 античних акведуків Рима. Античний акведук завдовжки 21 км постійно доглядався і досі постачає воду фонтану ді Треві, а також фонтану Баркачча на площі Іспанії і фонтану Чотирьох річок на П'яцца Навона. (uk)
- 維爾戈水道 (拉丁語：Aqua Virgo) 是給古羅馬供水的11座水道橋之一，在羅馬帝國滅亡之後被廢棄，但又在之後約1000年的文藝復興時得到重建。維爾戈水道修建於西元前19年，大部分都位於地下。1453年，當時的教皇尼各老五世修復了水道。2007年時，水道曾遭遇損傷，導致羅馬的多座噴泉在數日內沒有噴水。 (zh)
- L'Aqua Virgo (nom llatí, literalment 'aigua verge') va ser un dels onze aqüeductes que proveïen d'aigua l'antiga ciutat de Roma. L'aqüeducte va caure en desús amb la decadència de l'Imperi Romà, però es va restaurar completament gairebé un mil·lenni després, durant el Renaixement, quan va prendre la seva forma actual, amb el nom italià d'Acqua Vergine. Posteriorment ha estat restaurat diverses vegades al llarg dels segles i ampliat el 1840 i el 1936, quan es va fer arribar fins al Pincio. (ca)
- The Aqua Virgo was one of the eleven Roman aqueducts that supplied the city of ancient Rome. It was completed in 19 BC by Marcus Agrippa, during the reign of the emperor Augustus and was built mainly to supply the contemporaneous Baths of Agrippa in the Campus Martius. At its peak, the aqueduct was capable of supplying more than 100,000 cubic metres (100,000,000 L) of water per day. (en)
- Το Υδραγωγείο Βίργκο (λατιν.: (Aqua Virgo) ήταν ένα από τα ένδεκα , που τροφοδοτούσαν την πόλη της αρχαίας Ρώμης. Ολοκληρώθηκε το 19 π.Χ. από τον Μ. Βιψάνιο Αγρίππα, κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας του Αυγούστου και κτίστηκε κυρίως για να τροφοδοτεί τις Θέρμες του Αγρίππα στο Πεδίον του Άρεως. Στην ακμή του το υδραγωγείο ήταν ικανό να παρέχει περισσότερα από 100.000 m3 νερό την ημέρα. (el)
- Aqua Virgo, Erromako antzinako hiria urez hornitzen zuen 11 akueduktuetako bat zen. Akueduktua, erabiltzen utzi zen Erromatar Inperioa gainbehera zihoanean, baina ia erabat berriztu zen ia mila urte beranduago, Pizkunde garaian, bere egungo forma Aqua Vergine bezala hartuz. 2007ko ekainak 13an, eraikuntza lan baten ondorioz kaltetu zen. (eu)
- Aqua Virgo fue uno de los 11 acueductos que proveían a la antigua ciudad de Roma. El acueducto cayó en desuso con la decadencia del Imperio romano, pero se lo restauró completamente casi un milenio después, durante el Renacimiento, tomando su forma actual como el Acqua Vergine. El 13 de junio de 2007, fue dañado por una obra de construcción. (es)
- 아쿠아 비르고 (라틴어:Aqua Virgo)는 고대 로마 시에 공급하던 11개의 로마의 수도교 중 하나였다. 이 수도는 과 함께 사용하지 않게 되었으나, 천 년 가까이 지난 후 르네상스 시대 동안 완전히 복원되어 오늘날의 모습인 로 사용되었다. 아쿠아 비르고는 아우구스투스 재위 기간인 기원전 19년 마르쿠스 아그리파에 의해 완공되었다. 클라우디우스는 복구를 통해 수도의 수명을 더 오래 유지시켰다. 아쿠아 비르고의 수원지는 에서 3km 정도 떨어진 의 8번째 이정표 부근에 있었다. 가 인용한 구전에 따르면, 목마른 로마 병사들이 한 어린 소녀에게 물을 달라고 부탁했다. 그 소녀는 샘으로 그들을 안내했고 나중에 그 샘은 수도로 물을 공급하게 되었다. 그 샘은 소녀의 이름을 따서 아쿠아 비르고라고 붙여졌다. 아쿠아 비르고는 20km 이상의 거리를 따라 로마 내 의 중심까지 불과 4m 높이로 흘러갔다. 그 높이 덕분에 아쿠아 비르고는 매일 100,000m³이상의 물을 공급할 수 있었다. 수도 거리 중 거의 전체가 지하에 뻗어 있었다. 프로코피우스에 따르면, 537년 로마를 포위한 고트 족들은 이 지하 통로를 로마 침략을 위한 비밀 경로로 사용하려고 시도했다. (ko)
- De Aqua Virgo is een aquaduct in Rome. Het is een van de elf aquaducten die in de oudheid werden aangelegd om de stad van water te voorzien, en is het enige dat zonder onderbreking gedurende 20 eeuwen is blijven stromen. De naam Virgo, Latijn voor maagd, meisje, is wellicht te danken aan het feit dat het water zeer zuiver en helder is. Een andere verklaring wordt gegeven door de legende dat de naam herinnert aan het meisje dat de bron aan soldaten heeft aangewezen. (nl)
- Аква-Вирго (лат. Aqua Virgo, итал. Acqua Vergine — «Вода девы») — один из 11 античных акведуков Рима. Античный акведук длиной 21 км постоянно реставрировался и до сих пор снабжает водой фонтан Треви, а также фонтан Баркачча на площади Испании и фонтан Четырёх рек на площади Навона. С падением Римской империи акведук пришёл в упадок и лишь при папе Адриане I в VIII веке было восстановлено водоснабжение. 16 августа 1570 года был открыт восстановленный акведук Acqua Vergine. (ru)
|
