| dbo:abstract
|
- عزيز الدين عالمكير الثاني (عالمگير ثانی) (6 يونيو 1699م – 29 نوفمبر 1759م)، إمبراطور مغولي حكم من (2 يونيو 1754م - 29 نوفمبر 1759م) كان لقبه عزيز الدين أبو العدل محمد عالمكير الثاني بن جهاندار بن شاه عالم بهادر. (ar)
- Alamdžír Šáh II. (v jazyce Urdu: عالمگير ثانی), celým jménem Azíz ad-Din Abul-Adl Muhammad Alamdžír (16. června 1699 Multán ve státě Madhjapradéš, 29. listopadu 1759 poblíž Dillí) byl 14. indický císař severní Mughálské říše, který nastoupil na trůn 3. června 1754 a vládl převážně jen prostřednictvím svých regentů pět a půl roku, až do zavraždění v roce 1759. (cs)
- Aziz-ud-Din Muhammad (6 June 1699 – 29 November 1759), better known as Alamgir II, was the fifteenth Mughal Emperor of India, who reigned from 3 June 1754 to 29 November 1759. He was the son of Jahandar Shah. Born Aziz-ud-Din, the second son of Jahandar Shah, was raised to the throne by Imad-ul-Mulk after he deposed Ahmad Shah Bahadur in 1754. On ascending the throne, he took the title of Alamgir and tried to follow the approach of Aurangzeb (Alamgir I). At the time of his accession to throne he was an old man of 55 years. He had no experience of administration and warfare as he had spent most of his life in jail. He was a weak ruler, with all powers vested in the hand of his vizier, Imad-ul-Mulk. In 1756, Ahmad Shah Durrani invaded India once again and captured Delhi and plundered Mathura. Marathas became more powerful because of their collaboration with Imad-ul-Mulk, and dominated the whole of northern India. This was the peak of Maratha expansion, which caused great trouble for the Mughal Empire, already weak with no strong ruler. Relations between Alamgir II and his usurping vizier, Imad-ul-Mulk had now deteriorated. He was murdered by Imad-ul-Mulk. Alamgir II's son Ali Gauhar escaped persecution from Delhi, while Shah Jahan III was placed on the throne. (en)
- Alamgir II. (eigentlich Aziz ad-Din Abul-Adl Muhammad Alamgir; * 16. Juni 1699 in Multan; † 29. November 1759 nahe Delhi) war von 1754 bis zu seinem Tode Kaiser des nordindischen Mogulreiches. Sein Vater war Jahandar Shah (reg. 1712–1713). (de)
- Alamgīr II o ʽAzīz al-Dīn ʽAlamgīr II (Multán, 6 de junio de 1699-Delhi, 29 de noviembre de 1769) fue un emperador mogol de la India, que reinó desde 1754 hasta 1759. Fue puesto en el trono por el visir imperial siendo siempre títere de hombres más poderosos, como el gobernante afgano Ahmed Sah Abdali, cuyos efectivos ocuparon Delhi en 1757 e hicieron de Alamgīr el emperador simbólico del Indostán. Fue asesinado por , quien temía que Alamgīr fuese capturado y usado en su contra en alguna invasión afgana. (es)
- Alamgir II (6 juin 1699 - 29 novembre 1759) (ou Azîz ud-Din Âlamgir) est un empereur moghol de 1754 à 1759. Il est le deuxième fils de Jahandar Shâh, il est porté au trône par après avoir déposé Ahmad Shâh Bahâdur. Accédant au trône, il prend le titre d'Alamgir et essaye de suivre la même politique que son illustre prédécesseur Aurangzeb Alamgir. Au moment de son accession au trône, Alamgir II est âgé de 55 ans et ne possède aucune expérience de l'administration et de la guerre ayant passé la plupart de sa vie en prison. Il est un dirigeant faible, tous les pouvoirs étant entre mains de son Wazir, Ghazi-ud-Din Imad-ul-Mulk. En 1756, Ahmad Shah Abdali envahit l'Inde, prend de nouveau Delhi et pille Mathura. Les Marathes deviennent encore plus puissants en raison de leurs collaborations avec Ghazi-ud-Din, et dominent l'ensemble du nord de l'Inde. C'est l'apogée de leur expansion, ce qui cause alors de grandes difficultés pour l'Empire moghol, déjà affaibli. Les relations entre Alamgir et ses Wazir, Ghazi-ud-Din, à cette époque, empirent. Alamgir est assassiné par (petit-fils de Asaf Jah Ier), et le fils d'Alamgir, Ali Gauhar lui succède.
* Portail du monde indien
* Portail de la monarchie
* Portail du XVIIIe siècle
* Portail de l’Empire moghol (fr)
- Aziz-ud-din Alamgir II (6 Juni 1699 – 29 November 1759), (عالمگير ثانی) adalah Kaisar Mughal India dari 3 Juni 1754 sampai 29 November 1759. Ia adalah putra dari Jahandar Shah. Aziz-ud-Din, putra kedua dari Jahandar Shah, diangkat ke tahta oleh Imad-ul-Mulk setelah ia melengserkan Ahmad Shah Bahadur pada 1754. (in)
- ʿĀlamgīr II (Burhanpur, 6 giugno 1699 – Kotla Fāteḥ Shāh, 29 novembre 1759) fu Gran Mogol dal 1754 al 1759 dal 3 giugno 1754 al 29 novembre 1759, anno della sua morte. Era figlio dell'Imperatore Jahāndār Shāh. Nato col nome di ʿAzīz al-Dīn, secondo figlio di Jahāndār Shāh, fu elevato al trono dopo che ʿImād al-Mulk ebbe deposto Aḥmad Shāh Bahādur nel 1754. Ascendendo al trono, egli assunse il titolo di ʿĀlamgīr e provò a imitare lo stile di vita austero e di governo di Aurangzeb (detto anche ʿĀlamgīr I). Al tempo del suo accesso al trono aveva già 55 anni e non aveva alcuna esperienza di governo, avendo trascorso la maggior parte della sua vita in carcere. Fu un sovrano debole, con ogni potere nelle mani del suo visir Ghāzī al-Dīn ʿImād al-Mulk. Nel 1756, Aḥmad Shāh Abdālī invase l'India ancora una volta e prese Delhi, saccheggiando Mathura (Uttar Pradesh). I Maratha divennero maggiormente potenti grazie alla loro collaborazione con Ghazi al-Din Khan Firuz Jung III (ʿImād al-Mulk) e dominarono l'India settentrionale, raggiungendo l'acme della loro espansione: cosa che causò grandi problemi per l'Impero mughal, già reso debole da un sovrano abbastanza inetto. Le relazioni tra ʿĀlamgīr II e il suo visir usurpatore ʿImād al-Mulk si deteriorarono e l'Imperatore fu ucciso dal visir. Il figlio di ʿĀlamgīr II, ʿAlī Jawhar sfuggì alla persecuzione abbandonando Delhi, mentre veniva posto sul trono mughal. (it)
- Azizuddin Abuladl Muhammad Alamgir II (Multan, 16 juni 1699 - Delhi, 29 november 1759) was padishah ("keizer") van het Mogolrijk tussen 1754 en 1759. Alamgir II (prins Azizuddin) werd in 1699 geboren in Multan, als een van de vele achterkleinzoons van keizer Aurangzeb. Zijn vader was prins Muizzudin, die in Multan was aangesteld als gouverneur. In het begin van de 18e eeuw nam het centrale gezag in het Mogolrijk zover af, dat de latere Mogolkeizers marionetten werden van belangrijke facties van hovelingen of lokale machthebbers. In 1712 was prins Muizzudin zelf kortstondig keizer onder de naam Jahandar Shah, maar hij werd al na een jaar op de troon vermoord. Prins Azizuddin leefde tussen 1714 en 1754 als gevangene in het Rode Fort van Delhi. Onder Mogolkeizer Ahmad Shah Bahadur (1748 - 1754) gingen verschillende provincies verloren aan de Afghanen van Ahmed Shah Durrani en de Maratha's. Het Mogolhof was ondertussen het toneel van een machtsstrijd tussen verschillende facties edelen. Dankzij militaire steun van de Maratha's lukte het , een kleinzoon van de eerste nizam van Haiderabad, de vizier (Safdar Jung, de nawab van Avadh) uit Delhi te verjagen en diens positie over te nemen. Op 2 juni 1754 liet de nieuwe vizier de keizer afzetten, de ogen uitsteken en gevangen zetten. Prins Azizuddin was het grootste deel van zijn leven een gevangene geweest en had nooit een eigen hoffactie om zich heen verzameld. Dit maakte hem voor de nieuwe vizier bijzonder geschikt als marionet. Onder de regeringsnaam Alamgir II werd de prins tot keizer gekroond. "Alamgir" was ook de regeringsnaam van keizer Aurangzeb geweest. De nieuwe keizer wilde zich zijn overgrootvaders strenggelovigheid ten voorbeeld stellen. Alamgir II was tijdens zijn korte periode op de troon een gevangene in zijn eigen paleis. De Maratha's waren in deze periode oppermachtig. De peshwa speculeerde openlijk over de mogelijkheid zijn eigen zoon, , op de troon in Delhi te zetten en een einde aan de Mogoldynastie te maken. De Afghanen namen in 1757 echter kortstondig Mathura en Delhi in, waardoor de imad ul-mulk en zijn Maratha-bondgenoten verdreven werden. Alamgir II en zijn familie bleven ook onder Afghaanse bezetting gevangenen in hun paleis, maar hierin kwam in 1757 enige verandering toen een van zijn dochters met de Afghaanse vorst Ahmed Shah Durrani trouwde. In 1758 wisten de Maratha's Delhi opnieuw in te nemen. De imad ul-mulk was door Alamgirs toenadering tot de Afghanen het vertrouwen in zijn marionet kwijtgeraakt. Hij liet Alamgir II en enkele van zijn familieleden in 1759 vermoorden. Een nieuwe marionet, , werd op de troon gezet. Alamgirs oudste zoon, prins Ali Gauhar, wist echter te ontsnappen en zou na de nederlaag van de Maratha's in de Derde Slag bij Panipat algemeen erkend worden als keizer Shah Alam II. (nl)
- アーラムギール2世（ヒンディー語：आलमगीर द्वितीय, ウルドゥー語：عالمگیر ثانی, Alamgir II, 1699年6月6日 - 1759年11月29日）は、北インド、ムガル帝国の第14代君主（在位：1754年 - 1759年）。第8代君主ジャハーンダール・シャーの三男。母はラール・クンワル 。 その治世は一貫して地方勢力の台頭に加え、イギリスなど西洋列強の覇権闘争に翻弄され、皇帝には太刀打ちできないアフガン勢力ドゥッラーニー朝の脅威にさらされていた。 (ja)
- Alamgir II (ur. 6 czerwca 1699 w Multanie, zm. 29 listopada 1759 w Delhi) – władca Państwa Wielkich Mogołów, panował w Indiach w latach 1754-1759, był synem . (pl)
- Alamgir II (urdu: عالمگير ثانی),[uttal saknas] född 6 juni 1699 i Burhanpur i Indien, död 29 november 1759 i i Indien, var en indisk stormogul mellan 1754 och 1759. Han var son till stormogulen Djahandar Shah. (sv)
- Азиз ад-Дин Абу-ль Адль Мухаммед Аламгир (хинди आलमगीर द्वितीय; 16 июня 1699, Мултан — 29 ноября 1759, Котла Фатех Шах близ Дели) — правитель, падишах Империи Великих Моголов в Индии в 1754-1759 годах. Аламгир II был вторым по старшинству сыном принца Мааз уд-Дина, впоследствии Великого Могола Джахандар Шаха (правил в 1712—1713 годах). После того, как его отец был свергнут с престола, Аламгир был схвачен новым падишахом Фаруком Сийяром и посажен в тюрьму. Позднее, 21 января 1714 года пленник был ослеплён по приказу Фарука Сийяра. Принц находился в заключении до 1754 года, когда был освобождён — племянником низама Хайдарабада. 2 июня 1754 года, в возрасте 55 лет, он становится падишахом и берёт себе имя Аламгир II в честь своего прадеда Аурангзеба Аламгира. Фанатичный мусульманин, Аламгир II таким образом хотел выразить своё уважение к строгой вере своего великого прадеда. Имад уль-Мульк, свергнувший с помощью маратхских князей предшественника Аламгира II, Великого Могола Ахмад Шаха, при новом падишахе занимает пост великого визиря (вазир и-мамалик). Аламгир II был в его руках марионеткой, которому запрещалось без особого разрешения даже покидать свой дворец. Аламгир был послушным орудием в руках всесильного временщика Имад уль-Мулька. В 1754 году в Аллахабаде провозгласил себя независимым правителем Мухаммад Кули-хан (1754—1758). В 1756 году в районе Дели — Агра возникло государство джатов, которое возглавил Сураджа Мал. В 1756 году в Могольскую империю вторглась афганская армия под командованием Ахмад Шаха Дуррани, захватила Дели и Агру, и разграбила Матхуру. Имад уль-Мульк бежал из столицы, однако падишах Аламгир остался в городе. Афганцы захватили огромную добычу, оцениваемую в 120 миллионов рупий. Аламгир был вынужден уступить Ахмад Шаху провинции Пенджаб, Кашмир и Синд. В завязавшейся затем распре за власть между назначенным Ахмад Шахом афганским визирем и Имад уль-Мульком, опиравшимся на помощь контролировавших северную Индию маратхов и желавшего вернуть себе должность высшего лица в государстве после падишаха, Аламгир показал себя бессильным что-либо предпринять. После окончания афганского нашествия маратхи вторглись в Пенджаб и заняли эту территорию вместе в Мултаном, разгромив сына Ахмад Шаха Дуррани Тимур Шаха. В 1759 году афганцы выбили маратхов из Дели и полностью разорили могольскую столицу. После отступления афганцев великий визирь Имад уль-Мульк с помощью матратхов вторично захватил Дели. Опасаясь усиления влияния афганцев, Имад уль-Мульком вместе с вождём маратхов Садашиврао Бхао был организован заговор с целью истребления всей семьи Аламгира и его самого. 29 ноября 1759 года падишах скончался от многочисленных ран, нанесённых ему кинжалами подосланных Имад уль-Мульком убийц. Его наследником на троне был другой правнук Аурангзеба, Шах Джахан III. Однако через несколько месяцев правления он тоже был свергнут и падишахом стал старший сын Аламгира II Шах Алам II. У Аламгира II было 8 жён, от которых у него родились 8 сыновей и 12 дочерей. Похоронен в делийском мавзолее Хумаюна. (ru)
- 阿拉姆吉爾二世（Alamgir II，Azîz ud-Din Âlamgir，1699年6月6日－1759年11月29日），统治印度次大陆的莫臥儿帝国後期（第十四任）的君主，在位期間則為1754年－1759年。阿拉姆吉爾二世的父親為帝國第八任君主賈汗達爾·沙（Jahandar Shah）。 就任君主時年已55歲的阿拉姆吉爾，是由數位朝中大臣擁戴繼位。阿拉姆吉爾二世受控於首相，費羅茲·姜格三世中飽私囊，又迫害阿拉姆吉爾二世長子沙·阿拉姆二世，因此，阿拉姆吉爾二世與費羅茲·姜格三世關係並不好。阿拉姆吉爾二世任內對西方各國要求多所退讓，尤其是東印度公司在他任內取得多項決定性的權利。 1757年，費羅茲·姜格三世串通馬拉地人軍隊圍攻德里。最後德里的軍餉及財政大臣出逃至納吉巴巴德，馬拉地人及費羅茲·姜格三世入主德里，撤換軍餉及財政大臣，又再迫害阿拉姆吉爾二世為首的皇室，阿拉姆吉爾二世成為傀儡皇帝。雖然失去德里，納吉布汗與他的盟友仍與馬拉地人在薩哈蘭普爾對抗。 1759年，沙·阿拉姆二世從德里逃亡出走，費羅茲·姜格三世惟恐阿拉姆吉爾二世推舉沙·阿拉姆二世登基，收回他的實權，所以他便策劃刺殺行動，殺死阿拉姆吉爾二世及其他重要皇室成員，擁立奧朗則布曾孫沙·賈汗三世登基。阿拉姆吉爾二世的女婿帖木兒沙·杜蘭尼為阿富汗國王艾哈邁德沙·杜蘭尼的兒子，當阿拉姆吉爾二世被刺殺後，阿富汗軍隊擁立沙·阿拉姆二世及打着復仇的旗幟與馬拉地人和錫克人作戰。1761年，阿富汗軍隊在第三次帕尼帕特戰役中取得大勝，徹底摧垮了對手。艾哈邁德沙扶植了沙·阿拉姆二世為皇帝後回師坎大哈。 (zh)
- Аламґір II (*6 червня 1699 —29 листопада 1759) — 14-й падишах з династії Великих Моголів у 1754–1759 роках. Правління знамено остаточним знищенням політичної та військової потуги й авторитету династії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- عزيز الدين عالمكير الثاني (عالمگير ثانی) (6 يونيو 1699م – 29 نوفمبر 1759م)، إمبراطور مغولي حكم من (2 يونيو 1754م - 29 نوفمبر 1759م) كان لقبه عزيز الدين أبو العدل محمد عالمكير الثاني بن جهاندار بن شاه عالم بهادر. (ar)
- Alamdžír Šáh II. (v jazyce Urdu: عالمگير ثانی), celým jménem Azíz ad-Din Abul-Adl Muhammad Alamdžír (16. června 1699 Multán ve státě Madhjapradéš, 29. listopadu 1759 poblíž Dillí) byl 14. indický císař severní Mughálské říše, který nastoupil na trůn 3. června 1754 a vládl převážně jen prostřednictvím svých regentů pět a půl roku, až do zavraždění v roce 1759. (cs)
- Alamgir II. (eigentlich Aziz ad-Din Abul-Adl Muhammad Alamgir; * 16. Juni 1699 in Multan; † 29. November 1759 nahe Delhi) war von 1754 bis zu seinem Tode Kaiser des nordindischen Mogulreiches. Sein Vater war Jahandar Shah (reg. 1712–1713). (de)
- Alamgīr II o ʽAzīz al-Dīn ʽAlamgīr II (Multán, 6 de junio de 1699-Delhi, 29 de noviembre de 1769) fue un emperador mogol de la India, que reinó desde 1754 hasta 1759. Fue puesto en el trono por el visir imperial siendo siempre títere de hombres más poderosos, como el gobernante afgano Ahmed Sah Abdali, cuyos efectivos ocuparon Delhi en 1757 e hicieron de Alamgīr el emperador simbólico del Indostán. Fue asesinado por , quien temía que Alamgīr fuese capturado y usado en su contra en alguna invasión afgana. (es)
- Aziz-ud-din Alamgir II (6 Juni 1699 – 29 November 1759), (عالمگير ثانی) adalah Kaisar Mughal India dari 3 Juni 1754 sampai 29 November 1759. Ia adalah putra dari Jahandar Shah. Aziz-ud-Din, putra kedua dari Jahandar Shah, diangkat ke tahta oleh Imad-ul-Mulk setelah ia melengserkan Ahmad Shah Bahadur pada 1754. (in)
- アーラムギール2世（ヒンディー語：आलमगीर द्वितीय, ウルドゥー語：عالمگیر ثانی, Alamgir II, 1699年6月6日 - 1759年11月29日）は、北インド、ムガル帝国の第14代君主（在位：1754年 - 1759年）。第8代君主ジャハーンダール・シャーの三男。母はラール・クンワル 。 その治世は一貫して地方勢力の台頭に加え、イギリスなど西洋列強の覇権闘争に翻弄され、皇帝には太刀打ちできないアフガン勢力ドゥッラーニー朝の脅威にさらされていた。 (ja)
- Alamgir II (ur. 6 czerwca 1699 w Multanie, zm. 29 listopada 1759 w Delhi) – władca Państwa Wielkich Mogołów, panował w Indiach w latach 1754-1759, był synem . (pl)
- Alamgir II (urdu: عالمگير ثانی),[uttal saknas] född 6 juni 1699 i Burhanpur i Indien, död 29 november 1759 i i Indien, var en indisk stormogul mellan 1754 och 1759. Han var son till stormogulen Djahandar Shah. (sv)
- Аламґір II (*6 червня 1699 —29 листопада 1759) — 14-й падишах з династії Великих Моголів у 1754–1759 роках. Правління знамено остаточним знищенням політичної та військової потуги й авторитету династії. (uk)
- Aziz-ud-Din Muhammad (6 June 1699 – 29 November 1759), better known as Alamgir II, was the fifteenth Mughal Emperor of India, who reigned from 3 June 1754 to 29 November 1759. He was the son of Jahandar Shah. (en)
- Alamgir II (6 juin 1699 - 29 novembre 1759) (ou Azîz ud-Din Âlamgir) est un empereur moghol de 1754 à 1759. Il est le deuxième fils de Jahandar Shâh, il est porté au trône par après avoir déposé Ahmad Shâh Bahâdur. Accédant au trône, il prend le titre d'Alamgir et essaye de suivre la même politique que son illustre prédécesseur Aurangzeb Alamgir. Les relations entre Alamgir et ses Wazir, Ghazi-ud-Din, à cette époque, empirent. Alamgir est assassiné par (petit-fils de Asaf Jah Ier), et le fils d'Alamgir, Ali Gauhar lui succède. (fr)
- ʿĀlamgīr II (Burhanpur, 6 giugno 1699 – Kotla Fāteḥ Shāh, 29 novembre 1759) fu Gran Mogol dal 1754 al 1759 dal 3 giugno 1754 al 29 novembre 1759, anno della sua morte. Era figlio dell'Imperatore Jahāndār Shāh. (it)
- Azizuddin Abuladl Muhammad Alamgir II (Multan, 16 juni 1699 - Delhi, 29 november 1759) was padishah ("keizer") van het Mogolrijk tussen 1754 en 1759. Alamgir II (prins Azizuddin) werd in 1699 geboren in Multan, als een van de vele achterkleinzoons van keizer Aurangzeb. Zijn vader was prins Muizzudin, die in Multan was aangesteld als gouverneur. In het begin van de 18e eeuw nam het centrale gezag in het Mogolrijk zover af, dat de latere Mogolkeizers marionetten werden van belangrijke facties van hovelingen of lokale machthebbers. In 1712 was prins Muizzudin zelf kortstondig keizer onder de naam Jahandar Shah, maar hij werd al na een jaar op de troon vermoord. Prins Azizuddin leefde tussen 1714 en 1754 als gevangene in het Rode Fort van Delhi. (nl)
- Азиз ад-Дин Абу-ль Адль Мухаммед Аламгир (хинди आलमगीर द्वितीय; 16 июня 1699, Мултан — 29 ноября 1759, Котла Фатех Шах близ Дели) — правитель, падишах Империи Великих Моголов в Индии в 1754-1759 годах. Имад уль-Мульк, свергнувший с помощью маратхских князей предшественника Аламгира II, Великого Могола Ахмад Шаха, при новом падишахе занимает пост великого визиря (вазир и-мамалик). Аламгир II был в его руках марионеткой, которому запрещалось без особого разрешения даже покидать свой дворец. Аламгир был послушным орудием в руках всесильного временщика Имад уль-Мулька. (ru)
- 阿拉姆吉爾二世（Alamgir II，Azîz ud-Din Âlamgir，1699年6月6日－1759年11月29日），统治印度次大陆的莫臥儿帝国後期（第十四任）的君主，在位期間則為1754年－1759年。阿拉姆吉爾二世的父親為帝國第八任君主賈汗達爾·沙（Jahandar Shah）。 就任君主時年已55歲的阿拉姆吉爾，是由數位朝中大臣擁戴繼位。阿拉姆吉爾二世受控於首相，費羅茲·姜格三世中飽私囊，又迫害阿拉姆吉爾二世長子沙·阿拉姆二世，因此，阿拉姆吉爾二世與費羅茲·姜格三世關係並不好。阿拉姆吉爾二世任內對西方各國要求多所退讓，尤其是東印度公司在他任內取得多項決定性的權利。 1757年，費羅茲·姜格三世串通馬拉地人軍隊圍攻德里。最後德里的軍餉及財政大臣出逃至納吉巴巴德，馬拉地人及費羅茲·姜格三世入主德里，撤換軍餉及財政大臣，又再迫害阿拉姆吉爾二世為首的皇室，阿拉姆吉爾二世成為傀儡皇帝。雖然失去德里，納吉布汗與他的盟友仍與馬拉地人在薩哈蘭普爾對抗。 (zh)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
