An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Coup d'état of 2 December 1851 was a self-coup staged by Louis-Napoléon Bonaparte (later Napoleon III), at the time President of France under the Second Republic. Code-named Operation Rubicon and timed to coincide with the anniversary of Napoleon I's coronation and victory at Austerlitz, the coup dissolved the National Assembly, granted dictatorial powers to the president and preceded the establishment of the Second French Empire a year later.

Property Value
dbo:abstract
  • El Cop d'Estat Francès de 2 de desembre de 1851 (en francès: Coup d'État du 2 décembre 1851) va ser un auto-Cop d'Estat posat en escena pel Príncep Louis-Napoléon Bonaparte (en aquell moment era el president de la Segona República francesa), que va acabar en la dissolució de l'Assemblea Nacional Francesa, i el subsequent re-establiment de l'Imperi Francès, l'any següent. Louis-Napoléon, nebot de Napoléon Bonaparte, davant la perspectiva d'haver de deixar el càrrec el 1852, va organitzar el cop d'Estat per tal de romandre en el càrrec i implementar el seu programa de reformes, incloent el restabliment del sufragi universal (anteriorment abolit). Les seves decisions i l'extensió del seu mandat durant 10 anys van ser aprovades popularment pel referèndum francès constitucional de 1851. Només un any més tard, el príncep-president va reclamar el tron del seu oncle a títol d'Emperador dels francesos sota el nom de Napoleó III. (ca)
  • Francouzský převrat byl státní převrat, který provedl dne 2. prosince 1851 Charles Louis Napoléon Bonaparte. (cs)
  • الانقلاب الفرنسي في 2 ديسمبر عام 1851 هو انقلاب ذاتي خطط له لويس نابليون بونابرت (الذي كان حينها رئيس الجمهورية الفرنسية الثانية). انتهى الانقلاب بتفكيك الجمعية الوطنية الفرنسية وإعادة تأسيس الإمبراطورية في العام التالي. عندما أدرك لويس نابليون (ابن أخ نابليون بونابرت) أنه سوف يضطر للتخلي عن منصبه في عام 1852، خطط بونابرت لانقلاب على البرلمان حتى يبقى في منصبه وينفذ برنامجه الإصلاحي الذي شمل إعادة حق الاقتراع لجميع الرجال (الذي أبطله الجهاز التشريعي سابقًا). أيد الشعب الفرنسي تدابيره السياسية وتمديد فترة حكمه لمدة 10 أعوام من خلال استفتاء دستوري شعبي. وبعدها بعام واحد استعاد لويس بونابرت عرش عمه، وأصبح إمبراطور فرنسا الجديد تحت اسم نابليون الثالث. (ar)
  • The Coup d'état of 2 December 1851 was a self-coup staged by Louis-Napoléon Bonaparte (later Napoleon III), at the time President of France under the Second Republic. Code-named Operation Rubicon and timed to coincide with the anniversary of Napoleon I's coronation and victory at Austerlitz, the coup dissolved the National Assembly, granted dictatorial powers to the president and preceded the establishment of the Second French Empire a year later. Faced with the prospect of having to leave office in 1852, Louis-Napoléon Bonaparte (nephew of Napoleon Bonaparte) staged the coup in order to stay in power and implement his reform programs; these included the restoration of universal male suffrage previously abolished by the legislature. The continuation of his authority and the power to produce a new constitution were approved days later by a constitutional referendum, resulting in the Constitution of 1852, which greatly increased the powers and the term length of the president. A year after the coup, Bonaparte proclaimed himself "Emperor of the French" under the regnal name Napoleon III. (en)
  • Beim Staatsstreich vom 2. Dezember 1851 löste der französische Staatspräsident Charles Louis Napoléon Bonaparte die Nationalversammlung auf und ließ führende Oppositionspolitiker verhaften. Die folgenden blutigen Kämpfe konnte Napoléon am 5. Dezember schließlich für sich entscheiden. Nach der erfolgreichen Volksabstimmung vom 21. Dezember 1851 über eine neue Verfassung und dem Plebiszit vom 21. November 1852 über die Wiedereinführung des Kaisertums ließ sich Napoléon schließlich, zum 2. Dezember 1852 (dem ersten Jahrestag des Staatsstreichs), zum Kaiser der Franzosen ausrufen, was zum Ende der 1848 gegründeten Zweiten Französischen Republik und zum Beginn des Zweiten Kaiserreichs führte. Im Mai 1852 veröffentlichte Karl Marx seine Analyse dieses Staatsstreichs unter dem Titel Der achtzehnte Brumaire des Louis Bonaparte. (de)
  • Le coup d'État du 2 décembre 1851 est l'acte par lequel, en violation de la légitimité constitutionnelle, Louis-Napoléon Bonaparte, président de la Deuxième République française depuis trois ans, conserve le pouvoir à quelques mois de la fin de son mandat alors que la Constitution de la Deuxième République lui interdisait de se représenter. Le matin du 2 décembre 1851, Louis-Napoléon Bonaparte édicte six décrets proclamant la dissolution de l'Assemblée nationale législative, le rétablissement du suffrage universel masculin, la convocation du peuple français à des élections et la préparation d’une nouvelle constitution, promulguée le 14 janvier 1852 pour succéder à celle de février 1848 et qui aura duré moins de quatre ans. Cette nouvelle constitution établit un régime présidentiel autoritaire. Conclusion non seulement des difficultés que la Deuxième République rencontra pour s’imposer, mais aussi d'un conflit de trente mois avec le parti de l’Ordre, qui détient la majorité au Parlement, ce coup d'État marque la victoire des bonapartistes autoritaires. Si le peuple de Paris réagit relativement peu pour défendre une assemblée conservatrice qui l’a dépouillé d'une partie de ses droits politiques, ce n’est pas le cas dans les zones rurales de près d'une trentaine de départements. Dans certains endroits, les républicains prennent les armes et marchent sur les chefs-lieux. La résistance menée à Paris ou en province par les républicains (Victor Schœlcher, Victor Hugo, Jean-Baptiste Baudin…), par des membres du parti de l’Ordre non ralliés (le père Lacordaire, le prince de Broglie) est écrasée par l'armée en quelques jours. Si l'on compte plusieurs centaines de tués à Paris, il n'y a pas de bilan global des affrontements et exécutions sommaires d'insurgés menées par l’armée. Ainsi, dans le Var, les colonnes républicaines, mal armées, furent facilement dispersées par la troupe et il y eut entre 60 et 90 tués en quelques jours. Sur l'ensemble de la France, plus de 27 000 personnes sont arrêtées et inculpées. Cette résistance, présentée comme une jacquerie par la propagande bonapartiste, et la fermeté de la répression crédibilisent alors rétrospectivement le mythe d'une guerre sociale se préparant pour 1852, alimentant la peur des petits et grands possédants, qui se rallient au nouveau régime, recréant ainsi les conditions d'une alliance entre les bonapartistes et les cadres de la société pour les huit années suivantes. De fait, la propagande gouvernementale, relayée par le bouche à oreille, avait démesurément grossi quelques épisodes locaux : massacres de gendarmes désarmés, viols systématiques. Face à la légalité constitutionnelle, à laquelle se raccrochent les défenseurs de la République, les bonapartistes préfèrent opposer le suffrage universel, autorité supérieure à celle de la Constitution, et la confiance directe manifestée par le peuple comme seule source de légitimité. Conformément à son appel au peuple, Louis-Napoléon rétablit le suffrage universel masculin, et convoque les Français par un plébiscite les 20-21 décembre afin de faire approuver son action et les réformes annoncées. Moins d’un an plus tard, le 2 décembre 1852, à la suite d'un autre plébiscite, le Second Empire est établi, Louis-Napoléon Bonaparte devenant « Napoléon III, empereur des Français ». Tout au long de la IIIe République, le coup d'État sert de repoussoir à l’historiographie républicaine, et alimente une légende noire autour de Napoléon III et du Second Empire, selon les historiens Louis Girard, Pierre Milza, Yves Bruley, Jacques-Olivier Boudon, Jean Garrigues ou encore Éric Anceau. (fr)
  • El 2 de diciembre de 1851 se produjo un Autogolpe de Estado en Francia encabezado por el hasta aquel momento Presidente de la República Francesa, Luis Napoleón Bonaparte, quien pretendía perpetuarse en el poder a pesar del rechazo a la reforma constitucional que le hubiera permitido maniobrar conforme al derecho. El entonces presidente de Francia, Carlos Luis Napoleón Bonaparte disolvió la Asamblea Nacional convirtiéndose en dictador, un año antes de la proclamación del Imperio, aunque este dejaría de existir al ser capturado el emperador Napoleón III en la batalla de Sedán, el 2 de septiembre de 1870. La causa y el problema aconteció al final de su mandato de presidente, ya que no podía ser reelegido. Así, el 2 de diciembre de 1851 dio un golpe de Estado reclamado por la población francesa para instituir el Segundo Imperio Francés. Encontró muy poca resistencia entre los diputados. El único foco de resistencia se encontró en París y sus alrededores. (es)
  • Kudeta Prancis pada tanggal 2 Desember 1851 merupakan sebuah kudeta mandiri yang dilaksanakan oleh Louis-Napoléon Bonaparte (kemudian Napoleon III), pada saat Presiden Prancis di bawah Republik Kedua, dan saudara tirinya, Auguste, . Dengan nama kode Operasi Rubikon dan bertepatan dengan ulang tahun dan kemenangan Napoleon I di Austerlitz, kudeta itu berakhir dengan pembubaran Majelis Nasional yang berhasil dan pembentukan kembali Kekaisaran Prancis selanjutnya pada tahun berikutnya. (in)
  • Il colpo di Stato del 2 dicembre 1851 fu effettuato da Luigi Napoleone Bonaparte, allora presidente della Seconda Repubblica francese. Dopo aver sciolto l'Assemblea nazionale, organizzò un plebiscito che approvò il prolungamento a dieci anni del mandato presidenziale, e il 2 dicembre 1852 pose formalmente fine alla Repubblica proclamandosi imperatore dei Francesi con il nome di Napoleone III. La resistenza dei repubblicani e dei democratici al colpo di Stato fu repressa militarmente, provocando migliaia di morti e di deportati, oltre a più di 26.000 arresti. (it)
  • 1851년 프랑스 쿠데타 또는 12월 2일 쿠데타는 1851년 당시 프랑스 제2공화국의 대통령 루이-나폴레옹 보나파르트가 단행한 쿠데타이다. 루이-나폴레옹은 프랑스 국민 의회를 성공적으로 해산하고, 곧 이은 국민 투표를 통해 이듬해 프랑스 제2 제국을 재건했다. (ko)
  • De staatsgreep in Frankrijk van 2 december 1851 was de zelfcoup waarmee de Franse president Lodewijk Napoleon Bonaparte, die reeds drie jaar aan de macht was, zijn macht bestendigde, enkele maanden voor zijn presidentieel mandaat zou aflopen. De verbood hem immers om zich herkiesbaar te stellen. In de ochtend van 2 december 1851 vaardigde Lodewijk Napoleon Bonaparte bij decreet de ontbinding van de Nationale Vergadering uit, alsook dat het algemeen stemrecht voor mannen opnieuw werd verruimd, dat er verkiezingen zouden komen en dat er voorbereidingen zouden worden troffen om een nieuwe grondwet in te voeren als opvolger voor de grondwet van de Tweede Franse Republiek. De vorige grondwet van 1848 was toen slechts minder dan vier jaar van kracht. De Franse grondwet van 1852 zou worden afgekondigd op 14 januari 1852. De staatsgreep betekende een overwinning van de bonapartisten tegenover de republikeinsgezinde in een politieke strijd die al dertig jaar duurde, met name sinds het aftreden van Napoleon I in 1815. Terwijl de republikeinsgezinden zich steunden op de grondwettelijke rechtsorde, zochten de bonapartisten eerder rechtvaardiging voor de staatsgreep bij het volk, dat voor hen de enige bron van legitimiteit kan zijn. Terwijl er in Parijs relatief weinig verzet was tegen het verschalken van het conservatieve parlement, dook er in een dertigtal landelijke departementen wel weerstand op. In bepaalde republikeinsgezinde streken nemen burgers de wapens op. De republikeinse weerstand, gesteund door onder meer , Victor Hugo en , wordt evenwel afgeslagen door het leger. In bonapartistische propaganda werd deze weerstand afgedaan als een boerenopstand. De weerstand alsmede de forsheid van de bonapartistische repressie deed later de mythe ontstaan dat de staatsgreep een sociale opstand zou zijn, waarbij bonapartisten en landeigenaren een alliantie sloten. Een globale balans van de tol die het conflict zou eisen is er niet. In Parijs vallen evenwel enkele tientallen doden en in het departement Var worden in enkele dagen tussen de 60 en de 90 slechtbewapende republikeinsgezinden vermoord door het leger. Over gans Frankrijk werden 27.000 mensen aangehouden of in verdenking gesteld. Lodewijk Napoleon Bonaparte legde op 20 en 21 december 1851 zijn staatsgreep aan het Franse volk voor door middel van een plebisciet. Iets minder dan een jaar later, na een nieuw plebisciet, kondigde hij het Tweede Franse Keizerrijk af op 2 december 1852. Lodewijk Napoleon werd Napoleon III, Keizer der Fransen. Gedurende de Derde Franse Republiek werd de staatsgreep van 2 december 1851 veelvuldig in negatieve connotaties aangehaald in de republikeinse geschiedschrijving, waardoor de negatieve perceptie (légende noire) rond Napoleon III werd gevoed, aldus latere historici. Victor Hugo, een politiek tegenstander van Napoleon III, dook enkele dagen na de staatsgreep onder en vluchtte later naar België. Tot het einde van het Keizerrijk zou Victor Hugo gedurende bijna 19 jaar in ballingschap leven. In Brussel schreef hij in 1852 het pamflet Napoléon le Petit, een aanklacht tegen Napoleon III. (nl)
  • 1851年12月2日のクーデター(仏: Coup d'État du 2 décembre 1851)は、3年間フランス共和国大統領を務めたルイ・ナポレオン・ボナパルトが、第二共和国憲法で再選が禁じられていたにもかかわらず、任期終了の数ヶ月前に権力維持を図った行為である。 (ja)
  • Zamach stanu 2 grudnia 1851 – przejęcie pełni władzy przez Ludwika Napoleona Bonapartego, prezydenta II Republiki Francuskiej, początek II Cesarstwa Francuskiego. (pl)
  • O Golpe de Estado na França em 2 de Dezembro de 1851, engendrado por Luís Napoleão Bonaparte (na época Presidente da Segunda República Francesa), terminou com a dissolução da Assembleia Nacional Francesa e o estabelecimento do Segundo Império Francês no ano seguinte. Luís Napoleão, sobrinho de Napoleão Bonaparte, tornou-se assim, da mesma forma que seu tio, imperador da França com o nome de Napoleão III. O episódio é analisado em O 18 de Brumário de Luís Bonaparte, de Karl Marx, que se refere ao golpe de Luís Napoleão como uma "parodia do império", em analogia com o golpe do 18 Brumário, protagonizado por seu tio. Como presidente, Luís Napoleão estabeleceu o sufrágio universal masculino (anteriormente abolido pela Assembleia). Suas decisões e a extensão do seu mandato por 10 anos foram popularmente aprovados por referendo. Luís Napoleão Bonaparte pretendia permanecer no poder apesar da rejeição da emenda constitucional. Assim, dissolveu a Assembleia Nacional e se tornou ditador, um ano antes da proclamação do Império — o qual que deixaria de existir durante a guerra franco-prussiana, quando Luís Napoleão (ou Napoleão III) acabou sendo capturado na Batalha de Sedan, em 1.º de dezembro de 1870. (pt)
  • Государственный переворот 2 декабря 1851 года — переворот, приведший к сворачиванию Второй республики и последующему формированию Второй империи во Франции. (ru)
  • 1851年12月2日的政变是由时任法国第二共和国总统的路易-拿破仑·波拿巴(后来的拿破仑三世)发动的一次自我政变。代号为“卢比孔行动”(Operation Rubicon),恰逢拿破仑一世加冕和在奥斯特里茨取得胜利的周年纪念日。政变解散了国民议会,授予总统独裁权力。1852年,法兰西第二帝国宣告成立。 (zh)
  • Державний переворот 2 грудня 1851 року — переворот, що призвів до ліквідації Другої республіки та встановлення Другої імперії у Франції. (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 3590085 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 13348 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1118848461 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:date
  • 1851-12-02 (xsd:date)
dbp:eventName
  • 0001-12-02 (xsd:gMonthDay)
dbp:imageCaption
  • 0001-12-02 (xsd:gMonthDay)
dbp:imageName
  • Coup d'État 2 décembre 1851.jpg (en)
dbp:location
  • France (en)
dbp:participants
dbp:result
  • *Dissolution of the National Assembly *Authoritarian constitution enacted in January 1852 *Downfall of the French Second Republic (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • Francouzský převrat byl státní převrat, který provedl dne 2. prosince 1851 Charles Louis Napoléon Bonaparte. (cs)
  • الانقلاب الفرنسي في 2 ديسمبر عام 1851 هو انقلاب ذاتي خطط له لويس نابليون بونابرت (الذي كان حينها رئيس الجمهورية الفرنسية الثانية). انتهى الانقلاب بتفكيك الجمعية الوطنية الفرنسية وإعادة تأسيس الإمبراطورية في العام التالي. عندما أدرك لويس نابليون (ابن أخ نابليون بونابرت) أنه سوف يضطر للتخلي عن منصبه في عام 1852، خطط بونابرت لانقلاب على البرلمان حتى يبقى في منصبه وينفذ برنامجه الإصلاحي الذي شمل إعادة حق الاقتراع لجميع الرجال (الذي أبطله الجهاز التشريعي سابقًا). أيد الشعب الفرنسي تدابيره السياسية وتمديد فترة حكمه لمدة 10 أعوام من خلال استفتاء دستوري شعبي. وبعدها بعام واحد استعاد لويس بونابرت عرش عمه، وأصبح إمبراطور فرنسا الجديد تحت اسم نابليون الثالث. (ar)
  • Kudeta Prancis pada tanggal 2 Desember 1851 merupakan sebuah kudeta mandiri yang dilaksanakan oleh Louis-Napoléon Bonaparte (kemudian Napoleon III), pada saat Presiden Prancis di bawah Republik Kedua, dan saudara tirinya, Auguste, . Dengan nama kode Operasi Rubikon dan bertepatan dengan ulang tahun dan kemenangan Napoleon I di Austerlitz, kudeta itu berakhir dengan pembubaran Majelis Nasional yang berhasil dan pembentukan kembali Kekaisaran Prancis selanjutnya pada tahun berikutnya. (in)
  • Il colpo di Stato del 2 dicembre 1851 fu effettuato da Luigi Napoleone Bonaparte, allora presidente della Seconda Repubblica francese. Dopo aver sciolto l'Assemblea nazionale, organizzò un plebiscito che approvò il prolungamento a dieci anni del mandato presidenziale, e il 2 dicembre 1852 pose formalmente fine alla Repubblica proclamandosi imperatore dei Francesi con il nome di Napoleone III. La resistenza dei repubblicani e dei democratici al colpo di Stato fu repressa militarmente, provocando migliaia di morti e di deportati, oltre a più di 26.000 arresti. (it)
  • 1851년 프랑스 쿠데타 또는 12월 2일 쿠데타는 1851년 당시 프랑스 제2공화국의 대통령 루이-나폴레옹 보나파르트가 단행한 쿠데타이다. 루이-나폴레옹은 프랑스 국민 의회를 성공적으로 해산하고, 곧 이은 국민 투표를 통해 이듬해 프랑스 제2 제국을 재건했다. (ko)
  • 1851年12月2日のクーデター(仏: Coup d'État du 2 décembre 1851)は、3年間フランス共和国大統領を務めたルイ・ナポレオン・ボナパルトが、第二共和国憲法で再選が禁じられていたにもかかわらず、任期終了の数ヶ月前に権力維持を図った行為である。 (ja)
  • Zamach stanu 2 grudnia 1851 – przejęcie pełni władzy przez Ludwika Napoleona Bonapartego, prezydenta II Republiki Francuskiej, początek II Cesarstwa Francuskiego. (pl)
  • Государственный переворот 2 декабря 1851 года — переворот, приведший к сворачиванию Второй республики и последующему формированию Второй империи во Франции. (ru)
  • 1851年12月2日的政变是由时任法国第二共和国总统的路易-拿破仑·波拿巴(后来的拿破仑三世)发动的一次自我政变。代号为“卢比孔行动”(Operation Rubicon),恰逢拿破仑一世加冕和在奥斯特里茨取得胜利的周年纪念日。政变解散了国民议会,授予总统独裁权力。1852年,法兰西第二帝国宣告成立。 (zh)
  • Державний переворот 2 грудня 1851 року — переворот, що призвів до ліквідації Другої республіки та встановлення Другої імперії у Франції. (uk)
  • El Cop d'Estat Francès de 2 de desembre de 1851 (en francès: Coup d'État du 2 décembre 1851) va ser un auto-Cop d'Estat posat en escena pel Príncep Louis-Napoléon Bonaparte (en aquell moment era el president de la Segona República francesa), que va acabar en la dissolució de l'Assemblea Nacional Francesa, i el subsequent re-establiment de l'Imperi Francès, l'any següent. Louis-Napoléon, nebot de Napoléon Bonaparte, davant la perspectiva d'haver de deixar el càrrec el 1852, va organitzar el cop d'Estat per tal de romandre en el càrrec i implementar el seu programa de reformes, incloent el restabliment del sufragi universal (anteriorment abolit). Les seves decisions i l'extensió del seu mandat durant 10 anys van ser aprovades popularment pel referèndum francès constitucional de 1851. Només (ca)
  • The Coup d'état of 2 December 1851 was a self-coup staged by Louis-Napoléon Bonaparte (later Napoleon III), at the time President of France under the Second Republic. Code-named Operation Rubicon and timed to coincide with the anniversary of Napoleon I's coronation and victory at Austerlitz, the coup dissolved the National Assembly, granted dictatorial powers to the president and preceded the establishment of the Second French Empire a year later. (en)
  • Beim Staatsstreich vom 2. Dezember 1851 löste der französische Staatspräsident Charles Louis Napoléon Bonaparte die Nationalversammlung auf und ließ führende Oppositionspolitiker verhaften. Die folgenden blutigen Kämpfe konnte Napoléon am 5. Dezember schließlich für sich entscheiden. Im Mai 1852 veröffentlichte Karl Marx seine Analyse dieses Staatsstreichs unter dem Titel Der achtzehnte Brumaire des Louis Bonaparte. (de)
  • El 2 de diciembre de 1851 se produjo un Autogolpe de Estado en Francia encabezado por el hasta aquel momento Presidente de la República Francesa, Luis Napoleón Bonaparte, quien pretendía perpetuarse en el poder a pesar del rechazo a la reforma constitucional que le hubiera permitido maniobrar conforme al derecho. (es)
  • Le coup d'État du 2 décembre 1851 est l'acte par lequel, en violation de la légitimité constitutionnelle, Louis-Napoléon Bonaparte, président de la Deuxième République française depuis trois ans, conserve le pouvoir à quelques mois de la fin de son mandat alors que la Constitution de la Deuxième République lui interdisait de se représenter. Si le peuple de Paris réagit relativement peu pour défendre une assemblée conservatrice qui l’a dépouillé d'une partie de ses droits politiques, ce n’est pas le cas dans les zones rurales de près d'une trentaine de départements. (fr)
  • De staatsgreep in Frankrijk van 2 december 1851 was de zelfcoup waarmee de Franse president Lodewijk Napoleon Bonaparte, die reeds drie jaar aan de macht was, zijn macht bestendigde, enkele maanden voor zijn presidentieel mandaat zou aflopen. De verbood hem immers om zich herkiesbaar te stellen. Gedurende de Derde Franse Republiek werd de staatsgreep van 2 december 1851 veelvuldig in negatieve connotaties aangehaald in de republikeinse geschiedschrijving, waardoor de negatieve perceptie (légende noire) rond Napoleon III werd gevoed, aldus latere historici. (nl)
  • O Golpe de Estado na França em 2 de Dezembro de 1851, engendrado por Luís Napoleão Bonaparte (na época Presidente da Segunda República Francesa), terminou com a dissolução da Assembleia Nacional Francesa e o estabelecimento do Segundo Império Francês no ano seguinte. Luís Napoleão, sobrinho de Napoleão Bonaparte, tornou-se assim, da mesma forma que seu tio, imperador da França com o nome de Napoleão III. O episódio é analisado em O 18 de Brumário de Luís Bonaparte, de Karl Marx, que se refere ao golpe de Luís Napoleão como uma "parodia do império", em analogia com o golpe do 18 Brumário, protagonizado por seu tio. (pt)
rdfs:label
  • انقلاب 1851 في فرنسا (ar)
  • Cop d'Estat francès de 1851 (ca)
  • Francouzský převrat (1851) (cs)
  • Staatsstreich vom 2. Dezember 1851 (de)
  • 1851 French coup d'état (en)
  • Autogolpe de Estado en Francia de 1851 (es)
  • Kudeta Prancis 1851 (in)
  • Coup d'État du 2 décembre 1851 (fr)
  • Colpo di Stato in Francia del 1851 (it)
  • 1851년 프랑스 쿠데타 (ko)
  • 1851年12月2日のクーデター (ja)
  • Zamach stanu Ludwika Napoleona Bonapartego (1851) (pl)
  • Staatsgreep in Frankrijk (1851) (nl)
  • Golpe de Estado na França em 1851 (pt)
  • Государственный переворот во Франции 2 декабря 1851 года (ru)
  • Napoleon III:s statskupp (sv)
  • Державний переворот 2 грудня 1851 року (uk)
  • 1851年法国政变 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License