| dbo:abstract
|
- الهمزة "ء" (بالفارسية: همزه؛ بالأردية: ہمزہ؛ بالأمازيغية: لهمزت؛ بالكردية: ھەمزە) هي وحدة خطية في الكتابة العربية، وتُستعمل في عدة أبجديات قائمة على الحرف العربي. هي أول حرف من حروف الهجاء وتسمى بالألف كذلك، وهي صوت حنجري انفجاري (توقفي) مهموس مرقق، وتكتب مستقلة أو متصلة حسب قواعد معينة لرسمها كما في (أكل) و (سأل) و (بدأ) و (ذئب) و (سؤال) و (سماء) و (بدء) و (يجيء). (ar)
- Das Hamza (arabisch همزة, DMG Hamza; persisch همزه Hamze; Urdu ہمزہ; in älteren deutschen Texten (bis ins 19. Jahrhundert) auch Hamsa, in anderen Umschriften auch Hamzah) ist ein Schriftzeichen der arabischen Schrift. Es ist in mehreren arabisch-basierten Alphabeten mit unterschiedlichen Funktionen in Verwendung. Im Arabischen wird das Graphem Hamza für die Schreibung des Phonems همز / Hamz /‚Zusammenpressung‘ verwendet, das in der Standardaussprache dem stimmlosen glottalen Plosiven (auch Glottisschlag, IPA: [ʔ]; wie im deutschen Wort beachte [bəˈʔaxtə] in exakter norddeutscher Aussprache) entspricht. Hamza wird entweder über oder unter ein Trägerzeichen gesetzt oder in einer unverbundenen alleinstehenden Form geschrieben, die genaue Schreibung unterliegt detaillierten Regeln (s. u.). Das Zeichen gilt in der klassischen Lehrmeinung nicht als Buchstabe und hat im Gegensatz zu den 28 Zeichen des arabischen Alphabets kein Äquivalent in einer anderen semitischen Schrift. Hamza entstand erst um das 8. Jahrhundert, als der Buchstabe Alif einen Bedeutungswandel vollzog und ein neues Zeichen für den Glottisschlag als notwendig erachtet wurde. In anderen arabisch geschriebenen Sprachen markiert Hamza einen Hiatus, zeigt einen Wortbeginn mit einem Vokal an oder findet als Umlaut- oder diakritisches Zeichen Verwendung. (de)
- La hamza aŭ hamzo (en araba هَمْزة, hamzatu) estas helpa grafemo de la araba alfabeto kiu reprezentas la glotan halton [ʔ] aŭ voĉotranĉo. La hamza ne estas unu el la veraj 28 literoj «autentaj» kiuj komponas la alfabeton, kaj ĝi ekzistas pro la historiaj ortografiaj nekongruaĵoj de la unuaj islamaj tempoj. En la fenica kaj aramea alfabetoj, el kiu la araba devenas, la glota halto estis esprimita de la álef kaj en araba de la álif (ا). Tamen la álif estis uzata kaj por reprezenti la glotan halton kaj por longan a vokalon. Por indiki ke oni volis reprezenti glotan halton kaj ne simplan vokalon, oni aldonis la hamza kiel diakrita signo super la álif, kiu restis tiam tiele أ. (eo)
- Hamza (Arabic: همزة hamzah) (ء) is a letter in the Arabic alphabet, representing the glottal stop [ʔ]. Hamza is not one of the 28 "full" letters and owes its existence to historical inconsistencies in the standard writing system. It is derived from the Arabic letter ʿAyn (ع). In the Phoenician and Aramaic alphabets, from which the Arabic alphabet is descended, the glottal stop was expressed by alif (𐤀), continued by Alif ( ا ) in the Arabic alphabet. However, Alif was used to express both a glottal stop and also a long vowel /aː/. In order to indicate that a glottal stop is used, and not a mere vowel, it was added to Alif diacritically. In modern orthography, hamza may also appear on the line, under certain circumstances as though it were a full letter, independent of an Alif. (en)
- La hamza (en árabe, همزة) o ء, es un grafema auxiliar del alfabeto árabe que representa la oclusión glotal [ʔ] o corte de voz. En otras palabras, la hamza sirve para marcar un corte súbito de la articulación de la voz, una característica de las lenguas semíticas. En la romanización del árabe, se suele representar con el símbolo ʾ (llamado 'semicírculo superior derecha'), o en su defecto se usa como sustituto un simple apóstrofo ('). La hamza no se considera una de las 28 letras del alifato, y deriva de la letra gutural ع, la cual se transcribe con un ʿ ('semicírculo superior izquierda'). (es)
- La hamza (en arabe هَمْزَة) est un signe de l'alphabet arabe qui note le « coup de glotte » [ʔ]. Bien que ce phonème fonctionne en arabe comme une consonne à part entière, et qu'elle serve en particulier de consonne radicale à de nombreuses racines, la hamza n'est pas considérée comme une lettre de cet alphabet. De ce fait, sa notation est atypique, mal stabilisée, et relativement complexe. La hamza se présente le plus souvent avec un « support », et se comporte alors comme un diacritique ; mais est parfois écrite en ligne comme une lettre régulière. Les règles d'écritures de la hamza et de son support éventuel dépendent de la nature de la hamza, de sa place dans le mot, du vocalisme et de la syllabation. Il existe deux types de hamza : 1.
* la hamza stable, qui appartient à la structure consonantique du mot et se prononce toujours ; 2.
* la hamza instable, attaque vocalique que l'on ne trouve qu'en début de mot, et qui ne se réalise comme un coup de glotte que si le mot en question est en début de phrase ou se trouve après une pause. Ailleurs dans l'énoncé, la hamza et sa voyelle ne se prononcent pas. (fr)
- Hamzah (ء) (Bahasa Arab: الهَمْزة, al-Hamzah) adalah salah satu huruf arab yang melambangkan vokal A, I, U atau hentian glotal seperti huruf K pada kata rakyat dalam bahasa Indonesia. Bentuk Hamzah berasal dari bagian kepala huruf Ain (ع), yang diletakkan sebagai tanda bantu atau harakat dan diakritik bagi beberapa huruf Arab atau hamzah bisa berdiri sendiri yang menandakan bahwa huruf tersebut dibaca layaknya huruf Alif: (in)
- ء(아랍어: همزة, Hamza, 함자)는 성문 폐쇄음([ʔ])을 표시하는 아랍 문자의 글자이다. 현대 아랍어 표기에서는 함자는 알리프 뿐만 아니라 와우, 야 등 다른 문자에 부가되어 표시되거나, 단독(ء)으로 사용되기도 한다. 아랍 문자를 이용하는 페르시아어 등의 다른 언어에서도 함자를 이용한 표기가 존재한다. (ko)
- La hamza (in arabo: همزة) è una lettera utilizzata nella lingua araba, di uso comune ma che non fa parte delle 28 lettere canoniche dell'alfabeto arabo. (it)
- ء （ハムザ, همزة）は、声門閉鎖音を表すアラビア文字。 (ja)
- Hamza (Arabisch:ء) is een letter van het Arabisch alfabet die de glottisslag aangeeft. De hamza wordt feitelijk niet volwaardig tot het alfabet gerekend. De hamza wordt vaak getranslitereerd als een a, een ' of een combinatie ervan. (nl)
- Hamza (ء) – znak pisma arabskiego, reprezentujący zwarcie krtaniowe (IPA [ʔ]). Hamza nie jest uznawana za literę i istnieje ze względu na niejasności w zapisie pewnych wyrazów, powstałe w czasach wczesnego islamu. W alfabecie aramejskim i hebrajskim zwarcie krtaniowe jest oznaczane literą alef, odpowiednikiem arabskiego ʼalifa, który jednak oznacza głównie samogłoskę [a:]. Pierwotnie, hamza była znakiem diakrytycznym odróżniającym dwie wartości fonetyczne alifa (podobnie jak kreska nad polskim ć). Hamza współcześnie może być zarówno znakiem samodzielnym, jak i używanym w połączeniu z inną literą:
* Samodzielna: ء ;
* W połączeniu:
* أ i إ (nad lub poniżej ʼalifa)
* ؤ (nad wāw)
* ئ (nad jāʼ, pisanym wtedy bez kropek) (pl)
- ء（阿拉伯语：همزة、Hamza，漢語多稱「海姆宰」）是阿拉伯語使用的一個附加符號，不屬於28個阿拉伯字母之一。 (zh)
- Ха́мза (араб. همزة) — диакритический знак арабского алфавита. Хамза используется на письме для передачи согласного звука — гортанной смычки [ʔ]. Этот значок, как и сам звук, называется «хамза». Он состоит из маленького крючка, проводимого против часовой стрелки, и прямого штриха, проводимого наклонно справа налево. (ru)
- Га́мза (араб. همزة — «укол») — позаабеткова арабська літера, що передає гортанне зімкнення [ʔ]. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- الهمزة "ء" (بالفارسية: همزه؛ بالأردية: ہمزہ؛ بالأمازيغية: لهمزت؛ بالكردية: ھەمزە) هي وحدة خطية في الكتابة العربية، وتُستعمل في عدة أبجديات قائمة على الحرف العربي. هي أول حرف من حروف الهجاء وتسمى بالألف كذلك، وهي صوت حنجري انفجاري (توقفي) مهموس مرقق، وتكتب مستقلة أو متصلة حسب قواعد معينة لرسمها كما في (أكل) و (سأل) و (بدأ) و (ذئب) و (سؤال) و (سماء) و (بدء) و (يجيء). (ar)
- La hamza aŭ hamzo (en araba هَمْزة, hamzatu) estas helpa grafemo de la araba alfabeto kiu reprezentas la glotan halton [ʔ] aŭ voĉotranĉo. La hamza ne estas unu el la veraj 28 literoj «autentaj» kiuj komponas la alfabeton, kaj ĝi ekzistas pro la historiaj ortografiaj nekongruaĵoj de la unuaj islamaj tempoj. En la fenica kaj aramea alfabetoj, el kiu la araba devenas, la glota halto estis esprimita de la álef kaj en araba de la álif (ا). Tamen la álif estis uzata kaj por reprezenti la glotan halton kaj por longan a vokalon. Por indiki ke oni volis reprezenti glotan halton kaj ne simplan vokalon, oni aldonis la hamza kiel diakrita signo super la álif, kiu restis tiam tiele أ. (eo)
- Hamza (Arabic: همزة hamzah) (ء) is a letter in the Arabic alphabet, representing the glottal stop [ʔ]. Hamza is not one of the 28 "full" letters and owes its existence to historical inconsistencies in the standard writing system. It is derived from the Arabic letter ʿAyn (ع). In the Phoenician and Aramaic alphabets, from which the Arabic alphabet is descended, the glottal stop was expressed by alif (𐤀), continued by Alif ( ا ) in the Arabic alphabet. However, Alif was used to express both a glottal stop and also a long vowel /aː/. In order to indicate that a glottal stop is used, and not a mere vowel, it was added to Alif diacritically. In modern orthography, hamza may also appear on the line, under certain circumstances as though it were a full letter, independent of an Alif. (en)
- La hamza (en árabe, همزة) o ء, es un grafema auxiliar del alfabeto árabe que representa la oclusión glotal [ʔ] o corte de voz. En otras palabras, la hamza sirve para marcar un corte súbito de la articulación de la voz, una característica de las lenguas semíticas. En la romanización del árabe, se suele representar con el símbolo ʾ (llamado 'semicírculo superior derecha'), o en su defecto se usa como sustituto un simple apóstrofo ('). La hamza no se considera una de las 28 letras del alifato, y deriva de la letra gutural ع, la cual se transcribe con un ʿ ('semicírculo superior izquierda'). (es)
- Hamzah (ء) (Bahasa Arab: الهَمْزة, al-Hamzah) adalah salah satu huruf arab yang melambangkan vokal A, I, U atau hentian glotal seperti huruf K pada kata rakyat dalam bahasa Indonesia. Bentuk Hamzah berasal dari bagian kepala huruf Ain (ع), yang diletakkan sebagai tanda bantu atau harakat dan diakritik bagi beberapa huruf Arab atau hamzah bisa berdiri sendiri yang menandakan bahwa huruf tersebut dibaca layaknya huruf Alif: (in)
- ء(아랍어: همزة, Hamza, 함자)는 성문 폐쇄음([ʔ])을 표시하는 아랍 문자의 글자이다. 현대 아랍어 표기에서는 함자는 알리프 뿐만 아니라 와우, 야 등 다른 문자에 부가되어 표시되거나, 단독(ء)으로 사용되기도 한다. 아랍 문자를 이용하는 페르시아어 등의 다른 언어에서도 함자를 이용한 표기가 존재한다. (ko)
- La hamza (in arabo: همزة) è una lettera utilizzata nella lingua araba, di uso comune ma che non fa parte delle 28 lettere canoniche dell'alfabeto arabo. (it)
- ء （ハムザ, همزة）は、声門閉鎖音を表すアラビア文字。 (ja)
- Hamza (Arabisch:ء) is een letter van het Arabisch alfabet die de glottisslag aangeeft. De hamza wordt feitelijk niet volwaardig tot het alfabet gerekend. De hamza wordt vaak getranslitereerd als een a, een ' of een combinatie ervan. (nl)
- ء（阿拉伯语：همزة、Hamza，漢語多稱「海姆宰」）是阿拉伯語使用的一個附加符號，不屬於28個阿拉伯字母之一。 (zh)
- Ха́мза (араб. همزة) — диакритический знак арабского алфавита. Хамза используется на письме для передачи согласного звука — гортанной смычки [ʔ]. Этот значок, как и сам звук, называется «хамза». Он состоит из маленького крючка, проводимого против часовой стрелки, и прямого штриха, проводимого наклонно справа налево. (ru)
- Га́мза (араб. همزة — «укол») — позаабеткова арабська літера, що передає гортанне зімкнення [ʔ]. (uk)
- Das Hamza (arabisch همزة, DMG Hamza; persisch همزه Hamze; Urdu ہمزہ; in älteren deutschen Texten (bis ins 19. Jahrhundert) auch Hamsa, in anderen Umschriften auch Hamzah) ist ein Schriftzeichen der arabischen Schrift. Es ist in mehreren arabisch-basierten Alphabeten mit unterschiedlichen Funktionen in Verwendung. In anderen arabisch geschriebenen Sprachen markiert Hamza einen Hiatus, zeigt einen Wortbeginn mit einem Vokal an oder findet als Umlaut- oder diakritisches Zeichen Verwendung. (de)
- La hamza (en arabe هَمْزَة) est un signe de l'alphabet arabe qui note le « coup de glotte » [ʔ]. Bien que ce phonème fonctionne en arabe comme une consonne à part entière, et qu'elle serve en particulier de consonne radicale à de nombreuses racines, la hamza n'est pas considérée comme une lettre de cet alphabet. De ce fait, sa notation est atypique, mal stabilisée, et relativement complexe. Il existe deux types de hamza : (fr)
- Hamza (ء) – znak pisma arabskiego, reprezentujący zwarcie krtaniowe (IPA [ʔ]). Hamza nie jest uznawana za literę i istnieje ze względu na niejasności w zapisie pewnych wyrazów, powstałe w czasach wczesnego islamu. W alfabecie aramejskim i hebrajskim zwarcie krtaniowe jest oznaczane literą alef, odpowiednikiem arabskiego ʼalifa, który jednak oznacza głównie samogłoskę [a:]. Pierwotnie, hamza była znakiem diakrytycznym odróżniającym dwie wartości fonetyczne alifa (podobnie jak kreska nad polskim ć). (pl)
|
