This HTML5 document contains 185 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

Prefix	IRI
dbt	http://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-da	http://da.dbpedia.org/resource/
n46	http://www.ccel.org/ccel/pink/
dbpedia-el	http://el.dbpedia.org/resource/
dbpedia-sv	http://sv.dbpedia.org/resource/
wikipedia-en	http://en.wikipedia.org/wiki/
n23	http://ia.dbpedia.org/resource/
dbpedia-bg	http://bg.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fi	http://fi.dbpedia.org/resource/
dbr	http://dbpedia.org/resource/
dbpedia-ar	http://ar.dbpedia.org/resource/
n35	https://web.archive.org/web/20180409220733/http:/www.reformed.org/bible/boettner/
n12	http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
dbpedia-fr	http://fr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-sw	http://sw.dbpedia.org/resource/
dcterms	http://purl.org/dc/terms/
n9	https://web.archive.org/web/20100707093451/http:/www.wlsessays.net/subject/i/
rdfs	http://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-kk	http://kk.dbpedia.org/resource/
rdf	http://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n17	http://dbpedia.org/resource/File:
dbp	http://dbpedia.org/property/
dbpedia-eo	http://eo.dbpedia.org/resource/
xsdh	http://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-uk	http://uk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-sr	http://sr.dbpedia.org/resource/
dbo	http://dbpedia.org/ontology/
n22	https://books.google.com/
dbpedia-vi	http://vi.dbpedia.org/resource/
dbpedia-pt	http://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ja	http://ja.dbpedia.org/resource/
dbc	http://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-de	http://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-pl	http://pl.dbpedia.org/resource/
n40	https://web.archive.org/web/20050405231834/http:/homepage.mac.com/shanerosenthal/reformationink/
wikidata	http://www.wikidata.org/entity/
n31	http://ta.dbpedia.org/resource/
n30	http://mg.dbpedia.org/resource/
dbpedia-nl	http://nl.dbpedia.org/resource/
gold	http://purl.org/linguistics/gold/
n32	https://global.dbpedia.org/id/
n45	http://www.ccel.org/ccel/hodge/
n38	http://www.biblicalstudies.org.uk/
n6	https://web.archive.org/web/20041204093809/http:/www.aomin.org/
dbpedia-it	http://it.dbpedia.org/resource/
prov	http://www.w3.org/ns/prov#
foaf	http://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-ko	http://ko.dbpedia.org/resource/
n13	http://www.newadvent.org/cathen/
n43	https://archive.org/details/
n28	http://arz.dbpedia.org/resource/
freebase	http://rdf.freebase.com/ns/
dbpedia-es	http://es.dbpedia.org/resource/
n36	https://www.biblegateway.com/passage/
owl	http://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item

dbr:Biblical_inspiration

rdf:type

dbo:MilitaryUnit

rdfs:label

Ispirazione della Bibbia Inspiración (teología) الوحي الكتابي Inspiração (teologia) Dia inspiro 성경 영감설 Θεοπνευστία Biblical inspiration Verbalinspiration Inspiration biblique 言語霊感 Verbalinspiration Natchnienie biblijne Inspiratie van de Bijbel Богонатхнення

rdfs:comment

Biblical inspiration is the doctrine in Christian theology that the human writers and canonizers of the Bible were led by God with the result that their writings may be designated in some sense the word of God. This belief is traditionally associated with concepts of the biblical infallibility and the internal consistency of the Bible. Natchnienie biblijne – na gruncie chrześcijańskim pojęcie objaśniające autorstwo Biblii. Od czasów apostolskich chrześcijanie wierzą, że Biblia nie jest jedynie dziełem człowieka, ale że istotny udział w jej powstaniu miał sam Bóg. Poszczególne wyznania i środowiska chrześcijańskie różnią się w szczegółowych określeniach tego, co to dla nich oznacza. Od przyjęcia faktu, że dana księga Biblii jest natchniona czy nie, zależy czy dane wyznanie chrześcijańskie zalicza ją do kanonu Pisma Świętego. De Inspiratie van de Bijbel is een belangrijke gedachte in de christelijke geloofsleer en de dogmatiek. Het wil aangeven dat de Bijbel een goddelijke oorsprong heeft. Ook wil de inspiratie duidelijk maken hoe Gods woorden tot mensen zijn gekomen en hoe de Bijbel tot stand is gekomen. 言語霊感（げんごれいかん、バーバル・インスピレーション、Verbal Inspiration）とは、聖書の霊感が思想だけではなく、言葉に及んでいるとする聖書の霊感説である。言語霊感説と対極をなす霊感説は思想霊感説である。 성경 영감설(Biblical inspiration)이란 기독교 신학중 개신교 신학의 정통주의에서 중요한 교리이다. 종교개혁자들의 주장을 체계화한 개신교 정통주의 신학자들은 신학의 근거와 기준으로 성경을 설명하며 성경이 하나님의 영감으로 작성되었다고 보았다. 즉 성경의 저자들이 성령 하나님의 영향으로 그들의 기록들이 하나님의 말씀이 되도록 준비되었다고 주장했다. Inspiración es el concepto teológico según el cual las obras y hechos de seres humanos están íntimamente conectados con Dios, sobre todo las Escrituras del Antiguo y Nuevo Testamento, recibieron una supervisión especial del Espíritu Santo, de tal manera que las palabras allí registradas expresan, de alguna manera, la revelación de Dios. الوحي الكتابي هو عقيدة رئيسية في المسيحية، تؤكد على الأصل الإلهي للكتاب المقدس، أي أنها تقول بأن الكتاب موحى به من الله ولم يكتبه بشر بحسب أهواءهم. كلمة الوحي في المخطوطات اليونانية القديمة تأتي بمعنى نفس الله أو النفس الإلهي θεοπνευστος (من التنفس)، كما وردت في (2 تيموثاوس 3: 16-17) وتترجم بالعربية بالوحي (كل الْكتاب هو موحىً بِه من الله، ونافعٌ للتعليم والتوبِيخ، للتقويم والتأديب الذي في البِرِّ، لِكَي يَكون إِنسان الله كاملاً، متأهبا لكل عمل صالح). Verbalinspiration är tanken att heliga skrifter är inspirerade av Gud ord för ord, det vill säga mer eller mindre dikterade. Tanken förekommer under detta namn främst vad gäller Bibeln, Koranen och andra angränsande religioner och rörelser. Verbalinspirationstanken används inom den kristna fundamentalismen som stöd för tanken på Bibelns ofelbarhet. I övrigt avvisas den i allmänhet av kristna. Inom Jesu Kristi Kyrka av Sista Dagars Heliga anses Mormons bok vara tillkommen genom en kombination av verbalinspiration och översättning. All'interno della teologia cristiana con ispirazione si intende il fondamento dei testi della Bibbia nel progetto di autorivelazione di Dio all'uomo, una rivelazione che avviene in una dinamica trinitaria, dal Padre per il Figlio nell'unità dello Spirito Santo. I testi considerati ispirati sono ritenuti sacri, poiché permettono di accedere alla Parola di Dio, fanno parte del canone della Bibbia e sono considerati normativi in particolare per questioni di fede e morale. Al contrario i testi non riconosciuti come ispirati sono considerati apocrifi. Verbalinspiration bezeichnet eine Ausformung der Inspirationslehre, nach der die Bibel bis in den Wortlaut hinein von Gott inspiriert sei. Damit verbunden wird traditionell der Glaube an die Unfehlbarkeit und Widerspruchsfreiheit der Bibel. Θεόπνοια ή Θεοπνευστία κυριολεκτικά σημαίνει «έμπνευση από τον Θεό». Για την Ορθόδοξη Εκκλησία «θεοπνευστία» ονομάζεται η ιδιότητα κάποιου λόγου ή κειμένου να περιέχει Θεία Αποκάλυψη. Dia inspiro, krom diversaj difinoj, havas ankaŭ teologi-religian signifon: fakte por la kristanaj eklezioj temas pri dia ago per kiu Dio sugestas kaj regas verkon kaj verkiston por ke tiu ĉi ĝuste transdonu la diajn komunikaĵojn; kaj tiuj samaj eklezioj dogme konfesas ke la kanonaj tekstoj estas die inspiritaj. Temas, do, pri dia nevidebla agado en la menso kaj volo de la verkisto, kiu, kvankam konservante la liberan ekzercon de siaj ebloj, komunikas kion Dio volas komuniki. 1) Inspiro vorta (inspirita estas la teksto en ĉiuj ĝiaj partoj kaj en ĉiuj ĝiaj vortoj) Inspiração é o conceito teológico segundo o qual obras e feitos de seres humanos intimamente ligados a Deus, sobretudo as Escrituras do Antigo e do Novo Testamentos, receberam uma supervisão especial do Espírito Santo, de tal sorte que as palavras ali registradas expressam, de alguma maneira, a revelação de Deus. Богонатхне́ння — доктрина в християнському богослов'ї стосовно божественного походження Біблії і того, що Біблія навчає про себе. L' inspiration biblique, ou inspiration divine des Écritures, ou encore théopneustie, est un concept du christianisme affirmant que la Bible provient directement de Dieu, grâce à son « souffle », c'est-à-dire l'Esprit saint. L'Église catholique et l'Église orthodoxe s'accordent sur l'idée que l'Écriture est divinement inspirée. Elles estiment aussi que l'Esprit saint n'a pas quitté les apôtres après la mort de Pierre et de Paul. Par la succession apostolique, l'Esprit demeure au sein de l'Église du Christ.

foaf:depiction

n12:Hildegard_von_Bingen.jpg n12:The_Evangelist_Matthew_Inspired_by_an_Angel.jpg

dcterms:subject

dbc:Christian_theology_of_the_Bible dbc:Evangelical_theology dbc:Christian_terminology

dbo:wikiPageID

1741409

dbo:wikiPageRevisionID

1124398672

dbo:wikiPageWikiLink

dbr:Martin_Luther dbr:Walter_Brueggemann dbr:Protestant_Reformation dbr:General_revelation dbr:Mythology dbr:Inhalation n17:Hildegard_von_Bingen.jpg dbr:Norman_Geisler dbc:Christian_theology_of_the_Bible dbr:Emil_Brunner dbr:Thought_inspiration dbr:Pope_Benedict_XVI dbr:Cornelius_Van_Til dbr:Latium dbr:Biblical_literalism dbr:NIV dbr:Internal_consistency_of_the_Bible dbr:Exhalation dbr:Progressive_Christianity dbr:Biblical_inerrancy dbr:Loraine_Boettner dbr:C._H._Dodd dbr:Jew dbr:Biblical_infallibility dbr:English_language dbr:Apology_of_the_Augsburg_Confession dbr:Cultic dbr:B._B._Warfield dbr:Church_Fathers dbc:Evangelical_theology dbr:Neo-orthodoxy dbr:Evangelicalism dbr:Infallibility_of_the_Church dbr:Latin dbr:Catholic_Church dbr:Ovid dbr:Magisterium dbr:Frederic_Farrar dbr:Jerome dbr:Plenary_inspiration dbr:Westminster_Confession_of_Faith dbr:Arthur_Pink dbr:Neo-orthodox dbr:Rudolf_Bultmann dbr:Christian_theology dbr:Big_Bang dbr:Karl_Barth dbr:Higher_criticism dbr:Daniel_B._Wallace dbr:Form_criticism dbr:Gospel_of_Luke dbr:Gospel_of_Mark dbr:Verbum_Domini dbc:Christian_terminology dbr:Verbal_dictation dbr:Progressive_revelation_(Christianity) dbr:Nicene_Creed dbr:Chicago_Statement_on_Biblical_Inerrancy dbr:Inductive_reasoning dbr:Begging_the_question dbr:Gospel_of_Matthew dbr:John_Calvin dbr:Liberal_Christianity n17:The_Evangelist_Matthew_Inspired_by_an_Angel.jpg dbr:Sacred_text dbr:The_Gallup_Organization dbr:Vulgate dbr:English_Standard_Version dbr:God dbr:Sola_scriptura dbr:R._C._Sproul dbr:Holy_Spirit dbr:Bible dbr:Catechism_of_the_Catholic_Church dbr:Charles_Hodge dbr:Roman_Catholic_Church dbr:Biblical_canon

dbo:wikiPageExternalLink

n6:THEOPNEU.html n9:inspiration n13:10415a.htm n22:books%3Fid=ZFCoSSKTffcC&pg=PA61 n35:index.html n36:%3Fsearch=2Ti+3%3A16&version=NRSV n38:inspiration.php n40:bbwauthority.htm n43:MN41598ucmf_7 n45:theology1.iii.vi.html n46:inspiration.toc.html

owl:sameAs

dbpedia-eo:Dia_inspiro dbpedia-ko:성경_영감설 dbpedia-fr:Inspiration_biblique dbpedia-da:Verbalinspiration n23:Inspiration_biblic dbpedia-ja:言語霊感 dbpedia-it:Ispirazione_della_Bibbia dbpedia-pl:Natchnienie_biblijne dbpedia-sv:Verbalinspiration n28:الوحى_الكتابى n30:Tsindrimandry_(fivavahana) n31:விவிலிய_இறை_ஏவுதல் n32:52Hkc dbpedia-vi:Linh_hứng dbpedia-fi:Inspiraatio dbpedia-el:Θεοπνευστία dbpedia-sr:Богонадахнутост dbpedia-ar:الوحي_الكتابي dbpedia-es:Inspiración_(teología) dbpedia-uk:Богонатхнення dbpedia-bg:Боговдъхновение dbpedia-de:Verbalinspiration dbpedia-kk:Инспирация dbpedia-nl:Inspiratie_van_de_Bijbel dbpedia-sw:Uvuvio dbpedia-pt:Inspiração_(teologia) freebase:m.05sf9r wikidata:Q870945

dbp:wikiPageUsesTemplate

dbt:Reflist dbt:Portal dbt:ISBN dbt:Cite_book dbt:Revelation dbt:Rp dbt:Wikt-lang dbt:Short_description dbt:Bible_sidebar dbt:Christianity_footer dbt:Christian_theology

dbo:thumbnail

n12:The_Evangelist_Matthew_Inspired_by_an_Angel.jpg?width=300

dbo:abstract

Verbalinspiration bezeichnet eine Ausformung der Inspirationslehre, nach der die Bibel bis in den Wortlaut hinein von Gott inspiriert sei. Damit verbunden wird traditionell der Glaube an die Unfehlbarkeit und Widerspruchsfreiheit der Bibel. Biblical inspiration is the doctrine in Christian theology that the human writers and canonizers of the Bible were led by God with the result that their writings may be designated in some sense the word of God. This belief is traditionally associated with concepts of the biblical infallibility and the internal consistency of the Bible. Inspiração é o conceito teológico segundo o qual obras e feitos de seres humanos intimamente ligados a Deus, sobretudo as Escrituras do Antigo e do Novo Testamentos, receberam uma supervisão especial do Espírito Santo, de tal sorte que as palavras ali registradas expressam, de alguma maneira, a revelação de Deus. Θεόπνοια ή Θεοπνευστία κυριολεκτικά σημαίνει «έμπνευση από τον Θεό». Για την Ορθόδοξη Εκκλησία «θεοπνευστία» ονομάζεται η ιδιότητα κάποιου λόγου ή κειμένου να περιέχει Θεία Αποκάλυψη. 성경 영감설(Biblical inspiration)이란 기독교 신학중 개신교 신학의 정통주의에서 중요한 교리이다. 종교개혁자들의 주장을 체계화한 개신교 정통주의 신학자들은 신학의 근거와 기준으로 성경을 설명하며 성경이 하나님의 영감으로 작성되었다고 보았다. 즉 성경의 저자들이 성령 하나님의 영향으로 그들의 기록들이 하나님의 말씀이 되도록 준비되었다고 주장했다. Inspiración es el concepto teológico según el cual las obras y hechos de seres humanos están íntimamente conectados con Dios, sobre todo las Escrituras del Antiguo y Nuevo Testamento, recibieron una supervisión especial del Espíritu Santo, de tal manera que las palabras allí registradas expresan, de alguna manera, la revelación de Dios. Natchnienie biblijne – na gruncie chrześcijańskim pojęcie objaśniające autorstwo Biblii. Od czasów apostolskich chrześcijanie wierzą, że Biblia nie jest jedynie dziełem człowieka, ale że istotny udział w jej powstaniu miał sam Bóg. Poszczególne wyznania i środowiska chrześcijańskie różnią się w szczegółowych określeniach tego, co to dla nich oznacza. Od przyjęcia faktu, że dana księga Biblii jest natchniona czy nie, zależy czy dane wyznanie chrześcijańskie zalicza ją do kanonu Pisma Świętego. Dia inspiro, krom diversaj difinoj, havas ankaŭ teologi-religian signifon: fakte por la kristanaj eklezioj temas pri dia ago per kiu Dio sugestas kaj regas verkon kaj verkiston por ke tiu ĉi ĝuste transdonu la diajn komunikaĵojn; kaj tiuj samaj eklezioj dogme konfesas ke la kanonaj tekstoj estas die inspiritaj. Temas, do, pri dia nevidebla agado en la menso kaj volo de la verkisto, kiu, kvankam konservante la liberan ekzercon de siaj ebloj, komunikas kion Dio volas komuniki. Tiel difinita, la nocio inspiro prezentas neniujn malfacilaĵojn ĉar tiu agado kaŝitas en Dio kaj ne bezonatas esti komprenata por esti kredata. Sed la nocio fariĝas problemo apenaŭ ĵus kiam oni pensas, laŭ la konstantaj instruoj de la eklezioj, ke la aŭtoroj de la Biblio, de ĝiaj libroj kaj ĉapitroj kaj versegoj, estas du: Dio kaj la homo. Kaj, kiel oni scias, homo emas ankaŭ al eraroj, el kiuj la tekstesploristoj kaj ekzegezistoj malkovras multajn, se ne multegajn. Ĉar por la kredanto ne eblas ilin imputi al Dio, kiel tiam daŭrigas tiu kredanto mem konfesi la neeraripovecon (malĉeeston de eraroj) en la Biblio? Biblio ne estas libro pluvigita el la ĉielo, nome liverita jam farita kiel oni supozas por la Korano. Ĝi, male, estas ankaŭ verko de homo kaj, tial, por kompreni la libron oni devas antaŭe kompreni la homon: jen tiam la neceso sinturni al prihomaj sciencoj kiel al historio, antropologio, psikologio, sociologio ktp. Tamen ĉar tiu sinturno al la sciencoj ne estas sammaniere realigebla, ĝi ne okazis kaj ne okazas senkontraste. Se reliefigi tion kio okazis en la katolika eklezio, por disciplini la helpon de tiuj sciencoj nunepoke intervenis papo Leono la 13-a per la Providentissimus Deus (La Ege Prizorganta Dio. 1893) kaj papo Pio la 12-a per la Divino Afflante Spirito (gvidataj de Spirito Inspiranta. 1943). En tiu lasta dokumento estas rigardata kun simpatio la sinturnon al la modernaj sciencoj inter kiuj estas aparte menciataj la literaturaj ĝenroj uzitaj en la medioj de la bibliaj verkistoj kaj al la pens- kaj dir-manieroj tiuepokaj ktp. Tiuj dokumentoj, kaj aliaj, estis movitaj de la zorgo bremsi kaj respondi, science kaj laŭ la kristana spiriteco, al la atakoj de pozitivismo kaj strukturisma sciencismo laŭ kiuj la tekstoj montras tutalie ol tion kio interpretatas kaj instruatas de la kristanaj eklezioj. Por la historio pri la dia inspiro utilas, almenaŭ iomete, informiĝi pri la kvar precipaj teorioj tra kiuj trapasis la historio de ekzegezo: 1) Inspiro vorta (inspirita estas la teksto en ĉiuj ĝiaj partoj kaj en ĉiuj ĝiaj vortoj) 2) Inspiro reala (inspiritaj estas la esenca enhavo de la Biblio) 3) Inspiro persona (inspiritaj estis la aŭtoroj, ne la libroj) 4) Inspiro eklezia (inspirita estas la komunumo kies la aŭtoroj estis porparolantoj) Sur tiuj kvar vejnoj klopodi trovi solvojn ĉiam pli persvadigajn diversaj teologiaj teorioj kaj katolikaj kaj protestantaj, alvenante, tamen, ĉiuj al principo, ke la Biblion oni devas legi kaj interpreti same kiel tion faris la komunumoj ĝin ricevintaj. Ke la Biblio estas die inspirita konstante priklamas la tradicioj de ĉiuj praaj kristanaj komunumoj ekde la komenco. Krome, tiuj komunumoj akceptis kiel inspiritajn la deklarojn de la Biblio mem: ekzemple 2Pt 1,20ss, 2pt 3,16; 2Tm 3,16-17 kaj aliaj tekstoj, kie oni povas dedukti la intervenon de la Sankta Spirito. Certe, tiuj atestoj ne multe valorus sen la atesto de la konstanta tradicio kiu transdonas kion la apostoloj instruis pri la Biblio. Utilas, tamen, rimarkigi la nemalabundan variecon en la konceptado pri dia inspiro inter la diversaj kristanaj konfesioj laŭjarcente. Tio kondukis al malsamo de biblia kanonokaj malsamaj manieroj taksi la efektivan historiecon de la eventoj rakontitaj en la inspiritaj tekstoj kaj, do, ankaŭ al malsamecon pri la koncepto pri . 言語霊感（げんごれいかん、バーバル・インスピレーション、Verbal Inspiration）とは、聖書の霊感が思想だけではなく、言葉に及んでいるとする聖書の霊感説である。言語霊感説と対極をなす霊感説は思想霊感説である。 L' inspiration biblique, ou inspiration divine des Écritures, ou encore théopneustie, est un concept du christianisme affirmant que la Bible provient directement de Dieu, grâce à son « souffle », c'est-à-dire l'Esprit saint. L'Église catholique et l'Église orthodoxe s'accordent sur l'idée que l'Écriture est divinement inspirée. Elles estiment aussi que l'Esprit saint n'a pas quitté les apôtres après la mort de Pierre et de Paul. Par la succession apostolique, l'Esprit demeure au sein de l'Église du Christ. Ce concept, qui existe en tant que tel dans plusieurs textes de l'Ancien Testament et du Nouveau Testament, a d’abord été étudié dans une perspective d’affirmation et de défense de la « pleine inspiration ». Par la suite, il a fait l’objet de lectures et de traitements différents de part et d’autre de l’Atlantique. الوحي الكتابي هو عقيدة رئيسية في المسيحية، تؤكد على الأصل الإلهي للكتاب المقدس، أي أنها تقول بأن الكتاب موحى به من الله ولم يكتبه بشر بحسب أهواءهم. كلمة الوحي في المخطوطات اليونانية القديمة تأتي بمعنى نفس الله أو النفس الإلهي θεοπνευστος (من التنفس)، كما وردت في (2 تيموثاوس 3: 16-17) وتترجم بالعربية بالوحي (كل الْكتاب هو موحىً بِه من الله، ونافعٌ للتعليم والتوبِيخ، للتقويم والتأديب الذي في البِرِّ، لِكَي يَكون إِنسان الله كاملاً، متأهبا لكل عمل صالح). في مواقع كثيرة من الكتاب المقدس تعزو كتابته للوحي الإلهي، مع أماكن أخرى نرى فيها تدخل الله المباشر في كتابة الوصايا، كتلقي موسى للوحي الوصايا العشر، وكان أنبياء العهد القديم يكررون قبل ذكر أي نبوة (هكذا يقول الرب) (1 الملوك 12: 22-24 وأرميا 35: 13 وحزقيال 2: 4 وزكريا 7: 9). وفي العهد الجديد أقر يسوع بشرعية العهد القديم وقال بأنه (لايمكن أن يُنقض المكتوب) (يوحنا 10: 35)، وفي رسالة بطرس الثانية يصرح الكاتب بأن (عالمين هذَا أَوّلاً: أَن كل نبوَّة الكتَاب لَيست من تَفسير خاصٍّ، لأَنه لَم تأت نبوة قط بِمشيئة إِنسان، بل تَكَلم أنَاس اللَّه القديسون مَسوقين من الرُّوح القدس.) (2بطرس 1: 20-21) وتذكر الرسالة أيضا سلطة الرسل الإلهية (3: 2)، وتصنف رسائل بولس ضمن كتب الوحي (3: 16). يرى علماء اللاهوت المحافظون بأن الوحي الكتابي تؤكده الدراسات التي أجريت وتجرى حول الثقل الأخلاقي لتعاليم الكتاب المقدس بالإضافة لتحقق التنبؤات التي ذكرها حول المسيح وغيرها. بينما يرى باحثون آخرون أن سلطة وقوة الكنيسة لعبت دوراً كبيراً في صياغة ما يصفوه بالوحي الكتابي. Verbalinspiration är tanken att heliga skrifter är inspirerade av Gud ord för ord, det vill säga mer eller mindre dikterade. Tanken förekommer under detta namn främst vad gäller Bibeln, Koranen och andra angränsande religioner och rörelser. Verbalinspirationstanken används inom den kristna fundamentalismen som stöd för tanken på Bibelns ofelbarhet. I övrigt avvisas den i allmänhet av kristna. Det utmärkande för föreställningen om verbalinspirationen är koncentrationen på själva nedtecknandet. Det framställs ofta som att författarna skulle vara viljelösa redskap. När det gäller Bibeln är detta knappast riktigt. Sten Hidal har visat att Johann Gerhard (den kanske främste företrädaren för den lutherska ortodoxin) uppfattar verbalinspirationen på annat sätt. Författarna till bibeltexten har var och en under den gudomliga uppenbarelsens ledning kunnat skriva med hjälp av sina speciella mänskliga färdigheter, med sin egen stil och på sitt eget sätt. Den gudomliga uppenbarelsens ledning har dock gjort att författarna har kunnat undvika att skriva något felaktigt. Konsekvensen av detta blir att bibeln blir en alltigenom felfri och enhetlig bok. För Koranens del är dikterandet av den arabiska texten en bärande tanke i den muslimska tron. Till skillnad från Bibeln, som utgör en samling skrifter av olika karaktär, med olika stil och skrivna av olika personer, är Koranen en samling kortare eller längre texter som Muhammed anses ha fått höra direkt av Gud. Ordet "Koranen" (al-Quran) betyder "recitationen", och muslimer anser att den arabiska texten är en fullkomlig nedteckning av en bok som finns i himlen. På samma sätt finns enligt Islam ytterligare tre heliga böcker i himlen: Tawrat, som uppenbarats för Mose, Zabur, som uppenbarats för David och Injil, som uppenbarats för Jesus. Dessa tre uppenbarelser har dock bara blivit nedtecknade fragmentariskt, och det är bara delar av dem som finns bevarade i Torah, Psaltaren och evangelierna i Bibeln. Inom Jesu Kristi Kyrka av Sista Dagars Heliga anses Mormons bok vara tillkommen genom en kombination av verbalinspiration och översättning. De Inspiratie van de Bijbel is een belangrijke gedachte in de christelijke geloofsleer en de dogmatiek. Het wil aangeven dat de Bijbel een goddelijke oorsprong heeft. Ook wil de inspiratie duidelijk maken hoe Gods woorden tot mensen zijn gekomen en hoe de Bijbel tot stand is gekomen. All'interno della teologia cristiana con ispirazione si intende il fondamento dei testi della Bibbia nel progetto di autorivelazione di Dio all'uomo, una rivelazione che avviene in una dinamica trinitaria, dal Padre per il Figlio nell'unità dello Spirito Santo. I testi considerati ispirati sono ritenuti sacri, poiché permettono di accedere alla Parola di Dio, fanno parte del canone della Bibbia e sono considerati normativi in particolare per questioni di fede e morale. Al contrario i testi non riconosciuti come ispirati sono considerati apocrifi. Si nota una notevole varietà del modo di intendere l'ispirazione tra le varie confessioni cristiane e lungo il variare dei secoli. Questo ha portato alla stesura di diversi canoni biblici e a diversi modi di intendere l'effettiva storicità degli eventi narrati nei testi ispirati (vedi Inerranza della Bibbia). Богонатхне́ння — доктрина в християнському богослов'ї стосовно божественного походження Біблії і того, що Біблія навчає про себе.

gold:hypernym

dbr:Doctrine

prov:wasDerivedFrom

wikipedia-en:Biblical_inspiration?oldid=1124398672&ns=0

dbo:wikiPageLength

25584

foaf:isPrimaryTopicOf

wikipedia-en:Biblical_inspiration