| dbo:abstract
|
- La zurna és un instrument de vent-fusta emprat a la musica tradicional turca. És tracta d'un instrument semblant a un oboè, és cònic i de doble canya, fet a partir de la fusta d'albercoc, el seu so és agut i penetrant. També es coneix com a surnay, birbyne, zurla, surla, sornai, dili tuiduk, zournas o zurma.) (ca)
- La suona (xinès tradicional: 嗩吶; xinès simplificat: 唢呐; pinyin: suǒ nà) també coneguda com a laba (xinès: 喇叭, pinyin: lǎbā) o haidi (xinès: 海笛, pinyin: hǎidí) és un instrument musical de vent semblant al shawm de l'ètnia han de la Xina. Té un so alt i molt agut, amb un rang general de dues octaves, i s'usa amb freqüència en els conjunts de , en particular en aquells que interpreten música a l'aire lliure. és un instrument important dins el floclore del nord de la Xina, en particular de les províncies de Xandong i Henan, on s'utilitza des de temps enrere per a festes i fins militars. Actualment encara s'usa en bodes, funerals o processons acompanyada de shengs, gongs, tambors i altres instruments. Aquests conjunts d'aire i percussió reben el nom de chuida o guchui. A Taiwan també és usat en festivitats o rituals. (ca)
- Zurna (osmansky سرنا, kurdsky zirne) je dechový jazýčkový nástroj ze dřeva s výrazným, pronikavým zvukem, který se využívá ve středoasijské a anatolské hudbě. Jako nástroj osmanských vojenských kapel se zurna rozšířila na Balkán (Albánie, Severní Makedonie, Bulharsko, Řecko), Kavkaz (Ázerbájdžán) a Blízký východ (Irák, Írán, Sýrie). Zurna je pravděpodobně předchůdcem evropského středověkého šalmaje, z něhož vznikl moderní hoboj. Vznikl z ní nejspíš i čínský nástroj . (cs)
- الصرناية أو الزرنة آلة موسيقية هوائية تعمل بالنفخ تتألف من قصبتين وجسمها خشبي حيث يتم النفخ في القصبتين بواسطة الفم، وهي من الآلات الموسيقية الشعبية في شمال العراق وتركيا وأذربيجان وسوريا وإيران في المناطق السريانية ، الآشورية و الأرمنية، ويعتقد أن التسمية فارسية بمعنى (الناي الجهير).تتصف الزرنة بصوت عالٍ جداً لذلك تشكل والطبل ثنائي إلزامي حيث يستخدمان عادة في الاحتفالات الشعبية والأعراس والرقصات الشعبية التراثية في العراء حيث على صوتهما تجري الدبكة عادة. (ar)
- Ο ζουρνάς είναι πνευστό μουσικό όργανο που παίζεται στο κέντρο της Ευρασίας και απαντάται από τα Βαλκάνια έως την Κεντρική Ασία. Συνήθως συνοδεύεται από νταούλι (μπάσο τύμπανο) στη λαϊκή μουσική της Ανατολίας. (el)
- Suona (chinesisch 唢呐, Pinyin suǒ nà) ist ein konisches Doppelrohrblattinstrument, das in der chinesischen Musik gespielt wird. (de)
- La suona (ĉine 唢 唢 aŭ 呐 呐, nome 嗩 嗩 aŭ 吶 吶, pinjine: suǒ nà), nomata ankaŭ laba (ĉine 喇叭, pinjine: lǎbā) aŭ haidi (ĉine 海笛, pinjine: hǎidí) estas ligna blovinstrumento kun duobla anĉo simila al ŝalmo de la Hanoj de Ĉinio. (eo)
- Zurna (türkisch) oder surna, osmanisch سرنا, kurdisch zirne, griechisch ζουρνάς, arabisch زرنة, DMG zurna, bezeichnet in der Türkei und in einigen Nachbarländern, die unter dem Einfluss der osmanischen Musikkultur standen, eine Gruppe von Doppelrohrblattinstrumenten mit trichterförmigem Schallbecher. Sie gehören zu einer großen Familie von Trichteroboen, die mit Abwandlungen des Namens sornay von Nordafrika über den Orient, Zentralasien und Indien bis nach Ostasien verbreitet sind. (de)
- La suona (en chino tradicional, 嗩吶; en chino simplificado, 唢呐; pinyin, suǒ nà), también llamada laba (en chino, 喇叭; pinyin, lǎbā) o haidi (en chino, 海笛; pinyin, hǎidí) es un instrumento de viento similar al shawm de la etnia han de China. Tiene un sonido alto y muy agudo y se utiliza con frecuencia en los conjuntos de música tradicional china, en particular los que llevan a cabo sus interpretaciones al aire libre. Se trata de un importante instrumento en el folclore musical del norte de China, en particular las provincias de Shandong y de Henan, donde durante mucho tiempo ha sido utilizado para fiestas y con fines militares. Aún es utilizado en bodas, funerales y procesiones en combinación con shengs, gongs, tambores y otros instrumentos. Estos conjuntos de aire y percusión reciben el nombre de chuida o guchui. Una versión de la suona es la corneta china, un instrumento que es aún muy utilizado como elemento melódico indispensable en la "conga santiaguera", tipo de música popular imprescindible en fiestas populares en la región oriental de Cuba, cuya capital es Santiago de Cuba, de ahí su nombre. (es)
- El zurna,(en armenio: զուռնա, zuṙna, en armenio antiguo: սուռնա suṙna, en turco: zurna, en turco Otomano: ﺯﻮﺭﻧﺎ zurnā) zourna, zorna, zurla, zokra, surnay, surnai, zamr, zamour o mizmar, es un instrumento de viento de lengüeta doble de la gran familia de los oboes. En África del Norte, es reconocido con los siguientes nombres: algaita, ghaita, rajta, rhaita, etc. En general casi todas las obras que tratan sobre este instrumento insisten en que el término armenio zuṙna o el turco zurna deriva etimológicamente del persa ﺳﺮنﺎ surnā(y) de "سور" (sūr - fiesta, banquete) نای (nāy - caña, flauta), sin embargo, como veremos, no deja de ser etimología popular.En realidad hay fuentes muchísimo más antiguas que las persas para el rastreo etimológico de zuṙna que nos lleva a la época del imperio hitita. El término fue encontrado en los jeroglíficos luvitas como śurna, la etimología de esta palabra es clara, sin embargo no es seguro como debería sonar sí śurna o surna. Deriva del antiguo Indo-Europeo *korn-, del cual en latín cornu, en griego κέρας etc.. Se conoce también una forma vestigial en cuneiforme luvita, donde esta registrada como SI-na-, con el sumerograma SI equivalente a “cuerno”, y la terminación –na- asumiendo la forma de finalización de palabra se puede leer como: śurna.La palabra en esta forma es desconocida en hitita, donde sin embargo encontramos la palabra karawar con el mismo significado. Esta palabra se escribe con el mismo sumerograma de la siguiente manera: SI-ar. Tanto la palabra luvita como la hitita son en última instancia similares y provienen ambos de la misma raíz, del antiguo Indo-Europeo *k-r-n/w. El zurna está extendido notablemente en Turquía, en Irán, en Siria, en Irak, en el Líbano, en Egipto, en el Magreb, en el Níger, así como en Azerbaiyán, en Armenia, en Grecia (también conocido como pipiza y karamouza) y en los Balcanes. Una variación importante es el suona, de China. También existen variaciones en otros lugares de Extremo-Oriente, en Asia central y Sudeste y en la India. En la época del Imperio Otomano, debido a su considerable sonoridad, este instrumentos se utilizan dentro de la música militar de los jenízaros: las (bandas militares otomanas). (es)
- Le suona (chinois simplifié : 唢呐 ; chinois traditionnel : 嗩吶 ; pinyin : suǒ nà), laba (喇叭, lǎbā) ou haidi (海笛, hǎidí, « flûte de mer ») est une chalemie — instrument à vent à anche double — chinoise similaire à la zurna turque, dont il tire son nom. C'est un instrument sonore très fréquent dans le folklore chinois, particulièrement dans la province de Shandong. Il apparaît dans une peinture de la Route de la soie dès le Ve siècle mais ne figure par écrit qu'à partir de la dynastie Ming (1368–1644). C'est un instrument qui a intégré le folklore cubain, sous le nom de Trompeta china (trompette chinoise), à la suite de son importation par des immigrants chinois. (fr)
- La zurna, zourna, zorna, zurla, zokra, surnay, surnai, zamr, zamour (en turc: zurna, en arabe: الغايتة; alghaita, en berbère : zukra, en arménien: Զուռնա, en géorgien: ზურნა; zourna), est un instrument à vent à anche double de la grande famille des hautbois dont les origines sont anatoliennes. Elle tire son nom du persan زورنه (zur : fête, corne ou force et ney : roseau). La zurna s'est répandue dans toutes les contrées sous domination musulmane, notamment en Turquie, en Azerbaïdjan, en Arménie, en Géorgie, en Iran, au Maroc, en Algérie, en Grèce (aussi pipiza et karamouza) et dans les Balkans. Bien des variantes existent par ailleurs en Extrême-Orient (comme la suona en Chine), en Asie centrale et du Sud-Est et en Inde. La zurna est fabriquée en bois de mûrier, de buis ou d'abricotier. La perce est cylindrique pour la partie supérieure, conique pour le pavillon et rappelle son ancêtre, la corne. Elle a huit trous (dont un pour le pouce et un d'accord). Un petit tuyau de bois fendu est inséré dans le conduit principal afin de guider l'air et afin d'en obturer certains trous éventuellement. L’anche double amovible en roseau plié est fixée à un support de métal, qui lui-même est fixé sur une rondelle protectrice en bronze. Elle existe en trois tailles différentes de 22 à 60 cm qui sont parfois jouées simultanément selon les pays. Bien souvent le corps de l'instrument est décoré d'appliques en métal et autres pendeloques. (fr)
- Suona adalah alat musik tiup dari Tiongkok, berupa terompet. Suona memegang peran penting dalam . Sering dipertunjukkan dalam permainan musik secara solo. Suona dapat terbuat dari kayu dengan banyak ragam model dan memiliki sejarah yang panjang. Berbentuk kerucut dan berlobang 7 buah di bagian depan dan 1 di bagian belakang. Bahan dasarnya yang dari kayu ditutup dengan sebuah pipa tembaga dan kuningan sebagai corong. Suona dapat menghasilkan bunyi bervariasi, dari suara yang sangat keras dan mendalam, sehingga sangat cocok untuk menggambarkan emosi kegembiraan dan kesedihan. Dimainkan pada acara pernikahan, prosesi pemakaman dan militer. Tetapi alat musik ini juga menjadi lembut dan sentimental, tergantung pada cara peniupan. Ia sering digunakan sebagai instrumen pendamping untuk opera-opera daerah Cina. Tiga bagian dari suona, yaitu pipa, peluit dan terompet dapat dipisahkan dan dimainkan sendiri-sendiri, yang bahkan dapat memberikan lebih banyak kemungkinan bagi pemainnya untuk berkreasi. Bunyi siulan, kegembiraan dan suara melengking membuatnya mampu menirukan suara nyanyian burung. Suona solo yang paling populer adalah "Bai Niao Chao Feng" (Penghormatan pada burung hong) yang menceritakan ratusan burung bernyanyi memberi hormat pada burung hong. Dalam sistem pentatonik Cina, bunyi suona berjarak 2 oktaf, yang tidak sama dengan konsep nada barat. Oleh karena itu, saat tampil bersama orkestra Barat, para pemain suona akan membawa bersama mereka lebih dari satu alat instrumen untuk mengimbangi skala pada nada-nada musik Barat. Pada abad ke-20, jarak bunyi suona diperluas dan suona dengan nada lebih tinggi dan lebih rendah telah diciptakan. Suona bass dapat lebih dari 1 yard, dan yang terkecil panjangnya hanya beberapa inci. (in)
- Zurna (bahasa Armenia: զուռնա) adalah sebuah alat musik tiup yang dimainkan di Eurasia tengah, Asia barat, dan sebagian Afrika Utara. Biasanya disertai dengan davul (bass drum) dalam musik rakyat Anatolia dan Asyur. Zurna, seperti duduk dan kaval, adalah alat musik tiup kayu yang digunakan untuk memainkan musik rakyat. Zurna terbuat dari kayu pohon buah yang tumbuh lambat dan keras seperti prem atau aprikot. Ada beberapa jenis zurnas. Yang terpanjang (dan bernada terendah) adalah kaba zurna, digunakan di Turki barat dan Bulgaria, yang terpendek (dan bernada tertinggi), yang dapat dibuat dari tulang, adalah zurna yang dimainkan di Messolonghi dan desa-desa lain di wilayah Aetolia-Acarnania di Yunani. (in)
- Suona (IPA: /swoʊˈnɑː/, traditional Chinese: 嗩吶; simplified Chinese: 唢呐; pinyin: suǒnà), also called dida (from Cantonese 啲咑/啲打 [dīdá]), laba or haidi, is a traditional Chinese music instrument with double-reed horn. The suona's basic design originated in ancient Iran, then called "Surna". Suona appeared in China around the 3rd century. It had a distinctively loud and high-pitched sound, and was used frequently in Chinese traditional music ensembles, particularly in those that perform outdoors. It was an important instrument in the folk music of northern China, particularly in provinces of Shandong and Henan, where it has long been used for festival and military purposes. It is still being used, in combination with sheng mouth organs, gongs, drums, and sometimes other instruments in weddings and funeral processions. Such wind and percussion ensembles are called chuida (Chinese: 吹打; pinyin: chuīdǎ; Zhuyin Fuhao: ㄔㄨㄟ ㄉㄚˇ) or guchui (Chinese: 鼓吹; pinyin: gǔchuì; Zhuyin Fuhao: ㄍㄨˇ ㄔㄨㄟˋ; this name refers to the suona itself in Taiwanese Hokkien). Stephen Jones has written extensively on its use in ritual music of Shanxi province. It was also common in the ritual music of Southeast China. In Taiwan, it was an essential element of ritual music that accompanied Daoist performances of both auspicious and inauspicious rites, i.e., those for both the living and the dead. One of the most famous piece that uses suona as the leading instrument is called "Bai Niao Chao Feng" (Chinese: 百鳥朝鳳). The movie Song of the Phoenix casts the rise and fall of the popularity of suona in modern Chinese musical history. (en)
- La suona (Cinese tradizionale: 嗩吶T, Cinese semplificato: 唢呐S, Pinyin: suǒnàP), chiamato anche lǎbā (喇叭) or hǎidí, (海笛) è un sorna cinese (un antico strumento a fiato iraniano, un corno a doppia ancia). Ha un suono particolarmente forte e acuto, ed è usato frequentemente nei gruppi di musica tradizionale cinese, in particolare quelli che si esibiscono all'aperto. È uno strumento importante nella musica popolare della Cina settentrionale, in particolare nelle province di Shandong e Henan, dove è stato a lungo utilizzato per scopi di festival e militari. È ancora usato, in combinazione con gli organi a bocca sheng, i gong, i tamburi e talvolta altri strumenti, nelle processioni per i matrimoni e i funerali. Tali gruppi di strumenti a fiato e percussioni sono chiamati chuida o guchui. Stephen Jones ha scritto diffusamente sul suo uso nella musica rituale della provincia dello Shanxi. È anche comune nella musica rituale della Cina sud-orientale. A Taiwan, costituisce un elemento essenziale della musica rituale che accompagna le esibizioni daoiste di riti sia di buon auspicio che di cattivo auspicio, cioè quelli sia per i vivi che per i morti. (it)
- ズルナ（トルコ語: zurna）は西アジア諸国における民俗楽器の1つで、ダブルリード型の木管楽器である。 トルコの代表的な楽器である。 (ja)
- 주르나(튀르키예어: zurna ←페르시아어: سرنا sornâ)는 서아시아와 북아프리카에서 쓰이는 목관악기의 일종이다.
* (ko)
- La zurna o surnay è uno strumento musicale a fiato utilizzato in diversi paesi musulmani. È anche chiamata surnay, birbynė, lettish horn, surla, sornai, zournas e zurma. Ne esistono due differenti tipologie:
* ancia semplice e tubo cilindrico
* ancia doppia a canna conica. Quest'ultimo ha dato origine all'oboe. (it)
- De zurna (Turkije, Azerbeidzjan, Armenië), zurla (Balkan) of zirne (Koerdistan) is een dubbelrietvolkshobo (of schalmei) met een conische boring, die vooral in combinatie met drums als de davul of tupan gebruikt wordt. Het instrument heeft een scherpe penetrerende toon, en wordt mede daarom vooral in de openlucht gebruikt, voor het spelen van volksmelodieën. Dit is vergelijkbaar met de manier waarop schalmeien in West-Europa vooral in de middeleeuwen gebruikt werden. Gerelateerde instrumenten zijn de Marokkaanse r(h)aita of ghaita, de Egyptische mizmar, de Chinese en de Bretonse bombarde. De zurna en vergelijkbare instrumenten behoren tot de oudste dubbelriet instrumenten ter wereld, samen met de cilindrische dubbelriet neef, de duduk, die een veel zachter timbre heeft. (nl)
- チャルメラとは、オーボエと同じ、2枚リードの木管楽器の一種である。チャルメルともいう。 (ja)
- Suona (kinesiska: 唢呐), är ett kinesiskt blåsinstrument med rötter i Centralasien eller Persien (se zurna). Det spelas med dubbla rörblad, har en konisk borrning och är försett med ett klockstycke av mässing. Suona, som troligen kom till Kina redan på 300-talet men först omnämns i skriftliga källor från Mingdynastin, är ett mycket gällt och högljutt instrument som lämpar sig väl för spel utomhus. Det är framför allt vanligt i blåsorkestrar i Nordkina och används gärna vid exempelvis traditionella kinesiska högtider, bröllop och begravningar. (sv)
- Surma (mac. Зурла, zurla; per. سرنای, surnāi; tur. zurna) – instrument muzyczny z grupy instrumentów dętych drewnianych, w innej systematyce aerofonów stroikowych. (pl)
- Сона (кит. трад. 嗩吶, упр. 唢呐, пиньинь suǒnà), также лаба (кит. упр. 喇叭, пиньинь lǎbā) или заморская флейта (кит. упр. 海笛, пиньинь hǎidí) — китайский язычковый музыкальный инструмент. Ближайшим родственником соны является европейский шалмей. Обладает громким и пронзительным звуком. Наиболее популярна сона в северном Китае, особенно в провинциях Шаньдун и Хэнань, где она с давних пор использовалась на празднествах и в армии. Сона до сих пор используется в свадебных и похоронных церемониях. За пределами Китая особенно популярна на Кубе, куда была завезена китайскими иммигрантами . (ru)
- En zurna (eller zurla) är en typ blåsinstrument med dubbelt rörblad och konisk borrning, som förekommer på Balkan. Den går också under namnet sopile i Mellanöstern och Italien. I Europa känner man främst till zurnan under namnet skalmeja. I Armenien, Syrien , Irak , Iran och Turkiet spelas den traditionellt till bröllop. Zurna är ett träblåsinstrument med trolig härkomst redan från Syrien och Irak vid 200 e.Kr. Instrumentet kom vid 900-1000 e.Kr till Europa och blev väldigt populärt ända fram till 1700-talet. Utformningen förändrades något under dessa 700 år men inte mycket, främst gjordes zurnan längre för att få mörkare ljud, bytte vassblad och utvecklade slutligen ett hölje runt vassbladen så de inte behövde vara inne i munnen. Instrumentet används mycket inom den Syrianska/Assyriska folkmusiken i många länder men mest och först i Irak och Syrien, alltså nuvarande Mesopotamien och i Armenien. Det används mestadels utomhus då det är väldigt högljutt och kombineras ofta med en stor trumma. Vid en större grupp har man en mindre (20-35cm) zurna som spelar melodin och en större (40-60 cm) som fungerar som en bordun. Att spela med den större bordunpipan är speciellt vanligt på Balkan. Instrumentet är ofta tillverkat i körsbär eller plommonträ och är format som en tratt vid utblåset och en hållare för rörbladen vid munstycket. Med åtta hål (ett på undersidan) kan man spela olika toner. (sv)
- Со́на, суо́на (з кит. трад. 嗩吶, спр. 唢呐, піньїнь: suǒnà) або ла́ба (кит. спр. 喇叭, піньїнь: lǎbā), або гаі́ді (кит. спр. 海笛, піньїнь: hǎidí) — це . Інструмент має гучний та пронизливий звук, часто саме через його чітке і характерне звучання використовується в китайських традиційних музичних колективах під час їх гри на відкритому повітрі. Сона відіграє важливу роль у народній музиці Північного Китаю, особливо в провінціях Шаньдун і Хенань, де вона вже з давніх-давен використовувалася як невід'ємний атрибут фестивалів (включно із подіями військового значення). Інструмент також поширений у ритуальної музиці Південно-Східного Китаю та Тайвані. В останній вона є важливим елементом похоронної музики, яка супроводжує даоські вистави як сприятливих, так і несприятливих обрядів, тобто, обрядів як для живих, так і для мертвих душ. Сьогодні музиканти сону зазвичай поєднують із шеном, гонгами, барабанами, а іноді й іншими інструментами на весільних та похоронних процесіях. Такі ударно-духові ансамблі називаються chuida або guchui. Стівен Джонс (британський письменник?) зазначав про широке сьогочасне використання Сони в ритуальній музиці провінції Шаньсі. (uk)
- Zurna (em armênio: զուռնա, zuṙna, em armênio antigo: սուռնա suṙna, turco: zurna, turco otomano: ﺰﻮﺮﻨﺎ zurnâ), é um instrumento de sopro tocado na Eurásia central, no o. Geralmente é acompanhado por um davul (bumbo) na música folclórica da Anatólia e da Assíria. Durante muito tempo, a zurna, em vez do clarinete, foi o instrumento de sopro mais característico dos músicos romanos na Turquia. Consiste em um tubo de madeira que se alarga na extremidade de forma cônica, e cinco ou sete orifícios para os dedos; é uma parente distante da da Ásia central ou do árabe; no passado, esse instrumento era confeccionado de madeira mas modernamente é produzido em outros materiais, seu comprimento varia de 45 a 60 centímetros e mesmo além. A zurna do Azerbaijão é semelhante, mas não a mesmo conhecida na Turquia. A zurna azeri é uma charamela cônica, muitas vezes esmaltada e ornamentada com lazurita e prata, com um som estridente. (pt)
- Зурна́ (сурна, сурнай, азерб. и тур. zurna, курд. zirne, арм. զուռնա, греч. ζουρνάς, узб. сурнай, surnay,чуваш. сӑрнай, перс. سرنای, сорнай, سورنای, сурнай, карач.-балк. сарнай, сырыйна, серб. и макед. зурла,флейта, кирг. сурнай) — язычковый деревянный духовой музыкальный инструмент с двойной тростью, распространённый на Ближнем и Среднем Востоке, Индии, Средней Азии, Малой Азии, Кавказе, Балканах. Представляет собой деревянную трубку с раструбом и несколькими (обычно 8—9) отверстиями (одно из которых находится на противоположной остальным стороне). Зурна находится в близком родстве с гобоем (имеет такую же двойную трость) и считается одним из его предшественников. Диапазон зурны — около полутора октав диатонического или хроматического звукоряда, тембр яркий и пронзительный. Музыкант, играющий на зурне, называется зурначи́ (слово не склоняется). Широко распространён инструментальный ансамбль трёх музыкантов, в котором один зурначи — уста́ играет мелодию, другой вторит ему долгими протяжными звуками на главных ступенях лада, а третий музыкант выбивает сложную, разнообразно варьируемую ритмическую основу на ударном инструменте — дхоле(доли), нагаре или давуле. Из-за громкого резкого звучания зурну в основном применяют на открытом воздухе, тогда как в закрытых помещениях используют балабан (дудук). (ru)
- Туйду́к, тюйду́к, також зурна́ (тур. surna, zurna < перс. surna(j)) — народний духовий інструмент з тростини, поширений в країнах Близького та Середнього Сходу. Має три види: карги-туйдук — поздовжня відкрита флейта з мундштуком, 6-7-ма ігровими отворами. Звук несильний, шиплячий; дилі-туйдук — язичковий інструмент з відкритим стволом, 3-4-ма ігровими отворами. Звук різкий, гугнявий; гошадилі-туйдук — подвійний різновид дилі-туйдук. Усі різновиди туйдуків застосовуються як сольні та акомпануючі інструменти. Зурна — традиційний музичний інструмент понтійських греків та кримських татар. Від турецького surna, zurna походить й українське «сурма». (uk)
- 唢呐是一種双簧管樂器，也叫唢奈、苏尔奈、金口角、号笛，在閩東語、粵語、閩南泉漳語、潮州話中稱為「的禾」(粵拼︰Di1 Daa2; 啲打)、「吹」、臺灣閩南語中則稱為「鼓吹」（白話字：kó͘-chhoe/kó͘-chhe）。 傳統嗩吶音色明亮、音量大，管身木制，成圆椎环节状形，上端装有带蘆葦材质的「哨子」（簧片、哨片）的木管，下端套着一个铜制喇叭口稱為「碗」。現代加鍵嗩吶的外型則更像交響樂團中的雙簧管。 (zh)
- 土耳其唢呐（土耳其語：zurna）是流行于土耳其和前奥斯曼帝国属地（外高加索、巴尔干等）的一种双簧管乐器，与、中国唢呐、印度唢呐类似。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La zurna és un instrument de vent-fusta emprat a la musica tradicional turca. És tracta d'un instrument semblant a un oboè, és cònic i de doble canya, fet a partir de la fusta d'albercoc, el seu so és agut i penetrant. També es coneix com a surnay, birbyne, zurla, surla, sornai, dili tuiduk, zournas o zurma.) (ca)
- Zurna (osmansky سرنا, kurdsky zirne) je dechový jazýčkový nástroj ze dřeva s výrazným, pronikavým zvukem, který se využívá ve středoasijské a anatolské hudbě. Jako nástroj osmanských vojenských kapel se zurna rozšířila na Balkán (Albánie, Severní Makedonie, Bulharsko, Řecko), Kavkaz (Ázerbájdžán) a Blízký východ (Irák, Írán, Sýrie). Zurna je pravděpodobně předchůdcem evropského středověkého šalmaje, z něhož vznikl moderní hoboj. Vznikl z ní nejspíš i čínský nástroj . (cs)
- الصرناية أو الزرنة آلة موسيقية هوائية تعمل بالنفخ تتألف من قصبتين وجسمها خشبي حيث يتم النفخ في القصبتين بواسطة الفم، وهي من الآلات الموسيقية الشعبية في شمال العراق وتركيا وأذربيجان وسوريا وإيران في المناطق السريانية ، الآشورية و الأرمنية، ويعتقد أن التسمية فارسية بمعنى (الناي الجهير).تتصف الزرنة بصوت عالٍ جداً لذلك تشكل والطبل ثنائي إلزامي حيث يستخدمان عادة في الاحتفالات الشعبية والأعراس والرقصات الشعبية التراثية في العراء حيث على صوتهما تجري الدبكة عادة. (ar)
- Ο ζουρνάς είναι πνευστό μουσικό όργανο που παίζεται στο κέντρο της Ευρασίας και απαντάται από τα Βαλκάνια έως την Κεντρική Ασία. Συνήθως συνοδεύεται από νταούλι (μπάσο τύμπανο) στη λαϊκή μουσική της Ανατολίας. (el)
- Suona (chinesisch 唢呐, Pinyin suǒ nà) ist ein konisches Doppelrohrblattinstrument, das in der chinesischen Musik gespielt wird. (de)
- La suona (ĉine 唢 唢 aŭ 呐 呐, nome 嗩 嗩 aŭ 吶 吶, pinjine: suǒ nà), nomata ankaŭ laba (ĉine 喇叭, pinjine: lǎbā) aŭ haidi (ĉine 海笛, pinjine: hǎidí) estas ligna blovinstrumento kun duobla anĉo simila al ŝalmo de la Hanoj de Ĉinio. (eo)
- Zurna (türkisch) oder surna, osmanisch سرنا, kurdisch zirne, griechisch ζουρνάς, arabisch زرنة, DMG zurna, bezeichnet in der Türkei und in einigen Nachbarländern, die unter dem Einfluss der osmanischen Musikkultur standen, eine Gruppe von Doppelrohrblattinstrumenten mit trichterförmigem Schallbecher. Sie gehören zu einer großen Familie von Trichteroboen, die mit Abwandlungen des Namens sornay von Nordafrika über den Orient, Zentralasien und Indien bis nach Ostasien verbreitet sind. (de)
- ズルナ（トルコ語: zurna）は西アジア諸国における民俗楽器の1つで、ダブルリード型の木管楽器である。 トルコの代表的な楽器である。 (ja)
- 주르나(튀르키예어: zurna ←페르시아어: سرنا sornâ)는 서아시아와 북아프리카에서 쓰이는 목관악기의 일종이다.
* (ko)
- La zurna o surnay è uno strumento musicale a fiato utilizzato in diversi paesi musulmani. È anche chiamata surnay, birbynė, lettish horn, surla, sornai, zournas e zurma. Ne esistono due differenti tipologie:
* ancia semplice e tubo cilindrico
* ancia doppia a canna conica. Quest'ultimo ha dato origine all'oboe. (it)
- De zurna (Turkije, Azerbeidzjan, Armenië), zurla (Balkan) of zirne (Koerdistan) is een dubbelrietvolkshobo (of schalmei) met een conische boring, die vooral in combinatie met drums als de davul of tupan gebruikt wordt. Het instrument heeft een scherpe penetrerende toon, en wordt mede daarom vooral in de openlucht gebruikt, voor het spelen van volksmelodieën. Dit is vergelijkbaar met de manier waarop schalmeien in West-Europa vooral in de middeleeuwen gebruikt werden. Gerelateerde instrumenten zijn de Marokkaanse r(h)aita of ghaita, de Egyptische mizmar, de Chinese en de Bretonse bombarde. De zurna en vergelijkbare instrumenten behoren tot de oudste dubbelriet instrumenten ter wereld, samen met de cilindrische dubbelriet neef, de duduk, die een veel zachter timbre heeft. (nl)
- チャルメラとは、オーボエと同じ、2枚リードの木管楽器の一種である。チャルメルともいう。 (ja)
- Suona (kinesiska: 唢呐), är ett kinesiskt blåsinstrument med rötter i Centralasien eller Persien (se zurna). Det spelas med dubbla rörblad, har en konisk borrning och är försett med ett klockstycke av mässing. Suona, som troligen kom till Kina redan på 300-talet men först omnämns i skriftliga källor från Mingdynastin, är ett mycket gällt och högljutt instrument som lämpar sig väl för spel utomhus. Det är framför allt vanligt i blåsorkestrar i Nordkina och används gärna vid exempelvis traditionella kinesiska högtider, bröllop och begravningar. (sv)
- Surma (mac. Зурла, zurla; per. سرنای, surnāi; tur. zurna) – instrument muzyczny z grupy instrumentów dętych drewnianych, w innej systematyce aerofonów stroikowych. (pl)
- Сона (кит. трад. 嗩吶, упр. 唢呐, пиньинь suǒnà), также лаба (кит. упр. 喇叭, пиньинь lǎbā) или заморская флейта (кит. упр. 海笛, пиньинь hǎidí) — китайский язычковый музыкальный инструмент. Ближайшим родственником соны является европейский шалмей. Обладает громким и пронзительным звуком. Наиболее популярна сона в северном Китае, особенно в провинциях Шаньдун и Хэнань, где она с давних пор использовалась на празднествах и в армии. Сона до сих пор используется в свадебных и похоронных церемониях. За пределами Китая особенно популярна на Кубе, куда была завезена китайскими иммигрантами . (ru)
- 唢呐是一種双簧管樂器，也叫唢奈、苏尔奈、金口角、号笛，在閩東語、粵語、閩南泉漳語、潮州話中稱為「的禾」(粵拼︰Di1 Daa2; 啲打)、「吹」、臺灣閩南語中則稱為「鼓吹」（白話字：kó͘-chhoe/kó͘-chhe）。 傳統嗩吶音色明亮、音量大，管身木制，成圆椎环节状形，上端装有带蘆葦材质的「哨子」（簧片、哨片）的木管，下端套着一个铜制喇叭口稱為「碗」。現代加鍵嗩吶的外型則更像交響樂團中的雙簧管。 (zh)
- 土耳其唢呐（土耳其語：zurna）是流行于土耳其和前奥斯曼帝国属地（外高加索、巴尔干等）的一种双簧管乐器，与、中国唢呐、印度唢呐类似。 (zh)
- La suona (xinès tradicional: 嗩吶; xinès simplificat: 唢呐; pinyin: suǒ nà) també coneguda com a laba (xinès: 喇叭, pinyin: lǎbā) o haidi (xinès: 海笛, pinyin: hǎidí) és un instrument musical de vent semblant al shawm de l'ètnia han de la Xina. Té un so alt i molt agut, amb un rang general de dues octaves, i s'usa amb freqüència en els conjunts de , en particular en aquells que interpreten música a l'aire lliure. és un instrument important dins el floclore del nord de la Xina, en particular de les províncies de Xandong i Henan, on s'utilitza des de temps enrere per a festes i fins militars. Actualment encara s'usa en bodes, funerals o processons acompanyada de shengs, gongs, tambors i altres instruments. Aquests conjunts d'aire i percussió reben el nom de chuida o guchui. A Taiwan també és usat en (ca)
- La suona (en chino tradicional, 嗩吶; en chino simplificado, 唢呐; pinyin, suǒ nà), también llamada laba (en chino, 喇叭; pinyin, lǎbā) o haidi (en chino, 海笛; pinyin, hǎidí) es un instrumento de viento similar al shawm de la etnia han de China. Tiene un sonido alto y muy agudo y se utiliza con frecuencia en los conjuntos de música tradicional china, en particular los que llevan a cabo sus interpretaciones al aire libre. Se trata de un importante instrumento en el folclore musical del norte de China, en particular las provincias de Shandong y de Henan, donde durante mucho tiempo ha sido utilizado para fiestas y con fines militares. Aún es utilizado en bodas, funerales y procesiones en combinación con shengs, gongs, tambores y otros instrumentos. Estos conjuntos de aire y percusión reciben el nomb (es)
- El zurna,(en armenio: զուռնա, zuṙna, en armenio antiguo: սուռնա suṙna, en turco: zurna, en turco Otomano: ﺯﻮﺭﻧﺎ zurnā) zourna, zorna, zurla, zokra, surnay, surnai, zamr, zamour o mizmar, es un instrumento de viento de lengüeta doble de la gran familia de los oboes. En África del Norte, es reconocido con los siguientes nombres: algaita, ghaita, rajta, rhaita, etc. En la época del Imperio Otomano, debido a su considerable sonoridad, este instrumentos se utilizan dentro de la música militar de los jenízaros: las (bandas militares otomanas). (es)
- Suona adalah alat musik tiup dari Tiongkok, berupa terompet. Suona memegang peran penting dalam . Sering dipertunjukkan dalam permainan musik secara solo. Suona dapat terbuat dari kayu dengan banyak ragam model dan memiliki sejarah yang panjang. Berbentuk kerucut dan berlobang 7 buah di bagian depan dan 1 di bagian belakang. Bahan dasarnya yang dari kayu ditutup dengan sebuah pipa tembaga dan kuningan sebagai corong. (in)
- Zurna (bahasa Armenia: զուռնա) adalah sebuah alat musik tiup yang dimainkan di Eurasia tengah, Asia barat, dan sebagian Afrika Utara. Biasanya disertai dengan davul (bass drum) dalam musik rakyat Anatolia dan Asyur. Zurna, seperti duduk dan kaval, adalah alat musik tiup kayu yang digunakan untuk memainkan musik rakyat. (in)
- La zurna, zourna, zorna, zurla, zokra, surnay, surnai, zamr, zamour (en turc: zurna, en arabe: الغايتة; alghaita, en berbère : zukra, en arménien: Զուռնա, en géorgien: ზურნა; zourna), est un instrument à vent à anche double de la grande famille des hautbois dont les origines sont anatoliennes. Elle tire son nom du persan زورنه (zur : fête, corne ou force et ney : roseau). Elle existe en trois tailles différentes de 22 à 60 cm qui sont parfois jouées simultanément selon les pays. Bien souvent le corps de l'instrument est décoré d'appliques en métal et autres pendeloques. (fr)
- Le suona (chinois simplifié : 唢呐 ; chinois traditionnel : 嗩吶 ; pinyin : suǒ nà), laba (喇叭, lǎbā) ou haidi (海笛, hǎidí, « flûte de mer ») est une chalemie — instrument à vent à anche double — chinoise similaire à la zurna turque, dont il tire son nom. (fr)
- Suona (IPA: /swoʊˈnɑː/, traditional Chinese: 嗩吶; simplified Chinese: 唢呐; pinyin: suǒnà), also called dida (from Cantonese 啲咑/啲打 [dīdá]), laba or haidi, is a traditional Chinese music instrument with double-reed horn. The suona's basic design originated in ancient Iran, then called "Surna". Suona appeared in China around the 3rd century. It had a distinctively loud and high-pitched sound, and was used frequently in Chinese traditional music ensembles, particularly in those that perform outdoors. It was an important instrument in the folk music of northern China, particularly in provinces of Shandong and Henan, where it has long been used for festival and military purposes. It is still being used, in combination with sheng mouth organs, gongs, drums, and sometimes other instruments in weddin (en)
- La suona (Cinese tradizionale: 嗩吶T, Cinese semplificato: 唢呐S, Pinyin: suǒnàP), chiamato anche lǎbā (喇叭) or hǎidí, (海笛) è un sorna cinese (un antico strumento a fiato iraniano, un corno a doppia ancia). Ha un suono particolarmente forte e acuto, ed è usato frequentemente nei gruppi di musica tradizionale cinese, in particolare quelli che si esibiscono all'aperto. È uno strumento importante nella musica popolare della Cina settentrionale, in particolare nelle province di Shandong e Henan, dove è stato a lungo utilizzato per scopi di festival e militari. È ancora usato, in combinazione con gli organi a bocca sheng, i gong, i tamburi e talvolta altri strumenti, nelle processioni per i matrimoni e i funerali. Tali gruppi di strumenti a fiato e percussioni sono chiamati chuida o guchui. Stephen (it)
- Zurna (em armênio: զուռնա, zuṙna, em armênio antigo: սուռնա suṙna, turco: zurna, turco otomano: ﺰﻮﺮﻨﺎ zurnâ), é um instrumento de sopro tocado na Eurásia central, no o. Geralmente é acompanhado por um davul (bumbo) na música folclórica da Anatólia e da Assíria. Durante muito tempo, a zurna, em vez do clarinete, foi o instrumento de sopro mais característico dos músicos romanos na Turquia. A zurna do Azerbaijão é semelhante, mas não a mesmo conhecida na Turquia. A zurna azeri é uma charamela cônica, muitas vezes esmaltada e ornamentada com lazurita e prata, com um som estridente. (pt)
- Зурна́ (сурна, сурнай, азерб. и тур. zurna, курд. zirne, арм. զուռնա, греч. ζουρνάς, узб. сурнай, surnay,чуваш. сӑрнай, перс. سرنای, сорнай, سورنای, сурнай, карач.-балк. сарнай, сырыйна, серб. и макед. зурла,флейта, кирг. сурнай) — язычковый деревянный духовой музыкальный инструмент с двойной тростью, распространённый на Ближнем и Среднем Востоке, Индии, Средней Азии, Малой Азии, Кавказе, Балканах. Диапазон зурны — около полутора октав диатонического или хроматического звукоряда, тембр яркий и пронзительный. (ru)
- En zurna (eller zurla) är en typ blåsinstrument med dubbelt rörblad och konisk borrning, som förekommer på Balkan. Den går också under namnet sopile i Mellanöstern och Italien. I Europa känner man främst till zurnan under namnet skalmeja. I Armenien, Syrien , Irak , Iran och Turkiet spelas den traditionellt till bröllop. (sv)
- Туйду́к, тюйду́к, також зурна́ (тур. surna, zurna < перс. surna(j)) — народний духовий інструмент з тростини, поширений в країнах Близького та Середнього Сходу. Має три види: карги-туйдук — поздовжня відкрита флейта з мундштуком, 6-7-ма ігровими отворами. Звук несильний, шиплячий; дилі-туйдук — язичковий інструмент з відкритим стволом, 3-4-ма ігровими отворами. Звук різкий, гугнявий; гошадилі-туйдук — подвійний різновид дилі-туйдук. Усі різновиди туйдуків застосовуються як сольні та акомпануючі інструменти. (uk)
- Со́на, суо́на (з кит. трад. 嗩吶, спр. 唢呐, піньїнь: suǒnà) або ла́ба (кит. спр. 喇叭, піньїнь: lǎbā), або гаі́ді (кит. спр. 海笛, піньїнь: hǎidí) — це . Інструмент має гучний та пронизливий звук, часто саме через його чітке і характерне звучання використовується в китайських традиційних музичних колективах під час їх гри на відкритому повітрі. Сона відіграє важливу роль у народній музиці Північного Китаю, особливо в провінціях Шаньдун і Хенань, де вона вже з давніх-давен використовувалася як невід'ємний атрибут фестивалів (включно із подіями військового значення). Інструмент також поширений у ритуальної музиці Південно-Східного Китаю та Тайвані. В останній вона є важливим елементом похоронної музики, яка супроводжує даоські вистави як сприятливих, так і несприятливих обрядів, тобто, обрядів як (uk)
|
