| dbo:abstract
|
- Lysis je Platónův dialog o přátelství. Hlavními osobami jsou kromě Sókrata zamilovaný Hipotales, jeho láska – chlapec Lysis, kamarád Lysise Mexenus a oponent Hipotala Ktesipos. (cs)
- ليسيس (باليونانية: Λύσις) هو حوار أفلاطوني يناقش فيه طبيعة الصداقة. ويصنف عادة ضمن حواراته المبكرة. الشخصيات الرئيسية هي سقراط، والأولاد ليسيس ومينيكسينوس وهم صديقان، وكذلك هيبوثالس، الذي يرتبط مع ليسيس بحب غير مشروط، وبالتالي يخفي نفسه وراء المستمعين بعد المحادثة الأولى. يقترح سقراط أربعة مفاهيم ممكنة بشأن الطبيعة الحقيقية للصداقة:
* الصداقة بين أناس متماثلين، وفسرها سقراط بأنها صداقة بين رجال صالحين.
* الصداقة بين أناس متباينين.
* الصداقة بين أناس الذين ليسوا صالحين أو سيئين وصالحين.
* الصداقة الناشئة تدريجيا: صداقة بين الذين لهم صلة قرابة (οἰκεῖοι "لا أقارب") وفقا لطبيعة نفوسهم. من بين جميع هذه الخيارات، يعتقد سقراط أن الإمكانية المنطقية الوحيدة هي الصداقة بين الناس الأخيار والذين هم ليسوا بالأخيار أو الأشرار. في النهاية، يبدو أن سقراط تجاهل كل هذه الأفكار واعتبرها خاطئة، رغم أن تفنيده شبه المنطقي يحمل تلميحات قوية بالسخرية منها. (ar)
- Lisis és un diàleg de Plató sobre la naturalesa de l'amistat. Generalment és classificat com un diàleg de joventut.Els personatges principals són Sòcrates, els nois Lisis i Menexeu, que són amics també d'Hippothales, el qual està secretament enamorat de Lisis. Després de la primera conversa inicial, Hippothales s'amaga entre els oients. Sòcrates proposa quatre possibles nocions sobre la veritable naturalesa de l'amistat:
* 1. Amistat entre gent que és similar, interpretada per Sòcrates com a amistat entre humans bons.
* 2. Amistat entre gent que és diferent.
* 3. Amistat entre gent que no és ni bona ni dolenta i la bona gent, en presència del mal.
* 4. Gradualment emergent: amistat entre aquells que són similars (oikeioi - no afins) per la naturalesa de les seves ànimes. Al final, Sòcrates sembla descartar totes aquestes idees com a equivocades, encara que les seves refutacions paralògiques tenen forts indicis d'ironia sobre aquestes. (ca)
- Der Lysis (altgriechisch Λύσις Lýsis) ist ein in Dialogform verfasstes Werk des griechischen Philosophen Platon. Den Inhalt bildet ein fiktives, literarisch gestaltetes Gespräch. Platons Lehrer Sokrates diskutiert mit den Knaben Lysis und Menexenos. Anwesend sind ferner die etwas älteren Jugendlichen Hippothales und Ktesippos. Das Thema des Dialogs ist die Freundschaft – insbesondere die erotische Freundschaft – und allgemein die begehrende Liebe. Dafür verwendet Platon hier neben érōs auch den Begriff philía, der sonst gewöhnlich eine sanfte, nicht mit Begierde verbundene Zuneigung oder Freundschaft bezeichnet. In dem homoerotisch geprägten Milieu, in dem sich die Gesprächspartner bewegen, geht es um gleichgeschlechtliche Anziehung, wobei Männer, Jugendliche oder Knaben beteiligt sein können. Es wird erörtert, welches Bedürfnis einer solchen Anziehung zugrunde liegt, worauf die Begierde letztlich abzielt, zwischen welchen Arten von Personen Freundschaft möglich ist und wie Liebe mit Ethik zusammenhängt. Sokrates, der als Fachmann auf dem Gebiet der Erotik auftritt, stellt ein weites Verständnis von philia zur Diskussion, das nicht nur Freundschaften und Liebesbeziehungen umfasst, sondern auch einseitige Liebe. „Freund“ oder „Liebhaber“ ist demnach auch jemand, der erotisch begehrt, ohne dass seine Liebe erwidert wird. Diese Auffassung erweist sich jedoch als problematisch. Tückisch ist die Frage, ob man das liebt, was man selbst schon hat, oder das, was einem fehlt; beide Annahmen führen in Schwierigkeiten. Die angestrebte Klärung der Voraussetzungen von Freundschaft und erotischer Anziehung gelingt nicht, sondern der Dialog endet in einer Aporie (Ratlosigkeit). Der Lysis bildet den Ausgangspunkt der Auseinandersetzung mit der Freundschaftsthematik in der westlichen Philosophie. (de)
- Ο Λύσις είναι πλατωνικός διάλογος της πρώτης περιόδου, στον οποίο εξετάζεται το ζήτημα της φιλίας. Γίνεται απόπειρα να οριστεί η έννοιά της και να εξακριβωθεί ποιοι και γιατί γίνονται φίλοι. Αντικείμενο είναι η ομόφυλη φιλία, η οποία στους αρχαίους Έλληνες είχε ιδιαίτερη σημασία, καθώς αντιπροσώπευε δεσμό διαφορετικό από τους οικογενειακούς και τους καθαυτό ερωτικούς, χωρίς παρά ταύτα να στερείται στοιχείων στοργής ή πάθους, τα οποία συχνά ολοκλήρωναν τον ξεχωριστό χαρακτήρα της. (el)
- Lisis (en griego Λύσις), también llamado Sobre la amistad, es uno de los diálogos escritos por Platón, perteneciente a su primer periodo que trata sobre la búsqueda de una única definición de la naturaleza de la virtud de la amistad. (es)
- Le Lysis (ou Sur l’Amitié, en grec ancien : Λύσις) est un dialogue de Platon. Il appartient à la série dite des « Premiers dialogues », composés à l’époque où l’auteur était encore jeune. Ce texte est essentiellement un monologue de Socrate, lequel sait intéresser et captiver son auditoire composé de plusieurs jeunes gens. Si l’on en croit une anecdote rapportée par Diogène Laërce, Platon aurait écrit ce dialogue très tôt, du vivant de Socrate, qui se serait exclamé à la lecture du dialogue : « Que de choses ce jeune homme me fait dire auxquelles je n’ai jamais pensé ! ». Il a vraisemblablement été composé plus tardivement, après le Lachès ou le Charmide, car des éléments fondamentaux du système platonicien y sont déjà perceptibles. (fr)
- Lysis (/ˈlaɪsɪs/; Greek: Λύσις, genitive case Λύσιδος, showing the stem Λύσιδ-, from which the infrequent translation Lysides), is a dialogue of Plato which discusses the nature of philia (φιλία), often translated as friendship, while the word's original content was of a much larger and more intimate bond. It is generally classified as an early dialogue. The main characters are Socrates, the boys Lysis and Menexenus who are friends, as well as Hippothales, who is in unrequited love with Lysis and therefore, after the initial conversation, hides himself behind the surrounding listeners. Socrates proposes four possible notions regarding the true nature of loving friendship as: 1.
* Friendship between people who are similar, interpreted by Socrates as friendship between good men. 2.
* Friendship between men who are dissimilar. 3.
* Friendship between men who are neither good nor bad and good men. 4.
* Gradually emerging: friendship between those who are relatives (οἰκεῖοι "not kindred") by the nature of their souls. Of all those options, Socrates thinks that the only logical possibility is the friendship between men who are good and men who are neither good nor bad. In the end, Socrates seems to discard all these ideas as wrong, although his para-logical refutations have strong hints of irony about them. (en)
- Lysis (/ˈlaɪsɪs/; Yunani: Λύσις) adalah dialog Plato yang membahas tentang sifat alamiah persahabatan. Dialog ini pada umumnya digolongkan sebagai dialog Sokrates pada periode awal. Tokoh utamanya adalah Sokrates, anak laki-laki Lysis dan Menexenus yang bersahabat, dan juga Hippothales, yang memiliki cinta yang tak berbalas dengan Lysis dan oleh karenanya, setelah percakapan awal ini, dirinya disembunyikan di belakang pendengar di sekitarnya. Sokrates mengusulkan empat gagasan yang mungkin mengenai sifat sejati persahabatan: 1.
* Persahabatan antara orang-orang yang memiliki kemiripan, yang ditafsirkan oleh Sokrates sebagai pertemanan antara orang baik. 2.
* Persahabatan antara orang yang berbeda. 3.
* Persahabatan antara orang yang tidak baik dengan orang baik. 4.
* Muncul dengan bertahap: persahabatan antara mereka yang merupakan kerabat (οἰκεῖοι "not kindred" atau "tidak kerabat") dengan sifat jiwanya. Dari semua pilihan tersebut, Sokrates berpikir bahwa satu-satunya kemungkinan logis adalah persahabatan antara orang yang baik dan orang yang tidak baik. Pada akhirnya, Sokrates tampaknya membuang semua gagasan ini sebagai sesuatu yang keliru, walaupun sanggahan para-logisnya mengisyaratkan ironi yang kuat tentang mereka. (in)
- Il Liside (in greco Λύσις) non è fra i più noti dialoghi di Platone, ma è probabilmente l'unico in cui viene messo in luce il concetto platonico di amicizia. In esso il filosofo, attraverso le parole del maestro Socrate, svolge una peculiare e cavillosa indagine per comprendere chi possa essere considerato amico e chi no, anche in base ad ipotesi formulate precedentemente da altri filosofi (sebbene non esplicitamente menzionati). (it)
- 《뤼시스》(Lysis)는 플라톤의 ‘소크라테스적 대화편’ 또는 ‘초기 대화편’에 속하는 작품이다. 이 작품은 소크라테스가 등장하여 덕(德)의 정의(定義)에 관련된 문제를 놓고 대화 상대를 논박(elenchos)하는 방식으로 대화를 진행하다 외견상 긍정적인 결과 없이 파장(aporia)로 막을 내린다. (ko)
- De Lysis is een dialoog van Plato, waarin de aard van de philia (vriendschap) wordt besproken. Het werk wordt algemeen als een vroege dialoog geclassificeerd. (nl)
- 『リュシス』（希: Λύσις、英: Lysis）とは、プラトンの初期対話篇の1つ、またその中の登場人物。副題は「友愛について」。 (ja)
- Lísis é um diálogo platônico que ocupa-se com o conceito de phylia (amizade, amor). Pertence à série conhecida como "primeiros diálogos", composto na época em que o autor ainda era jovem. Esse texto é essencialmente um monólogo de Sócrates, com o objetivo de cativar o interesse do público; sobre o discurso da ideia de "amor, amizade"; composto pelos jovens Menexeno e Lísis. Provavelmente composto depois de Cármides e Laques por causa dos elementos fundamentais do sistema platônico visíveis durante o texto. Os personagens são Sócrates, Hipotalés (admirador secreto de Lísis), Ctesipo, Menexeno e Lísis. (pt)
- Лиси́д (от лат. Lysis, др.-греч. Λύσις) — один из ранних диалогов Платона, в котором Сократ беседует о дружбе и любви с юношами в палестре. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Lysis je Platónův dialog o přátelství. Hlavními osobami jsou kromě Sókrata zamilovaný Hipotales, jeho láska – chlapec Lysis, kamarád Lysise Mexenus a oponent Hipotala Ktesipos. (cs)
- Ο Λύσις είναι πλατωνικός διάλογος της πρώτης περιόδου, στον οποίο εξετάζεται το ζήτημα της φιλίας. Γίνεται απόπειρα να οριστεί η έννοιά της και να εξακριβωθεί ποιοι και γιατί γίνονται φίλοι. Αντικείμενο είναι η ομόφυλη φιλία, η οποία στους αρχαίους Έλληνες είχε ιδιαίτερη σημασία, καθώς αντιπροσώπευε δεσμό διαφορετικό από τους οικογενειακούς και τους καθαυτό ερωτικούς, χωρίς παρά ταύτα να στερείται στοιχείων στοργής ή πάθους, τα οποία συχνά ολοκλήρωναν τον ξεχωριστό χαρακτήρα της. (el)
- Lisis (en griego Λύσις), también llamado Sobre la amistad, es uno de los diálogos escritos por Platón, perteneciente a su primer periodo que trata sobre la búsqueda de una única definición de la naturaleza de la virtud de la amistad. (es)
- Le Lysis (ou Sur l’Amitié, en grec ancien : Λύσις) est un dialogue de Platon. Il appartient à la série dite des « Premiers dialogues », composés à l’époque où l’auteur était encore jeune. Ce texte est essentiellement un monologue de Socrate, lequel sait intéresser et captiver son auditoire composé de plusieurs jeunes gens. Si l’on en croit une anecdote rapportée par Diogène Laërce, Platon aurait écrit ce dialogue très tôt, du vivant de Socrate, qui se serait exclamé à la lecture du dialogue : « Que de choses ce jeune homme me fait dire auxquelles je n’ai jamais pensé ! ». Il a vraisemblablement été composé plus tardivement, après le Lachès ou le Charmide, car des éléments fondamentaux du système platonicien y sont déjà perceptibles. (fr)
- Il Liside (in greco Λύσις) non è fra i più noti dialoghi di Platone, ma è probabilmente l'unico in cui viene messo in luce il concetto platonico di amicizia. In esso il filosofo, attraverso le parole del maestro Socrate, svolge una peculiare e cavillosa indagine per comprendere chi possa essere considerato amico e chi no, anche in base ad ipotesi formulate precedentemente da altri filosofi (sebbene non esplicitamente menzionati). (it)
- 《뤼시스》(Lysis)는 플라톤의 ‘소크라테스적 대화편’ 또는 ‘초기 대화편’에 속하는 작품이다. 이 작품은 소크라테스가 등장하여 덕(德)의 정의(定義)에 관련된 문제를 놓고 대화 상대를 논박(elenchos)하는 방식으로 대화를 진행하다 외견상 긍정적인 결과 없이 파장(aporia)로 막을 내린다. (ko)
- De Lysis is een dialoog van Plato, waarin de aard van de philia (vriendschap) wordt besproken. Het werk wordt algemeen als een vroege dialoog geclassificeerd. (nl)
- 『リュシス』（希: Λύσις、英: Lysis）とは、プラトンの初期対話篇の1つ、またその中の登場人物。副題は「友愛について」。 (ja)
- Лиси́д (от лат. Lysis, др.-греч. Λύσις) — один из ранних диалогов Платона, в котором Сократ беседует о дружбе и любви с юношами в палестре. (ru)
- ليسيس (باليونانية: Λύσις) هو حوار أفلاطوني يناقش فيه طبيعة الصداقة. ويصنف عادة ضمن حواراته المبكرة. الشخصيات الرئيسية هي سقراط، والأولاد ليسيس ومينيكسينوس وهم صديقان، وكذلك هيبوثالس، الذي يرتبط مع ليسيس بحب غير مشروط، وبالتالي يخفي نفسه وراء المستمعين بعد المحادثة الأولى. يقترح سقراط أربعة مفاهيم ممكنة بشأن الطبيعة الحقيقية للصداقة:
* الصداقة بين أناس متماثلين، وفسرها سقراط بأنها صداقة بين رجال صالحين.
* الصداقة بين أناس متباينين.
* الصداقة بين أناس الذين ليسوا صالحين أو سيئين وصالحين.
* الصداقة الناشئة تدريجيا: صداقة بين الذين لهم صلة قرابة (οἰκεῖοι "لا أقارب") وفقا لطبيعة نفوسهم. (ar)
- Lisis és un diàleg de Plató sobre la naturalesa de l'amistat. Generalment és classificat com un diàleg de joventut.Els personatges principals són Sòcrates, els nois Lisis i Menexeu, que són amics també d'Hippothales, el qual està secretament enamorat de Lisis. Després de la primera conversa inicial, Hippothales s'amaga entre els oients. Sòcrates proposa quatre possibles nocions sobre la veritable naturalesa de l'amistat: Al final, Sòcrates sembla descartar totes aquestes idees com a equivocades, encara que les seves refutacions paralògiques tenen forts indicis d'ironia sobre aquestes. (ca)
- Der Lysis (altgriechisch Λύσις Lýsis) ist ein in Dialogform verfasstes Werk des griechischen Philosophen Platon. Den Inhalt bildet ein fiktives, literarisch gestaltetes Gespräch. Platons Lehrer Sokrates diskutiert mit den Knaben Lysis und Menexenos. Anwesend sind ferner die etwas älteren Jugendlichen Hippothales und Ktesippos. Der Lysis bildet den Ausgangspunkt der Auseinandersetzung mit der Freundschaftsthematik in der westlichen Philosophie. (de)
- Lysis (/ˈlaɪsɪs/; Greek: Λύσις, genitive case Λύσιδος, showing the stem Λύσιδ-, from which the infrequent translation Lysides), is a dialogue of Plato which discusses the nature of philia (φιλία), often translated as friendship, while the word's original content was of a much larger and more intimate bond. It is generally classified as an early dialogue. Of all those options, Socrates thinks that the only logical possibility is the friendship between men who are good and men who are neither good nor bad. (en)
- Lysis (/ˈlaɪsɪs/; Yunani: Λύσις) adalah dialog Plato yang membahas tentang sifat alamiah persahabatan. Dialog ini pada umumnya digolongkan sebagai dialog Sokrates pada periode awal. Tokoh utamanya adalah Sokrates, anak laki-laki Lysis dan Menexenus yang bersahabat, dan juga Hippothales, yang memiliki cinta yang tak berbalas dengan Lysis dan oleh karenanya, setelah percakapan awal ini, dirinya disembunyikan di belakang pendengar di sekitarnya. Sokrates mengusulkan empat gagasan yang mungkin mengenai sifat sejati persahabatan: (in)
- Lísis é um diálogo platônico que ocupa-se com o conceito de phylia (amizade, amor). Pertence à série conhecida como "primeiros diálogos", composto na época em que o autor ainda era jovem. Esse texto é essencialmente um monólogo de Sócrates, com o objetivo de cativar o interesse do público; sobre o discurso da ideia de "amor, amizade"; composto pelos jovens Menexeno e Lísis. Provavelmente composto depois de Cármides e Laques por causa dos elementos fundamentais do sistema platônico visíveis durante o texto. (pt)
|
