| dbo:abstract
|
- Johannes Popitz (Leipzig, 2 de desembre de 1884 – Berlín, 2 de febrer de 1945) va ser un jurista i polític alemany, ministre de Finances de Prússia i membre de la . (ca)
- Hermann Eduard Johannes Popitz (* 2. Dezember 1884 in Leipzig; † 2. Februar 1945 in Berlin-Plötzensee) war ein deutscher Politiker und konservativer Widerstandskämpfer gegen den Nationalsozialismus. Er war der Vater des Soziologen Heinrich Popitz. (de)
- Johannes Popitz (Leipzig, 2 de diciembre de 1884 - Berlín, 2 de febrero de 1945) fue un jurista y político alemán, ministro de Finanzas de Prusia y miembro de la Resistencia alemana. (es)
- Johannes Popitz (Leipzig, 1884ko abenduaren 2 – Berlin, 1945eko otsailaren 2) legelari eta politikari alemaniarra, Prusiako Finantza ministroa izan zen. Nazismoaren aurkako alemaniar erresistentziaren partaidea izan zen. (eu)
- Johannes Popitz (2 December 1884 – 2 February 1945) was a Prussian finance minister and a member of the German Resistance against the government of Nazi Germany. He was the father of Heinrich Popitz, an important German sociologist. (en)
- Eduard Johannes Popitz est un homme politique allemand, né le 2 décembre 1884 à Leipzig et mort le 2 février 1945 à Berlin-Plötzensee. Il est ministre sans portefeuille de 1932 à 1933. Il est ministre des Finances de la Prusse et résiste ensuite contre le nazisme. Il est arrêté à la suite du complot du 20 juillet 1944 et finalement exécuté peu avant la fin de la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- Eduard Johannes Popitz (Leipzig, 2 december 1884 - Berlijn, 2 februari 1945) was een Duits politicus die betrokken was bij het Complot van 20 juli 1944. (nl)
- ヨハネス・ポーピッツ（Johannes Popitz、1884年12月2日 - 1945年2月2日）は、ドイツの政治家。1944年7月20日のヒトラー暗殺未遂事件に関与。人民裁判所から死刑判決を受けて刑死した。 (ja)
- Johannes Popitz (ur. 2 grudnia 1884 w Lipsku, zm. 2 lutego 1945 w Berlinie) – pruski minister finansów, członek opozycji antyhitlerowskiej w III Rzeszy w okresie II wojny światowej. Popitz był synem farmaceuty z Lipska. Studiował nauki polityczne oraz prawnicze w Dessau, Lozannie, Lipsku, Berlinie oraz Halle. W latach 1907–1918 rozpoczynał swoją karierę zawodową na stanowisku asesora. W roku 1918 poślubił Cornalię Slot, z którą miał troje dzieci. W roku 1919, po wyborze do Zgromadzenia Narodowego w Weimarze, został tajnym radcą w ministerstwie finansów. W latach 1925–1929 Popitz był sekretarzem stanu w niemieckim ministerstwie finansów. Jego przełożonym był minister Rudolf Hilferding. Razem z nim został zwolniony z ministerstwa w roku 1929, na skutek niezgodności poglądów politycznych z partią rządzącą. Jako profesor honoris causa prawa podatkowego i nauk finansowych uniwersytetu w Berlinie i Akademii Państwowej (Verwaltungsakademie) od roku 1922, Popitz został powołany do rządu przez Kurta von Schleichera jako minister bez teki oraz komisaryczny kierownik pruskiego ministerstwa finansów. 21 kwietnia 1933 roku objął stanowiska pruskiego sekretarza stanu oraz ministra finansów, chociaż do tego czasu nie należał jeszcze do partii NSDAP. Według doniesień południowoniemieckiego wydania magazynu Völkischer Beobachter z 1 lutego 1937 roku (według niektórych źródeł – z roku 1939), Popitzowi zaoferowano złote insygnia partii nazistowskiej, który ten zgodził się przyjąć. Po tzw. nocy kryształowej (Kristallnacht) (9 listopada 1938) Popitz zaprotestował przeciw masowym prześladowaniom Żydów, ogłaszając swoją dymisję, która jednak nie została przyjęta. Jako prawicowy konserwatysta oraz monarchista, Popitz popierał sukcesję Adolfa Hitlera przez kronprinza Wilhelma, najstarszego syna cesarza Wilhelma II. Dlatego też był aktywny w różnych ugrupowaniach ruchu oporu, włącznie ze stowarzyszeniem Carla Friedricha Goerdelera. Należał również do innego, niewielkiego ugrupowania o podobnym charakterze – Mittwochsgesselschaft („Wspólnota Środowa”), które zrzeszało wyższych urzędników oraz przemysłowców. Ruch ten z niewielkiego klubu dyskusyjnego przekształcił się w główną konserwatywną opozycję przeciwko reżimowi narodowosocjalistycznemu. Popitz został wkrótce wciągnięty do bezpośredniego udziału w konspiracyjnym spisku przeciw Hitlerowi. Sporządził tekst tymczasowej konstytucji, Vorläufiges Staatsgrundgesetz, która miała zostać wprowadzona po upadku Hitlera. Według tego aktu ustrój Niemiec miał opierać się na rządach autorytarnych. Latem 1943 roku Popitz prowadził tajne rokowania z Heinrichem Himmlerem, oczekując jego wsparcia w planowanym zamachu stanu. Próbował go również przekonać do udziału w negocjacjach pokojowych z państwami zachodnimi. Jesienią tego samego roku Popitz był już śledzony przez gestapo. Ostatecznie aresztowano go 21 lipca 1944 roku w Berlinie, następnego dnia po nieudanym zamachu Clausa von Stauffenberga na życie Hitlera w kwaterze Wehrmachtu w Wilczym Szańcu w Prusach Wschodnich. 3 października Popitz został skazany na śmierć przez Sąd Ludowy (Volksgerichtshof), któremu przewodniczył Roland Freisler. Początkowo, w nadziei, że kontakty Popitza z przedstawicielami aliantów będą dalej trwały, Himmler był przeciwny skazaniu Popitza na śmierć. Gdy jednak okazało się, że sytuacja nie będzie rozwijać się w tym kierunku, los Popitza był przesądzony. Powieszono go 2 lutego 1945 roku w więzieniu Plötzensee w Berlinie. (pl)
- Johannes Popitz (Lipsia, 2 dicembre 1884 – Berlino, 2 febbraio 1945) è stato un politico e membro della resistenza tedesco. (it)
- Johannes Popitz, född 2 december 1884 i Leipzig, död 2 februari 1945 i Berlin-Plötzensee, var en tysk politiker. Popitz inträdde i förvaltningstjänst 1910, var anställd i preussiska inrikesministeriet 1914–1918, därefter i riksfinansministeriet, där från 1921, statssekreterare 1925–1929, samt blev preussisk finansminister med kommissariska befogenheter 30 oktober 1932. Han behöll efter det nazistiska maktövertagandet den 30 januari 1933 sitt ämbete, och blev 21 augusti 1933 preussisk finansminister i Hermann Görings regering. Popitz var även från 1922 honorärprofessor i finansvetenskap, var en framstående expert på skatteväsen och utgav en mängd arbeten inom området. Popitz befann sig bland de sammansvurna kring överste Stauffenberg och skulle ha blivit ny finans- och kultusminister om attentatet den 20 juli 1944 hade blivit framgångsrikt. Dagen därpå greps Popitz och dömdes till döden. Han avrättades genom hängning i februari 1945. (sv)
- Эдуа́рд Йоха́ннес По́пиц (нем. Eduard Johannes Popitz; 2 декабря 1884, Лейпциг − 2 февраля 1945, Берлин) — немецкий экономист и государственный деятель, участник заговора 20 июля против Адольфа Гитлера, автор закона Попица. (ru)
- Едуард Йоганнес Попіц (нім. Eduard Johannes Popitz; 2 грудня 1884, Лейпциг — 2 лютого 1945, Берлін) — німецький економіст і державний діяч, учасник змови проти Адольфа Гітлера, автор . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Johannes Popitz (Leipzig, 2 de desembre de 1884 – Berlín, 2 de febrer de 1945) va ser un jurista i polític alemany, ministre de Finances de Prússia i membre de la . (ca)
- Hermann Eduard Johannes Popitz (* 2. Dezember 1884 in Leipzig; † 2. Februar 1945 in Berlin-Plötzensee) war ein deutscher Politiker und konservativer Widerstandskämpfer gegen den Nationalsozialismus. Er war der Vater des Soziologen Heinrich Popitz. (de)
- Johannes Popitz (Leipzig, 2 de diciembre de 1884 - Berlín, 2 de febrero de 1945) fue un jurista y político alemán, ministro de Finanzas de Prusia y miembro de la Resistencia alemana. (es)
- Johannes Popitz (Leipzig, 1884ko abenduaren 2 – Berlin, 1945eko otsailaren 2) legelari eta politikari alemaniarra, Prusiako Finantza ministroa izan zen. Nazismoaren aurkako alemaniar erresistentziaren partaidea izan zen. (eu)
- Johannes Popitz (2 December 1884 – 2 February 1945) was a Prussian finance minister and a member of the German Resistance against the government of Nazi Germany. He was the father of Heinrich Popitz, an important German sociologist. (en)
- Eduard Johannes Popitz est un homme politique allemand, né le 2 décembre 1884 à Leipzig et mort le 2 février 1945 à Berlin-Plötzensee. Il est ministre sans portefeuille de 1932 à 1933. Il est ministre des Finances de la Prusse et résiste ensuite contre le nazisme. Il est arrêté à la suite du complot du 20 juillet 1944 et finalement exécuté peu avant la fin de la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- Eduard Johannes Popitz (Leipzig, 2 december 1884 - Berlijn, 2 februari 1945) was een Duits politicus die betrokken was bij het Complot van 20 juli 1944. (nl)
- ヨハネス・ポーピッツ（Johannes Popitz、1884年12月2日 - 1945年2月2日）は、ドイツの政治家。1944年7月20日のヒトラー暗殺未遂事件に関与。人民裁判所から死刑判決を受けて刑死した。 (ja)
- Johannes Popitz (Lipsia, 2 dicembre 1884 – Berlino, 2 febbraio 1945) è stato un politico e membro della resistenza tedesco. (it)
- Эдуа́рд Йоха́ннес По́пиц (нем. Eduard Johannes Popitz; 2 декабря 1884, Лейпциг − 2 февраля 1945, Берлин) — немецкий экономист и государственный деятель, участник заговора 20 июля против Адольфа Гитлера, автор закона Попица. (ru)
- Едуард Йоганнес Попіц (нім. Eduard Johannes Popitz; 2 грудня 1884, Лейпциг — 2 лютого 1945, Берлін) — німецький економіст і державний діяч, учасник змови проти Адольфа Гітлера, автор . (uk)
- Johannes Popitz (ur. 2 grudnia 1884 w Lipsku, zm. 2 lutego 1945 w Berlinie) – pruski minister finansów, członek opozycji antyhitlerowskiej w III Rzeszy w okresie II wojny światowej. Popitz był synem farmaceuty z Lipska. Studiował nauki polityczne oraz prawnicze w Dessau, Lozannie, Lipsku, Berlinie oraz Halle. W latach 1907–1918 rozpoczynał swoją karierę zawodową na stanowisku asesora. W roku 1918 poślubił Cornalię Slot, z którą miał troje dzieci. (pl)
- Johannes Popitz, född 2 december 1884 i Leipzig, död 2 februari 1945 i Berlin-Plötzensee, var en tysk politiker. Popitz inträdde i förvaltningstjänst 1910, var anställd i preussiska inrikesministeriet 1914–1918, därefter i riksfinansministeriet, där från 1921, statssekreterare 1925–1929, samt blev preussisk finansminister med kommissariska befogenheter 30 oktober 1932. Han behöll efter det nazistiska maktövertagandet den 30 januari 1933 sitt ämbete, och blev 21 augusti 1933 preussisk finansminister i Hermann Görings regering. Popitz var även från 1922 honorärprofessor i finansvetenskap, var en framstående expert på skatteväsen och utgav en mängd arbeten inom området. (sv)
|
