| dbo:abstract
|
- Jean-Pierre Abel-Rémusat, també conegut com a Jean-Pierre-Abel Rémusat, (París, 5 de setembre de 1788 - París, 3 de juny de 1832 fou un sinòleg francès. (ca)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (* 5. September 1788 in Paris; † 4. Juni 1832 in Paris) war ein französischer Sinologe und Bibliothekar. (de)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat, né le 5 septembre 1788 à Paris où il est mort du choléra le 3 juin 1832, est un sinologue et bibliothécaire français. (fr)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (5 de septiembre de 1788 - 2 de junio de 1832) fue un sinólogo francés. (es)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (5 September 1788 – 2 June 1832) was a French sinologist best known as the first Chair of Sinology at the Collège de France. Rémusat studied medicine as a young man, but his discovery of a Chinese herbal treatise enamored him with the Chinese language, and he spent five years teaching himself to read it. After publishing several well-received articles on Chinese topics, a chair in Chinese was created at the Collège de France in 1814 and Rémusat was placed in it. (en)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (Parigi, 5 settembre 1788 – Parigi, 3 giugno 1832) è stato un orientalista, bibliotecario e sinologo francese. (it)
- ジャン＝ピエール・アベル＝レミュザ（フランス語: Jean-Pierre Abel-Rémusat、1788年9月5日 - 1832年7月4日）は、フランスの中国学者。 コレージュ・ド・フランスの初代中国学教授で、ユリウス・ハインリヒ・クラプロートと並ぶ西洋の中国学の草分け。レミュザ以前にもエチエンヌ・フルモンのように中国を研究した学者はいたが、中国研究を専門とし、中国学教授をつとめたのはレミュザにはじまる。 (ja)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (ur. 5 września 1788 w Paryżu, zm. 2 czerwca 1832) – francuski lekarz i sinolog. Był autorem wielu ważnych prac sinologicznych, mimo że język chiński usłyszał dopiero 3 lata przed śmiercią. Urodził się w Paryżu jako syn lekarza. W dzieciństwie ojciec nauczył go łaciny. Ukończył studia medyczne. W 1805 roku u pewnego paryskiego kolekcjonera antyków zobaczył bogato ilustrowaną książkę Flora sinensis Michała Boyma. Jak sam później wspominał, wydarzenie to wzbudziło jego zainteresowanie Chinami. Samodzielnie zaczął uczyć się języka chińskiego. Jego praca doktorska, Dissertatio de glossosemeiotica, była oparta na traktacie Boyma dotyczącym chińskiej diagnostyki chorób na podstawie zmian w wyglądzie języka. Po bezskutecznej próbie uzyskania dostępu do chińskich słowników zgromadzonych w Bibliotece Królewskiej, Rémusat opracował w 1808 roku własny słownik. W 1811 wydał swoją pierwszą pracę Essai sur la langue et la literature chinoise, która zwróciła na niego uwagę francuskich uczonych i w rezultacie Rémusat otrzymał dostęp do Biblioteki Królewskiej, gdzie powierzono mu skatalogowanie chińskich książek i rękopisów. W 1822 roku wraz z założył Société Asiatique, którego był wieloletnim sekretarzem i prezydentem. Wraz z Juliusem Klaprothem wydawał Journal asiatique i Mélanges asiatiques. Interesował się chińską filozofią, w szczególności konfucjanizmem i taoizmem. Był autorem pierwszego ważnego eseju na temat taoizmu, Sur la vie opinions de Lao Tseu. Jego najważniejsza praca De la philosophie chinoise ukazała się dopiero po jego śmierci, w 1843 roku. Mimo ogromnego wkładu w rozwój sinologii Rémusat po raz pierwszy usłyszał język chiński na własne uszy dopiero w 1829 roku, gdy podczas pobytu w Drukarni Królewskiej w Paryżu spotkał Chińczyków. (pl)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (Paris, 5 de setembro de 1788 – Paris, 2 de junho de 1832) foi um médico e sinólogo francês.
* Abel-Remusat, tr. Mémoires et Anecdotes sur la Dynastie régnante des Djogouns, Souverains du Japon, avec la description des fêtes et cérémonies observées aux différentes époques de l'année à la Cour de ces Princes, et un appendice contenant des détails sur la poésie des Japonais, leur manière de diviser l'année [par Isaac Titsingh (1745-1812)]; Obra com pranchas coloridas, copiadas dos desenhos originais. Paris (Nepveu), 1820. (pt)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat, född 5 september 1788 i Paris, död 2 juni 1832 i Paris, var en fransk sinolog. Abel-Rémusat studerade först medicin, promoverades till medicine doktor 1813, men ägnade sig sedan åt kinesiskan och fick tack vare sin 1811 utgivna avhandling, Essai sur la langue et littérature chinoises, den nyinrättade professuren i kinesiska och manchuiska vid Collège de France. År 1822 grundlade han tillsammans med några andra orientalister Société Asiatique i Paris, vars president han blev 1828. Från 1823 var han konservator vid den orientaliska manuskriptavdelningen i Nationalbiblioteket. Abel-Rémusats viktigaste böcker är Recherches sur les langues tartares (1820), Éléments de la grammaire chinoise (1822), Mélanges asiatiques (1825), Nouvelles mélanges asiatiques (1829) och Contes-chinois (1827). (sv)
- Жан-Пьер Абель-Ремюза (фр. Jean-Pierre Abel-Rémusat; 5 сентября 1788, Париж — 2 июня 1832, там же) — французский синолог, один из основоположников современного западного китаеведения. Интересовался также Японией. (ru)
- 雷慕沙（Jean-Pierre Abel-Rémusat，1788年9月5日－1832年6月2日）是一名法国汉学家，是法兰西公学院第一任汉学主席。与朱利斯·克拉普羅特一同为东亚研究做出重要贡献。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Jean-Pierre Abel-Rémusat, també conegut com a Jean-Pierre-Abel Rémusat, (París, 5 de setembre de 1788 - París, 3 de juny de 1832 fou un sinòleg francès. (ca)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (* 5. September 1788 in Paris; † 4. Juni 1832 in Paris) war ein französischer Sinologe und Bibliothekar. (de)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat, né le 5 septembre 1788 à Paris où il est mort du choléra le 3 juin 1832, est un sinologue et bibliothécaire français. (fr)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (5 de septiembre de 1788 - 2 de junio de 1832) fue un sinólogo francés. (es)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (5 September 1788 – 2 June 1832) was a French sinologist best known as the first Chair of Sinology at the Collège de France. Rémusat studied medicine as a young man, but his discovery of a Chinese herbal treatise enamored him with the Chinese language, and he spent five years teaching himself to read it. After publishing several well-received articles on Chinese topics, a chair in Chinese was created at the Collège de France in 1814 and Rémusat was placed in it. (en)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (Parigi, 5 settembre 1788 – Parigi, 3 giugno 1832) è stato un orientalista, bibliotecario e sinologo francese. (it)
- ジャン＝ピエール・アベル＝レミュザ（フランス語: Jean-Pierre Abel-Rémusat、1788年9月5日 - 1832年7月4日）は、フランスの中国学者。 コレージュ・ド・フランスの初代中国学教授で、ユリウス・ハインリヒ・クラプロートと並ぶ西洋の中国学の草分け。レミュザ以前にもエチエンヌ・フルモンのように中国を研究した学者はいたが、中国研究を専門とし、中国学教授をつとめたのはレミュザにはじまる。 (ja)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (Paris, 5 de setembro de 1788 – Paris, 2 de junho de 1832) foi um médico e sinólogo francês.
* Abel-Remusat, tr. Mémoires et Anecdotes sur la Dynastie régnante des Djogouns, Souverains du Japon, avec la description des fêtes et cérémonies observées aux différentes époques de l'année à la Cour de ces Princes, et un appendice contenant des détails sur la poésie des Japonais, leur manière de diviser l'année [par Isaac Titsingh (1745-1812)]; Obra com pranchas coloridas, copiadas dos desenhos originais. Paris (Nepveu), 1820. (pt)
- Жан-Пьер Абель-Ремюза (фр. Jean-Pierre Abel-Rémusat; 5 сентября 1788, Париж — 2 июня 1832, там же) — французский синолог, один из основоположников современного западного китаеведения. Интересовался также Японией. (ru)
- 雷慕沙（Jean-Pierre Abel-Rémusat，1788年9月5日－1832年6月2日）是一名法国汉学家，是法兰西公学院第一任汉学主席。与朱利斯·克拉普羅特一同为东亚研究做出重要贡献。 (zh)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat (ur. 5 września 1788 w Paryżu, zm. 2 czerwca 1832) – francuski lekarz i sinolog. Był autorem wielu ważnych prac sinologicznych, mimo że język chiński usłyszał dopiero 3 lata przed śmiercią. Urodził się w Paryżu jako syn lekarza. W dzieciństwie ojciec nauczył go łaciny. Ukończył studia medyczne. W 1822 roku wraz z założył Société Asiatique, którego był wieloletnim sekretarzem i prezydentem. Wraz z Juliusem Klaprothem wydawał Journal asiatique i Mélanges asiatiques. (pl)
- Jean-Pierre Abel-Rémusat, född 5 september 1788 i Paris, död 2 juni 1832 i Paris, var en fransk sinolog. Abel-Rémusat studerade först medicin, promoverades till medicine doktor 1813, men ägnade sig sedan åt kinesiskan och fick tack vare sin 1811 utgivna avhandling, Essai sur la langue et littérature chinoises, den nyinrättade professuren i kinesiska och manchuiska vid Collège de France. År 1822 grundlade han tillsammans med några andra orientalister Société Asiatique i Paris, vars president han blev 1828. Från 1823 var han konservator vid den orientaliska manuskriptavdelningen i Nationalbiblioteket. (sv)
|
