| dbo:abstract
|
- Eutiqui (en llatí Eutychius) fou el darrer exarca de Ravenna del 727 fins a la seva mort el 752. El 727 l'Exarcat es va revoltar en contra de la imposició de la iconoclàstia. Es va formar una aliança entre els longobards, el Papa i les ciutats italianes contra els romans d'Orient. L'emperador Lleó III llavors va enviar Eutiqui per reprendre el control. Eutiqui va arribar a Nàpols on va ordenar l'assassinat del Papa Gregori II, però l'atemptat va fallar. Eutiqui llavors va intentar subornar els longobards, cosa en la qual va tenir més èxit; el rei Liutprand va rebre ajut romà per controlar els ducs de Benevent i Spoleto que escapaven de la seva autoritat, però se li demanava donar suport a la destitució del Papa a canvi. Però el papa Gregori es va entrevistar amb Liutprand i el va convèncer d'abandonar la seva idea. Tot i així Eutiqui va enviar tropes per combatre la revolta a Ravenna, provocant amb la seva marxa el conflicte amb els longobards. Els longobards van ocupar Ravenna el 737. La guerra es va aturar un temps però es va reprendre el 739. El Papa Gregori havia donat suport als ducs de Spoleto i Benevent contra Liutprand, i ara aquest va envair la Itàlia central, l'Exarcat i el ducat de Roma, que foren assolats. El 740 Eutiqui va demanar ajut a Venècia i els venecians van poder recuperar Ravenna per als romans. El mateix any el Papa va demanar ajut als francs que eren dirigits per Carles Martell. El 741 va pujar al soli pontifici Zacaries I i Liutprand va planejar altre cop reconquerir Ravenna. Zacaries va anar a l'Exarcat, es va trobar amb Eutiqui a Rímini i junts van entrar a Ravenna davant la joia de la població. Després el Papa va seguir cap a la capital dels longobards, Pavia, on va convèncer el rei Liutprand de parar l'expedició contra els romans i retornar els territoris que els hi havia pres. Poc anys després el nou rei longobard Aistulf va entrar a Ravenna el 751, i en les lluites que van seguir, Eutiqui va morir el 752 i les longobards van quedar amos de tot. El Papa va reclamar el territori i va donar suport als francs per la seva conquesta. (ca)
- Ο Ευτύχιος ήταν Βυζαντινός αξιωματούχος, πατρίκιος και τελευταίος έξαρχος Ραβένας περίπου την περίοδο 727-751. Ο Ευτίχος ανέλαβε έξαρχις σε μία περίοδο όπου η Εξαρχάτο της Ραβένα είχε ξεσηκωθεί το 727 κατά των εικονομάχων. Ο προηγούμενος Έξαρχος Παύλος έχασε τη ζωή του προσπαθώντας να καταστείλει την εξέγερση. Σε απάντηση, ο αυτοκράτορας Λέων Γ΄ έστειλε τον ευνούχο πατρίκιο Ευτύχιο να αναλάβει τον έλεγχο της κατάστασης. Σε ορισμένα ιστορικά έργα, ο Ευτύχιος αναφέρεται ότι έχει υπηρετήσει ως έξαρχος ήδη την περίοδο 710 / 11-713, μεταξύ των θητείες των Ιωάννη Γ΄ και Σχολαστικού. Αυτό όμως είναι μια σύγχρονη παρεμβολή που βασίζεται σε εσφαλμένη ανάγνωση του Pontificalis Liber. Ο Ευτύχιος αποβιβάστηκε στη Νάπολη, όπου καλείται από πολίτες να μην δολοφονήσει τον Πάπα Γρηγόριο Β΄. Αυτός έδωσε τη δέσμευση να υπερασπιστεί τον Πάπα, κι έστρεψε την προσοχή του προς τους Λομβαρδούς, προσφέροντας στον βασιλιάς Λιουτπράνδο εάν θα εγκαταλείψουν τον Πάπα Γρηγόριο. Παρ΄όλα αυτά ο Πάπας Γρηγόριος συνέχισε τις προσπάθειές του να διατηρήσει την αυτοκρατορική εξουσία στην Ιταλία. Ο Ευτύχιος έκανε προσπάθειες που τελικά έφεραν αποτελέσματα: Ο βασιλιάς Λιουτπράνδος ήρθε σε συμφωνία με τον Έξαρχο, και συμφώνησε να τον υποστηρίξει σε αντάλλαγμα για την βοήθεια του σττην επιβολή του στα δουκάτα του Μπενεβέντο και Σπολέτο. Ο Πάπας Γρηγόριος, ωστόσο, συναντήθηκε με τον Λιουτπράνδο, και τον έπεισε να εγκαταλείψει την προσπάθεια, στη συνέχεια, με τη βοήθεια του Λιουτπράνδου προέβησαν σε συμφιλίωση με τον Ευτυχή. Όταν ο Τιβέριος Πετάσιος αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας στην Τούσκια ο Ευτύχιος βρέθηκε σε κρίσιμη έλλειψη προσωπικού, ο Πάπας Γρηγόριος διέταξε το ρωμαϊκό στρατό να τον βοηθήσει στην καταστολή της εξέγερσης, όπως κι έγινε με τον Πετάσιο να σκοτώνεται. Σύγκρουση με τους Λομβαρδούς οδήγησε στην καταστροφή το 737, όταν η πρωτεύουσα της Εξαρχίας, η Ραβέννα, λεηλατήθηκε από τους Λομβαρδούς. Περαιτέρω πόλεμος ξέσπασε σε 739. ο Πάπας Γρηγόριος Γ΄ είχε υποστηρίξει τους δούκες του Μπενεβέντο και Σπολέτο κατά του Λιουτπράνδου, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να εισβάλει στην κεντρική Ιταλία. Η Εξαρχία καθώς και το Δουκάτο της Ρώμης, λεηλατήθηκαν και η Ραβένα έπεσε στα χέρια των Λομβαρδών. Ευτύχιος αναγκάστηκε να πάει στα Ενετικά νησιά. Έκανε έκκληση στους κατοίκους να βοηθήσουν στην απελευθέρωση της Ραβέννας, και ο ενετικός στόλος έπλευσε μαζί του για να ανακτήσει την πόλη. Λίγο μετά την προσχώρηση του Πάπα Ζαχαρία στους Λομβαρδούς το 741, ο Λιουτπράνδος προγραμμάτισε να επιστρατεύσουν μαζί εναντίον του Δουκάτου του Σπολέτο, το οποίο τον είχε αψήφησε. Ο Ζαχαρίας, ωστόσο, βάδισε βόρεια προς την πρωτεύουσα της Λομβαρδίας της Παβίας και έπεισε τον Λιουτπράνδο να ματαιωθεί η αποστολή και να αποκαταστήσει ένα μέρος της επικράτειας του εξαρχάτου που είχε καταλάβει. Παρ' όλα αυτά, ο Λιουτπράνδος είδε αυτή την συνθήκη μόνο μεταξύ αυτού και του Πάπα. Το 743, ο Λιουτπράνδος βάδισε προς τη Ραβέννα, και ο Ευτύχιος που αδυνατούσε να βρει πόρους, ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης Ε' της Ραβέννας, και εξέχοντες πολίτες ζήτησαν να τον Πάπα να παρέμβει. Ο Πάπας Ζαχαρίας άρχισε διπλωματική επίθεση για να αποτρέψει τον Λιουτπράνδο από την κατάκτηση της Ραβέννας, και τον συνάντησε στην εκκλησία του Αγίου Χριστόφορου στην Ακουίλα με τον Έξαρχο τον Ευτυχή και τους πολίτες της Ραβέννας. «Το θέαμα του εξάρχου όπου παρακαλούσε τον παπά να τον σώσει από τους Λομβαρδούς μαρτυρεί την παντελή αποδυνάμωση της Εξαρχίας και την αποτελεσματική μεταβίβαση της εξουσίας της Καθολικής Βυζαντινής Ιταλίας από τον αυτοκρατορικό κυβερνήτη στον Πάπα», παρατηρεί ο Ρίτσαρντς. Ο Πάπας Ζαχαρίας κατάφερε να πείσει τον Λιουτπράνδο να αναβάλει την εκστρατεία του και να επιστρέψει στις αγροτικές περιοχές γύρω από τη Ραβέννα που είχε καταλάβει. Αρκετά χρόνια αργότερα, όμως, το 751, ο Λομβαρδός βασιλιάς Αϊστούλφος κατέλαβε τη Ραβέννα. Η Εξαρχία έφτασε στο τέλος της, και Βυζαντινή Ιταλία περιοριζόταν σε Σικελία και τις νότιες, ελληνικά-μιλώντας περιοχές. (el)
- Eutychius war ein oströmischer Patricius und Kammerdiener, vor allem aber der letzte Exarch von Ravenna. Der Liber Pontificalis bezeichnet Eutychius, der dieses Amt zwischen 727 und 751 führte, als patricius eunuchus, was zum Amt eines Cubicularius passen würde. Seine erste Aufgabe sollte es sein, den Papst, der sich gegen die bilderfeindliche Politik des byzantinischen Kaisers zur Wehr setzte, zu stürzen. Doch gelang bereits 728 ein Ausgleich. Als den Langobarden gegen Ende der 730er Jahre die Eroberung Ravennas, oder zumindest von Classe gelang, dem wenig südlicher gelegenen Kriegshafen, floh Eutychius in die Lagune von Venedig. Dort erhielt er Unterstützung, so dass 739 oder 740 sein Amtssitz Ravenna mit Hilfe einer venezianischen Flotte zurückerobert werden konnte. Damit traten die Städte, aus denen später die Republik Venedig hervorging, erstmals als Seemacht auf, was eine ungewöhnlich intensive Auseinandersetzung mit dem Ereignis in der Geschichtsschreibung Venedigs zur Folge hatte. 743 fielen die Langobarden erneut in das Gebiet Ravennas ein, doch ließ sich ihr König Liutprand von dem Unternehmen abbringen. Erst sein Nachfolger eroberte 751 Ravenna, Venedig griff diesmal nicht ein. Über den Exarchen ist ab 743 nichts bekannt. (de)
- Eutychius (Greek: Ευτύχιος, translit. Eutúkhios) was the last Exarch of Ravenna, heading the Exarchate from 726 or 727 until 751. (en)
- Eutiquio (en latín, Eutychius; en griego bizantino, Ἐυτύχιος; fallecido en 752) fue un exarca bizantino, el último de Rávena, en el cargo desde c. 727 al 751. (es)
- Eutychios ou Eutychius est deux fois exarque de Ravenne (710-713 puis 727-751). Rien n'est connu à propos de son premier mandat excepté qu'il succède à Jean III Rhizocope en 710 et qu'il est remplacé par vers 713. Il redevient exarque de Ravenne en 727, nommé par l’empereur byzantin Léon III l’Isaurien, alors que de violentes rébellions enflamment Rome, Ravenne et bientôt presque toute l’Italie. Cette fonction avait été créée à la fin du VIè siècle après l’invasion des Lombards, qui laisse l’Italie byzantine amputée de vastes régions. On désignait généralement à ce poste un proche de l’empereur, souvent un cubiculaire (chambellan des appartements privés) ou un chartularius sacri palati (administrateur du personnel du palais impérial) en qui le souverain pouvait avoir une totale confiance. Eunuque au service de l’empereur à la cour, c’est sans doute cette condition qui a conduit Eutychios à entrer dans le cercle immédiat de l’empereur, d’abord à titre de chambellan de la chambre impériale. C’est aussi ce statut d’eunuque qui explique que nous ne savons rien de ses origines - à l’exception de son nom, certainement de provenance grecque - puisque les eunuques étaient, selon la tradition, retirés de leurs familles. À l’instar de presque tous les exarques, Eutychios était honoré de la dignité de patrice : selon le Liber Pontificalis, sa titulature s’écrivait : Eutychius patricius et exarchus. Eutychios a su demeurer au pouvoir pendant de longues années - une rareté parmi ses pairs - soit de 727 à 751. Ravenne tombée aux mains des Lombards en 751, il fut le dernier exarque d’Italie. (fr)
- Eutichio (in latino, Eutychius; in greco bizantino: Ἐυτύχιος; ... – 751) è stato un funzionario bizantino, ultimo esarca di Ravenna, in carica dal 727 al 751. (it)
- Eutychius was de laatste exarch van Ravenna, hij regeerde van 727 tot 751. Voordien was hij cubiculaire of koubikoularios, eunuch en kamerheer van keizer Leo III van Byzantium. In bepaalde historische werken wordt vermeld dat Eutychius de exarch was, tussen de ambtstermijnen van Johannes III Rizocopo en Scholasticus. Dit is echter een moderne interpolatie gebaseerd op een foutieve lezing van de Liber pontificalis. (nl)
- Eutychiusz – ostatni bizantyński egzarcha Rawenny w latach 727–752. Eutychiusz został mianowany egzarchą przez Leona III w 727 roku w celu stłumienia buntu skierowanego przeciw ikonoklastycznej polityce cesarza. Eutychiusz w 727 przybył do Neapolu, gdzie zawarł porozumienie, na mocy którego Liutprand, król Longobardów zaatakuje papieża, jeśli Grecy pomogą mu w ujarzmieniu uparcie zbuntowanych i niezależnych południowych księstw longobardzkich: księstwa Spoleto i księstwa Benewentu. Książęta Trazymund II i poddali się — choć kontrola Pawii nad księstwami nie przetrwała zbyt długo — a egzarcha pomaszerował na Rzym. Pod Rzymem Liutprand rozłożył obóz na odległym brzegu Tybru na "Polu Nerona" i prowadził mediacje w sprawie zwrotu egzarchatowi spośród terenów bizantyńskich samej Rawenny i nakłonienia papieża do przywrócenia jego lojalności wobec cesarza (730). W 730 Eutychiusz stłumił na swoim terenie uzurpację Tyberiusza Petasiusa (729-730). W 751 roku Aistulf, król Longobardów zdobył Rawennę, kładąc kres istnieniu egzarchatu Rawenny (pl)
- Eutíquio (em grego: Ευτύχιος; romaniz.: Eutychius;) foi um eunuco bizantino que manteve o ofício exarca de Ravena (ca. 727-751) sendo, portanto, o último titular do mesmo. Foi apossado quando a Itália bizantina havia se rebelado perante a imposição imperial da iconoclastia. Teve momentos turbulentos com os lombardos, um dos quais Ravena acabou capturada, e viu em seu mandato a transferência da autoridade de suas mãos para as mãos do papa. (pt)
- Евтихий — последний экзарх Равенны. Правил с 728 по 751 год. Усмирил восстание, в ходе которого был убит его предшественник Павел. Конец власти Византии в Равенне положил король лангобардов Айстульф, захватив город в 751 году. Умер Евтихий в 752 году. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Eutychius (Greek: Ευτύχιος, translit. Eutúkhios) was the last Exarch of Ravenna, heading the Exarchate from 726 or 727 until 751. (en)
- Eutiquio (en latín, Eutychius; en griego bizantino, Ἐυτύχιος; fallecido en 752) fue un exarca bizantino, el último de Rávena, en el cargo desde c. 727 al 751. (es)
- Eutichio (in latino, Eutychius; in greco bizantino: Ἐυτύχιος; ... – 751) è stato un funzionario bizantino, ultimo esarca di Ravenna, in carica dal 727 al 751. (it)
- Eutychius was de laatste exarch van Ravenna, hij regeerde van 727 tot 751. Voordien was hij cubiculaire of koubikoularios, eunuch en kamerheer van keizer Leo III van Byzantium. In bepaalde historische werken wordt vermeld dat Eutychius de exarch was, tussen de ambtstermijnen van Johannes III Rizocopo en Scholasticus. Dit is echter een moderne interpolatie gebaseerd op een foutieve lezing van de Liber pontificalis. (nl)
- Eutíquio (em grego: Ευτύχιος; romaniz.: Eutychius;) foi um eunuco bizantino que manteve o ofício exarca de Ravena (ca. 727-751) sendo, portanto, o último titular do mesmo. Foi apossado quando a Itália bizantina havia se rebelado perante a imposição imperial da iconoclastia. Teve momentos turbulentos com os lombardos, um dos quais Ravena acabou capturada, e viu em seu mandato a transferência da autoridade de suas mãos para as mãos do papa. (pt)
- Евтихий — последний экзарх Равенны. Правил с 728 по 751 год. Усмирил восстание, в ходе которого был убит его предшественник Павел. Конец власти Византии в Равенне положил король лангобардов Айстульф, захватив город в 751 году. Умер Евтихий в 752 году. (ru)
- Eutiqui (en llatí Eutychius) fou el darrer exarca de Ravenna del 727 fins a la seva mort el 752. El 727 l'Exarcat es va revoltar en contra de la imposició de la iconoclàstia. Es va formar una aliança entre els longobards, el Papa i les ciutats italianes contra els romans d'Orient. L'emperador Lleó III llavors va enviar Eutiqui per reprendre el control. (ca)
- Ο Ευτύχιος ήταν Βυζαντινός αξιωματούχος, πατρίκιος και τελευταίος έξαρχος Ραβένας περίπου την περίοδο 727-751. Ο Ευτίχος ανέλαβε έξαρχις σε μία περίοδο όπου η Εξαρχάτο της Ραβένα είχε ξεσηκωθεί το 727 κατά των εικονομάχων. Ο προηγούμενος Έξαρχος Παύλος έχασε τη ζωή του προσπαθώντας να καταστείλει την εξέγερση. Σε απάντηση, ο αυτοκράτορας Λέων Γ΄ έστειλε τον ευνούχο πατρίκιο Ευτύχιο να αναλάβει τον έλεγχο της κατάστασης. Σε ορισμένα ιστορικά έργα, ο Ευτύχιος αναφέρεται ότι έχει υπηρετήσει ως έξαρχος ήδη την περίοδο 710 / 11-713, μεταξύ των θητείες των Ιωάννη Γ΄ και Σχολαστικού. Αυτό όμως είναι μια σύγχρονη παρεμβολή που βασίζεται σε εσφαλμένη ανάγνωση του Pontificalis Liber. Ο Ευτύχιος αποβιβάστηκε στη Νάπολη, όπου καλείται από πολίτες να μην δολοφονήσει τον Πάπα Γρηγόριο Β΄. Αυτός έδωσε τη (el)
- Eutychius war ein oströmischer Patricius und Kammerdiener, vor allem aber der letzte Exarch von Ravenna. Der Liber Pontificalis bezeichnet Eutychius, der dieses Amt zwischen 727 und 751 führte, als patricius eunuchus, was zum Amt eines Cubicularius passen würde. Seine erste Aufgabe sollte es sein, den Papst, der sich gegen die bilderfeindliche Politik des byzantinischen Kaisers zur Wehr setzte, zu stürzen. Doch gelang bereits 728 ein Ausgleich. Als den Langobarden gegen Ende der 730er Jahre die Eroberung Ravennas, oder zumindest von Classe gelang, dem wenig südlicher gelegenen Kriegshafen, floh Eutychius in die Lagune von Venedig. Dort erhielt er Unterstützung, so dass 739 oder 740 sein Amtssitz Ravenna mit Hilfe einer venezianischen Flotte zurückerobert werden konnte. Damit traten die Stä (de)
- Eutychios ou Eutychius est deux fois exarque de Ravenne (710-713 puis 727-751). Rien n'est connu à propos de son premier mandat excepté qu'il succède à Jean III Rhizocope en 710 et qu'il est remplacé par vers 713. Eutychios a su demeurer au pouvoir pendant de longues années - une rareté parmi ses pairs - soit de 727 à 751. Ravenne tombée aux mains des Lombards en 751, il fut le dernier exarque d’Italie. (fr)
- Eutychiusz – ostatni bizantyński egzarcha Rawenny w latach 727–752. Eutychiusz został mianowany egzarchą przez Leona III w 727 roku w celu stłumienia buntu skierowanego przeciw ikonoklastycznej polityce cesarza. Eutychiusz w 727 przybył do Neapolu, gdzie zawarł porozumienie, na mocy którego Liutprand, król Longobardów zaatakuje papieża, jeśli Grecy pomogą mu w ujarzmieniu uparcie zbuntowanych i niezależnych południowych księstw longobardzkich: księstwa Spoleto i księstwa Benewentu. Książęta Trazymund II i poddali się — choć kontrola Pawii nad księstwami nie przetrwała zbyt długo — a egzarcha pomaszerował na Rzym. Pod Rzymem Liutprand rozłożył obóz na odległym brzegu Tybru na "Polu Nerona" i prowadził mediacje w sprawie zwrotu egzarchatowi spośród terenów bizantyńskich samej Rawenny i nakł (pl)
|
