| dbo:abstract
|
- Ο Όρσο Ιπάτο (γεννημένος σε άγνωστη ημερομηνία στην διάρκεια του 7ου αιώνα - αποθανών το 737) θεωρείται, σύμφωνα με την παράδοση, ως ο τρίτος Δόγης της Βενετίας, με έτος εκλογής του το 726. (el)
- Orso Ipato (* in Eraclea; † 737?), in den zeitnahen Quellen Ursus, in der Frühen Neuzeit gelegentlich auch Orleo genannt, war etwa von 726 bis zu seinem Tod Doge von Venedig. Er gilt nach der venezianischen Tradition, wie die staatlich gesteuerte Geschichtsschreibung in Venedig genannt wird, als dritter Doge. Doch jüngere Arbeiten, die die beiden Vorgänger als legendär betrachten, sehen Ursus als den ersten wirklichen Dogen. Unter ihm habe, folgt man der venezianischen Überlieferung ab der Mitte des 14. Jahrhunderts, eine Flotte das oströmisch-byzantinische Ravenna von den Langobarden zurückerobert, womit Venedig zum ersten Mal militärisch außerhalb seines Territoriums eingegriffen und dafür Handelsprivilegien erworben habe. Schließlich kam Ursus im Zuge von Kämpfen innerhalb der Lagune von Venedig ums Leben, doch lassen sich die dahinter stehenden Auseinandersetzungen nicht sicher in den größeren politischen Zusammenhang einordnen. Auf Ursus folgten fünf Magistri militum, die je ein Jahr regierten, unter ihnen sein Sohn Deodatus, der zudem von 742 bis 755 Doge war – wohl der zweite in diesem Amt. Sein unmittelbarer Nachfolger als Herrscher Venedigs war jedoch der Magister militum Dominicus Leo. Nach heutigem Kenntnisstand fand die Rückeroberung Ravennas erst zwei Jahre nach Ursus' mutmaßlichem Todesdatum statt, nämlich im Herbst des Jahres 739. Dies legte schon die Reihenfolge der in der zeitlich nächsten Quelle geschilderten Ereignisse nahe, der Langobardengeschichte des Paulus Diaconus aus dem späten 8. Jahrhundert. Die Datierung dieses Ereignisses wurde über mehr als ein Jahrhundert lang diskutiert. (de)
- Orso Ipato (en latín, Ursus) es el primer dux de Venecia (c. 727 – c. 737) reconocido históricamente, aunque tradicionalmente ha sido considerado el tercero al contabilizar a Paolo Lucio Anafesto y Marcello Tegalliano, de existencia dudosa. Orso también fue agraciado por el emperador de Bizancio con el título de hypatos. Hacia 727, en medio de las revueltas que estallaron en Italia en respuesta a los decretos iconoclastas del emperador León III, Orso fue elegido como su líder por los propios venecianos, sin contar con las autoridades bizantinas, pasando a usar el título de dux (literalmente «líder» en latín). Más tarde Orso sería reconocido por el emperador cuando le concedió el título de hypatos, una dignidad con la que Constantinopla reconocía a ciertos gobernadores provinciales. Hacia 737 el dux fue asesinado durante el transcurso de una revuelta. Tras ello, el exarca de Rávena, la máxima autoridad bizantina en Italia, restableció el sistema de gobierno previo a la implantanción de los duces: a la cabeza del territorio bizantino de la laguna de Venecia se encontraría un magister militum de su elección durante un período no superior a un año. Sin embargo, este sistema duraría poco tiempo. Hacia 742 el magister militum Giovanni Fabriciaco fue derrocado por una revuelta enzabezada por Teodato, hijo de Orso, quien asumiría el gobierno como nuevo dux. La institución ducal inaugurada por Orso perduraría hasta que en 1797 las tropas napoleónicas depusieron al último dux de Venecia. (es)
- Orso Ipato (Latin: Ursus Hypatus; died 737) was the third traditional Doge of Venice (726–737) and the first historically known. During his eleven-year reign, he brought great change to the Venetian navy, aided in the recapture of Ravenna from Lombard invaders, and cultivated harmonious relations with the Byzantine Empire. He was murdered in 737 during a civil conflict. (en)
- Orso Ipato (né à une date inconnue au VIIe siècle - mort en 737) est traditionnellement considéré comme le troisième doge de Venise, élu en 726. (fr)
- Orso Ipato (Latin: Ursus Hypatus; meninggal 737) merupakan Doge Venesia ketiga menurut tradisi (726–737) dan yang pertama dikenal secara historis. Selama sebelas tahun masa pemerintahannya, ia membawa perubahan besar di angkatan laut Venesia dibantu oleh penangkapan Ravenna dari penjajah Langobardi, dan memiliki hubungan harmonis dengan Kekaisaran Romawi Timur. Ia tewas terbunuh pada tahun 737 di tengah konflik sipil. (in)
- Orso Ipato – według tradycji trzeci doża wenecki od 726 do 737. Jest uznawany za pierwszego historycznego władcę Republiki Weneckiej. Pochodził z Heraklei. Na przywódcę wenecjan został wybrany po ogłoszeniu przez cesarza Bizancjum Leona III doktryny ikonoklazmu, która spowodowała bunt we włoskich prowincjach cesarstwa bizantyńskiego. Bunt nie trwał długo, a po pogodzeniu się z władzami w Konstantynopolu Orso zachował władzę i otrzymał od cesarza tytuł hypatosa (konsula), od którego powstało jego nazwisko rodowe – Ipato. Zamordowany w 737, prawdopodobnie z polecenia Bizantyjczyków. Był ojcem kolejnego doży – Teodato Ipato, który został wybrany na to stanowisko w 742 roku. (pl)
- Orso, spesso ricordato con il titolo di ipato (VII secolo – Venezia, 737), fu, secondo la tradizione, il 3º doge della Repubblica di Venezia. Salì al potere verso il 726/727 e fu probabilmente il primo dux ad essere nominato per volontà dei Venetici e non del potere centrale. Si era, infatti, negli anni in cui l'imperatore Leone III iniziava la sua politica iconoclasta, provocando l'opposizione di papa Gregorio II e la sollevazione di tutta l'Italia bizantina. Pronto a dirigere le truppe venetiche contro il governo centrale, in seguito Orso riuscì a riappacificarsi con l'imperatore, il quale riconobbe la sua carica assegnandogli il titolo di console. Fu deposto e ucciso nel 737 durante una rivolta di aristocratici, non è chiaro di che fazione. In sua sostituzione l'esarca di Ravenna non nominò un nuovo doge e insediò un magister militum in carica un anno. Il ritorno a questa forma amministrativa segnò una ripresa del potere centrale rispetto all'autonomia cui aspiravano i Venetici. (it)
- Orso Ipato é considerado tradicionalmente o terceiro Doge de Veneza (726–742) e o primeiro historicamente conhecido. Em algum momento no começo do século VIII, foi eleito para liderar os venezianos e ganhou o título de duque que se transformou no dialeto veneziano em doge. Orso veio de Eraclea. Finalmente, foi reconhecido pelo imperador bizantino Leão III, o Isauro, quem lhe deu o título de hípato, ou cônsul. Os seus descendentes levaram o sobrenome Ipato devido a esta honra imperial. A família Orséolo também descendia dele. Após a violenta morte de Orso (assassinado talvez por instigação de Eutíquio, exarca de Ravena), houve um breve interregno antes que o seu filho, , fosse eleito como o segundo doge de Veneza. (pt)
- Orso Ipato (latin Ursus) var den tredje dogen av Venedig (726-742) och den första historiskt kända. När han valdes till Venedigs ledare fick han titeln dux (hertig) som sedan utvecklades till doge. Efter Orsos våldsamma död (han blev troligen mördad) följde fyra innan hans son Teodato tog över som Venedigs fjärde doge. (sv)
- Орсо Ипато (Урс Ипат, итал. Orso Ipato; убит в 737) — согласно традиционной хронологии, третий венецианский дож (726—737). Первый из тех, в существовании которых у историков нет сомнения. (ru)
- 奥尔索·伊帕托（威尼斯语：Orso Ipato, 拉丁語：Ursus Hypatus），是第三任和第一位有历史记载的威尼斯总督。在8世纪初，他被选为威尼斯人的领导人，并授予dux的称号，这后来变成了威尼斯语中的doge。 奥尔索自己来自埃拉克莱亚。 他最终被拜占庭皇帝列奥三世承认，并授予他称号，意为执政官。 伊帕托因此成为他后代的姓氏。 奥尔索后来被拉文纳主教派遣的杀手暗杀。他死后五年间总督空缺，军事长官代行执政官职务。随后其子特奥达托·伊帕托成为总督。 (zh)
- Орсо Іпато (італ. Orso Ipato) (? — 742) — 3-й традиційний і 1-й історично підтверджений венеціанський дож. У 726 році після того, як візантійський імператор Лев III Ісавр видає закон, що забороняє поклонятися зображенням святих, обурені венеціанці обирають дожем місцевого мешканця, що не був візантійцем. Ним стає Орсо Іпато. Після вирішення конфлікту, який тягнувся декілька років, він підкоряється екзархові і імператор затверджує його на посаді дожа. Через десять років в 742 році Орсо Іпато вбивають. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Όρσο Ιπάτο (γεννημένος σε άγνωστη ημερομηνία στην διάρκεια του 7ου αιώνα - αποθανών το 737) θεωρείται, σύμφωνα με την παράδοση, ως ο τρίτος Δόγης της Βενετίας, με έτος εκλογής του το 726. (el)
- Orso Ipato (Latin: Ursus Hypatus; died 737) was the third traditional Doge of Venice (726–737) and the first historically known. During his eleven-year reign, he brought great change to the Venetian navy, aided in the recapture of Ravenna from Lombard invaders, and cultivated harmonious relations with the Byzantine Empire. He was murdered in 737 during a civil conflict. (en)
- Orso Ipato (né à une date inconnue au VIIe siècle - mort en 737) est traditionnellement considéré comme le troisième doge de Venise, élu en 726. (fr)
- Orso Ipato (Latin: Ursus Hypatus; meninggal 737) merupakan Doge Venesia ketiga menurut tradisi (726–737) dan yang pertama dikenal secara historis. Selama sebelas tahun masa pemerintahannya, ia membawa perubahan besar di angkatan laut Venesia dibantu oleh penangkapan Ravenna dari penjajah Langobardi, dan memiliki hubungan harmonis dengan Kekaisaran Romawi Timur. Ia tewas terbunuh pada tahun 737 di tengah konflik sipil. (in)
- Orso Ipato – według tradycji trzeci doża wenecki od 726 do 737. Jest uznawany za pierwszego historycznego władcę Republiki Weneckiej. Pochodził z Heraklei. Na przywódcę wenecjan został wybrany po ogłoszeniu przez cesarza Bizancjum Leona III doktryny ikonoklazmu, która spowodowała bunt we włoskich prowincjach cesarstwa bizantyńskiego. Bunt nie trwał długo, a po pogodzeniu się z władzami w Konstantynopolu Orso zachował władzę i otrzymał od cesarza tytuł hypatosa (konsula), od którego powstało jego nazwisko rodowe – Ipato. Zamordowany w 737, prawdopodobnie z polecenia Bizantyjczyków. Był ojcem kolejnego doży – Teodato Ipato, który został wybrany na to stanowisko w 742 roku. (pl)
- Orso Ipato (latin Ursus) var den tredje dogen av Venedig (726-742) och den första historiskt kända. När han valdes till Venedigs ledare fick han titeln dux (hertig) som sedan utvecklades till doge. Efter Orsos våldsamma död (han blev troligen mördad) följde fyra innan hans son Teodato tog över som Venedigs fjärde doge. (sv)
- Орсо Ипато (Урс Ипат, итал. Orso Ipato; убит в 737) — согласно традиционной хронологии, третий венецианский дож (726—737). Первый из тех, в существовании которых у историков нет сомнения. (ru)
- 奥尔索·伊帕托（威尼斯语：Orso Ipato, 拉丁語：Ursus Hypatus），是第三任和第一位有历史记载的威尼斯总督。在8世纪初，他被选为威尼斯人的领导人，并授予dux的称号，这后来变成了威尼斯语中的doge。 奥尔索自己来自埃拉克莱亚。 他最终被拜占庭皇帝列奥三世承认，并授予他称号，意为执政官。 伊帕托因此成为他后代的姓氏。 奥尔索后来被拉文纳主教派遣的杀手暗杀。他死后五年间总督空缺，军事长官代行执政官职务。随后其子特奥达托·伊帕托成为总督。 (zh)
- Орсо Іпато (італ. Orso Ipato) (? — 742) — 3-й традиційний і 1-й історично підтверджений венеціанський дож. У 726 році після того, як візантійський імператор Лев III Ісавр видає закон, що забороняє поклонятися зображенням святих, обурені венеціанці обирають дожем місцевого мешканця, що не був візантійцем. Ним стає Орсо Іпато. Після вирішення конфлікту, який тягнувся декілька років, він підкоряється екзархові і імператор затверджує його на посаді дожа. Через десять років в 742 році Орсо Іпато вбивають. (uk)
- Orso Ipato (* in Eraclea; † 737?), in den zeitnahen Quellen Ursus, in der Frühen Neuzeit gelegentlich auch Orleo genannt, war etwa von 726 bis zu seinem Tod Doge von Venedig. Er gilt nach der venezianischen Tradition, wie die staatlich gesteuerte Geschichtsschreibung in Venedig genannt wird, als dritter Doge. Doch jüngere Arbeiten, die die beiden Vorgänger als legendär betrachten, sehen Ursus als den ersten wirklichen Dogen. (de)
- Orso Ipato (en latín, Ursus) es el primer dux de Venecia (c. 727 – c. 737) reconocido históricamente, aunque tradicionalmente ha sido considerado el tercero al contabilizar a Paolo Lucio Anafesto y Marcello Tegalliano, de existencia dudosa. Orso también fue agraciado por el emperador de Bizancio con el título de hypatos. La institución ducal inaugurada por Orso perduraría hasta que en 1797 las tropas napoleónicas depusieron al último dux de Venecia. (es)
- Orso, spesso ricordato con il titolo di ipato (VII secolo – Venezia, 737), fu, secondo la tradizione, il 3º doge della Repubblica di Venezia. Salì al potere verso il 726/727 e fu probabilmente il primo dux ad essere nominato per volontà dei Venetici e non del potere centrale. Si era, infatti, negli anni in cui l'imperatore Leone III iniziava la sua politica iconoclasta, provocando l'opposizione di papa Gregorio II e la sollevazione di tutta l'Italia bizantina. (it)
- Orso Ipato é considerado tradicionalmente o terceiro Doge de Veneza (726–742) e o primeiro historicamente conhecido. Em algum momento no começo do século VIII, foi eleito para liderar os venezianos e ganhou o título de duque que se transformou no dialeto veneziano em doge. (pt)
|
