| dbo:abstract
|
- Cesta středu (čínsky v českém přepisu Čung-jung, pchin-jinem Zhōngyōng, znaky 中庸) je jedna z tzv. Čtyř knih konfucianismu, vydaných filozofem Ču Sim v roce 1190. Kniha se tak stala jedním ze základů pro výuku konfucianismu. Pro konfuciány nebyla původně výjimečně důležitá, pozornost ji věnovali více buddhisté a taoisté, kteří v ní viděli hluboké sdělení o podstatě vesmíru a jeho vztahu k podstatě člověka. Mezi (neo)konfuciány na ni obrátili pozornost až S’-ma Kuang a , k nejdůležitějším konfuciánským textům ji přiřadil Ču Si. Cesta středu byla původně jednou z kapitol v Knize obřadů, až Ču Si ji osamostatnil a zařadil mezi čtyři základní výukové konfuciánské texty. Tradičně byl za autora považován Konfuciův vnuk , už učenec (1740–1816) však na základě textového rozboru C’-s’ovo autorství zpochybnil. Přinejmenším části knihy pocházejí až z období Západní Chan (206 př. n. l. – 8 n. l.). Podle textu je dodržování „čung-jung“ (v překladu: nauka středu, učení o středu, nauka o středu, moderace, přímost v řízení, objektivita, upřímnost, čestnost, pravdomluvnost, vhodnost, rovnováha, nepřítomnost předsudků) hlavním tématem konfuciánského myšlení. Člověk se má držet středu za každých okolností; takové chování odpovídá zákonům přírody. Například přítel by neměl být ani příliš blízký, ani příliš daleký, a člověk by neměl být ani příliš smutný, ani příliš veselý. Čínský název Čung-jung je, vzhledem k jeho mnohovýznamovosti, převáděn různě: k nejrozšřenějším překladům patří Střední cesta, Doktrína středu či Učení středu; překládán je i jako Středovost a stejnost, Neměnný střed, Střední míra. (cs)
- Das Buch von Mitte und Maß (chinesisch 中庸, Pinyin Zhōng Yōng) ist eines der Vier Bücher, die Zhu Xi zu den grundlegenden Werken des Konfuzianismus erklärt hatte. Es ist ein Abschnitt des Buchs der Riten. Seine Autorschaft wird traditionell (子思, Zǐsī), einem Enkel des Konfuzius zugeschrieben, was jedoch umstritten ist. Das Zhong Yong besteht aus zwei Teilen mit insgesamt 33 Kapiteln. (de)
- The Doctrine of the Mean or Zhongyong is one of the Four Books of classical Chinese philosophy and a central doctrine of Confucianism. The text is attributed to Zisi (Kong Ji), the only grandson of Confucius (Kong Zi). It was originally a chapter in the Classic of Rites. The phrase "doctrine of the mean" first occurs in Book VI, verse 29 of the Analects of Confucius, which states: The Master [Confucius] said, The virtue embodied in the doctrine of the Mean is of the highest order. But it has long been rare among people — Analects, 6:29 (Burton Watson tr.) The Analects never expands on what this term means, but Zisi's text, The Doctrine of the Mean, explores its meaning in detail, as well as how to apply it to one's life. The application of to politics and virtue ethics. The text was adopted into the canon of the Neo-Confucian movement, as compiled by Zhu Xi. While Burton Watson translated Zhōngyōng as Doctrine of the Mean, other English-language translators have rendered it differently. James Legge called it Constant Mean, Pierre Ryckmans (aka Simon Leys) used Middle Way, while Arthur Waley chose Middle Use. Ezra Pound's translations include Unswerving Pivot and Unwobbling Pivot. Roger T. Ames and David L. Hall titled their 2001 translation Focusing the Familiar. (en)
- La Doctrina de la medianía (en chino, 中庸; pinyin, zhōng yōng) es un libro confuciano que desarrolla el concepto de la medianía (o término medio) atribuido (o Kong Ji), único nieto de Confucio. El término procede de un verso de las Analectas, que dice: El Maestro [Confucio] dijo: la virtud encarnada en la Doctrina de la medianía es de primer orden. Pero siempre ha sido poco común entre las personas. Doctrina de la medianía, 6:26 Sin embargo, las Analectas no llegan a ampliar el significado de este término. La Doctrina de la medianía pertenece al Canon Confuciano tardío del movimiento neoconfuciano compilado por Zhu Xi, y ahonda detalladamente en el significado del término, así como la manera de aplicarlo a la propia vida. El libro muestra puntos en común con el concepto clásico griego de Aristóteles llamado la dorada medianía. (es)
- Le Zhong Yong (chinois traditionnel : 中庸, littéralement : impartialité et invariabilité) est le premier des Quatre livres, fondements du confucianisme par Zi Si sous la dynastie Zhou. Il est à l'origine un des chapitres du classique des rites. Le livre consiste en de courts textes attribués à Confucius et en neuf chapitres de commentaires par . (fr)
- Zhong Yong merupakan sebuah doktrin dari ajaran Konfusianisme. Ch'eng Zi berkata: zhong (tengah) berarti tidak menyimpang; yong (tetap) berarti tidak berubah. Zhong, jalan yang tidak menyimpang adalah tujuan yang benar yang harus dicapai oleh semua makhluk di bawah langit dan Yong, prinsip yang tidak berubah adalah hukum sejati yang mengatur segala yang ada di bawah langit. Pernyataan ini adalah ajaran yang diajarkan pengikut Konfusius. Zi zi khawatir inti ajaran ini akan menyimpang sejalan dengan berlalunya waktu, itulah sebabnya ia menuliskan ajaran itu dalam buku dan kemudian meneruskannya kepada Mencius. Awalnya buku ini hanya membicarakan satu asas, tetapi kemudian meluas pada asas semua benda dan akhirnya menyimpulkan semua asas itu dalam satu asas lagi. (in)
- Il giusto mezzo (中庸T; pinyin: zhōngyōngP) è uno dei Quattro libri del canone confuciano. Come il Grande Studio, originariamente Il giusto mezzo era un capitolo del Libro dei riti. Per tradizione, è attribuito a Zisi (o Kong Ji), nipote di Confucio durante la dinastia Zhou. Il libro consiste in brevi testi attribuiti a Confucio e in nove capitoli di commentari di Zengzi. Questo breve libro di 33 capitoli propone un cammino verso la virtù perfetta e si concentra sulla via (cinese: 道; pinyin: dào) prescritta per mandato del cielo non solo ai sovrani, ma a tutti gli uomini. Seguire queste istruzioni celesti con lo studio e l'insegnamento porterà automaticamente alla virtù confuciana. Il Giusto mezzo è anche un concetto degli insegnamenti del neoconfucianesimo. Il nome deriva da un verso degli analecta che recita: Il concetto non è ulteriormente sviluppato negli analecta e all'origine il Giusto mezzo costituiva uno dei capitoli del classico dei riti. Il giusto mezzo appartiene al tardo canone confuciano del Neoconfucianesimo come compilato da Zhu Xi, che approfondisce in grande dettaglio il significato del termine così come la sua applicazione alla vita personale. (it)
- 中庸（ちゅうよう）とは、儒教において、「四書」の一つであり、またその中心的概念の一つである。 (ja)
- ( 성공회의 Via Media에 대해서는 중용 (성공회) 문서를, 철학에서의 중용(中庸)에 대해서는 중용 (철학) 문서를 참고하십시오.) 《중용》(中庸, 영어: Doctrine of the Mean, Middle Way)은 사서오경에 속하는 경전 중 하나로 사람이 세상을 살아가는 데 있어서 지녀야 할 자세와 태도를 제시하고 있다. 본래 예기의 31편이다. (ko)
- De Doctrine van het Midden (Zhongyong) is een Chinees geschrift dat deel uitmaakt van de Vier Boeken van het Confucianisme. Het werk beschrijft de gouden weg van het midden die moet leiden naar een deugdzaam leven. Het werk wordt in de Nederlandse vertaling van de I Ching door Richard Wilhelm Maat en Midden genoemd. (nl)
- Doktryna Środka – jedna z ksiąg wchodzących w skład Czteroksięgu konfucjańskiego. Jej autorstwo przypisuje się Zi Si, ale w powstała ona później. Pierwotnie był to jeden z rozdziałów Liji. W „” Ban Gu, pierwszej obszernej bibliografii chińskiej jest już wymieniane jako oddzielny traktat. Cesarz Wu (502 - 549) z dynastii Liang miał do niego napisać komentarz. Księga daje konfucjańskiej filozofii społecznej metafizyczne uzasadnienie. Jest to chyba najgłębszy, najbardziej filozoficzny, metafizyczny i religijny tekst spośród wszystkich dzieł starożytnej literatury konfucjańskiej. To również praca, w której skupiają się niektóre główne idee konfucjanizmu, buddyzmu i taoizmu, pod wieloma względami służy jako pomost między tymi ideologiami. Zaczyna się podobnie jak „Wielka Nauka”, od ogólnego podsumowania poglądów, które zostaną później w komentarzach dokładnie i w sposób obrazowy przedstawione. Całość rozpoczyna się od słów: „wola nieba nazywa się naturą, przejawy natury nazywają się drogą (Dao), poznawanie drogi nazywa się wychowaniem”. Człowiek jest cząstką natury i dlatego jego rozwój umysłowy powinien polegać na poznaniu i zrozumieniu Dao. Drogą człowieka powinna być droga natury. „Środek” to w odniesieniu do człowieka postawa polegająca na umiarze, równowadze i spokoju. Będąc pośrodku, szlachetny człowiek jest w stanie uchwycić i poznać całą harmonię świata i zrozumieć, co leży u jego podstaw. A podstawą jest to, co nieporuszone, czyli stałość natury i jej przejawów. Tytuł znaczy tyle co „centralna harmonia”, można znaleźć też jego tłumaczenia jako: „złoty środek” i „niezmienna oś”. (pl)
- «Чжун юн» (кит. трад. 《中庸》, пиньинь zhōng yōng — «Срединное и неизменное», «[Учение] о срединном и неизменном [Пути]», «Учение о середине») — конфуцианский трактат, входящий в «Четверокнижие». Как таковой, составлял основу китайского образования с 1313 по 1905 гг.: заучивался наизусть молодежью, претендовавшей на участие в государственных экзаменах, начиная с 8-летнего возраста. При этом «Чжун юн» характеризуется как «возможно, наиболее философский среди всего текстуального наследия конфуцианства» (Чэнь Юн-цзе). (ru)
- 《中庸》是儒家經典的《四書》之一。原是《小戴禮記》第三十一篇，作者孔伋。宋朝學者對《中庸》非常推崇，而將其從《禮記》中抽出獨立成書，朱熹則將其與《論語》、《孟子》、《大學》合編為《四書》。 《中庸》在字面上的解釋即是“中道及常理”之意。而執中又當求「中和」，在一個人還沒有表現出喜怒哀樂時的平靜情緒為「中」，表現出情緒之後經過調整而符合常理為「和」。其主旨在于修養人性。其中關聯及學習的方式（博學、審問、慎思、明辨、篤行），做人的規範如「五達道」（君臣、父子、夫婦、昆弟（兄弟）、朋友之交）和「三達德」（智、仁、勇）等。中庸所追求的修養的最高境界是「至誠」。而三字經云：「中不偏，庸不易。」 《中庸》提出，“天”賦予萬物“性”。“性”是萬物之所以存在的“理”。按“理”而生活，完成天所賦予的使命，就是“道”。《中庸》指出道對於人來說是各有不同的。區別，調整各種不同的使命，使之成爲大家都遵守的原則，被稱爲“修道”，即“教”。“性”、“道”、“教”之論指出了人被“天”賦予使命以及使命的重要性。這也是全篇的宗旨。強調「誠」的重要，誠即是《大學》中所述說的「誠意」。「誠」是人先天的本性，“明”是與“誠”相生的。由誠而達到明，再由明至於誠。「不誠無物」，至誠的人才能充分的發揮本性與感化人群，進而成為人們的最高典範。朱熹特將中庸重新編訂，分成三十三章，稱為中庸章句，大致是論述下列三重點：（1）首言道出於天，而道的本體備於己而不可離，遵此道而修是為教。（2）次言存養省察之要，重在戒慎恐懼以慎獨。（3）終言天地育養萬物，聖神功化之極的至高境界-無聲無臭。《中庸》一文中多次引用孔子的言論及《詩經》的篇章以解釋其理念。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Das Buch von Mitte und Maß (chinesisch 中庸, Pinyin Zhōng Yōng) ist eines der Vier Bücher, die Zhu Xi zu den grundlegenden Werken des Konfuzianismus erklärt hatte. Es ist ein Abschnitt des Buchs der Riten. Seine Autorschaft wird traditionell (子思, Zǐsī), einem Enkel des Konfuzius zugeschrieben, was jedoch umstritten ist. Das Zhong Yong besteht aus zwei Teilen mit insgesamt 33 Kapiteln. (de)
- Le Zhong Yong (chinois traditionnel : 中庸, littéralement : impartialité et invariabilité) est le premier des Quatre livres, fondements du confucianisme par Zi Si sous la dynastie Zhou. Il est à l'origine un des chapitres du classique des rites. Le livre consiste en de courts textes attribués à Confucius et en neuf chapitres de commentaires par . (fr)
- 中庸（ちゅうよう）とは、儒教において、「四書」の一つであり、またその中心的概念の一つである。 (ja)
- ( 성공회의 Via Media에 대해서는 중용 (성공회) 문서를, 철학에서의 중용(中庸)에 대해서는 중용 (철학) 문서를 참고하십시오.) 《중용》(中庸, 영어: Doctrine of the Mean, Middle Way)은 사서오경에 속하는 경전 중 하나로 사람이 세상을 살아가는 데 있어서 지녀야 할 자세와 태도를 제시하고 있다. 본래 예기의 31편이다. (ko)
- De Doctrine van het Midden (Zhongyong) is een Chinees geschrift dat deel uitmaakt van de Vier Boeken van het Confucianisme. Het werk beschrijft de gouden weg van het midden die moet leiden naar een deugdzaam leven. Het werk wordt in de Nederlandse vertaling van de I Ching door Richard Wilhelm Maat en Midden genoemd. (nl)
- «Чжун юн» (кит. трад. 《中庸》, пиньинь zhōng yōng — «Срединное и неизменное», «[Учение] о срединном и неизменном [Пути]», «Учение о середине») — конфуцианский трактат, входящий в «Четверокнижие». Как таковой, составлял основу китайского образования с 1313 по 1905 гг.: заучивался наизусть молодежью, претендовавшей на участие в государственных экзаменах, начиная с 8-летнего возраста. При этом «Чжун юн» характеризуется как «возможно, наиболее философский среди всего текстуального наследия конфуцианства» (Чэнь Юн-цзе). (ru)
- Cesta středu (čínsky v českém přepisu Čung-jung, pchin-jinem Zhōngyōng, znaky 中庸) je jedna z tzv. Čtyř knih konfucianismu, vydaných filozofem Ču Sim v roce 1190. Kniha se tak stala jedním ze základů pro výuku konfucianismu. Pro konfuciány nebyla původně výjimečně důležitá, pozornost ji věnovali více buddhisté a taoisté, kteří v ní viděli hluboké sdělení o podstatě vesmíru a jeho vztahu k podstatě člověka. Mezi (neo)konfuciány na ni obrátili pozornost až S’-ma Kuang a , k nejdůležitějším konfuciánským textům ji přiřadil Ču Si. (cs)
- The Doctrine of the Mean or Zhongyong is one of the Four Books of classical Chinese philosophy and a central doctrine of Confucianism. The text is attributed to Zisi (Kong Ji), the only grandson of Confucius (Kong Zi). It was originally a chapter in the Classic of Rites. The phrase "doctrine of the mean" first occurs in Book VI, verse 29 of the Analects of Confucius, which states: The Master [Confucius] said, The virtue embodied in the doctrine of the Mean is of the highest order. But it has long been rare among people — Analects, 6:29 (Burton Watson tr.) (en)
- La Doctrina de la medianía (en chino, 中庸; pinyin, zhōng yōng) es un libro confuciano que desarrolla el concepto de la medianía (o término medio) atribuido (o Kong Ji), único nieto de Confucio. El término procede de un verso de las Analectas, que dice: El Maestro [Confucio] dijo: la virtud encarnada en la Doctrina de la medianía es de primer orden. Pero siempre ha sido poco común entre las personas. Doctrina de la medianía, 6:26 El libro muestra puntos en común con el concepto clásico griego de Aristóteles llamado la dorada medianía. (es)
- Zhong Yong merupakan sebuah doktrin dari ajaran Konfusianisme. Ch'eng Zi berkata: zhong (tengah) berarti tidak menyimpang; yong (tetap) berarti tidak berubah. Zhong, jalan yang tidak menyimpang adalah tujuan yang benar yang harus dicapai oleh semua makhluk di bawah langit dan Yong, prinsip yang tidak berubah adalah hukum sejati yang mengatur segala yang ada di bawah langit. (in)
- Il giusto mezzo (中庸T; pinyin: zhōngyōngP) è uno dei Quattro libri del canone confuciano. Come il Grande Studio, originariamente Il giusto mezzo era un capitolo del Libro dei riti. Per tradizione, è attribuito a Zisi (o Kong Ji), nipote di Confucio durante la dinastia Zhou. Il Giusto mezzo è anche un concetto degli insegnamenti del neoconfucianesimo. Il nome deriva da un verso degli analecta che recita: Il concetto non è ulteriormente sviluppato negli analecta e all'origine il Giusto mezzo costituiva uno dei capitoli del classico dei riti. (it)
- Doktryna Środka – jedna z ksiąg wchodzących w skład Czteroksięgu konfucjańskiego. Jej autorstwo przypisuje się Zi Si, ale w powstała ona później. Pierwotnie był to jeden z rozdziałów Liji. W „” Ban Gu, pierwszej obszernej bibliografii chińskiej jest już wymieniane jako oddzielny traktat. Cesarz Wu (502 - 549) z dynastii Liang miał do niego napisać komentarz. Księga daje konfucjańskiej filozofii społecznej metafizyczne uzasadnienie. (pl)
- 《中庸》是儒家經典的《四書》之一。原是《小戴禮記》第三十一篇，作者孔伋。宋朝學者對《中庸》非常推崇，而將其從《禮記》中抽出獨立成書，朱熹則將其與《論語》、《孟子》、《大學》合編為《四書》。 《中庸》在字面上的解釋即是“中道及常理”之意。而執中又當求「中和」，在一個人還沒有表現出喜怒哀樂時的平靜情緒為「中」，表現出情緒之後經過調整而符合常理為「和」。其主旨在于修養人性。其中關聯及學習的方式（博學、審問、慎思、明辨、篤行），做人的規範如「五達道」（君臣、父子、夫婦、昆弟（兄弟）、朋友之交）和「三達德」（智、仁、勇）等。中庸所追求的修養的最高境界是「至誠」。而三字經云：「中不偏，庸不易。」 (zh)
|
.svg?width=300)
.svg){kind=link}