| dbo:abstract
|
- الاستخدام الثانوي أو سبوليا (باللاتينية: Spolia) هو إعادة توظيف حجارة بناء قديمة في إنشاء مبنًا جديد، أو إعادة استخدام نحت زخرفي في آثار جديدة. وهو نتيجة لممارسة قديمة وواسعة الانتشار، خصوصًا في العصور القديمة المتأخرة، حيث يتم نقل الحجر الذي تم اقتطاعه وقطعه واستخدامه في بُنية مبنيّة ليتم استخدامه في مكان آخر. تُعَد هذه الممارسة ذات أهميّة خاصة بالنسبة للمؤرّخين وعلماء الآثار والمؤرّخين المعماريين، حيث أن شواهد القبور والنُصُب التذكاريّة والقطع الأثريّة غالبًا ما تكون مُتضمَّنة في بنايات مبنيّة بعد قرون أو آلاف السنين. وعلى الرغم من أن الأدبيّات الحديثة حول السبوليا تهتم بالمقام الأول بأمثلة تعود إلى العصور القديمة وصولاً إلى العصور الوسطى، إلاّ أن هذه الممارسة شائعة وربما لا توجد أي فترة من تاريخ الفن لا يمكن العثور عليها. (ar)
- Els spolia ('despulles', en llatí) són les pedres de construcció reutilitzades en nous edificis, així com les escultures decoratives reutilitzades en nous monuments. Es tracta d'una pràctica estesa i molt antiga per la qual la pedra que s'ha extret i utilitzat per construir un edifici n'és separada per fer-la servir en un altre lloc. La pràctica és de gran interès per als historiadors, els arqueòlegs i els historiadors de l'arquitectura, car les làpides, els monuments i els fragments d'edificis de l'antiguitat sovint es troben incrustats en estructures construïdes segles o mil·lennis més tard. (ca)
- Spolien (von lateinisch spolium: „Beute, Raub, dem Feind Abgenommenes“) sind Bauteile und andere Überreste wie Teile von Reliefs oder Skulpturen, Friese und Architravsteine, Säulen- oder Kapitellreste, die aus Bauten älterer Kulturen stammen und in neuen Bauwerken wiederverwendet werden. Der Einbau von Spolien kann – neben dem praktischen Nutzen – auch als Übertragung einer Tradition gemeint sein, wenn sie aus dem Vorgängerbau übernommen werden und als „Reliquien“ an hervorgehobener Stelle am Neubau wieder auftauchen. Dies gilt insbesondere, wenn Spolien stilistisch außerhalb des neueren architektonischen Gestaltungskonzeptes liegen. Die Heiligkeit eines Ortes kann auf diese Weise tradiert werden. Ein bruchstückhafter, versteckter oder verkehrter Einbau einer Spolie kann allerdings auch als demonstrative Kennzeichnung der Überwindung einer Vorgängerkultur aufgefasst werden. (de)
- Spolio (latine spolia, "predo") estas iom ne-kutima esprimo por tre specifa predo. Ĉi tiu esprimo estas foje uzata por indiki la reuzadon de klasikaj objektoj, ekzemple kolonoj el templo reuzataj por ornami palacon aŭ preĝejon. Precipe en Romo en ĉi generacio oni faris tion tre ofte. Eble la plej fama ekzemplo de de "spolio" el la Karolida Renesanco estas la rakonto pri la . Karolo la Granda vidis en Romo la rajdistan statuon de Marko Aŭrelio en Laterano. Ĝi estas la sola rajdista statuo pri imperiestro, kiu ankoraŭ ekzistas el la klasika Romia epoko. Oni neniam remuldis ĝin, kiel kutime okazis al bronzaj statuoj (certe, se grandaj!), ĉar dum Mezepoko oni kredis, ke temas pri la sanktulo Konstanteno la 1-a, kiu siatempe ĉesigis la persekutadojn kontraŭ kristanismo. Karolo la Granda, kiu volis hejme havi ion similan, venigis kvazaŭ sian la rajdistan statuon de Teodoriko la Granda el Ravenna al Aachen. (eo)
- El término spolia (del latín spolium = despojo, presa, botín plural spolia) describe partes de edificios y otros restos como relieves y esculturas, frisos, piedras de arquitrabes, restos de columnas y capiteles procedentes de edificios más antiguos, reutilizadas en nuevos edificios. (es)
- Les spolia (neutre pluriel du latin spolium, « dépouille, butin »), également appelés remplois ou réemplois, désignent la réutilisation de matériaux (notamment des colonnes, des chapiteaux et des plaques de marbre) ainsi que d’œuvres d’art de monuments déjà existants comme matériaux de construction dans un nouvel édifice soit pour des raisons idéologiques, soit pour des considérations purement économiques. De façon plus large, ce phénomène d’appropriation désigne également l’utilisation d’œuvres d’art ou de pièces de monuments étrangers prises à l’ennemi pour embellir la ville du vainqueur en les intégrant dans de nouveaux ensembles. (fr)
- Spolia (Latin: 'spoils') is repurposed building stone for new construction or decorative sculpture reused in new monuments. It is the result of an ancient and widespread practice whereby stone that has been quarried, cut and used in a built structure is carried away to be used elsewhere. The practice is of particular interest to historians, archaeologists and architectural historians since the gravestones, monuments and architectural fragments of antiquity are frequently found embedded in structures built centuries or millennia later. The archaeologist Philip A. Barker gives the example of a late Roman period (probably 1st-century) tombstone from Wroxeter that could be seen to have been cut down and undergone weathering while it was in use as part of an exterior wall and, possibly as late as the 5th century, reinscribed for reuse as a tombstone. (en)
- Spolia (Latijn spolium: "buit, roof, van de vijand afgenomen") zijn bouwmaterialen afkomstig uit een oudere cultuur die worden hergebruikt. Het gebruik van spolia wordt spoliatie genoemd. Vooral in de late oudheid en de vroege middeleeuwen werd spoliatie veel toegepast, maar het gebruik vond ook plaats in andere perioden. (nl)
- Spolium (l.mn. spolia, z łac., łup, zdobycz) – ponowne wykorzystanie starszego elementu architektonicznego (kolumny, kamiennego detalu itp.) w nowym budynku. Bardzo powszechne było stosowanie antycznych kolumn we wczesnochrześcijańskich bazylikach. Przykłady spoliów:
* kolumny w kaplicy pałacowej Karola Wielkiego w Akwizgranie pochodzące z Rawenny.
* kolumny (użyte jako części służek) w gotyckiej katedrze w Magdeburgu, pochodzące z Włoch
* kolumny z czerwonego porfiru użyte przy budowie Hagia Sofia, pochodzące z gimnazjonu portowego w Efezie oraz z miejscowości Baalbek (pl)
- Il fenomeno del reimpiego in architettura e storia dell'arte è costituito dal riutilizzo di materiale antico in costruzioni più recenti. Il riutilizzo di materiale edilizio tratto da costruzioni precedenti non più in uso, è comune in tutta la storia umana, ma il fenomeno del reimpiego assunse precisi caratteri artistici nell'ambito dell'architettura romana di epoca tardoantica e in seguito in tutta l'epoca medievale. La pratica fu particolarmente diffusa a Roma, ma anche a Costantinopoli (per esempio le sculture esterne della chiesa di Panagia Gorgoepikoos ad Atene), nell'occidente medievale (ad esempio i fusti in porfido della carolingia cappella Palatina di Aquisgrana) e nel mondo islamico medievale (ad esempio la "Grande moschea" di Kairouan). L'interpretazione del fenomeno si alterna tra l'ipotesi "ideologica" e quella "pragmatica". Il punto di vista "ideologico" descrive il riuso di elementi scultorei o architettonici tratti da monumenti di imperi o dinastie precedenti sia in senso "trionfale", come "spoglie" di nemici vinti, sia in senso di rinnovo, come riappropriazione delle glorie del passato, mentre il punto di vista "pragmatico" sottolinea l'economicità di riutilizzare materiali già pronti a confronto con la produzione di nuovi blocchi. Questi due aspetti, comunque, non si escludono a vicenda e ogni singolo caso deve essere valutato diversamente nel suo particolare contesto storico. (it)
- Сполии (лат. spolia) — элементы декора, особенно колонны, которые в поздней античности и раннем Средневековье выламывались из древних сооружений (как правило, языческих храмов) и использовались при строительстве новых зданий (как правило, храмов христианских). Использование сполий не только экономило время и финансы, но и компенсировало недостаточную опытность каменотёсов раннего Средневековья. Например, колоннада перед церковью Санта-Мария-ин-Трастевере перенесена из терм Каракаллы, в капелле Карла Великого использованы древнеримские порфировые колонны, а колонны для строительства Айя-Софии привезены из храмов Эфеса и Баальбека. Характерный пример строительства из сполий — Храм Клитунно. Сполии также активно использовались в исламской архитектуре (например, в Меските), а в Европе — иногда также и в более позднее время. (ru)
- Spolia (do latim, spolium) é um moderno termo usado na história da arte para descrever a reutilização de materiais ou elementos decorativos de construções mais antigas em novos monumentos. (pt)
- Сполії (лат. spolia, букв. «трофей») — архітектурні та скульптурні елементи старих споруд (колони, карнизи, рельєфи, мармурове облицювання, будівельні камені та цегла), які повторно використовувалися в новому будівництві. Сполії використовувалися в архітектурі Римської імперії пізнього періоду, Візантії, Західної Європи та близькосхідних мусульманських держав доби раннього середньовіччя, тобто регіонів в яких збереглися численні руїни античних міст. Однак найбільш широко практика використання сполій застосовувалася в Візантії. Використання сполій відомо і в деяких пам'ятках давньоруської архітектури. Зокрема, спинка єпископського крісла в синтроні Софії Київської. Серед дослідників використання сполій пояснюється двома основними мотивами: утилітарними, пов'язаними з бажанням заощадити на матеріалах, особливо дорогому дефіцитному мармурі, та роботі кваліфікованих каменярів, та ідеологічними, пов'язаними з бажанням середньовічних будівельників символічно пов'язати нові споруди з блиском та величчю античної доби. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Els spolia ('despulles', en llatí) són les pedres de construcció reutilitzades en nous edificis, així com les escultures decoratives reutilitzades en nous monuments. Es tracta d'una pràctica estesa i molt antiga per la qual la pedra que s'ha extret i utilitzat per construir un edifici n'és separada per fer-la servir en un altre lloc. La pràctica és de gran interès per als historiadors, els arqueòlegs i els historiadors de l'arquitectura, car les làpides, els monuments i els fragments d'edificis de l'antiguitat sovint es troben incrustats en estructures construïdes segles o mil·lennis més tard. (ca)
- El término spolia (del latín spolium = despojo, presa, botín plural spolia) describe partes de edificios y otros restos como relieves y esculturas, frisos, piedras de arquitrabes, restos de columnas y capiteles procedentes de edificios más antiguos, reutilizadas en nuevos edificios. (es)
- Les spolia (neutre pluriel du latin spolium, « dépouille, butin »), également appelés remplois ou réemplois, désignent la réutilisation de matériaux (notamment des colonnes, des chapiteaux et des plaques de marbre) ainsi que d’œuvres d’art de monuments déjà existants comme matériaux de construction dans un nouvel édifice soit pour des raisons idéologiques, soit pour des considérations purement économiques. De façon plus large, ce phénomène d’appropriation désigne également l’utilisation d’œuvres d’art ou de pièces de monuments étrangers prises à l’ennemi pour embellir la ville du vainqueur en les intégrant dans de nouveaux ensembles. (fr)
- Spolia (Latijn spolium: "buit, roof, van de vijand afgenomen") zijn bouwmaterialen afkomstig uit een oudere cultuur die worden hergebruikt. Het gebruik van spolia wordt spoliatie genoemd. Vooral in de late oudheid en de vroege middeleeuwen werd spoliatie veel toegepast, maar het gebruik vond ook plaats in andere perioden. (nl)
- Spolium (l.mn. spolia, z łac., łup, zdobycz) – ponowne wykorzystanie starszego elementu architektonicznego (kolumny, kamiennego detalu itp.) w nowym budynku. Bardzo powszechne było stosowanie antycznych kolumn we wczesnochrześcijańskich bazylikach. Przykłady spoliów:
* kolumny w kaplicy pałacowej Karola Wielkiego w Akwizgranie pochodzące z Rawenny.
* kolumny (użyte jako części służek) w gotyckiej katedrze w Magdeburgu, pochodzące z Włoch
* kolumny z czerwonego porfiru użyte przy budowie Hagia Sofia, pochodzące z gimnazjonu portowego w Efezie oraz z miejscowości Baalbek (pl)
- Spolia (do latim, spolium) é um moderno termo usado na história da arte para descrever a reutilização de materiais ou elementos decorativos de construções mais antigas em novos monumentos. (pt)
- الاستخدام الثانوي أو سبوليا (باللاتينية: Spolia) هو إعادة توظيف حجارة بناء قديمة في إنشاء مبنًا جديد، أو إعادة استخدام نحت زخرفي في آثار جديدة. وهو نتيجة لممارسة قديمة وواسعة الانتشار، خصوصًا في العصور القديمة المتأخرة، حيث يتم نقل الحجر الذي تم اقتطاعه وقطعه واستخدامه في بُنية مبنيّة ليتم استخدامه في مكان آخر. (ar)
- Spolio (latine spolia, "predo") estas iom ne-kutima esprimo por tre specifa predo. Ĉi tiu esprimo estas foje uzata por indiki la reuzadon de klasikaj objektoj, ekzemple kolonoj el templo reuzataj por ornami palacon aŭ preĝejon. Precipe en Romo en ĉi generacio oni faris tion tre ofte. Karolo la Granda, kiu volis hejme havi ion similan, venigis kvazaŭ sian la rajdistan statuon de Teodoriko la Granda el Ravenna al Aachen. (eo)
- Spolien (von lateinisch spolium: „Beute, Raub, dem Feind Abgenommenes“) sind Bauteile und andere Überreste wie Teile von Reliefs oder Skulpturen, Friese und Architravsteine, Säulen- oder Kapitellreste, die aus Bauten älterer Kulturen stammen und in neuen Bauwerken wiederverwendet werden. (de)
- Spolia (Latin: 'spoils') is repurposed building stone for new construction or decorative sculpture reused in new monuments. It is the result of an ancient and widespread practice whereby stone that has been quarried, cut and used in a built structure is carried away to be used elsewhere. The practice is of particular interest to historians, archaeologists and architectural historians since the gravestones, monuments and architectural fragments of antiquity are frequently found embedded in structures built centuries or millennia later. The archaeologist Philip A. Barker gives the example of a late Roman period (probably 1st-century) tombstone from Wroxeter that could be seen to have been cut down and undergone weathering while it was in use as part of an exterior wall and, possibly as late (en)
- Il fenomeno del reimpiego in architettura e storia dell'arte è costituito dal riutilizzo di materiale antico in costruzioni più recenti. Il riutilizzo di materiale edilizio tratto da costruzioni precedenti non più in uso, è comune in tutta la storia umana, ma il fenomeno del reimpiego assunse precisi caratteri artistici nell'ambito dell'architettura romana di epoca tardoantica e in seguito in tutta l'epoca medievale. (it)
- Сполии (лат. spolia) — элементы декора, особенно колонны, которые в поздней античности и раннем Средневековье выламывались из древних сооружений (как правило, языческих храмов) и использовались при строительстве новых зданий (как правило, храмов христианских). Сполии также активно использовались в исламской архитектуре (например, в Меските), а в Европе — иногда также и в более позднее время. (ru)
- Сполії (лат. spolia, букв. «трофей») — архітектурні та скульптурні елементи старих споруд (колони, карнизи, рельєфи, мармурове облицювання, будівельні камені та цегла), які повторно використовувалися в новому будівництві. Серед дослідників використання сполій пояснюється двома основними мотивами: утилітарними, пов'язаними з бажанням заощадити на матеріалах, особливо дорогому дефіцитному мармурі, та роботі кваліфікованих каменярів, та ідеологічними, пов'язаними з бажанням середньовічних будівельників символічно пов'язати нові споруди з блиском та величчю античної доби. (uk)
|
.jpg){kind=link}
_Voya,_RP-T-00-494-10B.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
