| dbo:abstract
|
- سايوز 2 (بالروسية: Союз-2)، (مؤشر جي آر إيه يو: 14A14)، هو نسخة حديثة من صاروخ سايوز الروسي. وهو في شكله الأساسي صاروخ حامل من ثلاث مراحل لوضع حمولات في مدار أرضي منخفض. مقارنة بالنسخ السابقة من سايوز، فإن محركاته المعززة للمرحلة الأولى والمرحلتين الأساسيتين، تم تعديلها بأنظمة الحقن المحسنة. وتسمح أنظمة التحكم الرقمي في الطيران والقياس عن بعد، بإطلاق الصاروخ من منصة إطلاق ثابتة، في حين، وفي النسخة القديمة من صواريخ سايوز، كان لا بد من دوران منصات الإطلاق لأن الصاروخ لم يتمكن من أداء لفة لتغيير وجهته أثناء التحليق. (ar)
- Sojuz 2 (rusky Союз; „svaz“) je rodina nosných raket, vyvinutých a vyráběných firmou CSKB-Progress v Samaře. Byla vyvinuta z nosiče Sojuz. Tyto nosiče mohou vynést na nízkou oběžnou dráhu až 8500 kg. Jsou určeny spolu s nosičem Angara k nahrazení několika starších nosných raket. Nosné rakety Sojuz 2 mají za sebou 115 vzletů. (cs)
- Soiuz-2, : 14A14, és la designació col·lectiva per a la nova versió de coets russos Soiuz. En la seva forma més bàsica, és un coet de tres etapes per col·locar càrregues útils en òrbita terrestre baixa. Els impulsors del primer tram i els dos trams centrals bàsics disposen de motors amb sistemes d'injecció millorades, en comparació amb les versions anteriors Soiuz. Els sistemes de control de vol i de telemetria digitals permeten que el coet ser llançat des d'una plataforma de llançament fix, mentre que les plataformes de llançament de coets Soiuz anteriors van haver de ser girats mentre el coet no pot girar per canviar el seu rumb en vol. El Soiuz-2 sovint vola amb un tram superior, que li permet aixecar càrregues útils en òrbites més elevades, com ara Molnia i geosíncrona. El tram superior està equipat amb sistemes de control de vol i de telemetria independents dels utilitzats en la resta del coet. NPO Làvotxkin fabrica el , que és el tram superior més habitual. Els coets Soiuz-2 actualment són llançats des del al Cosmòdrom de Baikonur, i LC-43 al Cosmòdrom de Plesetsk, instal·lacions de llançament compartides amb coets R-7 derivats anteriorment, incloent el Soiuz-U i el . Els vols comercials del Soiuz-2 són contractats per , i han llançat des LC-31 a Baikonur i ELS (l'Ensemble de Lancement Soyouz), que ha estat construït al port espacial de Kourou a la costa nord de l'Amèrica del Sud. El Soiuz-2 és capaç de lliurar 2,8-3,5 tones a GTO des d'aquest punt. El Soiuz-2 va substituir el i està començant a substituir els coets Soiuz-U i els quals van estar en servei de manera paral·lela, eliminats a partir del 2014. (ca)
- Soyuz 2 (en ruso, Союз-2), también llamado Soyuz-ST, es el nombre genérico de lanzadores de Rusia. Puede lanzar cargas a la órbita baja y también posee una etapa extra superior para llevar cargas más pesadas a órbitas altas (tal es el caso de los satélites Molniya) y otras para órbitas geosincrónicas. Permite poner en órbita cargas de 8,2 toneladas, prácticamente el doble que el R-7. La tercera etapa (etapa superior) incorpora el nuevo motor RD-0124, la principal diferencia con el motor antiguo es la introducción del llamado sistema de ciclo cerrado por el cual el gas utilizado para impulsar al oxidante a las cámaras de combustión se quema en las mismas en lugar de ser descargado en el exterior. El Soyuz 2.1b realizó su vuelo inaugural el 27 de diciembre de 2006, poniendo en órbita el satélite europeo COROT. El contenedor de carga del Soyuz 2 puede acoplarse para llevar cargas con los siguientes diámetros: 2,7 m; 3,0 m; 3,3 m; y 3,7 m, un contenedor para cargas más grandes está disponible y tiene un diámetro de 4,11 m de diámetro por 11,4 m de longitud (es)
- La fusée Soyouz-2 (indice GRAU : 14A14), est la désignation collective pour les nouvelles versions du XXIe siècle de la fusée russe Soyouz. Certaines versions moins puissantes abandonnent l'architecture du premier étage à 4 blocs regroupés en faisceau donnant au Soyouz son apparence si particulière et les moteurs-fusées d'origine du 1er étage sont remplacés par un unique propulseur NK-33 développé à la fin des années 1960 pour la fusée géante soviétique N1. Dans sa forme de base, il s’agit d’une fusée à trois étages permettant de placer des charges utiles sur une orbite terrestre basse. Les propulseurs d'appoint de premier étage et les deux étages principaux sont dotés de moteurs plus puissants dotés de systèmes d’injection améliorés, par rapport aux versions précédentes du Soyouz. Les systèmes de commande de vol et de télémétrie numériques permettent de lancer la fusée à partir d’une plate-forme de lancement fixe, tandis que les plates-formes de lancement des anciennes fusées Soyouz devaient être pivotées, la fusée ne pouvant changer de direction en vol. (fr)
- Soyuz-2 (GRAU index 14A14) is a modernized version of the Soviet Soyuz rocket. In its basic form, it is a three-stage launch vehicle for placing payloads into low Earth orbit. Compared to the previous versions of the Soyuz, the first-stage boosters and two core stages feature uprated engines with improved injection systems. Digital flight control and telemetry systems allow the rocket to be launched from a fixed launch platform, whereas the launch platforms for earlier Soyuz rockets had to be rotated as the rocket could not perform a roll to change its heading in flight. Soyuz-2 is often flown with an upper stage, which allows it to lift payloads into higher orbits, such as Molniya and geosynchronous orbits. The upper stage is equipped with independent flight control and telemetry systems from those used in the rest of the rocket. The NPO Lavochkin manufactured Fregat is the most commonly used upper stage. Soyuz-2 rockets were first launched from Site 31 at the Baikonur Cosmodrome, and Site 43 at the Plesetsk Cosmodrome, launch facilities shared with earlier R-7 derived rockets including the Soyuz-U and Molniya. Commercial Soyuz-2 flights are contracted by Starsem and have launched from Site 31 at Baikonur Cosmodrome and Ensemble de Lancement Soyouz (ELS), which has been built at the Centre Spatial Guyanais on the northern coast of South America. The Soyuz-2 can deliver 3,250 kg (7,170 lb) to geostationary transfer orbit (GTO) from this equatorial site. In 2016, the new Vostochny Cosmodrome started operating Soyuz-2 flights as well, from its first launch pad called Vostochny Cosmodrome Site 1S. The Soyuz-2 has replaced the Molniya-M, Soyuz-U and Soyuz-FG since 2010, 2017 and 2019 respectively. TsSKB-Progress halted production of Soyuz-U in April 2015; the final flight of a Soyuz-U rocket took place on 22 February 2017, carrying Progress MS-05 to the International Space Station (ISS). According to CNES officials interviewed in May 2018, launches of Soyuz from Centre Spatial Guyanais may be replaced by the Ariane 6 medium-lift version A62 in 2021, but later moved back to 2022 or later. (en)
- Soyuz-2 ( indeks GRAU 14A14 ) adalah versi roket Soyuz Rusia abad ke-21. Dalam bentuk dasarnya, ini adalah roket pembawa tiga tahap untuk menempatkan muatan ke orbit Bumi yang rendah. Dibandingkan dengan versi sebelumnya dari Soyuz, pendorong tahap pertama dan dua tahap inti memiliki mesin dengan sistem injeksi yang ditingkatkan. Sistem kontrol penerbangan dan telemetri digital memungkinkan roket ini diluncurkan dari platform peluncuran tetap, sedangkan platform peluncuran untuk roket Soyuz sebelumnya harus diputar karena roket tidak dapat melakukan putaran untuk mengubah posisinya dalam penerbangan. Soyuz-2 sering diterbangkan dengan tahap atas, yang memungkinkan untuk mengangkat muatan ke orbit yang lebih tinggi, seperti Molniya dan orbit geosinkronus. Tahap atas dilengkapi dengan kontrol penerbangan dan sistem telemetri independen dari yang digunakan di seluruh roket. NPO Lavochkin memproduksi Fregat sebagai tahap atas yang paling sering digunakan. Roket Soyuz-2 saat diluncurkan dari LC-31 di Kosmodrom Baikonur, dan LC-43 di Kosmodrom Plesetsk, fasilitas peluncuran bersama dengan roket R-7 berasal sebelumnya termasuk Soyuz-U dan Molniya. Komersial penerbangan Soyuz-2 dikontrak oleh , dan telah meluncurkan dari LC-31 di Baikonur dan ELS (l'ensemble de Lancement Soyouz), yang telah dibangun di Guyana Space Centre di pantai utara Amerika Selatan. Soyuz-2 diharapkan dapat memberikan 2,8-3,5 ton untuk GTO dari situs ini. Soyuz-2 telah menggantikan roket Molniya-M dan mulai menggantikan Soyuz-U dan Soyuz-FG yang saat ini dalam pelayanan di samping itu, karena roket-roket tersebut diperkirakan akan pensiun pada tahun 2014. (in)
- 소유스-2는 2017년 현재 러시아 소유스의 신형 버전이다. 프로그레스사에서 생산한다. 원래 소유스 로켓은 에네르기아사에서 생산했다. 소유스와 소유스-1은 다르다. 소유스-1은 소유스-2 계열 중 하나로서, 현재는 소유스-2.1v라고 부른다. 소유스-2.1a, 소유스-2.1b는 소유스-2라고 부른다. (ko)
- La Sojuz 2 è la versione del XXI secolo del lanciatore russo Sojuz. Nella sua forma di base, è un lanciatore per l'immissione di carichi utili in orbita terrestre bassa. Venne lanciato per la prima volta dalla del Cosmodromo di Pleseck (suborbitale) e dalla del Cosmodromo di Bajkonur (orbitale), complessi di lancio condivisi con i precedenti lanciatori derivati da R-7, tra cui e Molnija. La Sojuz 2 ha sostituito i lanciatori Molnija-M, e Sojuz FG rispettivamente nel 2010, 2017 e 2019. (it)
- ソユーズ-2（GRAUインデックス 14A14）は、ロシアのソユーズシリーズの新型ロケット。 基本的には低軌道にペイロードを投入する事を目的とした3段式のロケットである。第1段のブースターと2基のコアステージ噴射装置を従来のものよりも強化したエンジンに更新した事が特徴である。デジタル式飛行制御とテレメトリーシステムにより固定された発射台からロケットを打ち上げる事を企図されている。初期のソユーズロケットは飛行中にロール軸を変える事が出来なかったので、打ち上げ前に発射台を回転させなければならなかった。 ソユーズ-2はモルニア軌道や静止軌道のようなより高い軌道へペイロードを投入する為に、上段ロケットを搭載して打ち上げることもできる。上段ロケットは独立した飛行制御装置とテレメトリーシステムを備える。が生産するフレガートは最も一般的に使用される上段ロケットである。 ソユーズ-2は現在、バイコヌール宇宙基地のLC-31射場とプレセツク宇宙基地のLC-43から打ち上げられ、ソユーズUなどの従来型の派生機種と基本的な施設は共用されている。2013年現在、ボストチヌイ宇宙基地で新しい射点の建設を始めている。 商業用のソユーズ-2はスターセム社が担当し、バイコヌールのLC-31射場から打ち上げられていたが、これらは南アメリカの北海岸のフランス領ギアナにあるギアナ宇宙センターのELS発射台 (l'Ensemble de Lancement Soyouz) に移転した。ソユーズ-2は2.8-3.5トンの衛星をこの施設から静止トランスファ軌道へ投入する。ギアナからの最初の打ち上げは2011年10月に行われた。 ソユーズ-2は2010年代後半に退役したソユーズUとソユーズFGの後継として運用されている。 (ja)
- Sojuz 2 (ros. Союз 2) – rakieta nośna oparta konstrukcyjnie na pocisku balistycznym R-7.Rakieta ta została zaprojektowana jako następczyni używanej do 2017 roku rakiety Sojuz-U. W kosmos za pomocą tej rakiety wynoszone są satelity najnowszej generacji, jednak są plany na użycie rakiety Sojuz 2 do wynoszenia ostatnich statków załogowych Sojuz od 2019 roku. (pl)
- «Союз-2» (рабочее название проекта — «Русь») — семейство трёхступенчатых ракет-носителей среднего класса, разработанное и производимое РКЦ «Прогресс» (Самара) путём глубокой модернизации ракеты-носителя «Союз-У».Является частью семейства ракет-носителей Р-7. Масса полезной нагрузки выводимой на низкую орбиту Земли — от 2800 кг до 9200 кг в зависимости от модификации и точки запуска.Также в семейство «Союз-2» входит двухступенчатая РН «Союз-2.1в» лёгкого класса. В долгосрочной перспективе семейство РН «Союз-2» может быть заменено на перспективное семейство РН «Союз-5» («Иртыш») и/или близким по грузоподъемности «Союз-6». (ru)
- O Soyuz-2, também chamado de Soyuz-ST é o nome genérico para a nova geração de lançadores de Rússia. Pode lançar cargas para a órbita baixa e também tem um segundo estágio superior para transportar cargas mais pesadas a órbitas mais elevadas (tal como no caso dos satélites Molniya) e outros para a órbitas geoestacionária. Permite colocar cargas em órbita 8,2 toneladas, quase o dobro do R-7. O terceiro estágio (estágio superior) incorpora o novo motor RD-0124, a principal diferença com o velho motor é a introdução do chamado sistema de circuito fechado, pelo qual o gás utilizado para conduzir o oxidante para a câmara de combustão é queimado mesmo em vez de ser enviada para o exterior. O Soyuz-2 fez seu voo inaugural em 27 de dezembro de 2006, colocando em órbita o satélite europeu COROT. O recipiente de carga pode ser ligado ao Soyuz-2 para transportar cargas com os seguintes diâmetros: 2,7 m; 3,0 m; 3,3 m; y 3,7 m, um recipiente para cargas maiores está disponível e tem um diâmetro de 4,11 m de diâmetro por 11,4 m de comprimento. (pt)
- «Союз-2» — російська родина ракет-носіїв, створена на основі ракети-носія «Союз-У» глибокою модернізацією. Належить до ракет середнього класу. Розробку здійснило ГНПРКЦ (Самара). Маса корисного вантажу, що виводиться на низьку орбіту Землі — від 2800 кг до 9200 кг залежно від модифікації і точки запуску. Частина сімейства ракет-носіїв Р-7. Проектна назва — «Русь». (uk)
- 聯盟2號運載火箭（Soyuz-2）是俄羅斯基於苏联研發的火箭。它是一种三级运载火箭，用于将有效载荷送入近地轨道。2.1a、2.1b 和 2.1v都屬於聯盟二號系列。與之前的聯盟號版本相比，配備了升級的發動機和改進的噴射系統。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- سايوز 2 (بالروسية: Союз-2)، (مؤشر جي آر إيه يو: 14A14)، هو نسخة حديثة من صاروخ سايوز الروسي. وهو في شكله الأساسي صاروخ حامل من ثلاث مراحل لوضع حمولات في مدار أرضي منخفض. مقارنة بالنسخ السابقة من سايوز، فإن محركاته المعززة للمرحلة الأولى والمرحلتين الأساسيتين، تم تعديلها بأنظمة الحقن المحسنة. وتسمح أنظمة التحكم الرقمي في الطيران والقياس عن بعد، بإطلاق الصاروخ من منصة إطلاق ثابتة، في حين، وفي النسخة القديمة من صواريخ سايوز، كان لا بد من دوران منصات الإطلاق لأن الصاروخ لم يتمكن من أداء لفة لتغيير وجهته أثناء التحليق. (ar)
- Sojuz 2 (rusky Союз; „svaz“) je rodina nosných raket, vyvinutých a vyráběných firmou CSKB-Progress v Samaře. Byla vyvinuta z nosiče Sojuz. Tyto nosiče mohou vynést na nízkou oběžnou dráhu až 8500 kg. Jsou určeny spolu s nosičem Angara k nahrazení několika starších nosných raket. Nosné rakety Sojuz 2 mají za sebou 115 vzletů. (cs)
- 소유스-2는 2017년 현재 러시아 소유스의 신형 버전이다. 프로그레스사에서 생산한다. 원래 소유스 로켓은 에네르기아사에서 생산했다. 소유스와 소유스-1은 다르다. 소유스-1은 소유스-2 계열 중 하나로서, 현재는 소유스-2.1v라고 부른다. 소유스-2.1a, 소유스-2.1b는 소유스-2라고 부른다. (ko)
- La Sojuz 2 è la versione del XXI secolo del lanciatore russo Sojuz. Nella sua forma di base, è un lanciatore per l'immissione di carichi utili in orbita terrestre bassa. Venne lanciato per la prima volta dalla del Cosmodromo di Pleseck (suborbitale) e dalla del Cosmodromo di Bajkonur (orbitale), complessi di lancio condivisi con i precedenti lanciatori derivati da R-7, tra cui e Molnija. La Sojuz 2 ha sostituito i lanciatori Molnija-M, e Sojuz FG rispettivamente nel 2010, 2017 e 2019. (it)
- Sojuz 2 (ros. Союз 2) – rakieta nośna oparta konstrukcyjnie na pocisku balistycznym R-7.Rakieta ta została zaprojektowana jako następczyni używanej do 2017 roku rakiety Sojuz-U. W kosmos za pomocą tej rakiety wynoszone są satelity najnowszej generacji, jednak są plany na użycie rakiety Sojuz 2 do wynoszenia ostatnich statków załogowych Sojuz od 2019 roku. (pl)
- «Союз-2» — російська родина ракет-носіїв, створена на основі ракети-носія «Союз-У» глибокою модернізацією. Належить до ракет середнього класу. Розробку здійснило ГНПРКЦ (Самара). Маса корисного вантажу, що виводиться на низьку орбіту Землі — від 2800 кг до 9200 кг залежно від модифікації і точки запуску. Частина сімейства ракет-носіїв Р-7. Проектна назва — «Русь». (uk)
- 聯盟2號運載火箭（Soyuz-2）是俄羅斯基於苏联研發的火箭。它是一种三级运载火箭，用于将有效载荷送入近地轨道。2.1a、2.1b 和 2.1v都屬於聯盟二號系列。與之前的聯盟號版本相比，配備了升級的發動機和改進的噴射系統。 (zh)
- Soiuz-2, : 14A14, és la designació col·lectiva per a la nova versió de coets russos Soiuz. En la seva forma més bàsica, és un coet de tres etapes per col·locar càrregues útils en òrbita terrestre baixa. Els impulsors del primer tram i els dos trams centrals bàsics disposen de motors amb sistemes d'injecció millorades, en comparació amb les versions anteriors Soiuz. Els sistemes de control de vol i de telemetria digitals permeten que el coet ser llançat des d'una plataforma de llançament fix, mentre que les plataformes de llançament de coets Soiuz anteriors van haver de ser girats mentre el coet no pot girar per canviar el seu rumb en vol. (ca)
- Soyuz 2 (en ruso, Союз-2), también llamado Soyuz-ST, es el nombre genérico de lanzadores de Rusia. Puede lanzar cargas a la órbita baja y también posee una etapa extra superior para llevar cargas más pesadas a órbitas altas (tal es el caso de los satélites Molniya) y otras para órbitas geosincrónicas. Permite poner en órbita cargas de 8,2 toneladas, prácticamente el doble que el R-7. El Soyuz 2.1b realizó su vuelo inaugural el 27 de diciembre de 2006, poniendo en órbita el satélite europeo COROT. (es)
- Soyuz-2 ( indeks GRAU 14A14 ) adalah versi roket Soyuz Rusia abad ke-21. Dalam bentuk dasarnya, ini adalah roket pembawa tiga tahap untuk menempatkan muatan ke orbit Bumi yang rendah. Dibandingkan dengan versi sebelumnya dari Soyuz, pendorong tahap pertama dan dua tahap inti memiliki mesin dengan sistem injeksi yang ditingkatkan. Sistem kontrol penerbangan dan telemetri digital memungkinkan roket ini diluncurkan dari platform peluncuran tetap, sedangkan platform peluncuran untuk roket Soyuz sebelumnya harus diputar karena roket tidak dapat melakukan putaran untuk mengubah posisinya dalam penerbangan. (in)
- Soyuz-2 (GRAU index 14A14) is a modernized version of the Soviet Soyuz rocket. In its basic form, it is a three-stage launch vehicle for placing payloads into low Earth orbit. Compared to the previous versions of the Soyuz, the first-stage boosters and two core stages feature uprated engines with improved injection systems. Digital flight control and telemetry systems allow the rocket to be launched from a fixed launch platform, whereas the launch platforms for earlier Soyuz rockets had to be rotated as the rocket could not perform a roll to change its heading in flight. (en)
- ソユーズ-2（GRAUインデックス 14A14）は、ロシアのソユーズシリーズの新型ロケット。 基本的には低軌道にペイロードを投入する事を目的とした3段式のロケットである。第1段のブースターと2基のコアステージ噴射装置を従来のものよりも強化したエンジンに更新した事が特徴である。デジタル式飛行制御とテレメトリーシステムにより固定された発射台からロケットを打ち上げる事を企図されている。初期のソユーズロケットは飛行中にロール軸を変える事が出来なかったので、打ち上げ前に発射台を回転させなければならなかった。 ソユーズ-2はモルニア軌道や静止軌道のようなより高い軌道へペイロードを投入する為に、上段ロケットを搭載して打ち上げることもできる。上段ロケットは独立した飛行制御装置とテレメトリーシステムを備える。が生産するフレガートは最も一般的に使用される上段ロケットである。 ソユーズ-2は現在、バイコヌール宇宙基地のLC-31射場とプレセツク宇宙基地のLC-43から打ち上げられ、ソユーズUなどの従来型の派生機種と基本的な施設は共用されている。2013年現在、ボストチヌイ宇宙基地で新しい射点の建設を始めている。 ソユーズ-2は2010年代後半に退役したソユーズUとソユーズFGの後継として運用されている。 (ja)
- La fusée Soyouz-2 (indice GRAU : 14A14), est la désignation collective pour les nouvelles versions du XXIe siècle de la fusée russe Soyouz. Certaines versions moins puissantes abandonnent l'architecture du premier étage à 4 blocs regroupés en faisceau donnant au Soyouz son apparence si particulière et les moteurs-fusées d'origine du 1er étage sont remplacés par un unique propulseur NK-33 développé à la fin des années 1960 pour la fusée géante soviétique N1. (fr)
- O Soyuz-2, também chamado de Soyuz-ST é o nome genérico para a nova geração de lançadores de Rússia. Pode lançar cargas para a órbita baixa e também tem um segundo estágio superior para transportar cargas mais pesadas a órbitas mais elevadas (tal como no caso dos satélites Molniya) e outros para a órbitas geoestacionária. Permite colocar cargas em órbita 8,2 toneladas, quase o dobro do R-7. O Soyuz-2 fez seu voo inaugural em 27 de dezembro de 2006, colocando em órbita o satélite europeu COROT. (pt)
- «Союз-2» (рабочее название проекта — «Русь») — семейство трёхступенчатых ракет-носителей среднего класса, разработанное и производимое РКЦ «Прогресс» (Самара) путём глубокой модернизации ракеты-носителя «Союз-У».Является частью семейства ракет-носителей Р-7. Масса полезной нагрузки выводимой на низкую орбиту Земли — от 2800 кг до 9200 кг в зависимости от модификации и точки запуска.Также в семейство «Союз-2» входит двухступенчатая РН «Союз-2.1в» лёгкого класса. (ru)
|
