| dbo:abstract
|
- ساتير (باليونانية: σάτυρος) في الأساطير اليونانية هو ذكر من القوات المصاحبة ل إله المراعي والصيد البري والأحراش بان و ديونيسوس إله الخمر عند الإغريق القدماء وملهم طقوس الابتهاج والنشوة، الساتير له ملامح تشبه ملامح (الماعز)، بما في ذلك ذيل الماعز، وآذان الماعز. على النقيض من ذلك، في الأساطير الرومانية هناك مفهوم مماثل لهجين الإنسان والماعز يسمى فاون و يتكون من نصف رجل ونصف ماعز.وتقول الأسطورة أن الساتير يجوبون الغابات والجبال. (ar)
- En la mitologia grega, els sàtirs (en grec antic Σάτυροι) eren divinitats dels boscos i de les muntanyes. Encarnaven la força vital de la natura. Els noms dels sàtirs més coneguts són Silè, Maró, Leneu, Astreu i Màrsias. Solien acompanyar el déu Dionís, les nimfes orèades i les mènades o nàiades, i participaven en totes les seves festes ballant, fent música i bevent. Les nimfes i sàtirs encarnaven la força de la naturalesa, la fertilitat i el creixement dels dons de Ceres i Dionís. (ca)
- Satyr (latinsky Satyri) je v řecké mytologii syn boha Herma nebo Siléna. Satyrové jsou zařazováni mezi polobohy, spíše však mezi horské a lesní démony. Jde o průvodce boha vína Dionýsa, také jsou v družinách boha Pana. Zobrazováni jsou většinou jako napůl člověk a napůl kozel, s kučeravými vlasy, špičatýma ušima, tupým nosem, s růžky, oháňkou a kozlíma nohama. V pozdější době se tato podoba zjemňuje. Je to nezvedená veselá cháska, pohybují se ve skupinách, milují víno i všelijaké jiné požitky, jsou , pronásledují nymfy, tančí a provozují hudbu, zejména na flétnu, syrinx, dokonce i dudy. V mytologii jsou většinou ztotožňováni s mužskou sexuální silou, ve starořeckém a starořímském umění jsou často zobrazováni s erekcí. Bývají i pastýři . K lidem nejsou právě vstřícní, přepadají pastýře a straší poutníky. Podobají se jiným lesním polobohům – Silénům, se kterými se dobře snášejí. (cs)
- Ein Satyr (altgriechisch Σάτυρος Sátyros, Plural Σάτυροι Sátyroi, lateinisch Satur, Saturus) oder Silen (Σιληνός, Σειληνός Silēnós, Seilēnós, Plural Σιληνοί, Σειληνοί Silēnói, Seilēnói, dorisch Σιλανός Silanós, lateinisch Silenus, Silanus) ist in der griechischen Mythologie ein Dämon im Gefolge des Dionysos. Satyrn gehören zu den Mischwesen der griechischen Mythologie. Sie treten relativ spät erst am Ende des 7. Jahrhunderts v. Chr. auf; als Einzelfigur hebt sich vor allem Silenos ab.Man unterscheidet die Silene (Silenoi, ältere Satyrn mit dicken Bäuchen und Glatze) und Satyrisken (Satyriskoi, jugendliche und kindliche Satyrn), wobei in der bildlichen Darstellung häufig nicht eindeutig unterschieden werden kann.Von römischen Dichtern werden sie mit den Faunen identifiziert. (de)
- Οι Σάτυροι ήταν κατώτερα μυθικά όντα «δαίμoνες» της ελληνικής μυθολογίας, (πνεύματα των βουνών και των δασών). (el)
- Satiruso (en la antikva greka: σάτυρος, sáturos, en la latina: satyrus) estas estaĵo kun homa korpo kaj ĉevalaj oreloj el la helena mitologio. Ĝi enkorpigas la vivan forton de la naturo. (eo)
- Los sátiros (en griego Σάτυροι, Satyroi) son criaturas masculinas —las satiresas son una invención posterior de los poetas— que en la mitología griega acompañaban a Pan y Dioniso, vagando por bosques y montañas. (es)
- Satiro Greziar mitologian, basoetako jeinua, erdi gizona erdi animalia, giza enborra eta aurpegia, aker-zangoak, adarrak eta isatsa zituena. Erromatarrek beren faunoekin berdindu zituzten satiroak. Dionisoren jarraigokoak bide ziren eta sexu-instintu gordinenak irudikatzen zituzten. Ardoa edaten, jostatzen, dantzan eta ninfen atzetik ibiltzen ziren. (eu)
- Le satyre (en grec ancien σάτυρος / sátyros, en latin satyrus) est une créature de la mythologie grecque. Les satyres, associés aux féminines Ménades, forment le « cortège dionysiaque », qui accompagne le dieu Dionysos. Ils peuvent aussi s'associer au dieu Pan. Ils peuvent également accompagner les nymphes, qui sont des créatures féminines de la mythologie grecque antique.Animal au buste et à la tête d'homme et aux jambes et cornes de chèvre. (fr)
- Dalam mitologi Yunani, Satir (bahasa Yunani:Σάτυροι; Sátyroi) adalah makhluk penghuni hutan-hutan dan pegunungan, dan memiliki hubungan yang dekat dengan Dewa Pan dan Dionisos dalam mitologi Yunani. Biasanya mereka berjenis kelamin pria. Pemimpin mereka bernama Silenos, Dewa kecil yang mengatur kesuburan. Karakter Satir dalam mitologi Yunani sering disamakan dengan dalam mitologi Romawi. Mereka sering dilukiskan sebagai manusia bertanduk dan berkaki kambing, rambutnya keriting, hidungnya pesek, ekornya tebal dan panjang, telinganya meruncing atau kadang-kadang seperti telinga kuda. Satir yang masih bocah belum memiliki tanduk yang sempurna sedangkan Satir yang tua sudah memiliki tanduk kambing yang sempurna. Biasanya Satir yang sering muncul dalam dongeng-dongeng berjenis kelamin pria, tetapi kadang-kadang ada Satir betina. Karakter Satir muncul dalam beberapa pementasan, seperti: “Kiklopss” karya Euripides dan “Satir Yang Mencari” karya Sofokles. Satir biasanya senang minum anggur, sehingga akrab dengan Dewa Dionisos. Mereka juga senang bermain seruling, castanet, bagpipe, atau simbal dan tergila-gila untuk menari bersama para nimfa yang mereka kagumi dan mereka idolakan. Mereka memiliki tarian khusus yang mereka sebut Satir tidak hidup abadi sehingga terkena dampak usia tua seperti manusia. Satir jantan yang sudah tua berjenggot dan kepalanya botak. Perilakunya jelek dan tidak senonoh seperti yang digambarkan dalam mitologi Yunani.
* l
*
* s (in)
- In Greek mythology, a satyr (Greek: σάτυρος, translit. sátyros, pronounced [sátyros]), also known as a silenus or silenos (Greek: σειληνός seilēnós [seːlɛːnós]), is a male nature spirit with ears and a tail resembling those of a horse, as well as a permanent, exaggerated erection. Early artistic representations sometimes include horse-like legs, but, by the sixth century BC, they were more often represented with human legs. Comically hideous, they have mane-like hair, bestial faces, and snub noses and are always shown naked. Satyrs were characterized by their ribaldry and were known as lovers of wine, music, dancing, and women. They were companions of the god Dionysus and were believed to inhabit remote locales, such as woodlands, mountains, and pastures. They often attempted to seduce or rape nymphs and mortal women alike, usually with little success. They are sometimes shown masturbating or engaging in bestiality. In classical Athens, satyrs made up the chorus in a genre of play known as a "satyr play", which was a parody of tragedy and known for its bawdy and obscene humor. The only complete surviving play of this genre is Cyclops by Euripides, although a significant portion of Sophocles's Ichneutae has also survived. In mythology, the satyr Marsyas is said to have challenged the god Apollo to a musical contest and been flayed alive for his hubris. Though superficially ridiculous, satyrs were also thought to possess useful knowledge, if they could be coaxed into revealing it. The satyr Silenus was the tutor of the young Dionysus and a story from Ionia told of a silenos who gave sound advice when captured. Over the course of Greek history, satyrs gradually became portrayed as more human and less bestial. They also began to acquire goat-like characteristics in some depictions as a result of conflation with the Pans, plural forms of the god Pan with the legs and horns of goats. The Romans identified satyrs with their native nature spirits, fauns. Eventually the distinction between the two was lost entirely. Since the Renaissance, satyrs have been most often represented with the legs and horns of goats. Representations of satyrs cavorting with nymphs have been common in western art, with many famous artists creating works on the theme. Since the beginning of the twentieth century, satyrs have generally lost much of their characteristic obscenity, becoming more tame and domestic figures. They commonly appear in works of fantasy and children's literature, in which they are most often referred to as "fauns". (en)
- ( 다른 뜻에 대해서는 사티로스 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 사티로스(Satyr, 그리스어: σάτυρος, 음역 sátyros, 발음 [sátyros])는 그리스 신화에 등장하는 반인 반수의 자연의 정령이다. 실레누스(Silenus) 또는 실레노스(Silenos, 그리스어: σειληνός seilēnós [seːlɛːnós])로도 알려졌다. 말을 닮은 귀와 꼬리, 과장된 발기. 고대 예술작품에서는 종종 말과 같은 다리가 포함되지만 기원전 6세기에는 인간의 다리로 더 자주 표현되었다. 우스꽝스러운 외모로 그려지며 짐승 같은 얼굴, 가느다란 코에 항상 벌거벗은 모습이다. 음담패설과 외설이 주요 특징이며 포도주, 춤 등으로 여성을 유혹한다. 디오니소스 신의 동료였고 삼림, 산, 목초지와 같은 외딴 지역에 거주한다. 염소의 다리와 뿔이 있는 반인반수의 Pan 신과 점차 이미지가 섞여 염소의 특징을 지닌 것으로 묘사되기도 한다. 로마인들은 사티로스를 토착 자연의 정령인 목신과 동일시했다. 르네상스 이후로 사티로스(satyrs)는 염소의 다리와 뿔로 오히려 더 자주 표현되었다. 목욕하는 비너스를 엿본다든지 님프와 함께 떠돌아다니는 사티로스의 모습은 서양 미술에서 흔히 볼 수 있으며 많은 유명한 예술가들이 이 주제에 대한 작품을 창작했다. (ko)
- Een satyr (Oudgrieks: σάτυρος, satyros) of sater is een figuur uit de Griekse mythologie. Het is een vrolijk en ondeugend boswezen, behorend tot het gevolg van de god Dionysos en heeft de taak van een vruchtbaarheidsgeest. Paardenstaart, en in zeer vroege Griekse afbeeldingen soms ook -poten, puntige oren en een ithyphallos (erecte penis) behoren tot zijn fysieke kenmerken. Bij de Grieken zijn Satyrs doorgaans sterk behaard en dragen ze een baard, maar bij de Romeinen zien ze er meestal jeugdiger/minder harig uit met mensenbenen. Een veelvoorkomend attribuut is de fluit. Bekende satyrs zijn Marsyas en Aristaios. De satyr staat bekend om zijn lust voor wijn en het verleiden van nimfen en efeben. De satyrs lieten instinct boven rede gaan, anarchie boven orde, extase boven ascese, overvloed boven matigheid. Zij symboliseren wellust en vervoering, net als de vrouwelijke volgelingen van Dionysos, de Mainaden of Bacchanten. Tijdens de Renaissance en daarna werden satyrs vaak verward met de geitachtige Pan/Faunus. (nl)
- サテュロス（古希: Σάτυρος, Satyros, ラテン語: Satyrus, 英語: Satyr）、複数形サテュロイ（古希: Σάτυροι, Satyroi） は、ギリシア神話に登場する半人半獣の自然の精霊である。ローマ神話にも現れ、ローマの森の精霊ファウヌスやギリシアの牧羊神パーンとしばしば同一視された。「自然の豊穣の化身、欲情の塊」として表現される。その名前の由来を男根に求める説がある。 (ja)
- Il satiro (in greco antico: σάτυρος, sátyros; al plurale σάτυροι, sátyroi) è una figura mitica maschile, compagna di Pan e Dioniso, che abita nei boschi e sulle montagne. È una divinità minore, personificazione della fertilità e della forza vitale della natura, connessa con il culto dionisiaco. Nella mitologia romana corrisponde al fauno. (it)
- Satyrowie (także Satyry; gr. Σάτυροι Sátyroi, lp. Σάτυρος Satyros, łac. Satyri, Fauni, lp. Satyrus, Faunus) – bóg grecki; demon leśny; bóstwo płodności; według niektórych ojcem satyrów był Hermes, matką ; choć nie wymieniane przez Homera, u Hezjoda określane są mianem braci nimf górskich i Kuretów. Fakt, że kojarzono satyrów z nimfami, kultem dionizyjskim oraz płodnością natury wskazuje na pierwotnie chtoniczną naturę tego bóstwa. Satyrowie wchodzili w skład orszaku Dionizosa i – jak on – kojarzeni byli z męskim popędem seksualnym; miano „satyrów” nosili też mężczyźni uczestniczący w orszakach dionizyjskich (analogicznie, kobiety, które brały udział w tych pochodach, znane były jako menady). Na wazach greckich przedstawiano ich zatem z wyeksponowanym, często wyolbrzymionym członkiem w stanie erekcji. Satyrów wyobrażano sobie jako istoty silnej budowy; górną połowę ciała miały ludzką, dolną – zwierzęcą; przedstawiano je ze zmierzwionymi włosami, płaskim nosem, spiczastymi uszami; później dodano im kozi czy koński ogon. Głównym satyrem był Sylen – pomniejsze bóstwo kojarzone (podobnie jak Hermes i Priap) z płodnością. Satyry, bóstwa naturalne, uchodziły za istoty nieprzyjazne człowiekowi, choć nie bezpośrednio mu wrogie; satyry, w przeciwieństwie do bogów większych, zantropomorfizowanych, nie zdradzały chęci do nawiązywania związków ze światem ludzkim, unikały go i nie życzyły sobie, by ludzie ingerowali w ich świat. Jako uczestnicy orszaku dionizyjskiego satyrowie, tak jak Dionizos, uwielbiali muzykę, wino, taniec i rozkosz, które wprawiały ich w stan upojenia; grali na fletni, cymbałach i kastanietach; tańczyli z nimfami, które lubili wprawiać w przerażenie i które prześladowali, by w końcu je zniewolić. Uprawiali specyficzną formę tańca znana jako . Ze względu na umiłowanie wina, często przedstawiani są z winoroślami i z pucharami w dłoniach. Satyrowie jako bogowie mniejsi (dii minorum gentium) nie byli nieśmiertelni, uważano jednak, że dożywają późnego wieku. Na wazach greckich występują w formach odpowiadających trzech stadiom życia ludzkiego. Satyrowie starsi znani byli jako sileni, a młodsi znani byli jako satyrisci. Ze względu na swój chtoniczny, nieprzyjazny człowiekowi charakter, a także w związku z faktem, że satyrowie wchodzili w skład orszaku dionizyjskiego, w chrześcijańskim średniowieczu postać satyra stała się archetypem – nieznanego wcześniej – wyobrażenia diabła, choć raczej w jego ludowej, rubasznej postaci. (pl)
- Sátiro (em grego, Σάτυρος — Sátyros), na mitologia grega, era um ser da natureza com o corpo metade humano e metade bode. Equivale ao fauno da mitologia romana. (pt)
- I grekisk mytologi är satyrerna (grekiska: satyroi) manliga naturväsen, hälften människor, hälften häst eller bock, som hemsöker skogar och berg som följeslagare till Pan och framför allt Dionysos. Deras kvinnliga motsvarigheter är menaderna. Satyrerna har små utväxter i pannan som på en get skulle kallas horn. På vaser från Attika framträder de som kraftigt byggda med platt näsa, stora spetsiga öron, långt lockigt hår, helskägg och med svansar som hos hästen eller geten. Satyrerna omtalas aldrig av Homeros, men Hesiodos omnämner dem som bröder till bergnymferna och och kallar dem lättjefulla och värdelösa. De är starkt bundna till kulten kring Dionysos och ansågs ha särskilt stor sexlust. (sv)
- Сати́ри (грец. Σάτυροι) — у давньогрецькій міфології — лісові й гірські божества нижчого рангу, які уособлювали первісну, грубу силу природи; демони родючості, постійні супутники Діоніса. (uk)
- Сати́ры (др.-греч. Σάτυροι, ед. ч. Σάτυρος) — в греческой мифологии лесные божества, демоны плодородия, жизнерадостные козлоногие существа, населявшие греческие острова. Сатир ленив и распутен, он проводит время в пьянстве и охоте за нимфами. По гипотезе А. А. Молчанова, *Satur- — древний минойский теоним. Происходит от корня *tur «владыка» и приставки *sa-. Встречается в минойской (линейного письма В) надписи первой половины XVII века до н. э. ro-we-sa-ze-ro. Об их происхождении рассказывает Гесиод. Они впервые приготовили вино. Славились пристрастием к алкоголю и избыточной сексуальной активностью. Сатиры составляли свиту бога виноделия Диониса — всегда веселящуюся и поющую. Легенда гласит, что именно сатиры спасли критскую царевну Ариадну, которую её афинский возлюбленный Тесей оставил спящей на берегу Наксоса. Были известны статуи сатира работы Праксителя и Фимила. По рационалистической интерпретации, это люди, которые жили в горах и не мылись, отчего и считалось, что они покрыты козьим мехом. (ru)
- 薩堤爾（拉丁語：Satyrus、希臘語：Σάτυροι）又譯薩特、薩提洛斯或薩提里，即羊男，一般被視為是希臘神話裡的潘與狄俄倪索斯的複合體的精靈。薩堤爾擁有人類的身體，同時亦有部份山羊的特徵，例如山羊的尾巴、耳朵和陰莖。 一般來說他們是酒神狄俄倪索斯的隨從。他們主要以懶惰、貪婪、淫蕩、狂歡飲酒而聞名。傳說是赫耳墨斯和伊佛提瑪之子，另說是赫耳墨斯和那伊得斯之子。 在早期的古典藝術造型中，他們是半人半羊的神，他們長著山羊的耳朵，頭上生有短小的羊角，腳和腿都是山羊的形狀，拖著山羊或馬一樣的尾巴，渾身都是毛。隨着時間的推移，薩提洛斯身上的獸類特征才逐漸減少以至消失。 古代人認爲，薩提洛斯裏有長幼之分，年長者被稱爲西勒尼，年幼者叫做薩提裏斯客。他們的標志是酒神杖、長笛、毛皮或酒杯。有時，薩提洛斯被視作最低級的樹林之神，跟隨着潘或甯芙仙女在森林中遊逛。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- ساتير (باليونانية: σάτυρος) في الأساطير اليونانية هو ذكر من القوات المصاحبة ل إله المراعي والصيد البري والأحراش بان و ديونيسوس إله الخمر عند الإغريق القدماء وملهم طقوس الابتهاج والنشوة، الساتير له ملامح تشبه ملامح (الماعز)، بما في ذلك ذيل الماعز، وآذان الماعز. على النقيض من ذلك، في الأساطير الرومانية هناك مفهوم مماثل لهجين الإنسان والماعز يسمى فاون و يتكون من نصف رجل ونصف ماعز.وتقول الأسطورة أن الساتير يجوبون الغابات والجبال. (ar)
- En la mitologia grega, els sàtirs (en grec antic Σάτυροι) eren divinitats dels boscos i de les muntanyes. Encarnaven la força vital de la natura. Els noms dels sàtirs més coneguts són Silè, Maró, Leneu, Astreu i Màrsias. Solien acompanyar el déu Dionís, les nimfes orèades i les mènades o nàiades, i participaven en totes les seves festes ballant, fent música i bevent. Les nimfes i sàtirs encarnaven la força de la naturalesa, la fertilitat i el creixement dels dons de Ceres i Dionís. (ca)
- Ein Satyr (altgriechisch Σάτυρος Sátyros, Plural Σάτυροι Sátyroi, lateinisch Satur, Saturus) oder Silen (Σιληνός, Σειληνός Silēnós, Seilēnós, Plural Σιληνοί, Σειληνοί Silēnói, Seilēnói, dorisch Σιλανός Silanós, lateinisch Silenus, Silanus) ist in der griechischen Mythologie ein Dämon im Gefolge des Dionysos. Satyrn gehören zu den Mischwesen der griechischen Mythologie. Sie treten relativ spät erst am Ende des 7. Jahrhunderts v. Chr. auf; als Einzelfigur hebt sich vor allem Silenos ab.Man unterscheidet die Silene (Silenoi, ältere Satyrn mit dicken Bäuchen und Glatze) und Satyrisken (Satyriskoi, jugendliche und kindliche Satyrn), wobei in der bildlichen Darstellung häufig nicht eindeutig unterschieden werden kann.Von römischen Dichtern werden sie mit den Faunen identifiziert. (de)
- Οι Σάτυροι ήταν κατώτερα μυθικά όντα «δαίμoνες» της ελληνικής μυθολογίας, (πνεύματα των βουνών και των δασών). (el)
- Satiruso (en la antikva greka: σάτυρος, sáturos, en la latina: satyrus) estas estaĵo kun homa korpo kaj ĉevalaj oreloj el la helena mitologio. Ĝi enkorpigas la vivan forton de la naturo. (eo)
- Los sátiros (en griego Σάτυροι, Satyroi) son criaturas masculinas —las satiresas son una invención posterior de los poetas— que en la mitología griega acompañaban a Pan y Dioniso, vagando por bosques y montañas. (es)
- Satiro Greziar mitologian, basoetako jeinua, erdi gizona erdi animalia, giza enborra eta aurpegia, aker-zangoak, adarrak eta isatsa zituena. Erromatarrek beren faunoekin berdindu zituzten satiroak. Dionisoren jarraigokoak bide ziren eta sexu-instintu gordinenak irudikatzen zituzten. Ardoa edaten, jostatzen, dantzan eta ninfen atzetik ibiltzen ziren. (eu)
- Le satyre (en grec ancien σάτυρος / sátyros, en latin satyrus) est une créature de la mythologie grecque. Les satyres, associés aux féminines Ménades, forment le « cortège dionysiaque », qui accompagne le dieu Dionysos. Ils peuvent aussi s'associer au dieu Pan. Ils peuvent également accompagner les nymphes, qui sont des créatures féminines de la mythologie grecque antique.Animal au buste et à la tête d'homme et aux jambes et cornes de chèvre. (fr)
- ( 다른 뜻에 대해서는 사티로스 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 사티로스(Satyr, 그리스어: σάτυρος, 음역 sátyros, 발음 [sátyros])는 그리스 신화에 등장하는 반인 반수의 자연의 정령이다. 실레누스(Silenus) 또는 실레노스(Silenos, 그리스어: σειληνός seilēnós [seːlɛːnós])로도 알려졌다. 말을 닮은 귀와 꼬리, 과장된 발기. 고대 예술작품에서는 종종 말과 같은 다리가 포함되지만 기원전 6세기에는 인간의 다리로 더 자주 표현되었다. 우스꽝스러운 외모로 그려지며 짐승 같은 얼굴, 가느다란 코에 항상 벌거벗은 모습이다. 음담패설과 외설이 주요 특징이며 포도주, 춤 등으로 여성을 유혹한다. 디오니소스 신의 동료였고 삼림, 산, 목초지와 같은 외딴 지역에 거주한다. 염소의 다리와 뿔이 있는 반인반수의 Pan 신과 점차 이미지가 섞여 염소의 특징을 지닌 것으로 묘사되기도 한다. 로마인들은 사티로스를 토착 자연의 정령인 목신과 동일시했다. 르네상스 이후로 사티로스(satyrs)는 염소의 다리와 뿔로 오히려 더 자주 표현되었다. 목욕하는 비너스를 엿본다든지 님프와 함께 떠돌아다니는 사티로스의 모습은 서양 미술에서 흔히 볼 수 있으며 많은 유명한 예술가들이 이 주제에 대한 작품을 창작했다. (ko)
- サテュロス（古希: Σάτυρος, Satyros, ラテン語: Satyrus, 英語: Satyr）、複数形サテュロイ（古希: Σάτυροι, Satyroi） は、ギリシア神話に登場する半人半獣の自然の精霊である。ローマ神話にも現れ、ローマの森の精霊ファウヌスやギリシアの牧羊神パーンとしばしば同一視された。「自然の豊穣の化身、欲情の塊」として表現される。その名前の由来を男根に求める説がある。 (ja)
- Il satiro (in greco antico: σάτυρος, sátyros; al plurale σάτυροι, sátyroi) è una figura mitica maschile, compagna di Pan e Dioniso, che abita nei boschi e sulle montagne. È una divinità minore, personificazione della fertilità e della forza vitale della natura, connessa con il culto dionisiaco. Nella mitologia romana corrisponde al fauno. (it)
- Sátiro (em grego, Σάτυρος — Sátyros), na mitologia grega, era um ser da natureza com o corpo metade humano e metade bode. Equivale ao fauno da mitologia romana. (pt)
- Сати́ри (грец. Σάτυροι) — у давньогрецькій міфології — лісові й гірські божества нижчого рангу, які уособлювали первісну, грубу силу природи; демони родючості, постійні супутники Діоніса. (uk)
- 薩堤爾（拉丁語：Satyrus、希臘語：Σάτυροι）又譯薩特、薩提洛斯或薩提里，即羊男，一般被視為是希臘神話裡的潘與狄俄倪索斯的複合體的精靈。薩堤爾擁有人類的身體，同時亦有部份山羊的特徵，例如山羊的尾巴、耳朵和陰莖。 一般來說他們是酒神狄俄倪索斯的隨從。他們主要以懶惰、貪婪、淫蕩、狂歡飲酒而聞名。傳說是赫耳墨斯和伊佛提瑪之子，另說是赫耳墨斯和那伊得斯之子。 在早期的古典藝術造型中，他們是半人半羊的神，他們長著山羊的耳朵，頭上生有短小的羊角，腳和腿都是山羊的形狀，拖著山羊或馬一樣的尾巴，渾身都是毛。隨着時間的推移，薩提洛斯身上的獸類特征才逐漸減少以至消失。 古代人認爲，薩提洛斯裏有長幼之分，年長者被稱爲西勒尼，年幼者叫做薩提裏斯客。他們的標志是酒神杖、長笛、毛皮或酒杯。有時，薩提洛斯被視作最低級的樹林之神，跟隨着潘或甯芙仙女在森林中遊逛。 (zh)
- Satyr (latinsky Satyri) je v řecké mytologii syn boha Herma nebo Siléna. Satyrové jsou zařazováni mezi polobohy, spíše však mezi horské a lesní démony. Jde o průvodce boha vína Dionýsa, také jsou v družinách boha Pana. Zobrazováni jsou většinou jako napůl člověk a napůl kozel, s kučeravými vlasy, špičatýma ušima, tupým nosem, s růžky, oháňkou a kozlíma nohama. V pozdější době se tato podoba zjemňuje. Je to nezvedená veselá cháska, pohybují se ve skupinách, milují víno i všelijaké jiné požitky, jsou , pronásledují nymfy, tančí a provozují hudbu, zejména na flétnu, syrinx, dokonce i dudy. (cs)
- In Greek mythology, a satyr (Greek: σάτυρος, translit. sátyros, pronounced [sátyros]), also known as a silenus or silenos (Greek: σειληνός seilēnós [seːlɛːnós]), is a male nature spirit with ears and a tail resembling those of a horse, as well as a permanent, exaggerated erection. Early artistic representations sometimes include horse-like legs, but, by the sixth century BC, they were more often represented with human legs. Comically hideous, they have mane-like hair, bestial faces, and snub noses and are always shown naked. Satyrs were characterized by their ribaldry and were known as lovers of wine, music, dancing, and women. They were companions of the god Dionysus and were believed to inhabit remote locales, such as woodlands, mountains, and pastures. They often attempted to seduce or (en)
- Dalam mitologi Yunani, Satir (bahasa Yunani:Σάτυροι; Sátyroi) adalah makhluk penghuni hutan-hutan dan pegunungan, dan memiliki hubungan yang dekat dengan Dewa Pan dan Dionisos dalam mitologi Yunani. Biasanya mereka berjenis kelamin pria. Karakter Satir muncul dalam beberapa pementasan, seperti: “Kiklopss” karya Euripides dan “Satir Yang Mencari” karya Sofokles. Satir tidak hidup abadi sehingga terkena dampak usia tua seperti manusia. Satir jantan yang sudah tua berjenggot dan kepalanya botak. Perilakunya jelek dan tidak senonoh seperti yang digambarkan dalam mitologi Yunani.
* l
*
* s (in)
- Een satyr (Oudgrieks: σάτυρος, satyros) of sater is een figuur uit de Griekse mythologie. Het is een vrolijk en ondeugend boswezen, behorend tot het gevolg van de god Dionysos en heeft de taak van een vruchtbaarheidsgeest. De satyr staat bekend om zijn lust voor wijn en het verleiden van nimfen en efeben. De satyrs lieten instinct boven rede gaan, anarchie boven orde, extase boven ascese, overvloed boven matigheid. Zij symboliseren wellust en vervoering, net als de vrouwelijke volgelingen van Dionysos, de Mainaden of Bacchanten. (nl)
- Satyrowie (także Satyry; gr. Σάτυροι Sátyroi, lp. Σάτυρος Satyros, łac. Satyri, Fauni, lp. Satyrus, Faunus) – bóg grecki; demon leśny; bóstwo płodności; według niektórych ojcem satyrów był Hermes, matką ; choć nie wymieniane przez Homera, u Hezjoda określane są mianem braci nimf górskich i Kuretów. Fakt, że kojarzono satyrów z nimfami, kultem dionizyjskim oraz płodnością natury wskazuje na pierwotnie chtoniczną naturę tego bóstwa. (pl)
- I grekisk mytologi är satyrerna (grekiska: satyroi) manliga naturväsen, hälften människor, hälften häst eller bock, som hemsöker skogar och berg som följeslagare till Pan och framför allt Dionysos. Deras kvinnliga motsvarigheter är menaderna. Satyrerna har små utväxter i pannan som på en get skulle kallas horn. På vaser från Attika framträder de som kraftigt byggda med platt näsa, stora spetsiga öron, långt lockigt hår, helskägg och med svansar som hos hästen eller geten. (sv)
- Сати́ры (др.-греч. Σάτυροι, ед. ч. Σάτυρος) — в греческой мифологии лесные божества, демоны плодородия, жизнерадостные козлоногие существа, населявшие греческие острова. Сатир ленив и распутен, он проводит время в пьянстве и охоте за нимфами. По гипотезе А. А. Молчанова, *Satur- — древний минойский теоним. Происходит от корня *tur «владыка» и приставки *sa-. Встречается в минойской (линейного письма В) надписи первой половины XVII века до н. э. ro-we-sa-ze-ro. (ru)
|
_02.jpg){kind=link}
,_Atena_e_Marsia,_copia_romana_da_originale_del_450_ac.ca_02.JPG){kind=link}
_02.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
,_Atena_e_Marsia,_copia_romana_da_originale_del_450_ac.ca_02.jpg){kind=link}
_1860.jpg){kind=link}
_-_Nymphs_and_Satyr_(1873)_HQ.jpg){kind=link}