| dbo:abstract
|
- Fill il·legítim o bastard és el qualificatiu que es dona al fill nascut fora de la relació matrimonial legal o de pare desconegut. És un terme jurídicament obsolet i va tenir especial rellevància en el tractament dels temes successoris de la noblesa. Al Gènesi surt esmentat quan Sara va dir a Abraham, parlant d'Ismael: "no ha de ser el bastard o fill de l'esclava hereu amb el meu fill Isaac." En el Deuteronomi també s'esmenta: "tampoc el bastard podrà entrar a l'assemblea del Senyor fins a la desena generació." Pèricles, deixeble d'Anaxàgores i cèlebre capità i filòsof que va portar al màxim nivell la Grècia antiga, va crear per als atenesos un decret cruel contra els bastards. Prop de cinc mil van ser condemnats i venuts com a esclaus en una pública calamitat. Per les lleis de Soló els pares estaven privats de l'autoritat paterna sobre els bastards. El plaer momentani, deia aquest antic legislador, ha de ser la seva única recompensa. Entre els romans la sort dels bastards era més desgraciada. Enmig d'un poble immens es trobaven en una absoluta solitud, sense parents, sense relacions, sense societat i sense família. Les lleis de les dotze taules no reconeixien als bastards el dret de successió. Les de Justinià els refusaven fins i tot els aliments i solament el cristianisme va moderar aquest rigor. L'emperador Anastasi va permetre als pares legitimar els bastards per la sola adopció. Justí i Justinià van abolir aquesta legitimació, per no autoritzar d'aquesta manera el concubinat. Atenes, mare de les ciències i de la il·lustració i Roma, cap i ornament de l'univers, van ser edificades per dos bastards, segons la llegenda. El nom d'Enric i de Joan d'Àustria a Castella, el de Guillem a Anglaterra, el de Dunois i Carles Martell a França i molts altres seran sempre memorables pels serveis que respectivament van fer aquests bastards a la seva pàtria. Antigament a Itàlia, Espanya, Portugal i sobretot a França, no tenia l'estat de bastard gens de deshonrós: heretaven els béns dels seus pares tan bon punt els havien reconegut, portaven el seu nom i usaven les seves armes amb la sola diferència que una banda tallava diagonalment el seu escut. Enric IV els va llevar els privilegis de la noblesa fins que haguessin obtingut la revalidació del sobirà. A França, els senyors territorials heretaven de tots els bastards que morien en els seus estats sense haver fet testament: el que es deia dret de bastardia. En alguns senyorius, quan aquest tenia algun bastard, els seus vassalls estaven obligats a pagar una certa quantitat per mantenir-li durant els seus estudis. (ca)
- Unehelichkeit, Nichtehelichkeit oder Außerehelichkeit bezeichnet rechtlich die Geburtssituation eines Kindes außerhalb einer bestehenden Ehe, wenn also die leibliche Mutter und der biologische Vater nicht miteinander verheiratet sind; sie wurde früher auch Illegitimität genannt und galt als Ehrenmakel. Demgegenüber bezeichnet Ehelichkeit die Geburt eines Kindes innerhalb einer Ehe oder seine Ehelichkeitserklärung. (de)
- Son hijos naturales (llamados antiguamente también hijos de ganancia) los que son fruto de la unión entre parejas de solteros, que al momento de la concepción no estaban unidos legalmente en matrimonio civil y/o religioso. Se diferencian de los hijos denominados "bastardos", que son fruto de uno o dos progenitores que no pueden contraer matrimonio por hallarse ya unidos en vínculo matrimonial con otras personas, esto es, por tratarse de una relación de adulterio. El reconocimiento puede ser voluntario o forzoso por uno de los progenitores ante las autoridades competentes. Una vez que el matrimonio de los padres sea validado ante el registro civil y/o matrimonio religioso, la calidad de hijos naturales pasa a . En el mundo occidental, especialmente en los países con mayor tradición religiosa, se considera que es malo que los padres tengan un hijo si no están casados. Antiguamente también estos hijos podían ser legitimados por el Rey y con el advenimiento de las repúblicas en el siglo XIX, también fue posible hacerlo. Hoy la actitud de mucha gente ha cambiado bastante, y las leyes incluso se han cambiado para que las personas nacidas de padres no casados no sufran discriminación ni acoso por esa causa. En los Estados Unidos, ya no se describe como "natural", sino como "nacido fuera del matrimonio legal". En el Reino Unido la idea de lo natural fue detenida por la ley en 1991, los padres tienen ahora la responsabilidad de sus hijos, hayan nacido dentro o fuera del matrimonio. Muchas religiones consideran que el es un pecado. En ocasiones, se solía asumir que el niño también vivía en un estado de pecado. Actualmente esto ya no se considera así, ya que la criatura nacida de estas uniones irregulares no ha pecado. Lo anteriormente referido es solo desde el punto de vista cristiano. (es)
- Legitimitatea familia legean, mendebaldeko zuzenbide komun tradizionalean, lege-egoera bat da: legez ezkonduta dauden gurasoengandik jaiotako haur bat, eta gurasoek legezko dibortzioa lortu aurretik sortutako haur bat. Aldiz, zilegitasunik eza, sasiko umea, sasiko semea/alaba, esaten zaiona, ezkontzatik kanpo jaiotako haur baten izaera izan da. Haur horri bort deritzo, maiteminduen haur bat, haur natural edo ez-legitimoa. Legedi batzuetan, Eskozian esate baterako, seme natural eta alaba natural terminoek, eta sasiko semea edo sasiko alaba,esanahi berberak dituzte. Euskaraz, ume natural terminoarekin batera, odoleko seme eta odoleko alaba terminoak erabili izan dira. Legitimitate horren garrantzia nabarmen jaitsi da mendebaldeko herrialdeetan, XX. mendeko hirurogeiko eta hirurogeita hamarreko hamarkadetako sexu-iraultzaren ostean eta eliza kristau kontserbadoreek familia- eta gizarte-bizitzan duten eragin gero eta txikiagoarekin. Ezkontzatik kanpoko jaiotzak ohikoak dira gaur egun mendebaldeko Europako eta Ameriketako herrialde askotan, baita Europako kolonia zahar askotan ere. Hala eta guztiz ere, mendebaldeak eragindako kultura askotan, gurasoen egoera zibilean oinarritutako estigma nolabait segitzen du kultura herrikoian eta bort edo sasiko hitzaren erabilera iraingarritzat hartzen dira oraindik ere zenbait testuingurutan. (eu)
- La filiation naturelle est la filiation (transmission de la parenté) qui caractérise les enfants nés de parents non mariés ensemble, ou dont le mariage n'est pas reconnu comme valide. En France on distinguait la filiation naturelle simple (enfant conçu par deux parents libres pouvant donc se marier a posteriori), la filiation incestueuse et la filiation adultérine. C'est une filiation divisible, c'est-à-dire qu'elle est établie séparément à l’égard de chacun des deux parents, et, le cas échéant, un enfant peut avoir juridiquement un seul parent. Depuis la Convention européenne sur le statut juridique des enfants nés hors mariage de 1975, cette catégorie tend à perdre de son importance, bien qu'il ait fallu attendre en France, par exemple, 2005 pour que l'égalité complète (en particulier concernant l'héritage) soit déclarée entre les enfants naturels et les enfants légitimes. (fr)
- Legitimacy, in traditional Western common law, is the status of a child born to parents who are legally married to each other, and of a child conceived before the parents obtain a legal divorce. Conversely, illegitimacy, also known as bastardy, has been the status of a child born outside marriage, such a child being known as a bastard, a love child, a natural child, or illegitimate. In Scots law, the terms natural son and natural daughter bear the same implications. The importance of legitimacy has decreased substantially in Western countries since the sexual revolution of the 1960s and 1970s and the declining influence of conservative Christian churches in family and social life. Births outside marriage now represent a large majority in many countries of Western Europe and the Americas, as well as in many former European colonies. In many Western-influenced cultures, stigma based on parents' marital status, and use of the word bastard, are now widely considered offensive. (en)
- La filiation légitime est la filiation (transmission de la parenté) qui caractérise les enfants conçus ou nés alors que leurs parents étaient unis par le mariage. Dans de nombreux pays, le statut d'enfant légitime est opposé à celui d'enfant naturel. (fr)
- Anak sah, dalam hukum umum Barat tradisional, adalah status dari seorang anak yang lahir dari orang tua yang menikah secara sah satu sama lain, dan seorang anak yang ahir sebelum orangtuanya melakukan perceraian. Sebaliknya, anak haram merupakan status anak yang lahir di luar pernikahan. (in)
- La filiazione legittima è un istituto giuridico che appartiene a diversi ordinamenti statali. La filiazione legittima attribuisce un particolare status, quello di figlio legittimo, al soggetto che nasce in costanza di matrimonio. Essa fa sorgere, in capo a colui che dichiara la nascita di un figlio, in costanza di matrimonio, uno status parentale generatore di diritti e doveri reciproci fra genitori e figlio. Si contrappone alla filiazione naturale. (it)
- Nel diritto di famiglia italiano l'espressione figlio naturale indicava una persona nata da due genitori non sposati tra di loro.Tale definizione è stata superata dalla legge 219/2012 e il decreto legislativo 154/2013, che opera solo relativamente alla costituzione legale del rapporto di filiazione, distinguendo quindi in figlio nato nel matrimonio e figlio nato fuori dal matrimonio solo ai fini delle diverse modalità di attestazione del rapporto di filiazione. (it)
- 落胤（らくいん）とは、父親に認知されない庶子、私生児のこと。歴史上では高貴な人物の出自でそれが話題になることが多い。落とし胤（だね）、落とし子とも。正式な血統の一族とはみなされないので、正当な系図には記載されていないことが多い。 このような子は一般民衆に混じって生活している。当時の実力者によって、正当な血統を継承する者とされて権力に利用されることがあるが、歴史の表舞台に出てくる人物の多くがそのような確証に乏しく（さらには天一坊改行のように落胤を自称した例もある）、研究上疑問視されている例が多数みられる。 (ja)
- 친생자(親生子)란 부모에게서 태어난 자녀를 말한다. 친생자는 혼인한 부모 사이에서 태어난 '혼인 중의 출생자'와 혼인하지 않은 부모 사이에서 태어난 '혼인 외의 출생자'로 나눌 수 있다. (ko)
- 혼인 외의 출생자 또는 혼외자(婚外子)란 법률상의 혼인 관계가 없는 남녀 사이에서 태어난 자녀를 말한다. 또한, 무효혼 관계에서 태어난 자녀도 혼외자로 본다. 생부와 혼외자 사이의 친자관계는 인지에 의하여 법적으로 성립한다. 생부가 혼외자에 대하여 친생자출생의 신고를 하면 그 신고는 인지의 효력이 있다.(가족관계의 등록 등에 관한 법률 제57조) (ko)
- Een buitenechtelijk kind, vroeger ook onwettig, onecht of natuurlijk kind, is een kind van een vader en moeder dat niet tijdens een wettig huwelijk of binnen een bepaalde periode na de ontbinding daarvan is geboren. Een overspelig kind is een onwettig kind dat in overspel verwekt is. Een liefdesbaby is een kind van ongetrouwde ouders, geboren uit een nog prille liefdesrelatie. De koekoeksgraad is het aantal heimelijke buitenechtelijke kinderen in een generatie. Een buitenechtelijk kind kan geëcht worden wanneer de ouders alsnog huwen. Men spreekt dan van een "mantelkind" omdat de bastaard met "de mantel der liefde" wordt bedekt. In Nederland is dit met de inwerkingtreding van de Wet op de adeldom, op 1 augustus 1994 en het verdwijnen van de buitenechtelijke status in april 1998 niet meer mogelijk. (nl)
- 嫡出（ちゃくしゅつ）とは、婚姻関係にある男女（夫婦）から生まれること。対義語は「庶出」である。 実子の嫡出子には、出生と同時に嫡出の身分を取得する「生来嫡出子」のほか、準正によって嫡出子となる「準正嫡出子」がある。 詳細は「」を参照 なお、法定親子関係である養子は法律上の血縁関係が擬制され縁組の日から嫡出子の身分を取得する（民法第809条。養親子関係については養子を参照）。 「嫡出」という語は「正統」という意味を持ち、「庶出」という語は「異端」という意味を持っている。子は生まれの正統や異端を選べないのに、子を「庶出」「異端」呼ばわりして蔑むのは誤った行為だという批判もあり、近年では「嫡出子」を「婚内子」、「非嫡出子」を「婚外子」と称する場合もある。 日本の法制においては婚姻の有無とは関係なく血族関係は発生するが、ただし、後に述べられるように非嫡出子において父子関係が発生するためには認知を要する（779条、784条）。 (ja)
- Nieślubne dziecko – dziecko pochodzące ze związku pozamałżeńskiego, inaczej „z nieprawego łoża” (łac. illegitimi thori), daw. „dziecko naturalne” (w prawie kanonicznym, w przeciwieństwie do dziecka prawego). Jego status był bardzo różny, zależnie od kultury, w jakiej przyszło na świat. Niekiedy było piętnowane, lecz bywało także traktowane jak dziecko z formalnego związku. Inne określenia na takie dziecko to „bękart” (obecnie słowo o charakterze pejoratywnym) lub „bastard” (nieślubny potomek królewski). Często z bękartem mylony jest mamzer w judaizmie. Przykładowy odsetek dzieci nieślubnych w Polsce pod koniec XVIII wieku pośród wszystkich chrztów (z hasła demografia historyczna):
* lata 1740–1769: 9,6%
* lata 1770–1779: 8,4%. W XX wieku zrównano prawa dzieci nieślubnych z prawami dzieci pochodzących z małżeństwa. W Polsce dokonano tego po II wojnie światowej. Polska ratyfikowała Europejską Konwencję o statusie dziecka pozamałżeńskiego z dnia 15 października 1975 r. (Dz.U. z 1999 r. nr 79, poz. 888). Jednakże dopóki dziecko nie ma w drodze uznania ojcostwa (w Polsce wyłącznie małoletniego) albo orzeczenia sądu, nie dziedziczy z mocy ustawy po ojcu oraz jego krewnych i na odwrót, nie przysługują mu od ojca świadczenia alimentacyjne i na odwrót, jak również nie może nosić nazwiska ojca. Władzę rodzicielską sprawuje nad nim matka, chyba że także macierzyństwo nie jest ustalone. W akcie urodzenia dziecka, którego pochodzenia od ojca nie ustalono, jako imię ojca wpisuje się imię wskazane przez osobę zgłaszającą urodzenie albo kierownika urzędu stanu cywilnego, a jako jego nazwisko i nazwisko rodowe – nazwisko matki. (pl)
- Filiação ilegítima é uma expressão em desuso na atualidade e que designava a prole nascida fora dos laços do matrimônio. Existiram, ainda, outras expressões também utilizadas para definir uma tal relação entre pais e filhos: a mais utilizada foi sempre a de bastardia, seguida da expressão filiação adulterina (nos casos da filiação nascida de casos de adultério) ou filiação natural (nos casos da filiação nascida de pais ainda solteiros). No Brasil, o termo foi posto deliberadamente em desuso na formulação do código civil em vigor desde 11 de janeiro de 2003, pois é considerado discriminatório. Além disso, a legislação não prevê diferença nos direitos de filhos concebidos dentro ou fora do casamento. (pt)
- Pochodzenie (dziecka, osoby) – w prawie i genealogii stwierdzenie, że dane dziecko (dana osoba) zostało urodzone przez określoną kobietę (matkę) w wyniku poczęcia z określonym mężczyzną (ojcem). Pochodzenie może być jednocześnie faktem prawnym i genetycznym, możliwe jest też, że pochodzenie prawne z pochodzeniem genetycznym. W niektórych przypadkach zachodzić może sytuacja, że nie można ustalić bądź z różnych przyczyn pochodzenia dziecka od jakiegokolwiek mężczyzny, a jeszcze rzadziej – że nie da się ustalić pochodzenia nawet od matki. (pl)
- Внебрачный ребёнок (внебрачный сын, внебрачная дочь) — сын или дочь родителей, не состоявших в законном браке на момент рождения этого ребёнка. В Российской империи незарегистрированные семейные отношения называли «гражданским браком» — как противопоставление церковному браку, который был в то время единственной официально признанной формой брака. Исторически в Европе дети вне официального церковного брака, обычно, не имели никаких прав наследования имущества своего отца и других родственников без специального волеизъявления на это своих биологических родителей и/или главы родового дома. В дореволюционной России также употреблялось понятие «незаконнорождённый», или во Франции и других странах Европы — «бастард». В современных обществах (включая российское) внебрачные дети полностью приравнены в юридических правах к детям, рождённым в браке, но в наследственных правах приоритет всё же отдаётся законным отпрыскам (рождённым в законном браке), потому что официально заакцентированный юридический статус супруги или супруга появляется только в официальном браке. (ru)
- Oäkta barn var förr ett rättsbegrepp för barn som fötts utom äktenskap. Barn utom äktenskap saknade enligt den tidens begrepp börd och bördsrätt. När föräldrabalken trädde i kraft i Sverige 1 januari 1950 upphörde lagen den 14 juni 1917 (nr 376) om barn utom äktenskap att gälla, och framgent har alla barn i Sverige haft samma juridiska status. I arvsrättsligt hänseende likställdes oäkta barn med barn födda inom äktenskapet, den 1 januari 1970, från och med vilket de fick lika arvsrätt. Oäkta kallades förr ett barn som ej hade fötts inom äktenskapet eller i trolovning. Som oäkta börd gällde juridiskt för barn som avlats, såsom det då också hette, i lägersmål eller lönskaläge. Ett barn, som av avlelsen kallades oäkta, kunde bli äkta eller legitimt om föräldrarna ingick äktenskap, slöt trolovning eller gav ömsesidigt äktenskapslöfte. Ett barn kunde också antecknas i födelsebok utan "kända föräldrar", ofta dock med moderns ålder/födelseår angivet, detta är tidvis vanligt i Stockholm och blev möjligt i och med barnamordsplakatet 1776. Om föräldrarna senare gifte sig eller modern tog på sig vårdnaden för barnet så lät man "anteckna barnet som sitt eget". Beträffande utomäktenskapliga barns rättsställning rådde väsentliga olikheter mellan olika länders rättssystem. I Sverige bar barnet moderns medborgarskap, kyrklig gemenskap och hemort, och från och med Släktnamnslagen 1901 även hennes efternamn. Dessa barns rättsställning i fråga om arv hade då förbättrats något genom förordningen av 14 april 1866 och lag av 17 mars 1900. Barn utom äktenskap redovisades ofta i kyrkobokföringen endast tillsammans med moderns namn, speciellt under 1800-talet, under 1700-talet såg man mer allvarligt på "brottet" från kyrkan och sökte ta reda på fadern. Under 1900-talet var skambeläggandet mindre och ofta noteras även faderns namn om inte i födelseboken så i alla fall i församlingsboken. Både barn och moder riskerade ett utanförskap i det dåtida samhället som beroende på var i landet och vilket tidsepok kunde bli ett hinder för dem själva och för deras närmaste. Barnens välfärd säkrades antingen genom frivilliga insatser av släktingar och vänner (hos vilka de i bästa fall kunde bli fosterbarn), eller genom institutionalisering på barnhem och utackordering till fosterföräldrar mot betalning. Att som ensam moder bära försörjningsbördan var ibland så betungande att de lämnade bort sitt barn. Till 1864 var det förbjudet att ha utomäktenskapliga förbindelser. Beviset att så skett var ofta det oäkta barnet. Om lagen följdes skulle föräldrarna stämmas inför tinget av länsmannen och dömas till böter. Därmed avslöjas många gånger en okänd far i domboken. På många håll i landet, särskilt under 1800-talet, sågs det inte så allvarligt på saken och man lät bli att lagföra föräldrarna. Även kyrkan ville ha sin del, så föräldrarna behövde betala böter även där, kyrkotukt. Det innebär att föräldrarna kan ha noteras för en intäkt i kyrkoräkenskaperna vid tiden för barnets födelse. (sv)
- 父母子女間的子關係，大約可分為自然血親或擬制血親（因收養而成立者），前者自然血親關係，又以出生與父母間婚姻關係的連結狀況，又可分為及非婚生子女兩大類型。所謂婚生子女，指適法的婚姻所生子女，過去中國法制尚分為嫡子及庶子。而非婚生子女，則其生父與生母間，並未具有適法的婚姻關係，舊時中國律法，尚分為及。過去羅馬法認定：婚姻示父（Pater est quem uuptiae demonstrant），因此各國立法例受此影響，多半以妻子在婚姻關係存續中懷胎所生之子女，推定為夫之子女，認為兩者間有親子關係，而不用有舉證責任。 (zh)
- 非婚生子女（俗稱私生子或私生女，此稱呼有輕度侮辱及歧視的意味）指在受胎期間或出生時（各地法律定義有別），其生父母無婚姻關係的子女。由於部分国家的法律上對婚生子女和非婚生子女的保護程度有別，故有區分的實益。 (zh)
- Позашлю́бна дити́на (англ. illegitimate child; ісп. hijo ilegítimo, bastardo, «незаконна дитина») — у праві традиційних суспільств дитина, рідні батьки якої не були в законному шлюбі на час її народження. Дошлюбні або позашлюбні відносини розцінювалися як перелюб, порушення етичних, релігійних і правових норм, тому діти, народжені поза шлюбом, обмежувалися в правах на спадкування майна своїх батьків. Вони вважалися дітьми другого сорту порівняно з дітьми, народженими в шлюбі. В деяких країнах позашлюбні діти називалися «незаконнонародженими», тобто народженими поза законним шлюбом. В законодавстві новітніх держав позашлюбні діти зрівняні у своїх правах із дітьми, народженими у шлюбі. Також — баста́рд (від лат. bastardus, давньофр. bastard), байстрю́к. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Unehelichkeit, Nichtehelichkeit oder Außerehelichkeit bezeichnet rechtlich die Geburtssituation eines Kindes außerhalb einer bestehenden Ehe, wenn also die leibliche Mutter und der biologische Vater nicht miteinander verheiratet sind; sie wurde früher auch Illegitimität genannt und galt als Ehrenmakel. Demgegenüber bezeichnet Ehelichkeit die Geburt eines Kindes innerhalb einer Ehe oder seine Ehelichkeitserklärung. (de)
- La filiation légitime est la filiation (transmission de la parenté) qui caractérise les enfants conçus ou nés alors que leurs parents étaient unis par le mariage. Dans de nombreux pays, le statut d'enfant légitime est opposé à celui d'enfant naturel. (fr)
- Anak sah, dalam hukum umum Barat tradisional, adalah status dari seorang anak yang lahir dari orang tua yang menikah secara sah satu sama lain, dan seorang anak yang ahir sebelum orangtuanya melakukan perceraian. Sebaliknya, anak haram merupakan status anak yang lahir di luar pernikahan. (in)
- La filiazione legittima è un istituto giuridico che appartiene a diversi ordinamenti statali. La filiazione legittima attribuisce un particolare status, quello di figlio legittimo, al soggetto che nasce in costanza di matrimonio. Essa fa sorgere, in capo a colui che dichiara la nascita di un figlio, in costanza di matrimonio, uno status parentale generatore di diritti e doveri reciproci fra genitori e figlio. Si contrappone alla filiazione naturale. (it)
- Nel diritto di famiglia italiano l'espressione figlio naturale indicava una persona nata da due genitori non sposati tra di loro.Tale definizione è stata superata dalla legge 219/2012 e il decreto legislativo 154/2013, che opera solo relativamente alla costituzione legale del rapporto di filiazione, distinguendo quindi in figlio nato nel matrimonio e figlio nato fuori dal matrimonio solo ai fini delle diverse modalità di attestazione del rapporto di filiazione. (it)
- 落胤（らくいん）とは、父親に認知されない庶子、私生児のこと。歴史上では高貴な人物の出自でそれが話題になることが多い。落とし胤（だね）、落とし子とも。正式な血統の一族とはみなされないので、正当な系図には記載されていないことが多い。 このような子は一般民衆に混じって生活している。当時の実力者によって、正当な血統を継承する者とされて権力に利用されることがあるが、歴史の表舞台に出てくる人物の多くがそのような確証に乏しく（さらには天一坊改行のように落胤を自称した例もある）、研究上疑問視されている例が多数みられる。 (ja)
- 친생자(親生子)란 부모에게서 태어난 자녀를 말한다. 친생자는 혼인한 부모 사이에서 태어난 '혼인 중의 출생자'와 혼인하지 않은 부모 사이에서 태어난 '혼인 외의 출생자'로 나눌 수 있다. (ko)
- 혼인 외의 출생자 또는 혼외자(婚外子)란 법률상의 혼인 관계가 없는 남녀 사이에서 태어난 자녀를 말한다. 또한, 무효혼 관계에서 태어난 자녀도 혼외자로 본다. 생부와 혼외자 사이의 친자관계는 인지에 의하여 법적으로 성립한다. 생부가 혼외자에 대하여 친생자출생의 신고를 하면 그 신고는 인지의 효력이 있다.(가족관계의 등록 등에 관한 법률 제57조) (ko)
- 嫡出（ちゃくしゅつ）とは、婚姻関係にある男女（夫婦）から生まれること。対義語は「庶出」である。 実子の嫡出子には、出生と同時に嫡出の身分を取得する「生来嫡出子」のほか、準正によって嫡出子となる「準正嫡出子」がある。 詳細は「」を参照 なお、法定親子関係である養子は法律上の血縁関係が擬制され縁組の日から嫡出子の身分を取得する（民法第809条。養親子関係については養子を参照）。 「嫡出」という語は「正統」という意味を持ち、「庶出」という語は「異端」という意味を持っている。子は生まれの正統や異端を選べないのに、子を「庶出」「異端」呼ばわりして蔑むのは誤った行為だという批判もあり、近年では「嫡出子」を「婚内子」、「非嫡出子」を「婚外子」と称する場合もある。 日本の法制においては婚姻の有無とは関係なく血族関係は発生するが、ただし、後に述べられるように非嫡出子において父子関係が発生するためには認知を要する（779条、784条）。 (ja)
- Pochodzenie (dziecka, osoby) – w prawie i genealogii stwierdzenie, że dane dziecko (dana osoba) zostało urodzone przez określoną kobietę (matkę) w wyniku poczęcia z określonym mężczyzną (ojcem). Pochodzenie może być jednocześnie faktem prawnym i genetycznym, możliwe jest też, że pochodzenie prawne z pochodzeniem genetycznym. W niektórych przypadkach zachodzić może sytuacja, że nie można ustalić bądź z różnych przyczyn pochodzenia dziecka od jakiegokolwiek mężczyzny, a jeszcze rzadziej – że nie da się ustalić pochodzenia nawet od matki. (pl)
- 父母子女間的子關係，大約可分為自然血親或擬制血親（因收養而成立者），前者自然血親關係，又以出生與父母間婚姻關係的連結狀況，又可分為及非婚生子女兩大類型。所謂婚生子女，指適法的婚姻所生子女，過去中國法制尚分為嫡子及庶子。而非婚生子女，則其生父與生母間，並未具有適法的婚姻關係，舊時中國律法，尚分為及。過去羅馬法認定：婚姻示父（Pater est quem uuptiae demonstrant），因此各國立法例受此影響，多半以妻子在婚姻關係存續中懷胎所生之子女，推定為夫之子女，認為兩者間有親子關係，而不用有舉證責任。 (zh)
- 非婚生子女（俗稱私生子或私生女，此稱呼有輕度侮辱及歧視的意味）指在受胎期間或出生時（各地法律定義有別），其生父母無婚姻關係的子女。由於部分国家的法律上對婚生子女和非婚生子女的保護程度有別，故有區分的實益。 (zh)
- Позашлю́бна дити́на (англ. illegitimate child; ісп. hijo ilegítimo, bastardo, «незаконна дитина») — у праві традиційних суспільств дитина, рідні батьки якої не були в законному шлюбі на час її народження. Дошлюбні або позашлюбні відносини розцінювалися як перелюб, порушення етичних, релігійних і правових норм, тому діти, народжені поза шлюбом, обмежувалися в правах на спадкування майна своїх батьків. Вони вважалися дітьми другого сорту порівняно з дітьми, народженими в шлюбі. В деяких країнах позашлюбні діти називалися «незаконнонародженими», тобто народженими поза законним шлюбом. В законодавстві новітніх держав позашлюбні діти зрівняні у своїх правах із дітьми, народженими у шлюбі. Також — баста́рд (від лат. bastardus, давньофр. bastard), байстрю́к. (uk)
- Fill il·legítim o bastard és el qualificatiu que es dona al fill nascut fora de la relació matrimonial legal o de pare desconegut. És un terme jurídicament obsolet i va tenir especial rellevància en el tractament dels temes successoris de la noblesa. Al Gènesi surt esmentat quan Sara va dir a Abraham, parlant d'Ismael: "no ha de ser el bastard o fill de l'esclava hereu amb el meu fill Isaac." En el Deuteronomi també s'esmenta: "tampoc el bastard podrà entrar a l'assemblea del Senyor fins a la desena generació." (ca)
- Legitimitatea familia legean, mendebaldeko zuzenbide komun tradizionalean, lege-egoera bat da: legez ezkonduta dauden gurasoengandik jaiotako haur bat, eta gurasoek legezko dibortzioa lortu aurretik sortutako haur bat. Aldiz, zilegitasunik eza, sasiko umea, sasiko semea/alaba, esaten zaiona, ezkontzatik kanpo jaiotako haur baten izaera izan da. Haur horri bort deritzo, maiteminduen haur bat, haur natural edo ez-legitimoa. Legedi batzuetan, Eskozian esate baterako, seme natural eta alaba natural terminoek, eta sasiko semea edo sasiko alaba,esanahi berberak dituzte. Euskaraz, ume natural terminoarekin batera, odoleko seme eta odoleko alaba terminoak erabili izan dira. (eu)
- Legitimacy, in traditional Western common law, is the status of a child born to parents who are legally married to each other, and of a child conceived before the parents obtain a legal divorce. Conversely, illegitimacy, also known as bastardy, has been the status of a child born outside marriage, such a child being known as a bastard, a love child, a natural child, or illegitimate. In Scots law, the terms natural son and natural daughter bear the same implications. (en)
- Son hijos naturales (llamados antiguamente también hijos de ganancia) los que son fruto de la unión entre parejas de solteros, que al momento de la concepción no estaban unidos legalmente en matrimonio civil y/o religioso. Se diferencian de los hijos denominados "bastardos", que son fruto de uno o dos progenitores que no pueden contraer matrimonio por hallarse ya unidos en vínculo matrimonial con otras personas, esto es, por tratarse de una relación de adulterio. (es)
- La filiation naturelle est la filiation (transmission de la parenté) qui caractérise les enfants nés de parents non mariés ensemble, ou dont le mariage n'est pas reconnu comme valide. En France on distinguait la filiation naturelle simple (enfant conçu par deux parents libres pouvant donc se marier a posteriori), la filiation incestueuse et la filiation adultérine. C'est une filiation divisible, c'est-à-dire qu'elle est établie séparément à l’égard de chacun des deux parents, et, le cas échéant, un enfant peut avoir juridiquement un seul parent. Depuis la Convention européenne sur le statut juridique des enfants nés hors mariage de 1975, cette catégorie tend à perdre de son importance, bien qu'il ait fallu attendre en France, par exemple, 2005 pour que l'égalité complète (en particulier co (fr)
- Nieślubne dziecko – dziecko pochodzące ze związku pozamałżeńskiego, inaczej „z nieprawego łoża” (łac. illegitimi thori), daw. „dziecko naturalne” (w prawie kanonicznym, w przeciwieństwie do dziecka prawego). Jego status był bardzo różny, zależnie od kultury, w jakiej przyszło na świat. Niekiedy było piętnowane, lecz bywało także traktowane jak dziecko z formalnego związku. Inne określenia na takie dziecko to „bękart” (obecnie słowo o charakterze pejoratywnym) lub „bastard” (nieślubny potomek królewski). Często z bękartem mylony jest mamzer w judaizmie. (pl)
- Een buitenechtelijk kind, vroeger ook onwettig, onecht of natuurlijk kind, is een kind van een vader en moeder dat niet tijdens een wettig huwelijk of binnen een bepaalde periode na de ontbinding daarvan is geboren. Een overspelig kind is een onwettig kind dat in overspel verwekt is. Een liefdesbaby is een kind van ongetrouwde ouders, geboren uit een nog prille liefdesrelatie. De koekoeksgraad is het aantal heimelijke buitenechtelijke kinderen in een generatie. (nl)
- Filiação ilegítima é uma expressão em desuso na atualidade e que designava a prole nascida fora dos laços do matrimônio. Existiram, ainda, outras expressões também utilizadas para definir uma tal relação entre pais e filhos: a mais utilizada foi sempre a de bastardia, seguida da expressão filiação adulterina (nos casos da filiação nascida de casos de adultério) ou filiação natural (nos casos da filiação nascida de pais ainda solteiros). (pt)
- Внебрачный ребёнок (внебрачный сын, внебрачная дочь) — сын или дочь родителей, не состоявших в законном браке на момент рождения этого ребёнка. В Российской империи незарегистрированные семейные отношения называли «гражданским браком» — как противопоставление церковному браку, который был в то время единственной официально признанной формой брака. Исторически в Европе дети вне официального церковного брака, обычно, не имели никаких прав наследования имущества своего отца и других родственников без специального волеизъявления на это своих биологических родителей и/или главы родового дома. В дореволюционной России также употреблялось понятие «незаконнорождённый», или во Франции и других странах Европы — «бастард». В современных обществах (включая российское) внебрачные дети полностью приравн (ru)
- Oäkta barn var förr ett rättsbegrepp för barn som fötts utom äktenskap. Barn utom äktenskap saknade enligt den tidens begrepp börd och bördsrätt. När föräldrabalken trädde i kraft i Sverige 1 januari 1950 upphörde lagen den 14 juni 1917 (nr 376) om barn utom äktenskap att gälla, och framgent har alla barn i Sverige haft samma juridiska status. I arvsrättsligt hänseende likställdes oäkta barn med barn födda inom äktenskapet, den 1 januari 1970, från och med vilket de fick lika arvsrätt. (sv)
|
