An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org:8891

Gaston Fébus [also spelt Phoebus] (30 April 1331 – 1391) was the eleventh count of Foix (as Gaston III) and twenty-fourth viscount of Béarn (as Gaston X) from 1343 until his death.

Property Value
dbo:abstract
  • Gastó III de Foix i X de Bearn, conegut pel sobrenom de Gastó Febus, Gaston Fèbus en occità (1331 - Ortés, França, 1391), fou comte de Foix i vescomte de Bearn i Marsan (1343-1391). (ca)
  • Gaston III. Fébus (* 30. April 1331 in Orthez; † 1. August 1391) war von 1343 bis zu seinem Tod Graf von Foix, Vizegraf von Béarn (als Gaston X.), Marsan und Lautrec sowie Co-Herr von Andorra. Er war der einzige legitime Erbe seines Vaters Graf Gaston II. und dessen Ehefrau Aliénor von Comminges. (de)
  • Ο Γκαστόν Γ΄ Φοίβος, γαλλ. Gaston III Fébus (30 Απριλίου 1331 - 1391) από τον Οίκο των Φουά ήταν 11ος κόμης της Φουά και (ως Γκαστόν Ι΄) υποκόμης τού Μπεάρν (1343-91). (el)
  • Gaston Fébus [also spelt Phoebus] (30 April 1331 – 1391) was the eleventh count of Foix (as Gaston III) and twenty-fourth viscount of Béarn (as Gaston X) from 1343 until his death. (en)
  • Gastón III/X de Foix-Bearne, también Gastón Febo (30 de abril de 1331-1391) fue el XI conde de Foix, y vizconde de Bearne (1343-1391). Oficialmente, era Gastón III de Foix y Gastón X de Bearne. Era hijo de Gastón II de Foix y de Leonor de Cominges. Además de Foix y Bearne, contaba con otros señoríos, como Bigorra, Marsan, Olorón, , Gabarret y Lautrec, señor de Andorra y . (es)
  • Gaston III.a Foix-Biarnokoa (Ortheze, 1331ko apirilaren 30a - † Salbaterra Bearno, 1391ko abuztuaren 1a), "Febus" ezizenaz ezaguna, Foixko konde eta Bearnoko bizkondea izan zen. Politikari abila, bere agintaldian Bearnoko bizkonderria ia burujabea izan zen, eta lurralde horren hurrengo bi mendeetako estatus independenterako bidea ireki zuen. Gaskonian Armagnac leinuaren kontra borrokatu zen. Idazlea ere izan zen, frantsesez (euskaraz: "Ehiza liburua") idatzi baitzuen. Batzuen ustez Okzitaniako ereserkitzat hartzen den Se canta ere idatzi zuen. (eu)
  • Fébus( Vous lisez un « article de qualité » labellisé en 2019. )( Pour les articles homonymes, voir Gaston de Foix, Phébus et Fébus. ) Gaston III de Foix-Béarn dit Fébus est un prince pyrénéen, écrivain et poète en langue d'oc et française, né le 30 avril 1331 à Orthez (probablement au château de Moncade) et mort le 1er août 1391 à L'Hôpital-d'Orion. Comte de Foix, seigneur de Béarn, Gaston III est vicomte ou seigneur d'une dizaine de territoires situés entre Gascogne et pays languedocien. Il profite de la guerre de Cent Ans pour asseoir sa domination sur le piémont nord pyrénéen, jouant sur les conflits entre monarchies françaises et anglaises. Il est l'auteur du Livre de chasse, célèbre manuscrit illustré sur la vénerie. Unique enfant légitime de Gaston II de Foix-Béarn et d'Aliénor de Comminges, Gaston III hérite, à la mort de son père au siège d'Algésiras, d'un territoire morcelé, dépendant pour partie des rois de France, et pour l'autre des rois d'Angleterre. Jouant du conflit franco-anglais, il revendique la souveraineté du Béarn le 25 septembre 1347, pays dans lequel il tient sa cour à Orthez. Gaston III se révèle être un fin tacticien, alliant diplomatie, stratégie et art militaire. Il remporte des victoires décisives face à l'ennemi héréditaire — la maison d'Armagnac — s'assurant la jonction entre Béarn et pays de Foix. Gaston III est également un communicant habile, il se choisit le surnom Febus à partir de 1358, après une croisade en Prusse, un surnom qui fait référence au mythe solaire associé au dieu antique Phoibos. En 1380, son unique fils et héritier Gaston participe à un complot pour l'empoisonner ; démasqué, il est assassiné, probablement de la main de son père. Fébus est décrit comme l'un des plus grands chasseurs de son temps, une passion prise avec le plus grand des sérieux, car préparant à la guerre. Il renforce et fait construire plusieurs forteresses pour mener à bien son désir d'indépendance. Doté d'un immense trésor, Fébus fait notamment construire le château de Montaner qu'il veut voir devenir un palais forteresse, symbole de la réunion entre Béarn et Foix. Le prince des Pyrénées fait preuve d'un despotisme éclairé dans sa pratique du pouvoir, jouant le rôle du seigneur protecteur pour son peuple. Fébus occupe une place particulière dans l'histoire pyrénéenne, bénéficiant de son œuvre politique et militaire, mais aussi de l'impact des récits de plusieurs chroniqueurs contemporains, dont Jean Froissart dans ses Chroniques. (fr)
  • Gastone di Foix detto Febo (in catalano: Gastó III de Foix, in castigliano: Gastón III Febus, in occitano: Gaston II de Fois-Bearn ed in francese: Gaston III de Foix-Béarn; Orthez, 30 aprile 1331 – Sauveterre-de-Béarn, 1º agosto 1391), importante signore feudale di Guascogna e Linguadoca, fu conte di Foix, visconte di Béarn, Coprincipe di Andorra, Visconte di Marsan e Visconte di Lautrec, dal 1343, alla sua morte. Gastone ricevette l'appellativo di Febo, sia per la sua bellezza, che per il suo amore per l'arte ed anche perché aveva il sole come emblema. (it)
  • Gaston III van Foix-Béarn ook bekend als Gaston X van Béarn en bijgenaamd Phoebus (Orthez, circa 1331 - aldaar,1 augustus 1391) was van 1343 tot aan zijn dood graaf van Foix, burggraaf van Béarn en co-vorst van Andorra. Hij behoorde tot het huis Foix. (nl)
  • Gastão III, apelidado Febo (em latim: Phoebus), filho de e de Leonor de Cominges , que eram primos-irmãos. Foi conde soberano de Foix e (com o nome de Gastão X) visconde soberano de Béarn, conde de Bigorra, e outros senhorios como o: , Oloron, , e , senhor de Andorra e . Sucedeu em 1343, com a idade de 12 anos, a seu pai , morto em Alméria numa cruzada contra os mouros da Espanha. Após suceder a seu pai, sua mãe percorreu com ele por todos seus Estados obrigando aos senhores a prestar-lhe homenagem para assegurar e manter a herança de seu antecessor. Casou-se com , filha da rainha Joana II de Navarra e de Filipe de Évreux, falecida em 1391. Com ela teve um só filho, chamado Gastão, que casou com , mas morreu sem filhos antes de seu pai em 4 de janeiro de 1382, morreu na prisão já que seu próprio pai encarcerou-o após uma tentativa de envenenamento por parte de seu filho por conta do rei Carlos II de Navarra. Com sua amante teve quatro filhos: * Garcia de Béarn, nomeado visconde de , casado com Ana de . * Peranudet de Béarn, morreu provavelmente jovem. * Bernardo de Béarn, morreu por volta de 1381, que foi o primeiro senhor de pelo seu casamento com Isabel de la Cerda Pérez de Guzmán, senhora de Huelva, Gibraleón e El Puerto de Santa María. Deste enlace descendem os . * João de Béarn, falecido sem filhos em 1392. De Gastão Febo cabe destacar suas obras literárias: "O livro da caça" e "O livro das orações". Também atribui-se-lhe a letra da canção tradicional , considerada atualmente como hino oficial da Occitânia. Participou em 1347 na expedição de Calais. Quando o rei francês João II, o Bom tomou partido pelos Armagnacs em sua disputa com os Foix-Béarn, Gastão recusou-se a prestar homenagem de Béarn ao rei, o qual mandou prendê-lo (julho de 1356) sendo libertado após a derrota francesa em Poitiers (19 de setembro de 1356). Então Gastão marchou a Prússia para combater com a Ordem Teutônica contra os eslavos idólatras, voltando à França em 1358. Enviou ajuda a Normandia, donde os camponeses rebelados sitiavam a fortaleza de Meaux. Em janeiro de 1360, o conde de Armagnac e o filho deste, duque de , invadiram Foix. Apesar de um cessar-fogo ter sido acertado em julho do mesmo ano, os combates continuaram até que Gastão, com ajuda de mercenários, venceu decisivamente na (5 de dezembro de 1362). João I foi capturado e só foi libertado após o pagamento de uma forte soma, em abril de 1365. Em 1373 João I duque de Berry foi nomeado lugar-tenente-geral de Languedoque, com a forte oposição de Gastão. A má gestão do duque de Berry acabou com sua destituição e o nomeamento para o cargo do próprio Gastão III em maio de 1380. Mas ao chegar ao trono francês Carlos VI da França restituiu em seu cargo ao duque de Berry (19 de novembro de 1380) apesar de que de fato Gastão conservou suas atribuições sobre o território. Gastão Febo morreu em Orthez em 1391, deixando seus estados ao rei francês Carlos VI, mas seu primo Mateus I de Castelbo conseguiu tomar a herança. (pt)
  • Gaston III, greve av Foix, kallad Phébus, född den 30 april 1331, död den 1 augusti 1391, var en fransk ädling. Gaston III de Foix understödde 1345 franske kungen Filip VI mot engelsmännen, deltog 1356 i ett korståg mot de hedniska letterna och befriade 1358, under Jacqueriekriget, den kungliga familjen ur de upproriskaparisarnas händer. Han besegrade 1362 av Armagnac, som tvangs att till honom avträda Béarn. Han var även författare ( 1387). (sv)
  • Гастон III Феб (фр. Gaston III Fébus (Phœbus) de Foix; 30 апреля 1331, Ортез, Беарн — 1 августа 1391, Л’Опиталь-д’Орьон) — граф де Фуа, виконт де Беарн (Гастон X), де Марсан и де Габардан с 1343, князь-соправитель Андорры с 1343, сын графа Гастона II де Фуа и Алиеноры, дочери Бернара VII, графа де Комменж, гасконский военачальник во время Столетней войны. (ru)
dbo:birthDate
  • 1331-04-30 (xsd:date)
dbo:birthPlace
dbo:birthYear
  • 1331-01-01 (xsd:gYear)
dbo:deathPlace
dbo:deathYear
  • 1391-01-01 (xsd:gYear)
dbo:personFunction
dbo:predecessor
dbo:spouse
dbo:successor
dbo:thumbnail
dbo:title
  • Count of Foix (as Gaston III), viscount of Béarn (as Gaston X) (en)
dbo:wikiPageID
  • 1858002 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 16020 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1118543415 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:birthDate
  • 1331-04-30 (xsd:date)
dbp:birthPlace
dbp:children
  • Gaston de Foix-Béarn, Yvain de Béarn, Bernard de Béarn, Gratien de Béarn (en)
dbp:deathDate
  • 0001-08-01 (xsd:gMonthDay)
dbp:deathPlace
dbp:father
  • Gaston II, Count of Foix (en)
dbp:honorificPrefix
  • Lord of Bearn (en)
dbp:mother
  • Aliénor de Comminges (en)
dbp:name
  • Gaston Fébus (en)
dbp:notableWorks
  • Livre de chasse (en)
dbp:predecessor
dbp:signature
  • Signature Fébus.png (en)
dbp:spouse
dbp:successor
dbp:title
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:years
  • 1343 (xsd:integer)
dcterms:subject
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Gastó III de Foix i X de Bearn, conegut pel sobrenom de Gastó Febus, Gaston Fèbus en occità (1331 - Ortés, França, 1391), fou comte de Foix i vescomte de Bearn i Marsan (1343-1391). (ca)
  • Gaston III. Fébus (* 30. April 1331 in Orthez; † 1. August 1391) war von 1343 bis zu seinem Tod Graf von Foix, Vizegraf von Béarn (als Gaston X.), Marsan und Lautrec sowie Co-Herr von Andorra. Er war der einzige legitime Erbe seines Vaters Graf Gaston II. und dessen Ehefrau Aliénor von Comminges. (de)
  • Ο Γκαστόν Γ΄ Φοίβος, γαλλ. Gaston III Fébus (30 Απριλίου 1331 - 1391) από τον Οίκο των Φουά ήταν 11ος κόμης της Φουά και (ως Γκαστόν Ι΄) υποκόμης τού Μπεάρν (1343-91). (el)
  • Gaston Fébus [also spelt Phoebus] (30 April 1331 – 1391) was the eleventh count of Foix (as Gaston III) and twenty-fourth viscount of Béarn (as Gaston X) from 1343 until his death. (en)
  • Gastón III/X de Foix-Bearne, también Gastón Febo (30 de abril de 1331-1391) fue el XI conde de Foix, y vizconde de Bearne (1343-1391). Oficialmente, era Gastón III de Foix y Gastón X de Bearne. Era hijo de Gastón II de Foix y de Leonor de Cominges. Además de Foix y Bearne, contaba con otros señoríos, como Bigorra, Marsan, Olorón, , Gabarret y Lautrec, señor de Andorra y . (es)
  • Gaston III.a Foix-Biarnokoa (Ortheze, 1331ko apirilaren 30a - † Salbaterra Bearno, 1391ko abuztuaren 1a), "Febus" ezizenaz ezaguna, Foixko konde eta Bearnoko bizkondea izan zen. Politikari abila, bere agintaldian Bearnoko bizkonderria ia burujabea izan zen, eta lurralde horren hurrengo bi mendeetako estatus independenterako bidea ireki zuen. Gaskonian Armagnac leinuaren kontra borrokatu zen. Idazlea ere izan zen, frantsesez (euskaraz: "Ehiza liburua") idatzi baitzuen. Batzuen ustez Okzitaniako ereserkitzat hartzen den Se canta ere idatzi zuen. (eu)
  • Gastone di Foix detto Febo (in catalano: Gastó III de Foix, in castigliano: Gastón III Febus, in occitano: Gaston II de Fois-Bearn ed in francese: Gaston III de Foix-Béarn; Orthez, 30 aprile 1331 – Sauveterre-de-Béarn, 1º agosto 1391), importante signore feudale di Guascogna e Linguadoca, fu conte di Foix, visconte di Béarn, Coprincipe di Andorra, Visconte di Marsan e Visconte di Lautrec, dal 1343, alla sua morte. Gastone ricevette l'appellativo di Febo, sia per la sua bellezza, che per il suo amore per l'arte ed anche perché aveva il sole come emblema. (it)
  • Gaston III van Foix-Béarn ook bekend als Gaston X van Béarn en bijgenaamd Phoebus (Orthez, circa 1331 - aldaar,1 augustus 1391) was van 1343 tot aan zijn dood graaf van Foix, burggraaf van Béarn en co-vorst van Andorra. Hij behoorde tot het huis Foix. (nl)
  • Gaston III, greve av Foix, kallad Phébus, född den 30 april 1331, död den 1 augusti 1391, var en fransk ädling. Gaston III de Foix understödde 1345 franske kungen Filip VI mot engelsmännen, deltog 1356 i ett korståg mot de hedniska letterna och befriade 1358, under Jacqueriekriget, den kungliga familjen ur de upproriskaparisarnas händer. Han besegrade 1362 av Armagnac, som tvangs att till honom avträda Béarn. Han var även författare ( 1387). (sv)
  • Гастон III Феб (фр. Gaston III Fébus (Phœbus) de Foix; 30 апреля 1331, Ортез, Беарн — 1 августа 1391, Л’Опиталь-д’Орьон) — граф де Фуа, виконт де Беарн (Гастон X), де Марсан и де Габардан с 1343, князь-соправитель Андорры с 1343, сын графа Гастона II де Фуа и Алиеноры, дочери Бернара VII, графа де Комменж, гасконский военачальник во время Столетней войны. (ru)
  • Fébus( Vous lisez un « article de qualité » labellisé en 2019. )( Pour les articles homonymes, voir Gaston de Foix, Phébus et Fébus. ) Gaston III de Foix-Béarn dit Fébus est un prince pyrénéen, écrivain et poète en langue d'oc et française, né le 30 avril 1331 à Orthez (probablement au château de Moncade) et mort le 1er août 1391 à L'Hôpital-d'Orion. (fr)
  • Gastão III, apelidado Febo (em latim: Phoebus), filho de e de Leonor de Cominges , que eram primos-irmãos. Foi conde soberano de Foix e (com o nome de Gastão X) visconde soberano de Béarn, conde de Bigorra, e outros senhorios como o: , Oloron, , e , senhor de Andorra e . Sucedeu em 1343, com a idade de 12 anos, a seu pai , morto em Alméria numa cruzada contra os mouros da Espanha. Após suceder a seu pai, sua mãe percorreu com ele por todos seus Estados obrigando aos senhores a prestar-lhe homenagem para assegurar e manter a herança de seu antecessor. (pt)
rdfs:label
  • Gastó III de Foix (ca)
  • Gaston III. (Foix) (de)
  • Γκαστόν Γ΄ της Φουά (el)
  • Gastón III de Foix-Bearne (es)
  • Gaston III.a Foix-Biarnokoa (eu)
  • Gaston III, Count of Foix (en)
  • Gastone III Febo (it)
  • Gaston III de Foix-Béarn (fr)
  • Gaston III van Foix-Béarn (nl)
  • Gastão III de Foix (pt)
  • Гастон III де Фуа (ru)
  • Gaston III de Foix (sv)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Gaston Fébus (en)
is dbo:commander of
is dbo:spouse of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:spouse of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License