| dbo:abstract
|
- Winfield Scott Schley (9 October 1839 – 2 October 1911) was a rear admiral in the United States Navy and the hero of the Battle of Santiago de Cuba during the Spanish–American War. (en)
- Winfield Scott Schley (ur. 10 października 1839 w Frederick County w stanie Maryland, zm. 2 października 1911 w Nowym Jorku) − amerykański oficer marynarki, uczestnik wojny amerykańsko-hiszpańskiej, zwycięzca w bitwie pod Santiago de Cuba 3 lipca 1898 roku. Winfield Scott Schley wstąpił do United States Naval Academy w 1856 roku i, po ukończeniu studiów cztery lata później, został przydzielony do załogi fregaty . Na jej pokładzie wziął udział w blokadzie Charlestonu podczas wojny secesyjnej. Jego kolejnym przydziałem była fregata „Potomac” a od 1862 roku kanonierka . W 1864 roku został zastępcą dowódcy , z którym został wysłany na Ocean Spokojny. Po zakończeniu wojny secesyjnej wziął udział w tłumieniu rozruchów na peruwiańskich wyspach i interwencji w obronie interesów amerykańskich w La Unión w Salwadorze. W 1871 roku dowodził jednym z amerykańskich okrętów podczas ekspedycji koreańskiej. W 1884 roku z kolei stanął na czele misji ratunkowej, wysłanej do Arktyki dla ocalenia członków ekspedycji polarnej , zakończonej częściowym sukcesem: uratowano życie siedmiu (w tym dowódcy) z dwudziestu pięciu ludzi. W marcu 1898 roku, w związku z narastającym napięciem w stosunkach z Hiszpanią, powołano do życia Lotną Eskadrę (Flying Squadron), mającą za zadanie chronić wybrzeża Stanów Zjednoczonych przed ewentualnym atakiem. Jej dowódcą został mianowany Winfield Schley, w stopniu komodora. W czerwcu Lotna Eskadra, wraz z okrętami North Atlantic Station kontradmirała (tymczasowego) Williama T. Sampsona, zablokowała w zatoce Santiago de Cuba siły hiszpańskie, dowodzone przez admirała . 3 lipca 1898 roku doszło do bitwy morskiej, w której Amerykanie odnieśli całkowite zwycięstwo. Jego autorstwo stało się przyczyną poważnych kontrowersji pomiędzy zwycięskimi dowódcami. Ponieważ admirał Sampson odpłynął tego dnia na spotkanie z dowódcą sił lądowych na Kubie, faktyczne dowodzenie zespołem objął komodor Schley i to on dał sygnał do bitwy. W związku z tym, już po zakończeniu wojny, obaj adwersarze rozpoczęli kampanię przeciwko sobie, co doprowadziło nawet do postępowania sądowego. Marynarka uznała zasługi obydwu, promując ich do stopnia kontradmirała, jednak wzajemna wrogość doprowadziła ostatecznie do krachu ich kariery. Admirał Schley został emerytowany w 1901 roku, admirał Sampson rok później, i wkrótce zmarł. Winfield Schley przeżył go o dziewięć lat. Obaj zostali pochowani na Arlington National Cemetery. Na cześć admirała Winfielda Schleya został nazwany niszczyciel . (pl)
- Winfield Scott Schley, född den 9 oktober 1839 i Frederick County i Maryland, död den 2 oktober 1911, var en nordamerikansk sjöofficer. Schley blev officer 1860, deltog i inbördeskriget samt blev efter flera föregående sjöresor chef för den undsättningsexpedition (skildrad av Schley och i The rescue of Greely, 1885), som 1884 sändes till Norra Ishavet för att söka efter löjtnant Greely, vilken också, tack vare Schleys beslutsamhet, djärvhet och ihärdighet, i sista stunden jämte kvarlevande kamrater räddades. För denna bragd erhöll Schley vid hemkomsten många utmärkelser; bland annat uppkallades ett stort område i Norra Ishavet efter honom: "Schley land". I augusti 1890 förde Schley ombord på kryssaren "Baltimore" John Ericssons stoft från Amerika till Sverige. Befordrad till commodore 1898, var han vid spansk-amerikanska krigets utbrott chef för "The flying squadron". Schley ställdes med sin eskader under befäl av tillförordnade konteramiralen Sampson och upptäckte den 29 maj amiral fyra kryssare i Santiagos hamn. Då dessa den 3 juli under Sampsons tillfälliga frånvaro bröt ut, upptog och utkämpade Schley striden med den flyende fienden, vilken inom kort av amerikanernas kulregn nödgades sätta på land. Äran av denna seger tillkommer tvivelsutan närmast och tillerkändes även offentligen Schley, trots att Sampson, efter en uppseendeväckande tvist mellan de båda befälhavarna om segerns ära, av en hedersdomstol tillerkändes företrädet. Båda befordrades till konteramiraler. Wikimedia Commons har media relaterad till Winfield Scott Schley. (sv)
- 温菲尔德·斯科特·雪利（英語：Winfield Scott Schley，1839年10月9日－1911年10月2日）是美国海军的一名将军。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Winfield Scott Schley (9 October 1839 – 2 October 1911) was a rear admiral in the United States Navy and the hero of the Battle of Santiago de Cuba during the Spanish–American War. (en)
- 温菲尔德·斯科特·雪利（英語：Winfield Scott Schley，1839年10月9日－1911年10月2日）是美国海军的一名将军。 (zh)
- Winfield Scott Schley (ur. 10 października 1839 w Frederick County w stanie Maryland, zm. 2 października 1911 w Nowym Jorku) − amerykański oficer marynarki, uczestnik wojny amerykańsko-hiszpańskiej, zwycięzca w bitwie pod Santiago de Cuba 3 lipca 1898 roku. Na cześć admirała Winfielda Schleya został nazwany niszczyciel . (pl)
- Winfield Scott Schley, född den 9 oktober 1839 i Frederick County i Maryland, död den 2 oktober 1911, var en nordamerikansk sjöofficer. Schley blev officer 1860, deltog i inbördeskriget samt blev efter flera föregående sjöresor chef för den undsättningsexpedition (skildrad av Schley och i The rescue of Greely, 1885), som 1884 sändes till Norra Ishavet för att söka efter löjtnant Greely, vilken också, tack vare Schleys beslutsamhet, djärvhet och ihärdighet, i sista stunden jämte kvarlevande kamrater räddades. För denna bragd erhöll Schley vid hemkomsten många utmärkelser; bland annat uppkallades ett stort område i Norra Ishavet efter honom: "Schley land". I augusti 1890 förde Schley ombord på kryssaren "Baltimore" John Ericssons stoft från Amerika till Sverige. (sv)
|
