| dbo:abstract
|
- Simon de Cordes (Anvers - isla Mocha, 11 de novembre de 1599) va ser un comerciant i explorador neerlandès que després de la mort de l'almirall Jacob Mahu, es va convertir en líder d'una expedició que tenia com a objectiu arribar a les Índies. La missió original de la flota era navegar per la costa oest de Sud-amèrica, on vendrien la seva càrrega a canvi de plata, or o perles i dirigir-se al Japó només si la primera missió fracassava. En aquest cas, se suposava que havien d'obtenir plata al Japó i comprar espècies a les Moluques, abans de tornar a Europa al voltant del cap de Bona Esperança. El seu objectiu era navegar a través de l'estret de Magallanes per arribar al seu destí, cosa que va espantar a molts mariners a causa de les dures condicions meteorològiques. La primera gran expedició a Amèrica del Sud va ser organitzada per una empresa, la Magelhaen Company. Va organitzar dues flotes de cinc i quatre vaixells amb 750 mariners i soldats. Va resultar un desastre total, ja que el 80% dels homes van morir durant el viatge i els inversors no van obtenir cap benefici, però fou la primera flota neerlandesa que va aconseguir passar l'estret de Magallanes. No existeix un relat complet del viatge, però es poden obtenir detalls d'un diari no oficial que guarda Potgieter, un cirurgià, cartes de William Adams (pilot) i dels fets recollits per l'esquadra d'Olivier van Noort. (ca)
- Simon de Cordes (born around 1559 – died 11 November 1599) was a Dutch merchant and explorer who after the death of Admiral Jacques Mahu, became leader of an expedition with the goal to achieve the Indies, which was replaced for Chile, Peru and other kingdoms (in New Spain: Nueva Galicia; Captaincy General of Guatemala ; Nueva Vizcaya; New Kingdom of León and Santa Fe de Nuevo México). The fleet's original mission was to sail along the west coast of South America, where they would sell their cargo for silver, gold or pearls and to head for Japan only if the first mission failed. In that case, they were supposed to obtain silver in Japan and to buy spices in the Moluccas, before heading back to Europe around Cape of Good Hope. Their goal was to sail through the Strait of Magellan to get to their destiny, which scared many sailors because of the harsh weather conditions. The first major expedition around South America was organized by a voorcompagnie, the Magelhaen Company. It organized two fleets of five and four ships with 750 sailors and soldiers to "devaluate the Spanish". It resulted in utter disaster, 80% of the men died during the journey and the investors made no profit. No full account of the voyage is in existence, but details can be gathered from an unofficial journal kept by Potgieter, a surgeon, letters from William Adams (pilot) and from the facts gleaned by Oliver Van Noort's squadron. (en)
- Simon de Cordes, né vers 1559 à Anvers et mort le 11 novembre 1599 à l'île Mocha, est un navigateur hollandais. (fr)
- Simon de Cordes ( ? - 1598) was een (Zuid-)Nederlands ontdekkingsreiziger en na het overlijden van admiraal Jacques Mahu leider van een expeditie van vijf schepen die Indië wilden bereiken. De eerste grote expeditie, georganiseerd door Pieter van der Hagen of Haegen uit Zeeland en Johan van der Veeken, bestond uit een vloot van vijf schepen en 494 (volgens andere bronnen 507) bemanningsleden om via de Straat Magellaan via Chili en Peru naar Indië te varen. De schepen met hun aanvankelijke kapiteins waren:
* De Hoop met Jacques Mahu als admiraal;
* De Liefde met Simon de Cordes, als vice-admiraal
* Het Geloof met
* De Trouwe met Van Boekhout
* De Blijde Boodschap met Sebald de Weert, op last van Van der Veeken Het ging de expeditie, die vertrok uit Rotterdam op 27 juni 1598, niet voor de wind. Bij de kust van Afrika lieten al vele mannen het leven door ziekten, waaronder ook admiraal Mahu. De leiding van de expeditie werd overgenomen door Simon de Cordes, met Van Beuningen als viceadmiraal. Een uitbraak van scheurbuik dwong een landing op de kust van Guinea af en pas in januari 1599 werd de oversteek van de Atlantische Oceaan begonnen. Bij aankomst bij de Straat Magellaan bleek de wind ongunstig te zijn en dit bleef zo voor de volgende vier maanden. Toen in september 1599 eindelijk de Grote Oceaan werd bereikt, kwamen de schepen in een storm terecht en verloren ze elkaar uit het oog. De bemanning kreeg genoeg van de reis en muiterij dreigde. Twee van de schepen, de Geloof en de Trouwe, werden terug de Straat in geblazen vóór ook zij elkaar kwijtraakten. Het Geloof, met Sebald de Weert, probeerde met de expeditie van Olivier van Noort mee te varen, maar Van Noorts schepen waren sneller en na aan het oostelijke einde van de Straat nog pinguïns gejaagd te hebben, keerde hij terug naar Nederland. Onderweg ontdekte hij nog de Sebald Eilanden, nu bekend als de Jasoneilanden (nabij de Falklandeilanden). De Trouwe, onder , slaagde er uiteindelijk in de Grote Oceaan te bereiken. Het landde op Chiloé, een eiland voor de kust van Chili. De Nederlanders veroverden daar een Spaans fort, de Spanjaarden werden in de kerk opgesloten en de Nederlanders plunderden het fort. Toen echter de lokale bevolking de Spanjaarden trachtte te doden, gaven de Nederlanders hen de vrijheid terug en verlieten het fort. De Nederlanders veroverden het fort een tweede maal, de Spanjaarden gaven zich over, maar werden vervolgens op verraderlijke wijze gedood. Spaanse versterkingen heroverden het fort en doodden vele Nederlanders. Nabij werd een Spaans schip buitgemaakt, waarin men de Grote Oceaan overstak naar Tidore. Daar werden de meesten door de Portugezen gedood, de overlevenden werden gevangengenomen en naar Goa gevoerd. De Blijde Boodschap, ook bekend als het Vliegend Hart, onder Dirck Gerritszoon Pomp, werd door een tekort aan provisie gedwongen de Spaanse haven Valparaíso aan te lopen, waar de bemanning gevangen werd gehouden. De Hoop en de Liefde verloren een groot deel van de bemanning in gevechten met Indianen (die vermoedelijk dachten dat de Nederlanders Spanjaarden waren) en besloten daarna te trachten Japan te bereiken. De Hoop, onder Jacob Huydecoper (1568-1599), ging verloren, maar de Liefde, onder Jacob Janszoon Quackernaeck, bereikte Japan. Op 4 december 1602 lieten Isaac le Maire, zijn broer Salomon, Balthasar Coymans e.a. een acte bij de notaris opmaken omdat de schepen na drie jaar nog niet terug waren en de verzekeraar zou moeten uitbetalen (NA 93-90). (nl)
|
| rdfs:comment
|
- Simon de Cordes, né vers 1559 à Anvers et mort le 11 novembre 1599 à l'île Mocha, est un navigateur hollandais. (fr)
- Simon de Cordes (Anvers - isla Mocha, 11 de novembre de 1599) va ser un comerciant i explorador neerlandès que després de la mort de l'almirall Jacob Mahu, es va convertir en líder d'una expedició que tenia com a objectiu arribar a les Índies. No existeix un relat complet del viatge, però es poden obtenir detalls d'un diari no oficial que guarda Potgieter, un cirurgià, cartes de William Adams (pilot) i dels fets recollits per l'esquadra d'Olivier van Noort. (ca)
- Simon de Cordes (born around 1559 – died 11 November 1599) was a Dutch merchant and explorer who after the death of Admiral Jacques Mahu, became leader of an expedition with the goal to achieve the Indies, which was replaced for Chile, Peru and other kingdoms (in New Spain: Nueva Galicia; Captaincy General of Guatemala ; Nueva Vizcaya; New Kingdom of León and Santa Fe de Nuevo México). The fleet's original mission was to sail along the west coast of South America, where they would sell their cargo for silver, gold or pearls and to head for Japan only if the first mission failed. In that case, they were supposed to obtain silver in Japan and to buy spices in the Moluccas, before heading back to Europe around Cape of Good Hope. Their goal was to sail through the Strait of Magellan to get to (en)
- Simon de Cordes ( ? - 1598) was een (Zuid-)Nederlands ontdekkingsreiziger en na het overlijden van admiraal Jacques Mahu leider van een expeditie van vijf schepen die Indië wilden bereiken. De eerste grote expeditie, georganiseerd door Pieter van der Hagen of Haegen uit Zeeland en Johan van der Veeken, bestond uit een vloot van vijf schepen en 494 (volgens andere bronnen 507) bemanningsleden om via de Straat Magellaan via Chili en Peru naar Indië te varen. De schepen met hun aanvankelijke kapiteins waren: (nl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
