| dbo:abstract
|
- شيفعا (بالعبرية: שִׁבְעָה، معناها الحرفي «سبعة») وهي فترة الحداد في اليهودية تستمر لمدة أسبوع بعد الدفن يناقش فيها الأفراد خسارتهم وقبولهم راحة الآخرين، وتكون للأقارب من الدرجة الأولى (الوالدين والأزواج والأبناء و/ أو أشقاء الشخص المتوفى)، ولا تشترط على من كان عمره أقل من ثلاثين يومًا وقت الوفاة. يرتدي المعزون ثوبًا ممزقًا في الجنازة في طقوس تعرف باسم كيريا، وفي بعض التقاليد يرتدي المعزون شريطة سوداء ممزقة بدل من الثوب اليومي، ويتم ارتداء الشيء الممزق طول وقت الشيفعا. عادة تبدأ الأيام السبعة فور دفن المتوفى، من الضروري أن تردم حفرة الدفن بالكامل لكي تبدأ شيفعا. خلال فترة شيفعا يبقى المعزون في المنزل ويقوم الأصدقاء والعائلة بزيارة من هم في حالة حداد لتقديم تعازيهم وتوفير الراحة لهم. هذه العملية تعود إلى العصور التوراتية، والرسمية هي الطريقة الطبيعية التي يواجه بها الفرد الحزن ويتغلب عليه، ويسمح شيفعا للفرد بالتعبير عن حزنه ومناقشة فقدان أحد الأحبة والعودة ببطء إلى المجتمع. (ar)
- Die Schiv'a (hebr. שבעה von שבע = „sieben“) ist im Judentum die Zeit der Trauer in der ersten Woche unmittelbar nach dem Begräbnis von Eltern, Ehegatten, Geschwistern oder eines Kindes (vgl. Gen 50,10 ), die für die Hinterbliebenen nach der Bestattung beginnt. Die Trauernden bleiben eine Woche lang zu Hause. Verwandte, Freunde und Bekannte lassen sie in ihrem Schmerz nicht allein, sondern sichern ihnen Liebe, Unterstützung und Aufmerksamkeit zu, sorgen für ihre Bedürfnisse und trösten sie. Die Schiv'a beginnt mit dem Essen eines Hühnereis, das zuvor mit Asche bestreut worden ist. Die Asche steht als Zeichen der Trauer. Es findet jeweils morgens und abends ein Gottesdienst im Trauerhaus statt. Die Trauernden sprechen dann das Kaddisch. Das Kaddisch ist das Gebet der „Heiligung Gottes“. Dieses Gebet hat jedoch nichts mit dem Tod zu tun und wird während des Gottesdienstes vom Vorbeter vorgetragen. In der Zeit der Trauerwoche preisen die Betenden Gott und bekennen sich zu ihm. Die Trauernden sollen spüren, dass sie nicht allein sind, weshalb Trauerbesuche erwünscht sind. So bringen ihnen Angehörige und Freunde Speisen und Trank. Am Sabbat nehmen die Trauernden am Gottesdienst teil. Das Seelenlicht (eine kleine Lampe) brennt im Trauerhaus und soll an den verstorbenen Menschen erinnern. Der Grabstein (Mazewa) wird in Israel am dreißigsten Tag eingeweiht, in anderen Ländern erfolgt dies in der Regel erst nach einem Jahr. Bei der Schiv'a wird sieben Tage lang nicht gearbeitet, man darf keine Lederschuhe tragen und sich nicht umziehen. Man kauert auf der Erde oder sitzt auf niedrigen Stühlen (Schiwesitzen; vgl. Schulchan Aruch, Jore Dea 380). (de)
- Shiv'ah (שבעה hébreu pour « sept » ou Schiva ou Chivah dans la graphie traditionnelle française) est le nom de la période de deuil observée dans le judaïsme par sept catégories de personnes pendant une semaine de sept jours à dater du décès ou de l'enterrement d'une personne à laquelle ces personnes sont apparentées au premier degré, où elles sont soumises à différentes règles rompant leur habituel quotidien. La durée de sept jours « est fondée notamment sur l’épisode biblique où Joseph pleura sept jours la mort de son père (Genèse, 10) ». Dans le judaïsme, ce chiffre « représente le concept d’achèvement dans ce monde, comme l’ont été les sept jours de la création ». (fr)
- Shiv'ah (shivá - שבעה hebreo para "siete") es el nombre del período de duelo observado dentro del judaísmo, para los primeros siete grados de parentesco: padre, madre, hijo, hija, hermano, hermana, o esposa; abuelos y nietos no se incluyen. En el entierro de la persona fallecida, los familiares de primer grado asumen el estatus de (hebreo: avel). Este estado dura siete días, durante los cuales los miembros de la familia tradicionalmente se reúnen en una casa y reciben visitas. En el primer día, es costumbre para los dolientes no comer su propia comida. Es tradición que los vecinos suministren la primera comida, la cual se conoce como seudat havra'ah (עודת הבראה) y consiste en huevos y lentejas.[cita requerida] Generalmente no se intercambian saludos y los visitantes esperan para que los dolientes inicien la conversación. Habitualmente, los visitantes recitan las tradicionales palabras de compasión: HaMakom ienajem etjem beToj shear avelei tzion virushalaim, lo que se traduce como: Pueda el Omnipresente reconfortarte junto con los otros dolientes de Sion y Jerusalén. Una vez iniciada la conversación por la persona doliente, es apropiado para los visitantes hablar sobre el/la fallecido/a, compartiendo historias de su vida.[cita requerida]
* Datos: Q1814631
* Multimedia: Shiva (Judaism) / Q1814631 (es)
- Shiva (Hebrew: שִׁבְעָה šīvʿā, literally "seven") is the week-long mourning period in Judaism for first-degree relatives. The ritual is referred to as "sitting shiva" in English. The shiva period lasts for seven days following the burial. Following the initial period of despair and lamentation immediately after the death, shiva embraces a time when individuals discuss their loss and accept the comfort of others. Its observance is a requirement for the parents, siblings, spouses, and children of the person who has died. It is not a requirement for an individual who was less than thirty days old at the time of death. At the funeral, mourners wear an outer garment that is torn before the procession in a ritual known as . In some traditions, mourners wear a black ribbon that is cut in place of an everyday garment. The torn article is worn throughout the entirety of shiva. Typically, the seven days begin immediately after the deceased has been buried. Following burial, mourners assume the halakhic status of avel (Hebrew: אבל, "mourner"). It is necessary for the burial spot to be entirely covered with earth in order for shiva to commence. This state lasts for the entire duration of shiva. During the period of shiva, mourners remain at home. Friends and family visit those in mourning in order to give their condolences and provide comfort. The process, dating back to biblical times, formalizes the natural way an individual confronts and overcomes grief. Shiva allows for the individual to express their sorrow, discuss the loss of a loved one, and slowly reenter society. (en)
- In het jodendom is de sjivve, sjiva of sjiwwe (Hebreeuws: שבעה ; letterlijk: zeven) de zevendaagse rouwperiode die volgt op een begrafenis. Sjivve geldt voor de zeven verwanten in de eerste graad: vader, moeder, zoon, dochter, broer, zus en echtgenoot/echtgenote; dus niet voor grootouders en kleinkinderen. In deze rouwperiode worden de dagelijkse activiteiten van de rouwenden onderbroken en "zit" men sjivve, op een krukje of een kussen op de grond. Bij de sjivve wordt zeven dagen lang niet gewerkt, men mag geen leren schoenen of sieraden dragen en zich niet verkleden. Tijdens de begrafenis scheuren rouwenden vaak een kledingstuk (blouse, jasje of vest) dat tijdens de sjivve wordt gedragen, of dragen een gescheurd zwart lint. Familieleden en kennissen komen tijdens de sjivve langs om de rouwenden te condoleren en brengen eten en drinken. Door het rouwbezoek voelen de rouwenden dat ze niet alleen zijn. De sjivve begint met het eten van een met as bestrooid kippenei. De as staat symbool voor de rouw. Er vindt elke ochtend en avond een plechtigheid plaats in het huis van de rouwenden. Zij spreken dan het kaddisj uit, een gebed waarin God in zeer veel termen geprezen wordt, en dat vraagt om de snelle komst van de Messias. Er komt geen vermelding van overledenen in voor. Op de sabbat nemen de rouwenden deel aan de synagogedienst. Een jaartijdkaars (een kleine lamp) brandt in huis van de rouwenden om hen aan de overledene te herinneren. De grafsteen (matseive) wordt in Israël op de dertigste dag ingewijd, in andere landen gebeurt dit pas na een jaar of juist al na een paar weken. Dit heeft te maken met hoe hard of zacht de ondergrond is. (nl)
- Shiva (ebraico: שבעה - lett. "sette") è un periodo di sette giorni di lutto nell'ebraismo per parenti di primo grado: padre, madre, figlio, figlia, fratello, sorella e coniuge. Il rituale viene chiamato "seduta di shiva" (in inglese: "sitting shiva"). Subito dopo la sepoltura, i succitati parenti assumono la condizione halakhica di "avel" (ebraico: אבל "persona in lutto"). Tale condizione dura sette giorni, durante i quali i membri della famiglia si riuniscono tradizionalmente in una delle loro abitazioni (preferibilmente la casa della persona defunta) e ricevono visitatori in cordoglio. Al funerale, per tradizione le persone in lutto si strappano un indumento esterno, rituale noto come . Tale indumento viene indossato durante tutta la shiva. (it)
- Sziwa, także bosiny — w judaizmie trwająca tydzień żałoba (licząc od dnia pogrzebu) po zmarłym. Jest to pierwszy okres żałoby, najbardziej restrykcyjny. Żałobnicy nie mogą się wtedy strzyc, golić, wykonywać żadnych czynności pielęgnacyjnych dla przyjemności. Nie można nosić obuwia ze skóry, wykonywać żadnej pracy, należy siedzieć na niskim stołku, zasłania się lustra. Należy się również powstrzymać od wychodzenia z domu, studiowania Tory. Zabronione są stosunki małżeńskie.W czasie tego okresu żałobnikiem zajmują się sąsiedzi (odwiedzają go, przynoszą posiłki). (pl)
- Шива (івр. שִׁבְעָה) — тижневий період трауру в юдаїзмі для родичів першого ступеня. Жалоба триває сім днів після поховання. Після первинного періоду відчаю та плачу відразу після смерті, шива це час, коли люди обговорюють свою втрату та приймають втішання від інших. Дотримання цього ритуалу є обов'язковим для батьків, братів і сестер, подружжя, дітей померлого. Це не є вимогою для особи, якій на момент смерті родича першого ступеня виповнилося менше тридцяти днів. Під час похорону скорбники одягають верхній одяг, який розривають перед процесією під час ритуалу . У деяких традиціях скорбники носять чорну стрічку, яка перерізається замість повсякденного одягу. Ці розірвані елементи одягу носяться потягом усього трауру. Як правило, сім днів починають рахувати відразу після похорон. Після поховання скорбники приймають галахічний статус «авель» (івр. אבל, «скорбник»). Щоб шів'а почалася, необхідно, щоб місце поховання було повністю засипане землею. Цей галахічний стан триває протягом усього періоду шів'а. У цей період скорбники залишаються вдома. Друзі та родина відвідують їх, щоб висловити співчуття та розрадити. Цей процес, що бере свій початок ще з біблійних часів, формалізує природний спосіб, який допомагає людині протистояти і долати горе. Шів'а дозволяє людині висловити свою скорботу, обговорити втрату коханої людини та повільно повернутися в суспільство. (uk)
- (Esta página contém alguns caracteres especiais que podem não ser exibidos por alguns navegadores. Veja aqui mais informações.) (pt)
- 坐七（希伯來語：שבעה，英語：Shiva），音譯為習瓦，猶太教的喪禮習俗，為身邊最親近的親人，進行七天的守喪。Shiva（希伯來語：שבעה）希伯萊文原義是七的意思。適用於坐七習俗的是之內的人，如父母、兄弟、姐妹、或是配偶。在葬禮結束之後，親屬就進入哈拉卡所說的哀悼階段(希伯來語：אבל，avel，意為哀悼)，在這段期間內要遵守許多禁忌。至第七天後，進行Keriah儀式後，就結束坐七的儀式。 因為在這段期間內，家屬不可以坐在高於30公分的椅子上，所以被稱為坐七。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Shiva (ebraico: שבעה - lett. "sette") è un periodo di sette giorni di lutto nell'ebraismo per parenti di primo grado: padre, madre, figlio, figlia, fratello, sorella e coniuge. Il rituale viene chiamato "seduta di shiva" (in inglese: "sitting shiva"). Subito dopo la sepoltura, i succitati parenti assumono la condizione halakhica di "avel" (ebraico: אבל "persona in lutto"). Tale condizione dura sette giorni, durante i quali i membri della famiglia si riuniscono tradizionalmente in una delle loro abitazioni (preferibilmente la casa della persona defunta) e ricevono visitatori in cordoglio. Al funerale, per tradizione le persone in lutto si strappano un indumento esterno, rituale noto come . Tale indumento viene indossato durante tutta la shiva. (it)
- Sziwa, także bosiny — w judaizmie trwająca tydzień żałoba (licząc od dnia pogrzebu) po zmarłym. Jest to pierwszy okres żałoby, najbardziej restrykcyjny. Żałobnicy nie mogą się wtedy strzyc, golić, wykonywać żadnych czynności pielęgnacyjnych dla przyjemności. Nie można nosić obuwia ze skóry, wykonywać żadnej pracy, należy siedzieć na niskim stołku, zasłania się lustra. Należy się również powstrzymać od wychodzenia z domu, studiowania Tory. Zabronione są stosunki małżeńskie.W czasie tego okresu żałobnikiem zajmują się sąsiedzi (odwiedzają go, przynoszą posiłki). (pl)
- (Esta página contém alguns caracteres especiais que podem não ser exibidos por alguns navegadores. Veja aqui mais informações.) (pt)
- 坐七（希伯來語：שבעה，英語：Shiva），音譯為習瓦，猶太教的喪禮習俗，為身邊最親近的親人，進行七天的守喪。Shiva（希伯來語：שבעה）希伯萊文原義是七的意思。適用於坐七習俗的是之內的人，如父母、兄弟、姐妹、或是配偶。在葬禮結束之後，親屬就進入哈拉卡所說的哀悼階段(希伯來語：אבל，avel，意為哀悼)，在這段期間內要遵守許多禁忌。至第七天後，進行Keriah儀式後，就結束坐七的儀式。 因為在這段期間內，家屬不可以坐在高於30公分的椅子上，所以被稱為坐七。 (zh)
- شيفعا (بالعبرية: שִׁבְעָה، معناها الحرفي «سبعة») وهي فترة الحداد في اليهودية تستمر لمدة أسبوع بعد الدفن يناقش فيها الأفراد خسارتهم وقبولهم راحة الآخرين، وتكون للأقارب من الدرجة الأولى (الوالدين والأزواج والأبناء و/ أو أشقاء الشخص المتوفى)، ولا تشترط على من كان عمره أقل من ثلاثين يومًا وقت الوفاة. يرتدي المعزون ثوبًا ممزقًا في الجنازة في طقوس تعرف باسم كيريا، وفي بعض التقاليد يرتدي المعزون شريطة سوداء ممزقة بدل من الثوب اليومي، ويتم ارتداء الشيء الممزق طول وقت الشيفعا. عادة تبدأ الأيام السبعة فور دفن المتوفى، من الضروري أن تردم حفرة الدفن بالكامل لكي تبدأ شيفعا. (ar)
- Die Schiv'a (hebr. שבעה von שבע = „sieben“) ist im Judentum die Zeit der Trauer in der ersten Woche unmittelbar nach dem Begräbnis von Eltern, Ehegatten, Geschwistern oder eines Kindes (vgl. Gen 50,10 ), die für die Hinterbliebenen nach der Bestattung beginnt. Bei der Schiv'a wird sieben Tage lang nicht gearbeitet, man darf keine Lederschuhe tragen und sich nicht umziehen. Man kauert auf der Erde oder sitzt auf niedrigen Stühlen (Schiwesitzen; vgl. Schulchan Aruch, Jore Dea 380). (de)
- Shiv'ah (shivá - שבעה hebreo para "siete") es el nombre del período de duelo observado dentro del judaísmo, para los primeros siete grados de parentesco: padre, madre, hijo, hija, hermano, hermana, o esposa; abuelos y nietos no se incluyen. En el entierro de la persona fallecida, los familiares de primer grado asumen el estatus de (hebreo: avel). Este estado dura siete días, durante los cuales los miembros de la familia tradicionalmente se reúnen en una casa y reciben visitas.
* Datos: Q1814631
* Multimedia: Shiva (Judaism) / Q1814631 (es)
- Shiva (Hebrew: שִׁבְעָה šīvʿā, literally "seven") is the week-long mourning period in Judaism for first-degree relatives. The ritual is referred to as "sitting shiva" in English. The shiva period lasts for seven days following the burial. Following the initial period of despair and lamentation immediately after the death, shiva embraces a time when individuals discuss their loss and accept the comfort of others. (en)
- Shiv'ah (שבעה hébreu pour « sept » ou Schiva ou Chivah dans la graphie traditionnelle française) est le nom de la période de deuil observée dans le judaïsme par sept catégories de personnes pendant une semaine de sept jours à dater du décès ou de l'enterrement d'une personne à laquelle ces personnes sont apparentées au premier degré, où elles sont soumises à différentes règles rompant leur habituel quotidien. (fr)
- In het jodendom is de sjivve, sjiva of sjiwwe (Hebreeuws: שבעה ; letterlijk: zeven) de zevendaagse rouwperiode die volgt op een begrafenis. Sjivve geldt voor de zeven verwanten in de eerste graad: vader, moeder, zoon, dochter, broer, zus en echtgenoot/echtgenote; dus niet voor grootouders en kleinkinderen. In deze rouwperiode worden de dagelijkse activiteiten van de rouwenden onderbroken en "zit" men sjivve, op een krukje of een kussen op de grond. Bij de sjivve wordt zeven dagen lang niet gewerkt, men mag geen leren schoenen of sieraden dragen en zich niet verkleden. Tijdens de begrafenis scheuren rouwenden vaak een kledingstuk (blouse, jasje of vest) dat tijdens de sjivve wordt gedragen, of dragen een gescheurd zwart lint. (nl)
- Шива (івр. שִׁבְעָה) — тижневий період трауру в юдаїзмі для родичів першого ступеня. Жалоба триває сім днів після поховання. Після первинного періоду відчаю та плачу відразу після смерті, шива це час, коли люди обговорюють свою втрату та приймають втішання від інших. (uk)
|
