| dbo:abstract
|
- Badr al-Din ibn Kadi Samawna (Samawna prop d'Adrianòpolis, 1358 - Serres, 18 de desembre de 1420) fou un erudit i revolucionari otomà, fill del cadi Ghazi Israil, i d'una dona grega. Va passar la joventut a Adrianòpolis conquerida pels otomans el 1361 i va estudiar religió i astronomia. Va peregrinar a la Meca el 1383 i al retorn fou nomenat pel sultà Barkuk tutor del seu fill Faradj. Per influència del shaykh Husayn Akhlati present a la cort mameluca, va adoptar les doctrines sufites i el 1402/1403 es va retirar a Tabriz amb la safawiya d'Ardabil. Per evitar ser portat a Samarcanda per Tamerlà va fugir i va acabar substituint a Husayn Akhlati al front del seu convent quan aquest darrer va morir. Va viatjar per Àsia Menor i va atreure la simpatia dels emirs de Konya i Germiyan, i progressivament es va transformar en un revolucionari desenvolupant la idea de la propietat comunitària atraient molta gent pobre de l'Àsia Menor, però finalment es va retirar a Edirne on durant set anys va portar una vida d'asceta solitari. El 1410 el pretendent otomà Musa el va nomenar jutge militar però al triomfar Mehmet I a la batalla de Čamurlu (1413) fou destituït i desterrat a Iznik (Nicea); en aquest lloc va tenir contactes amb el moviment comunista clandestí de Bürklüdje Mustafa i d'un home anomenat Torklak Hu Kemal, i finalment va esclatar la revolta d'aquestos dos homes el 1416 amb Badr al-Din com a cap ideològic; els rebels van obtenir diversos triomfs a l'Anatòlia occidental. Badr al-Din va sortir d'Iznik amb ajut del príncep de Sinope i es va dirigir a Rumèlia; la revolta a Anatòlia fou sufocada pels otomans i l'intent de revolta de Rumèlia dominat igualment; Badr al-Din fou capturat i portat a Serres, on el sultà estava combatent el fals Mustafà (Düzme Mustafa) i després d'un judici ràpid fou executat a Serres. La seva ideologia fou encara influent durant anys fins al regnat de Solimà. Va escriure una cinquantena d'obres, principalment jurídiques. (ca)
- الشيخ بدر الدين محمود أو سيماونلي بدر الدين ولد في عام 1359 وتوفي في عام 1420. وكان متصوف وفيلسوف وقاضي عسكر عثماني يتبع لمدرسة وحدة الوجود الصوفية. وقائد عصيان ديني وسياسي يُعرف بعصيان الشيخ بدر الدين. (ar)
- Scheich Bedreddin (osmanisch شيخ بدر الدين بن قاضى سماونا İA Şeyḫ Bedreddīn bin Ḳāḍı Simavna; türkisch Şeyh Bedreddin;) (* 3. Dezember 1358, Simavna, Edirne; † 18. Dezember 1420 in Serez), war ein bedeutender osmanischer Rechtsgelehrter, Sufi und Rebell. Er ist eine umstrittene Figur der osmanischen Geschichte. Er wurde 1420 zum Tode verurteilt und gehängt. (de)
- Cheikh Bedreddin (1359-1420) (turc ottoman: شیخ بدرالدین), nom complet Sheikh Bedreddin Mahmud Bin Israel Bin Abdulaziz était un mystique, érudit, théologien et révolutionnaire influent. Il est surtout connu pour son rôle dans une révolte de 1416 contre l' Empire ottoman, dans laquelle lui et ses disciples ont posé un sérieux défi à l'autorité du sultan Mehmed I et de l'état ottoman. (fr)
- Sheikh Bedreddin (1359–1420) (Ottoman Turkish: شیخ بدرالدین), full name Sheikh Bedreddin Mahmud bin Israel bin Abdulaziz was an influential mystic, scholar, theologian, and revolutionary. He is best known for his role in a 1416 revolt against the Ottoman Empire, in which he and his disciples posed a serious challenge to the authority of Sultan Mehmed I and the Ottoman state. (en)
- Sceicco Bedreddin (in turco ottomano شیخ بدرالدین), o Sheikh Bedreddin, nome completo Sheikh Bedreddin Mahmud bin Israel bin Abdulaziz; 1359 – 1420) è stato un mistico, teologo e rivoluzionario ottomano. È meglio conosciuto per il suo ruolo in una rivolta del 1416 contro l'Impero ottomano, in cui lui e i suoi seguaci posero una seria sfida all'autorità del sultano Mehmed I e allo stato ottomano. (it)
- Şeyh Bedreddin (a także Simavnalı Şeyh Bedreddin Mahmud Rumî) (ur. 3 grudnia 1359 w Simav, zm. 18 grudnia 1420 w Seres), teolog i charyzmatyczny mówca, przywódca powstania ludowego, które wybuchło w Azji Mniejszej i Rumelii przeciwko feudałom z Imperium Osmańskiego w 1416. Urodził się w mieszanej, muzułmańsko–chrześcijańskiej rodzinie w anatolijskim mieście Simav. Ojcem Bedreddina był pra-prawnuk sułtana rumskiego Kajkawusa II i jednocześnie kadi miasta. Matką była Greczynka, Melek Hatun, która przeszła na islam. Bedreddin rozpoczął swoją edukację w rodzinnym mieście Simav. Następnie udał się do Bursy, a potem do Kairu, gdzie odebrał nauki astronomii, matematyki, logiki i filozofii. Studiował również prawo i inne przedmioty związane z islamem. Podczas pobytu w Kairze, był nauczycielem syna pierwszego sułtana z mameluckiej dynastii Burdżi – Barkuka. Ożenił się z Cazibe Hatun, mamelucką księżniczką. Po Bitwie pod Ankarą wybuchły walki dynastyczne. To oraz śmierć Bajazyda Błyskawicy spowodowało, że Musa Çelebi wybrał Bedreddina kadiaskerem (najwyższym sędzią). Gdy w 1413 brat Musy, oraz jego główny rywal, Mehmet Çelebi, został sułtanem, Bedreddina wygnano do İzniku. Powstanie Szejka Bedreddina miało miejsce po bitwie pod Ankarą. W tym czasie Imperium Osmańskie pogrążyło się w chaosie z powodu bratobójczych walk pomiędzy sułtanami. Ludność cierpiała z powodu nałożonych na nią wysokich podatków i wyzyskowi. Szejk Bedreddin opowiadał się za sprawiedliwością społeczną i wolnością. Skłaniał się ku bardziej demokratycznemu zarządzaniu krajem i opowiadał się przeciwko uciskowi ubogich Turków, Greków i Żydów w kraju. Stało się to powodem zorganizowania i wybuchu powstania. W 1416 Bedreddin poprowadził powstanie przeciwko sułtanom w egejskim, nadbrzeżnym rejonie Anatolii. Oprócz Bedreddina przywódcami powstania byli i . Powstanie wybuchło pod hasłami równego podziału ziemi wśród ludzi z półwyspu Karaburun oraz niepłacenia wysokich podatków. Börklüce Mustafa, po serii początkowych zwycięstw nad żołnierzami z armii sułtana, musiał wycofać się ze swoimi ludźmi aż do półwyspu Karaburnun w pobliżu İzmiru. Decydująca bitwa miała miejsce w dolinie pomiędzy wsią a półwyspem Karaburun na wschód od Izmiru, gdzie wszyscy powstańcy zostali zabici. Börklüce Mustafę ukrzyżowano, a Szejka Bedreddina wywieziono do miasta Seres, gdzie został powieszony w 1420 roku i tam również pochowany. W 1961 roku szczątki ciała Bedreddina zostały przewiezione z Grecji do mauzoleum Sułtana Mahmuda w Divanyolu (w Stambule. Twórczość Bedreddina została potępiona przez wielu osmańskich nauczycieli, takich jak . Poeta Nâzım Hikmet został skazany na karę więzienia za zachęcanie kadetów do czytania prac Bedreddina. (pl)
- Шейх Бедреддин Махмуд, или Симавна Кадысиоглу шейх Бедреддин (тур. Şeyh Bedreddin Mahmud; тур. Simavna Kadısıoğlu Şeyh Bedreddin; 3 декабря 1358, 1359 или 1360; — 1416, 1417, 1418, 1419 или 1420, Сере), — суфийский шейх; богослов, юрист, мистик и проповедник, объявивший себя пророком. Бедреддин был потомком сельджукских султанов. Отец шейха был одним из семи гази, завоёвывавших Румелию с Сулейманом-пашой, сыном Орхана. Бедреддин получал образование в Каире. Там же он познакомился с суфийским мистиком Седжидом Хусейном Ахлати, который увлёк его суфизмом. В Египте Бедреддин в течение трёх лет был наставником будущего мамлюкского султана Фараджа (годы правления: 1386—1412). В период османского междуцарствия он был кадиаскером Мусы Челеби. В 1413 году, после того как Муса Челеби был разгромлен Мехмедом Челеби, Бедреддин был отправлен в ссылку в Изник. В период изникской ссылки Бедреддин написал свой первый труд по фикху и читал ученикам лекции, лёгшие в основу мистического труда с изложением мировоззрения Бедреддина «Varidat». Шейх считается одним из вождей крупномасштабного восстания в Османской империи в 1416 или 1420 году, объединившего восстание на полуострове Карабурун, восстание в Манисе и восстание в Румелии. В Румелии, возможно, восстание произошло одновременно с восстанием Мустафы Челеби. Все восстания были подавлены, а их руководители казнены. Труд Бедреддина по фикху много лет использовался муфтиями и кади как справочное пособие, а также был использован при создании маджаллы в XIX веке. В XX веке марксистские авторы в Турции интерпретировали идеи Бедреддина как революционные, а Назым Хикмет написал о нём эпическую поэму. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- الشيخ بدر الدين محمود أو سيماونلي بدر الدين ولد في عام 1359 وتوفي في عام 1420. وكان متصوف وفيلسوف وقاضي عسكر عثماني يتبع لمدرسة وحدة الوجود الصوفية. وقائد عصيان ديني وسياسي يُعرف بعصيان الشيخ بدر الدين. (ar)
- Scheich Bedreddin (osmanisch شيخ بدر الدين بن قاضى سماونا İA Şeyḫ Bedreddīn bin Ḳāḍı Simavna; türkisch Şeyh Bedreddin;) (* 3. Dezember 1358, Simavna, Edirne; † 18. Dezember 1420 in Serez), war ein bedeutender osmanischer Rechtsgelehrter, Sufi und Rebell. Er ist eine umstrittene Figur der osmanischen Geschichte. Er wurde 1420 zum Tode verurteilt und gehängt. (de)
- Cheikh Bedreddin (1359-1420) (turc ottoman: شیخ بدرالدین), nom complet Sheikh Bedreddin Mahmud Bin Israel Bin Abdulaziz était un mystique, érudit, théologien et révolutionnaire influent. Il est surtout connu pour son rôle dans une révolte de 1416 contre l' Empire ottoman, dans laquelle lui et ses disciples ont posé un sérieux défi à l'autorité du sultan Mehmed I et de l'état ottoman. (fr)
- Sheikh Bedreddin (1359–1420) (Ottoman Turkish: شیخ بدرالدین), full name Sheikh Bedreddin Mahmud bin Israel bin Abdulaziz was an influential mystic, scholar, theologian, and revolutionary. He is best known for his role in a 1416 revolt against the Ottoman Empire, in which he and his disciples posed a serious challenge to the authority of Sultan Mehmed I and the Ottoman state. (en)
- Sceicco Bedreddin (in turco ottomano شیخ بدرالدین), o Sheikh Bedreddin, nome completo Sheikh Bedreddin Mahmud bin Israel bin Abdulaziz; 1359 – 1420) è stato un mistico, teologo e rivoluzionario ottomano. È meglio conosciuto per il suo ruolo in una rivolta del 1416 contro l'Impero ottomano, in cui lui e i suoi seguaci posero una seria sfida all'autorità del sultano Mehmed I e allo stato ottomano. (it)
- Badr al-Din ibn Kadi Samawna (Samawna prop d'Adrianòpolis, 1358 - Serres, 18 de desembre de 1420) fou un erudit i revolucionari otomà, fill del cadi Ghazi Israil, i d'una dona grega. Va passar la joventut a Adrianòpolis conquerida pels otomans el 1361 i va estudiar religió i astronomia. Va peregrinar a la Meca el 1383 i al retorn fou nomenat pel sultà Barkuk tutor del seu fill Faradj. Per influència del shaykh Husayn Akhlati present a la cort mameluca, va adoptar les doctrines sufites i el 1402/1403 es va retirar a Tabriz amb la safawiya d'Ardabil. Per evitar ser portat a Samarcanda per Tamerlà va fugir i va acabar substituint a Husayn Akhlati al front del seu convent quan aquest darrer va morir. (ca)
- Şeyh Bedreddin (a także Simavnalı Şeyh Bedreddin Mahmud Rumî) (ur. 3 grudnia 1359 w Simav, zm. 18 grudnia 1420 w Seres), teolog i charyzmatyczny mówca, przywódca powstania ludowego, które wybuchło w Azji Mniejszej i Rumelii przeciwko feudałom z Imperium Osmańskiego w 1416. Po Bitwie pod Ankarą wybuchły walki dynastyczne. To oraz śmierć Bajazyda Błyskawicy spowodowało, że Musa Çelebi wybrał Bedreddina kadiaskerem (najwyższym sędzią). Gdy w 1413 brat Musy, oraz jego główny rywal, Mehmet Çelebi, został sułtanem, Bedreddina wygnano do İzniku. (pl)
- Шейх Бедреддин Махмуд, или Симавна Кадысиоглу шейх Бедреддин (тур. Şeyh Bedreddin Mahmud; тур. Simavna Kadısıoğlu Şeyh Bedreddin; 3 декабря 1358, 1359 или 1360; — 1416, 1417, 1418, 1419 или 1420, Сере), — суфийский шейх; богослов, юрист, мистик и проповедник, объявивший себя пророком. Труд Бедреддина по фикху много лет использовался муфтиями и кади как справочное пособие, а также был использован при создании маджаллы в XIX веке. В XX веке марксистские авторы в Турции интерпретировали идеи Бедреддина как революционные, а Назым Хикмет написал о нём эпическую поэму. (ru)
|
