| dbo:abstract
|
- Skandinávská měnová unie (švédsky Skandinaviska myntunionen, dánsky Skandinaviske møntunion, norsky Skandinaviske myntunion) byla měnová unie mezi Švédskem a Dánskem od roku 1873. Norsko, které bylo sice v personální unii se Švédskem, ale zároveň mělo plnou vnitřní autonomii, se zpočátku rozhodlo do unie nevstoupit. V roce 1875 však svoje stanovisko změnilo a vyrovnalo váhu vlastních mincí s mincemi Dánska a Švédska a stalo se třetím členem unie. Nově zavedená koruna přijala systém zlatého standardu a jako peněžní jednotka byla navázána na zlato v pevném poměru: 1 koruna = 0,403 gramů zlata1 gram zlata = 2,48 koruny Zlatý standard v této době uplatňovalo i Spojené království a Německé císařství, která představovala nejvýznamnější obchodní partnery skandinávských zemí. Kromě toho ve většině států na jihu a východě Evropy kolovaly zlaté a stříbrné mince Latinské měnové unie taktéž podložené zlatem. Za této situace byly skandinávské státy nuceny přijmout novou stabilní měnu založenou na stejném základu. „Skandinávská koruna“ (švédsky krona, dánsky krone, norsky krone) byla platidlem i na Islandu, Grónsku a Faerských ostrovech, které byly součástí Dánska. V Dánsku se před zavedením koruny používal , ve Švédsku a v Norsku . Koruna byla zavedena ve směnném kurz 1 koruna = ½ dánského rigsdaleru = 1 švédský riksdaler = ¼ norského speciedaleru. Každý stát vydával své vlastní koruny separátně, jednotlivé měny (dánská, švédská, norská) byly přijímány po celém území unie. V roce 1905 personální unie mezi Norskem a Švédskem zanikla, měnová unie ale pokračovala dál. Měnová unie zanikla během první světové války, když v roce 1914 Švédsko vypovědělo závazek dodržovat pevný směnný kurz mezi měnami ostatních zúčastněných států. To mělo za následek, že volný oběh dánských a norských měn na švédském území skončil. Každá země i nadále používá korunu jako svou měnu, ale od roku 1914 už nebyly mezi sebou spojeny pevným kurzem 1:1. (cs)
- La skandinavia valuta unio aŭ skandinavia mona unio, (svede Skandinaviska myntunionen, dane Skandinaviske møntunion) dum la jaro 1872 fondiĝis de la nordeŭropaj ŝtatoj Svedio kaj Danio (kiu tiutempe ankaŭ ampleksis la insulon Islando). Kialo por la fondiĝo estis, ke la ŝtato Britio enkondukis oran standardon de sia valuto, kaj sekve de tio ankaŭ sur la eŭropa kontinento pli kaj pli da ŝtatoj orientigis siajn valutojn laŭ deponoj de la valora metalo oro anstataŭ kiel antaŭe laŭ deponoj de arĝento, kaj ke la du ŝtatoj volis kunigi siajn fortojn en la starigo de ora depono. Dum la jaro 1877 ankaŭ Norvegio, kiu regiĝis de la sama reĝo kiel Svedio, sed je granda parto estis administre aŭtonomia, aliĝis al la valuta unio. Ekde tiam ĉiu dana, sveda kaj norvega monero kaj poste monbileto estis valida en ĉiuj tri landoj. Kadre de la valuta unio la antaŭa dana kaj antaŭa sveda-norvega valuto anstataŭiĝis per la decimala valuto 1 Krono = 100 oeroj (Øre respektive Öre). Pro malsamaj naciaj valutaj politiko speciale dum la Unua Mondmilito la valutoŝanĝa kurzo ne restis 1:1, kio gvidis al konfliktoj inter la naciaj bankoj de la ŝtatoj. Dum la jaro 1918 Islando sendependiĝis de Danio, kaj enlande enkondukis la nacian valuton islanda krono. Dum la jaro 1924 la ŝtatoj decidis, ke la moneroj de unu ŝtato ne plu estu valida pagilo en la aliaj membroŝtatoj de la unio, kio praktike estis la fino de la skandinavia valuta unio. Dum la sama epoko, en suda Eŭropo pro samaj ekonomiaj kialoj funkciis la latinida valuta unio. Ambaŭ valutaj unioj iusence estas rektaj antaŭuloj de la nuntempa komuna eŭropa valuto Eŭro. Vidu ankaŭ: dana krono, norvega krono, sveda krono, islanda krono. (eo)
- La Unión Monetaria escandinava (en sueco, Skandinaviska myntunionen, en danés, Skandinaviske Møntunion, en noruego, Skandinaviske myntunion) fue una unión monetaria formada por Suecia y Dinamarca el 5 de mayo de 1873 mediante la igualación de sus monedas frente al patrón oro. Noruega, unida con Suecia pero con plena autonomía interna, entró en la Unión dos años después, en 1875, para fijar su moneda al mismo nivel que Dinamarca y Suecia. La unión monetaria escandinava fue uno de los pocos resultados tangibles del movimiento político escandinavo del siglo XIX. Los países, siempre fijos a los tipos de cambio y a la estabilidad en términos monetarios, siguieron acuñando sus monedas por separado y estas incluso llegaron a ser monedas de curso legal en todo el territorio. En el momento de su adhesión a la Unión, la moneda sueca pasó de ser la Riksdaler Riksmynt a la corona sueca; la corona danesa ya era el nombre de la moneda danesa y cuando Noruega se unió a ellos también existía una corona noruega. En 1905, la unión política entre Suecia y Noruega llegó a su fin, pero esto no afectó a la unión monetaria; fue el estallido de la Primera Guerra Mundial en 1914 lo que puso fin a esta unión. Suecia la abandonó el 2 de agosto de 1914 y sin un tipo de cambio fijo la libre circulación llegó a su fin. Los tres países siguen utilizando actualmente las mismas monedas que durante la unión monetaria, pero perdieron su paridad uno a uno. La corona islandesa es un derivado de la corona danesa, establecida después de que Islandia se declarara reino independiente en la unión con Dinamarca en 1918; más tarde, en 1944, Islandia cortó sus lazos con Dinamarca completamente y se convierte en una república. (es)
- Die Skandinavische Münzunion (schwedisch Skandinaviska myntunionen, dänisch Skandinaviske møntunion, auf deutsch auch Skandinavische Währungsunion) wurde 1872 von Schweden und Dänemark gegründet als Währung im klassischen Goldstandard. Grund hierfür war der von Großbritannien ausgehende Goldstandard, der nach der Mitte des 19. Jahrhunderts auch auf dem europäischen Kontinent den bisherigen Silberstandard zunehmend ablöste (Bimetallismus der Lateinischen Münzunion 1865, neue deutsche Mark-Währung 1871). Am 16. Oktober 1875 trat auch Norwegen, das in Personalunion mit Schweden stand, der Münzunion bei. Fortan waren dänische, schwedische und norwegische Münzen sowie später auch Banknoten in allen drei Ländern uneingeschränkt gültig. Im Zuge der Skandinavischen Währungsunion wurden die frühere dänische Währung, der Reichstaler (rigsdaler), und die frühere schwedisch-norwegische Währung, der Speciestaler, durch die Dezimalwährung 1 Krone = 100 Øre abgelöst. 1885 wurde der Überweisungsverkehr mit gegenseitiger Kreditgewährung der Notenbanken eingeführt (Währungsunion). Monetäre Basis der Münzunion waren die 20- und 10-Kronen Gold-Münzen, die alle als Kurantmünzen auf dem gleichen Münzfuß beruhten. So wurden aus 1 kg Feingold 248 10-Kronen-Münzen geschlagen. Die 10 Kronen Münze hatte also ein Feingehalt von 4,03 g Gold. Geprägt wurden die Münzen in einer 1000/900 Legierung, das Rauhgewicht einer 10 Kronen Münze beträgt also 4,48 g. Als sich die beteiligten Staaten, zumal während des Ersten Weltkrieges, nicht mehr auf eine gemeinsame Geldpolitik verständigen konnten, blieb der Umrechnungskurs für Banknoten und Scheidemünzen nicht länger bei 1:1. Dies führte dazu, dass die Währungsunion 1924 mit der Aufgabe der gegenseitigen Akzeptanz der Scheidemünzen de facto beendet wurde. (de)
- The Scandinavian Monetary Union was a monetary union formed by Denmark and Sweden on 5 May 1873, with Norway joining in 1875. It established a common currency unit, the krone/krona, based on the gold standard. It was one of the few tangible results of the Scandinavian political movement of the 19th century. The union ended during World War I. (en)
- L'Union monétaire scandinave (en suédois : Skandinaviska myntunionen ; en danois : den Skandinaviske Møntunion ; en norvégien : den skandinaviske myntunionen ou SMU) était une union monétaire constituée par la Suède et le Danemark le 5 mai 1873 par laquelle le taux de change de leurs devises respectives étaient fixées par rapport à l'or. La Norvège, qui est alors unie avec la Suède avec toutefois une pleine autonomie intérieure, s'associe à l'Union deux ans après en 1875, fixant sa monnaie à l'or au même taux que le Danemark et la Suède (2,48 couronnes par gramme d'or, soit 0,403 gramme d'or par couronne). L'Union est un des résultats probants du mouvement politique scandinaviste du XIXe siècle. L'Union fournit des taux et la stabilité en termes monétaires, mais les pays membres continuent à avoir leurs propres devises. Effet imprévu, la sécurité perçue par cette Union mène à l'acceptation des différentes devises dans pratiquement toute la zone. Lors de la création de l'Union, la Suède change le nom de sa devise, appelée jusque-là riksdaler, en couronne (krona). Le Danemark fait de même, abandonnant le rigsdaler pour la couronne danoise en janvier 1875. Le mot Krone était déjà le nom d'une pièce danoise et quand la Norvège adhère, elle frappe également une krone norvégienne. Le nom signifie littéralement « couronne » et les différentes orthographes proviennent des différences entre les langues scandinaves. En 1905, l'union politique entre la Suède et la Norvège est dissoute, sans que cela n'affecte la coopération dans l'Union. Ce n'est que le début de la Première Guerre mondiale, en 1914, qui met fin à l'Union. La Suède abandonne en effet l'équivalence de sa devise à l'or le 2 août 1914, sans taux de change fixe, la libre circulation s'est interrompue. Depuis la création de la zone euro, la Suède, la Norvège et le Danemark n'en faisant pas partie, ces pays emploient toujours les mêmes devises que pendant l'Union monétaire, mais elles ont perdu leur équivalence à l'or, une à une, en 1914. Le couronne islandaise (króna) est un dérivé de la couronne danoise, adoptée après l'indépendance gagnée par l'île en 1918 puis la pleine souveraineté en 1944. (fr)
- L'unione monetaria scandinava venne formata nel 1872 da Danimarca, che comprendeva anche l'Islanda, Norvegia e Svezia. I tre paesi si accordarono sull'uso di monete comuni, basate su di una corona in oro, liberamente in circolazione ed aventi valore legale nelle tre nazioni.La parità aurea comportava inoltre un regime di cambi fissi con i paesi che adottavano il gold standard, in particolare l'Impero britannico e l'Impero tedesco. L'unione si sciolse nel 1914, con la sospensione della convertibilità dei biglietti in oro, allo scoppio della prima guerra mondiale (2 agosto 1914). La parità aurea era fissata a 2480 corone per chilogrammo di oro fino.Il contenuto aureo della corona era quindi pari a 403,225 milligrammi di oro fino.La parità ufficiale con la lira sterlina era quindi 18,159 corone per sterlina. (it)
- 스칸디나비아 통화동맹 (Scandinavian Monetary Union 스웨덴어: Skandinaviska myntunionen, 덴마크어: Skandinaviske møntunion, 노르웨이어: Skandinaviske myntunion)은 스웨덴, 덴마크가 설립한 통화기구로서 1873년 5월 5일 금본위제로 양국 통화를 고정함으로써 출범했다. 노르웨이는 스웨덴과 협회를 이루고 있던 중 2년 뒤 이 동맹에 가담했다. 등가를 이루는 크로네와 크로나가 동맹을 통해 1 krone/krona = ½ 덴마크 리그스달러 = ¼ 노르웨이 = 1 스웨덴 리크스달러의 비율로 고정됐다. 19세기 스칸디나비아 국가가 이뤄낸 정치적 결합으로는 몇 안되는 활동에 속한다. 경제 정책에 있어 고정환율제와 안정성을 목표로 했으나 별개의 통화를 계속 발행했다. 초기에 예견된 것은 아니었지만 통화 동맹이 출범되면서 세 나라 사이에서는 통화가 법화의 지위가 아님에도 통화될 수 있다는 관념이 자리잡았다. 동맹 가입 조건으로 스웨덴은 화폐 단위를 스웨덴 크로나로 바꿨다. 세 국가 모두 크로네(크로나)로 화폐 명칭이 바뀌었는데 문자 그대로는 "왕관"이라는 뜻을 의미하며 각국어에 따라 표기 상의 차이가 있다. 1905년 스웨덴과 노르웨이가 추진하던 정치연합이 해산했으나 통화 동맹에는 별다른 영향을 주지 못했다. 그러나 2차 세계대전의 발발로 통화 동맹이 1914년으로 해체되게 됐다. 세 국가는 여전히 과거처럼 통화를 동일하게 쓰고 있으나 고정 화폐로의 가치는 하나씩 상실했다. (ko)
- スカンディナヴィア通貨同盟（スカンディナヴィアつうかどうめい、スウェーデン語: Skandinaviska myntunionen、デンマーク語: Skandinaviske møntunion、ノルウェー語: Skandinaviske myntunion）は、スウェーデンとデンマークが1873年5月5日に締結した通貨同盟。両国の通貨を金に固定した。 スウェーデンとの同君連合を形成したノルウェーはそれから2年後に通貨同盟に参加した。 (ja)
- De Scandinavische muntunie (Zweeds: Skandinaviska myntunionen; Deens: Skandinaviske møntunion; Noors: Skandinaviske myntunion) was een muntunie die Zweden en Denemarken in 1873 aangingen. Twee jaar later trad ook Noorwegen toe tot deze unie. De unie bestond tot 1914. (nl)
- Skandinaviska myntunionen eller Skandinaviska myntkonventionen var en överenskommelse om ett gemensamt, på guld grundat myntsystem, som den 27 maj 1873 slöts mellan Sverige och Danmark och vars bestämmelser, genom tilläggskonventionen av 16 oktober 1875, från och med 1 april 1876 även utsträcktes till Norge. Enligt överenskommelsen skulle länderna ha samma valutaenhet, benämnd krona i Sverige och krone i Danmark, och samma skiljemynt, öre. Det skulle gå hundra ören på varje krona. Mynten skulle ha samma giltighet i medlemsländerna, oavsett i vilket av dem de hade slagits. (sv)
- A União Monetária Escandinava (em sueco: Skandinaviska myntunionen, em dinamarquês: Skandinaviske møntunion, em norueguês: Skandinaviske myntunion) foi uma união monetária formada pela Suécia e Dinamarca em 5 de maio de 1873 através da fixação de suas moedas sobre a cotação do ouro para cada uma. A Noruega, que estava unida à Suécia, porém com total autonomia interna, entrou na união dois anos depois, em 1875, pelo tabelamento de sua moeda corrente com o ouro no mesmo nível da Dinamarca e da Suécia: 2,48 por grama de ouro, ou aproximadamente 0,403 grama por coroa (krone/krona). Uma coroa igualmente valorizada da união monetária substituiu as três moedas na seguinte proporção: uma coroa = ½ rigsdaler dinamarquês = ¼ speciedaler norueguês = 1 riksdaler sueco. A união monetária foi um dos poucos resultados tangíveis do movimento político escandinavo do século XIX. (pt)
- Skandynawska Unia Monetarna (duń. Skandinaviske Møntunion, norw. Skandinaviske myntunion, szw. Skandinaviska myntunionen) – umowa ekonomiczna zawarta 5 maja 1873 roku między Danią a Szwecją w sprawie zastąpienia walut tych krajów (odmian talarów) wspólnym rodzajem waluty związanej kursem złota – koroną podzielną na 100 øre. Norwegia dołączyła do unii w 1875 roku. Chociaż kraje związane Unią wydawały i kontrolowały swoje nowe waluty indywidualnie, z powodu wspólnej nazwy, ustalonej stałej wartości i wymienialności w stosunku 1:1 korony tych trzech państw były w praktyce akceptowanym środkiem płatniczym w całej Skandynawii. W wyniku wybuchu I wojny światowej w 1914 roku korona szwedzka została uwolniona od kursu złota, co spowodowało koniec Skandynawskiej Unii Monetarnej. Unia ta była jednym z niewielu realnych skutków pojawienia się idei skandynawizmu. (pl)
- Скандинавский монетный союз (дат. Skandinaviske møntunion, норв. Skandinaviske myntunion, швед. Skandinaviska myntunionen) — монетный союз, заключённый между Данией и Швецией 5 мая 1873 года, когда страны уравняли стоимости своих валют по отношению к золоту, содержание которого устанавливалось в 0,4032258 грамма. 16 октября 1875 года было подписано дополнительное соглашение, согласно которому Норвегия, состоявшая в то время в союзе со Швецией, но сохранявшая полную внутреннюю автономию, становилась членом союза с 1 апреля 1876 года. Союз явился одним из заметных результатов политического движения за объединение Скандинавии в XIX веке. (ru)
- 斯堪的納維亞貨幣聯盟（或北歐貨幣聯盟，瑞典語：Skandinaviska myntunionen，丹麥語：Skandinaviske møntunion，挪威語：Skandinaviske myntunion）是由北歐國家──瑞典和丹麥於1873年5月5日組成的，為19世紀的產物之一。它們把各自的貨幣按透過金價互相固定。當時挪威雖然與瑞典組成君合，但它對內擁有完全自治權；挪威於兩年後加入貨幣聯盟，把其貨幣與金價掛勾成每克金2.48克朗，或約每克朗0.403克金，與丹麥、瑞典同等。貨幣聯盟內流通等值的克朗，取代了三國原有的貨幣，其兌換率為：1=2=4。 斯堪的納維亞貨幣聯盟只固定各國貨幣的兌換率和穩定性，各國仍可繼續發行各自的貨幣。由於貨幣同盟提供的安全感，三國各自的貨幣甚至於整個北歐地區都被視為「法定貨幣」來流通。 加入聯盟之後，瑞典把其貨幣從「元」改為瑞典克朗，丹麥稱為丹麥克朗，挪威加入後也發行挪威克朗。「克朗」字面上就是王冠的意思；因應各國語言差異，各國「克朗」的實際拼寫都不同。 1905年，瑞典-挪威聯合解散，成為兩個獨立王國，但這不影響貨幣聯盟間的合作。事實上，貨幣聯盟於1914年解散，是由於第一次世界大戰，瑞典於1914年8月2日終止與金價的掛勾。失去固定匯率後，三國貨幣自由流通的時代便告終。 雖然三國至今仍然使用貨幣聯盟時代的貨幣──克朗，但相互之間已沒有掛勾。冰島於1918年成為丹麥治下的一個王國後，也發行了冰島克朗。第二次世界大戰期間，丹麥被納粹德國侵佔後數年，冰島便宣告獨立成共和國，仍沿用冰島克朗。 (zh)
- Скандина́вський монетний (валютний) союз (дан. Den skandinaviske møntunion, швед. Skandinaviska myntunionen, норв. Den skandinaviske myntunion) — валютний союз заснований між Данією та Швецією 5 травня 1873 року з метою фіксації вартості їх валют між собою та відносно золота (за прикладом Латинського монетного союзу заснованого у 1865). Норвегія, яка була в унії з Швецією, але з повною внутрішньою автономією, вступила до союзу через два роки, в 1875, прив'язавши свою валюту до золота на тому ж рівні, що й Данія та Швеція. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- The Scandinavian Monetary Union was a monetary union formed by Denmark and Sweden on 5 May 1873, with Norway joining in 1875. It established a common currency unit, the krone/krona, based on the gold standard. It was one of the few tangible results of the Scandinavian political movement of the 19th century. The union ended during World War I. (en)
- スカンディナヴィア通貨同盟（スカンディナヴィアつうかどうめい、スウェーデン語: Skandinaviska myntunionen、デンマーク語: Skandinaviske møntunion、ノルウェー語: Skandinaviske myntunion）は、スウェーデンとデンマークが1873年5月5日に締結した通貨同盟。両国の通貨を金に固定した。 スウェーデンとの同君連合を形成したノルウェーはそれから2年後に通貨同盟に参加した。 (ja)
- De Scandinavische muntunie (Zweeds: Skandinaviska myntunionen; Deens: Skandinaviske møntunion; Noors: Skandinaviske myntunion) was een muntunie die Zweden en Denemarken in 1873 aangingen. Twee jaar later trad ook Noorwegen toe tot deze unie. De unie bestond tot 1914. (nl)
- Skandinaviska myntunionen eller Skandinaviska myntkonventionen var en överenskommelse om ett gemensamt, på guld grundat myntsystem, som den 27 maj 1873 slöts mellan Sverige och Danmark och vars bestämmelser, genom tilläggskonventionen av 16 oktober 1875, från och med 1 april 1876 även utsträcktes till Norge. Enligt överenskommelsen skulle länderna ha samma valutaenhet, benämnd krona i Sverige och krone i Danmark, och samma skiljemynt, öre. Det skulle gå hundra ören på varje krona. Mynten skulle ha samma giltighet i medlemsländerna, oavsett i vilket av dem de hade slagits. (sv)
- Скандинавский монетный союз (дат. Skandinaviske møntunion, норв. Skandinaviske myntunion, швед. Skandinaviska myntunionen) — монетный союз, заключённый между Данией и Швецией 5 мая 1873 года, когда страны уравняли стоимости своих валют по отношению к золоту, содержание которого устанавливалось в 0,4032258 грамма. 16 октября 1875 года было подписано дополнительное соглашение, согласно которому Норвегия, состоявшая в то время в союзе со Швецией, но сохранявшая полную внутреннюю автономию, становилась членом союза с 1 апреля 1876 года. Союз явился одним из заметных результатов политического движения за объединение Скандинавии в XIX веке. (ru)
- Скандина́вський монетний (валютний) союз (дан. Den skandinaviske møntunion, швед. Skandinaviska myntunionen, норв. Den skandinaviske myntunion) — валютний союз заснований між Данією та Швецією 5 травня 1873 року з метою фіксації вартості їх валют між собою та відносно золота (за прикладом Латинського монетного союзу заснованого у 1865). Норвегія, яка була в унії з Швецією, але з повною внутрішньою автономією, вступила до союзу через два роки, в 1875, прив'язавши свою валюту до золота на тому ж рівні, що й Данія та Швеція. (uk)
- Skandinávská měnová unie (švédsky Skandinaviska myntunionen, dánsky Skandinaviske møntunion, norsky Skandinaviske myntunion) byla měnová unie mezi Švédskem a Dánskem od roku 1873. Norsko, které bylo sice v personální unii se Švédskem, ale zároveň mělo plnou vnitřní autonomii, se zpočátku rozhodlo do unie nevstoupit. V roce 1875 však svoje stanovisko změnilo a vyrovnalo váhu vlastních mincí s mincemi Dánska a Švédska a stalo se třetím členem unie. Nově zavedená koruna přijala systém zlatého standardu a jako peněžní jednotka byla navázána na zlato v pevném poměru: (cs)
- La skandinavia valuta unio aŭ skandinavia mona unio, (svede Skandinaviska myntunionen, dane Skandinaviske møntunion) dum la jaro 1872 fondiĝis de la nordeŭropaj ŝtatoj Svedio kaj Danio (kiu tiutempe ankaŭ ampleksis la insulon Islando). Kialo por la fondiĝo estis, ke la ŝtato Britio enkondukis oran standardon de sia valuto, kaj sekve de tio ankaŭ sur la eŭropa kontinento pli kaj pli da ŝtatoj orientigis siajn valutojn laŭ deponoj de la valora metalo oro anstataŭ kiel antaŭe laŭ deponoj de arĝento, kaj ke la du ŝtatoj volis kunigi siajn fortojn en la starigo de ora depono. Dum la jaro 1877 ankaŭ Norvegio, kiu regiĝis de la sama reĝo kiel Svedio, sed je granda parto estis administre aŭtonomia, aliĝis al la valuta unio. Ekde tiam ĉiu dana, sveda kaj norvega monero kaj poste monbileto estis val (eo)
- Die Skandinavische Münzunion (schwedisch Skandinaviska myntunionen, dänisch Skandinaviske møntunion, auf deutsch auch Skandinavische Währungsunion) wurde 1872 von Schweden und Dänemark gegründet als Währung im klassischen Goldstandard. Grund hierfür war der von Großbritannien ausgehende Goldstandard, der nach der Mitte des 19. Jahrhunderts auch auf dem europäischen Kontinent den bisherigen Silberstandard zunehmend ablöste (Bimetallismus der Lateinischen Münzunion 1865, neue deutsche Mark-Währung 1871). Am 16. Oktober 1875 trat auch Norwegen, das in Personalunion mit Schweden stand, der Münzunion bei. Fortan waren dänische, schwedische und norwegische Münzen sowie später auch Banknoten in allen drei Ländern uneingeschränkt gültig. (de)
- La Unión Monetaria escandinava (en sueco, Skandinaviska myntunionen, en danés, Skandinaviske Møntunion, en noruego, Skandinaviske myntunion) fue una unión monetaria formada por Suecia y Dinamarca el 5 de mayo de 1873 mediante la igualación de sus monedas frente al patrón oro. Noruega, unida con Suecia pero con plena autonomía interna, entró en la Unión dos años después, en 1875, para fijar su moneda al mismo nivel que Dinamarca y Suecia. La unión monetaria escandinava fue uno de los pocos resultados tangibles del movimiento político escandinavo del siglo XIX. (es)
- L'Union monétaire scandinave (en suédois : Skandinaviska myntunionen ; en danois : den Skandinaviske Møntunion ; en norvégien : den skandinaviske myntunionen ou SMU) était une union monétaire constituée par la Suède et le Danemark le 5 mai 1873 par laquelle le taux de change de leurs devises respectives étaient fixées par rapport à l'or. L'Union fournit des taux et la stabilité en termes monétaires, mais les pays membres continuent à avoir leurs propres devises. Effet imprévu, la sécurité perçue par cette Union mène à l'acceptation des différentes devises dans pratiquement toute la zone. (fr)
- L'unione monetaria scandinava venne formata nel 1872 da Danimarca, che comprendeva anche l'Islanda, Norvegia e Svezia. I tre paesi si accordarono sull'uso di monete comuni, basate su di una corona in oro, liberamente in circolazione ed aventi valore legale nelle tre nazioni.La parità aurea comportava inoltre un regime di cambi fissi con i paesi che adottavano il gold standard, in particolare l'Impero britannico e l'Impero tedesco. L'unione si sciolse nel 1914, con la sospensione della convertibilità dei biglietti in oro, allo scoppio della prima guerra mondiale (2 agosto 1914). (it)
- 스칸디나비아 통화동맹 (Scandinavian Monetary Union 스웨덴어: Skandinaviska myntunionen, 덴마크어: Skandinaviske møntunion, 노르웨이어: Skandinaviske myntunion)은 스웨덴, 덴마크가 설립한 통화기구로서 1873년 5월 5일 금본위제로 양국 통화를 고정함으로써 출범했다. 노르웨이는 스웨덴과 협회를 이루고 있던 중 2년 뒤 이 동맹에 가담했다. 등가를 이루는 크로네와 크로나가 동맹을 통해 1 krone/krona = ½ 덴마크 리그스달러 = ¼ 노르웨이 = 1 스웨덴 리크스달러의 비율로 고정됐다. 19세기 스칸디나비아 국가가 이뤄낸 정치적 결합으로는 몇 안되는 활동에 속한다. 경제 정책에 있어 고정환율제와 안정성을 목표로 했으나 별개의 통화를 계속 발행했다. 초기에 예견된 것은 아니었지만 통화 동맹이 출범되면서 세 나라 사이에서는 통화가 법화의 지위가 아님에도 통화될 수 있다는 관념이 자리잡았다. 1905년 스웨덴과 노르웨이가 추진하던 정치연합이 해산했으나 통화 동맹에는 별다른 영향을 주지 못했다. 그러나 2차 세계대전의 발발로 통화 동맹이 1914년으로 해체되게 됐다. (ko)
- Skandynawska Unia Monetarna (duń. Skandinaviske Møntunion, norw. Skandinaviske myntunion, szw. Skandinaviska myntunionen) – umowa ekonomiczna zawarta 5 maja 1873 roku między Danią a Szwecją w sprawie zastąpienia walut tych krajów (odmian talarów) wspólnym rodzajem waluty związanej kursem złota – koroną podzielną na 100 øre. Norwegia dołączyła do unii w 1875 roku. W wyniku wybuchu I wojny światowej w 1914 roku korona szwedzka została uwolniona od kursu złota, co spowodowało koniec Skandynawskiej Unii Monetarnej. Unia ta była jednym z niewielu realnych skutków pojawienia się idei skandynawizmu. (pl)
- A União Monetária Escandinava (em sueco: Skandinaviska myntunionen, em dinamarquês: Skandinaviske møntunion, em norueguês: Skandinaviske myntunion) foi uma união monetária formada pela Suécia e Dinamarca em 5 de maio de 1873 através da fixação de suas moedas sobre a cotação do ouro para cada uma. A Noruega, que estava unida à Suécia, porém com total autonomia interna, entrou na união dois anos depois, em 1875, pelo tabelamento de sua moeda corrente com o ouro no mesmo nível da Dinamarca e da Suécia: 2,48 por grama de ouro, ou aproximadamente 0,403 grama por coroa (krone/krona). Uma coroa igualmente valorizada da união monetária substituiu as três moedas na seguinte proporção: uma coroa = ½ rigsdaler dinamarquês = ¼ speciedaler norueguês = 1 riksdaler sueco. A união monetária foi um dos po (pt)
- 斯堪的納維亞貨幣聯盟（或北歐貨幣聯盟，瑞典語：Skandinaviska myntunionen，丹麥語：Skandinaviske møntunion，挪威語：Skandinaviske myntunion）是由北歐國家──瑞典和丹麥於1873年5月5日組成的，為19世紀的產物之一。它們把各自的貨幣按透過金價互相固定。當時挪威雖然與瑞典組成君合，但它對內擁有完全自治權；挪威於兩年後加入貨幣聯盟，把其貨幣與金價掛勾成每克金2.48克朗，或約每克朗0.403克金，與丹麥、瑞典同等。貨幣聯盟內流通等值的克朗，取代了三國原有的貨幣，其兌換率為：1=2=4。 斯堪的納維亞貨幣聯盟只固定各國貨幣的兌換率和穩定性，各國仍可繼續發行各自的貨幣。由於貨幣同盟提供的安全感，三國各自的貨幣甚至於整個北歐地區都被視為「法定貨幣」來流通。 加入聯盟之後，瑞典把其貨幣從「元」改為瑞典克朗，丹麥稱為丹麥克朗，挪威加入後也發行挪威克朗。「克朗」字面上就是王冠的意思；因應各國語言差異，各國「克朗」的實際拼寫都不同。 1905年，瑞典-挪威聯合解散，成為兩個獨立王國，但這不影響貨幣聯盟間的合作。事實上，貨幣聯盟於1914年解散，是由於第一次世界大戰，瑞典於1914年8月2日終止與金價的掛勾。失去固定匯率後，三國貨幣自由流通的時代便告終。 (zh)
|
