| dbo:abstract
|
- R-36 je rodina mezikontinentálních balistických raket (ICBM), které Sovětský svaz vyvinul během Studené války. Původní R-36 byla v indexu GRAU označena jako 8K67, v kódu NATO SS-9 Scarp. Nesla tři bojové hlavice a byla první sovětskou raketou s více návratovými tělesy (v angličtině Multiple Independent Reentry Vehicle – MIRV). Pozdější verze R-36M byla v indexu GRAU označena 15A14 a 15A18, v kódu NATO SS-18 Satan. Ta byla některými analytiky Spojených států označena za raketu poskytující Sovětskému svazu výhodu prvního úderu oproti USA, zejména díky schopnosti rychlého znovunabití sila a velkému počtu až 10 bojových hlavic. Americké rakety té doby, jako například Minuteman III, nesly maximálně hlavice tři. R-36 se stala základem pro rodinu civilních nosných raket Cyklon a středně těžkých nosných raket Dněpr, schopné vynést na oběžnou dráhu až 4 500 kg nákladu. Raketa R-36 byla vyvinuta v podniku Južmaš, v Ukrajinské SSSR (v té době součástí Sovětského Svazu). Po rozpadu SSSR spolupracovala Ukrajina s Ruskem na údržbě a prodloužení životnosti raket, tato spolupráce ale byla ukončena po ruské anexi Krymu v roce 2014 . Rusko proto hodlá nahradit rakety R-36M novou těžkou mezikontinentální raketou RS-28 Sarmat (v kódu NATO SS-X-30 Satan 2), na které pracovali pouze ruští odborníci. (cs)
- Die R-36 (DIA-Code: SS-9, NATO-Codename: Scarp) war eine silo-basierte ballistische Interkontinentalrakete, die zur Zeit des Kalten Krieges in der Sowjetunion entwickelt wurde. Sie war die erste der dritten Generation sowjetischer ICBMs, die auf den existierenden R-16 (SS-7 Saddler) und R-9 (SS-8 Sasin) Entwürfen aufbaute. Es wird angenommen, dass sie ursprünglich für den Angriff auf große Flächenziele wie Städte konzipiert wurde, spätere Versionen jedoch für die Zerstörung US-amerikanischer Minuteman-Silos geplant waren. Sowjetische Quellen bestätigen nur Letzteres. Die Reichweite erlaubte es, jedes Ziel innerhalb der USA und Europas von Basen in der Sowjetunion zu erreichen. Als Treibstoff verwendete die R-36 die lagerfähigen Flüssigtreibstoffe 1,1-Dimethylhydrazin und Stickstofftetroxid. Es gab vier Versionen der R-36:
* Modell 1 mit einem nuklearen Standard-Gefechtskopf (GRAU-Index 8K67)
* Modell 2 mit einem Kernfusions-Gefechtskopf von 25 Megatonnen TNT-Äquivalent, der doppelten Stärke von Modell 1. Dieser sollte in der Lage sein, die Startsilos in den USA trotz geringer Treffgenauigkeit zu zerstören.
* Modell 3 – auch als R-36-O oder R-36orb bezeichnet (GRAU-Index 8K69). Hier wurde erstmals das FOBS-System angewendet (englisch Fractional Orbital Bombardment System), das es der Sowjetunion ermöglichte, die USA über den Südpol anzugreifen und so die auf den Nordpol orientierte Radar-Warnkette in Nordamerika und Nordeuropa zu umgehen. Dazu wurde der Gefechtskopf auf eine niedrige Erdumlaufbahn gebracht, welche vor dem Zielgebiet durch Bremsraketen wieder verlassen wurde. So konnte theoretisch jeder Punkt der Erde beschossen werden.
* Modell 4 verwendete drei getrennte Gefechtsköpfe (englisch Multiple Reentry Vehicles, MRV), gelenkt durch ein gemeinsames Steuerungssystem, um der möglichen Raketenabwehr in der Endphase zu entgehen. Alle Versionen waren zweistufige Flüssigtreibstoff-Raketen und wurden aus Silos gestartet. Die Entwicklung der R-36 begann 1962. Modell 1 und 2 wurden 1967 und Modell 3 und 4 1968 in Dienst gestellt. 1971 waren maximal 255 Raketen der Modelle 1 bis 3 stationiert. Von Modell 4 waren 1973 100 Stück verfügbar. 1979 wurden alle Raketen bis auf Modell 3 außer Dienst gestellt. Modell 3 fiel dann unter den SALT-II-Vertrag, die letzte Rakete wurde im Februar 1983 aus dem Startsilo entfernt. Das Nachfolgemodell der SS-9 war die spätere R-36M (NATO-Code: Satan). Die R-36 bildete die Grundlage für die Raumflug-Trägerrakete vom Typ Zyklon. Die Konstruktion erfolgte im Konstruktionsbüro Michail Kusmitsch Jangel, hergestellt wurde die Rakete in Dnjepropetrowsk in der Ukraine. (de)
- Die R-36M (NATO-Codename SS-18 Satan) ist eine ballistische Interkontinentalrakete aus sowjetischer Produktion. Der GRAU-Index lautet 15A14, die herstellerinterne Bezeichnung wird mit R-36M „Wojewoda“ angegeben. Der Systemindex der russischen Streitkräfte lautet RS-20. (de)
- El R-36M (en ruso, Р-36М, designación GRAU: 15A14 y 15A18, designación OTAN: SS-18 Satan o Voivoda) es un Misil balístico intercontinental pesado ruso. El R-36M es el desarrollo del misil R-36 introducido en 1974 en su Modelo 1, y es un misil balístico intercontinental pesado de cuarta generación, que cuenta con un motor de dos etapas de combustible líquido. Llamado por los soviéticos RS-20, esta arma es el misil más grande en servicio de toda la historia, un arma con gran alcance y precisión, haciéndolo muy efectivo en su papel contra silos misilísticos enemigos, instalaciones de comando y comunicaciones, que suelen ser subterráneas. A partir de 2021 será reemplazado por el nuevo RS-28 Sarmat, llamado en Occidente SS-30 Satan-2. (es)
- El R-36 (en ruso: P-36, designación GRAU: 8K67, designación OTAN: SS-9 Scarp) fue un sistema de misiles estratégicos de carga pesada soviéticos capaz de transportar una carga termonuclear y superar poderosos sistemas de defensa antimisiles. Para ello los misiles R-36 estaban equipados con ojivas termonucleares de gran poder y ayudas de penetración. En la versión 8K69, los misiles estaban equipados para alcanzar la órbita baja terrestre (LEO), mediante este sistema de bombardeo de órbita fraccionada (FOBS) se podrían atacar a los objetivos desde la dirección desprotegida. La versión 8K67P llevaban tres cabezas de MRV. Emplazados en silos subterráneos con una longitud de 31,7 metros y un peso total de 183,9 tm. Eran impulsados por combustible líquido, y sus dos etapas les permite atacar objetivos a una distancia de 10.200 km, Una variante con cabeza orbital le permitía un 40,000 kilómetros, es decir toda la superficie terrestre. Los primeros misiles R-36 entraron en servicio el 5 de noviembre de 1966, aunque oficialmente no se pusieron en servicio hasta el 21 de julio de 1967. Las tres variedades se retiraron del servicio entre 1978 y 1983 y se reemplazaron por misiles más nuevos tipo R-36M, que recibieron otro código OTAN: SS-18 (es)
- The R-36 (Russian: Р-36) is a family of intercontinental ballistic missiles (ICBMs) and space launch vehicles (Tsyklon) designed by the Soviet Union during the Cold War. The original R-36 was deployed under the GRAU index 8K67 and was given the NATO reporting name SS-9 Scarp. It was able to carry three warheads and was the first Soviet MRV (multiple re-entry vehicle) missile. The later version, the R-36M was produced under the GRAU designations 15A14 and 15A18 and was given the NATO reporting name SS-18 Satan. This missile was viewed by certain United States analysts as giving the Soviet Union first strike advantage over the U.S., particularly because of its rapid silo-reload ability, very heavy throw weight and extremely large number of re-entry vehicles. Some versions of the R-36M were deployed with 10 warheads and up to 40 penetration aids and the missile's high throw-weight made it theoretically capable of carrying more warheads or penetration aids. Contemporary U.S. missiles, such as the Minuteman III, carried up to three warheads at most. The R-36 became the base for the Tsyklon launch vehicles family. As of early 2021, Cyclone-4M, the last Tsyklon variant in development, is planned for launch in 2023 from Canso, Nova Scotia. Russia intends to replace the R-36M with a new heavy ICBM, the RS-28 Sarmat. Some R-36 missiles have been converted into Dnepr medium-lift launch vehicles, capable of putting up to 4,500 kg into orbit. (en)
- Le R-36 (code OTAN SS-9 Scarp pour le R-36, et SS-18 Satan pour les versions plus récentes R-36M) est une famille de missiles balistiques intercontinentaux (ICBM) de très grande taille développée par l'Union soviétique dans les années 1960 et toujours en service en Russie en 2022, dans une version modernisée R-36M2. Il s'agit du plus grand ICBM jamais développé. Il peut emporter 10 têtes nucléaires mirvées de 400 kilotonnes équivalent TNT à une distance de plus de 11 000 km. Le missile a été conçu par le bureau d'études Ioujnoïe et fabriqué par Ioujmach, entreprise dont le siège est à Dnepropetrovsk (aujourd'hui Dnipro) en Ukraine. Le missile SS-18 doit être remplacé par le RS-28 Sarmat. (fr)
- R-36 (Rusia: Р-36) adalah keluarga dari rudal balistik antarbenua (ICBM) dan kendaraan peluncur ruang angkasa yang dirancang oleh Uni Soviet selama Perang Dingin. R-36 asli diproduksi di bawah Soviet penunjukan industri 8K67 dan diberi nama pelaporan NATO SS-9 Scarp. Versi kemudian, R-36M diproduksi di bawah Grau indeks sebutan 15A14 dan 15A18 dan diberi nama pelaporan NATO SS-18 Satan. (in)
- L'R-36M (in cirillico: Р-36М; nome in codice NATO: SS-18 Satan), è un missile balistico intercontinentale pesante di fabbricazione sovietica, sviluppato dall'OKB 586 Yuzhnoye di Dnipro, Ucraina, a partire dal 1969 quale sostituto del precedente R-36 ed entrato in servizio presso le nel 1975. Progettato per infliggere danni insostenibili alle forze avversarie attraverso l'impiego di 8 testate nucleari (MIRV) ed una gittata compresa tra gli 11.000 e i 16.000 km, a seconda della configurazione di carico, è stato oggetto di una produzione massiva nonostante gli elevati costi di produzione, tale da renderlo in breve tempo la spina dorsale del sistema di deterrenza nucleare sovietico. Costantemente aggiornato nel corso della sua vita operativa, ne sono state sviluppate versioni migliorate tra cui la R-36M UTTKh e la R-36M2. Ritirate le prime versioni nel corso degli anni ottanta, la radiazione di tutti gli esemplari appartenenti alla famiglia degli SS-18 era prevista per il 2007, anche a seguito della ratifica del trattato START II. Tuttavia, l'evolversi della situazione geopolitica in Europa orientale ne ha rinviato la dismissione. Al 2020, risultano ancora in servizio attivo 46 esemplari della versione R-36M2 nei ranghi delle Forze missilistiche strategiche russe. (it)
- L'R-36 (in cirillico: ; nome in codice NATO: SS-9 Scarp), anche noto come 8K67, è stato un missile balistico intercontinentale di fabbricazione sovietica, sviluppato dall' negli anni sessanta ed entrato in servizio presso le Forze missilistiche strategiche sovietiche nel 1966. Capace di percorrere distanze prossime ai 10.000 km fu realizzato in diverse versioni, tra cui una da impiego orbitale denominata R-36O (nome in codice NATO: FOBS) ed una denominata R-36R a testate multiple (MIRV). Dismessi gli ultimi esemplari nel 1978, ormai obsoleti, venne sostituito con il più moderno R-36M. (it)
- SS-18 사탄은 소련의 4세대 대륙간 탄도 미사일이다. 세계 역사상 최대의 핵미사일로, 1999년부터 상업용인 드네프르 로켓이 야스니 발사장에서 현재 서비스중이다. SS-18 사탄은 나토에서 붙인 이름이고, 러시아에서는 RS-20V 보예보다라고 부른다. 4세대 RS-20V 보예보다를 대체하기 위해 5세대 RS-28 사르마트가 개발중이다. (ko)
- R-36（ロシア語:Р-36エール・トリーッツァチ・シェースチ）は、ソビエト連邦の大陸間弾道ミサイル (ICBM) およびロケットである。オリジナルなR-36にはGRAUインデックス8K67を付与された。北大西洋条約機構 (NATO) では、本型番にはスカープ（Scarp：断崖絶壁の意）というNATOコードネームを用いた。また、DoD番号ではSS-9と呼ばれた。派生型であるR-36Mに対しては、GRAUインデックス15A14、及びその改良型ミサイルR-36MUTTh (SS-18 Mod 4)には15A18を付与された。北大西洋条約機構 (NATO) では、「サタン」（Satan：魔王の意）というNATOコードネームを用いた。また、DoD番号ではSS-18と呼ばれた。 (ja)
- R-36 (NATO: SS-9 Scarp) – radzieckie ciężkie dwustopniowe pociski balistyczne międzykontynentalnego zasięgu, przeznaczone do ataku na amerykańskie pola startowe pocisków ICBM. Konstrukcja pocisków zakładała możliwość pokonywania , toteż pociski 8K67 wyposażone były w głowice z ładunkiem termojądrowym o wielkiej mocy oraz penetration aids. W odmianie 8K69 pociski wyposażone były w głowicę dostarczaną na niską orbitę Ziemi (LEO), skąd metodą rażenia z orbity szczątkowej mogły razić cele z niechronionego kierunku. W odmianie 8K67P pociski przenosiły po trzy głowice MRV. Stacjonujące w podziemnych silosach pociski o długości 31,7 metra i całkowitej masie startowej 183,9 tony napędzane były paliwem ciekłym, zaś ich dwa stopnie napędowe umożliwiały im atak na cele oddalone o 10 200 kilometrów, w odmianie zaś z głowicą orbitalną zasięg skutecznego ataku wynosił 40 000 kilometrów. Pierwsze pociski R-36 pełniły dyżur bojowy od 5 listopada 1966 roku, mimo że oficjalnie zostały wprowadzone do służby 21 lipca 1967 roku. Pociski wszystkich trzech odmian zostały wycofane ze służby w latach 1978–1983 i zastąpione przez nowsze pociski typu R-36M. (pl)
- R-36M (NATO: SS-18 Satan) – radziecki międzykontynentalny pocisk balistyczny (ICBM) przeznaczony do przenoszenia bojowych głowic jądrowych na dystansach międzykontynentalnych. Stacjonujący w stałych silosach podziemnych R-36M był jedynym pociskiem ciężkim dopuszczonym do użycia przez drugi traktat o redukcji broni strategicznej (Strategic Arms Limitation Treaty – SALT II). Według źródeł rosyjskich, istniało sześć wersji tego pocisku różniących się liczbą i mocą przenoszonych głowic. Opracowane w biurze konstrukcyjnym Jużnoje w ukraińskim Dniepropietrowsku pociski R-36M, przeznaczone były w pierwszym rzędzie do ataku na amerykańskie silosy ICBM. Od 1974 roku zastępowały w służbie pociski R-36 (NATO: SS-9 Scarp), a w najnowszej wprowadzonej do użytku w roku 1988 odmianie R-36M2, pozostają w służbie do dziś. (pl)
- O R-36, em russo Р-36, foi um ICBM, desenvolvido e utilizado pela União Soviética no período da Guerra Fria.O míssil R-36 original foi produzido usando a designação industrial soviética (GRAU) 8K67, pela designação da OTAN, ficou conhecido como SS-9 Scarp. As versões seguintes desse mesmo míssil, que ficaram conhecidas como R-36M, receberam as designações industriais 15A14 e 15A18 e na OTAN ficou conhecido como SS-18 Satan. (pt)
- R-36M Vojevoda (ryska: P-36M Воевода (guvernör), NATO-rapporteringsnamn: SS-18 Satan) är en rysk interkontinental ballistisk robot som utvecklades och byggdes under 1960-talet och 1970-talet. Roboten kom först i tjänst under den senare delen av 1960-talet och finns idag fortfarande kvar i tjänst hos den ryska militären. Roboten är placerad i förstärkta betongsilos och kan, efter att en order har givits, avfyras inom loppet av endast några minuter. Roboten har olika maximal räckvidd beroende på modell, max är dock 15200 km. (sv)
- Р-36М (Индекс ГРАУ — 15П014, по договору СНВ — РС-20А, по классификации НАТО — SS-18 Mod. 1, 2, 3 Satan, в переводе — Сатана) — советский стратегический ракетный комплекс третьего поколения с тяжёлой двухступенчатой жидкостной межконтинентальной баллистической ракетой 15А14 для размещения в шахтной пусковой установке 15П714 повышенной защищённости типа ОС. Ракета Р-36М2 относится к четвёртому поколению и считается самой мощной в мире из всех межконтинентальных баллистических ракет. По технологическому уровню ракетный комплекс не имеет аналогов среди зарубежных ракетных комплексов. Создавался кооперацией промышленности под руководством КБ «Южное», главные конструкторы М. К. Янгель (1969—1971 года) и В. Ф. Уткин (с 1971 года). Система управления разработана НПО «Электроприбор». Главный конструктор системы управления — В. А. Уралов. Ракетный комплекс с многоцелевой межконтинентальной баллистической ракетой тяжёлого класса предназначен для поражения всех видов целей, защищённых современными средствами ПРО, в любых условиях боевого применения, в том числе при многократном ядерном воздействии по позиционному району. Его применение позволяет реализовать стратегию гарантированного ответного удара. Основные черты комплекса:
* пусковая установка — стационарная, шахтная;
* ракета — двухступенчатая с ЖРД на высококипящих компонентах топлива (АТ+НДМГ), с миномётным стартом из транспортно-пускового контейнера;
* система управления ракеты — автономная, инерциальная, на основе бортовой цифровой вычислительной машины;
* ракета допускает применение различных видов боевого оснащения (головных частей), в том числе разделяющихся с индивидуальным наведением боевых блоков. (ru)
- Р-36М (Індекс ГРАУ — 15П014, за договором СНО — РС-20А, за класифікацією МО США і НАТО — SS-18 mod 1,2,3 «Satan» (укр. «Сатана») — радянський стратегічний ракетний комплекс третього покоління з важкою двоступеневою рідинною, ампулізованою міжконтинентальною балістичною ракетою (МБР) 15А14 для розміщення в шахтній пусковій установці (ШПУ) 15П714 підвищеної захищеності типу ОС. Створювався кооперацією промисловості під керівництвом КБ «Південне» (місто Дніпро). Головні конструктори: М. К. Янгель (1969—1971 роки) і В. Ф. Уткін (з 1971). Система управління розроблена харківським науково-виробничим об'єднанням «Електроприлад» (нині — «Хартрон»). Головний конструктор системи управління — В. О. Уралов. (uk)
- Р-36 (индекс 8К67, по классификации НАТО — SS-9 «Scarp») — советский стратегический ракетный комплекс с ракетой тяжёлого класса, способной нести термоядерный заряд и преодолевать мощную систему ПРО. Главный конструктор — М. К. Янгель. (ru)
- R-36洲际导弹（俄語：Р-36，北約代號：SS-9 悬崖）是蘇聯乌克兰南方设计局在冷戰期間設計的洲際彈道飛彈，也是苏联第一款多目标重返大气层载具。其改进型R-36M（北約代號：SS-18 撒旦），则是世界上体积最大，威力最大的现役导弹。射程1.6万公里。每枚可搭载10枚分导式核弹头或2500万吨当量单弹头。相当于1600个广岛原子弹威力，一枚撒旦洲际导弹可摧毁一个中型国家。一些美國分析家認為這種導彈使得蘇聯第一次攻擊的優勢超過美國，特別是因其非常大量的有效負荷和數量龐大的重返大氣層載具。某些版本的R-36M可搭载多達40個，它的理論有效負荷能夠攜帶更多的彈頭或穿透輔助裝置。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Die R-36M (NATO-Codename SS-18 Satan) ist eine ballistische Interkontinentalrakete aus sowjetischer Produktion. Der GRAU-Index lautet 15A14, die herstellerinterne Bezeichnung wird mit R-36M „Wojewoda“ angegeben. Der Systemindex der russischen Streitkräfte lautet RS-20. (de)
- El R-36M (en ruso, Р-36М, designación GRAU: 15A14 y 15A18, designación OTAN: SS-18 Satan o Voivoda) es un Misil balístico intercontinental pesado ruso. El R-36M es el desarrollo del misil R-36 introducido en 1974 en su Modelo 1, y es un misil balístico intercontinental pesado de cuarta generación, que cuenta con un motor de dos etapas de combustible líquido. Llamado por los soviéticos RS-20, esta arma es el misil más grande en servicio de toda la historia, un arma con gran alcance y precisión, haciéndolo muy efectivo en su papel contra silos misilísticos enemigos, instalaciones de comando y comunicaciones, que suelen ser subterráneas. A partir de 2021 será reemplazado por el nuevo RS-28 Sarmat, llamado en Occidente SS-30 Satan-2. (es)
- Le R-36 (code OTAN SS-9 Scarp pour le R-36, et SS-18 Satan pour les versions plus récentes R-36M) est une famille de missiles balistiques intercontinentaux (ICBM) de très grande taille développée par l'Union soviétique dans les années 1960 et toujours en service en Russie en 2022, dans une version modernisée R-36M2. Il s'agit du plus grand ICBM jamais développé. Il peut emporter 10 têtes nucléaires mirvées de 400 kilotonnes équivalent TNT à une distance de plus de 11 000 km. Le missile a été conçu par le bureau d'études Ioujnoïe et fabriqué par Ioujmach, entreprise dont le siège est à Dnepropetrovsk (aujourd'hui Dnipro) en Ukraine. Le missile SS-18 doit être remplacé par le RS-28 Sarmat. (fr)
- R-36 (Rusia: Р-36) adalah keluarga dari rudal balistik antarbenua (ICBM) dan kendaraan peluncur ruang angkasa yang dirancang oleh Uni Soviet selama Perang Dingin. R-36 asli diproduksi di bawah Soviet penunjukan industri 8K67 dan diberi nama pelaporan NATO SS-9 Scarp. Versi kemudian, R-36M diproduksi di bawah Grau indeks sebutan 15A14 dan 15A18 dan diberi nama pelaporan NATO SS-18 Satan. (in)
- L'R-36 (in cirillico: ; nome in codice NATO: SS-9 Scarp), anche noto come 8K67, è stato un missile balistico intercontinentale di fabbricazione sovietica, sviluppato dall' negli anni sessanta ed entrato in servizio presso le Forze missilistiche strategiche sovietiche nel 1966. Capace di percorrere distanze prossime ai 10.000 km fu realizzato in diverse versioni, tra cui una da impiego orbitale denominata R-36O (nome in codice NATO: FOBS) ed una denominata R-36R a testate multiple (MIRV). Dismessi gli ultimi esemplari nel 1978, ormai obsoleti, venne sostituito con il più moderno R-36M. (it)
- SS-18 사탄은 소련의 4세대 대륙간 탄도 미사일이다. 세계 역사상 최대의 핵미사일로, 1999년부터 상업용인 드네프르 로켓이 야스니 발사장에서 현재 서비스중이다. SS-18 사탄은 나토에서 붙인 이름이고, 러시아에서는 RS-20V 보예보다라고 부른다. 4세대 RS-20V 보예보다를 대체하기 위해 5세대 RS-28 사르마트가 개발중이다. (ko)
- R-36（ロシア語:Р-36エール・トリーッツァチ・シェースチ）は、ソビエト連邦の大陸間弾道ミサイル (ICBM) およびロケットである。オリジナルなR-36にはGRAUインデックス8K67を付与された。北大西洋条約機構 (NATO) では、本型番にはスカープ（Scarp：断崖絶壁の意）というNATOコードネームを用いた。また、DoD番号ではSS-9と呼ばれた。派生型であるR-36Mに対しては、GRAUインデックス15A14、及びその改良型ミサイルR-36MUTTh (SS-18 Mod 4)には15A18を付与された。北大西洋条約機構 (NATO) では、「サタン」（Satan：魔王の意）というNATOコードネームを用いた。また、DoD番号ではSS-18と呼ばれた。 (ja)
- O R-36, em russo Р-36, foi um ICBM, desenvolvido e utilizado pela União Soviética no período da Guerra Fria.O míssil R-36 original foi produzido usando a designação industrial soviética (GRAU) 8K67, pela designação da OTAN, ficou conhecido como SS-9 Scarp. As versões seguintes desse mesmo míssil, que ficaram conhecidas como R-36M, receberam as designações industriais 15A14 e 15A18 e na OTAN ficou conhecido como SS-18 Satan. (pt)
- R-36M Vojevoda (ryska: P-36M Воевода (guvernör), NATO-rapporteringsnamn: SS-18 Satan) är en rysk interkontinental ballistisk robot som utvecklades och byggdes under 1960-talet och 1970-talet. Roboten kom först i tjänst under den senare delen av 1960-talet och finns idag fortfarande kvar i tjänst hos den ryska militären. Roboten är placerad i förstärkta betongsilos och kan, efter att en order har givits, avfyras inom loppet av endast några minuter. Roboten har olika maximal räckvidd beroende på modell, max är dock 15200 km. (sv)
- Р-36М (Індекс ГРАУ — 15П014, за договором СНО — РС-20А, за класифікацією МО США і НАТО — SS-18 mod 1,2,3 «Satan» (укр. «Сатана») — радянський стратегічний ракетний комплекс третього покоління з важкою двоступеневою рідинною, ампулізованою міжконтинентальною балістичною ракетою (МБР) 15А14 для розміщення в шахтній пусковій установці (ШПУ) 15П714 підвищеної захищеності типу ОС. Створювався кооперацією промисловості під керівництвом КБ «Південне» (місто Дніпро). Головні конструктори: М. К. Янгель (1969—1971 роки) і В. Ф. Уткін (з 1971). Система управління розроблена харківським науково-виробничим об'єднанням «Електроприлад» (нині — «Хартрон»). Головний конструктор системи управління — В. О. Уралов. (uk)
- Р-36 (индекс 8К67, по классификации НАТО — SS-9 «Scarp») — советский стратегический ракетный комплекс с ракетой тяжёлого класса, способной нести термоядерный заряд и преодолевать мощную систему ПРО. Главный конструктор — М. К. Янгель. (ru)
- R-36洲际导弹（俄語：Р-36，北約代號：SS-9 悬崖）是蘇聯乌克兰南方设计局在冷戰期間設計的洲際彈道飛彈，也是苏联第一款多目标重返大气层载具。其改进型R-36M（北約代號：SS-18 撒旦），则是世界上体积最大，威力最大的现役导弹。射程1.6万公里。每枚可搭载10枚分导式核弹头或2500万吨当量单弹头。相当于1600个广岛原子弹威力，一枚撒旦洲际导弹可摧毁一个中型国家。一些美國分析家認為這種導彈使得蘇聯第一次攻擊的優勢超過美國，特別是因其非常大量的有效負荷和數量龐大的重返大氣層載具。某些版本的R-36M可搭载多達40個，它的理論有效負荷能夠攜帶更多的彈頭或穿透輔助裝置。 (zh)
- R-36 je rodina mezikontinentálních balistických raket (ICBM), které Sovětský svaz vyvinul během Studené války. Původní R-36 byla v indexu GRAU označena jako 8K67, v kódu NATO SS-9 Scarp. Nesla tři bojové hlavice a byla první sovětskou raketou s více návratovými tělesy (v angličtině Multiple Independent Reentry Vehicle – MIRV). R-36 se stala základem pro rodinu civilních nosných raket Cyklon a středně těžkých nosných raket Dněpr, schopné vynést na oběžnou dráhu až 4 500 kg nákladu. (cs)
- Die R-36 (DIA-Code: SS-9, NATO-Codename: Scarp) war eine silo-basierte ballistische Interkontinentalrakete, die zur Zeit des Kalten Krieges in der Sowjetunion entwickelt wurde. Sie war die erste der dritten Generation sowjetischer ICBMs, die auf den existierenden R-16 (SS-7 Saddler) und R-9 (SS-8 Sasin) Entwürfen aufbaute. Es wird angenommen, dass sie ursprünglich für den Angriff auf große Flächenziele wie Städte konzipiert wurde, spätere Versionen jedoch für die Zerstörung US-amerikanischer Minuteman-Silos geplant waren. Sowjetische Quellen bestätigen nur Letzteres. Die Reichweite erlaubte es, jedes Ziel innerhalb der USA und Europas von Basen in der Sowjetunion zu erreichen. Als Treibstoff verwendete die R-36 die lagerfähigen Flüssigtreibstoffe 1,1-Dimethylhydrazin und Stickstofftetroxid (de)
- El R-36 (en ruso: P-36, designación GRAU: 8K67, designación OTAN: SS-9 Scarp) fue un sistema de misiles estratégicos de carga pesada soviéticos capaz de transportar una carga termonuclear y superar poderosos sistemas de defensa antimisiles. Para ello los misiles R-36 estaban equipados con ojivas termonucleares de gran poder y ayudas de penetración. En la versión 8K69, los misiles estaban equipados para alcanzar la órbita baja terrestre (LEO), mediante este sistema de bombardeo de órbita fraccionada (FOBS) se podrían atacar a los objetivos desde la dirección desprotegida. La versión 8K67P llevaban tres cabezas de MRV. (es)
- The R-36 (Russian: Р-36) is a family of intercontinental ballistic missiles (ICBMs) and space launch vehicles (Tsyklon) designed by the Soviet Union during the Cold War. The original R-36 was deployed under the GRAU index 8K67 and was given the NATO reporting name SS-9 Scarp. It was able to carry three warheads and was the first Soviet MRV (multiple re-entry vehicle) missile. The later version, the R-36M was produced under the GRAU designations 15A14 and 15A18 and was given the NATO reporting name SS-18 Satan. This missile was viewed by certain United States analysts as giving the Soviet Union first strike advantage over the U.S., particularly because of its rapid silo-reload ability, very heavy throw weight and extremely large number of re-entry vehicles. Some versions of the R-36M were d (en)
- L'R-36M (in cirillico: Р-36М; nome in codice NATO: SS-18 Satan), è un missile balistico intercontinentale pesante di fabbricazione sovietica, sviluppato dall'OKB 586 Yuzhnoye di Dnipro, Ucraina, a partire dal 1969 quale sostituto del precedente R-36 ed entrato in servizio presso le nel 1975. Costantemente aggiornato nel corso della sua vita operativa, ne sono state sviluppate versioni migliorate tra cui la R-36M UTTKh e la R-36M2. Al 2020, risultano ancora in servizio attivo 46 esemplari della versione R-36M2 nei ranghi delle Forze missilistiche strategiche russe. (it)
- R-36 (NATO: SS-9 Scarp) – radzieckie ciężkie dwustopniowe pociski balistyczne międzykontynentalnego zasięgu, przeznaczone do ataku na amerykańskie pola startowe pocisków ICBM. Konstrukcja pocisków zakładała możliwość pokonywania , toteż pociski 8K67 wyposażone były w głowice z ładunkiem termojądrowym o wielkiej mocy oraz penetration aids. W odmianie 8K69 pociski wyposażone były w głowicę dostarczaną na niską orbitę Ziemi (LEO), skąd metodą rażenia z orbity szczątkowej mogły razić cele z niechronionego kierunku. W odmianie 8K67P pociski przenosiły po trzy głowice MRV. (pl)
- R-36M (NATO: SS-18 Satan) – radziecki międzykontynentalny pocisk balistyczny (ICBM) przeznaczony do przenoszenia bojowych głowic jądrowych na dystansach międzykontynentalnych. Stacjonujący w stałych silosach podziemnych R-36M był jedynym pociskiem ciężkim dopuszczonym do użycia przez drugi traktat o redukcji broni strategicznej (Strategic Arms Limitation Treaty – SALT II). Według źródeł rosyjskich, istniało sześć wersji tego pocisku różniących się liczbą i mocą przenoszonych głowic. (pl)
- Р-36М (Индекс ГРАУ — 15П014, по договору СНВ — РС-20А, по классификации НАТО — SS-18 Mod. 1, 2, 3 Satan, в переводе — Сатана) — советский стратегический ракетный комплекс третьего поколения с тяжёлой двухступенчатой жидкостной межконтинентальной баллистической ракетой 15А14 для размещения в шахтной пусковой установке 15П714 повышенной защищённости типа ОС. Основные черты комплекса: (ru)
|
