| dbo:abstract
|
- Quirites, una paraula llatina en plural, (en singular quiris) era el nom col·lectiu que es donava als ciutadans romans lliures: populus romanus quirites el poble romà sencer. Els romans estaven subjectes al , dret civil o dret romà. L'origen del mot resta fosc. Segons una tradició antiga ara descartada, provindria de curites, els habitants de la ciutat sabina de Cures, pàtria del segon rei de Roma, Numa Pompili, i nom d'una tribu dels sabins establerta al Quirinal i devota del déu Quirí. Després del llegendari rapte de les sabines diu la tradició que Ròmul i Titus Taci van regnar tots dos junts a Roma i, des d'aleshores, els ciutadans es van anomenar quirites. Segons Plutarc el mot quirites derivaria de curis, que en llengua sabina significa llança. D'altres autors prefereixen pensar que deriva de curia, al seu torn derivat de co-uiris o co-viris, assemblea dels homes de la ciutat. (ca)
- Quiriten (lateinisch Quirites; Plural) war eine feierlich-dichterische Bezeichnung für die Bürger des antiken Rom und gleichbedeutend mit der jüngeren Bezeichnung cives Romani („römische Bürger“). Die Singularform Quiris kam nur in dichterischer Sprache vor. Die offizielle Bezeichnung war Populus Romanus Quirites (später auch Quiritium), also wörtlich „römisches Volk der Quiriten“. Quirites leitet sich wohl vom Namen des Gottes Quirinus ab, der mit dem Stadtgründer Romulus identifiziert wurde. Ursprünglich waren Quiriten wohl nur die sabinischen Bewohner des Hügels Quirinal, bevor die Bezeichnung auf alle Römer übertragen wurde. Das Wort wird auch in Verbindung gebracht mit der sabinischen Stadt Cures, der sabinischen Bezeichnung curis für „Lanze“, einer Ableitung von co-virites („alle Männer“, „gesamte Bürgerschaft“) oder den altrömischen curiae. Die Bezeichnung wurde vor allem als Anrede vor der Volksversammlung gebraucht. Das ius civile konnte auch als ius Quiritium bezeichnet werden. „Quiriten“ ist ebenfalls der Name eines von Theodor Eschenburg 1928 gegründeten Diskussionszirkels. (de)
- Quirites fue el nombre dado a los ciudadanos de la Antigua Roma. En lengua latina, el uso el término combinado en la frase populus Romanus Quirites (o Quiritium) define al ciudadano individual en contraste con la comunidad. De ahí que Ius Quiritium en Derecho romano es la total ciudadanía romana. Posteriormente, el término perdió sus connotaciones militares, debidas a la concepción original del pueblo como un grupo de guerreros, y era aplicado —en ocasiones de forma peyorativa (cf. Tácito Anales, 42)— a los romanos en asuntos domésticos, reservándose el término Romani para los asuntos exteriores. Ahondando en el matiz peyorativo, en lengua inglesa el Oxford English Dictionary, citando a Varrón, menciona este término como el origen etimológico de la palabra llorar (cry) en dicha lengua. El origen del término es, en todo caso, oscuro. Plutarco, por ejemplo, lo enlaza con Cures, ciudad sabina de la que era natural Tacio (cf. Vidas Paralelas: Rómulo, IX.7). (es)
- Quirites is the name of Roman citizens in their peacetime functions. (en)
- Quirites (pluriel du latin Quiris, Quiritis) est le collectif des « individualités qui forment le populus Romanus », le corps civique, dirions-nous aujourd'hui. (fr)
- Quiriti (in latino Quirites) era un termine endoetnonimo che i Romani utilizzavano per designare se stessi, nella loro qualità di cittadini dell'Urbe. (it)
- Quirites (< *co-vir-ites) (Enk.: quiris) (vernederlandst: "Quiriten") betekent letterlijk "samen-mannen" en slaat op de Romeinse burgers (cives Romani), die het recht hebben bijeen te komen in een curia (< *co-vir-ia). De beschermgod van de Quirites is dan ook Quirinus (< *co-vir-inos). De Quirites (boeren) die in oorlogstijd gregarii milites ("gewone soldaten") waren, vielen ook in deze hoedanigheid onder het patronaat van Quirinus. Een gregarius milis bracht die de spolia opima ("vette buit", d.i. de wapenrusting van de vijandige veldheer) veroverd had, bracht hem dan ook naar Quirinus (tertia spolia), terwijl een Romeins veldheer en een officier zonder zelfstandig commando het respectievelijk aan Jupiter Feretrius (prima spolia) of aan Mars (secunda spolia) wijden. Het volledige Romeins burgerrecht werd naar analogie met de naam Quirites het ius Quiritum genoemd en het eigendomsrecht van de Quirites werd dan ook beschermd door dit recht, terwijl dit voor niet volwaardige Romeinse burgers, buitenlanders of vrijgelatene door het ius honorarium (het ambtenarenrecht) beschermd moest worden. De naam Quirites werd door generaal, zoals Gaius Julius Caesar, gebruikt om de milites te denigreren door het gebruik van hun burgertitel, alsof ze uit krijgsdienst waren ontslagen. Dit prikkelde altijd de milites om op te houden met morren en verder te vechten, daar een echte Romein pas ophield te vechten, wanneer de overwinning compleet was of hij gesneuveld was in de strijd. (nl)
- Kwiryci (łac. Quirites) – pierwotnie nazwa Sabinów zamieszkałych w . Po podbiciu ich przez Rzymian nazwa ta została przez nich przejęta dla oznaczenia obywateli-cywilów, w przeciwieństwie do Romani jak określano obywateli-żołnierzy. (pl)
- Quirites (lit. "lanceiros", em latim, de quiris, "lança") era o nome antigo dado aos cidadãos da Roma Antiga. Utilizado na frase popular Romanus Quirites (ou Quiritium), indicava o cidadão individual, em contraste com a comunidade como um todo; daí vinha o termo ius Quiritium, no direito romano, que significava a cidadania romana integral. O termo acabou perdendo, com o tempo, a associação militar que tinha devido à concepção original do povo como uma tropa de guerreiros, e passou a ser aplicado (por vezes de maneira depreciativa) aos próprios romanos em assuntos domésticos, enquanto Romani passou a ser reservado para as relações externas. (pt)
- Quirites kan ha varit benämningen på sabinska bosättare på Quirinalen i Rom. Singularformen för quirites är "quiris", som betyder spjut. Den officiella benämningen i historisk tid för romare var Populus Romanus Quiritium, "det kviritisk-romerska folket". Under tidig romersk rätt var "Quiritium" benämningen för romare med avseende på deras civilrättsliga kapacitet, medan benämningen "Romanus" åsyftade deras politiska och militära kapacitet. Jus Quiritium i romersk rätt åsyftade romarnas fulla rättigheter. (sv)
- Квири́ты (лат. Quirites) — в Древнем Риме эпохи республики название римских граждан (cives), употреблявшееся обычно в официальных обращениях (Populus Romanus Quiritium). Обычно считается, что этот этноним произошёл от имени бога Квирина. Некоторые исследователи считают его производным от coviria (курия, мужской союз). Отсюда квириты — первоначально члены курий, совокупность которых составила в процессе формирования римского государства римское гражданство. По другим гипотезам, значение слова «квириты» происходит от сабинского топонима — города (лат. Cures) либо от сабинского названия копья — quiris. Древнегреческий историк и доксограф Плутарх в своих «Жизнеописаниях» отмечает, что граждане Рима стали называться квиритами в знак примирения с сабинскими племенами после войны, разразившейся в результате знаменитого эпизода похищения сабинских жён. Это было своеобразной данью вновь образовавшемуся родственному союзу. (ru)
- Квіри́ти (лат. Quirites) — повноправні римські громадяни. Назва походить, можливо, від імені засновника Риму Ромула, якого після смерті називали Квіріном. Цілком можливо, що слово пов'язане з лат. curia і означало первісно членів курії (однієї з 30 общин). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Quirites is the name of Roman citizens in their peacetime functions. (en)
- Quirites (pluriel du latin Quiris, Quiritis) est le collectif des « individualités qui forment le populus Romanus », le corps civique, dirions-nous aujourd'hui. (fr)
- Quiriti (in latino Quirites) era un termine endoetnonimo che i Romani utilizzavano per designare se stessi, nella loro qualità di cittadini dell'Urbe. (it)
- Kwiryci (łac. Quirites) – pierwotnie nazwa Sabinów zamieszkałych w . Po podbiciu ich przez Rzymian nazwa ta została przez nich przejęta dla oznaczenia obywateli-cywilów, w przeciwieństwie do Romani jak określano obywateli-żołnierzy. (pl)
- Quirites (lit. "lanceiros", em latim, de quiris, "lança") era o nome antigo dado aos cidadãos da Roma Antiga. Utilizado na frase popular Romanus Quirites (ou Quiritium), indicava o cidadão individual, em contraste com a comunidade como um todo; daí vinha o termo ius Quiritium, no direito romano, que significava a cidadania romana integral. O termo acabou perdendo, com o tempo, a associação militar que tinha devido à concepção original do povo como uma tropa de guerreiros, e passou a ser aplicado (por vezes de maneira depreciativa) aos próprios romanos em assuntos domésticos, enquanto Romani passou a ser reservado para as relações externas. (pt)
- Quirites kan ha varit benämningen på sabinska bosättare på Quirinalen i Rom. Singularformen för quirites är "quiris", som betyder spjut. Den officiella benämningen i historisk tid för romare var Populus Romanus Quiritium, "det kviritisk-romerska folket". Under tidig romersk rätt var "Quiritium" benämningen för romare med avseende på deras civilrättsliga kapacitet, medan benämningen "Romanus" åsyftade deras politiska och militära kapacitet. Jus Quiritium i romersk rätt åsyftade romarnas fulla rättigheter. (sv)
- Квіри́ти (лат. Quirites) — повноправні римські громадяни. Назва походить, можливо, від імені засновника Риму Ромула, якого після смерті називали Квіріном. Цілком можливо, що слово пов'язане з лат. curia і означало первісно членів курії (однієї з 30 общин). (uk)
- Quirites, una paraula llatina en plural, (en singular quiris) era el nom col·lectiu que es donava als ciutadans romans lliures: populus romanus quirites el poble romà sencer. Els romans estaven subjectes al , dret civil o dret romà. L'origen del mot resta fosc. Segons una tradició antiga ara descartada, provindria de curites, els habitants de la ciutat sabina de Cures, pàtria del segon rei de Roma, Numa Pompili, i nom d'una tribu dels sabins establerta al Quirinal i devota del déu Quirí. Després del llegendari rapte de les sabines diu la tradició que Ròmul i Titus Taci van regnar tots dos junts a Roma i, des d'aleshores, els ciutadans es van anomenar quirites. Segons Plutarc el mot quirites derivaria de curis, que en llengua sabina significa llança. D'altres autors prefereixen pensar que d (ca)
- Quirites fue el nombre dado a los ciudadanos de la Antigua Roma. En lengua latina, el uso el término combinado en la frase populus Romanus Quirites (o Quiritium) define al ciudadano individual en contraste con la comunidad. De ahí que Ius Quiritium en Derecho romano es la total ciudadanía romana. El origen del término es, en todo caso, oscuro. Plutarco, por ejemplo, lo enlaza con Cures, ciudad sabina de la que era natural Tacio (cf. Vidas Paralelas: Rómulo, IX.7). (es)
- Quiriten (lateinisch Quirites; Plural) war eine feierlich-dichterische Bezeichnung für die Bürger des antiken Rom und gleichbedeutend mit der jüngeren Bezeichnung cives Romani („römische Bürger“). Die Singularform Quiris kam nur in dichterischer Sprache vor. Die offizielle Bezeichnung war Populus Romanus Quirites (später auch Quiritium), also wörtlich „römisches Volk der Quiriten“. Die Bezeichnung wurde vor allem als Anrede vor der Volksversammlung gebraucht. Das ius civile konnte auch als ius Quiritium bezeichnet werden. (de)
- Quirites (< *co-vir-ites) (Enk.: quiris) (vernederlandst: "Quiriten") betekent letterlijk "samen-mannen" en slaat op de Romeinse burgers (cives Romani), die het recht hebben bijeen te komen in een curia (< *co-vir-ia). De beschermgod van de Quirites is dan ook Quirinus (< *co-vir-inos). (nl)
- Квири́ты (лат. Quirites) — в Древнем Риме эпохи республики название римских граждан (cives), употреблявшееся обычно в официальных обращениях (Populus Romanus Quiritium). Обычно считается, что этот этноним произошёл от имени бога Квирина. Некоторые исследователи считают его производным от coviria (курия, мужской союз). Отсюда квириты — первоначально члены курий, совокупность которых составила в процессе формирования римского государства римское гражданство. По другим гипотезам, значение слова «квириты» происходит от сабинского топонима — города (лат. Cures) либо от сабинского названия копья — quiris. (ru)
|
