| dbo:abstract
|
- Pavel Pavlovitch Mouratov ou Paul Muratov (en langue russe : Па́вел Па́влович Мура́тов) est un historien et historien d'art, traducteur, éditeur russe né le 3 mars 1881 et décédé le 5 février 1950. (fr)
- Pavel Pavlovich Muratov (Russian: Па́вел Па́влович Мура́тов), also known as Paul Muratov or Paul Muratoff (3 March [O.S. 19 February] 1881 – February 5, 1950), was a Russian essayist, novelist, art historian, critic and playwright. Born in Bobrov in the Voronezh Oblast into the family of a military doctor, Muratov attended a Cadet Corps and graduated from the Petersburg State Transport University in 1903. He traveled abroad in 1905-06, after which he moved to Moscow and worked at the Rumyantsev Museum until 1914. He became friends with the writers Boris Zaytsev, Vladislav Khodasevich, and Nina Berberova (who called him "one of the most remarkable men I ever met"), as well as the artist Nikolai Ulyanov. From 1906 he began to publish in journals like Vesy, Zolotoe Runo, and Apollon. He collaborated with Igor Grabar on the latter's History of Russian Art, and in 1913-14 he helped publish the journal Sofia, dedicated to early Russian art. He was a volunteer with the Field Artillery in the Russo-Japanese War. In the First World War he rejoined the artillery, and in 1914-15 was second in command of a field battery. Later he was on air defence and staff work with the Black Sea Fleet HQ at Sevastopol. In 1921 he was arrested in connection with his work for Pomgol; the next year he left Russia never to return. At first he lived in Germany, but in 1923 he moved to Rome, where almost all the local Russian intelligentsia visited his Tuesday salons. In 1927 he moved to Paris, where he contributed to emigre journals and became an art expert for the gallery A la vieille Russie. In 1939 he emigrated to England, from 1940 living in London; in 1946 he moved to Whitechurch House, his friend WED Allen's estate in Ireland. On October 5, 1950, he died of a heart attack at Whitechurch House and was buried at the local cemetery. Clive James has called Muratov an example of "just how brilliant somebody can be and still be a forgotten man," and called his book Obrazy italii (Images of Italy) (in three volumes, published in 1911, 1912, and 1924) "one of the most dazzling books of its type ever written. As a book on the Italian Grand Tour it not only stands directly in the tradition of Goethe, Gregorovius, Burckhardt and Arthur Symons, but it is better than any of them." (en)
- Pavel Pavlovič Muratov (in russo: Па́вел Па́влович Мура́тов?; Bobrov, 3 marzo 1881 – , 5 febbraio 1950) è stato uno scrittore e storico dell'arte russo. (it)
- Pawieł Pawłowicz Muratow, ros. Павел Павлович Муратов (ur. 19 lutego (3 marca starego stylu) 1881, w Bobrowie w Guberni woroneskiej, zm. 5 lutego 1950 w Waterford w Irlandii) – rosyjski pisarz, podróżnik, krytyk i historyk sztuki. Otrzymał wykształcenie w petersburskim Korpusie Kadetów, w latach 1904-1905 odbył służbę wojskową. Podróżował po Europie, w latach 1906-1914 pracował w muzeum, przyjaźnił się z młodym pokoleniem artystów i intelektualistów rosyjskich. Brał udział w I wojnie światowej, za co został odznaczony orderami. Po wojnie wrócił do swych zainteresowań artystycznych. Założył Towarzystwo Badań Włoskich (wł. Studio Italiano), gdzie były organizowane wykłady z udziałem znanych pisarzy i historyków kultury (m.in. wiosną 1921 miał tu swoje ostatnie wystąpienie Aleksandr Błok). Brał udział także w działalności Komitetu Pomocy Głodującym, za co w 1921 został aresztowany razem z i innymi członkami Komitetu. Wskutek nasilającego się terroru wyjechał z Rosji, początkowo do Niemiec, w 1923 osielił się w Rzymie, 1927 przeprowadził się do Paryża, gdzie m.in. był członkiem założycielem paryskiego towarzystwa "Ikona". Przed wybuchem II wojny światowej wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie przygotowywał m.in. monografię o działaniach wojennych na froncie radziecko-niemieckim oraz o historii wojen na Kaukazie w XIX wieku. Na krótko przed śmiercią przeniósł się do Irlandii, gdzie zmarł na zawał serca. Najbardziej znanym dziełem Muratowa jest jego dwutomowa książka będąca owocem podróży autora po Włoszech, zatytułowana pt. Obrazy Włoch (wyd. w Berlinie w latach 1911, 1912, 1924). Autor z erudycją polihistora opisuje miejsca, dzieła sztuki, mistyczne nastroje kultury włoskiej i stara się określić jej znaczenie w historii Europy. Oprócz tego pisał powieści historyczne i występował jako krytyk sztuki. Dzieła Muratowa nie doczekały się większych opracowań i rozgłosu, jednak uważane były przez wielu ludzi sztuki za pierwszorzędne. Berlińskie "Obrazy Włoch" odkryte przez Karola Szymanowskiego, stały się jedną z najważniejszych lektur polskich teoretyków sztuki i pisarzy, jak na przykład jego kuzyna, Jarosława Iwaszkiewicza, czy późniejszego tłumacza Muratowa na polski - Pawła Hertza. (pl)
- Па́вел Па́влович Мура́тов (19 февраля [3 марта] 1881 — 5 февраля 1950) — русский писатель и искусствовед, переводчик и издатель. (ru)
- Pavel Petrovitj Muratov, född 1881, död 1950, var en rysk författare, konsthistoriker och kritiker. Muratov var ursprungligen ingenjör, övergick till museiyrket och innehade olika uppdrag vid ryska museer, till han 1922 utvandrade till Italien. Bland Muratovs skrifter märks Les icones russes (1927), La peinture byzantine (1928) och den till svenska översatta Italienska bilder från samma år. Därtill skönlitterära verk som Egerija (1923) och den ofta uppförda komedin Kofejnja ("Kaféet"). (sv)
- Мура́тов Павло́ Па́влович (рос. Муратов Павел Павлович, 19 лютого (3 березня) 1881 — 5 лютого, 1950) — російський письменник, музейний працівник, мистецтвознавець. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Pavel Pavlovitch Mouratov ou Paul Muratov (en langue russe : Па́вел Па́влович Мура́тов) est un historien et historien d'art, traducteur, éditeur russe né le 3 mars 1881 et décédé le 5 février 1950. (fr)
- Pavel Pavlovič Muratov (in russo: Па́вел Па́влович Мура́тов?; Bobrov, 3 marzo 1881 – , 5 febbraio 1950) è stato uno scrittore e storico dell'arte russo. (it)
- Па́вел Па́влович Мура́тов (19 февраля [3 марта] 1881 — 5 февраля 1950) — русский писатель и искусствовед, переводчик и издатель. (ru)
- Pavel Petrovitj Muratov, född 1881, död 1950, var en rysk författare, konsthistoriker och kritiker. Muratov var ursprungligen ingenjör, övergick till museiyrket och innehade olika uppdrag vid ryska museer, till han 1922 utvandrade till Italien. Bland Muratovs skrifter märks Les icones russes (1927), La peinture byzantine (1928) och den till svenska översatta Italienska bilder från samma år. Därtill skönlitterära verk som Egerija (1923) och den ofta uppförda komedin Kofejnja ("Kaféet"). (sv)
- Мура́тов Павло́ Па́влович (рос. Муратов Павел Павлович, 19 лютого (3 березня) 1881 — 5 лютого, 1950) — російський письменник, музейний працівник, мистецтвознавець. (uk)
- Pavel Pavlovich Muratov (Russian: Па́вел Па́влович Мура́тов), also known as Paul Muratov or Paul Muratoff (3 March [O.S. 19 February] 1881 – February 5, 1950), was a Russian essayist, novelist, art historian, critic and playwright. He was a volunteer with the Field Artillery in the Russo-Japanese War. In the First World War he rejoined the artillery, and in 1914-15 was second in command of a field battery. Later he was on air defence and staff work with the Black Sea Fleet HQ at Sevastopol. On October 5, 1950, he died of a heart attack at Whitechurch House and was buried at the local cemetery. (en)
- Pawieł Pawłowicz Muratow, ros. Павел Павлович Муратов (ur. 19 lutego (3 marca starego stylu) 1881, w Bobrowie w Guberni woroneskiej, zm. 5 lutego 1950 w Waterford w Irlandii) – rosyjski pisarz, podróżnik, krytyk i historyk sztuki. Otrzymał wykształcenie w petersburskim Korpusie Kadetów, w latach 1904-1905 odbył służbę wojskową. Podróżował po Europie, w latach 1906-1914 pracował w muzeum, przyjaźnił się z młodym pokoleniem artystów i intelektualistów rosyjskich. (pl)
|
