| dbo:abstract
|
- Oricum o Òricos (en llatí Oricum, en grec antic Ὠρικός) era una ciutat i un port d'Il·líria no llunyana d'Apol·lònia, situada a la desembocadura del riu Aous. Escimne de Quios atribueix la seva fundació als habitants d'Eubea al seu retorn de la Guerra de Troia. Apol·loni de Rodes diu que era una colònia de la Còlquida i Plini el Vell també està d'acord que era dels colquis. Oricum és conegut a la història perquè va ser el lloc que els romans van fer servir com punt de refugi per passar des d'Hidros i Brundusium a Grècia. L'any 214 aC la va conquerir Filip V de Macedònia però pocs anys després Marc Valeri Leví, comandant de Brundusium, la va ocupar amb una sola legió i una petita flota, segons Titus Livi. Després de la Tercera Guerra Macedònica acabada el 168 aC, Luci Emili Paulus va embarcar les tropes romanes victorioses a Oricum pel seu retorn a Itàlia, explica Plutarc. Cèsar va desembarcar a Palaeste i va marxar contra Oricum on estava estacionat un esquadró de la flota pompeiana. Els habitants de la ciutat van dir que no es volien enfrontar amb Cèsar i el seu governador Luci Manli Torquat li va entregar la ciutat. Va portar les poques naus que tenia al port de la ciutat i va bloquejar el port enfonsant-ne una. Gneu Pompeu, el fill de Pompeu Magne, va atacar aquest port i va aconseguir entrar. Va apropiar-se de quatre naus i va cremar la resta. El seu port va continuar sent un punt important a l'Adriàtic durant l'Imperi. El port s'anomenava Πάνορμος (Panormos) segons Estrabó. Virgili diu que Oricum era famosa per la seva trementina, i altres autors parlen de la qualitat del seu boix. Herodes Àtic va restaurar la ciutat. Modernament es va dir Erikhó (Ἰεριχῶ). (ca)
- Oricum (altgriechisch Ὤρικος Ṓrikos, auch Ὠρικόν Ōrikón) war eine antike Stadt in Illyrien. Sie lag südlich der albanischen Hafenstadt Vlora beim heutigen Ort Orikum, 42 Kilometer entfernt von Apollonia, der größten antiken Stadt der Region. Wegen seines geschützten Hafens am Südende der tiefen Bucht von Vlora war der Ort von der Antike bis in die Neuzeit militärisch begehrt. Oricum wurde auf einem 20 Meter hohen Hügel errichtet, der auf einer schmalen Landzunge zwischen Meer und Lagune liegt. Auch die Lagune hinter der Stadt wurde als Hafen genutzt. Am höchsten Punkt der Stadt befand sich eine Burg (Akropolis); der Burghügel umfasste eine Fläche von fünf Hektar. Es sind unter anderem Reste der Stadtbefestigung und Wohnhäusern erhalten, zudem Treppen, die den Hüge von mehreren Seiten erschließen. Die ältesten Funde aus Oricum, protokorinthische Scherben, datieren aus dem 6. Jahrhundert v. Chr. Historische Quellen verweisen auf eine mythische Gründung durch griechische Siedler im 8. Jahrhundert v. Chr., andere auf eine spätere Gründung durch Euböer. Funde verweisen auf eine Verbindung mit Korfu. Oricum war wiederholt Kriegsschauplatz. Während des ersten römisch-makedonischen Krieges eroberte Philipp V. 214 v. Chr. die Stadt. Im römischen Bürgerkrieg zwischen Caesar und Pompeius besetzte Ersterer die Stadt im Januar des Jahres 48 v. Chr. Zerstörungen durch die Seite Letzteren dürften einen allmählichen Niedergang herbeigeführt haben. In byzantinischer Zeit befand sich nahe der antiken Stadt ein kleiner Hafen, der Ericho/Jeriko genannt wurde – in diesem Namen taucht die antike Bezeichnung wieder auf. In osmanischer Zeit bekam der Hafen den Namen Paşaliman (Hafen des Paschas). Die Lage des antiken Oricum wurde schon im 19. Jahrhundert von verschiedenen Forschungsreisenden aus Westeuropa identifiziert. 1926 besuchte der italienische Archäologe Luigi Ugolini, der in Butrint und Phoinike Ausgrabungen leitete, den Ort. 1958 wurde das Theater aus dem 1. Jahrhundert entdeckt, das seit Grabungen im Jahr 2013 als Wassersammelanlage aus dem 2. Jahrhundert v. Chr. verstanden wird. Weiter westlich, an den Hängen der Halbinsel Karaburun, wurde eine Nekropole entdeckt. Die Ausgrabungen sind aktuell für Besucher nicht immer problemlos zugänglich, da sie sich auf dem Gebiet der Militärbasis Pashaliman befinden. (de)
- Το Ωρικόν (ή Ώρικον, ή Ωρικός) ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην Χαονία της Ηπείρου (σήμερα στο έδαφος της Αλβανίας) στις ακτές του Ιονίου προς τα . Κτίστηκε από Ευβοείς, που επέστρεφαν από την εκστρατεία της Τροίας και ρίχτηκαν στις ακτές της Ηπείρου από τρικυμία. Πιστεύεται ότι στην αρχαιότητα ήταν νησίδα αφιερωμένη στον Απόλλωνα, για αυτό κάποια νομίσματά της έφεραν την κεφαλή του Απόλλωνα. Το 214 π.Χ. κατελήφθη από τον Φίλιππο Ε' και μετά από τους Ρωμαίους. Σύμφωνα με τον Εκαταίο ήταν «λιμένας της Ηπείρου εν τη Ευρώπη» και σύμφωνα με τον «αρχή της Ελλάδος». Μνημονεύεται από τον Στράβωνα, τον Πλούταρχο . και άλλους αρχαίους συγγραφείς. (el)
- Orico (en griego, Ὤρικος) fue una antigua ciudad griega en la región de Epiro. Plinio el Viejo recoge una tradición de que había sido fundada por los colcos pero Pseudo Escimno atribuye su fundación a griegos procedentes de Eubea. Según Lane Fox, la colonia fue fundada por eubeos, posiblemente fue un emporio eretrieo. Mantenía relaciones comerciales con la ciudad isleña de Corcira. Originariamente era una isla, pero ya en la Antigüedad terminó conectada con el continente. Cubría un área de 5 hectáreas, pero los restos arqueológicos son escasos. Es mencionada por Heródoto como un puerto situado no lejos del país de Apolonia en la desembocadura de un río llamado Ados o Aoo. En el Periplo de Pseudo-Escílax se la sitúa a ochenta estadios del mar y a sesenta de Amantia. Estrabón, por otra parte, dice que estaba entre Búlice y los montañas Ceraunias, donde comienza el canal que sirve de entrada al golfo Jónico y al Adriático. Añade que el puerto de Orico se llamaba . Otras fuentes antiguas la describen como un limen o puerto, que finalmente logró el estatus de polis, puesto que del 230 al 168 a. C. emitió sus propias monedas con la leyenda ΩΡΙΚΙΩΝ ('de los oricios'). En el año 214 a. C., Orico, que no estaba fortificada, había sido tomada por Filipo V de Macedonia pero desde la ciudad pidieron ayuda a los romanos y poco después fue conquistada por el romano Marco Valerio Levino. Nuevamente fue tomada en el año 48 a. C. por Julio César, junto con Apolonia y otras ciudades de Epiro que abandonaron las guarniciones de Pompeyo. Se localiza en la actual , en Albania. (es)
- Oricum ou Orikos est le nom d'une cité portuaire antique d'Illyrie située au sud de Vlorë, au fond de la baie de Valona, en Albanie. La cité, dont les fondations les plus anciennes attestées remontent au VIe siècle av. J.-C., était érigée sur un promontoire qui donnait sur la mer, à une distance de 42 kilomètres d'Apollonie, la cité la plus puissante de la région à l'époque. La cité, permettant de verrouiller la mer Adriatique, et proche du rivage italien, a rapidement constitué un enjeu militaire. Ainsi, Philippe V de Macédoine s'empara de la ville, alors alliée de Rome, lors de la première Guerre macédonienne en (-214). En janvier de l'année -48, Jules César assiégea la ville qui permettait d'approvisionner l'armée de Pompée, avant la Bataille de Dyrrachium (48 av. J.-C.). Byzance installa un petit port militaire, appelé Jéricho, sur le site de l'antique cité. Ce port fut renforcé sous la domination ottomane et renommé Pacha Liman (Port du Pacha) et servit de point d'appui lors d'incursions ottomanes dans les Pouilles (et l'occupation ottomane de Brindisi en 1480. La base fut ensuite un poste avancé sur la Méditerranée pour les Soviétiques, jusqu'à la rupture entre l'Albanie d'Enver Hoxha et l'URSS de Nikita Khrouchtchev en 1961 (épisode décrit par l'écrivain Ismail Kadaré dans L'Hiver de la Grande Solitude). Le site antique a été redécouvert au XIXe siècle par des archéologues occidentaux et visité par l'archéologue italien Luigi Maria Ugolini, alors en campagne de fouille à Buthrote. Un théâtre antique, d'une capacité de 400 personnes fut exhumé en 1958.
* Oricum : fontaine monumentale
* Oricum : murs du port.
* Oricum : autel de Dionysos (fr)
- Oricum (Ancient Greek: Ὤρικον, Ὤρικος or Ὠρικός; Latin: Oricum or Oricus; Albanian: Oriku or Orikum) was a harbor on the Illyrian coast that developed in a Greek polis and later became an important Roman port at the south end of the Bay of Vlorë on the southern Adriatic coast. It was located at the foot of the Akrokeraunian Mountains, the natural border between ancient Epirus and Illyria, and between the Roman provinces of Epirus Vetus and Epirus Nova in Macedonia. It is now an archaeological park of Albania, near modern Orikum, Vlorë County. Oricum holds such a strategic geographical position that the area has been in continuous usage as a naval base from antiquity to the present-days. It appears that the site of Oricum was uninhabited before the 6th century BC. In the early period contacts between the Greeks and the local Illyrians were evidently absent in the hinterland of the site. Early literature classsify Orikos as a harbor (Greek: λιμήν, limen). It is firstly identified as a Greek polis in the Periplus of Pseudo-Scylax (mid-4th century BC), which locates it within the territory of Amantia in Illyria, after which Chaonia began. The polis was founded as a southern Greek colony rather than an indigenous foundation. At the beginning of the 3rd century BC Pyrrhus gained control of Oricum, incorporating it into Epirus during his rule. After the Roman victory against the Illyrians, in 228 BC Oricum became part of the Roman protectorate in Illyricum. During the Macedonian Wars Oricum was involved in the conflicts between Rome and Macedon in the Illyrian territory that Rome had aimed to protect and control periodically for thirty years, since the First Illyrian War. Oricum experienced a phase of great prosperity in the period between the late 3rd and the early 1st centuries BC. In the Roman period Oricum was one of the principal harbors of the new province of Epirus Nova, in the province of Macedonia. During the conflicts of the Great Roman Civil War between Caesar and Pompey in Epirus and Illyricum, Oricum was an important naval base used by Caesar, who described the inhabitants as Greeks. (en)
- Oricum atau Orikon (bahasa Yunani Kuno: Ὤρικον) atau Oricus atau Orikos (bahasa Yunani Kuno: Ὤρικος or Ὠρικός) adalah sebuah kota Yunani kuno di bagian utara (sekarang selatan Albania) di tepi selatan Teluk Vlorë. Kota tersebut berada di Taman Arkeologi Albania. (in)
- Oricum o Orikos (in greco antico: Ὤρικος o Ὠρικός) era un'antica città greca situata nella parte settentrionale dell'antico Epiro (attualmente in Albania meridionale), nell'estremità sud-orientale della baia di Valona. Mappa dell'antico Epiro di Heinrich Kiepert, 1902. (it)
- Orikon - kolonia Eretrii w okręgu południowej Ilirii zwanym . Założona w roku 730 p.n.e. przez część Eretryjczyków usuniętych z Korkyry przez Korynt. Do osiadłych w Orikon Eretryjczyków przyłączyli się Lokrowie. (pl)
- Oricum (Grieks: Ὤρικος of Ὠρικός, Orikos) was een Griekse kolonie in Illyrië. De stad bevond zich 42 km ten zuiden van Apollonia. De archeologische resten van Oricum bevinden zich aan de Golf van Vlorë, nabij het centrum van de hedendaagse deelgemeente Orikum van de stad (bashki) Vlorë in Albanië. (nl)
|
| rdfs:comment
|
- Το Ωρικόν (ή Ώρικον, ή Ωρικός) ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην Χαονία της Ηπείρου (σήμερα στο έδαφος της Αλβανίας) στις ακτές του Ιονίου προς τα . Κτίστηκε από Ευβοείς, που επέστρεφαν από την εκστρατεία της Τροίας και ρίχτηκαν στις ακτές της Ηπείρου από τρικυμία. Πιστεύεται ότι στην αρχαιότητα ήταν νησίδα αφιερωμένη στον Απόλλωνα, για αυτό κάποια νομίσματά της έφεραν την κεφαλή του Απόλλωνα. Το 214 π.Χ. κατελήφθη από τον Φίλιππο Ε' και μετά από τους Ρωμαίους. Σύμφωνα με τον Εκαταίο ήταν «λιμένας της Ηπείρου εν τη Ευρώπη» και σύμφωνα με τον «αρχή της Ελλάδος». Μνημονεύεται από τον Στράβωνα, τον Πλούταρχο . και άλλους αρχαίους συγγραφείς. (el)
- Oricum atau Orikon (bahasa Yunani Kuno: Ὤρικον) atau Oricus atau Orikos (bahasa Yunani Kuno: Ὤρικος or Ὠρικός) adalah sebuah kota Yunani kuno di bagian utara (sekarang selatan Albania) di tepi selatan Teluk Vlorë. Kota tersebut berada di Taman Arkeologi Albania. (in)
- Oricum o Orikos (in greco antico: Ὤρικος o Ὠρικός) era un'antica città greca situata nella parte settentrionale dell'antico Epiro (attualmente in Albania meridionale), nell'estremità sud-orientale della baia di Valona. Mappa dell'antico Epiro di Heinrich Kiepert, 1902. (it)
- Orikon - kolonia Eretrii w okręgu południowej Ilirii zwanym . Założona w roku 730 p.n.e. przez część Eretryjczyków usuniętych z Korkyry przez Korynt. Do osiadłych w Orikon Eretryjczyków przyłączyli się Lokrowie. (pl)
- Oricum (Grieks: Ὤρικος of Ὠρικός, Orikos) was een Griekse kolonie in Illyrië. De stad bevond zich 42 km ten zuiden van Apollonia. De archeologische resten van Oricum bevinden zich aan de Golf van Vlorë, nabij het centrum van de hedendaagse deelgemeente Orikum van de stad (bashki) Vlorë in Albanië. (nl)
- Oricum o Òricos (en llatí Oricum, en grec antic Ὠρικός) era una ciutat i un port d'Il·líria no llunyana d'Apol·lònia, situada a la desembocadura del riu Aous. Escimne de Quios atribueix la seva fundació als habitants d'Eubea al seu retorn de la Guerra de Troia. Apol·loni de Rodes diu que era una colònia de la Còlquida i Plini el Vell també està d'acord que era dels colquis. Oricum és conegut a la història perquè va ser el lloc que els romans van fer servir com punt de refugi per passar des d'Hidros i Brundusium a Grècia. Modernament es va dir Erikhó (Ἰεριχῶ). (ca)
- Oricum (altgriechisch Ὤρικος Ṓrikos, auch Ὠρικόν Ōrikón) war eine antike Stadt in Illyrien. Sie lag südlich der albanischen Hafenstadt Vlora beim heutigen Ort Orikum, 42 Kilometer entfernt von Apollonia, der größten antiken Stadt der Region. Wegen seines geschützten Hafens am Südende der tiefen Bucht von Vlora war der Ort von der Antike bis in die Neuzeit militärisch begehrt. Die Ausgrabungen sind aktuell für Besucher nicht immer problemlos zugänglich, da sie sich auf dem Gebiet der Militärbasis Pashaliman befinden. (de)
- Orico (en griego, Ὤρικος) fue una antigua ciudad griega en la región de Epiro. Plinio el Viejo recoge una tradición de que había sido fundada por los colcos pero Pseudo Escimno atribuye su fundación a griegos procedentes de Eubea. Según Lane Fox, la colonia fue fundada por eubeos, posiblemente fue un emporio eretrieo. Mantenía relaciones comerciales con la ciudad isleña de Corcira. Originariamente era una isla, pero ya en la Antigüedad terminó conectada con el continente. Cubría un área de 5 hectáreas, pero los restos arqueológicos son escasos. Se localiza en la actual , en Albania. (es)
- Oricum ou Orikos est le nom d'une cité portuaire antique d'Illyrie située au sud de Vlorë, au fond de la baie de Valona, en Albanie. La cité, dont les fondations les plus anciennes attestées remontent au VIe siècle av. J.-C., était érigée sur un promontoire qui donnait sur la mer, à une distance de 42 kilomètres d'Apollonie, la cité la plus puissante de la région à l'époque.
* Oricum : fontaine monumentale
* Oricum : murs du port.
* Oricum : autel de Dionysos (fr)
- Oricum (Ancient Greek: Ὤρικον, Ὤρικος or Ὠρικός; Latin: Oricum or Oricus; Albanian: Oriku or Orikum) was a harbor on the Illyrian coast that developed in a Greek polis and later became an important Roman port at the south end of the Bay of Vlorë on the southern Adriatic coast. It was located at the foot of the Akrokeraunian Mountains, the natural border between ancient Epirus and Illyria, and between the Roman provinces of Epirus Vetus and Epirus Nova in Macedonia. It is now an archaeological park of Albania, near modern Orikum, Vlorë County. Oricum holds such a strategic geographical position that the area has been in continuous usage as a naval base from antiquity to the present-days. (en)
|
