| dbo:abstract
|
- Mihr al-Nisa coneguda com a Nur Jahan (persa/urdú: نور جہاں ) (Kandahar, 1577 - Lahore, 1645) fou esposa de l'emperador mogol Jahangir. Era filla de Ghiyath Beg Itimad al-Dawla, un emigrant persa a l'Índia. Es va casar a Ali Kuli Beg, un persa al servei d'Akbar el Gran, conegut com a Shir Afghan. El marit fou assassinat el 1607 i el 1611 (quan tenia 34 anys) es va casar amb Jahangir. Inicialment se li va donar el nom de Nur Mahal, però després es va canviar per Nur Jahan. Era una dona de gran bellesa i bona coneixedora de la literatura persa en un temps que les dones rarament tenien coneixements. Va preparar l'accés al tron del príncep Shahiyan, però com que va morir Mahabat Khan i Asaf Khan (germà de Nur Jahan) va donar suport al seu gendre el príncep Khurram, va perdre influència i a la mort de Jahangir el 1627 fou apartada del poder per Asaf Khan i Khurram va pujar al tron com a Xa Jahan. Va viure encara 18 anys més. (ca)
- نور جهان أو مِهرُ النساء (ميهرو نيسا) (ت. 1055 هـ) هي شاعرة وأميرة في دولة مغول الهند وزوجة الإمبراطور جهانكير (اسمه نور الدين سليم). وهي عمة الأميرة ممتاز محل زوجة ابن زوجها والإمبراطور شاه جهان الذي بنى تاج محل لأجلها. وكانت تُجيد الهندية والعربية والفارسية. (ar)
- Nur Jehar o Nur Yahan (Kandahar, 31 de mayo de 1577 – 17 de diciembre de 1645) fue la esposa persa de Nuruddin Salim Jahangir emperador del Imperio mogol. Su verdadero nombre fue . Tuvo gran relevancia en el gobierno de su patria adoptiva, ya que su marido estaba alcoholizado y, además, era adicto al opio. Su poder terminó con la muerte de éste, pero recibió el título honorario de o «Luz del Mundo». Nur Jahan murió en 1645 a los 68 años, y está enterrada en Shahdara Bagh, en Lahore, Pakistán, en una tumba que se había construido, cerca de la tumba de Jahangir. La tumba atrae a muchos visitantes, tanto pakistaníes como extranjeros, que disfrutan de agradables paseos por sus hermosos jardines.
* Datos: Q541530
* Multimedia: Nur Jahan / Q541530 (es)
- Mehr-un-Nisa („Sonne unter den Frauen“; geboren 1577 in Kandahar; gestorben 18. Dezember 1645 in Lahore) wurde bekannt als 20. (und letzte) Gemahlin des 4. Großmoguls Jahangir, auf den sie großen Einfluss ausübte. Er verlieh ihr den Ehrentitel Nur Jahan („Licht der Welt“). Unter der Anleitung ihrer – aus Persien stammenden – Eltern entwickelte sie ebenso einen ausgeprägten Sinn für die Künste, ließ Bauwerke errichten, Gärten anlegen und entwarf Stoffmuster, Teppiche und Parfums; daneben griff sie auch in Religionsfragen ein und regelte die Hoffinanzen. (de)
- Nur Jahan, born Mehr-un-Nissa persian: نورجهان (lit. 'Sun Among Women'; c. 1577 – 18 December 1645) was the wife and chief consort of the Mughal emperor Jahangir from 1620 until his death in 1627. Nur Jahan was born Mehr-un-Nissa, as the daughter of a Mirza Ghiyas Beg, who served under Jahangir's father, Emperor Akbar. Nur Jahan was the most powerful empress in the Mughal Empire. More decisive and proactive than her husband, she is considered by historians to have been the real power behind the throne for more than a decade. Nur Jahan was granted certain honours and privileges which were never enjoyed by any Mughal empress before or after like having coinage struck in her name. Jahangir's lack of interest made it easier for Nur Jahan to exert her influence over him and exercise power. She was granted the privilege to issue farmāns (sovereign mandates). The only other empress to command such devotion from her husband was Mumtaz Mahal, for whom the Taj Mahal was built by Emperor Shah Jahan as a mausoleum. Mumtaz, however, took no interest in affairs of state and Nur Jahan is therefore unique in the annals of the Mughal Empire for the unlimited and sheer political influence she wielded. (en)
- Nûr Jahân, Lumière du monde - de son vrai nom Mihr un-Nisâ, Soleil parmi les femmes - (Kandahar, 1577 - 1645) est la fille de Mîrzâ Ghiyâs Beg, l'Itimâd ud-Daulâ dont on peut visiter le mausolée à Agra et d'Asmat, originaires de Téhéran. Elle est régente de l'empire entre 1622 et 1628. (fr)
- Nur Jahan (bahasa Persia: نور جهان; bahasa Urdu: نور جهاں; bahasa Pasto: نور جہاں) (ejaan alternatif Noor Jahan, Nur Jehan, dll.) (31 Mei 1577 – 17 Desember 1645) terlahir sebagai Mehrun Nissa atau Mihrun Nissa, adalah Permaisuri Kekaisaran Mughal dan sebagai permaisuri kepala Sultan Jahangir. Seorang wanita yang kuat, karismatik dan terdidik, ia dianggap sebagai salah satu wanita yang paling kuat dan berpengaruh dari abad ke-17 di Kekaisaran Mughal. Dia adalah istri kedua puluh dan merupakan favorit dari Kaisar Jahangir yang memerintah Kekaisaran Mughal di puncak kekuasaan dan supremasinya. Kisah tergila-gila pasangan ini satu sama lain dan hubungan yang berkembang antara mereka telah menjadi inspirasi bagi banyak (sering apokrif) legenda. Sebagai hasil dari suami keduanya, Kaisar Jahangir, yang mengalami pergulatan serius dengan kecanduan alkohol dan opium, Nur Jahan mampu memegang sejumlah besar pengaruh kekaisaran dan sering dianggap pada saat itu menjadi yang nyata. Dia tetap berpengaruh signifikan secara historis karena tidak hanya semata-mata kekuasaan politik yang dia pertahankan (suatu prestasi yang tidak pernah dicapai oleh wanita Mughal sebelumnya), tetapi juga untuk kontribusinya terhadap budaya India, kegiatan amal, perdagangan komersial dan kemampuan untuk memerintah dengan tangan besi. Dia adalah bibi dari Ratu Mumtaz Mahal yang oleh Kaisar yang akan datang Shah Jahan membangun Taj Mahal. Selanjutnya dia adalah satu-satunya permaisuri Mughal telah namanya mencetak namanya pada koin perak. (in)
- ヌール・ジャハーン（ペルシア語 نور جهان, ウルドゥー語：نور جهاں, パシュトー語：نور جہاں, Nur Jahan, 1577年5月31日 - 1645年12月17日）は、北インド、ムガル帝国の第4代皇帝ジャハーンギールの妃。父はミールザー・ギヤース・ベグ、アーサフ・ハーンは弟にあたる。 ヌール・ジャハーンは才色兼備の女性で、皇帝ジャハーンギールの寵姫となり、健康の優れない彼に代わって事実上の皇帝として政務に携わった。のち、ジャハーンギールが死ぬと権力を失い、シャー・ジャハーンの治世では年金受給者として余生を送った。 (ja)
- Nur Jahan (oorspronkelijke naam: Mihr-al-Nisa; Kandahar, 1577 - Lahore, 17 december 1645) was de vrouw van Jahangir, keizer van het Mogolrijk in India. Met haar schoonheid, intelligentie en sterke persoonlijkheid domineerde Nur Jahan haar aan alcohol en opium verslaafde echtgenoot. Ze fungeerde als medeheerser en oefende voor een vrouw ongekende invloed uit aan het Mogolhof. Mihr-al-Nisa's vader was een Perzische edelman, Mirza Ghiyath Beg, die in dienst van Jahangirs vader Akbar razendsnel carrière maakte binnen de bestuurlijke en militaire elite van het Mogolrijk, de . Als bewaker van de schatkist en vizier onder Jahangir was Mirza Ghiyath Beg de machtigste man in het rijk na de keizer. Vanwege zijn verdiensten mocht hij de titel Itimad ud-Daulah ('Pilaar van de Staat') voeren. Mihr-al-Nisa's oudere broer Asaf Khan had als generaal eveneens een machtige positie aan het hof. Diens dochter Arjumand Bano Began, beter bekend als Mumtaz Mahal ('Ornament van het Paleis'), trouwde in 1612 met Jahangirs zoon Khurram, de latere keizer Shah Jahan. Shah Jahan bouwde het mausoleum Taj Mahal als laatste rustplaats voor zijn geliefde vrouw. Aanvankelijk was Mihr-al-Nisa getrouwd met een eveneens uit Perzië afkomstige man, Ali Quli Istajlu. Deze droeg de titel Sher Afghan Khan. Het stel kreeg in 1594 een dochter, eveneens Mihr-al-Nisa genaamd. Sher Afghan Khan was in 1607 echter betrokken bij een rebellie tegen de nieuwe Mogolheerser Jahangir en werd in Bengalen gedood. Mihr-al-Nisa en haar dochter werden opgenomen in de keizerlijke harem. Jahangir ontmoette Mihr-al-Nisa in 1611 en viel onmiddellijk voor haar. Binnen twee maanden waren ze getrouwd. De 34-jarige bruid kreeg aanvankelijk de titel Nur Mahal ('Licht van het Paleis'), maar later werd dit opgewaardeerd tot Nur Jahan ('Licht van de Wereld'). Weliswaar was Nur Jahan Jahangirs twintigste echtgenote, maar als zijn favoriete vrouw domineerde ze al snel het hof. Jahangir was een zeer complexe persoonlijkheid. Hij was weinig geïnteresseerd in politiek en financiële zaken, maar kon meedogenloos en wreed optreden om zijn machtspositie veilig te stellen. Jahangir was een liefhebber van wetenschap en verfijnde cultuur en schreef - net als zijn overgrootvader Babur - zijn eigen memoires. Zijn grootste zwakte was echter zijn verslaving aan alcohol en opium, waardoor hij met langdurige periodes van indolentie en ziekte te kampen had. Naar eigen zeggen trilden zijn handen soms zozeer, dat hij zijn eigen drinkbeker niet meer kon vasthouden. Met instemming van Jahangir trok Nur Jahan de regeringszaken naar zich toe. Ze ondertekende mede de decreten van de regering en haar naam verscheen op nieuw geslagen munten. Nur Jahan was net haar echtgenoot kunstzinnig en creatief. Ze ontwierp tapijten en weefsels in kant en brokaat, schreef gedichten en introduceerde nieuwe gerechten en parfums aan het hof. Ze bevorderde de Mogol-architectuur met het bouwen van karavanserais en tuinen. Haar grootste prestatie was echter de tombe van Itimad ud-Daulah die ze in de jaren 1620 liet bouwen voor haar in 1622 overleden vader Mirza Ghiyath Beg. De wit marmeren, rijk gedecoreerde graftombe bevindt zich binnen een ommuurde tuin aan de oever van de Yamuna in Agra. Eenzelfde ontwerp ligt ten grondslag aan de later gebouwde Taj Mahal. Aanvankelijk werkte Nur Jahan goed samen met prins Khurram, de man van haar nichtje en de beoogde troonopvolger van Jahangir. Khurram was belast met de oorlog in de Deccan. In 1619 arrangeerde Nur Jahan echter een huwelijk tussen haar dochter bij haar eerste echtgenoot en Shahriyar, een andere zoon van Jahangir. Samen hadden Jahangir en Nur Jahan geen kinderen. Khurram zag in dit huwelijk een bedreiging voor zijn eigen aspiraties voor de troon. In 1622 kwam Khurram in opstand toen Shahriyar het commando kreeg over een expeditie naar Kandahar. Uiteindelijk zegevierden de legers van Jahangir en Nur Jahan. Khurram moest de door Nur Jahan gedicteerde voorwaarden accepteren: hij werd verbannen naar de Deccan en twee van zijn zoons, Aurangzeb en Dara Shikoh, in gijzeling aan het hof achterlaten. Op 28 oktober 1627 stierf Jahangir. Op dat moment schaarde Nur Jahan´s broer Asaf Khan zich achter zijn schoonzoon Khurram. Hij sloot Nur Jahan op, bevrijdde de zoons van Khurram en versloeg het leger van Shahriyar. Khurram gaf Asaf Khan opdracht om Shahriyar en alle andere overgebleven troonpretendenten te vermoorden. Op 24 januari 1628 arriveerde Khurram zelf in Agra en nam onder de naam Shah Jahan plaats op de troon. Nur Jahan werd verbannen naar Lahore, waar ze de supervisie voerde over de bouw van Jahangirs mausoleum. Ze kreeg een jaarlijkse toelage van 200.000 roepie en overleed in 1645 op 68-jarige leeftijd. Ze ligt begraven in de door haar zelf ontworpen tombe in Lahore. (nl)
- Mihr-ur-Nissa Bint Mirza Ghiyas Beg, (in urdu: مهر النسا, in persiano: مهر النسا, in hindi: मेहर उल नीसा), ossia “ Sole tra le Donne”) (Kandahar, 31 maggio 1577 – Lahore, 18 dicembre 1645), è stata Nur Jahan (in urdu: نور جهان, in persiano: نور جهان, in hindi: नर्स जहान)), la donna più potente della storia dell’India del XVII secolo, regnando indiscussa sul vasto impero Mughal per oltre 15 anni, paragonabile alla sua coeva la regina Elisabetta I d'Inghilterra (1533-1603). (it)
- Нур-Джахан (31 мая 1577 — 17 декабря 1645) — императрица Империи Великих Моголов, супруга четвёртого могольского падишаха Джахангира, политический деятель, поэтесса. (ru)
- Nur Jahan, född 31 maj 1577, död 18 december 1645, var en indisk "kejsarinna", den tjugonde makan till mogulkejsaren Jahangir mellan 1611 och 1627, och berömd för det inflytande hon utövade över politiken i mogulriket. Äktenskapet ska inte ha varit ett vanligt arrangerat äktenskap, utan Jahangir ska ha varit förälskad i henne, och Nur Jahan fick genast efter bröllopet ett stort inflytande över honom, och han beskrivits som den verkliga makten bakom tronen. Hon blev hans politiska rådgivare, och han ska aldrig ha fattat ett politiskt beslut utan att först ha frågat om hennes uppfattning. Han gav henne rätten att använda det kejserliga sigillet, som användes för att utfärda lagar. Hon närvarade när han höll rådssammanträden, och tillät henne till och med att hålla dem ensam som hans representant. Hon blev den enda hustrun till en mogulkejsare som fick mynt präglade i sitt namn. Hennes position var unik bland mogulrikets kejsargemåler. Ingen annan hustru till en mogulkejsare utövade ett så stort och öppet inflytande över politiken: Mumtaz Mahal var visserligen på samma sätt lika inflytelserik på sin make, men hon intresserade sig aldrig för politik och använde till skillnad från Nur Jahan inte sitt inflytande för politiska ändamål. (sv)
- 努尔·贾汉（古吉拉特語：નુર જહાં；乌尔都语：ملکہ نورجہاں；印地語：नूर जहाँ；英語：Nur Jahan，1577年5月31日－1645年12月18日）是莫卧儿帝国皇帝贾汉吉尔的皇后。本名“茉荷茹妮莎”，父亲是一名从波斯来的商人，据说皇帝对她一见钟情，纳入后宫之后非常宠爱她，为她在克什米尔建了两座花园，一个叫“夏利玛”，一个取名为“欢乐”供她享乐；她也因为皇帝的宠爱，不断的插手帝国的政治事务，她的头像甚至被印到了钱币上。1627年皇帝去世，她看中的继承人在宫廷斗争中失败，而她反对的沙贾汉却继承了皇帝宝座，此后她和女儿被软禁在一处宫殿里度过余生。 (zh)
- Нур Джахан (*31 травня 1577 —17 грудня 1645) — імператриця часів династії Великих Моголів, політична діячка, поетеса. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- نور جهان أو مِهرُ النساء (ميهرو نيسا) (ت. 1055 هـ) هي شاعرة وأميرة في دولة مغول الهند وزوجة الإمبراطور جهانكير (اسمه نور الدين سليم). وهي عمة الأميرة ممتاز محل زوجة ابن زوجها والإمبراطور شاه جهان الذي بنى تاج محل لأجلها. وكانت تُجيد الهندية والعربية والفارسية. (ar)
- Mehr-un-Nisa („Sonne unter den Frauen“; geboren 1577 in Kandahar; gestorben 18. Dezember 1645 in Lahore) wurde bekannt als 20. (und letzte) Gemahlin des 4. Großmoguls Jahangir, auf den sie großen Einfluss ausübte. Er verlieh ihr den Ehrentitel Nur Jahan („Licht der Welt“). Unter der Anleitung ihrer – aus Persien stammenden – Eltern entwickelte sie ebenso einen ausgeprägten Sinn für die Künste, ließ Bauwerke errichten, Gärten anlegen und entwarf Stoffmuster, Teppiche und Parfums; daneben griff sie auch in Religionsfragen ein und regelte die Hoffinanzen. (de)
- Nûr Jahân, Lumière du monde - de son vrai nom Mihr un-Nisâ, Soleil parmi les femmes - (Kandahar, 1577 - 1645) est la fille de Mîrzâ Ghiyâs Beg, l'Itimâd ud-Daulâ dont on peut visiter le mausolée à Agra et d'Asmat, originaires de Téhéran. Elle est régente de l'empire entre 1622 et 1628. (fr)
- ヌール・ジャハーン（ペルシア語 نور جهان, ウルドゥー語：نور جهاں, パシュトー語：نور جہاں, Nur Jahan, 1577年5月31日 - 1645年12月17日）は、北インド、ムガル帝国の第4代皇帝ジャハーンギールの妃。父はミールザー・ギヤース・ベグ、アーサフ・ハーンは弟にあたる。 ヌール・ジャハーンは才色兼備の女性で、皇帝ジャハーンギールの寵姫となり、健康の優れない彼に代わって事実上の皇帝として政務に携わった。のち、ジャハーンギールが死ぬと権力を失い、シャー・ジャハーンの治世では年金受給者として余生を送った。 (ja)
- Mihr-ur-Nissa Bint Mirza Ghiyas Beg, (in urdu: مهر النسا, in persiano: مهر النسا, in hindi: मेहर उल नीसा), ossia “ Sole tra le Donne”) (Kandahar, 31 maggio 1577 – Lahore, 18 dicembre 1645), è stata Nur Jahan (in urdu: نور جهان, in persiano: نور جهان, in hindi: नर्स जहान)), la donna più potente della storia dell’India del XVII secolo, regnando indiscussa sul vasto impero Mughal per oltre 15 anni, paragonabile alla sua coeva la regina Elisabetta I d'Inghilterra (1533-1603). (it)
- Нур-Джахан (31 мая 1577 — 17 декабря 1645) — императрица Империи Великих Моголов, супруга четвёртого могольского падишаха Джахангира, политический деятель, поэтесса. (ru)
- 努尔·贾汉（古吉拉特語：નુર જહાં；乌尔都语：ملکہ نورجہاں；印地語：नूर जहाँ；英語：Nur Jahan，1577年5月31日－1645年12月18日）是莫卧儿帝国皇帝贾汉吉尔的皇后。本名“茉荷茹妮莎”，父亲是一名从波斯来的商人，据说皇帝对她一见钟情，纳入后宫之后非常宠爱她，为她在克什米尔建了两座花园，一个叫“夏利玛”，一个取名为“欢乐”供她享乐；她也因为皇帝的宠爱，不断的插手帝国的政治事务，她的头像甚至被印到了钱币上。1627年皇帝去世，她看中的继承人在宫廷斗争中失败，而她反对的沙贾汉却继承了皇帝宝座，此后她和女儿被软禁在一处宫殿里度过余生。 (zh)
- Нур Джахан (*31 травня 1577 —17 грудня 1645) — імператриця часів династії Великих Моголів, політична діячка, поетеса. (uk)
- Mihr al-Nisa coneguda com a Nur Jahan (persa/urdú: نور جہاں ) (Kandahar, 1577 - Lahore, 1645) fou esposa de l'emperador mogol Jahangir. Era filla de Ghiyath Beg Itimad al-Dawla, un emigrant persa a l'Índia. (ca)
- Nur Jehar o Nur Yahan (Kandahar, 31 de mayo de 1577 – 17 de diciembre de 1645) fue la esposa persa de Nuruddin Salim Jahangir emperador del Imperio mogol. Su verdadero nombre fue . Tuvo gran relevancia en el gobierno de su patria adoptiva, ya que su marido estaba alcoholizado y, además, era adicto al opio. Su poder terminó con la muerte de éste, pero recibió el título honorario de o «Luz del Mundo».
* Datos: Q541530
* Multimedia: Nur Jahan / Q541530 (es)
- Nur Jahan, born Mehr-un-Nissa persian: نورجهان (lit. 'Sun Among Women'; c. 1577 – 18 December 1645) was the wife and chief consort of the Mughal emperor Jahangir from 1620 until his death in 1627. Nur Jahan was born Mehr-un-Nissa, as the daughter of a Mirza Ghiyas Beg, who served under Jahangir's father, Emperor Akbar. Nur Jahan was the most powerful empress in the Mughal Empire. More decisive and proactive than her husband, she is considered by historians to have been the real power behind the throne for more than a decade. Nur Jahan was granted certain honours and privileges which were never enjoyed by any Mughal empress before or after like having coinage struck in her name. (en)
- Nur Jahan (bahasa Persia: نور جهان; bahasa Urdu: نور جهاں; bahasa Pasto: نور جہاں) (ejaan alternatif Noor Jahan, Nur Jehan, dll.) (31 Mei 1577 – 17 Desember 1645) terlahir sebagai Mehrun Nissa atau Mihrun Nissa, adalah Permaisuri Kekaisaran Mughal dan sebagai permaisuri kepala Sultan Jahangir. Seorang wanita yang kuat, karismatik dan terdidik, ia dianggap sebagai salah satu wanita yang paling kuat dan berpengaruh dari abad ke-17 di Kekaisaran Mughal. Dia adalah istri kedua puluh dan merupakan favorit dari Kaisar Jahangir yang memerintah Kekaisaran Mughal di puncak kekuasaan dan supremasinya. Kisah tergila-gila pasangan ini satu sama lain dan hubungan yang berkembang antara mereka telah menjadi inspirasi bagi banyak (sering apokrif) legenda. (in)
- Nur Jahan (oorspronkelijke naam: Mihr-al-Nisa; Kandahar, 1577 - Lahore, 17 december 1645) was de vrouw van Jahangir, keizer van het Mogolrijk in India. Met haar schoonheid, intelligentie en sterke persoonlijkheid domineerde Nur Jahan haar aan alcohol en opium verslaafde echtgenoot. Ze fungeerde als medeheerser en oefende voor een vrouw ongekende invloed uit aan het Mogolhof. (nl)
- Nur Jahan, född 31 maj 1577, död 18 december 1645, var en indisk "kejsarinna", den tjugonde makan till mogulkejsaren Jahangir mellan 1611 och 1627, och berömd för det inflytande hon utövade över politiken i mogulriket. (sv)
|
