An Entity of Type: Person100007846, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Nicolas Isouard (also known as Nicolò, Nicolò Isoiar or Nicolò de Malte; 18 May 1773 – 23 March 1818) was a Maltese-born French composer.

Property Value
dbo:abstract
  • Nicolas Isouard o Nicolò Isouard fou un compositor maltès. Fill d'un banquer, estudià música contra la voluntat del seu pare, que volia dedicar-lo a la seva mateixa professió. Ensems que era empleat de Banca, prenia lliçons d'G. Amendola, , Guglielmi, i el 1795, després d'haver estrenat l'òpera L'avviso ai maritati, abandonà definitivament els negocis. Després estrenà fou nomenat organista de l'església de Sant Joan de Jerusalem, de La Valetta, i més tard mestre de capella de l'Orde de Malta. Suprimida aquesta Orde, el 1799 passà a París, on trobà un protector en Kreutzer, i el mateix Kreutzer li estrenà en l'Òpera Còmica , que fou seguida d'altres moltes, entre elles , , Cendrillon, etc..totes elles dedicades i estrenades per la soprano llavors de moda Cécile Duret. Entre els seus alumnes en la capital francesa si comptava . (ca)
  • Nicolas Isouard [nikola isuár], známý též jako Nicolò Isoiar či Nicolò de Malte (16. května 1773 Valletta – 23. března 1818 Paříž) byl maltsko-francouzský hudební skladatel. V mládí studoval v Rabatu, poté v Neapoli s Nicolou Salou a Pietrem Alessandrem Guglielmim. Od roku 1795 byl varhaníkem v kostele sv. Jana Jeruzalémského řádu San Giovanni di Malta ve Vallettě. Poté se přestěhoval do Paříže, kde úzce spolupracoval se skladatelem . Spolu napsali opery Le petit page ou La prison d'état (1800) a Flaminius à Corinthe (1801). Sám pak složil opéry comique Michel-Ange (1802) a L'intrigue aux fenêtres (1805), jimiž se proslavil a které mu otevřely dveře do Théâtre national de l'Opéra-Comique, pro něž napsal asi třicet děl. Dohromady má na svém kontě 45 oper, několik mší a vokálních skladeb. (cs)
  • Nicolas Isouard (Nicolò Isouard, bekannt unter seinem Pseudonym Nicolò oder Nicolò de Malte, * 6. Dezember 1775 in Mosta, Malta; † 23. März 1818 in Paris) war ein maltesischer Komponist französischer Herkunft. (de)
  • Nicolas Isouard, llamado Nicolò (Malta, 18 de mayo de 1773 - París, 23 de marzo de 1818), fue un compositor maltés, establecido en Francia. Alumno en Palermo de Giuseppe Amendola y después, en Nápoles, de Nicola Sala y Pietro Alessandro Guglielmi, compuso numerosas obras religiosas en su puesto de maestro de capilla y organista de la iglesia de san Juan de Jerusalén, en La Valette, así como dos óperas en italiano: Artaserse y Il Barbiere di Siviglia («El barbero de Sevilla») según Beaumarchais (1796). Se trasladó a París en 1799, donde entabló amistad con el compositor Rodolphe Kreutzer. Ambos colaboraron en varias óperas, entre ellas Le Petit Page ou la Prison d'État (1800) y Flaminius à Corinthe (1801). La ópera italiana dominaba la escena lírica francesa, y por ello Isouard adoptó el pseudónimo de «Nicolo» y obtuvo rápidamente éxito en el campo de la opéra-comique, con obras como Michel-Ange (1802) y L'Intrigue aux fenêtres (1805). Se convirtió, frente a François-Adrien Boïeldieu, en uno de los proveedores habituales del Théâtre de l'Opéra-Comique para el que compuso una treintena de obras. Entre ellas se pueden citar Les Rendez-vous bourgeois (1807), Cendrillon (1810), según Charles Perrault, Joconde (1814) y Aladin ou La lampe merveilleuse (1822, obra póstuma).​ Relegado por Boieldieu en la elección para reemplazar a Étienne Nicolas Méhul para un puesto en el , desapareció precozmente dejando dos hijas, Sophie-Nicole (1809-?), compositora de romances, y Annette-Julie (1814-76), pianista y también compositora. También tuvo un hermano, Joseph Isouard (1794-1863), que tuvo una buena carrera de cantante y director de ópera antes de ser nombrado inspector de Monumentos históricos en Ruan. (es)
  • Nicolas Isouard (also known as Nicolò, Nicolò Isoiar or Nicolò de Malte; 18 May 1773 – 23 March 1818) was a Maltese-born French composer. (en)
  • Nicolas Isouard dit Nicolò est un compositeur français, né à Żebbuġ (Malte) le 18 mai 1773 et mort à Paris le 23 mars 1818. (fr)
  • ニコラ・イズアール(仏語:Nicolas Isouard,馬語:Nicolò Isouard *1775年12月6日 マルタ島中部モスタ - †1818年3月23日 パリ)はマルタ出身の作曲家で、フランスに進出した。 ヴァレッタでフランチェスコ・アゾパルディに、パレルモでに、さらにナポリでとに師事。1795年より聖ヨハネ騎士団系のサン・ジョヴァンニ・デ・ジェルザレメ教会にオルガニストとして就任。その後パリに移住し、フリーランスの作曲家として生計を立てた。下記の通り、舞台音楽、とりわけ歌劇が多いが、ほかにミサ曲やモテット、カンタータ、歌曲も作曲した。死後にロッシーニの名声に隠れたことにより、現在でも評価が定まっているとは言いがたいが、ケルビーニやメユールらと並んで、19世紀初頭のフランス・オペラの重鎮のひとりである。 (ja)
  • Nicolas Isouard, detto Niccolò di Malta (Żebbuġ, 6 dicembre 1775 – Parigi, 23 marzo 1818), è stato un compositore francese. (it)
  • Nicolas Isouard (Isoiar), także Nicolò, Nicolò de Malte (ur. 6 grudnia 1775 w Moście, zm. 23 marca 1818 w Paryżu) – francuski kompozytor. (pl)
  • Nicolas Isouard (Żebbuġ, 16 de maio de 1773 – Paris, 23 de março de 1818) foi um compositor francês. Estudou em Palermo com e em Nápoles com e . Compôs inúmeras obras religiosas na qualidade de mestre de capela e organista da Igreja de São João de Jerusalém, em La Valetta, bem como duas óperas em italiano: Artaserse e Il Barbiere di Siviglia ("O barbeiro de sevilha") de acordo com Beaumarchais (1796). Mudou-se para Paris em 1799, onde se tornou amigo do compositor . Ambos colaboraram em várias óperas, entre elas Le Petit Page ou la Prison d'État (1800) e Flaminius à Corinthe (1801). A ópera italiana dominou a cena lírica francesa e, por esta razão, Isouard adotou o pseudónimo "Nicolo" e rapidamente obteve sucesso no campo da opéra-comique, com obras como Michel-Ange (1802) e L'Intrigue aux fenêtres (1805). Isouard tornou-se, com François-Adrien Boïeldieu, um dos fornecedores do Théâtre de l'Opéra-Comique, para o qual compôs cerca de trinta obras. Entre elas podem ser citadas Les Rendez-vous bourgeois (1807), Cendrillon (1810), de acordo com Charles Perrault, Joconde (1814) e Aladin ou la lampe merveilleuse (1822, obra póstuma) Relegado por Boieldieu na escolha para substituir Étienne Nicolas Méhul por um cargo no Instituto da França, desapareceu de forma precoce deixando duas filhas, Sophie-Nicole (1809-?), compositora de romances e Annette-Julie (1814-76), pianista e também compositora. Teve um irmão, (1794-1863), que teve uma boa carreira como cantor e diretor de ópera antes de ser nomeado inspetor de Monumentos Históricos em Rouen. (pt)
  • Nicolas (eller Nicolò) Isouard (även kallad Nicolò de Malte), född den 6 december 1775 på Malta, död den 23 mars 1818 i Paris, var en fransk tonsättare. (sv)
  • Никола Изуар (фр. Nicolas Isouard; 6 декабря 1775, Моста — 23 марта 1818, Париж) — французский оперный композитор мальтийского происхождения. (ru)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 15366105 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 7198 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1063810462 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Nicolas Isouard [nikola isuár], známý též jako Nicolò Isoiar či Nicolò de Malte (16. května 1773 Valletta – 23. března 1818 Paříž) byl maltsko-francouzský hudební skladatel. V mládí studoval v Rabatu, poté v Neapoli s Nicolou Salou a Pietrem Alessandrem Guglielmim. Od roku 1795 byl varhaníkem v kostele sv. Jana Jeruzalémského řádu San Giovanni di Malta ve Vallettě. Poté se přestěhoval do Paříže, kde úzce spolupracoval se skladatelem . Spolu napsali opery Le petit page ou La prison d'état (1800) a Flaminius à Corinthe (1801). Sám pak složil opéry comique Michel-Ange (1802) a L'intrigue aux fenêtres (1805), jimiž se proslavil a které mu otevřely dveře do Théâtre national de l'Opéra-Comique, pro něž napsal asi třicet děl. Dohromady má na svém kontě 45 oper, několik mší a vokálních skladeb. (cs)
  • Nicolas Isouard (Nicolò Isouard, bekannt unter seinem Pseudonym Nicolò oder Nicolò de Malte, * 6. Dezember 1775 in Mosta, Malta; † 23. März 1818 in Paris) war ein maltesischer Komponist französischer Herkunft. (de)
  • Nicolas Isouard (also known as Nicolò, Nicolò Isoiar or Nicolò de Malte; 18 May 1773 – 23 March 1818) was a Maltese-born French composer. (en)
  • Nicolas Isouard dit Nicolò est un compositeur français, né à Żebbuġ (Malte) le 18 mai 1773 et mort à Paris le 23 mars 1818. (fr)
  • ニコラ・イズアール(仏語:Nicolas Isouard,馬語:Nicolò Isouard *1775年12月6日 マルタ島中部モスタ - †1818年3月23日 パリ)はマルタ出身の作曲家で、フランスに進出した。 ヴァレッタでフランチェスコ・アゾパルディに、パレルモでに、さらにナポリでとに師事。1795年より聖ヨハネ騎士団系のサン・ジョヴァンニ・デ・ジェルザレメ教会にオルガニストとして就任。その後パリに移住し、フリーランスの作曲家として生計を立てた。下記の通り、舞台音楽、とりわけ歌劇が多いが、ほかにミサ曲やモテット、カンタータ、歌曲も作曲した。死後にロッシーニの名声に隠れたことにより、現在でも評価が定まっているとは言いがたいが、ケルビーニやメユールらと並んで、19世紀初頭のフランス・オペラの重鎮のひとりである。 (ja)
  • Nicolas Isouard, detto Niccolò di Malta (Żebbuġ, 6 dicembre 1775 – Parigi, 23 marzo 1818), è stato un compositore francese. (it)
  • Nicolas Isouard (Isoiar), także Nicolò, Nicolò de Malte (ur. 6 grudnia 1775 w Moście, zm. 23 marca 1818 w Paryżu) – francuski kompozytor. (pl)
  • Nicolas (eller Nicolò) Isouard (även kallad Nicolò de Malte), född den 6 december 1775 på Malta, död den 23 mars 1818 i Paris, var en fransk tonsättare. (sv)
  • Никола Изуар (фр. Nicolas Isouard; 6 декабря 1775, Моста — 23 марта 1818, Париж) — французский оперный композитор мальтийского происхождения. (ru)
  • Nicolas Isouard o Nicolò Isouard fou un compositor maltès. Fill d'un banquer, estudià música contra la voluntat del seu pare, que volia dedicar-lo a la seva mateixa professió. Ensems que era empleat de Banca, prenia lliçons d'G. Amendola, , Guglielmi, i el 1795, després d'haver estrenat l'òpera L'avviso ai maritati, abandonà definitivament els negocis. Després estrenà fou nomenat organista de l'església de Sant Joan de Jerusalem, de La Valetta, i més tard mestre de capella de l'Orde de Malta. Suprimida aquesta Orde, el 1799 passà a París, on trobà un protector en Kreutzer, i el mateix Kreutzer li estrenà en l'Òpera Còmica , que fou seguida d'altres moltes, entre elles , , Cendrillon, etc..totes elles dedicades i estrenad (ca)
  • Nicolas Isouard, llamado Nicolò (Malta, 18 de mayo de 1773 - París, 23 de marzo de 1818), fue un compositor maltés, establecido en Francia. Alumno en Palermo de Giuseppe Amendola y después, en Nápoles, de Nicola Sala y Pietro Alessandro Guglielmi, compuso numerosas obras religiosas en su puesto de maestro de capilla y organista de la iglesia de san Juan de Jerusalén, en La Valette, así como dos óperas en italiano: Artaserse y Il Barbiere di Siviglia («El barbero de Sevilla») según Beaumarchais (1796). (es)
  • Nicolas Isouard (Żebbuġ, 16 de maio de 1773 – Paris, 23 de março de 1818) foi um compositor francês. Estudou em Palermo com e em Nápoles com e . Compôs inúmeras obras religiosas na qualidade de mestre de capela e organista da Igreja de São João de Jerusalém, em La Valetta, bem como duas óperas em italiano: Artaserse e Il Barbiere di Siviglia ("O barbeiro de sevilha") de acordo com Beaumarchais (1796). (pt)
rdfs:label
  • Nicolas Isouard (ca)
  • Nicolas Isouard (cs)
  • Nicolas Isouard (de)
  • Nicolas Isouard (es)
  • Nicolas Isouard (fr)
  • Nicolas Isouard (it)
  • ニコラ・イズアール (ja)
  • Nicolas Isouard (en)
  • Nicolas Isouard (pl)
  • Nicolas Isouard (pt)
  • Изуар, Николя (ru)
  • Nicolas Isouard (sv)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License