| dbo:abstract
|
- Nakadžima Ki-44 Šóki, ve spojeneckém kódu znám jako Tojo, (podle japonského ministerského předsedy Hideki Tódža) byl japonský jednomotorový jednomístný dolnoplošný stíhací letoun vyvinutý firmou Nakadžima a užívaný japonským armádním letectvem ve druhé světové válce. (cs)
- Die Nakajima Ki-44 Shoki (Dämon, alliierter Codename Tojo) war ein japanisches Jagdflugzeug des Zweiten Weltkriegs und als Nachfolger für die Nakajima Ki-43 Hayabusa, den Standardjäger der japanischen Heeresluftwaffe, geplant. Wie die Ki-43 war die Ki-44 ein freitragender Ganzmetall-Tiefdecker mit Einziehfahrwerk und luftgekühltem Sternmotor. Der erste Prototyp flog im August 1940, bis zum Produktionsende Ende 1944 wurden insgesamt 1223 Maschinen gebaut. (de)
- El Nakajima Ki-44 Shōki (鍾馗 ?) fue un caza monoplaza y monomotor utilizado por el Servicio Aéreo del Ejército Imperial Japonés durante la Segunda Guerra Mundial. Su designación oficial en el Ejército Japonés era Monoplaza de Caza del Ejército Tipo 2 Modelo 1A Shoki (二式単座戦闘機), y su nombre en clave para los Aliados era “Tojo”. Realizó su primer vuelo en agosto de 1940 y entró en servicio en 1942. (es)
- The Nakajima Ki-44 Shoki (鍾馗, "Devil Queller") was a single-seat fighter-interceptor which was developed by the Nakajima Aircraft Company and operated by the Imperial Japanese Army from 1942 to 1945 during World War II. Its official designation was Army Type 2 Single-Seat Fighter (二式単座戦闘機) and its Allied reporting name was Tojo. The design and development of the Ki-44 differed greatly from that of other Japanese fighters of the time, incorporating speed and rate-of-climb in preference to maneuverability. This was a result of a need for a heavy fighter aircraft that followed a more offensive doctrine and the Ki-44 is often classified as an Air Defence Fighter. Its development ran almost in parallel to its predecessor, the lighter and nimbler Nakajima Ki-43, and yet the two aircraft differed. The Ki-44 had a higher landing speed but was less maneuverable. These were concerns for pilots who would compare it to the Ki-43 or Ki-27 which were far more agile and responsive. As a result, the Ki-44 was first restricted to pilots with at least 1000 hours of flying time due to its tricky handling characteristics. However, it was later found that younger pilots who had not been instilled with the extensive aerobatic training of earlier cadres could manage the aircraft perfectly well, so the restriction was removed. Nonetheless, the Ki-44 was the fastest climbing Japanese fighter at the time. It was the Imperial Japanese Army's only interceptor type when the USAAF's B-29 Superfortresses began bombing the Japanese mainland in June 1944. While there were performance restrictions at high altitude, it was superior to the Ki-43 in that it was capable of matching Allied aircraft in climbs and dives, giving pilots more flexibility in combat and greater pilot confidence than the Ki-43; the basic armament of four 12.7mm machine guns or two 12.7mm guns and two 20 mm cannons (or, in a few aircraft, two Ho-301 40mm cannons of limited range) was far more powerful than the older Ki-43's two 12.7mm machine guns. Production of the Ki-44 was terminated in late 1944 in favour of the more advanced Nakajima Ki-84, and when the war ended, only three sentai units were still equipped with them. No examples survive today. (en)
- Le Nakajima Ki-44 Shoki (ou Tojo, selon le système de désignation allié) était un intercepteur rapide qui fut fabriqué en petites quantités mais actif jusqu'à la fin de la guerre. Son cousin le Nakajima Ki-43 Hayabusa lui vola la célébrité et il fut remplacé par le Ki-84. C'était un appareil atypique en son temps car il avait été conçu pour être rapide et bien armé contrairement aux autres avions japonais contemporains. (fr)
- 2식 단좌 전투기(일본어: 二式単座戦闘機)는 제2차 세계 대전 당시에 일본 제국 육군이 운용한 전투기로 시제품 명칭은 Ki-44이다. 애칭은 쇼키(일본어: 鍾馗)이며 연합군의 코드 네임은 도조 히데키에서 이름을 딴 토조(Tojo)이다. 개발사는 나카지마 비행기이다. 원래는 일본 제국 육군의 요격기로 설계하였으나 전선에서는 전투기로 쓰였다. (ko)
- 二式戦闘機（にしきせんとうき）は、第二次世界大戦時の大日本帝国陸軍の戦闘機。キ番号（試作名称）はキ44。愛称は鍾馗（しょうき）。略称・呼称は二式戦、二式単戦、二戦、二単、ヨンヨンなど。連合軍のコードネームはTojo（トージョー）。開発・製造は中島飛行機。制式名称は単に「二式戦闘機」である（昭和17年1月28日陸密第283号にて「二式戦闘機」として陸軍兵器として制式制定）が、「二式複座戦闘機」との混同を避けるため便宜上「二式単座戦闘機」と呼ばれることがある。 (ja)
- Il Nakajima Ki 44 (中島 キ-44 Nakajima ki yonjūyon?) identificato anche come Aereo da caccia monoposto Tipo 2 (二式単座戦闘機 Ni-shiki tanza sentōki?) e con il nome popolare Shōki ( 鍾馗? eroe della mitologia cinese e giapponese), nome di identificazione alleato: Tojo, era un caccia intercettore monomotore ad ala bassa sviluppato dall'azienda aeronautica giapponese Nakajima Hikōki KK all'inizio degli anni quaranta. Entrò in produzione nel maggio 1942 e venne impiegato dal Dai-Nippon Teikoku Rikugun Kōkū Hombu, la componente aerea dell'esercito giapponese (JAAF).Era meno maneggevole del suo predecessore, l'agile Ki-43, e i piloti giapponesi non gradivano la scarsa visibilità a terra, la superiore velocità d'atterraggio e la notevole rigidità dei comandi.Tuttavia, il Ki-44 risultò superiore a ogni altro tipo di velivolo nipponico del tempo e riusciva a competere, per velocità massima e variometrica, con i migliori caccia alleati, dando ai piloti giapponesi la necessaria flessibilità e potenza di fuoco, che mancava al suo predecessore, il Ki-43. Il "Tojo", infatti, era equipaggiato, oltre che con due mitragliatrici pesanti, anche di una coppia di cannoncini aeronautici da 20 mm. Alcuni esemplari montarono inoltre cannoncini da 40 mm che però ne penalizzavano le prestazioni. Queste caratteristiche ne facevano un efficace distruttore di bombardieri Boeing B-29 Superfortress statunitensi, il che convinse l'Alto Comando giapponese a porre la sua produzione tra le principali priorità belliche.Il Ki-44 era temuto dai piloti alleati, anche se, verso la fine della guerra, piloti poco addestrati ne fecero un facile bersaglio. Ne vennero costruiti in tutto solo 1.225 esemplari, sia per la concorrenza del Nakajima Ki-43 "Hayabusa" che del previsto successore Nakajima Ki-84 "Hayate". (it)
- Nakajima Ki-44; nazwa popularna Shōki (jap. 鍾馗; bóstwo pochodzenia chińskiego, strzegące przed plagami i złymi mocami) – jednosilnikowy, jednomiejscowy samolot myśliwski lotnictwa japońskiego z okresu drugiej wojny światowej. Oblatany w 1940, a wprowadzony do służby w 1942 roku jako Jednomiejscowy Myśliwiec Typ 2. W nomenklaturze aliantów oznaczony nazwą Tojo od Hidekiego Tōjō, japońskiego generała, dowódcy Cesarskiej Armii Japonii, a od 18 października 1941 do 22 czerwca 1944 roku 40. premiera Japonii. W odróżnieniu od poprzednika, Ki-43 Hayabusa, nacisk w konstrukcji Tojo położono przede wszystkim na dużą prędkość samolotu i dużą prędkość wznoszenia, przeznaczając go do przechwytywania latających na dużych pułapach amerykańskich bombowców B-29 Superfortress. Był to jeden z niewielu myśliwców zdolnych przechwycić bombowce B-29 na ich pułapie operacyjnym, chociaż ze względu na słabą widoczność z kabiny, dużą prędkość lądowania i słabe uzbrojenie, Ki-44 był maszyną niezbyt lubianą przez pilotów. (pl)
- O Nakajima Ki-44 foi um caça monomotor, monoplano e monolugar japonês, usado pelo Serviço Aéreo do Exército Imperial Japonês na Segunda Guerra Mundial. O nome que os aliados lhe atribuíram foi "Tojo". (pt)
- 二式單座戰鬥機（Ki-44），簡稱二式單戰，暱稱鍾馗、盟軍代號「東條」（Tojo）是日本帝國陸軍在第二次世界大戰中使用的戰鬥機，由中島飛機設計，1940年起至1944年間共生產1,175架。參與鍾馗設計的工程師糸川英夫在自己的回憶錄中認為：一式戰鬥機－隼生得其時因此聲名大噪；但是他自己認為設計出最好的戰機，應該是繼一式戰後設計的「鍾馗」戰鬥機。 原定鍾馗作為高空攔截戰機用為了克制美國的轟炸機隊，後來發現性能不足所以在一型乙開始換裝轟炸機用的Ha-109發動機，鍾馗於試飛期間的模擬作戰曾經擊敗川崎重工的Ki-60及德國運來的Bf-109E；戰爭後期也確實成為日本本土被盟軍轟炸時的防禦主力機種。 (zh)
- Истребитель И-2 (Бесогон) Сухопутных войск Императорской Японии (яп. Рикугун нисики сэнтоки/ Сёки/ Накадзима Ки-ён-ён) (Истребитель Сухопутных войск образца Два (Бесогон)/ Ки. 44 конструкции Накадзима)) — одноместный цельнометаллический истребитель-перехватчик армейской авиации (АА) Сухопутных войск Японии. Условное обозначение ВВС союзников Тодзё ( Tojo ). Принят на вооружение авиации Сухопутных войск Императорской Японии и выпускался малой серией с 1942 г. (ru)
- Nakajima Ki-44 «Shoki» (яп. 二式戦闘機 «Секі» (Демон), Армійський одномісний винищувач Тип 2) — серійний армійський винищувач-перехоплювач Імперської армії Японії періоду Другої світової війни.Кодова назва союзників — «Тоджо» (англ. Tojo). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Nakadžima Ki-44 Šóki, ve spojeneckém kódu znám jako Tojo, (podle japonského ministerského předsedy Hideki Tódža) byl japonský jednomotorový jednomístný dolnoplošný stíhací letoun vyvinutý firmou Nakadžima a užívaný japonským armádním letectvem ve druhé světové válce. (cs)
- Die Nakajima Ki-44 Shoki (Dämon, alliierter Codename Tojo) war ein japanisches Jagdflugzeug des Zweiten Weltkriegs und als Nachfolger für die Nakajima Ki-43 Hayabusa, den Standardjäger der japanischen Heeresluftwaffe, geplant. Wie die Ki-43 war die Ki-44 ein freitragender Ganzmetall-Tiefdecker mit Einziehfahrwerk und luftgekühltem Sternmotor. Der erste Prototyp flog im August 1940, bis zum Produktionsende Ende 1944 wurden insgesamt 1223 Maschinen gebaut. (de)
- El Nakajima Ki-44 Shōki (鍾馗 ?) fue un caza monoplaza y monomotor utilizado por el Servicio Aéreo del Ejército Imperial Japonés durante la Segunda Guerra Mundial. Su designación oficial en el Ejército Japonés era Monoplaza de Caza del Ejército Tipo 2 Modelo 1A Shoki (二式単座戦闘機), y su nombre en clave para los Aliados era “Tojo”. Realizó su primer vuelo en agosto de 1940 y entró en servicio en 1942. (es)
- Le Nakajima Ki-44 Shoki (ou Tojo, selon le système de désignation allié) était un intercepteur rapide qui fut fabriqué en petites quantités mais actif jusqu'à la fin de la guerre. Son cousin le Nakajima Ki-43 Hayabusa lui vola la célébrité et il fut remplacé par le Ki-84. C'était un appareil atypique en son temps car il avait été conçu pour être rapide et bien armé contrairement aux autres avions japonais contemporains. (fr)
- 2식 단좌 전투기(일본어: 二式単座戦闘機)는 제2차 세계 대전 당시에 일본 제국 육군이 운용한 전투기로 시제품 명칭은 Ki-44이다. 애칭은 쇼키(일본어: 鍾馗)이며 연합군의 코드 네임은 도조 히데키에서 이름을 딴 토조(Tojo)이다. 개발사는 나카지마 비행기이다. 원래는 일본 제국 육군의 요격기로 설계하였으나 전선에서는 전투기로 쓰였다. (ko)
- 二式戦闘機（にしきせんとうき）は、第二次世界大戦時の大日本帝国陸軍の戦闘機。キ番号（試作名称）はキ44。愛称は鍾馗（しょうき）。略称・呼称は二式戦、二式単戦、二戦、二単、ヨンヨンなど。連合軍のコードネームはTojo（トージョー）。開発・製造は中島飛行機。制式名称は単に「二式戦闘機」である（昭和17年1月28日陸密第283号にて「二式戦闘機」として陸軍兵器として制式制定）が、「二式複座戦闘機」との混同を避けるため便宜上「二式単座戦闘機」と呼ばれることがある。 (ja)
- O Nakajima Ki-44 foi um caça monomotor, monoplano e monolugar japonês, usado pelo Serviço Aéreo do Exército Imperial Japonês na Segunda Guerra Mundial. O nome que os aliados lhe atribuíram foi "Tojo". (pt)
- 二式單座戰鬥機（Ki-44），簡稱二式單戰，暱稱鍾馗、盟軍代號「東條」（Tojo）是日本帝國陸軍在第二次世界大戰中使用的戰鬥機，由中島飛機設計，1940年起至1944年間共生產1,175架。參與鍾馗設計的工程師糸川英夫在自己的回憶錄中認為：一式戰鬥機－隼生得其時因此聲名大噪；但是他自己認為設計出最好的戰機，應該是繼一式戰後設計的「鍾馗」戰鬥機。 原定鍾馗作為高空攔截戰機用為了克制美國的轟炸機隊，後來發現性能不足所以在一型乙開始換裝轟炸機用的Ha-109發動機，鍾馗於試飛期間的模擬作戰曾經擊敗川崎重工的Ki-60及德國運來的Bf-109E；戰爭後期也確實成為日本本土被盟軍轟炸時的防禦主力機種。 (zh)
- Истребитель И-2 (Бесогон) Сухопутных войск Императорской Японии (яп. Рикугун нисики сэнтоки/ Сёки/ Накадзима Ки-ён-ён) (Истребитель Сухопутных войск образца Два (Бесогон)/ Ки. 44 конструкции Накадзима)) — одноместный цельнометаллический истребитель-перехватчик армейской авиации (АА) Сухопутных войск Японии. Условное обозначение ВВС союзников Тодзё ( Tojo ). Принят на вооружение авиации Сухопутных войск Императорской Японии и выпускался малой серией с 1942 г. (ru)
- Nakajima Ki-44 «Shoki» (яп. 二式戦闘機 «Секі» (Демон), Армійський одномісний винищувач Тип 2) — серійний армійський винищувач-перехоплювач Імперської армії Японії періоду Другої світової війни.Кодова назва союзників — «Тоджо» (англ. Tojo). (uk)
- The Nakajima Ki-44 Shoki (鍾馗, "Devil Queller") was a single-seat fighter-interceptor which was developed by the Nakajima Aircraft Company and operated by the Imperial Japanese Army from 1942 to 1945 during World War II. Its official designation was Army Type 2 Single-Seat Fighter (二式単座戦闘機) and its Allied reporting name was Tojo. Production of the Ki-44 was terminated in late 1944 in favour of the more advanced Nakajima Ki-84, and when the war ended, only three sentai units were still equipped with them. No examples survive today. (en)
- Il Nakajima Ki 44 (中島 キ-44 Nakajima ki yonjūyon?) identificato anche come Aereo da caccia monoposto Tipo 2 (二式単座戦闘機 Ni-shiki tanza sentōki?) e con il nome popolare Shōki ( 鍾馗? eroe della mitologia cinese e giapponese), nome di identificazione alleato: Tojo, era un caccia intercettore monomotore ad ala bassa sviluppato dall'azienda aeronautica giapponese Nakajima Hikōki KK all'inizio degli anni quaranta. Ne vennero costruiti in tutto solo 1.225 esemplari, sia per la concorrenza del Nakajima Ki-43 "Hayabusa" che del previsto successore Nakajima Ki-84 "Hayate". (it)
- Nakajima Ki-44; nazwa popularna Shōki (jap. 鍾馗; bóstwo pochodzenia chińskiego, strzegące przed plagami i złymi mocami) – jednosilnikowy, jednomiejscowy samolot myśliwski lotnictwa japońskiego z okresu drugiej wojny światowej. Oblatany w 1940, a wprowadzony do służby w 1942 roku jako Jednomiejscowy Myśliwiec Typ 2. W nomenklaturze aliantów oznaczony nazwą Tojo od Hidekiego Tōjō, japońskiego generała, dowódcy Cesarskiej Armii Japonii, a od 18 października 1941 do 22 czerwca 1944 roku 40. premiera Japonii. (pl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}