| dbo:abstract
|
- Marc-René de Montalembert, , (Angulema, 16 de juliol de 1800 - París, 29 de març de 1800) fou un enginyer i militar francès, especialitzat en el disseny de fortificacions. (ca)
- Marc-René Marquis de Montalembert (* 16. Juli 1714 in Angoulême; † 26. März 1800 in Paris) war ein französischer Ingenieur für Waffentechnik und Festungsbau. (de)
- Marc-René de Montalembert, marqués de Montalembert (Angulema, 16 de julio de 1714 - París, 29 de marzo de 1800), fue un militar, hombre de letras e ingeniero militar francés, especializado en las fortificaciones. (es)
- Marc-René, marquis de Montalembert, né à Angoulême le 16 juillet 1714 et mort à Paris le 28 mars 1800, est un général, homme de lettres et ingénieur français, spécialisé dans les fortifications défensives. (fr)
- Marc René, marquis de Montalembert (16 July 1714 – 29 March 1800) was a French military engineer and writer, known for his work on fortifications. (en)
- Marc Rene de Montalembert markiz, (ur. 16 lipca 1714 w Angoulême – zm. 29 marca 1800 Paryżu, generał dywizji, francuski specjalista wojskowy, teoretyk fortyfikacji,twórca systemu fortyfikacji poligonalnej, w których główna linia obrony pokrywała się z narysem wieloboku fortyfikacyjnego. Członek Paryskiej i Petersburskiej Akademii Nauk. Służbę wojskowa rozpoczął w 1732 w kawalerii. Uczestniczył w wojnach lat 30. i 40. w XVIII wieku. W 1750 zorganizował i wyposażył za swoje środki fabrykę produkującą armaty. W 1758 wydał pracę, w której podsumował doświadczenia wykonywania armat z żelaza. W czasie wojny siedmioletniej1756 – 1763 zaczął zajmować się fortyfikacją, kierował pracami przy budowie umocnień w Anklam, Stralsund (obecnie Niemcy) i na wyspie Oleron (Francja). W 1779 kierował obroną wysp Ile de Re i Aix (Francja) przed Anglikami. Po rewolucji francuskiej był konsultantem ministra wojny Lazare Carnota. W swej 11-tomowej pracy "Fortyfikacja prostopadła" (franc. "La fortification perpendiculaire"), napisanej w latach 1776 – 1793, wystąpił przeciw zestarzałemu systemowi umocnień bastionowych i wysunął ideę budowy umocnień kleszczowych, w których załomy linii obronnych były prostopadłe, tym samym zapewniały ogień krzyżowy. Zaprojektowany przez Montalemberta narys fortyfikacyjny był lepiej przystosowany do terenu, stwarzał dobre powiązanie i zabezpieczenie poszczególnych elementów twierdzy. Wymagał od wojsk broniących się w twierdzach obrony aktywnej, silnego wzmocnienia twierdz artylerią, rozszerzenia terytorium twierdz poprzez budowę przed zasadniczymi umocnieniami jednej lub dwóch linii małych fortów w celu obrony od bombardowania przez artylerię przeciwnika oraz przeniesienia walki na przedpole. Ta idea znalazła swoje wykorzystanie w projektach twierdz: Brest, Cherbourg, Ile de France, na Cejlonie i innych. Otworzyła nowa erę nie tylko w fortyfikacji, ale i w sposobach obrony twierdz i w ówczesnej strategii. Idee Montalemberta znalazły w XIX wieku swoje wykorzystanie w Rosji i Niemczech. (pl)
- Marc René de Montalembert (Angoulême, 16 luglio 1714 – Parigi, 29 marzo 1800) è stato un generale, architetto e scrittore francese. (it)
- Marc-René, marquês de Montalembert (Angolema, 16 de Julho de 1714 – Paris, 29 de Março de 1800) foi um oficial militar, homem de letras e engenheiro militar francês, especializado em fortificações. (pt)
- Марк Рене, маркиз де Монталамбер (фр. Marc-René, marquis de Montalembert; 1714—1800) — французский военный инженер, дивизионный генерал, теоретик фортификационной науки, член Парижской и Петербургской академии наук. Участвовал в 1736—41 годах в различных походах в Италию, Фландрию и Германию, в том числе, в осаде Келя и Филиппсбурга, затем в мирное время написал многочисленные статьи для Академии, членом которой стал в 1747 году. На собственные средства основал заводы в Перигоре и Ангумуа и снабжал из них французский флот чугунными пушками и снарядами. Во время Семилетней войны 2 года был французским комиссаром при русских и шведских войсках, руководил укреплением Анклама и усилением фортов Штральзунда, потом посылался на острова Э и Олерон и укрепил последний по изобретенной им системе. Почётный член СПб. АН c 22 декабря 1760 года. Несмотря на происхождение из древнего дворянского рода, был решительным сторонником революции. Главный труд его, «La fortification perpendiculaire» (P., 1776), часто подвергался нападкам, на которые он отвечал книгой «L’art défensif supérieur à l’offensif» (1796, 11 томов). (ru)
- Marc René de Montalembert, född 16 juli 1714, död 29 mars 1800, var en fransk markis och general. Han var farfars bror till Charles Forbes de Tryon de Montalembert. Montalembert började som kavalleriofficer men ägnade sig senare huvudsakligen åt befästningskonsten. Han deltog i 15 fälttåg, bland annat i sjuårskriget, under vilket han 1757–59 var fransk militäragent vid svenska armén och därvid gjorde resor i Sverige. Efter återkomsten till Frankrike uppträdde han mot det då härskande bastionssystemet och framlade förslag till nya grunder för befästningars utstakning, vilka visar att han rönt inflytande av Erik Dahlberghs torn- och kasemattbyggnader. Sina befästningsförslag framlade han i La fortification perpendiculaire (11 band, 1776–96), det främsta och mest omfattande krigsvetenskapliga arbete, som utgetts inom befästningskonstens område. Det utmärkande för hans förslag var kasematterade tenalj- och polygonalutstakningar, fristående kaponjärer för gravflankering samt detacherade fort. Man skan se honom som kaponjärsystemets och gördelfästningarnas upphovsman. Hans förslag kom inte till användning i Frankrike, men hans idéer påverkade de tyska fästningsbyggarna och upptogs i det nytyska systemet, enligt vilket Tyskland under början av 1800-talet byggde sina fästningar. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Marc-René de Montalembert, , (Angulema, 16 de juliol de 1800 - París, 29 de març de 1800) fou un enginyer i militar francès, especialitzat en el disseny de fortificacions. (ca)
- Marc-René Marquis de Montalembert (* 16. Juli 1714 in Angoulême; † 26. März 1800 in Paris) war ein französischer Ingenieur für Waffentechnik und Festungsbau. (de)
- Marc-René de Montalembert, marqués de Montalembert (Angulema, 16 de julio de 1714 - París, 29 de marzo de 1800), fue un militar, hombre de letras e ingeniero militar francés, especializado en las fortificaciones. (es)
- Marc-René, marquis de Montalembert, né à Angoulême le 16 juillet 1714 et mort à Paris le 28 mars 1800, est un général, homme de lettres et ingénieur français, spécialisé dans les fortifications défensives. (fr)
- Marc René, marquis de Montalembert (16 July 1714 – 29 March 1800) was a French military engineer and writer, known for his work on fortifications. (en)
- Marc René de Montalembert (Angoulême, 16 luglio 1714 – Parigi, 29 marzo 1800) è stato un generale, architetto e scrittore francese. (it)
- Marc-René, marquês de Montalembert (Angolema, 16 de Julho de 1714 – Paris, 29 de Março de 1800) foi um oficial militar, homem de letras e engenheiro militar francês, especializado em fortificações. (pt)
- Marc Rene de Montalembert markiz, (ur. 16 lipca 1714 w Angoulême – zm. 29 marca 1800 Paryżu, generał dywizji, francuski specjalista wojskowy, teoretyk fortyfikacji,twórca systemu fortyfikacji poligonalnej, w których główna linia obrony pokrywała się z narysem wieloboku fortyfikacyjnego. Członek Paryskiej i Petersburskiej Akademii Nauk. (pl)
- Марк Рене, маркиз де Монталамбер (фр. Marc-René, marquis de Montalembert; 1714—1800) — французский военный инженер, дивизионный генерал, теоретик фортификационной науки, член Парижской и Петербургской академии наук. Участвовал в 1736—41 годах в различных походах в Италию, Фландрию и Германию, в том числе, в осаде Келя и Филиппсбурга, затем в мирное время написал многочисленные статьи для Академии, членом которой стал в 1747 году. На собственные средства основал заводы в Перигоре и Ангумуа и снабжал из них французский флот чугунными пушками и снарядами. (ru)
- Marc René de Montalembert, född 16 juli 1714, död 29 mars 1800, var en fransk markis och general. Han var farfars bror till Charles Forbes de Tryon de Montalembert. Montalembert började som kavalleriofficer men ägnade sig senare huvudsakligen åt befästningskonsten. Han deltog i 15 fälttåg, bland annat i sjuårskriget, under vilket han 1757–59 var fransk militäragent vid svenska armén och därvid gjorde resor i Sverige. Efter återkomsten till Frankrike uppträdde han mot det då härskande bastionssystemet och framlade förslag till nya grunder för befästningars utstakning, vilka visar att han rönt inflytande av Erik Dahlberghs torn- och kasemattbyggnader. Sina befästningsförslag framlade han i La fortification perpendiculaire (11 band, 1776–96), det främsta och mest omfattande krigsvetenskapliga (sv)
|
