| dbo:abstract
|
- Joan d'Ibelin o Joan I de Beirut, anomenat «el vell Senyor de Beirut» —Jean d'Ibelin, le vieux seigneur de Beyrouth (francès)— (1178 – Acre, febrer/març de 1236), va ser un poderós noble croat del segle xiii, un dels més coneguts representants de la influent família Ibelin. Va tenir estrets vincles amb la noblesa de Xipre i Jerusalem, ja que era el germanastre de la reina Isabel de Jerusalem. Abans de complir 20 anys va ser nomenat conestable de Jerusalem, i uns anys després va esdevenir senyor de Beirut, on va reconstruir la ciutat després de la conquesta de Saladí i va edificar el gran palau de la família Ibelin. Va actuar com regent de dos dels seus joves parents, la filla d'Isabel, Maria de Montferrat des de 1205 fins a 1210, i després Enric I de Xipre des de 1228 fins que Enric va arribar a la majoria d'edat en 1232. Joan va ser conegut com un home de principis, i va ser vist com el líder natural dels barons cristians a Terra Santa. Va resistir la cerca de poder de Frederic II, emperador del Sacre Imperi a Xipre i es va oposar a les forces imperials fins que Enric va arribar a la majoria d'edat. (ca)
- Ο Ιωάννης Α΄ o παλαιός, γαλλ. Jean I le vieux (π. 1179 - 1236) από τον Οίκο του Ιμπελέν ήταν κύριος της Βηρυτού, ένας ισχυρός σταυροφόρος ευγενής του 13ου αι. και από τους πιο γνωστούς τού με επιρροή Οίκου των Ιμπελέν. (el)
- Johann von Ibelin, genannt „der alte Herr von Beirut“ (franz.: Jean d’Ibelin, le vieux seigneur de Beyrouth; * 1177; † Februar/März 1236 in Akkon), war eine der prominentesten Persönlichkeiten in der Geschichte der mittelalterlichen Kreuzfahrerstaaten des 13. Jahrhunderts. Als Herr von Beirut war er einer der führenden Barone des lateinischen Orients und bekleidete sowohl im Königreich Jerusalem als auch im Königreich Zypern zeitweilig die Position des Regenten. Vor allem wurde Johann als Anführer der Opposition gegen die Herrschaft Kaiser Friedrichs II. im sogenannten Lombardenkrieg in Outremer bekannt. Von seinem Gefolgsmann und Chronisten Philipp von Novara wurde er dabei, wenn auch sehr einseitig, als ritterlicher, ehrenvoller und gerechter Feudalherr idealisiert, welcher sich der despotischen Herrschaft des Kaisers entgegenstellte. Im Kern handelte es sich bei dieser Auseinandersetzung um einen Konflikt zweier gegensätzlicher Gesellschaftsordnungen. Einer vom Kaiser bereits in Sizilien praktizierten zentralistisch-monarchischen Allgewalt auf der einen Seite, gegenüber der traditionellen und fest etablierten Feudalordnung der Kreuzfahrerstaaten auf der anderen Seite, welcher der Gesamtheit der Vasallen, die in der so genannten Haute Cour vertreten waren, ein Mitspracherecht in der Regierung und Rechtsprechung des Landes neben dem Souverän einräumte. (de)
- Juan de Ibelín, llamado «el viejo Señor de Beirut» (en francés: Jean d'Ibelin, le vieux seigneur de Beyrouth; 1178 – Acre, febrero/marzo de 1236), fue un poderoso noble cruzado del siglo XIII, uno de los más conocidos representantes de la influyente familia Ibelín. Hijo de Balián de Ibelín y María Comnena, reina consorte de Jerusalén. Tuvo estrechos vínculos con la nobleza de Chipre y Jerusalén, ya que era el medio hermano de la reina Isabel de Jerusalén. Antes de cumplir 20 años fue nombrado condestable de Jerusalén, y unos años después se convirtió en señor de Beirut, donde reconstruyó la ciudad después de la conquista de Saladino y edificó el gran palacio de la familia Ibelín. Actuó como regente de dos de sus jóvenes parientes, la hija de Isabel María de Montferrato desde 1205 hasta 1210, y luego Enrique I de Chipre desde 1228 hasta que Enrique alcanzara la mayoría de edad en 1232. Juan fue conocido como un hombre de principios, y fue visto como el líder natural de los barones cristianos en Tierra Santa. Resistió la búsqueda de poder de Federico II, emperador del Sacro Imperio en Chipre y se opuso a las fuerzas imperiales hasta que Enrique alcanzó la mayoría de edad. (es)
- Jean d'Ibelin (né vers 1179 - mort en ou circa 1236), surnommé le vieux seigneur de Beyrouth, est un important noble croisé du XIIIe siècle qui assure à plusieurs reprises le gouvernement du royaume de Jérusalem. Il était le fils aîné de Balian d'Ibelin, seigneur d’Ibelin et de Naplouse, et de Marie Comnène, veuve du roi Amaury Ier de Jérusalem. (fr)
- John of Ibelin (c. 1179 – 1236), called the Old Lord of Beirut, was a powerful crusader noble in the 13th century, one of the best known representatives of the influential Ibelin family. The son of Balian of Ibelin and the dowager queen Maria Comnena, he had close ties with the nobility of both Cyprus and Jerusalem, since he was the half-brother of Queen Isabella I of Jerusalem. Before he was 20, he was appointed constable of Jerusalem, and a few years later became lord of Beirut. John rebuilt Beirut after Saladin's conquest, and established the grand Ibelin family palace. He served as regent of Jerusalem on behalf of his niece Maria of Montferrat from 1205 to 1210 after her mother, Queen Isabella, died. He was also regent for Isabella's grandson Henry I of Cyprus from 1228 until Henry came of age in 1232. John was known as a principled man, and was seen as the natural leader of the Christian barons in the Holy Land. He resisted the power-seeking of Frederick II, Holy Roman Emperor, in Cyprus, and opposed the imperial forces until King Henry came of age. (en)
- Johannes van Ibelin (1177 - 1236) was heer van Ibelin, Beiroet en constable-regent van Jeruzalem. Johannes van Ibelin was een zoon van Balian van Ibelin en Maria Komnenos, weduwe van koning Amalrik I van Jeruzalem. In 1194 werd hij aangesteld als constabel van Jeruzalem als rechterhand van zijn halfzuster Isabella van Jeruzalem. In 1197 krijgt hij ook het leenschap over Beiroet, nadat de stad veroverd is door Duitse kruisvaarders. Vanaf 1205 regeerde hij Jeruzalem in naam van zijn nicht Maria van Jeruzalem die nog te jong is om te regeren. In 1236 ging Johannes van Ibelin op campagne met de Hospitalers en Tempeliers tegen de moslims; bij die de veldtocht viel hij van zijn paard en zijn paard viel weer op zijn lichaam en drukte hem dood. (nl)
- Giovanni di Ibelin (1179 – Accon, 1236) è stato signore di Beirut e di Ibelin, ha svolto un ruolo di primo piano del Regno crociato di Gerusalemme e nella cosiddetta "" per il possesso di Cipro. (it)
- Jan z Ibelinu (ur. 1179, zm. 1236) – konstabl Jerozolimy w latach 1194–1205, władca Bejrutu i regent Królestwa Jerozolimskiego w latach 1205–1210. Był synem Baliana z Ibelinu, władcy Nablusu i Ibelin, oraz Marii Komneny, wdowy po Amalryku I, królu jerozolimskim. W 1194 Henryk II z Szampanii, król jerozolimski, popadł w konflikt z Amalrykiem de Lusignan, konstablem Królestwa Jerozolimskiego. Amalryk wycofał się do Jafy. Chociaż nie złożył formalnej rezygnacji, Henryk uznał urząd za opróżniony i mianował Jana z Ibelinu konstablem. W tym czasie był wasalem Ralfa z Tyberiady, który został wygnany ze swojego królestwa, został bowiem oskarżony o próbę zamordowania króla Amalryka II. Jan próbował mediacji między Ralfem a królem, ale nie zakończyły się one sukcesem. Mimo tego miał on ogromne wpływy, ponieważ jego przyrodnią siostrą była sama królowa Izabela Jerozolimska. Prawdopodobnie przed 1205 Jan zrezygnował z funkcji konstabla w zamian za panowanie nad Bejrutem (który stał się później domem rodziny Ibelin aż do końca wieku). Zajął się on odbudową miasta, totalnie zniszczonego podczas wyprawy Saladyna na Królestwo Jerozolimskie, i wybudował rodzinny pałac. W 1207 do swoich ziem przyłączył dodatkowo Arsuf, dzięki swojemu małżeństwu z Melisandą z Arsuf. W latach 1205–1210 Jan pełnił funkcję mera w Akrze – nowej stolicy Królestwa, podczas małoletności Marii z Montferrat (córki Izabeli). Jako regent pomógł on m.in. razem ze swoją matką Marią Komneną, zaaranżować małżeństwo syna Amalryka II – Hugona I, króla Cypru, z Alicją z Szampanii (córką poprzednika Amalryka jako króla – Henryka II z Szampanii). W 1210 zaaranżował również małżeństwo Marii z Janem z Brienne, którego kandydatura została zaproponowana przez samego króla Francji – Filipa II Augusta. (pl)
- Жан I Ибелин (д’Ибелин) Старый (фр. Jean I d'Ibelin, 1179 — 1236, Акко) — сеньор Бейрута из рода Ибелинов, государственный и военный деятель Кипрского и Иерусалимского королевств. (ru)
- Жан I д'Ібелін (фр. Jean d'Ibelin; бл. 1179—1236), відомий як Старий лорд Бейрута — державний та військовий діяч Кіпрського й Єрусалимського королівств, впливовий дворянин і хрестоносець XIII століття, однин із найвідоміших представників впливового роду Ібелін. Син Баліана д'Ібелін та королеви-вдови , він мав тісні зв'язки з дворянством Кіпру та Єрусалиму, оскільки був зведеним братом королеви Ізабели I Єрусалимської. Ще до 20 років він був призначений коннетаблем Єрусалиму, а через кілька років став володарем Бейрута. Жан відбудував Бейрут після завоювання Саладіна та звів величний сімейний палац Ібелінів. З 1205 по 1210 рік він служив регентом Єрусалимського королівства для своєї племінниці Марії Монферратської після смерті її матері, королеви Ізабелли. Він також був регентом онука Ізабелли Генріха I Кіпрського з 1228 року до повноліття Генріха в 1232 році. Жан був відомий як принципова людина і вважався природним лідером християнських баронів у Святій Землі. Він протистояв прагненню отримати владу в державах хрестоносців імператора Священної Римської імперії Фрідріха II і протистояв імперським військам, доки король Генріх не досяг повноліття. (uk)
|
| dbo:parent
| |
| dbo:spouse
| |
| dbo:successor
| |
| dbo:title
|
- Constable and Regent of Jerusalem (en)
|
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 11706 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:birthDate
| |
| dbp:deathDate
| |
| dbp:father
| |
| dbp:issue
| |
| dbp:mother
| |
| dbp:name
| |
| dbp:nobleFamily
| |
| dbp:spouse
| |
| dbp:succession
| |
| dbp:successor
| |
| dbp:title
|
- Constable and Regent of Jerusalem (en)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Ο Ιωάννης Α΄ o παλαιός, γαλλ. Jean I le vieux (π. 1179 - 1236) από τον Οίκο του Ιμπελέν ήταν κύριος της Βηρυτού, ένας ισχυρός σταυροφόρος ευγενής του 13ου αι. και από τους πιο γνωστούς τού με επιρροή Οίκου των Ιμπελέν. (el)
- Jean d'Ibelin (né vers 1179 - mort en ou circa 1236), surnommé le vieux seigneur de Beyrouth, est un important noble croisé du XIIIe siècle qui assure à plusieurs reprises le gouvernement du royaume de Jérusalem. Il était le fils aîné de Balian d'Ibelin, seigneur d’Ibelin et de Naplouse, et de Marie Comnène, veuve du roi Amaury Ier de Jérusalem. (fr)
- Giovanni di Ibelin (1179 – Accon, 1236) è stato signore di Beirut e di Ibelin, ha svolto un ruolo di primo piano del Regno crociato di Gerusalemme e nella cosiddetta "" per il possesso di Cipro. (it)
- Жан I Ибелин (д’Ибелин) Старый (фр. Jean I d'Ibelin, 1179 — 1236, Акко) — сеньор Бейрута из рода Ибелинов, государственный и военный деятель Кипрского и Иерусалимского королевств. (ru)
- Joan d'Ibelin o Joan I de Beirut, anomenat «el vell Senyor de Beirut» —Jean d'Ibelin, le vieux seigneur de Beyrouth (francès)— (1178 – Acre, febrer/març de 1236), va ser un poderós noble croat del segle xiii, un dels més coneguts representants de la influent família Ibelin. Va tenir estrets vincles amb la noblesa de Xipre i Jerusalem, ja que era el germanastre de la reina Isabel de Jerusalem. Abans de complir 20 anys va ser nomenat conestable de Jerusalem, i uns anys després va esdevenir senyor de Beirut, on va reconstruir la ciutat després de la conquesta de Saladí i va edificar el gran palau de la família Ibelin. Va actuar com regent de dos dels seus joves parents, la filla d'Isabel, Maria de Montferrat des de 1205 fins a 1210, i després Enric I de Xipre des de 1228 fins que Enric va arr (ca)
- Juan de Ibelín, llamado «el viejo Señor de Beirut» (en francés: Jean d'Ibelin, le vieux seigneur de Beyrouth; 1178 – Acre, febrero/marzo de 1236), fue un poderoso noble cruzado del siglo XIII, uno de los más conocidos representantes de la influyente familia Ibelín. Hijo de Balián de Ibelín y María Comnena, reina consorte de Jerusalén. Tuvo estrechos vínculos con la nobleza de Chipre y Jerusalén, ya que era el medio hermano de la reina Isabel de Jerusalén. Antes de cumplir 20 años fue nombrado condestable de Jerusalén, y unos años después se convirtió en señor de Beirut, donde reconstruyó la ciudad después de la conquista de Saladino y edificó el gran palacio de la familia Ibelín. Actuó como regente de dos de sus jóvenes parientes, la hija de Isabel María de Montferrato desde 1205 hasta 121 (es)
- Johann von Ibelin, genannt „der alte Herr von Beirut“ (franz.: Jean d’Ibelin, le vieux seigneur de Beyrouth; * 1177; † Februar/März 1236 in Akkon), war eine der prominentesten Persönlichkeiten in der Geschichte der mittelalterlichen Kreuzfahrerstaaten des 13. Jahrhunderts. Als Herr von Beirut war er einer der führenden Barone des lateinischen Orients und bekleidete sowohl im Königreich Jerusalem als auch im Königreich Zypern zeitweilig die Position des Regenten. (de)
- John of Ibelin (c. 1179 – 1236), called the Old Lord of Beirut, was a powerful crusader noble in the 13th century, one of the best known representatives of the influential Ibelin family. The son of Balian of Ibelin and the dowager queen Maria Comnena, he had close ties with the nobility of both Cyprus and Jerusalem, since he was the half-brother of Queen Isabella I of Jerusalem. Before he was 20, he was appointed constable of Jerusalem, and a few years later became lord of Beirut. John rebuilt Beirut after Saladin's conquest, and established the grand Ibelin family palace. He served as regent of Jerusalem on behalf of his niece Maria of Montferrat from 1205 to 1210 after her mother, Queen Isabella, died. He was also regent for Isabella's grandson Henry I of Cyprus from 1228 until Henry cam (en)
- Jan z Ibelinu (ur. 1179, zm. 1236) – konstabl Jerozolimy w latach 1194–1205, władca Bejrutu i regent Królestwa Jerozolimskiego w latach 1205–1210. Był synem Baliana z Ibelinu, władcy Nablusu i Ibelin, oraz Marii Komneny, wdowy po Amalryku I, królu jerozolimskim. W 1194 Henryk II z Szampanii, król jerozolimski, popadł w konflikt z Amalrykiem de Lusignan, konstablem Królestwa Jerozolimskiego. Amalryk wycofał się do Jafy. Chociaż nie złożył formalnej rezygnacji, Henryk uznał urząd za opróżniony i mianował Jana z Ibelinu konstablem. (pl)
- Johannes van Ibelin (1177 - 1236) was heer van Ibelin, Beiroet en constable-regent van Jeruzalem. Johannes van Ibelin was een zoon van Balian van Ibelin en Maria Komnenos, weduwe van koning Amalrik I van Jeruzalem. In 1194 werd hij aangesteld als constabel van Jeruzalem als rechterhand van zijn halfzuster Isabella van Jeruzalem. In 1197 krijgt hij ook het leenschap over Beiroet, nadat de stad veroverd is door Duitse kruisvaarders. Vanaf 1205 regeerde hij Jeruzalem in naam van zijn nicht Maria van Jeruzalem die nog te jong is om te regeren. (nl)
- Жан I д'Ібелін (фр. Jean d'Ibelin; бл. 1179—1236), відомий як Старий лорд Бейрута — державний та військовий діяч Кіпрського й Єрусалимського королівств, впливовий дворянин і хрестоносець XIII століття, однин із найвідоміших представників впливового роду Ібелін. Син Баліана д'Ібелін та королеви-вдови , він мав тісні зв'язки з дворянством Кіпру та Єрусалиму, оскільки був зведеним братом королеви Ізабели I Єрусалимської. Ще до 20 років він був призначений коннетаблем Єрусалиму, а через кілька років став володарем Бейрута. Жан відбудував Бейрут після завоювання Саладіна та звів величний сімейний палац Ібелінів. З 1205 по 1210 рік він служив регентом Єрусалимського королівства для своєї племінниці Марії Монферратської після смерті її матері, королеви Ізабелли. Він також був регентом онука Ізабе (uk)
|
| rdfs:label
|
- Joan I de Beirut (ca)
- Johann I. von Beirut (de)
- Ιωάννης Α΄ της Βηρυτού (el)
- Juan de Ibelín (es)
- Jean d'Ibelin (1179-1236) (fr)
- John, Old Lord of Beirut (en)
- Giovanni di Ibelin (it)
- Johannes van Ibelin (nl)
- Jan z Ibelinu (1179–1236) (pl)
- Жан I Ибелин (ru)
- Жан I д'Ібелін (uk)
|
| rdfs:seeAlso
| |
| owl:sameAs
|
- wikidata:John, Old Lord of Beirut
- http://arz.dbpedia.org/resource/يوحنا_من_ابلين
- dbpedia-ca:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-de:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-el:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-es:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-fa:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-fr:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-he:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-hu:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-it:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-nl:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-pl:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-ru:John, Old Lord of Beirut
- dbpedia-uk:John, Old Lord of Beirut
- https://global.dbpedia.org/id/hLzM
|
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
