| dbo:abstract
|
- En la mitologia grega, Ismene (Ἰσμήνη) és una filla del matrimoni incestuós d'Èdip i Jocasta i germana per tant d'Etèocles, Polinices i Antígona. Quan Èdip va abdicar el tron de Tebes aclaparat per la seva tragèdia, els seus dos fills mascles van decidir compartir el reialme, alternant-se en el poder cada any. Èdip els va maleir pel tracte denigrant que li havien donat, però els germans van ignorar les seves advertències i van confiar en la bona fe recíproca. Però quan el primer any del regnat d'Etèocles va arribar a la seva fi, aquest es va negar a traspassar el poder al seu germà. Polinices va reunir un grup de poderosos aliats i va intentar recuperar el tron per la força mitjançant el setge que es coneix com la guerra dels set Cabdills contra Tebes. En la lluita fratricida que va seguir van morir nombrosos herois tebans, com Atis, el promès d'Ismene des de la infància i que va ser mort per Tideu. Intentant posar fi a la contesa, Etèocles i Polinices es van enfrontar en lluita singular, i van acabar traspassant mútuament amb la seva espasa, cosa que va facilitar que el seu oncle Creont es proclamés nou rei de la ciutat. Una de les primeres accions del tirà va ser declarar traïdor Polinices i prohibir, sota pena de mort, que el seu cos rebés la deguda sepultura. Però Antígona va desafiar aquest decret i va sortir de la ciutat per incinerar el seu germà. Per aquest crim, i per eliminar de pas un membre de la família perillós en potència, Creont va ordenar que Antígona fos enterrada viva en la mateixa tomba de Polinices, ignorant els precs del seu fill Hemó, que era amant de la condemnada. Davant aquesta aberració, Ismene va declarar que havia ajudat la seva germana i que per tant mereixia la mateixa sort, tot i que realment n'havia estat al marge. Finalment els déus, a través de l'endeví Tirèsias, van fer saber a Creont la seva desaprovació de sengles condemnes, de manera que el tirà va canviar d'actitud i va enterrar ell mateix el cadàver de Polinices. Però ja era massa tard per a Antígona, que s'havia penjat per evitar ser enterrada viva. Hemó, destrossat per la colossal tragèdia, es va suïcidar després als peus de la seva estimada Antígona. També es va suïcidar Eurídice, l'esposa de Creont i mare d'Hemó, quan es va assabentar de la mort del seu fill. Ismene intentà refer la seva vida amb el seu amant Teoclimen, però Tideu la va matar instigat per Atena. (ca)
- Isména případně Isméné (řecky Ίσμηνη, latinsky Ismena) je v řecké mytologii dcera thébského krále Oidipa a jeho matky a manželky Iokasté. Když se naplnila věštba a prokletí jejího otce Oidipa a on zjistil, že před léty zabil krále Láia, vlastního otce a poté se oženil s jeho manželkou Iokasté, svou vlastní matkou, zoufalá královna spáchala sebevraždu a Oidipús se oslepil. Po této tragédii byl Oidipús zbaven vlády nad Thébami a vyhnán z města. Jeho starší dcera Antigona ho dovyhnanství doprovázela, Isména však tolik síly neměla. Když její otec těsně před svou smrtí proklel své dva syny Eteokla a Polyneika, sbírala své síly, aby odvrátila jejich bratrovražednou válku, ale ani to nedokázala. Nový thébský král Kreón zakázal pohřbít tělo padlého Polyneika, poslechla, na rozdíl od Antigony, která to udělala i pod hrozbou smrti. Na poslední chvíli projevila Isména odvahu sdílet se svou sestrou smrt, ale Antigona její oběť odmítla, prý se slovy: „Nezasluhuješ si smrt, zvolila jsi život“. (cs)
- Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ισμήνη είναι κυρίως γνωστή η κόρη του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, αδελφή της Αντιγόνης και των διδύμων Ετεοκλή και Πολυνείκη, ανήκει στην τραγική γενιά των Λαβδακιδών. Κατ΄ άλλους ήταν μεν κόρη του Οιδίποδα αλλά εκ της Ευρυγανείας (κόρης του Υπέρφαντα). (el)
- «إيسميني» تُلفظ /ɪsˈmiːniː/؛ (بالإغريقية: Ἰσμήνη)، (Ismēnē) هي الابنة والأخت غير الشقيقة لـ أوديب، ابنة وحفيدة جوكاستا، وأخت أنتيجون، ، . ظهرت في عدة مسرحيات لـسوفوكليس: في نهاية «أوديب ملكا»، وفي «أوديب في كولونوس» وفي «أنتيجون». تظهر أيضًا في نهاية مسرحية إسخيلوس «سبعة ضد طيبة». (ar)
- Ismena (greke Ἰσμήνη - Ismeni) laŭ la helena mitologio estis filino el la senscie incesta geedzeco inter Edipo kaj Jokasta. Ŝi havis du fratojn, Eteoklo kaj Poliniko, kaj unu fratinon, Antigona. Samkiel ŝia patro Edipo kaj pluraj aliaj familianoj, ankaŭ ĉiuj gefratoj de Ismena laŭ la mitologio iĝis viktimoj de malbeno de la familio Labdakidoj. Post kiam la reĝo Edipo persekutite devis foriri el la greka urbo Tebo, ĉefurbo de la regno Beotio, estis interkonsentite ke la fratoj Eteoklo kaj Poliniko alterne dum po unu jaro estu reĝo de la regno. Post sia unua reĝa jaro, Eteoklo rifuzis transdoni la reĝecon al sia frato. Poliniko foriris al la greka urbo Argo, ĉefurbo de la greka regno Argolando sur la duoninsulo Peloponezo, kaj tie kolektis armeon por konkeri Tebon kaj perforte preni la reĝan postenon, je kiu li rajtis. Ekestis arda batalo pri la urbo: ĉe ses el la sep pordegoj de la fortika ĉirkaŭurba remparo, venkis la soldataro de Eteoklo, kaj ĉe la sepa pordego la du fratoj en persona interbatalo mortigis sin reciproke. Post kiam la du fratoj estis mortaj, Kreono transprenis la regadon de la urbo. Li ordonis, ke Poliniko kaj liaj kunbatalintoj mortintaj ne rajtis esti entombigitaj. Por certigi tion, li ordonis al soldatoj gardi la kadavrojn. Laŭ la tiama greka kredo tiumaniere la animoj de la mortintoj ne trovus ripozon kaj restus eterne malbenitaj. Antigona ne povis elteni tian sorton de la frata animo, kontraŭordone tamen provis entombigi la fraton kaj estis kaptita dum la provo. Kvankam Antigona estis la fianĉino de Hajmono, la filo de Kreono, la nova reĝo ordonis, ke ŝi estu vive entombigata, pune al la malobeo. La fratino de Antigona, Ismena, sekve deklaris ke ŝi helpis al la fratino kaj postulis la saman sorton ankaŭ por si mem. La grekaj dioj pere de la blinda profeto Tiresias esprimis sian malkontenton pri la decido de Kreono, kio konvinkis lin revizii sian decidon kaj mem entombigi Polinikon. Antigona tamen intertempe estis memmortiginta sin, por ne esti vive entombigata. Kiam Kreno alvenis ĉe la tombo de Antigona, lia filo Hajmono atakis la patron kaj sekve memmortigis sin, kaj kiam la edzino de Kreono eksciis pri la morto de sia filo, ankaŭ ŝi finis sian vivon. (eo)
- Ismene (altgriechisch Ἰσμήνη Ismḗnē) ist eine Person der griechischen Mythologie. Sie war die Tochter von Ödipus und Schwester der Antigone. Als ihre Mutter werden Iokaste oder Euryganeia genannt. Nachdem Ödipus als König von Theben zurückgetreten oder verstorben war, kamen seine beiden Söhnen Eteokles und Polyneikes an die Macht, die vereinbarten, jährlich abwechselnd zu regieren. Nach dem ersten Jahr aber verweigerte Eteokles den Rücktritt, weshalb Polyneikes Theben mit seinen Verbündeten aus der Argolis angriff (die Sieben gegen Theben). Ismene war in den thebanischen Helden Periklymenos verliebt. Eines Nachts schlich ihr Tydeus – ein Feldherr der Angreifer – auf Betreiben Athenes nach und überraschte die beiden. Periklymenos floh, Ismene aber wurde von Tydeus getötet. Eine Quelle am Ort dieses Zusammentreffens trägt seither ihren Namen. Einer weiteren Erzählung zufolge wurden Antigone und Ismene von ihrem Neffen Laodamas, dem Sohn ihres Bruders Eteokles, im Tempel der Hera verbrannt. (de)
- Ismene (antzinako grezieraz: Ἰσμήνη, Ismēnē) greziar mitologian, Edipo eta bere ama zen Jokastaren alaba izan zen. Ismene pertsonaia mitologikoa da eta hainbat tragediatan agertzen da, tartean Sofoklesen Antigona eta Edipo erregea. (eu)
- In Greek mythology, Ismene (/ɪsˈmiːniː/; Ancient Greek: Ἰσμήνη, Ismēnē) is the daughter and half-sister of Oedipus, daughter and granddaughter of Jocasta, and sister of Antigone, Eteocles, and Polynices. She appears in several plays of Sophocles: at the end of Oedipus Rex, in Oedipus at Colonus and in Antigone. She also appears at the end of Aeschylus' Seven Against Thebes. (en)
- En la mitología griega, Ismene (Ἰσμήνη) es una hija del matrimonio incestuoso de Edipo y Yocasta (o de según otras versiones), y hermana por tanto de Eteocles, Polinices y Antígona. Cuando Edipo abdicó del trono de Tebas abrumado por su tragedia, sus hijos varones decidieron compartirlo, alternándose en el poder cada año. Edipo les maldijo por el trato denigrante que le habían dado, pero los hermanos ignoraron sus advertencias y confiaron en la buena fe recíproca. Pero cuando el primer año del reinado de Eteocles llegó a su fin, este se negó a traspasar el poder a su hermano. Polinices reunió a un grupo de poderosos aliados e intentó recuperar el trono por la fuerza mediante el asedio que se conoce como Los siete contra Tebas. En la lucha fratricida que siguió murieron numerosos héroes tebanos, como Atis, que había sido el prometido de Ismene desde la infancia y fue muerto por Tideo. Intentando dar fin a la contienda, Eteocles y Polinices se enfrentaron en lucha singular, y acabaron traspasándose mutuamente con su espada, lo que facilitó que su tío Creonte se proclamase nuevo rey de la ciudad. Una de las primeras acciones del tirano fue declarar traidor a Polinices y prohibir, bajo pena de muerte, que su cuerpo recibiese la debida sepultura. Pero Antígona desafió este decreto y salió de la ciudad para incinerar a su hermano. Por este crimen, y para eliminar de paso a un miembro de la familia peligroso en potencia, Creonte ordenó que Antígona fuera enterrada viva en la misma tumba de Polinices, ignorando los ruegos de su hijo Hemón, que era amante de la condenada. Ante esta aberración, Ismene declaró que había ayudado a su hermana y que por tanto merecía la misma suerte, a pesar de que realmente había permanecido al margen. Finalmente los dioses, a través del adivino Tiresias, hicieron saber a Creonte su desaprobación de las sendas condenas, por lo que el tirano cambió de actitud y enterró él mismo el cadáver de Polinices. Pero ya era demasiado tarde para Antígona, que se había ahorcado para evitar ser enterrada viva. Hemón, destrozado por la colosal tragedia, se suicidó después a los pies de su amada Antígona. También se suicidó Eurídice, la esposa de Creonte y madre de Hemón, cuando se enteró de la muerte de su hijo. Ismene intentó rehacer su vida con su amante Teoclimeno, pero Tideo la mató instigado por Atenea. (es)
- Dans la mythologie grecque, Ismène (en grec ancien Ἰσμήνη / Ismếnê) est l'un des enfants nés de l'inceste involontaire d'Œdipe et de sa mère Jocaste. Elle a deux frères Étéocle et Polynice, et une sœur, Antigone. (fr)
- Ismene (in greco antico: Ἰσμήνη, Ismḕnē) è una figura della mitologia greca, figlia di Edipo e di Giocasta. Sofocle la introdusse nell'Antigone, nell'Edipo a Colono e, come personaggio muto, nell'Edipo re. (it)
- Ismene is een figuur uit de Griekse mythologie. Zij is de dochter van koningin Iokaste van Thebe en haar zoon Oedipus, en dus zuster van Antigone, Eteocles en Polynices. Als Antigone en haar vader Oedipus asiel aanvragen in Athene (na de dood van Iocaste en het uitkomen van de familierelatie van Iocaste en haar echtgenoot, haar zoon Oedipus), blijft Ismene in Thebe bij haar oom Creon. Dit is de broer van Iocaste en hij heerst dan (samen met Eteocles en Polynices) over Thebe. Ze speelt ook een rol in de tragedie van Sofokles, Antigone. De proloog van deze tragedie is een dialoog tussen Antigone en Ismene. Antigone wil het lijk van Polyneikes, haar broer begraven hoewel dit verboden is door Creon. Ismene weigert dit door te zeggen dat zij als vrouwen zich moeten onderwerpen aan de mannelijke heersers. Antigone is minder braaf en doet toch haar zin wat ze met haar leven zal bekopen. (nl)
- Ismena, rzadziej Ismene (stgr. Ἰσμήνη Ismḗnē, łac. Ismēnē) – w mitologii greckiej królewna tebańska. Uchodziła za córkę Edypa i Jokasty. Była siostrą Antygony, Polinika i Eteoklesa. Nie sprzeciwiła się rozkazom Kreona. Bała się pomóc Antygonie pochować brata, Polinika, po jego śmierci w bratobójczym pojedynku z Eteoklesem. Została zabita przez Tydeusa. (pl)
- Ismene (klassisk grekiska: Ἰσμήνη, Ismēnē) var en hjältinna inom grekisk mytologi, dotter och halvsyster till Oidipus, dotter och barnbarn till Iokaste och syster till Antigone, Eteokles och Polyneikes. Hon förekommer i flera av Sofokles dramer, som i slutet av Kung Oidipus, i Oidipus i Kolonos och i Antigone. Hon förekommer även i slutet av Aischylos drama De sju mot Thebe. Denna artikel om antik grekisk eller romersk religion saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Na mitologia grega, Ismênia (em grego moderno Ισμήνη) era irmã de Antígona, Polinice e Etéocles, filhos incestuosos de Édipo e da rainha Jocasta. Em uma outra versão, a mãe dos filhos de Édipo se chamava Eurygania, filha de Hyperphas. Era uma mulher frágil, ao contrário da irmã. Ficou triste com a partida de seu pai de Tebas, mas não tomou atitude nenhuma em relação a isso. Quando Creonte lavrou um decreto que proibia qualquer Tebano de enterrar o corpo de Polinice, morto na guerra contra Tebas, Antígona acabou desobedecendo a lei, e enterrando o irmão de ambas. Ismênia tentando defendê-la, tentou levar a culpa e ser morta no lugar da irmã, mas foi logo desmentida pela mesma. (pt)
- Ісме́на (дав.-гр. Ίσμήνη) — дочка Едіпа та Іокасти, сестра Антігони ; коли Антігону засудили на смерть за поховання Полініка, Ісмена взяла на себе частину вини і була страчена разом із сестрою. Образ Ісмена відтворено в трагедіях Софокла «Едіп у Колоні» та «Антігона». (uk)
- Исмена (др.-греч. Ἰσμήνη) — в греческой мифологии беотийская героиня, считавшаяся основательницей одной из беотийских общин. В разных вариантах сказаний об Эдипе Исмена является его дочерью то от Иокасты, то от Евриганеи. У Софокла («Эдип в Колоне») Исмена в Аттике присоединяется к своему отцу, странствующему с Антигоной. Согласно Иону Хиосскому, Исмена и Антигона сожжены в храме Геры Лаодамантом (сыном Этеокла). Поэт Мимнерм писал, что Исмена была в любовной связи с неким Феоклименом и была по внушению Афины убита Тидеем во время свидания с ним, у источника, который также стал называться Исмена. Героиня трагедии Эсхила «Семеро против Фив», трагедий Софокла «Эдип в Колоне» и «Антигона». Благодаря последнему получила значимое внимание в фиванском мифологическом цикле. В честь Исмены назван астероид (190) Исмена, открытый в 1878 году. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ισμήνη είναι κυρίως γνωστή η κόρη του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, αδελφή της Αντιγόνης και των διδύμων Ετεοκλή και Πολυνείκη, ανήκει στην τραγική γενιά των Λαβδακιδών. Κατ΄ άλλους ήταν μεν κόρη του Οιδίποδα αλλά εκ της Ευρυγανείας (κόρης του Υπέρφαντα). (el)
- «إيسميني» تُلفظ /ɪsˈmiːniː/؛ (بالإغريقية: Ἰσμήνη)، (Ismēnē) هي الابنة والأخت غير الشقيقة لـ أوديب، ابنة وحفيدة جوكاستا، وأخت أنتيجون، ، . ظهرت في عدة مسرحيات لـسوفوكليس: في نهاية «أوديب ملكا»، وفي «أوديب في كولونوس» وفي «أنتيجون». تظهر أيضًا في نهاية مسرحية إسخيلوس «سبعة ضد طيبة». (ar)
- Ismene (antzinako grezieraz: Ἰσμήνη, Ismēnē) greziar mitologian, Edipo eta bere ama zen Jokastaren alaba izan zen. Ismene pertsonaia mitologikoa da eta hainbat tragediatan agertzen da, tartean Sofoklesen Antigona eta Edipo erregea. (eu)
- In Greek mythology, Ismene (/ɪsˈmiːniː/; Ancient Greek: Ἰσμήνη, Ismēnē) is the daughter and half-sister of Oedipus, daughter and granddaughter of Jocasta, and sister of Antigone, Eteocles, and Polynices. She appears in several plays of Sophocles: at the end of Oedipus Rex, in Oedipus at Colonus and in Antigone. She also appears at the end of Aeschylus' Seven Against Thebes. (en)
- Dans la mythologie grecque, Ismène (en grec ancien Ἰσμήνη / Ismếnê) est l'un des enfants nés de l'inceste involontaire d'Œdipe et de sa mère Jocaste. Elle a deux frères Étéocle et Polynice, et une sœur, Antigone. (fr)
- Ismene (in greco antico: Ἰσμήνη, Ismḕnē) è una figura della mitologia greca, figlia di Edipo e di Giocasta. Sofocle la introdusse nell'Antigone, nell'Edipo a Colono e, come personaggio muto, nell'Edipo re. (it)
- Ismena, rzadziej Ismene (stgr. Ἰσμήνη Ismḗnē, łac. Ismēnē) – w mitologii greckiej królewna tebańska. Uchodziła za córkę Edypa i Jokasty. Była siostrą Antygony, Polinika i Eteoklesa. Nie sprzeciwiła się rozkazom Kreona. Bała się pomóc Antygonie pochować brata, Polinika, po jego śmierci w bratobójczym pojedynku z Eteoklesem. Została zabita przez Tydeusa. (pl)
- Ismene (klassisk grekiska: Ἰσμήνη, Ismēnē) var en hjältinna inom grekisk mytologi, dotter och halvsyster till Oidipus, dotter och barnbarn till Iokaste och syster till Antigone, Eteokles och Polyneikes. Hon förekommer i flera av Sofokles dramer, som i slutet av Kung Oidipus, i Oidipus i Kolonos och i Antigone. Hon förekommer även i slutet av Aischylos drama De sju mot Thebe. Denna artikel om antik grekisk eller romersk religion saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Ісме́на (дав.-гр. Ίσμήνη) — дочка Едіпа та Іокасти, сестра Антігони ; коли Антігону засудили на смерть за поховання Полініка, Ісмена взяла на себе частину вини і була страчена разом із сестрою. Образ Ісмена відтворено в трагедіях Софокла «Едіп у Колоні» та «Антігона». (uk)
- En la mitologia grega, Ismene (Ἰσμήνη) és una filla del matrimoni incestuós d'Èdip i Jocasta i germana per tant d'Etèocles, Polinices i Antígona. Quan Èdip va abdicar el tron de Tebes aclaparat per la seva tragèdia, els seus dos fills mascles van decidir compartir el reialme, alternant-se en el poder cada any. Èdip els va maleir pel tracte denigrant que li havien donat, però els germans van ignorar les seves advertències i van confiar en la bona fe recíproca. Ismene intentà refer la seva vida amb el seu amant Teoclimen, però Tideu la va matar instigat per Atena. (ca)
- Isména případně Isméné (řecky Ίσμηνη, latinsky Ismena) je v řecké mytologii dcera thébského krále Oidipa a jeho matky a manželky Iokasté. Když se naplnila věštba a prokletí jejího otce Oidipa a on zjistil, že před léty zabil krále Láia, vlastního otce a poté se oženil s jeho manželkou Iokasté, svou vlastní matkou, zoufalá královna spáchala sebevraždu a Oidipús se oslepil. (cs)
- Ismena (greke Ἰσμήνη - Ismeni) laŭ la helena mitologio estis filino el la senscie incesta geedzeco inter Edipo kaj Jokasta. Ŝi havis du fratojn, Eteoklo kaj Poliniko, kaj unu fratinon, Antigona. Samkiel ŝia patro Edipo kaj pluraj aliaj familianoj, ankaŭ ĉiuj gefratoj de Ismena laŭ la mitologio iĝis viktimoj de malbeno de la familio Labdakidoj. Post kiam la reĝo Edipo persekutite devis foriri el la greka urbo Tebo, ĉefurbo de la regno Beotio, estis interkonsentite ke la fratoj Eteoklo kaj Poliniko alterne dum po unu jaro estu reĝo de la regno. Post sia unua reĝa jaro, Eteoklo rifuzis transdoni la reĝecon al sia frato. Poliniko foriris al la greka urbo Argo, ĉefurbo de la greka regno Argolando sur la duoninsulo Peloponezo, kaj tie kolektis armeon por konkeri Tebon kaj perforte preni la reĝan (eo)
- Ismene (altgriechisch Ἰσμήνη Ismḗnē) ist eine Person der griechischen Mythologie. Sie war die Tochter von Ödipus und Schwester der Antigone. Als ihre Mutter werden Iokaste oder Euryganeia genannt. Nachdem Ödipus als König von Theben zurückgetreten oder verstorben war, kamen seine beiden Söhnen Eteokles und Polyneikes an die Macht, die vereinbarten, jährlich abwechselnd zu regieren. Nach dem ersten Jahr aber verweigerte Eteokles den Rücktritt, weshalb Polyneikes Theben mit seinen Verbündeten aus der Argolis angriff (die Sieben gegen Theben). (de)
- En la mitología griega, Ismene (Ἰσμήνη) es una hija del matrimonio incestuoso de Edipo y Yocasta (o de según otras versiones), y hermana por tanto de Eteocles, Polinices y Antígona. Cuando Edipo abdicó del trono de Tebas abrumado por su tragedia, sus hijos varones decidieron compartirlo, alternándose en el poder cada año. Edipo les maldijo por el trato denigrante que le habían dado, pero los hermanos ignoraron sus advertencias y confiaron en la buena fe recíproca. Ismene intentó rehacer su vida con su amante Teoclimeno, pero Tideo la mató instigado por Atenea. (es)
- Ismene is een figuur uit de Griekse mythologie. Zij is de dochter van koningin Iokaste van Thebe en haar zoon Oedipus, en dus zuster van Antigone, Eteocles en Polynices. Als Antigone en haar vader Oedipus asiel aanvragen in Athene (na de dood van Iocaste en het uitkomen van de familierelatie van Iocaste en haar echtgenoot, haar zoon Oedipus), blijft Ismene in Thebe bij haar oom Creon. Dit is de broer van Iocaste en hij heerst dan (samen met Eteocles en Polynices) over Thebe. (nl)
- Исмена (др.-греч. Ἰσμήνη) — в греческой мифологии беотийская героиня, считавшаяся основательницей одной из беотийских общин. В разных вариантах сказаний об Эдипе Исмена является его дочерью то от Иокасты, то от Евриганеи. У Софокла («Эдип в Колоне») Исмена в Аттике присоединяется к своему отцу, странствующему с Антигоной. Согласно Иону Хиосскому, Исмена и Антигона сожжены в храме Геры Лаодамантом (сыном Этеокла). Героиня трагедии Эсхила «Семеро против Фив», трагедий Софокла «Эдип в Колоне» и «Антигона». Благодаря последнему получила значимое внимание в фиванском мифологическом цикле. (ru)
- Na mitologia grega, Ismênia (em grego moderno Ισμήνη) era irmã de Antígona, Polinice e Etéocles, filhos incestuosos de Édipo e da rainha Jocasta. Em uma outra versão, a mãe dos filhos de Édipo se chamava Eurygania, filha de Hyperphas. (pt)
|
_(14784688512).jpg?width=300)
_(14784688512).jpg){kind=link}
_(14784688512).jpg){kind=link}