| dbo:abstract
|
- El iambe és un peu de mètrica constituït per una síl·laba breu i una altra de llarga. Originàriament, el iambe era un dels peus de la mètrica grecollatina. El ritme iàmbic en la mètrica catalana i en l'anglosaxona es produeix quan duen accent les síl·labes parelles d'un vers, és a dir, es tracta d'un peu format per una síl·laba no accentuada seguit d'una altra d'accentuada. Es considera que el peu iàmbic és més semblant a la cadència natural de la parla. Es podria definir un iambe així: En la literatura grega, el iambe dona nom a la , la qual sembla tenir l'origen en les cançons populars lligades als cultes religiosos del naixement i la mort. La paraula, provinent del terme asiàtic iambo V, apareix per primera vegada en un text d'Arquíloc de Paros, amb el sentit de 'composició satírica'. Aquest tipus de poesia fa servir en la seva mètrica el iambe i el seu peu contrari, el troqueu. (ca)
- Jamb je dvouslabičná básnická stopa, sestávající z první slabiky krátké a druhé dlouhé, případně první nepřízvučné a druhé přízvučné (zápis: U—). Jamb není pro češtinu přirozený, nicméně je ho možné dosáhnout posunutím trochejského metra o jednu slabiku, čehož se dosahuje zpravidla použitím daktylu jako počáteční stopy jinak trochejského verše. Jambická poezie je přirozená pro řečtinu, především pak pro iónštinu, tj. dialekt starořečtiny. Za zakladatele tohoto druhu poezie bývá považován Archilochos. Jambického verše je užito např. v Máchově Máji: Byl pozdní večer – první máj –večerní máj – byl lásky čas.Hrdliččin zval ku lásce hlas,kde borový zaváněl háj.O lásce šeptal tichý mech;květoucí strom lhal lásky žel,svou lásku slavík růži pěl,růžinu jevil vonný vzdech. Druhy jambického verše jsou např. alexandrín, rýmovaný 12slabičný verš s po 6. slabice, střídající se s 13slabičným veršem, a blankvers, 5stopý nerýmovaný jambický verš. Jambický rytmus je typický pro angličtinu a ruštinu. The fair breeze blew, the white foam flew,The furrow followed free;We were the first that ever burstInto that silent sea.(Samuel Taylor Coleridge, The Rime of the Ancient Mariner)Я помню чудное мгновенье:Передо мной явилась ты,Как мимолетное виденье,Как гений чистой красоты.(Alexandr Sergejevič Puškin, К ***) (cs)
- Ο Ίαμβος ήταν αρχαίο ελληνικό μέτρο της απαγγελλόμενης και της αδόμενης ποίησης. Βασική μονάδα του ιαμβικού μέτρου ήταν ο δισύλλαβος ιαμβικός πους αποτελούμενος από μία βραχεία και μία μακρά συλλαβή. Στην εφαρμογή του μέτρου ακολουθούνταν ο "διπλός ιαμβικός πους", δηλαδή βραχεία μακρά, βραχεία μακρά καλούμενη ιαμβική διποδία.Από την επανάληψη της ιαμβικής διποδίας προέκυψαν το "ιαμβικό δίμετρο", ή το "ιαμβικό τρίμετρο", που ήταν και το ευρύτερα διαδεδομένο και σπανιότερα το "ιαμβικό τετράμετρο", τα οποία χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες ποιητές καλούμενοι εξ αυτού και ιαμβογράφοι. Η ιαμβική ποίηση έχει έντονα σκωπτικό χαρακτήρα. Περί του ιαμβικού μέτρου αναφορά έχει κάνει ο Αριστοτέλης στο έργο του "Περί ποιητικής". (el)
- Jambo estas verspiedo uzata en poezio. Ĝi konsistas el du silaboj, el kiuj la unua estas mallonga aŭ senakcenta, kaj la dua longa aŭ akcenta. La kvinjambo estas forta mezurilo en la angla kaj germana poezio. Ĥorjambo estas verspiedo, konsistanta el du mallongaj aŭ senakcentaj silaboj metitaj inter du longaj aŭ akcentaj silaboj. Jamboj ankaŭ uzitis por primoki aŭ eĉ fifamigi homojn, ekz. de Hiponakso. (eo)
- Der Jambus (altgriechisch ἴαμβος iambos, lateinisch iambus; Plural Jamben) ist in der quantitierenden antiken Verslehre ein aus zwei Verselementen bestehender Versfuß, bei dem einem Breve (kurz/leicht) ein Longum (lang/schwer) folgt, notiert als ◡—. Sein metrisches Gegenstück ist der Trochäus (—◡). In der akzentuierenden Metrik moderner Sprachen wie des Deutschen wurde der Jambus durch einen Zweisilbler nachgebildet, bestehend aus einer unbetonten, gefolgt von einer betonten Silbe. (de)
- Metrikan, ianboa batez ere grekerazko eta latinezko olerkigintzan maiz erabilitako bertso-oina da. Ianboa bi silabak osatzen dute: lehenengoa laburra da eta bigarrena luzea. Honela irudika daiteke, ianboak ematen duen erritmoa: Silaben luzera ez, baizik eta azentua erabiltzen duten hizkuntzetan, ianboa azenturik gabeko silaba batek eta azentudun bere ondorengoak osatzen dute. (eu)
- An iamb (/ˈaɪæm/) or iambus is a metrical foot used in various types of poetry. Originally the term referred to one of the feet of the quantitative meter of classical Greek prosody: a short syllable followed by a long syllable (as in καλή (kalḗ) "beautiful (f.)"). This terminology was adopted in the description of accentual-syllabic verse in English, where it refers to a foot comprising an unstressed syllable followed by a stressed syllable (as in abóve). Thus a Latin word like íbī, because of its short-long rhythm, is considered by Latin scholars to be an iamb, but because it has a stress on the first syllable, in modern linguistics it is considered to be a trochee. (en)
- El yambo (en griego antiguo, ἴαμβος, íambos) es un pie de métrica constituido por una sílaba breve y otra larga. Originariamente el yambo era uno de los pies de la métrica grecolatina. (es)
- En poésie, l’iambe, ou ïambe, est un pied composé d’une syllabe brève suivie d’une longue : en scansion, il est donc noté | ∪ — |. Dans les formes de poésie scandée, comme en grec ou en latin, le pied ne correspond pas habituellement à une syllabe : il est plutôt une unité rythmique, comme le temps en musique. Il peut alors se composer de deux syllabes, une brève suivie d’une longue (ïambe), une longue suivie d’une brève (trochée), voire une longue suivie de deux brèves (dactyle), deux longues (spondée), etc. En français, l’ïambe est plus difficile à illustrer, car le pied correspond à la syllabe et les syllabes sont assez homogènes (diphtongues brèves, plus de distinction claire entre syllabe brève et longue, peu d'accentuation). L'exemple le plus familier où le pied ne correspond pas à la syllabe est celui du e muet à la fin d'un mot : un pied peut alors être constitué de deux syllabes, ici une longue et une courte (trochée). Si l'on prononce le mot « pieuse » sur un pied de deux syllabes (diérèse), on s'approche d'un ïambe, la première partie ("pi") étant brève et la seconde ("euse") plus longue. Mais une plus claire illustration est encore le mot "ïambe" lui-même, constitué d'une syllabe courte, "i", suivie d'une longue, "ambe". Dans la poésie française, on n'utilise guère le terme qu'au pluriel, pour désigner des pièces lyriques. L'anglais, qui utilise fréquemment diphtongues et même triphtongues, distingue clairement syllabes longues et brèves, ainsi que syllabes accentuées et atones. Un pied n'y correspond donc pas à une syllabe unique, et la métrique anglaise est très différente de la française. L'accentuation des syllabes est même plus importante que leur longueur, et l’ïambe anglais est constitué d'une syllabe atone suivie d'une accentuée (ceci correspondant souvent, mais pas toujours, à la longueur des syllabes). Voici sans doute l'exemple le plus connu de pentamètre iambique : "A horse! A horse! My kingdom for a horse!" (William Shakespeare, Richard III) L'iambe est depuis son origine associé à la raillerie. (fr)
- イアンボス（古代ギリシア語: ἴαμβος / iambos 語源不明）は、西洋古典詩の韻脚のひとつ。短長格とも呼ばれる。通常は2回くり返した形（短長・短長）をひとつの単位とする。近代西洋詩では、音節の長短をアクセントの強弱に置き換えて、弱いアクセントの音節の後に強いアクセントの音節が続く脚構成（たとえば、a-bove）に用いられるようになった（弱強格、抑揚格と訳される）。英語ではアイアンブ、アイアム（iamb, [ˈaɪæmb]もしくは[ˈaɪæm]、形容詞形iambic）、またはアイアンバス（iambus）と呼ばれる。 (ja)
- Il giambo (in greco antico: ἴαμβος, íambos) è un tipo di piede adoperato nella metrica classica, dallo schema ∪ —. Esso è formato da un'arsi di una sillaba breve e di una tesi di una sillaba lunga, conta tre morae e appartiene al , dal momento che il rapporto tra arsi e tesi è 1:2. (it)
- Jamb (gr. ἴαμβος – íambos) w metryce iloczasowej to stopa metryczna złożona z dwóch sylab – krótkiej i długiej, o postaci: W wierszach polskich odpowiednikiem jest sekwencja dwóch sylab: nieakcentowanej i akcentowanej. W języku polskim bardzo niewiele wyrazów to naturalne jamby (np. aha), więc stopa ta jest zwykle tworzona jako zestrój z proklityką (np. do snu) lub dzięki odpowiedniemu łączeniu wyrazów w szyku zdania, jak w pierwszym wersie Monachomachii Krasickiego: Nie wszystko złoto, co się świeci z góry. Przeciwny do jambu układ sylab ma trochej. Rytm wierszy jambicznych jest bardziej wyrazisty, gdy na parzystych sylabach wersu stoją jednozgłoskowe wyrazy akcentowane. Jedne z najlepszych wierszy jambicznych w literaturze polskiej wyszły spod pióra Adama Asnyka (Dałam ci moc, Daremne żale, Ta łza, Ulewa). Na szczytach Tatr, na szczytach Tatr,Na sinej ich krawędzi,Króluje w mgłach świszczący wiatrI ciemne chmury pędzi.(Ulewa) Najkrótszym formatem wiersza jambicznego stosowanym w praktyce jest w wersyfikacji polskiej dwustopowiec męski (sSsS), a najdłuższym ośmiostopowiec żeński (sSsSsSsS||sSsSsSsSs), użyty między innymi w Dziewczynie Bolesława Leśmiana).Najpopularniejszym rozmiarem jest czterostopowiec. Siedmiostopowiec trafia się w przekładach z wiersza nowogreckiego. (pl)
- Een jambe (mv. jamben) (Oudgrieks: ἴαμβος, iambos) is een versvoet bestaande uit een onbeklemtoonde lettergreep gevolgd door een beklemtoonde. Men noteert de jambe als . (nl)
- Ямб (др.-греч. ἴαμβος, предположительно от ἴαμβύκη, названия музыкального инструмента) — двусложный метр с сильным вторым слогом. В античной метрике ямбическая стопа — простая стопа, двусложная, трехморная, короткий слог + долгий слог (U—). (ru)
- Iambo ou jambo é uma unidade rítmica do poema. É formado por uma sílaba átona e uma sílaba tônica. É comum sua utilização nos versos decassílabos, tanto heróicos quanto sáficos, e nos dodecassílabos alexandrinos, algumas vezes associado a um peônio de quarta. (pt)
- En jamb (tidigare även iambus eller jambus) är en stigande versfot som används i olika typer av poesi. Ursprungligen avsåg begreppet ett av versmåtten som användes i (den kvantiterande) prosodin i klassisk grekiska: en kort stavelse följd av en lång stavelse (som i "bevis"). Denna terminologi har senare anpassats i beskrivningen på moderna europeiska språk (till exempel svenska), där det hänvisas till en fot som består av en obetonad stavelse följd av en betonad stavelse (som i "minut"). Motsatsen till en jamb är en troké. (sv)
- Ямб (грец. ἴαμβος iambus — напасник) — у силабо-тонічному віршуванні, поширеному в українській поезії, це двоскладова стопа із наголосом на другому складі (˘ /). У метричному (античному) віршуванні — це двоскладова стопа, що має короткий і довгий склад (˘ ¯). (uk)
- 抑揚格（英語：iamb，/ˈaɪæm/，或iambus，源自於古希臘語：ἴαμβος，ḯambos），又譯為輕重格、弱強格、短長格，是一種音步，使用於多種不同的格律詩之中。抑揚格由一個輕讀的音節，加上一個重讀的音節組成，最早起源於古希臘的韵律。相反的，一個重讀音節，加上一個輕讀音節，則稱為揚抑格。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Jambo estas verspiedo uzata en poezio. Ĝi konsistas el du silaboj, el kiuj la unua estas mallonga aŭ senakcenta, kaj la dua longa aŭ akcenta. La kvinjambo estas forta mezurilo en la angla kaj germana poezio. Ĥorjambo estas verspiedo, konsistanta el du mallongaj aŭ senakcentaj silaboj metitaj inter du longaj aŭ akcentaj silaboj. Jamboj ankaŭ uzitis por primoki aŭ eĉ fifamigi homojn, ekz. de Hiponakso. (eo)
- Der Jambus (altgriechisch ἴαμβος iambos, lateinisch iambus; Plural Jamben) ist in der quantitierenden antiken Verslehre ein aus zwei Verselementen bestehender Versfuß, bei dem einem Breve (kurz/leicht) ein Longum (lang/schwer) folgt, notiert als ◡—. Sein metrisches Gegenstück ist der Trochäus (—◡). In der akzentuierenden Metrik moderner Sprachen wie des Deutschen wurde der Jambus durch einen Zweisilbler nachgebildet, bestehend aus einer unbetonten, gefolgt von einer betonten Silbe. (de)
- Metrikan, ianboa batez ere grekerazko eta latinezko olerkigintzan maiz erabilitako bertso-oina da. Ianboa bi silabak osatzen dute: lehenengoa laburra da eta bigarrena luzea. Honela irudika daiteke, ianboak ematen duen erritmoa: Silaben luzera ez, baizik eta azentua erabiltzen duten hizkuntzetan, ianboa azenturik gabeko silaba batek eta azentudun bere ondorengoak osatzen dute. (eu)
- An iamb (/ˈaɪæm/) or iambus is a metrical foot used in various types of poetry. Originally the term referred to one of the feet of the quantitative meter of classical Greek prosody: a short syllable followed by a long syllable (as in καλή (kalḗ) "beautiful (f.)"). This terminology was adopted in the description of accentual-syllabic verse in English, where it refers to a foot comprising an unstressed syllable followed by a stressed syllable (as in abóve). Thus a Latin word like íbī, because of its short-long rhythm, is considered by Latin scholars to be an iamb, but because it has a stress on the first syllable, in modern linguistics it is considered to be a trochee. (en)
- El yambo (en griego antiguo, ἴαμβος, íambos) es un pie de métrica constituido por una sílaba breve y otra larga. Originariamente el yambo era uno de los pies de la métrica grecolatina. (es)
- イアンボス（古代ギリシア語: ἴαμβος / iambos 語源不明）は、西洋古典詩の韻脚のひとつ。短長格とも呼ばれる。通常は2回くり返した形（短長・短長）をひとつの単位とする。近代西洋詩では、音節の長短をアクセントの強弱に置き換えて、弱いアクセントの音節の後に強いアクセントの音節が続く脚構成（たとえば、a-bove）に用いられるようになった（弱強格、抑揚格と訳される）。英語ではアイアンブ、アイアム（iamb, [ˈaɪæmb]もしくは[ˈaɪæm]、形容詞形iambic）、またはアイアンバス（iambus）と呼ばれる。 (ja)
- Il giambo (in greco antico: ἴαμβος, íambos) è un tipo di piede adoperato nella metrica classica, dallo schema ∪ —. Esso è formato da un'arsi di una sillaba breve e di una tesi di una sillaba lunga, conta tre morae e appartiene al , dal momento che il rapporto tra arsi e tesi è 1:2. (it)
- Een jambe (mv. jamben) (Oudgrieks: ἴαμβος, iambos) is een versvoet bestaande uit een onbeklemtoonde lettergreep gevolgd door een beklemtoonde. Men noteert de jambe als . (nl)
- Ямб (др.-греч. ἴαμβος, предположительно от ἴαμβύκη, названия музыкального инструмента) — двусложный метр с сильным вторым слогом. В античной метрике ямбическая стопа — простая стопа, двусложная, трехморная, короткий слог + долгий слог (U—). (ru)
- Iambo ou jambo é uma unidade rítmica do poema. É formado por uma sílaba átona e uma sílaba tônica. É comum sua utilização nos versos decassílabos, tanto heróicos quanto sáficos, e nos dodecassílabos alexandrinos, algumas vezes associado a um peônio de quarta. (pt)
- En jamb (tidigare även iambus eller jambus) är en stigande versfot som används i olika typer av poesi. Ursprungligen avsåg begreppet ett av versmåtten som användes i (den kvantiterande) prosodin i klassisk grekiska: en kort stavelse följd av en lång stavelse (som i "bevis"). Denna terminologi har senare anpassats i beskrivningen på moderna europeiska språk (till exempel svenska), där det hänvisas till en fot som består av en obetonad stavelse följd av en betonad stavelse (som i "minut"). Motsatsen till en jamb är en troké. (sv)
- Ямб (грец. ἴαμβος iambus — напасник) — у силабо-тонічному віршуванні, поширеному в українській поезії, це двоскладова стопа із наголосом на другому складі (˘ /). У метричному (античному) віршуванні — це двоскладова стопа, що має короткий і довгий склад (˘ ¯). (uk)
- 抑揚格（英語：iamb，/ˈaɪæm/，或iambus，源自於古希臘語：ἴαμβος，ḯambos），又譯為輕重格、弱強格、短長格，是一種音步，使用於多種不同的格律詩之中。抑揚格由一個輕讀的音節，加上一個重讀的音節組成，最早起源於古希臘的韵律。相反的，一個重讀音節，加上一個輕讀音節，則稱為揚抑格。 (zh)
- El iambe és un peu de mètrica constituït per una síl·laba breu i una altra de llarga. Originàriament, el iambe era un dels peus de la mètrica grecollatina. El ritme iàmbic en la mètrica catalana i en l'anglosaxona es produeix quan duen accent les síl·labes parelles d'un vers, és a dir, es tracta d'un peu format per una síl·laba no accentuada seguit d'una altra d'accentuada. Es considera que el peu iàmbic és més semblant a la cadència natural de la parla. Es podria definir un iambe així: (ca)
- Jamb je dvouslabičná básnická stopa, sestávající z první slabiky krátké a druhé dlouhé, případně první nepřízvučné a druhé přízvučné (zápis: U—). Jamb není pro češtinu přirozený, nicméně je ho možné dosáhnout posunutím trochejského metra o jednu slabiku, čehož se dosahuje zpravidla použitím daktylu jako počáteční stopy jinak trochejského verše. Jambická poezie je přirozená pro řečtinu, především pak pro iónštinu, tj. dialekt starořečtiny. Za zakladatele tohoto druhu poezie bývá považován Archilochos. Jambického verše je užito např. v Máchově Máji: (cs)
- Ο Ίαμβος ήταν αρχαίο ελληνικό μέτρο της απαγγελλόμενης και της αδόμενης ποίησης. Βασική μονάδα του ιαμβικού μέτρου ήταν ο δισύλλαβος ιαμβικός πους αποτελούμενος από μία βραχεία και μία μακρά συλλαβή. Στην εφαρμογή του μέτρου ακολουθούνταν ο "διπλός ιαμβικός πους", δηλαδή βραχεία μακρά, βραχεία μακρά καλούμενη ιαμβική διποδία.Από την επανάληψη της ιαμβικής διποδίας προέκυψαν το "ιαμβικό δίμετρο", ή το "ιαμβικό τρίμετρο", που ήταν και το ευρύτερα διαδεδομένο και σπανιότερα το "ιαμβικό τετράμετρο", τα οποία χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες ποιητές καλούμενοι εξ αυτού και ιαμβογράφοι. (el)
- En poésie, l’iambe, ou ïambe, est un pied composé d’une syllabe brève suivie d’une longue : en scansion, il est donc noté | ∪ — |. Dans les formes de poésie scandée, comme en grec ou en latin, le pied ne correspond pas habituellement à une syllabe : il est plutôt une unité rythmique, comme le temps en musique. Il peut alors se composer de deux syllabes, une brève suivie d’une longue (ïambe), une longue suivie d’une brève (trochée), voire une longue suivie de deux brèves (dactyle), deux longues (spondée), etc. "A horse! A horse! My kingdom for a horse!" (William Shakespeare, Richard III) (fr)
- Jamb (gr. ἴαμβος – íambos) w metryce iloczasowej to stopa metryczna złożona z dwóch sylab – krótkiej i długiej, o postaci: W wierszach polskich odpowiednikiem jest sekwencja dwóch sylab: nieakcentowanej i akcentowanej. W języku polskim bardzo niewiele wyrazów to naturalne jamby (np. aha), więc stopa ta jest zwykle tworzona jako zestrój z proklityką (np. do snu) lub dzięki odpowiedniemu łączeniu wyrazów w szyku zdania, jak w pierwszym wersie Monachomachii Krasickiego: Nie wszystko złoto, co się świeci z góry. Przeciwny do jambu układ sylab ma trochej. (pl)
|
