| dbo:abstract
|
- Hendrik Zwaardemaker (* 10. Mai 1857 in Haarlem; † 19. September 1930 in Utrecht) war ein niederländischer Physiologe. (de)
- Hendrik Zwaardemaker (10 May 1857 – 19 September 1930) was a Dutch scientist who invented the olfactometer in 1888. From 1897 to 1927 he was professor of Experimental Physiology at the University of Utrecht. In 1903 he became member of the Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences. In addition to his work on the sense of smell, he also conducted research on the human heart. He found that salts of potassium and other radioactive elements stimulated the heart.His major work was "Die Physiologie des Geruchs" (Physiologie of Olfaction), it appeared in 1895. (en)
- Hendrik Zwaardemaker Czn (Haarlem, 10 mei 1857 – Utrecht, 19 september 1930) was een Nederlands arts die vooral bekend is geworden door zijn experimenten met gehoorapparaten. Zijn vader was uitgever en boekhandelaar. Hij studeerde in Amsterdam medicijnen, waarin hij in 1883 promoveerde. In 1882 werd hij officier van gezondheid bij de landmacht, wat hij tot 1886 bleef. Hij ging zich toen specialiseren in de keel-, neus- en oorheelkunde. In 1897 werd hij benoemd tot hoogleraar in de fysiologie in Utrecht. Hij deed daar onderzoek naar de reuk- en smaakzin, vulde de reukstoffenindeling van Linnaeus aan en ontwikkelde tevens de eerste olfactometer, een meetinstrument voor geurstoffen. In 1928 schreef Zwaardemaker het Leerboek der phonetiek. Dit boek was tientallen jaren hét handboek voor de fonetiek. Hij kreeg talrijke onderscheidingen voor zijn verdiensten. (nl)
- Hendrik Zwaardemaker (Haarlem, 10 maggio 1857 – Utrecht, 19 settembre 1930) è stato un fisiologo e inventore olandese. (it)
- Hendrik Zwaardemaker, född 10 maj 1857 i Haarlem, död 19 september 1930, var en nederländsk fysiolog. Zwaardemaker blev medicine doktor 1883 samt 1899 professor i fysiologi i Utrecht. Vid sin vetenskapliga forskning behandlade han företrädesvis luktsinnets fysiologi (Physiologie des Geruchs, 1895; Geruch und Geschmack, 1910), den experimentella fonetiken samt betydelsen av radium i fysiologiskt hänseende. Han utgav även Leerboek der physiologie (två band, 1909-11). (sv)
- Хендрик Звардемакер (также Цвардемакер, Цваардемакер, Звордемакер, нидерл. Hendrik Zwaardemaker; 10 мая 1857, Харлем — 19 сентября 1930, Утрехт) — нидерландский физиолог. Сын издателя и книготорговца Корнелиса Звардемакера (1828—1887) и писательницы Кодин Виссхер. Изучал медицину в Амстердамском университете, окончив курс в 1879 году. Затем в течение трёх лет стажировался в Германии, в том числе под руководством Вилли Кюне. В 1882 году защитил докторскую диссертацию. В 1883—1886 гг. находился на военно-медицинской службе. Затем занимался исследованиями и преподавал, в 1897—1927 гг. профессор физиологии в Утрехтском университете, в 1909—1910 гг. его ректор. Наиболее известен как исследователь обоняния; основной труд — «Физиология обоняния» (нем. Die Physiologie des Geruchs; 1895). Помимо прочего, разработал учение о парных запахах (воздействующих на одни и те же рецепторы), подобрав, в частности, парные приятные запахи к ряду неприятных запахов (первые могут заглушать последние): например, запах кедрового масла может перебить запахи табака и скатола. Сконструировал ольфактометр, носящий его имя. Занимался также исследованиями речевой акустики. Действительный член академии Леопольдина (1919). (ru)
- Hendrik Zwaardemaker (ur. 10 maja 1857 w Haarlemie, zm. 19 września 1930 w Ultrechcie) – holenderski fizjolog, wynalazca olfaktometru i twórca modyfikacji systemu klasyfikacji zapachów, zaproponowanego przez Linneusza. (pl)
|
| dbo:academicDiscipline
| |
| dbo:birthDate
| |
| dbo:birthPlace
| |
| dbo:deathDate
| |
| dbo:deathPlace
| |
| dbo:institution
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 4195 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:birthDate
| |
| dbp:birthPlace
| |
| dbp:deathDate
| |
| dbp:deathPlace
| |
| dbp:fields
| |
| dbp:name
|
- Hendrik Zwaardemaker (en)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:workplaces
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Hendrik Zwaardemaker (* 10. Mai 1857 in Haarlem; † 19. September 1930 in Utrecht) war ein niederländischer Physiologe. (de)
- Hendrik Zwaardemaker (10 May 1857 – 19 September 1930) was a Dutch scientist who invented the olfactometer in 1888. From 1897 to 1927 he was professor of Experimental Physiology at the University of Utrecht. In 1903 he became member of the Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences. In addition to his work on the sense of smell, he also conducted research on the human heart. He found that salts of potassium and other radioactive elements stimulated the heart.His major work was "Die Physiologie des Geruchs" (Physiologie of Olfaction), it appeared in 1895. (en)
- Hendrik Zwaardemaker (Haarlem, 10 maggio 1857 – Utrecht, 19 settembre 1930) è stato un fisiologo e inventore olandese. (it)
- Hendrik Zwaardemaker, född 10 maj 1857 i Haarlem, död 19 september 1930, var en nederländsk fysiolog. Zwaardemaker blev medicine doktor 1883 samt 1899 professor i fysiologi i Utrecht. Vid sin vetenskapliga forskning behandlade han företrädesvis luktsinnets fysiologi (Physiologie des Geruchs, 1895; Geruch und Geschmack, 1910), den experimentella fonetiken samt betydelsen av radium i fysiologiskt hänseende. Han utgav även Leerboek der physiologie (två band, 1909-11). (sv)
- Hendrik Zwaardemaker (ur. 10 maja 1857 w Haarlemie, zm. 19 września 1930 w Ultrechcie) – holenderski fizjolog, wynalazca olfaktometru i twórca modyfikacji systemu klasyfikacji zapachów, zaproponowanego przez Linneusza. (pl)
- Hendrik Zwaardemaker Czn (Haarlem, 10 mei 1857 – Utrecht, 19 september 1930) was een Nederlands arts die vooral bekend is geworden door zijn experimenten met gehoorapparaten. Zijn vader was uitgever en boekhandelaar. Hij studeerde in Amsterdam medicijnen, waarin hij in 1883 promoveerde. In 1882 werd hij officier van gezondheid bij de landmacht, wat hij tot 1886 bleef. Hij ging zich toen specialiseren in de keel-, neus- en oorheelkunde. In 1928 schreef Zwaardemaker het Leerboek der phonetiek. Dit boek was tientallen jaren hét handboek voor de fonetiek. (nl)
- Хендрик Звардемакер (также Цвардемакер, Цваардемакер, Звордемакер, нидерл. Hendrik Zwaardemaker; 10 мая 1857, Харлем — 19 сентября 1930, Утрехт) — нидерландский физиолог. Сын издателя и книготорговца Корнелиса Звардемакера (1828—1887) и писательницы Кодин Виссхер. Действительный член академии Леопольдина (1919). (ru)
|
| rdfs:label
|
- Hendrik Zwaardemaker (de)
- Hendrik Zwaardemaker (en)
- Hendrik Zwaardemaker (it)
- Hendrik Zwaardemaker (nl)
- Hendrik Zwaardemaker (pl)
- Hendrik Zwaardemaker (sv)
- Звардемакер, Хендрик (ru)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
|
- Hendrik Zwaardemaker (en)
|
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
