| dbo:abstract
|
- كانت حركة حرية التعبير (FSM) عبارة عن احتجاج طلابي ضخم وطويل الأمد حدث خلال العام الدراسي 1964-1965 في حرم جامعة كاليفورنيا، بيركلي. كانت الحركة بشكل غير رسمي تحت القيادة المركزية لطالب الدراسات العليا في بيركلي ماريو سافيو. ومن بين قادة الطلاب الآخرين جاك واينبرغ، ومايكل روسمان، وجورج بارتون، وبريان تورنر، وبيتينا أبتكر، وستيف وايزمان، ومايكل تيل، وآرت غولدبرغ، وجاكي غولدبرغ، وآخرين. بمشاركة آلاف من الطلاب، كانت حركة حرية التعبير أول عمل جماعي للعصيان المدني في حرم جامعي أمريكي في الستينيات. أصر الطلاب على أن ترفع إدارة الجامعة الحظر المفروض على الأنشطة السياسية داخل الحرم الجامعي والاعتراف بحق الطلاب في حرية التعبير والحرية الأكاديمية. تأثرت حركة حرية التعبير باليسار الجديد، وكانت مرتبطة أيضًا بحركة الحقوق المدنية والحركة المناهضة لحرب فيتنام. حتى يومنا هذا، يستمر إنجاز الحركة في تشكيل الحوار السياسي الأمريكي في كل من حرم الجامعات وفي المجتمع الأوسع، مما يؤثر على الآراء والقيم السياسية لطلاب الجامعات وعامة الناس. (ar)
- Το Κίνημα Ελευθερίας του Λόγου (Free Speech Movement, FSM) ήταν μία φοιτητική διαμαρτυρία που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους 1964-1965 στην πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ, υπό την άτυπη ηγεσία των φοιτητών Μάριο Σάβιο, Τζακ Γουάινμπεργκ και άλλων. Στις άνευ προηγουμένου κινητοποιήσεις, οι φοιτητές επέμεναν να άρει η διοίκηση του πανεπιστημίου την απαγόρευση των πολιτικών δραστηριοτήτων στην πανεπιστημιούπολη και να αναγνωρίσει το δικαίωμα των φοιτητών στην ελευθερία του λόγου και την ακαδημαϊκή ελευθερία. Με αφορμή τη μεγάλη φοιτητική αναταραχή που συγκλόνιζε το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ από την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς 1964-1965, ο αξιοσέβαστος κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, Έντμουντ Μπράουν, δήλωσε: "Δεν μπορούμε να κάνουμε συμβιβασμούς με την επανάσταση, στο Πανεπιστήμιο ή οπουδήποτε αλλού!". Το κλίμα των ημερών περιέγραψε ανάγλυφα το αμερικανικό περιοδικό Λάιφ: "Μια οργανωμένη μειοψηφία κατάφερε να πυρπολήσει τα καλύτερα μυαλά της αμερικανικής νεολαίας, κλείνοντας αίθουσες διδασκαλίας, αναγκάζοντας 300 αστυνομικούς να επέμβουν για να κάνουν 782 συλλήψεις, συγκεντρώνοντας 10.000 υπογραφές διαμαρτυρίας προς τις πρυτανικές αρχές και κερδίζοντας την υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας. Πώς το κατάφεραν, αλήθεια;". Όλα ξεκίνησαν στις 14 Σεπτεμβρίου του 1964, όταν η διοίκηση του πανεπιστημίου, που φημιζόταν όχι μόνο για το επίπεδο των σπουδών του (με αρκετούς νομπελίστες στον κατάλογο των αποφοίτων του) αλλά και για τον πολιτικό και κοινωνικό φιλελευθερισμό του, αποφάσισε να περιορίσει δραστικά τις πολιτικές δραστηριότητες (εκδηλώσεις, εράνους, διανομή φυλλαδίων κ.α.) στους χώρους του ιδρύματος. Για να δείξει, μάλιστα, την αποφασιστικότητά της, ανακοίνωσε, στις 30 Σεπτεμβρίου, πειθαρχικά μέτρα εναντίον οκτώ σπουδαστών για "εξωακαδημαϊκή, πολιτική δραστηριότητα". Από εκεί και πέρα, οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Οι φοιτητές απάντησαν με ογκώδη διαδήλωση και επιδεικτική διανομή φυλλαδίων για την ντε φάκτο ανατροπή των περιοριστικών ρυθμίσεων. Την επόμενη μέρα, 1 Οκτωβρίου, όχημα της πανεπιστημιακής αστυνομίας συνέλαβε τον Τζακ Γουάινμπεργκ, μέλος της αντιρατσιστικής οργάνωσης CORE, για διανομή προπαγανδιστικού υλικού. Οι φοιτητές περικύκλωσαν επιτόπου το αστυνομικό όχημα -το οποίο χρησίμευσε ως βήμα των ομιλητών της υπαίθριας φοιτητικής συνέλευσης-, απελευθέρωσαν τον Γουάινμπεργκ και προχώρησαν σε κατάληψη διαρκείας. Χρειάστηκε επέμβαση 700 αστυνομικών, με γκλομπ και δακρυγόνα, για τη διάλυσή τους, ενώ ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου Κλαρκ Κερ δήλωσε, τελών εν μετρία συγχύσει, ότι "το 49% των διαδηλωτών ήταν μέλη ή συμπαθούντες του Κ.Κ. Η.Π.Α.". Στις 5 Οκτωβρίου οι φοιτητές ίδρυσαν το "Κίνημα Ελευθερίας του Λόγου", με πρόεδρο τον Μάριο Σάβιο. Οι πανεπιστημιακές αρχές έριξαν κι άλλο λάδι στη φωτιά στις 2 Δεκεμβρίου, ανακοινώνοντας πειθαρχική δίωξη των μελών της Συντονιστικής Επιτροπής του κινήματος για τα γεγονότα του Οκτωβρίου. Οι φοιτητές κατέλαβαν αστραπιαία τους κεντρικούς χώρους του ιδρύματος, έβγαλαν μεγάφωνα και μοίρασαν ενημερωτικό υλικό στους πολίτες. Ο κυβερνήτης Έντμουντ Μπράουν, την ίδια κιόλας μέρα, κάλεσε 600 αστυνομικούς να επέμβουν για να επιβάλουν την τάξη. Οι εκκλήσεις τού εκ των ηγετών των φοιτητών Τζον Κέρεϊ στον επικεφαλής των οργάνων της τάξης αποδείχθηκαν ατελέσφορες. Οι αστυνομικοί εισέβαλαν συλλαμβάνοντας 801 φοιτητές, όχι όμως και τον Μπομπ Μακ Λάρεν, ο οποίος πρόλαβε να δραπετεύσει από τον δεύτερο όροφο με σκοινί. Οι συλληφθέντες, όλοι τους μέλη της αφρόκρεμας της νεαρής αμερικανικής διανόησης και οι περισσότεροι γόνοι εύπορων αστικών οικογενειών, μεταφέρθηκαν σαν επικίνδυνοι εγκληματίες στις φυλακές της Σάντα Ρίτα, όπου κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κρατούνταν αιχμάλωτοι οι Γιαπωνέζοι. Η αντίδραση ήταν δυναμική. Οι αρχικές πικετοφορίες έξω από το Πανεπιστήμιο έδωσαν τη θέση τους σε μία ογκώδη διαδήλωση και πορεία 15.000 ατόμων και κλιμακώθηκαν με μία πολύ πετυχημένη απεργία διαρκείας. Σ' αυτήν εκτός από το 80% των φοιτητών, πήρε μέρος και μεγάλη μερίδα των διδασκόντων οι οποίοι εγκατέλειψαν τις αίθουσες διδασκαλίας καρφιτσώνοντας στον μαυροπίνακα ένα σημείωμα που έγραφε: "Δεν διδάσκω έως ότου φύγουν οι 600 μπάτσοι από το Πανεπιστήμιο". Το κύμα των κινητοποιήσεων υποχώρησε μετά την ικανοποίηση των περισσότερων φοιτητικών αιτημάτων από την Σύγκλητο του ιδρύματος. Αλλά μόνο προσωρινά. Η γενίκευση και κλιμάκωση των φοιτητικών κινητοποιήσεων τα επόμενα πέντε χρόνια απέδειξε ότι το Μπέρκλεϋ δεν ήταν παρά το πρελούδιο της φοιτητικής "χιονοστιβάδας" στη Βόρεια Αμερική και τη Δυτική Ευρώπη, με κορυφαία στιγμή το Γαλλικό Μάη του 1968. (el)
- El Movimiento por la Libertad de Expresión (en inglés, Free Speech Movement, FSM) fue una protesta estudiantil que comenzó en el campus de la Universidad de California, Berkeley bajo el liderazgo del estudiante Mario Savio y otros. En las protestas, sin precedentes hasta esa fecha, los estudiantes reclamaban que la administración de la universidad levantara la prohibición sobre la realización de actividades políticas dentro del campus y reconociese su derecho a la libertad de expresión y libertad académica. El movimiento por la Libertad de Expresión se cita frecuentemente como un punto de comienzo para muchos movimientos estudiantiles de protesta de los años 1960 y los inicios de los 70. Los estudiantes activistas, algunos de los cuales viajaron con los Freedom Riders (Jinetes de la Libertad) y trabajaron para registrar votantes afroamericanos en el sur durante el verano, habían dispuesto mesas de información en el campus y estaban solicitando donaciones para causas del Movimiento por los Derechos Civiles en Estados Unidos. Esa actividad política, o cualquier otra actividad política, iba en contra de las reglas existentes en el campus. Había también un "juramento de honor" obligatorio requerido para la facultad, que condujo a un rechazo y una controversia en curso acerca de la libertad académica. En el 14 de septiembre, en 1964, la decana anunció que el reglamento de la universidad que la prohibición que había sobre el apoyo de causas políticas o candidatos, oradores políticos de fuera, el reclutamiento de miembros, y la colecta de fondos por organizaciones de estudiantes en la intersección de las calles Bancroft y Telegraph se "haría cumplir rigurosamente". Esta franja había sido considerada hasta entonces propiedad de la ciudad, y no del campus. El 1 de octubre, el exestudiante graduado estaba sentado en la mesa del . Se negó a mostrar su identificación a la policía del campus y fue arrestado. Se produjo un movimiento espontáneo de estudiantes para rodear el coche de la policía en el que iba a ser transportado. Weinberg no salió del coche policial, y el coche tampoco se movió durante 36 horas. En ese punto, podría haber unos 3.000 estudiantes alrededor del coche. Durante ese periodo, el coche fue usado como un podio para conferenciantes y una discusión pública continuada tuvo lugar que duró hasta que se restauraron los cargos contra Weinberg. Casi un mes más tarde, la universidad realizó una acusación contra los estudiantes que organizaron la sentada, desencadenando una protesta estudiantil aún más larga que forzó cerrar la universidad. El centro de la protesta fue , el edificio de administración del campus, del cual se apoderaron los estudiantes en una manifestación pacífica masiva. Está sentada terminó el 3 de diciembre, cuando la policía arrestó más de 800 estudiantes. Tras muchos alboroto, los oficiales de la universidad lentamente se echaron atrás. El 3 de enero de 1965, el nuevo rector en funciones , estableció reglas provisionales para la actividad política en el campus de Berkeley, designando los pasos de Sproul Hall como un área abierta de discusión durante varias horas del día y permitiendo las mesas. Una idea equivocada acerca del FSM, es que se trata de un movimiento orientado solo por la izquierda política. La realidad es que toda actividad política había sido prohibida, incluyendo a los Estudiantes de Goldwater y otros grupos conservadores. Estos grupos también participaron en el movimiento y se beneficiaron de él. El Movimiento por la Libertad de Expresión tuvo efectos duraderos en el campus Berkeley y fue un movimiento crucial para el movimiento por los derechos civiles en los años sesenta. Fue visto como el comienzo del famoso activismo estudiantil que existió en el campus en los sesenta, y continúa en menor grado hoy en día. Hubo una reacción sustancialmente violenta contra los participantes en el Movimiento por la Libertad de Expresión. Bajo la presión del gobernador de California Ronald Reagan, la despacharon a su presidente por su percepción de que había sido demasiado indulgente con los manifestantes. El FBI había guardado un expediente secreto sobre Kerr. Reagan había ganado atracción política por su campaña de una plataforma para "limpiar el desorden/lío de Berkeley". Esto incluía las protestas iniciales de la reunión del en 1960. Allí, los manifestantes fueron desalojados de la escalinata interior del Ayuntamiento de San Francisco con mangueras de bombero, como se muestra en la película conservadora "Operación Abolición", que se tornó como una herramienta de organización para los manifestantes. Poco después del FSM, un joven varón sosteniendo un sencillo cartel con la palabra "fuck" creó una corta sensación conocida como el "Filthy Speech Movement" ("Movimiento por el Habla Indecente"). Aunque fue vivido intensamente por unos pocos, las portestas sobre esta cuestión desaparecieron rápidamente, pues la mayoría de los estudiantes no lo veían como una causa a la que encomendarse. En la primavera de 1965, tras el FSM le siguió el , un importante punto de partida para el movimiento contra la Guerra de Vietnam. Hoy en día, Sproul Hall y sus la que le rodea son sitios activos para protestas y marchas, así como para las ordinarias mesas diarias y literatura gratuita para cualquiera que quiera aparecer, de cualquier orientación política. Una vasta variedad de grupos de todo tipo de corte político, religiosos y social levantan tablas en Sproul Plaza. La escalinata de Sproul, ahora llamada "Mario Savio Steps", puede ser reservada por cualquiera para dar una charla o mitin. En restaurante dentro del campus conmemora el evento, el Mario Savio Free Speech Movement Cafe, reside en una parte de la Librería Universitaria Moffitt. (es)
- Die Free Speech Movement (FSM, Bewegung für Meinungsfreiheit) war eine studentische Protestaktion, die im Jahr 1964 an der University of California, Berkeley als Reaktion auf die von der Universitätsleitung veranlasste Einschränkung der politischen Betätigungsmöglichkeiten für studentische Gruppierungen gegründet wurde. In den Protesten forderten Studenten zum ersten Mal eine Anerkennung ihrer Rechte auf freie Rede und freie Forschung. (de)
- The Free Speech Movement (FSM) was a massive, long-lasting student protest which took place during the 1964–65 academic year on the campus of the University of California, Berkeley. The Movement was informally under the central leadership of Berkeley graduate student Mario Savio. Other student leaders include Jack Weinberg, Michael Rossman, George Barton, Brian Turner, Bettina Aptheker, Steve Weissman, Michael Teal, Art Goldberg, Jackie Goldberg and others. With the participation of thousands of students, the Free Speech Movement was the first mass act of civil disobedience on an American college campus in the 1960s. Students insisted that the university administration lift the ban of on-campus political activities and acknowledge the students' right to free speech and academic freedom. The Free Speech Movement was influenced by the New Left, and was also related to the Civil Rights Movement and the Anti-Vietnam War Movement. To this day, the Movement's legacy continues to shape American political dialogue both on college campuses and in broader society, influencing some political views and values of college students and the general public. (en)
- Le Free Speech Movement, qu'on pourrait traduire en français par le « Mouvement pour la liberté d'expression », est un mouvement de contestation étudiant qui se manifesta pendant l'année scolaire 1964-1965 sur le campus de l'université de Berkeley. Ses leaders informels étaient les étudiants Mario Savio, Hal Draper, Brian Turner, Steve Weissman, Art Goldberg, Bettina Aptheke et Jackie Goldberg. Ce type de manifestation était totalement inédite pour l'époque. Les étudiants protestaient contre l'interdiction prise par l'administration de l'université d'exercer des activités politiques sur le campus. Le Free Speech Movement réclamait la reconnaissance de la liberté d'expression et de la liberté académique des étudiants. (fr)
- Il Free Speech Movement (FSM) è stato un movimento di protesta studentesco che ebbe origine durante l'anno accademico 1964-1965, nel campus dell'Università di California, Berkeley, sotto la guida informale di alcuni leader studenteschi, tra cui Mario Savio, Brian Turner, Bettina Aptheker, Steve Weissman, Art Goldberg, Jackie Goldberg, e altri. Durante le proteste, senza precedenti all'epoca, gli studenti insistettero sul fatto che l'amministrazione dell'università togliesse il divieto del campus di praticare attività politica e di riconoscere il diritto degli studenti alla libertà di espressione e alla . (it)
- Движение за свободу слова (англ. Free Speech Movement; FSM) — массовый, продолжительный студенческий протест, который проходил в течение 1964-1965 учебного года в кампусе Калифорнийского университета в Беркли. Движение неофициально находилось под центральным руководством Марио Савио. Среди других студенческих лидеров - Джек Вайнберг, Майкл Россман, Джордж Бартон, Брайан Тернер, Беттина Аптекер, Стив Вайсман, Майкл Тил, Арт Голдберг, Джеки Голдберг и другие. Движение за свободу слова, в котором приняли участие тысячи студентов, стало первым массовым актом гражданского неповиновения в кампусе американского учебного заведения в 1960-х годах. Студенты настаивали на том, чтобы администрация университета сняла запрет на политическую деятельность в кампусе и признала право студентов на свободу слова и академические свободы. Движение за свободу слова находилось под влиянием новых левых, а также было связано с Движением за гражданские права и Движением против войны во Вьетнаме. По сей день наследие Движения продолжает формировать американский политический диалог как в университетских городках, так и в обществе в целом, влияя на политические взгляды и ценности студентов и широкой общественности. (ru)
- 言论自由运动（英文：Free Speech Movement）是1964-65年由美国加州大学伯克利分校学生领导的一场争取学生及公民“言论自由、学术自由和政治自由”的民权运动。主要学生领袖包括马里奥·萨维奥、等人。言论自由运动规模空前，至少3000名学生持续参与了运动、人数曾一度上万，并与“非裔美国人民权运动”、“反越战运动”联系紧密。言论自由运动是美国民权运动的一个里程碑，对美国社会及后世产生了深远影响，改变了几代人对政治和道德的看法，而加州大学伯克利分校也成为美国最自由、最包容、最活跃的大学之一。为了纪念此次运动，伯克利校园内还特别设立了“言论自由咖啡厅（Free Speech Movement Cafe）”。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Die Free Speech Movement (FSM, Bewegung für Meinungsfreiheit) war eine studentische Protestaktion, die im Jahr 1964 an der University of California, Berkeley als Reaktion auf die von der Universitätsleitung veranlasste Einschränkung der politischen Betätigungsmöglichkeiten für studentische Gruppierungen gegründet wurde. In den Protesten forderten Studenten zum ersten Mal eine Anerkennung ihrer Rechte auf freie Rede und freie Forschung. (de)
- 言论自由运动（英文：Free Speech Movement）是1964-65年由美国加州大学伯克利分校学生领导的一场争取学生及公民“言论自由、学术自由和政治自由”的民权运动。主要学生领袖包括马里奥·萨维奥、等人。言论自由运动规模空前，至少3000名学生持续参与了运动、人数曾一度上万，并与“非裔美国人民权运动”、“反越战运动”联系紧密。言论自由运动是美国民权运动的一个里程碑，对美国社会及后世产生了深远影响，改变了几代人对政治和道德的看法，而加州大学伯克利分校也成为美国最自由、最包容、最活跃的大学之一。为了纪念此次运动，伯克利校园内还特别设立了“言论自由咖啡厅（Free Speech Movement Cafe）”。 (zh)
- كانت حركة حرية التعبير (FSM) عبارة عن احتجاج طلابي ضخم وطويل الأمد حدث خلال العام الدراسي 1964-1965 في حرم جامعة كاليفورنيا، بيركلي. كانت الحركة بشكل غير رسمي تحت القيادة المركزية لطالب الدراسات العليا في بيركلي ماريو سافيو. ومن بين قادة الطلاب الآخرين جاك واينبرغ، ومايكل روسمان، وجورج بارتون، وبريان تورنر، وبيتينا أبتكر، وستيف وايزمان، ومايكل تيل، وآرت غولدبرغ، وجاكي غولدبرغ، وآخرين. (ar)
- Το Κίνημα Ελευθερίας του Λόγου (Free Speech Movement, FSM) ήταν μία φοιτητική διαμαρτυρία που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους 1964-1965 στην πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ, υπό την άτυπη ηγεσία των φοιτητών Μάριο Σάβιο, Τζακ Γουάινμπεργκ και άλλων. Στις άνευ προηγουμένου κινητοποιήσεις, οι φοιτητές επέμεναν να άρει η διοίκηση του πανεπιστημίου την απαγόρευση των πολιτικών δραστηριοτήτων στην πανεπιστημιούπολη και να αναγνωρίσει το δικαίωμα των φοιτητών στην ελευθερία του λόγου και την ακαδημαϊκή ελευθερία. (el)
- The Free Speech Movement (FSM) was a massive, long-lasting student protest which took place during the 1964–65 academic year on the campus of the University of California, Berkeley. The Movement was informally under the central leadership of Berkeley graduate student Mario Savio. Other student leaders include Jack Weinberg, Michael Rossman, George Barton, Brian Turner, Bettina Aptheker, Steve Weissman, Michael Teal, Art Goldberg, Jackie Goldberg and others. (en)
- El Movimiento por la Libertad de Expresión (en inglés, Free Speech Movement, FSM) fue una protesta estudiantil que comenzó en el campus de la Universidad de California, Berkeley bajo el liderazgo del estudiante Mario Savio y otros. En las protestas, sin precedentes hasta esa fecha, los estudiantes reclamaban que la administración de la universidad levantara la prohibición sobre la realización de actividades políticas dentro del campus y reconociese su derecho a la libertad de expresión y libertad académica. El movimiento por la Libertad de Expresión se cita frecuentemente como un punto de comienzo para muchos movimientos estudiantiles de protesta de los años 1960 y los inicios de los 70. (es)
- Le Free Speech Movement, qu'on pourrait traduire en français par le « Mouvement pour la liberté d'expression », est un mouvement de contestation étudiant qui se manifesta pendant l'année scolaire 1964-1965 sur le campus de l'université de Berkeley. Ses leaders informels étaient les étudiants Mario Savio, Hal Draper, Brian Turner, Steve Weissman, Art Goldberg, Bettina Aptheke et Jackie Goldberg. Ce type de manifestation était totalement inédite pour l'époque. Les étudiants protestaient contre l'interdiction prise par l'administration de l'université d'exercer des activités politiques sur le campus. (fr)
- Il Free Speech Movement (FSM) è stato un movimento di protesta studentesco che ebbe origine durante l'anno accademico 1964-1965, nel campus dell'Università di California, Berkeley, sotto la guida informale di alcuni leader studenteschi, tra cui Mario Savio, Brian Turner, Bettina Aptheker, Steve Weissman, Art Goldberg, Jackie Goldberg, e altri. (it)
- Движение за свободу слова (англ. Free Speech Movement; FSM) — массовый, продолжительный студенческий протест, который проходил в течение 1964-1965 учебного года в кампусе Калифорнийского университета в Беркли. Движение неофициально находилось под центральным руководством Марио Савио. Среди других студенческих лидеров - Джек Вайнберг, Майкл Россман, Джордж Бартон, Брайан Тернер, Беттина Аптекер, Стив Вайсман, Майкл Тил, Арт Голдберг, Джеки Голдберг и другие. (ru)
|
