| dbo:abstract
|
- Elea (en grec antic: Ἐλαία 'olivera'; en llatí: Elaea) fou una ciutat d'Eòlia, a l'Àsia Menor, de localització desconeguda i que funcionà com a port reial de Pèrgam. (ca)
- Η Ελαία ή Ελέα ήταν μία αρχαία πόλη της Αιολίδας στην Ασία, το λιμάνι της Περγάμου. Σύμφωνα με τον Άτλα Μπάρινγκτον του Ελληνικού και Ρωμαϊκού Κόσμου, βρισκόταν κοντά στη σύγχρονη πόλη της στην Επαρχία Σμύρνης της Τουρκίας. Οι καταστροφές του ιλυώδους κυματοθραύστη του λιμανιού μπορεί να φανεί στους δορυφορικούς χάρτες στις 38°56'35.54"N 27°2'16.34"E. Σύμφωνα με το τωρινό κείμενο του Στέφανου Βυζάντιου, επίσης αποκαλούταν Κιδαινίς, και ιδρύθηκε από τον Μενεσθέα: αλλά φαίνεται πιθανό ότι υπάρχει κάποιο λάθος στην ανάγνωση της Κιδαινέως. Ο Στράβων τοποθετεί την Ελαία νότια του ποταμού , 12 στάδια από το ποτάμι, και 120 στάδια από την Πέργαμο. Ο Κάικος εισέρχεται σε ένα κόλπο, ο οποίος καλούταν Ελαΐτικος Κόλπος, ή ο κόλπος της Ελαίας. Ο Στράβων ονομάζει τον κόλπο της Ελαίας μέρος του κόλπου του Αδραμυττίου, αλλά εσφαλμένα. Έχει την ιστορία, την οποίο ο Στέφανος του έχει πάρει, ότι η Ελαία ήταν ένας συνοικισμός κατασκευασμένος από τον Μενεσθέα και τους and the Αθηναίους μαζί του, οι οποίοι ένωσαν τον πόλεμο κατά της Τροίας: αλλά ο Στράβων δεν εξηγεί πως μπόρεσε να γίνει μία Αιολική πόλη, αν αυτή η ιστορία ήταν αληθής. Η Ελαία έκοβε νομίσματα, τα οποία φέρουν το κεφάλι και το όνομα του Μενεσθέα. Μερικοί υποστηρίζουν ότι αυτά είναι κάποια στοιχεία της Αθηναϊκής προέλευσης; αλλά άλλοι, συμπεριλαμβανομένου του Γουίλιαμ Σμιθ προεξοφλούν τη σύνδεση. Ο Ηρόδοτος (i. 149) δεν κατονομάζει την Ελαία στις Αιολικές πόλεις. Ο Στράβων κάνει τον κόλπο της Ελαίας να καταλήγει στη μία πλευρά σε ένα σημείο αποκαλούμενο Ύδρα, και στην άλλη σε ένα ακρωτήριο Άρματος: και υπολογίζει το πλάτος μεταξύ αυτών των σημείων στα 80 στάδια. Ο Θουκυδίδης (viii. 101) θέτει το Άρματο απέναντι από τη Μήθυμνα, από το οποίο, και το υπόλοιπο του αφηγήματος, είναι σαφές ότι ορίζει το Άρματο σε διαφορετικό μέρος από το Στράβονα. Η ακριβής τοποθεσία της Ελαίας φαίνεται να είναι αβέβαιη. Ο Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ, στους χάρτες του, την προσηλώνει σε ένα τόπο μαρκαρισμένο ως Κλισελί, στο δρόμο από τα νότια της Περγάμου. Ο Σκύλαξ (σελ. 35), ο (i. 18), ο Πλίνιος (v. 32), και ο Πτολεμαίος (v. 2), όλοι οι οποίοι ανέφεραν την Ελαία, δεν μας βοηθούν στο ακριβές σημείο: όλα όσα μαθαίνουμε από αυτούς είναι, ότι ο Κάικος έρεε ανάμεσα στην Πιτάνη και την Ελαία. Η προσωνυμία της Ελαίας εμφανίζεται στην ιστορία των βασιλέων της Περγάμου. Σύμφωνα με το Στράβονα, από το Λίβιο (xxxv. 13), οι ταξιδιώτες οι οποίοι θα έφταναν στην Πέργαμο από τη θάλασσα, θα ξεμπαρκάρουν στην Ελαία. Ένα από τα περάσματα του Λιβίου δείχνει ότι υπήρχε ένας μικρός λόφος (τύμβος) κοντά στην Ελαία, και ότι η πόλη βρισκόταν σε μία πεδιάδα και περιτειχισμένη. Η Ελαία καταστράφηκε από ένα σεισμό στη βασιλεία του Τραϊανού, τον ίδιο καιρό που η Πιτάνη υπέφερε. (el)
- Elaia (altgriechisch Ἐλαία) war eine antike griechische Stadt an der Westküste Kleinasiens in der Landschaft Äolien beim heutigen Dorf Kazıkbağları, südwestlich von Zeytindağ im Landkreis Bergama in der türkischen Provinz Izmir. Elaia lag an der Mündung des Kaïkos. Im 5. Jahrhundert v. Chr. wurde Elaia Mitglied des Attischen Seebunds. Eigene Münzen prägte die Stadt im 5. und 4. Jahrhundert und wieder in der römischen Kaiserzeit (1. bis 3. Jahrhundert n. Chr.), als Elaia zur Provinz Asia gehörte. Während des Hellenismus diente die Stadt als Hafen für das im Landesinnern liegende Pergamon. Ein Erdbeben richtete im Jahr 90 n. Chr. schwere Verwüstungen an. In der Spätantike war Elaia Sitz eines Bischofs; auf das Bistum geht das Titularbistum Elaea der römisch-katholischen Kirche zurück. Es sind nur wenige archäologische Reste der Stadt erhalten, vor allem die etwa 200 m lange Hafenmole. Seit 2006 werden Elaia und seine Hafenanlagen vom Deutschen Archäologischen Institut erforscht. (de)
- Elaea (Ancient Greek: Ἐλαία and Ἐλέα) was an ancient city of Aeolis, Asia, the port of Pergamum. According to the Barrington Atlas of the Greek and Roman World, it was located near the modern town of Zeytindağ, İzmir Province, Turkey. The ruins of the silted port's breakwater can be seen on satellite maps at 38°56'35.54"N 27°2'16.34"E. According to the present text of Stephanus of Byzantium, it was also called Cidaenis (Ancient Greek: Κιδαινίς), and was founded by Menestheus; but it seems likely that there is some error in the reading Cidaenis. Strabo places Elaea south of the river Caicus, 12 stadia from the river, and 120 stadia from Pergamum. The Caicus enters a bay, which was called , or the bay of Elaea. Strabo calls the bay of Elaea part of the Bay of Adramyttium, but incorrectly. He has the story, which Stephanus has taken from him, that Elaea was a settlement made by Menestheus and the Athenians with him, who joined the war against Troy; but Strabo does not explain how it could be an Aeolian city, if this story was true. Elaea minted coins, which bear the head and name of Menestheus. Some argue that these are some evidence of its Athenian origin; but others, including William Smith discount the connection. Herodotus does not name Elaea among the Aeolian cities. Strabo makes the bay of Elaea terminate on one side in a point called Hydra, and on the other in a promontory Harmatus; and he estimates the width between these points at 80 stadia. Thucydides (viii. 101) places Harmatus opposite to Methymna, from which, and the rest of the narrative, it is clear that he fixes Harmatus in a different place from Strabo. The exact site of Elaea seems to be uncertain. William Martin Leake, in his map, fixes it at a place marked Kliseli, on the road from the south to Pergamum. Scylax (p. 35), Pomponius Mela (i. 18), Pliny (v. 32), and Ptolemy (v. 2), all of whom mention Elaea, do not help us to the precise place; all we learn from them is, that the Caicus flowed between Pitane and Elaea. The name of Elaea occurs in the history of the kings of Pergamum. According to Strabo, from Livy (xxxv. 13), travellers who would reach Pergamum from the sea, would land at Elaea. One of the passages of Livy shows that there was a small hill (tumulus) near Elaea, and that the town was in a plain and walled. Elaea was damaged by an earthquake in the reign of Trajan, at the same time that Pitane suffered. It is also mentioned in the Delphic Theorodochoi inscription. It was a member of the Delian League. Pausanias write that at Elaea there was the tomb of Thersander, son of Polynices, who was killed by Telephus during the Trojan War. At Olympia, there was a statue of a young beardless Zeus which was dedicated by the citizens of Elaea. Alkidamas (Ἀλκιδάμας) was a philosopher from Elaea. Diodorus (Διόδωρος) of Elaea was a poet. (en)
- Elea (en griego Ἐλαία) fue una antigua ciudad griega en la región de Eólida, Anatolia. La ubicación no está determinada de forma precisa, pero está cerca de Zeytindağ, localidad de la provincia de Esmirna, en Turquía. Según los escritos dejados por Esteban de Bizancio, también fue llamada Cidenis (en griego Κιδαινίς), y fue fundada por Menesteo; pero parece probable que exista un error en la lectura de Cidenis. Estrabón recoge la tradición, la misma que Esteban de Bizancio tomó de él, de que fue un asentamiento fundado por el mencionado rey de Atenas y los atenienses que se le unieron en la guerra de Troya. Añade que distaba 60 estadios de la polis de Grinio y que disponía de un puerto y de un fondeadero de los reyes atálidas. Asimismo informa que Elea estaba a doce estadios al sur de la desembocadura del Caico, y a 120 de Pérgamo. Según el geógrafo griego, el Caico desembocaba en el golfo llamado Elaítes (golfo Elaítico), Elaiticus Sinus en latín. Estrabón se refiere a este golfo como parte del golfo de Adramitio, pero de forma incorrecta. Elea acuñó monedas con el busto y el nombre de Menesteo. Entre 460 y 400 a. C emitió monedas de plata, y de bronce a partir de 340 a. C. En uno de los varios tipos de piezas de plata, se representaba en el anverso la cabeza de Atenea tocada con un casco con cresta, y en el reverso figuraba una corona de olivo con la leyenda ΕΛΑΙ. Hubo un asentamiento de pueblos nativos de la costa noroccidental de Anatolia previo a La colonización eolia, al igual que en Mirina, Pitane y Grinio. Algunos argumentan que existen algunas evidencias de su origen ateniense; pero otros, incluido William Smith, desestiman la conexión. Heródoto no nombra a Elea en la lista de las primeras fundaciones de las ciudades eolias. Estrabón dice que el Golfo Elaítico terminaba en un promontorio llamado Hidra, y en el lado opuesto estaba el cabo de Harmatunte. Estima la anchura entre esos dos puntos en 80 estadios. Tucídides, en un pasaje que relata la singladura de la flota peloponesia dirigida por Míndaro por el Helesponto y las costas minorasíticas en vísperas de la batalla de Cinosema (411 a. C.), dice que «Harmatunte está situada en la parte del continente enfrente de Metimna». Según Juan José Torres Esbarranch, Harmatunte solo aparece en la obra del historiador ateniense, y «se suele situar en la costa septentrional del golfo de Edremit, en la bahía de Sivrice». El emplazamiento exacto de Elea es incierto. William Martin Leake, en su mapa, lo fija en un lugar llamado Klisei, en dirección sur hacia Pérgamo. Escílax de Carianda, Pomponio Mela, Plinio el Viejo, y Ptolomeo, mencionan Elea, pero no precisan el lugar exacto de la ubicación. La única conclusión obtenida de dichos autores es que el Caico desembocaba entre Pitane y Elea. Pausanias de manera imprecisa indica que «es el primer pueblo en la Eólida bajando desde el llano del Caico hacia el mar». Los editores del Barrington Atlas of the Greek and Roman World, sitúan Elea cerca de la moderna población de Zeytindağ. Elea formó parte de la Confederación de Delos, según testimonian las listas de tributos que la mencionan por su topónimo y por su étnico. El phoros que pagó anualmente a la Confederación entre 454/453 a. C. y 421/420 a. C., ascendía a 1000 dracmas. Pausanias menciona una estatua de Zeus sin barba, ofrendada por Elea a la ciudad de Olimpia. El nombre de Elea aparece en la historia de los reyes de Pérgamo. Estrabón detalla que todo aquel que llegara a Pérgamo desde el mar avistaría Elea. Uno de los pasajes de Tito Livio muestra que había una pequeña colina, un túmulo en realidad, cerca de Elea, y que la ciudad estaba emplazada en un valle y estaba amurallada. En época del emperador romano Trajano, fue dañada por un terremoto que afectó también a la ciudad de Pitane. (es)
- Élée (en grec Ελαία), était une antique cité grecque d'Asie Mineure en Éolide. La ville a été mentionnée pour la première fois vers le milieu du Ve siècle av. J.-C., dans le cadre de la Ligue de Délos. On y a également découvert des pièces de monnaie datant de cette époque. (fr)
- Elaea (in greco antico: Ἐλαία e Ἐλέα) è stata un'antica città dell'Eolide, in Asia, il porto di Pergamo. Secondo l'Atlante Barrington del mondo greco e romano, si trovava vicino alla moderna città di Zeytindağ, nella provincia di İzmir, in Turchia. Le rovine della diga foranea del porto interrato sono visibili sulle mappe satellitari a 38°56'35.54"N 27°2'16.34"E. (it)
- Эле́я (др.-греч. Ἐλαία, лат. Elaea) — древний прибрежный город в Эолиде, на западе Малой Азии. Порт Пергама. По Страбону был колонией афинян, которую основал Менесфей по возвращении с Троянской войны и находился в 12 стадиях к югу от устья реки Каик (ныне — Бакыр) и в 120 стадиях от Пергама, на берегу Элейского залива (ныне — залив Чандарлы). Также назывался Киденис (др.-греч. Κιδαινίς). Входил в Первый афинский морской союз. Захвачен Александром Македонским, позже принадлежал Пергамскому царству. Процветал в эллинистический период как порт Пергама. В 190 году до н. э. был осажден Антиохом III Великим, в 156 году до н. э. Прусием I и в 90 году н. э. разрушен землетрясением. По Павсанию в Элее находился памятник Терсандру. В римский период Элея чеканила монеты, на которых были голова и имя Менесфея. Из надписи известно, что во II веке в Элее было святилище Асклепия, пританей и царская стоя. Город существовал до XII века, в Элее была кафедра епархии, подчинявшейся Эфесской митрополии. Известны три епископа: Исайя (451), Олвиан (787) и Феодул (XII век). В IX веке в Элее родился преподобный Павел Латрский (ум. 955 или 956). Сохранились руины стен и гавани в трёх километрах к югу от современного города Зейтиндаг в иле Измир в Турции. Титулярная епархия Католической церкви и Элладской православной церкви. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Elea (en grec antic: Ἐλαία 'olivera'; en llatí: Elaea) fou una ciutat d'Eòlia, a l'Àsia Menor, de localització desconeguda i que funcionà com a port reial de Pèrgam. (ca)
- Élée (en grec Ελαία), était une antique cité grecque d'Asie Mineure en Éolide. La ville a été mentionnée pour la première fois vers le milieu du Ve siècle av. J.-C., dans le cadre de la Ligue de Délos. On y a également découvert des pièces de monnaie datant de cette époque. (fr)
- Elaea (in greco antico: Ἐλαία e Ἐλέα) è stata un'antica città dell'Eolide, in Asia, il porto di Pergamo. Secondo l'Atlante Barrington del mondo greco e romano, si trovava vicino alla moderna città di Zeytindağ, nella provincia di İzmir, in Turchia. Le rovine della diga foranea del porto interrato sono visibili sulle mappe satellitari a 38°56'35.54"N 27°2'16.34"E. (it)
- Η Ελαία ή Ελέα ήταν μία αρχαία πόλη της Αιολίδας στην Ασία, το λιμάνι της Περγάμου. Σύμφωνα με τον Άτλα Μπάρινγκτον του Ελληνικού και Ρωμαϊκού Κόσμου, βρισκόταν κοντά στη σύγχρονη πόλη της στην Επαρχία Σμύρνης της Τουρκίας. Οι καταστροφές του ιλυώδους κυματοθραύστη του λιμανιού μπορεί να φανεί στους δορυφορικούς χάρτες στις 38°56'35.54"N 27°2'16.34"E. (el)
- Elaea (Ancient Greek: Ἐλαία and Ἐλέα) was an ancient city of Aeolis, Asia, the port of Pergamum. According to the Barrington Atlas of the Greek and Roman World, it was located near the modern town of Zeytindağ, İzmir Province, Turkey. The ruins of the silted port's breakwater can be seen on satellite maps at 38°56'35.54"N 27°2'16.34"E. It is also mentioned in the Delphic Theorodochoi inscription. It was a member of the Delian League. Pausanias write that at Elaea there was the tomb of Thersander, son of Polynices, who was killed by Telephus during the Trojan War. (en)
- Elaia (altgriechisch Ἐλαία) war eine antike griechische Stadt an der Westküste Kleinasiens in der Landschaft Äolien beim heutigen Dorf Kazıkbağları, südwestlich von Zeytindağ im Landkreis Bergama in der türkischen Provinz Izmir. Es sind nur wenige archäologische Reste der Stadt erhalten, vor allem die etwa 200 m lange Hafenmole. Seit 2006 werden Elaia und seine Hafenanlagen vom Deutschen Archäologischen Institut erforscht. (de)
- Elea (en griego Ἐλαία) fue una antigua ciudad griega en la región de Eólida, Anatolia. La ubicación no está determinada de forma precisa, pero está cerca de Zeytindağ, localidad de la provincia de Esmirna, en Turquía. Elea acuñó monedas con el busto y el nombre de Menesteo. Entre 460 y 400 a. C emitió monedas de plata, y de bronce a partir de 340 a. C. En uno de los varios tipos de piezas de plata, se representaba en el anverso la cabeza de Atenea tocada con un casco con cresta, y en el reverso figuraba una corona de olivo con la leyenda ΕΛΑΙ. (es)
- Эле́я (др.-греч. Ἐλαία, лат. Elaea) — древний прибрежный город в Эолиде, на западе Малой Азии. Порт Пергама. По Страбону был колонией афинян, которую основал Менесфей по возвращении с Троянской войны и находился в 12 стадиях к югу от устья реки Каик (ныне — Бакыр) и в 120 стадиях от Пергама, на берегу Элейского залива (ныне — залив Чандарлы). Также назывался Киденис (др.-греч. Κιδαινίς). Входил в Первый афинский морской союз. Захвачен Александром Македонским, позже принадлежал Пергамскому царству. Процветал в эллинистический период как порт Пергама. В 190 году до н. э. был осажден Антиохом III Великим, в 156 году до н. э. Прусием I и в 90 году н. э. разрушен землетрясением. По Павсанию в Элее находился памятник Терсандру. В римский период Элея чеканила монеты, на которых были голова и имя (ru)
|
