| dbo:abstract
|
- Eichmann a Jerusalem: Un estudi sobre la banalitat del mal (títol original: Eichmann in Jerusalem: a report on the banality of evil) és un llibre de la filòsofa Hannah Arendt, publicat en 1963. En el text l'autora afirma que, més enllà d'un desig de promocionar en la seva carrera, el nazi Adolf Eichmann no va mostrar cap rastre d'antisemitisme o dany psicològic durant l'època del Tercer Reich. El seu subtítol famós va introduir el concepte "banalitat del mal", que són les darreres paraules del capítol final. En part, almenys, la frase es refereix al comportament d'Eichmann durant el judici, on no va mostrar ni culpa ni odi, al·legant que ell no tenia cap responsabilitat perquè estava simplement "fent la seva feina". (ca)
- Eichmann in Jerusalem. Ein Bericht von der Banalität des Bösen ist ein Buch der politischen Theoretikerin Hannah Arendt, das sie anlässlich des 1961 vor dem Bezirksgericht Jerusalem geführten Prozesses gegen den SS-Obersturmbannführer Adolf Eichmann verfasste. Das Buch erschien erstmals 1963 und rief mehrere langanhaltende Kontroversen hervor. (de)
- Eichmann en Jerusalén: Un estudio sobre la banalidad del mal (título original: Eichmann in Jerusalem. A Report on the Banality of Evil) es un libro de la filósofa Hannah Arendt, publicado en 1963. En el texto, la autora afirma que aparte de un deseo de mejorar su carrera, Eichmann no mostró ningún rastro de antisemitismo o daño psicológico. Su subtítulo famoso introdujo el concepto banalidad del mal, que también sirve como últimas palabras del capítulo final. En parte, por lo menos, la frase se refiere al comportamiento de Eichmann en el juicio, no mostrando ni culpa ni odio, alegando que él no tenía ninguna responsabilidad porque estaba simplemente "haciendo su trabajo". Él cumplió con su deber...; no sólo obedeció las órdenes, que también obedeció a la ley., (p. 135). (es)
- Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil is a 1963 book by political thinker Hannah Arendt. Arendt, a Jew who fled Germany during Adolf Hitler's rise to power, reported on the trial of Adolf Eichmann, one of the major organizers of the Holocaust, for The New Yorker. A revised and enlarged edition was published in 1964. (en)
- Eichmann à Jérusalem : Rapport sur la banalité du mal (titre original en anglais : Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil) est un livre de la philosophe Hannah Arendt, publié en 1963. Hannah Arendt, juive allemande ayant fui le régime nazi, a suivi le procès d'Adolf Eichmann à Jérusalem pour The New Yorker, et a produit 5 articles à partir desquels elle a rédigé un compte-rendu entremêlé de réflexions politiques et philosophiques. (fr)
- Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil adalah sebuah buku karya Hannah Arendt yang diterbitkan untuk pertama kalinya pada tahun 1963. Arendt adalah seorang Yahudi yang mengungsi dari Jerman setelah kebangkitan Adolf Hitler. Buku ini berisi tentang pengadilan Adolf Eichmann, seorang Nazi yang terlibat dalam peristiwa Holocaust. Subjudul buku ini memperkenalkan istilah "the banality of evil". Frase ini mengacu kepada kelakuan Eichmann selama pengadilan sebagai seseorang yang tidak menunjukkan rasa bersalah atas tindakannya atau kebencian terhadap orang-orang yang mengadilinya. Ia mengklaim bahwa ia tidak bersalah karena ia hanya "melakukan pekerjaannya" ("Ia melakukan kewajibannya..; ia tidak hanya mematuhi perintah, ia juga mematuhi hukum." hlm. 135). (in)
- 예루살렘의 아이히만(Eichmann in Jerusalem)은 한나 아렌트가 아돌프 아이히만이 예루살렘에서 이스라엘 사법부에 의해 받은 재판을 기록한 책이다. 아이히만을 설명하기 위해 악의 평범성(banality of evil)이라는 개념을 제시한 것으로 잘 알려져 있다. (ko)
- La banalità del male: Eichmann a Gerusalemme (Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil, 1963 ) è uno dei più noti saggi di Hannah Arendt. (it)
- 『エルサレムのアイヒマン──悪の陳腐さについての報告』（Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil）は、ハンナ・アーレントが1963年に雑誌『ザ・ニューヨーカー』に連載したアドルフ・アイヒマンの裁判の傍聴記録。 日本語版は『エルサレムのアイヒマン』（大久保和郎訳、みすず書房、新版2017年）。 (ja)
- Eichmann w Jerozolimie: rzecz o banalności zła – książka autorstwa niemieckiej filozof Hanny Arendt, wydana w 1963 roku, opisująca kulisy procesu jednego z niemieckich nazistowskich zbrodniarzy, Adolfa Eichmanna. Adolf Eichmann ukrywał się przez kilkanaście lat w Argentynie. Schwytany przez agentów Mosadu, oskarżony został o ludobójstwo i zbrodnie wojenne w czasie drugiej wojny światowej. Skazano go na śmierć przez powieszenie. Arendt zwróciła uwagę, że Eichmann działał bezmyślnie, niczym trybik w nazistowskiej maszynie zagłady. Był jedną z wielu podobnych sobie jednostek. Według Arendt: Akt oskarżenia oparty był (...) na tym, co przecierpieli Żydzi, nie zaś na tym, co popełnił Eichmann. Hannah Arendt odniosła się również do roli jaką w zagładzie Żydów odegrała część elit żydowskich – Judenraty. Dla Żydów rola, jaką przywódcy żydowscy odegrali w unicestwieniu własnego narodu, stanowi niewątpliwie najczarniejszy rozdział całej historii. O ile jednak członkowie rządów typu quislingowskiego pochodzili zazwyczaj z partii opozycyjnych, członkami rad żydowskich byli z reguły cieszący się uznaniem miejscowi przywódcy żydowscy, którym naziści nadawali ogromną władzę do chwili, gdy ich także deportowano. Treść książki wywołała sprzeciwy międzynarodowej społeczności żydowskiej, na przykład reżysera i badacza Holokaustu Claude’a Lanzmanna. Było coś jeszcze – coś, co mnie prześladowało od lat. Proces Eichmanna w roku 1962 w Jerozolimie został przeprowadzony skandalicznie źle. Przez ignorantów. To był polityczny show zamówiony przez Ben Guriona, mający stanowić akt założycielski państwa Izrael. Nikt nie szukał prawdy i nikt nie pracował tak, jak należy. Sędziowie i prokuratorzy wszystko mieszali: nie odróżniali getta w Chełmie od obozu zagłady w Chełmnie. I nie chcieli też świadectwa (ang.). Bo wszystko, co od niego pochodziło, mogło być wyłącznie złe. Nikt nie znał Eichmanna równie dobrze jak on. Gdyby Benjamin był wtedy w Jerozolimie, oszczędzono by nam tych wszystkich głupot, że Eichmann był tylko szarym biurokratą. Albo też „banalności zła” autorstwa pani Arendt. Rzekoma „banalność zła” to jedynie banalność konkluzji pani Arendt. Eichmann był fanatycznym antysemitą. Na dodatek niewiarygodnie skorumpowanym. Kochał pieniądze. Był gotowy na wszystko, żeby je zdobyć. (pl)
- Eichmann em Jerusalém - Um relato sobre a banalidade do mal (Original em inglês: Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil) é um livro da filósofa política alemã de origem judaica Hannah Arendt, sobre o julgamento de Adolf Eichmann, em Jerusalém, publicado em 1963. Arendt, judia alemã que havia fugido do regime nazista, cobriu o processo de Eichmann numa série de cinco artigos para a revista The New Yorker, os quais mais tarde dariam origem ao livro. (pt)
- Банальность зла: Эйхман в Иерусалиме — книга, написанная Ханной Арендт, присутствовавшей в качестве корреспондента журнала The New Yorker на суде над Адольфом Эйхманом — бывшим оберштурмбаннфюрером (подполковником) СС, который заведовал отделом гестапо IV-B-4, отвечавшим за «окончательное решение еврейского вопроса». Суд проходил в Иерусалиме в 1961 году. В написанной ей по итогам процесса книге Арендт анализирует происходившие события, стараясь дать им стороннюю оценку. Как пишет Михаэль Дорфман: «После выхода книги Арендт большинство израильских друзей порвали с ней отношения, не оценив иронии и сарказма. Арендт в Израиле бойкотировали более 30 лет». По утверждению Сьюзен Нейман, эту книгу Арендт «ругали больше, чем любую другую работу по моральной философии, вышедшую в XX веке. Её осторожные попытки разобраться в формах ответственности и отделить ответственность от намерения были неправильно поняты почти всеми и вызвали возмущение и ярость даже у её ближайших друзей. Не удивительно, что с тех пор многие моральные философы предпочитают ограничиваться „проблемой вагонетки“». (ru)
- 《艾希曼在耶路撒冷：一份关于平庸的恶的报告》（英語：Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil）是美国政治理论家汉娜·阿伦特1963年的著作。犹太人阿伦特在希特勒上台后逃离德国，本书集合了阿道夫·艾希曼於1961年在耶路撒冷受审时她為《纽约客》撰寫的报道。本书于1964年出版增订版。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Eichmann a Jerusalem: Un estudi sobre la banalitat del mal (títol original: Eichmann in Jerusalem: a report on the banality of evil) és un llibre de la filòsofa Hannah Arendt, publicat en 1963. En el text l'autora afirma que, més enllà d'un desig de promocionar en la seva carrera, el nazi Adolf Eichmann no va mostrar cap rastre d'antisemitisme o dany psicològic durant l'època del Tercer Reich. El seu subtítol famós va introduir el concepte "banalitat del mal", que són les darreres paraules del capítol final. En part, almenys, la frase es refereix al comportament d'Eichmann durant el judici, on no va mostrar ni culpa ni odi, al·legant que ell no tenia cap responsabilitat perquè estava simplement "fent la seva feina". (ca)
- Eichmann in Jerusalem. Ein Bericht von der Banalität des Bösen ist ein Buch der politischen Theoretikerin Hannah Arendt, das sie anlässlich des 1961 vor dem Bezirksgericht Jerusalem geführten Prozesses gegen den SS-Obersturmbannführer Adolf Eichmann verfasste. Das Buch erschien erstmals 1963 und rief mehrere langanhaltende Kontroversen hervor. (de)
- Eichmann en Jerusalén: Un estudio sobre la banalidad del mal (título original: Eichmann in Jerusalem. A Report on the Banality of Evil) es un libro de la filósofa Hannah Arendt, publicado en 1963. En el texto, la autora afirma que aparte de un deseo de mejorar su carrera, Eichmann no mostró ningún rastro de antisemitismo o daño psicológico. Su subtítulo famoso introdujo el concepto banalidad del mal, que también sirve como últimas palabras del capítulo final. En parte, por lo menos, la frase se refiere al comportamiento de Eichmann en el juicio, no mostrando ni culpa ni odio, alegando que él no tenía ninguna responsabilidad porque estaba simplemente "haciendo su trabajo". Él cumplió con su deber...; no sólo obedeció las órdenes, que también obedeció a la ley., (p. 135). (es)
- Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil is a 1963 book by political thinker Hannah Arendt. Arendt, a Jew who fled Germany during Adolf Hitler's rise to power, reported on the trial of Adolf Eichmann, one of the major organizers of the Holocaust, for The New Yorker. A revised and enlarged edition was published in 1964. (en)
- Eichmann à Jérusalem : Rapport sur la banalité du mal (titre original en anglais : Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil) est un livre de la philosophe Hannah Arendt, publié en 1963. Hannah Arendt, juive allemande ayant fui le régime nazi, a suivi le procès d'Adolf Eichmann à Jérusalem pour The New Yorker, et a produit 5 articles à partir desquels elle a rédigé un compte-rendu entremêlé de réflexions politiques et philosophiques. (fr)
- 예루살렘의 아이히만(Eichmann in Jerusalem)은 한나 아렌트가 아돌프 아이히만이 예루살렘에서 이스라엘 사법부에 의해 받은 재판을 기록한 책이다. 아이히만을 설명하기 위해 악의 평범성(banality of evil)이라는 개념을 제시한 것으로 잘 알려져 있다. (ko)
- La banalità del male: Eichmann a Gerusalemme (Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil, 1963 ) è uno dei più noti saggi di Hannah Arendt. (it)
- 『エルサレムのアイヒマン──悪の陳腐さについての報告』（Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil）は、ハンナ・アーレントが1963年に雑誌『ザ・ニューヨーカー』に連載したアドルフ・アイヒマンの裁判の傍聴記録。 日本語版は『エルサレムのアイヒマン』（大久保和郎訳、みすず書房、新版2017年）。 (ja)
- Eichmann em Jerusalém - Um relato sobre a banalidade do mal (Original em inglês: Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil) é um livro da filósofa política alemã de origem judaica Hannah Arendt, sobre o julgamento de Adolf Eichmann, em Jerusalém, publicado em 1963. Arendt, judia alemã que havia fugido do regime nazista, cobriu o processo de Eichmann numa série de cinco artigos para a revista The New Yorker, os quais mais tarde dariam origem ao livro. (pt)
- 《艾希曼在耶路撒冷：一份关于平庸的恶的报告》（英語：Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil）是美国政治理论家汉娜·阿伦特1963年的著作。犹太人阿伦特在希特勒上台后逃离德国，本书集合了阿道夫·艾希曼於1961年在耶路撒冷受审时她為《纽约客》撰寫的报道。本书于1964年出版增订版。 (zh)
- Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil adalah sebuah buku karya Hannah Arendt yang diterbitkan untuk pertama kalinya pada tahun 1963. Arendt adalah seorang Yahudi yang mengungsi dari Jerman setelah kebangkitan Adolf Hitler. Buku ini berisi tentang pengadilan Adolf Eichmann, seorang Nazi yang terlibat dalam peristiwa Holocaust. (in)
- Eichmann w Jerozolimie: rzecz o banalności zła – książka autorstwa niemieckiej filozof Hanny Arendt, wydana w 1963 roku, opisująca kulisy procesu jednego z niemieckich nazistowskich zbrodniarzy, Adolfa Eichmanna. Adolf Eichmann ukrywał się przez kilkanaście lat w Argentynie. Schwytany przez agentów Mosadu, oskarżony został o ludobójstwo i zbrodnie wojenne w czasie drugiej wojny światowej. Skazano go na śmierć przez powieszenie. Arendt zwróciła uwagę, że Eichmann działał bezmyślnie, niczym trybik w nazistowskiej maszynie zagłady. Był jedną z wielu podobnych sobie jednostek. Według Arendt: (pl)
- Банальность зла: Эйхман в Иерусалиме — книга, написанная Ханной Арендт, присутствовавшей в качестве корреспондента журнала The New Yorker на суде над Адольфом Эйхманом — бывшим оберштурмбаннфюрером (подполковником) СС, который заведовал отделом гестапо IV-B-4, отвечавшим за «окончательное решение еврейского вопроса». Суд проходил в Иерусалиме в 1961 году. В написанной ей по итогам процесса книге Арендт анализирует происходившие события, стараясь дать им стороннюю оценку. (ru)
|
