| dbo:abstract
|
- دخلة الصرود يسمى أيضا هازجة الصرود (الاسم العلمي: Sylvia cantillans) (بالإنجليزية: Subalpine Warbler)، هو طائر ينتمي إلى طيور الصادح (فصيلة: Sylviidae). (ar)
- El tallarol de garriga oriental, (Curruca cantillans; syn: sylvia cantillans) és una espècie d'ocell passeriforme dins de la família dels sílvids (Sylviidae). Anteriorment es considerava conespecífic amb el tallarol de garriga occidental, present als Països Catalans, però el 2020 el tàxon original del tallarol de garriga es va segmentar en dos espècies separades, l'occidental i l'oriental, restant aquesta darrera amb el nom específic cantillans. El tallarol de garriga oriental, està present al centre i est de l'Europa meridional (des de Itàlia i Sicília fins a Turquia) i al nord-est d'Àfrica. L'estat de conservació del tàxon original es considera de risc mínim. (ca)
- Die Weißbartgrasmücke (Sylvia cantillans) oder auch Bartgrasmücke ist ein Singvogel aus der Gattung der Grasmücken (Sylvia). Sie kommt im Mittelmeerraum vor. (de)
- La Barbstria silvio, Sylvia cantillans, estas specio de birdo de la familio de Silviedoj kaj de ties plej tipa genro nome Sylvia aŭ silvioj, kiuj estas grizecaj aŭ grizecbrunaj insektovoruloj. Tiu malgranda silvio reproduktiĝas en plej sudaj areoj de Eŭropo el Iberio al Grekio kaj nordokcidenta Afriko. Temas pri migrantaj birdoj, kiuj vintrumas laŭlonge de la suda bordo de Saharo. Ĝi estas vaganto tre for de la reprodukta teritorio kaj printempe kaj aŭtune tiom norde kiom ĝis Britio. Kiel plej parto de silvioj, ankaŭ tiu havas distingajn masklan kaj inan plumarojn, temas pri kazo de seksa duformismo. Maskla plenkreskulo havas grizajn dorson (pli malhele ĉe flugilplumoj) kaj kapon, brikoruĝajn subajn partojn, kun helgriza ventro, kaj blankajn subvangajn striojn ("mustaĉojn"). La ino estas ĉefe bruna supre, kun pli griza kapo kaj blankeca sube kun rozkoloreca nuanco. La kanto de la Barbstria silvio estas rapida kaj sonoreca, iom simila al tiu de la Babilema silvio . Tiu birdo ŝajnas rilata al la superspecio de la Sardia silvio plus la Tamariksilvio. Ili ĉiuj havas blankajn subvangajn blankajn areojn, malhelajn kapon ĉe maskloj, kaj nudajn okulringojn. Tiuj tri specioj estas rilataj al superspecio konsistanta el la Nigragorĝa silvio kaj la Cipra silvio, kiuj kunhavas ankaŭ la blankan subvangan areon kun nigro supre.(Shirihai et al. 2001, Jønsson & Fjeldså 2006 ) La Barbstria silvio estas dividita en tri distingaj subspecioj, kiuj povus eble esti sufiĉe diverĝaj por konsideri ilin tri separataj specioj (Shirihai et al. 2001). La tri grupoj havas diferencajn masklajn plumarojn, distingajn alvokojn, kaj estas alopatriaj; necesas plia studado. Tiuj grupoj estas la jenaj (sube menciataj areoj estas reproduktaj teritorioj; ĉiuj formoj vintrumas en Afriko):
* Okcidenta barbstria silvio - subspecioj cantillans, nordokcidenta kaj duoninsula Italio, Sicilio, suda Francio kaj Iberio, kaj inornata en nordokcidenta Afriko
* Orienta barbstria silvio - subspecio albistriata, el nordorienta Italio sudorienten al suda Turkio
* Moltonia barbstria silvio - subspecio moltonii, endemia taksono de la okcidentaj insuloj de Mediteraneo: Korsiko, Sardio, Balearoj; kaj la Liguriaj Apeninoj
* Iberia barbstria silvio -subspecio iberiae, iberio, suda Francio kaj ekstreme nordokcidenta Italio. La Orienta barbstria silvio diferenciĝas el la nomiga raso pro sia pli markataj blugrizaj supraj partoj, nigreca masko ĉe bridoj kaj orelkovriloj, brika ruĝecbruna koloro nur en gorĝo kaj brusto kaj tre markata el ampleksa blanka ventro, pli palaj flankoj kaj pli ampleksa blanka submustaĉa strio. Tiu estas birdo de seka malferma kamparo, ofte ĉe montetaj deklivoj, kun arbustoj por nestumado. La nesto estas kosntruita en malalta arbusto aŭ ulekso. La ino demetas 3-5 ovojn. Kiel plej parto de silvioj, ankaŭ tiu estas insektovora, sed ĝi manĝas ankaŭ berojn. (eo)
- The eastern subalpine warbler (Curruca cantillans) is a small typical warbler which breeds in the southernmost areas of Europe. It was first described by the German naturalist Peter Simon Pallas in 1764 and given the binomial name Motacilla cantillans. The specific cantillans is Latin for "warbling" from canere, "to sing". Like most Curruca species, it has distinct male and female plumages. The adult male has a grey back and head, brick-red underparts, and white malar streaks ("moustaches"). The female is mainly brown above, with a greyer head, and whitish below with a pink flush. The subalpine warbler's song is fast and rattling, and is similar to the lesser whitethroat. This bird seems to be related to the Sardinian warbler-Menetries' warbler superspecies. They all have white malar areas, the heads being dark above in adult males, and naked eye-rings. These three species are related to a superspecies consisting of Rüppell's warbler and the Cyprus warbler, which also share the white malar area with blackish above (Shirihai et al. 2001, Jønsson & Fjeldså 2006 ).The subalpine warbler is divided into two distinct subspecies groups, which may possibly be sufficiently diverged to qualify as two separate species (Shirihai et al. 2001). The two groups have differing male plumages, distinctive calls, and are allopatric; on this particular issue, further study is needed. In May 2020, the IOC world bird list recognised the split of western and eastern subalpine warblers into two distinct species. Moltoni's warbler was formerly considered conspecific. The eastern subalpine warbler differs from the western subalpine warbler by its deeper blue-grey upperparts, a blackish mask on the lores and ear-coverts, brick reddish-brown coloration confined to the throat and breast and sharply demarcated from a largely white belly, paler flanks and a wider white submoustachial stripe. This is a bird of dry open country, often on hill slopes, with bushes for nesting. The nest is built in low shrub or gorse, and 3–5 eggs are laid. Like most "warblers", it is insectivorous, but will also take berries. (en)
- Txinbo papargorrizta (Sylvia cantillans) sylviidae familiako hegazti paseriformea da, hegoaldeko Europan eta ipar-mendebaldeko Afrikan bizi dena. (eu)
- La curruca carrasqueña (Sylvia cantillans) es una especie de ave paseriforme de la familia Sylviidae. (es)
- Curruca cantillans Cet article est une ébauche concernant l’ornithologie. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) ; pour plus d’indications, visitez le projet ornithologie. Curruca cantillans Espèce Curruca cantillans(Pallas, 1764) Statut de conservation UICN LC : Préoccupation mineure (fr)
- La sterpazzolina (Sylvia cantillans, Pallas 1764) è un uccello insettivoro appartenente alla famiglia dei Sylviidae. (it)
- Pokrzewka wąsata (Curruca cantillans) – gatunek małego wędrownego ptaka z rodziny pokrzewek (Sylviidae). Gniazduje w basenie Morza Śródziemnego, zimą wędruje do saharyjskiej części Afryki i częściowo Sahelu. Nie jest zagrożony wyginięciem. (pl)
- De balkanbaardgrasmus (Curruca cantillans synoniem: Sylvia cantillans) is een vogel uit de familie van de Sylviidae. (nl)
- A toutinegra-carrasqueira (Sylvia cantillans) é uma ave da família Sylviidae. O macho tem a cabeça acinzentada, o bigode branco e as partes inferiores cor-de-laranja. A fêmea apresenta as cores mais ténues. Esta espécie migradora nidifica no sul da Europa e inverna na África subsariana. Em Portugal ocorre como nidificante na metade interior do território, sendo a mais comum das toutinegras na província de Trás-os-Montes. (pt)
- Rödstrupig sångare (Curruca cantillans) är en i familjen sylvior (Sylviidae) med omstridda artgränser, nära släkt med moltonisångaren och rostsångaren. Den häckar i södra och sydöstra Europa. Vintertid flyttar den till Sahel i Afrika, strax söder om Sahara. Den är en sällsynt gäst i norra Europa, framför allt i maj. (sv)
- Субальпийская славка, или рыжегрудая славка (лат. Sylvia cantillans) — певчая птица семейства славковых, обитающая в Средиземноморье. (ru)
- Кропи́в'янка червоново́ла (Curruca cantillans) — вид птахів роду Кропив'янка з родини кропив'янкових, поширений у середземноморському регіоні. В Україні рідкісний залітний вид. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- دخلة الصرود يسمى أيضا هازجة الصرود (الاسم العلمي: Sylvia cantillans) (بالإنجليزية: Subalpine Warbler)، هو طائر ينتمي إلى طيور الصادح (فصيلة: Sylviidae). (ar)
- Die Weißbartgrasmücke (Sylvia cantillans) oder auch Bartgrasmücke ist ein Singvogel aus der Gattung der Grasmücken (Sylvia). Sie kommt im Mittelmeerraum vor. (de)
- Txinbo papargorrizta (Sylvia cantillans) sylviidae familiako hegazti paseriformea da, hegoaldeko Europan eta ipar-mendebaldeko Afrikan bizi dena. (eu)
- La curruca carrasqueña (Sylvia cantillans) es una especie de ave paseriforme de la familia Sylviidae. (es)
- Curruca cantillans Cet article est une ébauche concernant l’ornithologie. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) ; pour plus d’indications, visitez le projet ornithologie. Curruca cantillans Espèce Curruca cantillans(Pallas, 1764) Statut de conservation UICN LC : Préoccupation mineure (fr)
- La sterpazzolina (Sylvia cantillans, Pallas 1764) è un uccello insettivoro appartenente alla famiglia dei Sylviidae. (it)
- Pokrzewka wąsata (Curruca cantillans) – gatunek małego wędrownego ptaka z rodziny pokrzewek (Sylviidae). Gniazduje w basenie Morza Śródziemnego, zimą wędruje do saharyjskiej części Afryki i częściowo Sahelu. Nie jest zagrożony wyginięciem. (pl)
- De balkanbaardgrasmus (Curruca cantillans synoniem: Sylvia cantillans) is een vogel uit de familie van de Sylviidae. (nl)
- A toutinegra-carrasqueira (Sylvia cantillans) é uma ave da família Sylviidae. O macho tem a cabeça acinzentada, o bigode branco e as partes inferiores cor-de-laranja. A fêmea apresenta as cores mais ténues. Esta espécie migradora nidifica no sul da Europa e inverna na África subsariana. Em Portugal ocorre como nidificante na metade interior do território, sendo a mais comum das toutinegras na província de Trás-os-Montes. (pt)
- Rödstrupig sångare (Curruca cantillans) är en i familjen sylvior (Sylviidae) med omstridda artgränser, nära släkt med moltonisångaren och rostsångaren. Den häckar i södra och sydöstra Europa. Vintertid flyttar den till Sahel i Afrika, strax söder om Sahara. Den är en sällsynt gäst i norra Europa, framför allt i maj. (sv)
- Субальпийская славка, или рыжегрудая славка (лат. Sylvia cantillans) — певчая птица семейства славковых, обитающая в Средиземноморье. (ru)
- Кропи́в'янка червоново́ла (Curruca cantillans) — вид птахів роду Кропив'янка з родини кропив'янкових, поширений у середземноморському регіоні. В Україні рідкісний залітний вид. (uk)
- El tallarol de garriga oriental, (Curruca cantillans; syn: sylvia cantillans) és una espècie d'ocell passeriforme dins de la família dels sílvids (Sylviidae). Anteriorment es considerava conespecífic amb el tallarol de garriga occidental, present als Països Catalans, però el 2020 el tàxon original del tallarol de garriga es va segmentar en dos espècies separades, l'occidental i l'oriental, restant aquesta darrera amb el nom específic cantillans. (ca)
- La Barbstria silvio, Sylvia cantillans, estas specio de birdo de la familio de Silviedoj kaj de ties plej tipa genro nome Sylvia aŭ silvioj, kiuj estas grizecaj aŭ grizecbrunaj insektovoruloj. Tiu malgranda silvio reproduktiĝas en plej sudaj areoj de Eŭropo el Iberio al Grekio kaj nordokcidenta Afriko. Temas pri migrantaj birdoj, kiuj vintrumas laŭlonge de la suda bordo de Saharo. Ĝi estas vaganto tre for de la reprodukta teritorio kaj printempe kaj aŭtune tiom norde kiom ĝis Britio. (eo)
- The eastern subalpine warbler (Curruca cantillans) is a small typical warbler which breeds in the southernmost areas of Europe. It was first described by the German naturalist Peter Simon Pallas in 1764 and given the binomial name Motacilla cantillans. The specific cantillans is Latin for "warbling" from canere, "to sing". Moltoni's warbler was formerly considered conspecific. This is a bird of dry open country, often on hill slopes, with bushes for nesting. The nest is built in low shrub or gorse, and 3–5 eggs are laid. Like most "warblers", it is insectivorous, but will also take berries. (en)
|
