| dbo:abstract
|
- Η Ανατολική Ελβία (γερμανικά: Ostelbien) ήταν όρος που χρησιμοποιούνταν ατύπως μέχρι το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για τα τμήματα του Γερμανικού Ράιχ που βρισκόταν ανατολικά του ποταμού Έλβα. Η περιοχή αποτελούταν από τις ακόλουθες Πρωσικές επαρχίες: Βρανδεμβούργο, το ανατολικό τμήμα της Σαξονίας (Γιεριχόβερ Λαντ) και το Βασίλειο της Σαξονίας (Άνω Λουσατίας), τη Πομερανία, τη Σιλεσία, Ανατολική Πρωσία, τη Δυτική Πρωσία και Πόζεν (από το 1922 ήταν γνωστό ως Πόζεν-Δυτική Πρωσία), καθώς και τα μέλη της Ελεύθερης Πολιτείας του Μέκλενμπουργκ-Σβέριν και την ελεύθερη πολιτεία του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς. Η αστική περιοχή του Βερολίνου δεν είχε συμπεριληφθεί. Η Ανατολική Ελβία ήταν γνωστή για τη και δουλοπαροικία, καθώς και για τον πολιτικό συντηρητισμό, σε συνδυασμό με τον κυρίως Προτεσταντικό τοπικό πληθυσμό. Ο "Ανατολικοί Ελβιανοί Γιούνκερ" ήταν ένας πολιτικός όρος που χρησιμοποιούταν από αριστερά κόμματα ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης (1918-1933), Ήδη κατά την εποχή της γερμανικής Αυτοκρατορίας (1871-1918), οι ανατολικοί Ελβιανοί Γιούνκερ είχαν σχηματίσει τη ραχοκοκαλιά της αντιδραστικής μερίδας της μοναρχίας. (el)
- East Elbia (German: Ostelbien) was an informal denotation for those parts of the German Reich until World War II that lay east of the river Elbe. The region comprised the Prussian provinces of Brandenburg, the eastern parts of Saxony (Jerichower Land) and the Kingdom of Saxony (Upper Lusatia), Pomerania, Silesia, East Prussia, West Prussia and Posen (from 1922 Posen-West Prussia) as well as the states of Free State of Mecklenburg-Schwerin and Free State of Mecklenburg-Strelitz. The urban area of Berlin was not included. East Elbia was noted for its historic manorialism and serfdom, as well as for political conservatism, combined with the predominantly Protestant confession of the local population. "East Elbian Junker" was a politically charged term used by leftist parties especially during the Weimar Republic (1918-1933), denoting especially the rich functionaries of the conservative, right-wing German National People's Party (DNVP) that fit the stereotype. Already during the time of the German Empire (1871-1918), these East Elbian Junkers had formed the monarchy's reactionary backbone. (en)
- Als Ostelbien wurden in der Zeit vor dem Zweiten Weltkrieg die Gebiete östlich der Elbe bezeichnet, bis hin nach Ostpreußen. Es handelte sich um flaches Land, das großflächige Gutswirtschaft ermöglichte und auf dem auch nach dem Beginn der industriellen Revolution in Deutschland die Landwirtschaft ein stark dominierender Wirtschaftszweig war. Meist waren die Gutsbesitzer Adlige, protestantisch und politisch konservativ. Die Gebietsbezeichnung wurde von Max Weber um das Jahr 1892 erneuert und wurde von James Hawes 2017 wieder belebt. (de)
- 엘베강 이동(독일어: Ostelbien 오스트엘벤[*]) 지역은 제2차 세계대전 때까지 독일의 특정 지역을 지칭하던 비공식적 명칭이다. 말 그대로 엘베강 동쪽의 지역들로, 프로이센의 동·서프로이센, 포메른, 슐레지엔, 포젠, 작센의 지역, 그리고 , 가 포함된다. 베를린 도시권은 엘베강 동쪽에 있지만 보통 여기에 포함되지 않는다. 엘베강 이동 지역은 역사적으로 장원제와 농노제가 오랫동안 지속된 지역이고, 정치적으로는 보수주의와 개신교 성향을 가졌다. "엘베강 이동의 융커"는 바이마르 공화국의 좌파 정당들에서 독일 국가인민당 같은 우파 정당을 공격할 때 사용한 레퍼토리였다. 엘베강 이동의 융커 집단은 독일 제국 시절부터 반동정치를 지탱하는 등뼈 역할을 했다. (ko)
- Met de term Oost-Elbië (Duits: Ostelbien) werden in de tijd voor de Tweede Wereldoorlog de Duitse gebieden ten oosten van de rivier de Elbe aangeduid. Het ging hierbij voornamelijk om Pruisische gebieden, maar ook om de hertogdommen Mecklenburg-Schwerin en Mecklenburg-Strelitz. Bij het begrip Oost-Elbië ging het niet om een geografische afbakening, maar meer om een aanduiding van de maatschappelijke verhoudingen in het oosten van Duitsland. Kenmerkend voor deze regio was de nadruk op de landbouw, het grootgrondbezit, het lutherse protestantisme en het politieke conservatisme van de bevolking, althans de bezittende klasse en de plattelandsbevolking. Berlijn werd als grote stad niet tot Oost-Elbië gerekend en was eerder een toevluchtsoord voor wie aan de beperkende omstandigheden wilde ontkomen. Dat gold ook voor andere grotere steden als Breslau, Stettin, Danzig en Koningsbergen. De grootgrondbezitters van deze regio behoorden tot de junkerklasse en drukten hun stempel op het dagelijks leven in dit gebied. Zij oefenden ook openbare ambten uit. In het gebied waren meer dan 10.000 Gutsbezirke, die een groot deel van het gebied besloegen en waar de boerenbevolking en de kleine dorpjes en stadjes die in dit gebied lagen, tot ongeveer 1850 nog op middeleeuwse wijze feodaal bestuurd werden. Zij waren verplicht tot herendiensten en werden in hun bezitsrechten en mobiliteit beperkt. Aan deze toestand kwam pas in de jaren erna grotendeels, en rond de jaren twintig definitief een einde. De helft van het als Oost-Elbië aangeduide gebied werd in 1945 door Polen geannexeerd, en een klein deel door de Sovjet-Unie. Circa 9 miljoen bewoners moesten dit gebied toen verlaten, zie Verdrijving van Duitsers na de Tweede Wereldoorlog. In het gebied dat als Duitse Democratische Republiek Duits bleef, werden de grootgrondbezitters onteigend, waarna hun land aan boerencoöperaties toegedeeld. Na 1990 hebben een aantal voormalige bezitters hun land teruggekocht. (nl)
- Заэльбье, также Ост-Эльбия (нем. Ostelbien) — неофициальное обозначение земель германского рейха, расположенных к востоку от реки Эльбы. (ru)
- Ostelbien var en informell beteckning för områden i Tyska riket, i nuvarande Tyskland och Polen, som låg öster om floden Elbe. Dessa till Kungadömet Preussen hörande territorier präglades av en från övriga Tyskland skild samhällsekonomi kretsande kring storgodsen. (sv)
- 東易賓（德語：Ostelbien，直译：易北河東部地區）是德意志國家在二戰前位於易北河以東的地區的非正式名稱。 該地區包括普魯士的勃蘭登堡省、薩克森省東部（耶里肖地區縣）和薩克森王國（上盧薩蒂亞）、波美拉尼亞、西里西亞、東普魯士、西普魯士和波森（1922年後為波森-西普魯士）以及梅克倫堡-什未林和梅克倫堡-施特雷利茨，柏林市區不包括在內。 東易賓以其歷史悠久的莊園制和農奴制以及政治保守主義以及當地居民主要信奉新教而聞名。“東易賓容克”是左翼政黨特別是在魏瑪共和國（1918-1933）期間使用的一個帶有政治色彩的詞語，特別是指符合刻板印象的保守右翼德國國家人民黨（DNVP）的富有成員。早在德意志帝國時期（1871-1918），這些東易賓容克貴族就已經形成了維護君主制團體的主要組成部分。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Als Ostelbien wurden in der Zeit vor dem Zweiten Weltkrieg die Gebiete östlich der Elbe bezeichnet, bis hin nach Ostpreußen. Es handelte sich um flaches Land, das großflächige Gutswirtschaft ermöglichte und auf dem auch nach dem Beginn der industriellen Revolution in Deutschland die Landwirtschaft ein stark dominierender Wirtschaftszweig war. Meist waren die Gutsbesitzer Adlige, protestantisch und politisch konservativ. Die Gebietsbezeichnung wurde von Max Weber um das Jahr 1892 erneuert und wurde von James Hawes 2017 wieder belebt. (de)
- 엘베강 이동(독일어: Ostelbien 오스트엘벤[*]) 지역은 제2차 세계대전 때까지 독일의 특정 지역을 지칭하던 비공식적 명칭이다. 말 그대로 엘베강 동쪽의 지역들로, 프로이센의 동·서프로이센, 포메른, 슐레지엔, 포젠, 작센의 지역, 그리고 , 가 포함된다. 베를린 도시권은 엘베강 동쪽에 있지만 보통 여기에 포함되지 않는다. 엘베강 이동 지역은 역사적으로 장원제와 농노제가 오랫동안 지속된 지역이고, 정치적으로는 보수주의와 개신교 성향을 가졌다. "엘베강 이동의 융커"는 바이마르 공화국의 좌파 정당들에서 독일 국가인민당 같은 우파 정당을 공격할 때 사용한 레퍼토리였다. 엘베강 이동의 융커 집단은 독일 제국 시절부터 반동정치를 지탱하는 등뼈 역할을 했다. (ko)
- Заэльбье, также Ост-Эльбия (нем. Ostelbien) — неофициальное обозначение земель германского рейха, расположенных к востоку от реки Эльбы. (ru)
- Ostelbien var en informell beteckning för områden i Tyska riket, i nuvarande Tyskland och Polen, som låg öster om floden Elbe. Dessa till Kungadömet Preussen hörande territorier präglades av en från övriga Tyskland skild samhällsekonomi kretsande kring storgodsen. (sv)
- 東易賓（德語：Ostelbien，直译：易北河東部地區）是德意志國家在二戰前位於易北河以東的地區的非正式名稱。 該地區包括普魯士的勃蘭登堡省、薩克森省東部（耶里肖地區縣）和薩克森王國（上盧薩蒂亞）、波美拉尼亞、西里西亞、東普魯士、西普魯士和波森（1922年後為波森-西普魯士）以及梅克倫堡-什未林和梅克倫堡-施特雷利茨，柏林市區不包括在內。 東易賓以其歷史悠久的莊園制和農奴制以及政治保守主義以及當地居民主要信奉新教而聞名。“東易賓容克”是左翼政黨特別是在魏瑪共和國（1918-1933）期間使用的一個帶有政治色彩的詞語，特別是指符合刻板印象的保守右翼德國國家人民黨（DNVP）的富有成員。早在德意志帝國時期（1871-1918），這些東易賓容克貴族就已經形成了維護君主制團體的主要組成部分。 (zh)
- Η Ανατολική Ελβία (γερμανικά: Ostelbien) ήταν όρος που χρησιμοποιούνταν ατύπως μέχρι το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για τα τμήματα του Γερμανικού Ράιχ που βρισκόταν ανατολικά του ποταμού Έλβα. Η περιοχή αποτελούταν από τις ακόλουθες Πρωσικές επαρχίες: Βρανδεμβούργο, το ανατολικό τμήμα της Σαξονίας (Γιεριχόβερ Λαντ) και το Βασίλειο της Σαξονίας (Άνω Λουσατίας), τη Πομερανία, τη Σιλεσία, Ανατολική Πρωσία, τη Δυτική Πρωσία και Πόζεν (από το 1922 ήταν γνωστό ως Πόζεν-Δυτική Πρωσία), καθώς και τα μέλη της Ελεύθερης Πολιτείας του Μέκλενμπουργκ-Σβέριν και την ελεύθερη πολιτεία του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς. Η αστική περιοχή του Βερολίνου δεν είχε συμπεριληφθεί. (el)
- East Elbia (German: Ostelbien) was an informal denotation for those parts of the German Reich until World War II that lay east of the river Elbe. The region comprised the Prussian provinces of Brandenburg, the eastern parts of Saxony (Jerichower Land) and the Kingdom of Saxony (Upper Lusatia), Pomerania, Silesia, East Prussia, West Prussia and Posen (from 1922 Posen-West Prussia) as well as the states of Free State of Mecklenburg-Schwerin and Free State of Mecklenburg-Strelitz. The urban area of Berlin was not included. (en)
- Met de term Oost-Elbië (Duits: Ostelbien) werden in de tijd voor de Tweede Wereldoorlog de Duitse gebieden ten oosten van de rivier de Elbe aangeduid. Het ging hierbij voornamelijk om Pruisische gebieden, maar ook om de hertogdommen Mecklenburg-Schwerin en Mecklenburg-Strelitz. Bij het begrip Oost-Elbië ging het niet om een geografische afbakening, maar meer om een aanduiding van de maatschappelijke verhoudingen in het oosten van Duitsland. Kenmerkend voor deze regio was de nadruk op de landbouw, het grootgrondbezit, het lutherse protestantisme en het politieke conservatisme van de bevolking, althans de bezittende klasse en de plattelandsbevolking. Berlijn werd als grote stad niet tot Oost-Elbië gerekend en was eerder een toevluchtsoord voor wie aan de beperkende omstandigheden wilde ontko (nl)
|
-en.png?width=300)
-en.png){kind=link}
-en.png){kind=link}
